چکیده مقدمه: نانو ذرات دی اکسید سیلیس، امروزه در صنایع مختلف از جمله صنایع سرامیک سازی، شیشه سازی، فولاد، سنگ گچ و هم چنین در رنگ دانهﻫﺎ و کاتالیزورها، محصولات آرایشی، داروها، ترکیبات مغناطیسی، عایقﻫﺎی حرارتی و عایقﻫﺎی الکتریکی و لعاب زدن کاربرد دارد. این ذرات کوچک و پرکاربرد نیز در صورت عدم کنترل پس از ورود به فاضلاب ها و سپس اکوسیستم های آبی، ممکن است به یک ماده سمی برای موجودات زنده این اکوسیستم ها تبدیل شوند.هدف: تعیین سمیت این ذرات بر دافنی مگنا (Daphnia magna) که زئوپلانکتون سخت پوست آب شیرین است و بعد از فیتوپلانکتون ها در مبدأ زنجیره غذایی اکوسیستم های آبی قرار دارد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی، نانوذرات اکسید سیلیس با غلظت های 5.0، 6.1، 5، 8.15، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر آماده شد و برای هر غلظت، سه تکرار در نظر گرفته و تاثیر این نانوذرات در هر 24 ساعت نسبت به شاهد بررسی و ثبت شد. دوره آزمایش 96 ساعته بود و با استفاده از روش OECD سمیت حاد نانو ذرات سیلیکا بر دافنی بررسی شد. سمیت این نانوذرات بر روی دافنی توسط تحلیل آمار Probit محاسبه گردید.نتایج: 96hlc50 این نانوذره برای دافنی مگنا 73.1 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. هم چنین NOCE (غلظت بدون اثرات سو) و LOEC )کمترین غلظت اثرگذار) نیز محاسبه شد که برابر با 173.0 میلی گرم بر لیتر است.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد نانو ذرات سیلیکا در غلظت های کم نیز اثرات سمی خود را برای دافنی مگنا ظاهر می نماید.