مجله دانشکده پزشکی
سال:1390 | دوره:69 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: با توجه به حساسیت کم آزمایش مستقیم با مرکب چین و کشت برای تشخیص مننژیت کریپتوکوکی به کار بردن تکنیک های حساس لازم می باشد. در این مطالعه از روش PCR Polymerase Chain Reaction برای تشخیص کریپتوکوکوس نئوفورمنس به طور مستقیم از نمونه مایع مغزی نخاعی Cerebrospinal fluid استفاده گردید که بتوان توان تشخیصی را در مواردی که روش های قارچ شناسی ناتوان است افزایش داد.روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی بوده و تعداد 25 نمونه CSF بیماران دارای علایم مغزی مشکوک به مننژیت کریپتوکوکی که در طول سال 1388 به آزمایشگاه قارچ شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران فرستاده شده بودند تحت آزمایش مستقیم با مرکب چین، کشت و PCR قرار گرفتند. مرحله دوم کار تهیه دو رقت 102 و 106 از کریپتوکوکوس نئوفورمنس در یک میلی لیتر CSF و مقایسه سه روش آزمایش مستقیم، کشت و PCR بوده است.یافته ها: در بررسی میکروسکوپی نمونه ها با مرکب چین تنها یک مورد مثبت شد و هم چنین آزمایش مستقیم هر دو رقت 102 و 106 مثبت گردید. نمونه ای که آزمایش مستقیم آن مثبت شده بود، کشت آن نیز رشد نمود. کشت هر دو رقت 102 و 106 نیز مثبت گردید. در بررسی با PCR تنها همان نمونه ای که آزمایش مستقیم و کشت آن مثبت شده بود از لحاظ مولکولی مثبت شد. PCR هر دو رقت 102 و 106 نیز مثبت گردید.نتیجه گیری: روش راه اندازی شده (PCR) توانست نمونه های کنترل و نمونه مثبت را به خوبی شناسایی نماید.

زمینه و هدف: سلول های بنیادی برگرفته از بافت چربی قابلیت تزاید زیادی داشته و به رده های مختلف سلولی همچون آدیپوسیت، استئوبلاست، کندروسیت و میوسیت تمایز داده شده اند. با توجه به نقش پروژسترون در میلین سازی سیستم اعصاب محیطی، ما در این مطالعه بر آن شدیم تا تاثیر آن را بر روی بیان ژن های P0, S100, Krox20 در سلول های بنیادی برگرفته از بافت چربی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دهیم.روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلول های بنیادی مزانشیمی گرفته شده از بافت چربی ناحیه اینگوینال موش صحرایی بالغ، جهت تایید با فلوسیتومتری مورد بررسی قرار گرفتند. سپس سلول های بنیادی مزانشیمی ابتدا تحت تاثیر بتا مرکاپتواتانول و سپس رتینوییک اسید قرار گرفتند و در ادامه سلول های حاصله در چهار گروه مختلف شامل دو گروه کنترل مثبت و منفی حاوی فاکتورهای رشد بدون پروژسترون و دو گروه آزمایش حاوی فاکتورهای رشد و پروژسترون تقسیم شدند. بیان مارکرهای سلول شوان شامل S100, P0, Krox20 در با استفاده از واکنش زنجیره پلیمراز معکوس نیمه کمی (semi-quantitative PCR) بررسی گردیدند.یافته ها: سلول های بنیادی مزانشیمی برگرفته از بافت چربی آنتی ژن های سطحی CD90،CD73 و CD31 را بیان نمودند. در گروه های چهارگانه، ژن های S100, P0, Krox20 در گروه های حاوی پروژسترون بیان شدند. نسبت بیان ژن های S100 و Krox-20 در گروه های حاوی پروژسترون نسبت به گروه کنترل مثبت بدون پروژسترون کمتر بود (P<0.0001).نتیجه گیری: پروژسترون به عنوان یک عامل القایی می تواند سبب بیان ژن های S100, P0, Krox20 در سلول های بنیادی چربی شود.

زمینه و هدف: مارکرهای DNA به عنوان یکی از ابزارهای بسیار ضروری در آزمایشگاه های بیولوژی مولکولی مطرح می باشند. از آن ها برای تخمین اندازه قطعات DNA مورد آزمایش، به واسطه مقایسه میزان حرکت الکتروفورتیک قطعه مجهول و مارکر پس از انجام الکتروفورز استفاده می گردد. امروزه روش های متنوعی برای تولید تجاری این مارکرها به کار گرفته می شوند. در این مطالعه روشی کارآمد برای تولید تجاری این محصول ارایه گردیده است.روش بررسی: در این پژوهش برای دست یابی به قطعات با اندازه مورد نظر از تلفیق دو روش هضم آنزیمی و واکنش زنجیره ای پلی مراز بهره گرفته شد. در روند مبتنی بر هضم آنزیمی به طراحی و ساخت پلاسمیدهایی پرداخته شد که اندازه DNA تشکیل دهنده بدنه آن ها برابر با طول قطعه مورد نظر بوده و با خطی کردن پلاسمید، قطعه مربوطه تولید گردید و در روش PCR در Multiple Cloning Site (MCS) پلاسمید pTZ57R قطعاتی با طول های مورد نظر قرار داده شد و از آن ها به عنوان الگو برای تولید نهایی این قطعات در واکنش PCR استفاده گردید.یافته ها: با استفاده از این استراتژی قطعات 2000 و 3000 جفت بازی به واسطه هضم آنزیمی پلاسمیدهایی با همین اندازه تولید شد و قطعات 100 تا 1500 جفت بازی، طی واکنش PCR و تنها با استفاده از یک جفت پرایمر جلوبر و معکوس مکمل بدنه پلاسمید در دو طرف Multiple cloning site پلاسمید pTZ57R حاصل گردید.نتیجه گیری: مزیت این روش استفاده از یک جفت پرایمر برای تولید تمام قطعات با روش PCR و استفاده از آنزیم های ارزان قیمت در تهیه قطعات بزرگ می باشد.

زمینه و هدف: مطالعات مختلف نشان داده اند علی رغم توسعه داروهای ضد قارچی و به دلیل افزایش بروز مقاومت دارویی، افزایش Minimum Inhibitory Contration (MIC) و انتقال مقاومت (Cross- resistance) در میان ایزوله های آسپرژیلوس، میزان مرگ و میر عفونت های فرصت طلب و مهاجم ناشی از گونه های آسپرژیلوس افزایش یافته است. عدم پاسخ موثر به درمان های رایج و عدم دسترسی به اطلاعات حساسیت دارویی شایع ترین ایزوله های آسپرژیلوس بهانه ای برای طراحی و اجرای مطالعه اخیر گردید.روش بررسی: در طی 13 ماه تعداد 50 ایزوله کلینیکی آسپرژیلوس بر اساس روش Klich 2002 و مشخصات مورفولوژیک تشخیص داده شدند. سپس تست حساسیت دارویی آن ها طبق روش استاندارد Broth Microdillution NLCCLS- M38A انجام گرفت.یافته ها: در این بررسی مشاهده شد که 7.5% ایزوله های A.flavus با MIC>2 µg/ml در رابطه با داروی آمفوتریسین (AMB) B احتمالا به عنوان ایزوله کلینیکی مقاوم و 25% ایزوله ها در رابطه با داروی ایتراکونازول (ITR) به واسطه MIC<8µ g/ml، ایزوله با حساسیت کمتر تلقی شدند. در رابطه با داروی وریکونازول (VRC) نیز در مقایسه با مطالعات خارج از ایران، ایزوله ها از حساسیت کمتری برخوردار بودند. دامنه 9 MIC استرین A.niger و 1 MIC استرین A.fumigatus در رابطه با هر سه دارو در مقایسه با برخی مطالعات مشابه خارجی افزایش داشت.نتیجه گیری: ما در این بررسی مشاهده کردیم که دامنه MIC ایزوله ها در اکثر موارد در دامنه MIC استرین های استاندارد و در برخی موارد در دامنه مطالعات مشابه خارجی و در موارد قابل اهمیتی هم خارج از این دامنه ها قرار گرفت که حکایت از حساسیت کمتر ایزوله های ایرانی و افزایش MIC آن ها دارد.

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه بیش از سایرین در معرض خطر ابتلا به عفونت با باکتری های کپسول دار می باشند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثر واکسن پلی ساکارید پنوموکوکال در این بیماران می باشد.روش بررسی: به 66 فرد بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، قبل از جراحی پیوند کلیه و 40 نفر از افراد سالم، واکسن پنوموکوک تزریق گردید. نمونه های خون وریدی قبل از واکسیناسیون و چهار هفته بعد از واکسیناسیون گرفته شد. میزان رقت آنتی بادی های اختصاصی با استفاده از تکنیک الایزا اندازه گیری گردید.یافته ها: از گروه بیماران، 14 نفر ( 21%) پاسخ ایمنی ضعیفی به واکسن نشان دادند (گروه یک)، در حالی که پاسخ ایمنی برای 52 نفر از بیماران (79%) نرمال بود (گروه دو). رقت ایمونوگلوبولین (IgG) G ضد پنوموکوک پس از واکسیناسیون در گروه یک به میزان معنی داری کمتر از گروه دو بود ( P=0.01برای IgG،P=0.02  برای(IgG2 . همین طور نسبت افزایش رقت IgG ضد پنوموکوک نیز در گروه یک به میزان معنی داری کمتر از گروه دو و یا گروه افراد سالم بود (به ترتیبP=0.001  .(P=0.005 و با پی گیری بیماران دو گروه، 18 ماه بعد از عمل پیوند، بیماران گروه یک بیشتر از بیماران گروه دو به عفونت های پنوموکوکی مبتلا شدند (P=0.007).نتیجه گیری: بخش قابل توجهی از بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی، پاسخ ایمنی مناسب نسبت به واکسن نشان نمی دهند و در معرض ابتلا به عفونت های پنوموکوکی می باشند.

زمینه و هدف: در حال حاضر یکی از شایع ترین مراجعات درمانگاهی ارتوپدی، تروماهای مستقیم و غیرمستقیم به زانو بوده که به پارگی لیگامان صلیبی قدامی منجر می شوند. بازسازی لیگامان صلیبی قدامی پاره شده زانو در یک بیمار فعال به شدت توصیه می گردد. تا به حال جهت بازسازی آرتروسکوپیک لیگامان صلیبی قدامی روش های متعددی پیشنهاد گردیده است که در آن ها گرافت لیگامانی با روش های مختلفی فیکس گردیده اند. در این مطالعه پایداری زانو به دنبال فیکساسیون گرافت هامسترینگ در بخش فمورال به وسیله دو روش پین گذاری ترانس فمورال و اندوباتون در بازسازی آرتروسکوپیک لیگامان صلیبی قدامی با هم مقایسه می گردد.روش بررسی: بیمارانی که در طی سال های 1388 -1387 در بیمارستان شریعتی تهران تحت جراحی بازسازی لیگامان صلیبی قدامی قرار گرفته اند پس از حداقل 15 ماه با آرترومتر ساخت دانشکده مکانیک دانشگاه صنعتی شریف و معاینه بالینی مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس نتایج آرترومتر از بین هفت بیمار فیکس شده با اندوباتون، دو بیمار و از بین هفت بیمار فیکس شده با پین ترانس فمورال نیز یک بیمار، میزان تفاوت جابه جایی تیبیا نسبت به فمور در بین دو اندام سالم و مبتلا در تست لاچمن 25 درجه بیش از 5mm گزارش شده است و هیچ کدام از بیماران از خالی کردن زیر زانو پس از جراحی شاکی نبودند.نتیجه گیری: از نظر کلینیکی نتیجه تست عملکردی و پایداری زانو در فیکساسیون گرافت هامسترینگ در بخش فمورال به روش ترانس فمورال بهتر از اندوباتون است.

زمینه و هدف: عفونت ادراری کودکان منجر به اسکار و صدمه دایمی کلیه می شود. تعیین ارزش تشخیصی ام- آر اوروگرافی دینامیک در آنومالی های ادراری کودکان مبتلا به عفونت ادراری در مقایسه با روش های تشخیصی متداول (روتین) هدف مطالعه بود.روش بررسی: این مطالعه مورد- شاهدی به روی 190 بیمار مبتلا به عفونت ادراری بستری در بخش کودکان بیمارستان رسول اکرم (1388 -1386) انجام شد. مقایسه بیماران مبتلا به عفونت ادراری با دو روش تشخیصی تصویربرداری شامل گروه ام- آر (بیمار) و روش های تصویربرداری متداول (شاهد) انجام شد.یافته ها: موارد غیرطبیعی به ترتیب برای اولتراسونوگرافی 32%، عکس ساده 9%، اوروگرافی داخل وریدی 26%، وی سی یوجی 54%، اسکن 76%، ام- آر 43% بود. موارد غیرطبیعی اوروگرافی داخل وریدی بین دو روش اسکن و ام- آر هم خوانی و ارتباط قوی داشت. (کاپا=0.75). عکس ساده و سونوگرافی در موارد غیرطبیعی اسکن و ام- آر نتایج یکسان داشت. (P=0.121) ام- آر با نتایج وی سی یوجی و اوروگرافی داخل وریدی ارتباط زیاد اما بدون ارتباط با نتایج سونوگرافی بود.نتیجه گیری: اسکن غیرطبیعی در 76% (3.5 سال) کودکان مبتلا به عفونت ادراری ناشی از موارد غیر انسدادی (ریفلاکس) ام- آر در 43% بیماران کم سن تر و هم خوانی قوی با اوروگرافی داخل وریدی و وی سی یوجی، که انسداد و اسکار ناشی از آنومالی های دستگاه ادراری را مطرح می کرد. ضعف تکنیک سونوگرافی در تشخیص آنومالی ها در مقایسه با ام- آر محتمل است. استفاده وسیع ام- آر در تشخیص آنومالی های کلیوی به ویژه در سنین پایین کمک کننده است. هزینه بالا و نیاز به استفاده از داروهای خواب آور هنوز از مشکلات ام- آر است.

زمینه و هدف: تروما به دست بسیار شایع است و در نتیجه شکستگی متاکارپ نادر نیست. بعضی از این شکستگی ها نیاز به درمان جراحی دارند. با توجه به متعدد بودن روش های جراحی موجود برای درمان این نوع شکستگی و از طرفی مهم بودن نیاز به بازگشت کامل عملکرد و بازگشت سریع این افراد به کار که بیشتر از قشر کارگر و یا ورزشکاران هستند، در این تحقیق، به بررسی پیامد درمان این شکستگی ها با پیچ و پلاک مینیاتوری برآمدیم.روش بررسی: در این مطالعه 18 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان سینا بین سال های 86 تا 89 که دچار شکستگی متاکارپ باز یا خرد شده بوده اند تحت درمان فیکساسیون با پیچ و پلاک مینیاتوری قرار گرفتند که در نهایت 14 بیمار با 17 متاکارپ شکسته مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: از 14 بیمار 13 بیمار جوش خوردگی کامل داشتند. بیمار با عدم جوش خوردگی تحت جراحی مجدد و گرافت استخوانی قرار گرفت. چهار بیمار دچار کاهش اکستانسیون (Extensor lag) به میزان 15 درجه شدند که با اختلال عملکردی برای بیمار همراه نبود. دو بیمار دچار سفتی مفصل شدند که با ارجاع به فیزیوتراپی بهبود یافتند. یک بیمار دچار بازشدگی مجدد زخم و ترشح شد که با دبریدمان و درمان آنتی بیوتیک بدون خروج پلاک بهبود یافت. شش بیمار از برجستگی جسم سخت شکایت داشتند که بدون عارضه برای آن ها خارج شد و در نهایت 79% رضایت کامل از نتایج درمان وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر و علی رغم عوارض ذکر شده به نظر می رسد درمان با پیچ و پلاک مینیاتوری برای بیماران دچار شکستگی خرد شده (Comminuted) متاکارپ، درمان مناسبی باشد.

زمینه و هدف: چاقی هم اکنون تبدیل به یک اپیدمی جهانی شده است. مقادیر دو هورمون ادیپونکتین و لپتین که عمدتا از بافت چربی ترشح می شوند و از آن ها به عنوان ادیپوکاین نام برده می شود، به هنگام چاقی تغییر می کنند. این تغییرات شامل کاهش در سطوح ادیپونکتین و افزایش لپتین است. ادیپونکتین اثرات ضد التهابی، ضد تصلب شرایینی و ضد مقاومت به انسولین دارد و افزایش مقادیر لپتین در بیماران قلبی و دیابتی دیده شده است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تمرین هوازی بر مقادیر هورمونی ادیپوکاین های پلاسما بود.روش بررسی: 30 مرد میان سال سالم به عنوان آزمودنی انتخاب و بر اساس درصد چربی شان به دو گروه همگن تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و چهار جلسه در هفته به صورت روز در میان به اجرای تمرینات هوازی با شدت 80-60 درصد ضربان قلب بیشینه پرداختند و گروه کنترل در این مدت بدون تمرین بود. قبل و بعد از اجرای برنامه تمرینی از همه آزمودنی ها نمونه گیری خونی به عمل آمد و مقادیر ادیپوکاین نمونه ها اندازه گیری شد.یافته ها: مقادیر ادیپونکتین پلاسما در گروه تجربی افزایش و لپتین پلاسما کاهش معنی داری نشان داد (به ترتیب P≤0.001 و .(P≤0.042 همچنین کاهش درصد چربی در گروه تجربی (P<0.001) با تغییرات هورمون ادیپونکتین رابطه معکوس (P<0.001) و با لپتین رابطه مستقیم داشت (P<0.008).نتیجه گیری: در مردان میان سال سالم تمرین هوازی موجب کاهش درصد چربی و بهبود سطوح ادیپوکاین های پلاسما شد و می توان از آن به عنوان راهبردی عملی در جهت مبارزه با چاقی و بیماری های ناشی از آن استفاده نمود.

زمینه و هدف: وزن بدن توسط میزان مصرف غذا و انرژی مصرفی تنظیم می شود. هورمون گرلین اشتها را زیاد می کند. هدف تحقیق تعیین اثرات یک جلسه دویدن متناوب روی نوارگردان بر گرلین آسیل دار و اشتهای افراد چاق بود.روش بررسی: 9 دانشجوی مرد بی تحرک با سن 0.48±20.56 سال، شاخص توده بدن  32.68±0.84kg/m2و حداکثر اکسیژن مصرفی 1.48± 34.21دقیقه/ کیلوگرم/ میلی لیتر، در تحقیق حاضر با طرح تصادفی متعادل شده شامل دو جلسه آزمون (ورزشی و کنترل) شرکت کردند. پروتکل شامل دویدن متناوب روی نوارگردان با شدت ثابت 65% حداکثر اکسیژن مصرفی بود. نمونه های خون قبل، هنگام و دو ساعت بعد از فعالیت، جمع آوری شد.یافته ها: مقادیر گرلین آسیل دار و میزان گرسنگی به طور معنی داری در مرحله دوم کاهش یافت و در انتهای آزمون، نسبت به مقادیر استراحتی به طور معنی داری کمتر بود (به ترتیب  .(P=0.002 و P=0.006کل مقادیر مساحت های زیر منحنی مربوط به گرلین آسیل دار و میزان گرسنگی، به طور معنی داری در جلسه آزمون ورزشی نسبت به جلسه کنترل کمتر بود (هر دو .(P<0.0005 هورمون رشد هم به طور معنی داری در مرحله دوم افزایش یافت و در انتهای آزمون ورزشی، نسبت به مقادیر استراحتی بیشتر بود (P=0.033).نتیجه گیری: گرلین آسیل دار و اشتهای افراد چاق، به واسطه دویدن با شدت 65% حداکثر اکسیژن مصرفی کاهش می یابد و تا دو ساعت بعد از آن، نسبت به مقادیر استراحتی پایین تر باقی می ماند. به نظر می رسد که هورمون رشد در این سرکوب نقش موثرتری دارد. این که آیا این پروتکل می تواند در یک برنامه تمرینی کوتاه مدت اثرات مشابهی داشته باشد، نیاز به بررسی بیشتر دارد.

مقدمه: عفونت کرم نواری تنیازیس گاو از جمله آلودگی های انگلی ناشایع در کشور ما با شیوع 2-3% می باشد که در شمال کشور شیوع بالاتری دارد. دراین بیماری، درد اپی گاستر، ناراحتی های مبهم شکمی، عصبی بودن، سرگیجه، تهوع و کاهش اشتها ممکن است تنها علایم بیماری باشند اما آپاندیسیت، انسداد حاد روده و نکروز پانکراس از عوارض وخیم و نادر بیماری می باشند.معرفی بیمار: بیمار خانم 62 ساله با سابقه عمل جراحی کیست هیداتید می باشد که از حدود دو سال قبل دچار دردهای پراکنده شکمی و کاهش اشتها شده است و مراجعات متعددی به پزشکان مختلف داشته است. اما با وجود شرح حال کار در مزارع در حاشیه رودهای آلوده به فاضلاب انسانی و علایم بالینی مثبت، تشخیص عفونت انگلی برای بیماری مطرح نشده بود.نتیجه گیری: اگرچه علایم بالینی تنیازیس غیر اختصاصی بوده اما یک شرح حال کامل و معاینه دقیق و خصوصا توجه به نکات اپیدمیولوژیک در تشخیص به موقع بیماری بسیار موثر است.