مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
سال:1386 | دوره:16 | شماره:64 |تعداد مقالات:18

مقدمه: هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) روند آسیب شناسی است که علت عمده بروز علایم تحریکی دستگاه ادراری تحتانی در مردان مسن محسوب می شود و شایع ترین نشانه آن تکرر ادرار شبانه است. درمان طبی BPH غالبا با تجویز مهارکننده های آلفا-1- و مهارکننده های 5-آلفا ردوکتاز انجام می شود. ولی تاثیر این داروها بر تکرر ادرار شبانه فقط 39-25% گزارش شده است. سلکوسیب مهار کننده اختصاصی سیکلواکسیژناز-2 و دارویی نسبتا ارزان، کم خطر و در دسترس است که با توجه به تعداد زیاد مبتلایان به BPH و اهمیت نشانه تکرر ادرار شبانه ناشی ازآن و تاثیری که بر کیفیت زندگی و افزایش ابتلا و مرگ بیماران می گذارد، انتخاب شده است.هدف: بررسی تاثیر سلکوسیب بر تکرر ادرار شبانه.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد، از بیماران مبتلا به علایم انسدادی و تحریکی ادراری که پس از بررسی های اولیه تشخیص BPH برایشان مطرح شده بود، 40 نفر انتخاب شدند که 8£International Prostate Symptom Score (IPSS) و پروستات بیشتر از 20cc داشته و توصیه بارز جراحی نداشتند. همچنین، میزان پاسخ آنان به درمان مدیکال BPH به حد ثابت رسیده بود و از باقی ماندن تکرر ادرار شبانه به تعداد دوبار یا بیشتر در شب شکایت می کردند. پس از اوروفلومتری و ثبت دقیق دفعات تکرر ادرار شبانه علاوه بر رژیم استاندارد قبلی به مدت یک ماه به آنان 100mg سلکوسیب در ساعت 9 شب داده شد و سپس مجددا دفعات تکرر ادرار شبانه ثبت و اروفلومتری انجام شد.تجزیه و تحلیل آماری با آزمون های pair t-test, krusskal-wallis test, simple t-test, chi-square انجام شد.نتایج: 40 مرد در محدوده سنی 49 تا 80 ساله با متوسط سنی 64.3±7.7 سال بررسی شدند. اندازه متوسط پروستات در آنها 41.8±13.2 سانتی متر مکعب و متوسط IPSS score آنان 18.2±3.4 بود. 95٪ بیماران از تکرر ادرار شبانه بیش از 2 بار در شب شکایت داشتند. پس از تجویز 100mg سلکوسیب به مدت یک ماه میزان پاسخ دهی بیماران در سه گروه به صورت ارزیابی شد:1) پاسخ عالی (رفع کامل یا کاهش بیش از دوبار تکرر ادرار شبانه) 2) بهبود (یک بار کاهش تکرر ادرار شبانه) 3) بدون تغییر. متوسط دفعات تکرر ادرار شبانه قبل از درمان 5.17±2.1 بود که پس از درمان به 2.5±1.9 مرتبه رسید (P<0.0001). میزان تغییرات تکرر ادرار شبانه به صورت عالی، بهبود و بدون تغییر به ترتیب در 5 (%12.5), 28 (%70) و 7 (%17.5) نفر از بیماران بدست آمد. متوسط IPSS بیماران از 18.2±3.4 به 15.5±4.2 رسید (P<0.0001) و متوسط Qmax بیماران از 12.5±2.5 ml/s به 12.9±2.7 ml/s بهبود یافت (P=0.05). عارضه جانبی بارزی بروز نکرد.نتیجه گیری: مجموع میزان پاسخ دهی تکرر ادرار شبانه به سلکوسیب 82.5% بود. لذا ما معتقدیم استفاده از سلکوسیب همراه با درمان طبی مدیکال استاندارد BPH در کسانی که منع مصرف NSAIDs ندارند به عنوان جانشین موثر اهمیت دارد و در صورت اثبات نتایج ما با بررسی های گسترده تر با گروه کنترل و پی گیری عوارض درازمدت می تواند در رژیم های استاندارد درمان طبی BPH جایی داشته باشد.

مقدمه: روش های متعددی برای تخمین کارکرد یا سن بیولوژی تخمدان بکار می رود. بررسی میانگین FSH پایه، در اکثر مراکز بالینی دنیا به عنوان معیار پیشگویی موفقیت درمان نازایی محسوب می شود.هدف: ارزش پیشگوییFSH ، LH و استرادیول در روز سوم سیکل و روز تزریق HCG در پیامد تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم(ICSI).مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، بیماران مراجعه کننده به موسسه درمان ناباروری مهر رشت بین سال های 1383 تا 1384 بررسی و همه بیماران با نازایی مردانه، زنانه، مشترک و نامعلوم وارد مطالعه شدند. تحریک تخمک گذاری با روش طولانی مدت انجام شد. متغیرها شامل: سن، مدت و علت نازایی، پروفایل هورمونی شامل:FSH ، LH و استرادیول در روز سوم سیکل و روز تزریق HCG و کیفیت جنین بود. آزمون رگرسیون لجستیک برای تعیین عوامل موثر بر موفقیت ICSI و حذف اثر عوامل مخدوش کننده بکار رفت. خطای آلفای کمتر از 0.05 سطح معنی دار در نظر گرفته شد.نتایج: در مدت بررسی 500 بیمار ارزیابی شدند. میزان حاملگی 162مورد (36.2%)بود. میانگین سن زن نیز بر نتیجه ICSI تاثیر معنی دار نشان داد 30.9±5.4 ساله در زنان حامله در مقابل 32.4±6.6 غیرحامله (P<0.05). میانگین مدت نازایی در زنان حامله 6.5±4.3 و در زنان غیرحامله 7.3±6.4 بود که اختلاف آماری  معنی دار نداشت (P>0.05). علت نازایی در دو گروه اختلاف معنی دار نشان نداد (P>0.05). تعداد تخمک برداشت شده و تعداد تخمک متافاز دو تاثیری بر پیامد درمان نداشت (P>0.05). اما میانگین تعداد تسهیم سلولی وجنین منتقل شده در زنان حامله و غیرحامله اختلاف آماری معنی دار داشت (P>0.05). بررسی پروفایل هورمونی نشان داد که میانگین LH و استرادیول در روز سوم سیکل و روز تزریق HCG اختلاف آماری معنی دار بر پیامد درمان ندارد (P>0.05)، اما میانگین FSH سرم در روز سوم سیکل در دو گروه حامله و غیر حامله به ترتیب 6.4±7.4 و 9.2±15.4 پیکوگرم بر میلی لیتر بود که اختلاف آماری معنی دار نشان داد (P<0.05). برحسب آزمون رگرسیون لجستیک بین سن مرد، مدت و علت نازایی، میانگین LH و استرادیول در روز سوم سیکل و روز تزریق HCG با پیامد درمان ارتباط آماری معنی دار وجود نداشت (P>0.05)، اما اختلاف آماری معنی دار بین میانگین سن زن و FSH سرم با موفقیت ICSI دیده شد (P<0.05).نتیجه گیری: سن زن و میانگین FSH نقش پیشگویی کننده در موفقیت درمان ICSI دارد.

مقدمه: تالاسمی شایع ترین اختلال تک ژنی در دنیاست و عوارض قلبی آن شایع ترین علت مرگ در بیماران بتاتالاسمی ماژور محسوب می شود. هدف: بررسی فراوانی عوارض قلبی شامل اختلال عملکرد دیاستول، سیستول، آریتمی و تجمع مایع در پریکارد در بیماران بتاتالاسمی ماژور 20 -10 ساله.مواد و روش ها: در مطالعه ای توصیفی، 58 بیمار بتاتالاسمی ماژور 20- 10 ساله، 32 پسر و 26 دختر مراجعه کننده به درمانگاه قلب مرکز آموزشی- درمانی بیمارستان دکتر حشمت در سه ماهه نخست سال 1385 برحسب شرح حال، معاینه، الکتروکاردیوگرام و اکوکاردیوگرافی بررسی شدند. در صورت شکایت از تپش قلب یا الکتروکاردیوگرام غیرطبیعی یا برای بررسی تاثیر درمان ضدآریتمی، مونیتور هولترانجام شد. نتایج: از 19 بیمار (32.8%) دچار اختلال قلبی، 15 نفر بیش از 15 سال داشتند و 4 بیمار 15 ساله یا کمتر بودند. از بیماران قلبی13 نفر (40.6%) پسر و 6 نفر (23.1%) دختر بودند . 4 نفر (6.8%) آریتمی به صورت بلوک موبیتز تیپII ، PSVT، تاکی کاردی بطنی و PVC داشتند و در 8 بیمار (13.8%) اختلال عملکرد دیاستول وجود داشت. 6 بیمار (10.3%) نیز اختلال عملکرد سیستول داشتند. یک مورد مرگ ناشی از نارسایی قلب بروز کرده بود. میانگین مقدار فریتین در بیماران دچار ضایعه قلبی 3247.37±1359.07 ng/ml بود بین فریتین و ضایعه قلبی ارتباط معنی دار بود (P=0.001) ولی با جنس و آریتمی ارتباطی وجود نداشت ولی بین ضایعه قلبی و سن ارتباط بدست آمد (P=0.011).نتیجه گیری: بالارفتن میزان فریتین سرم با افزایش سن در بروز ضایعات قلبی در بیماران بتاتالاسمی ماژور موثر است.

مقدمه: ایمونوگلوبولین A موجود در بزاق دهان را می توان یک عامل تعیین کننده استرس دانست. بررسی های اخیر نشان داده است که استرس مزمن قادر است عملکرد دستگاه ایمنی را کاهش دهد. چون پرستاری شغلی پر استرس است، می تواند موجب کاهش کیفی مراقبت شده و به سلامت فردی پرستار نیز لطمه بزند.هدف: بررسی میزان استرس در پرستاران و کارکنان اداری در بیمارستان وارتباط آن با IgA. مواد و روش ها: 90 نفر از پرستاران و کارکنان قسمت های مختلف بیمارستان الیگودرز به روش سرشماری در این مطالعه شرکت کردند. ابتدا با پرکردن پرسشنامه میزان استرس آنان سنجیده شد، سپس بزاق آنها در ظرف های مخصوص جمع آوری و با روش الیزا مقدار IgA آن سنجیده شد.نتایج: 71 نفر (79%) از شرکت کنندگان در پژوهش زن، بودند. میانگین سنی آنها 33.40 سال و میانگین سابقه کاری شان 9.4 سال بود، 52 نفر (%58.8) متاهل بودند. کمترین میزان استرس مربوط به پرستاران بخش داخلی و بیشترین آن در پرستاران دفتر پرستاری، جراحی مردان و اورژانس بود. کمترین میزان IgA بزاق در پرستاران بخش اورژانس (12 میکروگرم در دقیقه)، و بیشترین آن در پرستاران بخش اطفال (98 میکرو گرم در دقیقه) بود. بین استرس و IgA رابطه معکوس وجود داشت. همچنین بین استرس با سابقه کار (P=0.002)، محل کار (P=0.001)، سن (P=0.005)، نوع بخش (P=0.001) و کارکنان اداری و پرستاری (P=0.001) ارتباط معنی دار بدست آمد.نتیجه گیری: چون پرستاران در بخش های گوناگون با میزان استرس متفاوت به کار مشغولند، با تعیین سطح آن از طرق مختلف از جمله اندازه گیری IgA می توان نسبت به رفع عامل استرس زا در هر محیط و بخش به طور جداگانه اقدام کرد.

مقدمه: تغییر نمای طبیعی و شفاف مینا با عنوان آسیب تکاملی مینا توصیف می شود. این آسیب ها دندان ها را از نظر زیبایی و همین طور استعداد به پوسیدگی متاثر می کند که بارزترین آن بروز لکه های مات است که در هنگام تکامل جوانه های دندان اتفاق می افتد و از نظر ظاهر ناخوشایند است. علل ضایعات مینا موضعی یا سیستمیک است.هدف: بررسی شیوع نقص تکاملی مینا در دندان های دایمی دانش آموزان 11 تا 13 ساله ساکن رشت است. مواد و روش ها: این تحقیق به صورت توصیفی مقطعی و با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در 578 دانش آموز (286 پسر و 292 دختر) مدرسه های رشت با دامنه سنی 11 تا 13 ساله انجام شده است ( سال 1382). آسیب های مینا با استفاده از شاخص (Developmental Defect of Enamel) DDE بدون در نظرگرفتن علت بروز و برحسب شکل ظاهری تقسیم بندی شد. نتایج بر اساس آزمون کای دو آنالیز شد. در بررسی پوسیدگی از شاخص DMFT استفاده شد. نتایج: %59.8-1 افراد حداقل یک دندان مبتلا داشتند که بیشتر مربوط به سطح لبیال دندان 21 بود.2- میانگین 2.01±2.05 DMFT بدست آمد.3- بر اساس آزمون کای دو اختلاف سنی و جنسی معنی داری از نظر ضایعات مینا وجود نداشت. نتیجه گیری: حداقل نیمی از دانش آموزان معاینه شده دچار نوعی آسیب مینا بودند که در دندان های قدامی بیش از خلفی وجود داشت و احتمالا به علت مدت طولانی تر تکامل این دندان ها باشد.

مقدمه: هپاتیت B از شایع ترین بیماری های عفونی است که رنجوری و مرگ و میر ناشی از آن باید مورد توجه بسیار قرار گیرد. دندانپزشکان و دستیاران مطب از جمله کسانی هستند که همواره در معرض خطر انتقال و ابتلای به این عفونت از راه ترشح دهان یا آسیب شغلی می باشند، به طوری که هپاتیت ویروسی یکی از بیماری های شغلی دندانپزشکان محسوب می شود.هدف: بررسی پوشش واکسیناسیون دندانپزشکان و کارکنان مطب آنها در استان گیلان در سال 1383.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با ابزار پرسشنامه که به کلیه مطب های دندانپزشکی ارسال شده بود در نیمه دوم سال 83 صورت گرفت. این پرسشنامه حاوی سوال هایی در زمینه سن، جنس، سابقه کار و واکسیناسیون بود. از 319 دندانپزشک، 241 نفر (75.4%) شامل 26 متخصص و 215 دندانپزشک عمومی و 258 دستیار مطب آنها در شهرهای رشت و 16 شهر دیگر استان گیلان به پرسشنامه پاسخ دادند. اطلاعات با نرم افزار SPSS V10 و تست آماری X2 آنالیز شد.نتایج: از 499 نفر کل جمعیت مورد بررسی، 359 نفر (71.9%) واکسیناسیون کامل شده بودند و 140 نفر (28.1%) واکسنی دریافت نکرده بودند. از دندانپزشکان، متخصصان 26 نفر (100%) و دندانپزشکان عمومی، 204 نفر (CI95%: 92-97.8%) (%94.9) پوشش کامل واکسیناسیون داشتند و 11 نفر (5.1%) هیچگونه واکسن هپاتیت B دریافت نکرده بودند. در حالی که تنها 50% دستیاران پوشش کامل واکسیناسیون داشتند (CI95%: 43.9-56-1%) که بین دستیاران دندانپزشکی و دندانپزشکان از این نظر تفاوت معنی داری به چشم می خورد (P < 0.001).همچنین تفاوت معنی دار بین سابقه کار دستیاران دندانپزشکی و پوشش واکسیناسیون وجود داشت (P<0.001) به این صورت که پوشش واکسیناسیون دستیاران با سابقه کار کمتر از یک سال در مقایسه با گروه های بیش از یک سال که واکسن دریافت نکرده بودند اختلاف معنی دار داشته است (P<0.001). اختلافی بین سابقه کار در بین دندانپزشکان با پوشش واکسیناسیون آنها وجود نداشت.جنس در گروه دندانپزشکان نقشی در میزان پوشش واکسیناسیون نداشت اما در گروه کارکنان دندانپزشکی کاملا موثر بوده است (P<0.001).نتیجه گیری: بررسی عیار پادتن علیه ویروس هپاتیت B برای اطمینان از تاثیر واکسن، در کلیه دندانپزشکان توصیه می شود. کلیه دستیاران باید در بدو ورود به درمانگاه دندانپزشکی، کارت سلامت از نظر تزریق واکسن هپاتیت B را اخذ کنند.

مقدمه: با افزایش استفاده همگانی از تکنولوژی مدرن در برخی از صنایع، لوازم خانگی و غیره که استفاده روزمره فراوانی بویژه در مردان دارد، حفاظت در مقابل تابش های ناشی از میدان های الکترومغناطیسی به صورت یک مساله جدید اهمیت زیادی یافته است.هدف: به عنوان یکی از هدف های اصلی این تحقیق مقصود ما این بود که دریابیم میدان های الکترومغناطیسی چه تاثیری بر ساختار و عملکرد سلول های بافت پروستات رت دارند.مواد و روش ها: مجموعه ای شامل 50 موش نر و 50 موش ماده را که حدودا 15 هفته از عمرشان می گذشت، به عنوان موش های والد، انتخاب کردیم. دستگاه تولیدکننده، میدانی با فرکانس 50 هرتز و شدت 80 گوس ایجاد می کرد. 30 عدد از موش های بدنیا آمده به صورت تصادفی برای هر کدام از گروه های آزمایش و کنترل انتخاب شدند. در گروه آزمایش، موش ها به مدت 5 هفته یعنی تا سن 5 هفتگی در معرض این میدان قرار می گرفتند. در انتهای پنجمین هفته از عمر موش ها، پانزده عدد از هر گروه انتخاب و نمونه برداری از پروستات آنها انجام می شد.نتایج: پروستات از بزرگ ترین غدد ضمیمه دستگاه تناسلی مردان است و از حدود 30 تا 50 غده کوچک تر پدید آمده است. یافته های ما نشان داد که عموما سلول های اپی تلیال مکعبی و غیرفعال بوده و هسته متراکمی داشتند. اجسام آمیلاسه فراوان تر از حالت عادی بچشم می خوردند. عضله های صاف سلول هایی با هسته هتروکروماتینی بودند و الیاف شان در جهت های مختلف پراکنده شده بود.نتیجه گیری: باید از قرارگرفتن طولانی مدت در معرض میدان های الکترومغناطیسی اجتناب کرد زیرا بر اساس این یافته ها آسیب به بافت پروستات موجب کاهش و نقص در فعالیت های عادی این غده شده که به نوبه خود می تواند تاثیر نامطلوبی بر فرایند اسپرماتوژنز و به دنبال آن افزایش احتمال ناباروری داشته باشد.

مقدمه: ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (IFA) از روش های آزمون حساس و رایج در بررسی سرولوژی توکسوپلاسموز است. بسیاری از مطالعات سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسما در ایران با استفاده از این آزمون انجام شده است. مرور مطالعاتی که با استفاده از این آزمون در مناطق مختلف کشور با شرایط آب و هوایی متفاوت انجام شده، وضعیتی را نشان می دهد که با توجه به راه اصلی احتمالی انتقال توکسوپلاسما در ایران جای تامل دارد و به نظر می رسد که این مغایرت های احتمالی به علت خطای آزمون در برخی از آزمایشگاه ها باشد.هدف: تعیین میزان توافق نتایج آزمون IFA توکسوپلاسموز بین چهار مرکز آزمایشگاهی.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع ارزیابی بین چند مرکز است. با رعایت اخلاق تحقیق از صد نفر که در سال 1384 برای آزمون های پیش از ازدواج به آزمایشگاه مرکز پزشکی جامعه نگر قزوین مراجعه کرده بودند، نمونه سرم تهیه شد. هر نمونه را به چهار قسمت تقسیم کرده و در چهار آزمایشگاه مختلف از نظر ایمونوگلوبولین (IgG) G اختصاصی علیه توکسوپلاسما به روش IFA مورد آزمایش قرار دادیم. آزمون ها طبق پروتکل رایج همان مرکز انجام شد. در تمام آزمایشگاه ها رقت های 1:20، 1:100، 1:200 و بالاتر اندازه گیری و عیار 1:20 £ مثبت در نظر گرفته شد. ضریب کاپا بین نتایج هر دو مرکز محاسبه شد.نتایج: میزان مثبت شدن سرولوژی آزمون IFA توکسوپلاسما در این چهار مرکز 72، 44، 34 و 23 درصد گزارش شد. ضریب کاپا در موارد مقایسه هر دو مرکز با یکدیگر در بالاترین حد 0.36 و در پایین‎ترین حد 0.16 بود.نتیجه گیری: توافق نتایج گزارش شده بین چهار مرکز بیش از حد انتظار پایین بود. به نظر می رسد، انجام این آزمون در برخی از آزمایشگاه های کشور اشکال هایی دارد که باید برطرف شود.بنابراین، توصیه می شود تاثیر هر یک از عوامل موثر بر نتایج آزمون IFA توکسوپلاسموز به تفکیک مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: سالک عفونت ناشی از تک یاخته ای از جنس لشمنیاست. این بیماری در بسیاری از کشورهای مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر جهان شیوع دارد. به رغم تلاش های بسیار محققان در سراسر دنیا، هنوز واکسن موثری علیه این بیماری بدست نیامده است و درمان های معمول نیز صد در صد موثر نیستند. ابتلای به سالک پس از بهبود معمولا سبب بروز مصونیت دایم در برابر این بیماری می شود. بنابراین واکسیناسیون، بهترین راه کنترل لشمانیوز است.هدف: ارزیابی ایمنی زایی سوش مهندسی شده ای از لشمنیا ماژور در موش های C57BL/6.مواد و روش ها: در این تحقیق از انگل لشمنیای ترانسژنی استفاده شد که به علت داشتن ژن های سیستم خودکشی سلولی شامل HSV-tk و Sc-cd به داروهای گانسیکلوویر و 5-فلوروسیتوزین حساس است. این داروها هیچگونه اثرکشندگی بر لشمنیا ماژور وحشی ندارند در این آزمایش ابتدا موش های C57BL/6 با انگل ترانسژنیک آلوده شدند، سپس با داروهای مذکور درمان شدند. آنگاه ایمنی ایجاد شده علیه لشمنیا بررسی شد.نتایج: ارزیابی سایتوکاین ها به روش ELISA نشان دهنده افزایش IFN-g و کاهش IL-4 در موش های درمان شده بود. نتایج آزمون چالش (challenge) بعدی با انگل سوش وحشی نیز وجود میزان بالای ایمنی علیه لشمنیا را در این حیوانات تایید کرد.نتیجه گیری: سیستم ترکیبی ژن-دارو در تحقیقات آینده می تواند به عنوان روشی کارآمد در یافتن واکسنی موثر علیه لشمنیا مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

مقدمه: باسیل های گرم منفی غیرتخمیری گروهی از باکتری ها با شاخص پراکندگی وسیع در طبیعت هستند که گرچه بیماری زایی کمی دارند ولی قادرند بخصوص در بیماران واجد عوامل خطرساز و نقص دستگاه ایمنی، سبب بروز عفونت شدید در دستگاه های مختلف شوند.هدف: 1- تعیین شیوع باسیل های گرم منفی غیر تخمیری در کل نمونه های بالینی 2- تعیین فراوانی جنس و گونه این باکتری ها 3- بررسی ارتباط فراوانی جنس و گونه باکتری ها با نوع نمونه بالینی.مواد و روش ها: در بررسی 11 ماهه بر نمونه های بالینی جدا شده از بیماران بستری در چند بیمارستان تهران، باسیل های گرم منفی غیرتخمیری جدا و سپس جنس و گونه آنها تعیین شد. در این بررسی، آزمایش های زیر برای افتراق انجام شد: رشد بر محیط مک کانکی آگار، واکنش در محیط TSI، استفاده اکسیداتیو کربوهیدرات ها در محیط OF گلوکز و لاکتوز، اکسیداز، حرکت، DNase، رشد در محیط بایل اسکولین، احیای نیترات و تولید ایندول در محیط پپتون واتر.نتایج: از 6952 نمونه، 100 مورد (1.4%)، باسیل های گرم منفی غیرتخمیری جدا شد. که 52 مورد به سودومونا آئروژینوزا و 48 مورد به سایر گونه ها تعلق داشتند که شامل 19 مورد آلکالیژنز فکالیس (39.5% )، 16 مورد اسینتوباکتر بائومانی (35.4%)، 10 مورد اسینتوباکتر لوفی (20.8% )، 2 مورد استنوتروفوموناس مالتوفیلیا (4.1%) و 1 مورد فلاووباکتریوم مننگوسپتیکوم (2%) بود.نتیجه گیری: مقایسه نتایج بدست آمده از این بررسی با مطالعات سایر مناطق، نشانگر آن است که گرچه شایع ترین باکتری های گرم منفی غیر تخمیری به ترتیب: سودومونا آئروژینوزا، آلکالیژنز فکالیس و اسینتوباکتر بائومانی هستند، ولی شیوع آنها از بیمارستانی به بیمارستان دیگر و از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است و با توجه به مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ها، شناسایی جنس و گونه آنها حایز اهمیت است.

مقدمه: در شرایط بروز حادثه در مناطق دور از دسترس، امداد رسانی در لحظه های اولیه اهمیت دارد. چون خونروی و به دنبال آن شوک هیپوولمی در تروماهای ناشی از حوادث از علل اصلی مرگ و میر در مجروحان است، ارایه راهکارهای مناسب برای به حداقل رساندن این پیامد از ضروری ترین مسایل در استان های محروم کشور محسوب می شود که امکان دسترسی و انتقال سریع بیمار به مراکز مجهز پزشکی دشوار است.هدف: بررسی تاثیر آموزش عملی احیا در کاهش مرگ و میر و پیش آگهی مصدومان تروما در منطقه مهران استان ایلام در سال های 84-1380.مواد و روش ها: در این مطالعه چهار ساله ابتدا کلاس های آموزش علمی احیا در شهر مهران و پنج شهرک روستایی اطراف آن برگزار شد. سپس 471 مجروح تصادف وسیله نقلیه، انفجار مین و اصابت گلوله بررسی شدند. وضعیت فیزیولوژی مجروحان با معیاری به نام (Physiologic Severity Score) ارزیابی و یافته ها در فرم جمع آوری اطلاعات ثبت شد.نتایج: 471 مجروح در دو گروه امداد گرفته (گروه اول) شامل 226 نفر و گروه امداد نگرفته (دوم) شامل 245 نفر قرار گرفتند. شایع ترین عامل تروما در هر دو گروه، تصادف رانندگی بود (61.5%). بیشترین اقدام اولیه، متوقف کردن خونروی و در 50% بیماران بود. میانگین PSS مجروحین هنگام رساندن آنها به بیمارستان ایلام در دو گروه امداد گرفته و امداد نگرفته به ترتیب 7.505 و 6.799 بود که اختلاف آماری معنادار داشت. (فاصله اطمینان 95% برابر با 0.3 الی 0.912).نتیجه گیری: در این تحقیق مجروحانی که در دقایق اولیه از طرف امدادگران آموزش دیده کمک دریافت کرده بودند، وضعیت فیزیولوژی بهتری در حین انتقال به بیمارستان ایلام داشتند که مانع از رفتن آنها به مرحله غیر قابل برگشت شوک شده بودند.حادثه خیز بودن کشور و امکانات کم امدادرسانی و انتقال مجروحین به مراکز مجهزتر پزشکی، لزوم ارایه آموزش اولیه و ساده به امدادگران را می رساند تا برای درمان مجروحین تروما (بخصوص افراد در خطر شوک) در شرایط دور از دسترس باعث درمان بهتر آنها شود، لذا پیشنهاد می کنیم که این آموزش ها جز اولویت های سیستم بهداشت و درمان کشور قرار گیرد.

مقدمه: فلج دوره ای ناشی از هیپوکالمی دو نوع خانوادگی و ثانویه دارد. در نوع خانوادگی، نقص ژنی کانال کلسیم باعث حمله های فلج دوره ای اندام ها می شود. این نوع فلج معمولا خوش خیم بوده و با افزایش سن از شدت و تعداد حمله ها کاسته می شود. در نوع ثانویه، معمولا یک بیماری زمینه ای مانند پرکاری تیروئید یا هیپرآلدسترونیسم اولیه وجود دارد و معمولا حملات فلج طولانی تر بوده و در فواصل آنها نیز ممکن است بیمار از ضعف شکایت داشته باشد.معرفی بیمار: بیمار مردی 38 ساله است که به علت درد ناحیه کمر، احساس کرختی و بی حسی در کناره پشتی خارجی ران ها و احتباس ادراری مراجعه کرده بود. سابقه گرفتگی و کرامپ در ماهیچه های ساق پا، چند نوبت فلج هیپوکالمی، پر نوشی، پر ادراری و افزایش فشار خون را ذکر می کرد. بیمار بستری شد و در بررسی متاستاز مهره با منشا آدنوکارسینوم آدرنال تشخیص داده شد که سبب فشردگی بخش پایینی نخاع و ریشه های نخاعی (کونوس مدولاریس) شده بود.نتیجه گیری: در بیماران دچار فلج دوره ای هیپوکالمی که بیشتر در نوجوانی یا جوانی مراجعه می کنند، همواره باید به فکر بیماری های زمینه ای باشیم، به ویژه در مواردی که سابقه فامیلی وجود نداشته باشد. در این صورت با تشخیص بموقع می توان علاوه بر کنترل حملات هیپوکالمی، به پیشگیری و درمان عوارض بیماری زمینه ای نیز پرداخت.

مقدمه: عفونت های بیمارستانی از معضلات قرن اخیر بوده و عفونت محل زخم از عوارض مهم پس از جراحی به شمار می رود. بدون تردید مطلوب ترین روش کنترل عفونت پیشگیری است و کارکنان جراحی می توانند با رعایت اصول استریلیته در هنگام شستشوی دستها، پوشیدن گان و دستکش و در حین و پس از جراحی از بروز عفونت در محل جراحی جلوگیری کنند.هدف: تعیین میزان بکارگیری اصول کنترل عفونت توسط کارکنان اتاق عمل بیمارستان های رشت در سال 1385.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت توصیفی و مقطعی انجام شده است. جامعه پژوهش مجموع پرسنل شاغل در اتاق عمل بیمارستان های رشت و ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه کنترل عفونت و فهرست بازبینی محیط و تجهیزات اتاق عمل و روش نمونه گیری سرشماری بود که عملکرد 150 نفر از پرسنل اتاق عمل بیمارستان های پورسینا، رازی، دکتر حشمت، امیرالمومنین و الزهرا رشت در زمینه رعایت اصول کنترل عفونت در نوبت های کاری صبح، عصر و شب به روش مشاهده مستقیم بررسی شد.نتایج: عملکرد بیشترین درصد (97.9 درصد) پرسنل پرستاری اتاق های عمل رشت اعم از پرستار، تکنسین اتاق عمل و بهیار در زمینه رعایت اصول کنترل عفونت قابل قبول بود. همچنین اکثر جراحان (100 درصد) و بیشترین درصد پرسنل بیهوشی (61.8 درصد) اعم از تکنسین و متخصص عملکرد قابل قبولی داشتند. بیشترین درصد (83.3 درصد) اتاق های عمل از لحاظ محیط فیزیکی و تجهیزات دارای وضعیت قابل قبول بودند.نتیجه گیری: رعایت اصول کنترل عفونت توسط پرسنل اتاق های عمل در زمینه شستشوی دست ها، تعویض لباس، مرتب کردن مو، تعویض کفش ها، ضدعفونی کردن وسایل جراحی و کنترل تاریخ وسایل استریل در حد قابل قبول بود.

مقدمه: اشتغال در برخی مشاغل که در بردارنده وضعیت های نامطلوب بدن، حرکات تکراری و مواجهه با عوامل خطرمختلف تاثیرگذار بر سیستم اسکلتی- عضلانی است، باعث ابتلای افراد به بیماری ها و عوارض اسکلتی- عضلانی از جمله درد در قسمت های مختلف بدن می شود که صنعت مونتاژ لوازم خانگی، از این دسته است.هدف: بررسی عوامل خطرشغلی تاثیرگذار بر بدن افراد شاغل در یک صنعت تولید لوازم خانگی و شیوع عوارض و اختلالات اسکلتی- عضلانی.مواد و روش ها: عوامل خطرشغلی موجود با چک لیست QEC و شیوع عوارض و ناراحتی های اسکلتی- عضلانی با پرسشنامه نوردیک ارزیابی شد. سپس نتایج با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: 85.3 درصد افراد به نوعی عارضه و اختلال اسکلتی- عضلانی دچار بودند، بیشترین عوارض در ناحیه شانه و گردن که در ناحیه گردن از نوع بسیار خطرناک بود بدست آمد. هم چنین عوامل خطر ناحیه کمر فراوانی بالایی (82 درصد) داشت.نتیجه گیری: شیوع عوارض به رغم جوان بودن جمعیت مطالعه شده، بالا بود و رابطه معناداری بین افزایش سابقه کار و ابتلای به عوارض اسکلتی- عضلانی بدست آمد. همچنین عوامل خطر تاثیرگذار بر قسمت های مختلف بدن شناخته شد که بیش از همه در ناحیه کمر و گردن خود نمایی می کردند بنابراین باید هر چه سریع تر شرایط محیط کار را اصلاح کرد.

مقدمه: زردی در دوران نوزادی می تواند باعث کرن ایکتروس و اختلال شنوایی شود و علت شایع کری حسی- عصبی و عامل مهم کری کودکان است.هدف: بررسی تاثیر زردی نوزادی بر قاعده مغز و راه های شنوایی نوزادان بستری در بیمارستان های شهر رشت.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 63 (cross-sectional) نوزاد که به علت افزایش بیلی روبین غیرمستقیم خون در بخش نوزادان بیمارستان های شهر رشت بستری شده بودند، پس از ترخیص برای اندازه گیری پاسخ های شنوایی ساقه مغز ((A.B.R به بیمارستان امیرالمومنین معرفی شدند.متغیرهای بررسی پاسخ ساقه مغز شامل: نبود٬ تاخیر امواج ((latency و فاصله بین امواج ((Inter-peak بوده است. نوزادان دچار افزایش بیلی روبین مستقیم پره ترم و با وزن کم برای زمان حاملگی، همچنین نوزادان مبتلا به آسفیکسی و هیپراسمولالیته از مطالعه حذف شدند. آزمون آماری t- test- repeated measure بکار رفت.نتایج:نوزادان بر اساس بیلی روبین خون به دو دسته 12-20 mg/dl و بالاتر از 20 g/dl تقسیم شدند. از 63 نوزاد، در 45 نفر (71.4٪) مقدار بیلی روبین -20 mg/dl و در 18 نفر (28.5٪) بالای 20 mg/dl بود. در هیچ یک از بیماران گروه اول تغییر A.B.R دیده نشد، اما در گروه دوم 8 نفر (44.4٪) افزایش تاخیر بین قله ای امواج Ι تا V داشتند.نتیجه گیری: افزایش بیلی روبین غیر مستقیم خون (بیش از 20mg/dl) باعث اختلال در شنوایی نوزاد می شود که با تعویض خون از آن جلوگیری می شود.پیشنهاد می کنیم در کلیه نوزادان دچار زردی شدید برای تشخیص زودرس عوارض سمی- عصبی بیلی روبین و اختلال شنوایی، غربالگری A.B.R انجام شود.

مقدمه:تروما به سر مشکلی عمده و قابل پیشگیری در سیستم های بهداشتی و عامل مهم ناتوانی و مرگ در افراد جوان است.هدف: بررسی برخی ویژگی های دموگرافی افراد دچار ضربه مغزی و علل آن.مواد و روش ها: این بررسی توصیفی در سال های 85-1384، توسط مرکز تحقیقات ترومای استان گیلان بر بیماران دچار تروما به سر که در بیمارستان پورسینای رشت بستری شده بودند انجام شد.پزشکان عمومی با نظارت متخصص جراحی مغز و اعصاب پرسشنامه ای حاوی اطلاعات مربوط به سن، جنس، زمان بروز حادثه، علل ضربه به سر و صدمه همراه، GCS و یافته های سی تی اسکن را به صورت آینده نگر تکمیل کردند. داده ها توسط نرم افزار SPSS 10 پردازش شد.نتایج: حدود 64 درصد بیماران دچار ضربه به سر شده بودند. میانگین سنی آنها 31.35±18.16 سال و نسبت مرد به زن 3 به 1 بود. بیشترین گروه سنی دچار آسیب سر افراد 44-25 ساله بودند. در حدود 77% موارد، علت ضربه حوادث ترافیک بود و موتورسواران در حدود 48% آنان را تشکیل می دادند. بیشتر حوادث در ساعت های 24-20 اتفاق افتاده بودند و تابستان پرحادثه ترین فصل سال بود (38.75%). در 12% بیماران آسیب مغزی شدید بود و خونروی ها 12.24% آسیب های داخل جمجمه را تشکیل می دادند. در حدود 13% بیماران فوت شدند و موتورسیکلت عامل آسیب در 55% از بیماران فوت شده بود.نتیجه گیری: نتایج این بررسی، اهمیت حوادث ترافیکی را به عنوان علت ترومای سر نشان می دهد. پرداختن به مسایل مربوط به پیشگیری از این حوادث می تواند نقش مهمی در کاهش آسیب ناشی از تروما داشته باشد.

عصب هیپوگلوس از نظر منشا جنینی، کار و نوع رشته های عصبی، با عصب واگ کاملا تفاوت دارد. این عصب به جز در قاعده جمجمه که مجاور گانگلیون تحتانی واگوس قرار می گیرد و از آن الیافی دریافت می کند در بقیه مسیر تا مثلث کاروتید، از آن جداست به طوری که هنگام جراحی در جدار حلق و عناصر غلاف کاروتید شناخته و تفکیک می شود. موردی که معرفی می شود، از نوع جالب و نادری است که در آن عصب هیپوگلوس کمی بالاتر از مثلث کاروتید وارد غلاف کاروتید شده و با عصب واگوس تا قاعده جمجمه در یک تنه مشترک هم مسیر شده بود. به عبارت دیگر، مسیر این عصب از قاعده جمجمه تا حدود زاویه ماندیبول همراه با عصب واگوس در غلاف کاروتید بوده است. لذا لزوم آشنایی با این تغییر مسیر و اهمیت آن در جراحی های نواحی طرفی گردن، سبب شد تا به صورت گزارش نادر (Case report) مطالعه و بررسی بیشتری شود.