مجله علوم پزشکی فیض
سال:1397 | دوره:22 | شماره:4 |تعداد مقالات:17

سابقه و هدف: دریافت طولانی مدت کافئین حساسیت به تشنج را کاهش داده و اثر حفاظتی دارد. این اثر حفاظتی کافئین ممکن است تا اندازه ای به واسطه بلوک گیرنده A2A آدنوزین باشد. با درنظر گرفتن اینکه فعال شدن گیرنده های A2A سبب افزایش سطح نیتریک اکساید می شود، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر دریافت مزمن کافئین بر آستانه تشنج ناشی از پنتیل ن تترازول (PTZ) و اندازه گیری سطح متابولیت های نیتریک اکساید می باشد. مواد و روش ها :در این مطالعه موش های سوری نر نژاد NMRI (وزن 30-25 گرم) به یک گروه کنترل و دو گروه آزمایش (تعداد 9 سر در هر گروه) تقسیم شدند. آستانه تشنج کلونیک ناشی از PTZ متعاقب90 روز تجویز خوراکی کافئین (100 و 300 میلی گرم در لیتر آب آشامیدنی) در گروه های آزمایشی و آب آشامیدنی برای گروه کنترل اندازه گیری شد. در پایان آزمایش اندازه گیری متابولیت های نیتریک اکساید در بافت مغز با روش گریس انجام گرفت. نتایج: تجویز مزمن کافئین در غلظت های 100 و 300 میلی گرم در لیتر آب آشامیدنی به مدت 90 روز آستانه تشنج ناشی از PTZ را تغییر نداد. از طرف دیگر، هر دو غلظت کافئین سبب کاهش معنی دار سطح متابولیت های نیتریک اکساید در مقایسه با گروه کنترل شد (0/05

سابقه و هدف: بابونه (.Matricaria recutita L ) دارای ترکیبات فلاونوئیدی با خواص شبه بنزودیازپینی است. لذا، ممکن است در درمان صرع و تشنج موثر باشد. در این مطالعه اثر تزریق درون صفاقی عصاره هیدروالکلی بابونه بر تشنج القاء شده با پنتیلن تترازول (PTZ) در موش کوچک آزمایشگاهی بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 56 سر موش کوچک آزمایشگاهی نر با وزن 30-25 گرم استفاده که به 7 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1-کنترل (سالین)؛ 2-کنترل منفی (PTZ)؛ 3-عصاره بابونه 50 میلی گرم/کیلوگرم؛ 4-عصاره بابونه 100 میلی گرم/کیلوگرم؛ 5-عصاره بابونه 200 میلی گرم/کیلوگرم؛ 6-دیازپام 1 میلی گرم/کیلوگرم؛ و 7-عصاره بابونه (50 میلی گرم/کیلوگرم) +دیازپام (0/25 میلی گرم/کیلوگرم). پس از 10 روز پیش درمان (تزریق درون صفاقی) در گروه های مختلف، آستانه تشنج القاء شده با تزریق وریدی PTZ ارزیابی شد و اندازه گیری متابولیت های نیتریک اکساید (XNO) در بافت مغز با روش گریس انجام گرفت. نتایج: عصاره هیدروالکلی بابونه (200 میلی گرم/کیلوگرم) و دیازپام (1 میلی گرم/کیلوگرم) به صورت معنی دار (0/001

سابقه و هدف: سرطان دومین عامل شایع مرگ ومیر در کشورهای توسعه یافته است. یکی از مهم ترین علل محیطی در ایجاد سرطان ویروس ها می باشند. هدف از این مطالعه شناسایی ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در بیماران مبتلا به سرطان خون است. مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه مورد-شاهدی سرم خون از 35 نمونه مبتلا به CLL و 25 نمونه مبتلا به ALL از مراکز درمانی کرمان جمع آوری گردید. سی فرد سالم نیز به عنوان گروه کنترل درنظر گرفته شدند. پس از استخراج DNA از نمونه های سرمی، واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) جهت شناسایی HPV انجام گردید. نتایج: توالی اختصاصی HPV در 15 نمونه (25 درصد) از سرم بیماران مشاهده شد. از این تعداد، 5 نمونه (14/25 درصد) از بین 35 بیمار مبتلا به CLL و 10 نمونه (40 درصد) از بین 25 بیمار مبتلا به ALL بودند. در سرم هیچ یک از افراد گروه کنترل نیز هیچ نمونه مثبتی یافت نشد. از 15 نمونه مبتلا به HPV، 7 نمونه (46/62 درصد) تیپ HPV16، 3 نمونه (19/98 درصد) تیپ HPV18 و 5 نمونه (33/4 درصد) انواع دیگر HPV بودند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که روش PCR با پرایمرهای اختصاصی پاپیلوما ویروس 16 و 18 روشی مناسب و دقیق برای تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی است.

سابقه و هدف: دیابت یک بیماری شایع متابولیک بوده و گزنه گیاهی است که اثر ضد دیابت دارد. نسفاتین-1 آدیپوکاینی است که در سازوکار متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی و مقاومتی و مصرف گزنه بر سطح پلاسمایی نسفاتین-1 در موش های صحرایی دیابتی نوع 1 بود. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی موش های نژاد ویستار در 4 گروه قرار گرفته و با تزریق استروپتوزوسین دیابت در آن ها القاء شد. به گروه های «گزنه»، «استقامتی+گزنه» و «مقاومتی+گزنه» روزانه mg/kg 1 عصاره گزنه به صورت درون صفاقی تزریق شد. گروه «استقامتی+گزنه» به مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه از 60 تا 120 دقیقه در آب شنا کردند. گروه «مقاومتی+گزنه» با حمل وزنه های 50، 75، 90 و 100 درصد وزن خود روی نردبان طراحی شده، تمرین را شروع کرده و سپس به تدریج افزایش رکورد داشتند. در پایان 8 هفته از قلب حیوانات به صورت مستقیم خون گرفته شد. نتایج: در همه گروه ها پس از 8 هفته کاهش وزن مشاهده گردید و این کاهش وزن در گروه های «کنترل»، «گزنه» و «مقاومتی+گزنه» نسبت به ابتدای پژوهش معنی دار بود (0/001>P). نتایج تحلیل آماری نشان از افزایش معنی دار نسفاتین-1 در گروه «گزنه» نسبت به گروه کنترل داشت (0/01>P). این افزایش در گروه های «استقامتی+گزنه» (0/001>P) و «مقاومتی+گزنه» نسبت به گروه «کنترل» نیز مشاهده گردید (0/001>P). نتیجه گیری: مصرف عصاره ی گزنه به همراه تمرین می تواند باعث افزایش نسفاتین-1 پلاسمایی شده و می تواند در جهت کنترل دیابت و جلوگیری از کاهش وزن ناشی از این بیماری موثر باشد.

سابقه و هدف: دیابت اختلال در سوخت وساز قندها، چربی ها و پروتئین های بدن می باشد که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی می شود. رزیستین یک آدیپوسایتوکاین مرتبط با دیابت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف آلوئه ورا بر رزیستین و شاخص مقاومت انسولینی موش های دیابتی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، مکمل، تمرین، تمرین+ مکمل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، 5 جلسه در هفته، هر جلسه 6 تا 12 وهله 2 دقیقه ای با شدت 90 درصد سرعت ماکزیمم و یک دقیقه استراحت (با سرعت 10 متر بر دقیقه) بود. ژل آلوئه ورا (mg/kg300)، 5 روز در هفته به مدت 8 هفته به گروه های دریافت کننده مکمل به صورت گاواژ داده شد. نتایج: یافته ها نشان داد در گروه های تجربی مقادیر انسولین، شاخص مقاومت به انسولین افزایش و رزیستین کاهش معنی داری یافت (0/001P). نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیب تمرین تناوبی شدید و مصرف آلوئه ورا می تواند با کاهش رزیستین و گلوکز و نیز افزایش انسولین تاثیر مثبت بر کنترل دیابت بگذارد.

سابقه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) یک اختلال مزمن کبدی ناشی از تجمع بیش از حد چربی در کبد است. آدیپو نکتین، پروتئین مترشحه از بافت چربی، باعث تخفیف التهابات کبدی می گردد. در این تحقیق ارتباط پلی مورفیسم rs17300539 ژن آدیپونکتن با بیماری کبد چرب غیرالکلی بررسی شده است. مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی روی 80 فرد مبتلا به NAFLD و 80 فرد سالم انجام شد. تعیین پلی مورفیسم rs17300539 با روش PCR-RFLP و تکنیک الکتروفورز انجام شده است. سطح هورمون های آدیپونکتین و انسولین به وسیله کیت الایزا اندازه گیری شد. نتایج: یافته ها نشان داد تفاوت معنی دار در فراوانی آلل ها بین دو گروه مورد و شاهد وجود ندارد (0/05P). همچنین، فشار دیاستولیک در مردان بیمار حامل ژنوتیپGA بیشتر از حاملین GG بود (0/05>P). به علاوه، در زنان بیمار حامل ژنوتیپ GA میزان تری گلیسرید و آسپارتات آمینوترانسفراز بیشتر از زنان بیمار حامل GG بود (0/05>P). نتیجه گیری: به نظر می رسد آلل G در کم شدن عوارض حاصل از بیماری کبد چرب غیرالکلی موثر است.

سابقه و هدف: اپلین ادیپوکاینی است که ممکن است در تنظیم متابولیسم انرژی نقش مهمی داشته باشد. چاقی و فعالیت بدنی از عواملی هستند که غلظت اپلین را تحت تاثیر قرار می دهند، اما مشخص نشده است که اثر کدام یک برجسته تر است. بنابراین، هدف مطالعه حاضر مقایسه سطح سرمی اپلین-13 و حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان چاق فعال، چاق غیرفعال و نرمال غیرفعال می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 45 مرد سالم (سن 46-34 سال) در یکی از گروه های زیر قرار گرفتند: 1) چاق فعال (16 نفر): شاخص توده بدن (BMI) =33/9-28 کیلوگرم/مترمربع و کسب 5-3 امتیاز در پرسشنامه سطح فعالیت بدنی؛ 2) چاق غیرفعال (18 نفر): BMI=33/9-28 کیلوگرم/مترمربع و کسب 1 امتیاز در پرسشنامه سطح فعالیت بدنی؛ و 3) نرمال غیرفعال (11 نفر): BMI=24/9-18/5 کیلوگرم/مترمربع و کسب 1 امتیاز در پرسشنامه سطح فعالیت بدنی. از آزمودنی ها نمونه خون در حالت ناشتا گرفته شد، سپس سطح سرمی اپلین-13 به روش الایزا اندازه گیری شد. حداکثر اکسیژن مصرفی به روش غیرورزشی و بر اساس سطح فعالیت بدنی برآورد شد. نتایج: تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که تفاوت معنی داری در سطح سرمی اپلین-13 بین گروه ها وجود ندارد (0/73=P). همچنین، حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه چاق غیرفعال به طور معنی داری در مقایسه با دیگر گروه ها پایین تر بود (0/001≤ P)، اما بین گروه نرمال غیرفعال و چاق فعال تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/14=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که سطح متوسط فعالیت بدنی و چاقی نوع یک نمی تواند غلظت اپلین-13 سرم را تغییر دهد. علاوه بر این، می توان پیشنهاد کرد که چاقی و فعالیت بدنی اثرات معکوس و یکسانی بر حداکثر اکسیژن مصرفی دارند.

سابقه و هدف: چاقی باعث اختلال در هموستاز گلوکز و شاخص های التهابی می شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر یک دوره تمرینات هوازی-مقاومتی هم زمان بر هموستاز گلوکز و HS-CRP در دختران نوجوان مضطرب دارای اضافه وزن و چاق بود. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی روی 30 دختر نوجوان دارای اضافه وزن و چاق مضطرب انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه تمرینات ورزشی را انجام دادند. متغیرهای گلوکز، انسولین، HS-CRP و اضطراب قبل و بعد از 8 هفته تمرین اندازه گیری شد. نتایج: هشت هفته تمرین ترکیبی موجب کاهش معنی دار سطوح گلوکز (0/02=P)، انسولین (0/02=P)، مقاومت به انسولین (0/05=P) و میزان اضطراب (0/02(P= در مقایسه با گروه شاهد شد، لیکن در HS-CRP اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/05>P). نتیجه گیری: به نظر می رسد می توان از تمرینات ورزشی هوازی-مقاومتی هم زمان جهت بهبود هموستاز قند خون و کاهش اضطراب دختران نوجوان دارای اضافه وزن و چاق استفاده کرد.

سابقه و هدف: اختلال دوقطبی یک اختلال روانپزشکی ناتوان کننده است که با دوره های عودکننده افسردگی، مانیا و هیپومانیا مشخص می شود. تاثیرات رفتاردرمانی دیالکتیکی بر عملکرد اجرایی هنوز مورد توجه قرار نگرفته است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر عملکرد اجرایی در اختلال دوقطبی است. مواد و روش ها:تعداد 60 بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی به طور تصادفی به دو گروه مداخله (رفتاردرمانی دیالکتیکی تلفیق با دارودرمانی) و کنترل (فقط دارودرمانی) اختصاص داده شدند. قبل از درمان، پس از 12 هفته مداخله و 3 ماه بعد از مداخله، از پرسشنامه ها و آزمون ها استفاده شد. شرکت کنندگان در گروه مداخله، 12 جلسه 90 دقیقه ای رفتاردرمانی دیالکتیکی استاندارد برای اختلال دوقطبی دریافت کردند. نتایج: نتایج نشان داد میزان مانیا و افسردگی در گروه مداخله، بعد از 3 ماه درمان و 3 ماه پیگیری کمتر می باشد. همچنین، گروه مداخله بعد از 3 ماه درمان و 3 ماه پیگیری نمره بالاتری در عملکرد اجرایی داشت. نتیجه گیری: ترکیب رفتاردرمانی دیالکتیکی در تلفیق با دارودرمانی باعث کاهش علائم مانیا و افسردگی، و نیز بهبود عملکرد بیماران دو قطبی در برنامه ریزی و حل مسئله می شود.

سابقه و هدف: در سرتاسر جهان تلفن همراه نقش مهمی در روابط بازی می کند و از زمان ظهور آن این سوال ایجاد شده است که آیا استفاده بیش از حد آن می تواند منجر به اعتیاد شود یا نه. اعتیاد به استفاده از تلفن همراه، با استفاده فراوان و اشتغال ذهنی به تلفن همراه مشخص می شود. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی رابطه افسردگی، تحمل پریشانی و مشکل در تنظیم هیجان با اعتیاد به تلفن همراه در دانشجویان دانشگاه کاشان است. مواد و روش ها :برای انجام این پژوهش توصیفی-تحلیلی 200 دانشجوی دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 96-1395 به شیوه نمونه گیری خوشه ایانتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس استفاده آسیب زا از تلفن همراه (Cell-phone over-use scale; COS)، پرسشنامه افسردگی بک (Beck depression inventory; BDI)، مقیاس مشکل در تنظیم هیجان (Difficulties in emotion regulation scale; DERS) و تحمل پریشانی (Distress tolerance scale; DST) بود. نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای افسردگی، تحمل پریشانی و مشکل در تنظیم هیجان بیش از 33 درصد تغییرات اعتیاد به تلفن همراه را تبیین می کنند. همچنین، بین افسردگی و اعتیاد به تلفن همراه رابطه معنی داری وجود داشت (0/05< P، 0/22r=). به علاوه، بین تحمل پریشانی (0/05

سابقه و هدف: شکایات مربوط به اختلال خواب در بیماران مبتلا به ایسکمی قلب حتی پس از مصرف داروی خواب آور شایع است. ارزیابی عوامل ایجاد کننده اختلال خواب و تعدیل آنها که سبب پیشرفت سیر درمان بیماران می شود، امری بسیار مهم می باشد. لذا، این مطالعه با هدف بررسی اختلال خواب و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به ایسکمی قلب بستری در بخش مراقبت های ویژه قلب با وجود مصرف داروی خواب آور انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر روی 250 بیمار بستری در بخش CCU بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1396 به روش نمونه گیری تصادفی انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه اختصاصی با اعتبار بالای 0/90 و پایایی با ضریب همبستگی 0/76 بود. نتایج: در کل 4 /80 درصد از بیماران درجاتی از اختلال خواب را گزارش کردند. بیشترین مشکل به ترتیب در بعد اختلال در شروع و تداوم خواب، اختلال خواب به علت عوامل محیطی، اختلال در عملکرد روزانه، اختلال خواب به دلیل بیماری قلبی و مشکلات تنفسی حین خواب بود. از میان عوامل محیطی، بین نداشتن وضعیت راحت در تخت (20/42OR=)، روشن بودن مداوم چراغ ها (19/05OR=)، احساس گرما یا سرمای شدید (15/44OR=)، احساس بوی نامطبوع (13/60OR=)، سروصدای زیاد در بخش (12/22OR=) و اختلال خواب ارتباط معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: باتوجه به میزان بالای اختلالات خواب در بیماران مبتلا به ایسکمی قلب بستری در بخش CCU لزوم توجه بیشتر، بررسی جامع این بیماران و تدوین برنامه مراقبتی برای بهبود وضعیت خواب ایشان ضروری می نماید.

سابقه و هدف: پدوفیلیا زیرشاخه پارافیلیا می باشد و به عنوان تظاهر هیپرسکسوالیتی در بیماران دوقطبی به ندرت گزارش شده است. مطالعات مختلفی در زمینه هم بودی اختلالات پارافیلیا با اختلالات دوقطبی انجام شده است. باتوجه به اینکه درمان و پیش آگهی این دو مورد (پدوفیلیا به عنوای یک اختلال/ پدوفیلیا به عنوان صرفا یک علامت) با یکدیگر کاملا متفاوت است، گزارش حاضر از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. گزارش مورد: مورد گزارش شده مردی 45 ساله بود که با شکایت از پدوفیلیا توسط خانواده به مرکز روانپزشکی ارجاع شد. در بررسی و ارزیابی های انجام شده مشخص شد مشکل بیمار اختلال دوقطبی است. نام برده در فازهای مانیا رفتارهای پدوفیلیا را بروز می داد که با کنترل بیماری دوقطبی توسط دارودرمانی رفتارهای پدوفیلیک او نیز کاملا برطرف می شد. نتیجه گیری: پدوفیلیا می تواند به عنوان یک علامت در کنار اختلالات خلقی بروز کرده و توجه به این مساله در درمان و پیش آگهی این شکل از پدوفیلیا بسیار قابل توجه می باشد.