مجله دانشکده پزشکی
سال:1381 | دوره:60 | شماره:5 |تعداد مقالات:14

مقدمه: عفونت های قارچی ناخن ( اونیکومیکوزیس) یک مشکل جهانی است. برآورد می شود که 15-22 درصد تمام تغییرات ناخنی بعلت اونیکومیکوزیس باشد. 2-5 درصد جمعیت بزرگسالان در اروپا مبتلا به اونیکومیکوزیس می باشند. اونیکومیکوزیس همچنین در خاورمیانه، هند، خاور دور نیز شایع است. بروز عفونت و نوع قارچ های ایجادکننده اونیکومیکوزیس با سن، جنس، شغل، وضعیت بهداشت و عوامل محیطی و آب و هوایی ارتباط دارد. مواد و روشها: در یک بررسی گذشته نگر جهت بررسی میزان بروز عوامل اتیولوژیک اونیکومیکوزیس در مراجعین به بخش قارچ شناسی انستیتو پاستور ایران مطالعه ای به مدت 7 سال از فروردین ماه 1372 لغایت اسفند ماه 1378 انجام گرفت، که تعداد 1985 نفر با ضایعات ناخن دست و پا مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران در گروه سنی 3 ماه الی 84 سال قرار داشتند و میانگین سنی آنها 39.7 بود نمونه مورد بررسی تراشه ناخن بود. تشخیص به روش دیدن مستقیم عناصر قارچی با KOH 20 درصد و کشت اثبات می گردید. این بررسی جهت شناسایی عوامل ایجاد کننده اونیکومیکوزیس در بیماران مراجعه کننده به انستیتو پاستور صورت گرفت که تعداد 1985 بیمار از جهت ابتلا به عفونت قارچی ناخن مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها : در 601 مورد اونیکومیکوزیس به روش آزمایش مستقیم و کشت ثابت گردید که 350 نفر از مبتلایان زن بودند (59 درصد) میزان شیوع قارچی ناخن های دست در زنان بیش از مردان بود ( 73.5 درصد)، در حالیکه در 69 درصد مردان عفونت قارچی ناخن های پا را مبتلا کرده بود. از مجموع 601 مورد عفونت قارچی ناخن در 308 مورد (51 درصد) درماتوفیت و در 275 مورد (46 درصد) گونه های کاندیدا و در 18 مورد (3 درصد) قارچ های کپکی عامل ایجاد کننده اونیکومیکوزیس بوده است. 94.9 درصد از گونه های کاندید از ناخن های دست جدا شده است، در حالیکه 61 درصد از تمام درماتوفیت ها از ناخن های پا جدا شده اند. شایع ترین درماتوفیت جدا شده از کشت تریکوفایتون روبروم (66.5 درصد) و پس از آن تریکوفایتون منتاگروفیتیس با میزان شیوع 24.8 درصد بود. سایر درماتوفیت های جدا شده از کشت در این بررسی تریکوفایتون و روکوزوم، تریکوفایتون ویولاسنوم، تریکوفایتون شونن لانئی و میکروسپوروم جیپسئوم بود. در مورد اونیکومیکوزیس ناشی از مخمرها 40.9 درصد ازموارد جدا شده از کشت کاندیدا آلبیکانس بود. قارچ های کپکی جدا شده از بیماران شامل گونه های آسپرژیلوس، اکرومونیوم، فوزاریوم و کرایزوسپوریوم بودنتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به اینکه 30 درصد از تمام عفونت های قارچی پوست را اونیکومیکوزیس شامل می شود که عامل آن درماتوفیت ها، مخمرها و قارچهای ساپروفیت هستند، بایستی فاکتورهای ایجاد کننده، علایم کلینیکی و تشخیص های افتراقی در درمان بیماری در نظر گرفته شود. جهت تشخیص کلینیکی بیماری انجام آزمایش مستقیم و کشت ضروری است.

مقدمه: سالهاست که یافتن ماده ای مناسب برای جایگزین و ترمیم سخت شامه فکر جراحان اعصاب را به خود مشغول نموده است. در این راستا مواد و نسوج مختلفی مورد استفاده قرار گرفته اند که هر یک مزایا و معایب خاص خود را داشته اند. این مطالعه به منظور مقایسه بین میزان اثر بخشی و بقای پیوند آمنیوتیک جفت به جای سخت شامه انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی می باشد که بر روی ده سگ شش تا نه ماهه با وزنهای بین پانزده تا بیست کیلو انجام گرفته است. سگ ها بروش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و طی یک عمل که از نظر زمان، مدت و نحوه عمل استاندارد بود مورد جراحی قرار گرفتند. در یک گروه فاشیای خود حیوان به ابعاد دو در دو در گروه پرده آمنیوتیک یک جفت مربوط به یک جنین 38 هفته ای سالم که به روش سزارین غیر اورژانس به دنیا آمده بود پیوند زده شد. پس از جراحی، شرایط نگهداری، تغدیه و درمان در تمامی سگ ها یکسان حفظ گردید. پس از 45 روز، فرد جراح دیگری که از نوع بافت پیوندی مطلع نبود جهت ارزیابی عملیات انجام شده، عمل جراحی دیگر را بر روی همین سگ ها انجام داد. یافته ها: هیچ یک از ده حیوان علایم عفونت توکسیک را نشان ندادند. نشت مایع مغزی بوجود نیامد. زخمها به خوبی التیام یافتند و فیستول بوجود نیاوردند. تجمع چرکی دیده نشد و گرافت ها به حدی خوب به سخت شامه جوش خورده بودند که فقط نخ بخیه امکان شناسایی آنها را فراهم می کرد.نتیجه گیری و توصیه ها: یک بافت مناسب و ایده آل برای پیوند، بافتی است که به راحتی قابل تهیه بوده و دارای عوارض کمی ( مانند پس زدن، واکنش بافتی، انتقال بیماری، ریسک عفونت و ...) باشد. در مجموع به نظر می رسد که اگر مادر باردار از نظر بیماریهای مختلف و سابقه سلامتی مورد بررسی کامل قرار گیرد و مراحل مهیا سازی پرده آمنیوتیک به درستی انجام پذیرد پرده آمنیوتیک یکی از بهترین مواد برای پیوند سخت شامه می باشد.

مقدمه: اغماء حالتی شبیه به خواب است که طی آن بیمار پاسخ هدفمندی به محیط نمی دهد و بیمار را نمی توان از آن بیدار نمود. تعیین پیش آگهی بیمار و تصمیم گیری در جهت تعیین و تخصیص بودجه و تکنولوژی محدود برای بیماران اغمایی بستگی به آگاهی ما از شیوع و پیش آگهی انواع اغماء دارد. در این تحقیق فراوانی انواع اغماء و پیش آگهی اغمای غیر ترومایی و میزان همراهی علایم عصبی اولیه با پیش آگهی یکماهه بیماران اغمایی غیر ترومایی تعیین شده است.مواد و روشها: این مطالعه در طی یکسال ( از آبان 1379 تا آبان 1380 ) در بیمارستان سینا بر روی 130 بیمار اغمایی شامل 80 مورد غیر ترومایی و 50 مورد ترومایی انجام شد. یافته ها: %74 بیماران مرد و %26 زن بودند. در مجموع شایعترین علت اغماء تروما (%38.5) بود. علل شایع بعدی به ترتیب شامل بیماریهای مغزی ـ عروقی (%25.4) سرطانها(%10) و هیپوکسی ـ ایسکمی (%8.5) بودند. شایعترین علت اغماء در مردها تروما به سر (%46.9) ودرزنها علل عروقی (%41.2) بود. تروما %57.5 علل اغماء در زیر 40 سال و %28 علل اغماء در بالای 40 سال را تشکیل می داد. علل عروقی و سرطان در زیر 40 سال %15 و در بالای 40 سال %46.5 از علل اغماء را تشکیل می دادند. در بین علل اغمای ترومایی هماتوم زیر دورا با %40 بیشترین فراوانی را دارا بود. در مطالعه ما هیچ کدام از بیمارانی که در روزهای سوم و هفتم پس از اغماء فاقد یکی از رفلکسهای مردمک، اکولوسفالیک یا حرکتی بودند پس از یکماه به بهبود قابل قبول نرسیدند. با قرار دادن چهار رفلکس مردمک، قرنیه، اکولوسفالیک و حرکتی در یک گروه فقدان حداقل 2 رفلکس از این بین در روزهای سوم و هفتم با پیش آگهی قابل قبول صفر درصد همراه بود. از طرف دیگر وجود سه رفلکس یا بیشتر در روزهای سوم و هفتم احتمال بهبودی قابل قبول را نوید می دهد، به گونه ای که فراوانی نسبی قابل قبول با وجود رفلکس های مردمک، قرنیه، اکولوسفالیک در روز سوم %80 و در روز هفتم %88.9 بود.نتیجه گیری و توصیه ها: براساس مطالعه حاضر، بهترین پیش آگهی براساس معاینه نورولوژیک روز سوم و هفتم و در نظر گرفتن مجموعه چند رفلکس مردمک، قرنیه، اکولوسفالیک و پاسخ حرکتی بدست می آید، لذا پیشنهاد می شود در ارتباط با بکارگیری روش های درمانی و نیز اطلاع رسانی به خانواده بیمار نتایج حاصله مدنظر باشد.

مقدمه: یکی از اشکالات مهم در جراحی آندوسکوپی سینوس وجود خونریزی می باشد که نه تنها مانع دید در محل عمل می شود بلکه سبب بروز اشکال در انجام عمل جراحی و به دنبال آن باعث افزایش احتمال بروز عوارض عمل فوق نیز می گردد. به منظور بررسی اثر تجویز کلونیدین بصورت پیش داروی بیهوشی بر مقدار خونریزی حین عمل جراحی آندوسکوپی سینوس تحقیق زیر انجام شده است. مواد و روشها: طی یک کارآزمایی بالینی دو سویه کور 216 بیمار کاندید عمل جراحی پولیپکتومی و اتموئیدکتومی به روش آندوسکوپی سینوس بطور اتفاقی در دو گروه قرار گرفتند. در گروه اول دو ساعت قبل از شروع عمل جراحی 0.2 میلی گرم کلونیدین و در گروه دوم یک عدد قرص 100 میلی گرم B1 به عنوان پلاسبو تجویز گردید و سپس میزان خونریزی حین عمل در دو گروه اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که متوسط میزان خونریزی در گروه کلونیدین 113±76 سی سی و در گروه شاهد 211±113 سی سی بود. اختلاف موجود بر اساس آزمون t حاکی از وجود اختلاف معنی دار آماری می باشد(p<0.0005) . نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به نتیجه حاصله می توان کلونیدین را در کاهش میزان خونریزی حین عمل جراحی آندوسکوپی سینوس بطور بارز مؤثر دانست و تجویز آن را توصیه کرد.

مقدمه: بدن انسان از ابتدای تولد در معرض ترکیبات اکسیدان و رادیکال های آزاد قرار می گیرد. این ترکیبات به شدت فعال بوده و با مولکولهای حیاتی واکنش می دهند. در داخل بدن موجودات زنده جهت مقابله با تهاجم ترکیبات اکسید کننده سیستم دفاعی بیولوژیک آنتی اکسیدانی وجود دارد. ترکیبات فعال اکسیژن در سلولهای سیستم ایمنی، همانند دیگر سلول ها، به عنوان بخشی از متابولیسم طبیعی سلول و نیز در بعضی از این سلول ها بعنوان قسمتی از فعالیت اختصاصی آنها ( مانند فاگوسیتوز) بوجود می آیند. آنتی اکسیدان ها با ممانعت از بروز آسیب های اکسیداتیو وارده به اجزاء مختلف سلول های سیستم ایمنی، شرایط را جهت عملکرد بهینة سلولهای این سیستم مهیا می سازند. مواد و روشها: مطالعه حاضر از اسفند ماه 1378 لغایت آبان ماه 1379 در بخش ایمونولوژی آزمایشگاه مرکزی سازمان انتقال خون ایران و نیز در گروه ایمونولوژی دانشکده علوم پزشکی تهران انجام شده است. این مطالعه به روش همخوانی (Correlational) انجام شده که در آن ارتباط بین میزان آنتی اکسیدانی تام پلاسما و دو عملکرد عمدة سلولهای سیستم ایمنی شامل پاسخ تکثیری لنفوسیت ها [ ( تست LTT)Lymphocyte Transformation Test به روش الیزا] و حرکت هدفدار نوتروفیل ها ( تست کموتاکسی) مورد بررسی قرار گرفته است. افراد تحت مطالعه در این بررسی 60 زن و مرد سالم 21-60 ساله بوده اند. پس از اندازه گیری قدرت آنتی اکسیدانی تام پلاسما [ به روش(Ferric Reducing.Antioxidant Power Assay (FRAP ]وانجام تست های LTT و کموتاکسی بر روی نمونة آزمون آماری همبستگی اسپیرمن بین متغیر قدرت آنتی اکسیدانی تام پلاسما و متغیرهای پاسخ تکثیری لنفوسیت ها و حرکت هدفدار نوتروفیل ها انجام گردید. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان دادند که بین قدرت اکسیدانی تام پلاسما و دو متغیر نامبرده همبستگی معنی داری (p<0.0001) وجود دارد. نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد آنچه که اهمیت دارد، حفظ تعادل اکسیدانی نسبت به آنتی اکسیدان می باشد. این امر معیاری مهم در عملکرد سلول های سیستم ایمنی محسوب می شود.

مقدمه: افسردگی یک عارضه نا توان ساز است که همه افراد ممکن است به طور کوتاه مدت یا طولانی در طی عمر خود آن را تجربه کنند. متاسفانه هنوز تصویر روشنی از میزان شدت افسردگی در میان مردم و نیز انواع افسردگی در جامعه ایران، به دست نیامده است. مواد و روشها: هدف از این مطالعه، بررسی شیوع اختلال های افسردگی در جمعیت 20-65 ساله شهر تهران بود. تعداد 1070 نفر از ساکنان شهر تهران به صورت خوشه های تصادفی از مناطق مختلف شهر در آزمون سرند (غربالگری) افسردگی با استفاده از آزمون سنجش میزان افسردگی بک(BDI) ، شرکت کردند. سپس افراد دارای نمرات بالاتر از حد نصاب در پرسشنامهBDI ، مورد مصاحبه روان پزشکی قرار گرفتند و بود و نبود و نیز نوع اختلال آنها تعیین گردید. مصاحبه کنندگان از دستیاران روان پزشکی بودند و آموزش های لازم را دیده بودند. ضمناً برای کنترل بیشتر، 5 درصد از نمونه پایین تر از حد نصاب افسردگی به نمونه مورد مصاحبه افزوده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان افسردگی زنان (BDI=12.16) در کل نمونه بیشتر از مردان(BDI=8.47)  است و نیز احتمال ابتلا زنان (30.50 درصد) به افسردگی بیشتر از مردان ( 16.7 درصد) است. نتیجه گیری و توصیه ها: در این مطالعه تلاش شد تا با بهره برداری از روش شناسی دقیق، تصویر واقع بینانه تری نسبت به این اختلال (افسردگی) و جمعیت پایتخت ارائه شود. احتمالاً عوامل استرس زا نقش تعیین کننده ای در تصویر همه گیر شناختی افسردگی در جامعه ایران دارد. ما یافته های حاصل از این تحقیق را با یافته های خارجی و داخلی مقایسه خواهیم کرد و به بحث درباره تفاوت ها و شباهت ها خواهیم پرداخت.

مقدمه: انفارکتوس میوکارد از عوارض بیماریهای عروق کرونری می باشد که در مواردی وقوع آن فاقد علائم بالینی است. این پدیده اصطلاحاً انفارکتوس میوکارد بدون درد نامیده می شود. مکانیسم مؤثر در ایجاد آن وابسته به عوامل مختلفی است که این مطالعه جهت تعیین عوامل تسهیل کننده در انفارکتوس بدون درد انجام گرفته است. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، صد نفر از افرادی که جهت مشاوره قلب به درمانگاه قلب بیمارستان فارابی در سال 1379 مراجعه کردند، تحت بررسی قرار گرفتند و بیمارانی که بدون سابقه علائم ایسکمیک و یا بیماریهای عروق کرونر، دارای تغییرات قطعی در نولرالکتروکاردیوگرام به نفع انفارکتوس میوکارد بودند با تشخیص انفارکتوس بدون درد وارد مطالعه گشتند که عوامل مختلف در آنها بررسی گردید. یافته ها : ما دراین مطالعه 100 بیمار مبتلا به انفارکتوس بدون درد ( 59 نفر مذکر و 41 نفر مؤنث ) را مورد بررسی قرار دادیم. 99 درصد بیماران سن بالای 50 سال داشتند که میانگین سنی 69.7 سال بود. از نظر سطح تحصیلی 78 درصد بیماران بی سواد بودند. از مجموع 100 بیمار، 41 بیمار دارای BMI بالاتر ازنرمال بودند. در بررسی سابقه بیماریها، 46 درصد سابقه فشار خون بالا داشتند، 38 درصد سابقه چربی خون بالا داشتند و 26 درصد مبتلا به دیابت قندی بودند، 52 درصد بستگان نزدیک بیماران سابقه مثبت بیماریهای عروق کرونری داشته اند. 33 درصد بیماران سیگاری بودند و 13 درصد بیماران سابقه مصرف مواد مخدر داشتند. در بررسی های انجام شده بر روی نوار الکتروکاردیوگرام بیماران 43 درصد درگیری سطح تحتانی قلبی، 24 درصد درگیری سطح آنتروسپتال و 17 درصد درگیری سطح قدامی قلبی داشته اند. نتیجه گیری: اکثر افراد مبتلا به انفارکتوس بدون درد سن بالا داشته اند و عوامل دیابت، فشارخون بالا، BMI بالا، چربی خون و سابقه فامیل مثبت بیماری عروق کرونری به عنوان عوامل مهم تسهیل کننده در ایجاد بیماری محسوب می شود که با کنترل این عوامل خطر می توان از میزان مرگ و میر ناشی از انفارکتوس بدون درد کاست. همچنین معاینه و بررسی الکتروکاردیوگرافیک منظم و معده ای بیماران دارای عوامل مستعدکننده توصیه می گردد.

مقدمه: یکی از مهمترین علل مرگ و میر در جهان بیماریهای قلبی عروقی می باشد که در میان عوامل ایجادکنندة این بیماریها، فشار خون یک ریسک فاکتور شناخته شده است. نظر به شیوع بالای فشار خون در افراد بالای 18 سال شهر اصفهان ( حدود 28 درصد)، این مطالعه با هدف تعیین میانگین دریافت نمک در شهر اصفهان و نیز ارتباط الکترولیت های دفعی ادراری با فشار خون اجرا گردید. مواد و روشها: در این بررسی 1800 نفر از افراد 20-60 سال شهر اصفهان ( 850 مرد و 950 زن ) با روش نمونه گیری multistage انتخاب شده، برای هر یک پرسشنامه مخصوصی جهت گردآوری اطلاعات لازم در مورد سن، جنس، سابقه ریسک فاکتورهای بیماریهای قلبی عروقی، مصرف سیگار و تعداد آن، مصرف داروهای مختلف و ... تکمیل گردید. در همان زمان و پس از حداقل 5 دقیقه استراحت و از دست راست در حالت نشسته ( براساس روشهای استاندارد) دوبار از آنها فشار خون گرفته شد و ضربان قلب آنها نیز اندازه گیری گردید. پس از آن یک ظرف مدرج به آنها تحویل و از آنان خواسته شد تا ادرار 24 ساعته خود را در آن جمع آوری نمایند. اندازه گیری کلسیم، سدیم و پتاسیم این نمونه ها با روش Flame Photometry انجام شد و کلرید به روش کلریمتری (colorimetry) و کراتینین به روش Jaffe اندازه گیری گردید. لازم به ذکر است افرادی که مشکلی در مصرف نمک و یا دفع ادراری آن داشتند، بکلی از مطالعه خارج شدند. میزان کراتی نین ادرار نیز در مردان و زنان برای اطمینان از 24 ساعته بودن ادرار، اندازه گیری شد نمونه های نامناسب حذف گردید. اطلاعات بدست آمده پس از ورود به کامپیوتر توسط نرم افزار SPSS.Win با استفاده از تست های آماری t آنالیز رکرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: پس از اجرای کامل مطالعه به این نتیجه مهم رسیدیم که میزان سدیم مصرفی روزانه در افراد 20-60 سال جامعه ما 9.7 گرم gr.day ( 9.3±3.0 برای مردان و 9.7±3.8 برای زنان ) بوده است که این میزان در مقایسه با رژیم غربی ( 10-12 گرم) کمتر می باشد اما باز هم بیش از مقادیر توصیه شده ( 6 گرم) است و همچنین میزان مصرفی سدیم روزانه 165.6 میلی مول برآورد گردید. میزان پتاسیم ادراری در تمام گروه های سنی در حدود 47.7 میلی مول در ادرار 24 ساعته بدست آمد. ضمن اینکه میانگین سدیم در زنان در محدوده 165.9-166.6 میلی مول و در مردان 5-164.2 158. میلی مول در ادرار 24 ساعته بود ( اختلاف بین زنان و مردان معنی دار نبود (P>0.05) ). میانگین کلرید ادراری در زنان 128.4 میلی مول و در مردان 133.5 میلی مول در ادرار24 ساعته بود.نتیجه گیری و توصیه ها: در این مطالعه پس از حذف اثر سن، مصرف سیگار و تعداد آن، مصرف کنتراسپتیو، شغل و تحصیلات هیچگونه ارتباط معنی داری بین فشار خون و الکترولیت های ادراری بدست نیامد.

مقدمه: آسم، رینیت آلرژیک و اگزما بیماریهایی هستند که تفاوتهای چشمگیری درباره فراوانی آنها در کشورها و مناطق مختلف جهان گزارش می شود. مطالعه بین المللی آسم و آلرژی ها در کودکان (ISAAC) به منظور تهیه روش استانداردی برای تعیین فراوانی بیماریهای مذکور در مناطق مختلف پایه ریزی شد. مقایسه نسبت فراوانی در مناطق جغرافیایی می تواند به یافتن عوامل مؤثر در ایجاد این بیماری ها کمک نماید. مواد و روشها: به منظور انجام مطالعه توصیفی در این رابطه، پرسشنامه کتبی ISAAC توسط والدین 3000 کودک دبستانی 6-7 ساله شهر کاشان در پاییز سال 1377 تکمیل گردید.یافته ها: فراوانی خس خس در زندگی کودکان دختر و پسر به ترتیب 10.2 و 18.2 درصد و فراوانی خس خس در 12 ماه گذشته در دانش آموزان دختر و پسر به ترتیب 6.9 و 13.1 درصد بوده است، در حالیکه فراوانی آسم تشخیص داده شده توسط پزشک در دختران و پسران اول ابتدایی به ترتیب 1.3 و 2.2 درصد گزارش شد که اختلاف قابل توجهی را با علائم گزارش شده نشان می دهد. فراوانی علائم رینیت (عطسه، گرفتگی و آبریزش بینی)در طی زندگی در دختران و پسران اول ابتدایی به ترتیب 14.7 و 16.9 درصد و ضایعات پوستی خارش دار مزمن در طی زندگی کودکان اول ابتدایی دختر و پسر به ترتیب 5.1 درصد و 8.3 درصد گزارش شد. نتیجه گیری و توصیه ها: بیماری های آلرژیک در این منطقه شایع بوده و فراوانی آنها شبیه سایر مناطق ایران و بسیاری از کشورهای دیگر جهان است. فراوانی آسم تشخیص داده شده توسط پزشک در مقایسه با سایر مطالعات انجام شده بوسیله همین روش، درصد پایینی را نشان می دهد.

مقدمه: رهائی از اضطراب و کاهش تهوع و استفراغ پس از عمل و حین القاء بیهوشی، ثبات همودینامیک از جمله اهداف مهمی هستند که در مداوای قبل از عمل یا پره مدیکاسیون دنبال می شوند. میدازولام از جمله شایعترین داروهائی است که بصورت خوراکی جهت رفع اضطراب و آرامبخشی بکار می رود ولی بهر حال درصد موفقیت جهت آرامبخشی با میدازولام در حدود 50 تا 80 درصد بیشتر نمی باشد. به همین دلیل در این مطالعه ترکیب کتامین میدازولام ( کتامین با دوز mg.kg 2.5 و میدازولام با دوز 0.25 mg.kg ) با میدازولام خوراکی با دوز 0.5 mg.kg و کتامین با دوز 5mg.kg بصورت مطالعه آینده نگر و دو سویه کور تصادفی از نظر اثرات آرامبخشی مورد مقایسه قرار گرفتند. مواد و روشها: ما 105 کودک با متوسط سنی 6 سال ( از 2 تا 10 سالگی)را که تحت عمل جراحی بیش از نیم ساعت قرار گرفتند را مورد مطالعه قرار دادیم. پره مدیکاسیون خوراکی در اطاق انتظار در کنار مادر بیمار انجام شده و 30 دقیقه بعد بیماران از نظر تسکین، رفتار حین جدا شدن از والدین، رفع اضطراب مورد ارزیابی قرار گرفتند و از 1 تا4 امتیاز دریافت کردند.یافته ها: این امتیازات در گروه ( کتامین میدازولام) بهتر از دو گروه دیگر بود. هر سه گروه از نظر سن، جنس، وزن نوع عمل جراحی و زمان بیهوشی تقریباً یکسان بودند درصد موفقیت برای رفع اضطراب (anxiolysis) و رفتار حین جدا شدن از والدین در گروه کتامین میدازولام بیشتر بود 90 درصد در مقایسه با میدازولام تنها با 80 درصد و کتامین با 75 درصد. شیوع آپنه، آسپیراسیون، تهوع، استفراغ، ترشح بزاق فراوان، تحریک پذیری و رفتارهای سایکوتیک در تمام گروها خیلی پایین بود. تحریک پذیری و حالت تهوع و استفراغ قبل از اینداکشن در گروه کتامین بیشتر دیده شد. در طی ریکاوری تفاوتی در آرامبخشی یا زمان ترخیص از اتاق عمل در گروههای سه گانه دیده نشد.نتیجه گیری و توصیه ها: بطور خلاصه اثرات ضد اضطرابی واضح بهتر و جدا شدن از والدین راحتتر در گروه پره مدیکاسیون خوراکی مخلوط کتامین میدازولام نسبت به گروه میدازولام و کتامین تنها دیده شد. مدت زمان آرامبخشی و عوارض جانبی یکسان بود در حد بسیار پایینی قرار داشت.