مجله علوم پزشکی فیض
سال:1379 | دوره:4 | شماره:1 (پی در پی 13) |تعداد مقالات:19

سابقه و هدف: با توجه به حساسیت زایی زعفران در انسان و عوارض شناخته شده آن، این تحقیق به منظور پایه ریزی روش الیزا و تعیین قدرت آن در تشخیص افراد حساس به زعفران در مراجعه کنندگان به مرکز بهداشتی شهرستان گناباد طی سال 1373 انجام گرفت.مواد و روشها: برای پایه ریزی روش الیزا تحقیق به روش توصیفی (Descriptive) از نوع اکتشافی و در مرحله دوم برای تشخیص قدرت آن از روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی استفاده گردید. آزمایش پوستی Prick با استفاده از عصاره تام گرده زعفران بر روی 43 بیمار که سابقه حساسیت داشتند صورت پذیرفت. افرادی که نتیجه آزمایش پوستی آنها مثبت بود به عنوان گروه مورد و افرادی که نتیجه آزمایش پوستی آنها منفی می باشد به عنوان گروه شاهد تلقی شدند. در این پ‍ژوهش، آزمایش الیزا بر روی سرم افراد مذکور انجام گرفت. در صورتی که OD سرم مساوی یا بیشتر از 0.3 بود به عنوان نمونه مثبت مد نظر قرار گرفت. حساسیت، وی‍ژگی، ارزش اخباری مثبت، منفی و کارآیی کلی آزمایش تعیین گردید.یافته ها: از 43 نفر مورد بررسی، 23 نفر حساس و 20 نفر غیر حساس به گرده زعفران شناسایی شدند. نتایج حاصل از آزمایش الیزا نشان داد که از 23 فرد حساس به زعفران بر اساس آزمایش پوستی پریک، 18 نفر حساس و 5 نفر غیر حساس به زعفران می باشند. همبستگی دو روش فوق 78 درصد، ویژگی آزمایش الیزا 100 درصد و ارزش پیش بینی مثبت آن 100 درصد بود.نتیجه گیری: با توجه به قدرت کامل روش توسعه یافته الیزا در تشخیص افراد حساس به زعفران، از این آزمایش می توان برای تشخیص افراد حساس به ویژه دست اندرکاران تولید و عرضه زعفران استفاده نمود.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت مطالعه سیستم های در حال تکامل و از جمله شکل گیری انگشتان و وجود گزارش هایی در مورد نقش مرگ سلولی در تکامل  آن و به منظور تعیین نقش مرگ سلولی در شکل گیری انگشتان آزاد، این تحقیق بر روی جنین جوجه با انگشتان آزاد به عنوان گروه مورد و جنین اردک با انگشتان پرده دار به عنوان گروه شاهد انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش تحلیلی از نوع هم گروه(cohort)  بر روی تخم مرغ های نطفه دار نژاد White Leghorn و تخم اردکهای نطفه دار نژاد Royal Pekin صورت پذیرفت. جنین های جوجه از روز ششم تا نهم انکوباسیون (Stage 29-35) و جنین های اردک از روز هشت و نیم تا یازدهم انکوباسیون در فواصل 12 ساعتی برای مطالعه انتخاب شدند. در این تحقیق، قرمز خنثی (Neutral red) به عنوان رنگ حیاتی و با روش Hinchiffe&Ede به کار رفت. این رنگ به طور انتخابی در لیزوزوم های ثانویه بزرگ که هم در سلول های در حال مرگ و هم در ماکروفاژها پیدا  می شود متمرکز می گردد. از پای جنین ها با استریومیکروسکوپ دوربین دار عکس گرفته شد و در نهایت الگوی مرگ سلولی بین انگشتی رسم گردید.یافته ها: مرگ سلولی بین انگشتی هم در جوجه و هم در اردک دیده شد. در جوجه مرگ سلولی بین انگشتی در روز 6.5 جنینی شروع، در روز 7.5 جنینی به طور ویژه شدید گردید و در روز 8.5 جنینی خاتمه پیدا کرد و این درست زمانی است که بافت بین انگشتی به طور کامل پسروی پیدا می کند. در اردک هم مثل جوجه، مرگ سلولی در بافت بین انگشتی چهار انگشت پا دیده شد اما شدت و وسعت مناطق اشغال شده اش کمتر از جوجه بود. مرگ سلولی بین انگشتی در اردک از روز 9 جنینی شروع و در روز 9.5 جنینی ادامه یافت و بالاخره در روز 11 جنینی خاتمه پیدا کرد. غشای بین انگشتی اول و سوم اردک منطقه نکروتیک مشابهی را نشان دادند در صورتی که شکل نهایی انگشتان در این مناطق متفاوت است.نتیجه گیری: مقایسه طرح مرگ سلولی بین انگشتی در جوجه و اردک نشان داد که مرگ سلولی با برداشتن مزانشیم بین انگشتی در جدا کردن و شکل دادن انگشتان (Sculpturing) نقش دارد. همچنین مقایسه شدت مرگ سلولی با شکل نهایی انگشتان بیانگر آن است که احتمالا علاوه بر مرگ سلولی، عوامل دیگری هم در جدا شدن انگشتان دخیل هستند. توصیه می شود مطالعات گسترده تری در زمینه مکانیسم فرآیند پسروی غشای بین انگشتی در سطح سلول و ژنتیکی بودن این نوع مرگ سلولی انجام گیرد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای تب های تیفوییدی و درمان آنتی بیوتیکی آنها که منجر به آزاد شدن میزان زیاد آندوتوکسین و عوارض بعدی آن می شود، تعیین نوع آنتی بیوتیکی که میزان آندوتوکسین کمتری آزاد کند الزامی است. با این هدف، تحقیق در مجمع تولیدی – تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران در سال 1374 انجام گرفت.مواد و روشها: جهت تعیین MIC و MBC آنتی بیوتیک های معمول در درمان تب تیفوییدی: آمپی سیلین، کلرامفنیکل و کوتریموکسازول، پژوهش حاضر با روش توصیفی از نوع اکتشافی و جهت تعیین میزان آندوتوکسین آزاد شده از هر یک از آنتی بیوتیک های مذکور صورت پذیرفت.کشت های میکروبی و نگهداری آنها، تهیه محلول های آنتی بیوتیک و اندازه گیری میزان MIC و MBC آنها بر باکتری ها و نیز میزان آندوتوکسین آزاد شده توسط هر یک از آنتی بیوتیک ها به روش استاندارد و در سه تکرار بر حسب Pg/ml تعیین و با آنالیزواریانس مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: میزان MIC و MBC آمپی سیلین بر علیه باکتری در مقایسه با دو آنتی بیوتیک دیگر کمتر است (MIC=MBC=1.25µg/ml) و میزان آندوتوکسین آزاد شده از آمپی سیلین 8±113، کلرامفنیکل 2.5±87 و کوتریموکسازول 11.6±134 پیکوگرم در میلی لیتر به دست آمد (P<0/05).نتیجه گیری: کلرامفنیکل میزان آندوتوکسین کمتری نسبت به دو آنتی بیوتیک دیگر تولید می کند. انجام تحقیق مشابه را در شرایط in vivo توصیه می نماید. 

سابقه و هدف: با توجه به تناقض های که در مورد آرایش لایه عضلانی حلقوی جدار ایلیوم در کتاب های مرجع و مقالات وجود دارد و نظر به اهمیت شناخت ساختار و عملکرد سلول های اینترستیشیال کاخال در تنظیم حرکات روده ای که می تواند در شناخت اتیولوژی بیماری های عملکردی روده مفید باشد و به منظور مطالعه سلول های مذکور با میکروسکوپ الکترونی، این تحقیق بر روی جدار ایلیوم سگ انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه بنیادی به روش توصیفی بر روی پنج قلاده سگ می باشد و نمونه ها از قسمت انتهایی ایلیوم پس از پرفیوژن با ماده ثابت کننده در حین بیهوشی کامل حیوان تهیه و جهت مطالعه میکروسکوپ الکترونی ترانسمیشن آماده و لایه عضلانی جدار، شبکه آئورباخ، شبکه عضلانی عمقی و سلول های اینترستیشیال کاخال از نظر موقعیت و ارتباط بررسی شد.یافته ها: تحقیق نشان داد که سلولهای اینترستیشیال کاخال در شبکه آئورباخ، بین سلول های عضلانی لایه حلقوی و شبکه عضلانی عمقی در همه نمونه ها وجود دارد و در یک مورد وجود دسته هایی از سلول های اینترستیشیال کاخال و رشته های عصبی بین شبکه آئورباخ و شبکه عضلانی عمقی در ضخامت لایه عضلانی حلقوی مشاهده گردید.نتیجه گیری: سلول های اینترستیشیال کاخال در شبکه های عصبی جدار ایلیوم و همین طور در ضخامت لایه عضلانی حلقوی آن وجود دارد و احتمالا این سلول ها نقشی در ارتباط شبکه آئورباخ به عنوان شبکه اصلی حرکتی با شبکه عضلانی عمقی به عنوان شبکه فرعی حرکتی دارند. از این رو، در این مورد تحقیقات بیشتر در نمونه های حیوانی و در صورت امکان نمونه های انسانی پیشنهاد می گردد. 

سابقه و هدف: با توجه به نتایج مختلف حاصل در ارتباط با آثار التیامی اولتراسوند درمانی بر التیام شکستگی ها، در تحقیق حاضر اثر اولتراسوند درمانی با بسامد 1.5 MHz بر سرعت ترمیم استخوان خرگوش از دیدگاه بافت شناسی توصیفی بررسی گردید.مواد و روشها: این بررسی با روش تجربی بر روی 28 خرگوش آزمایشگاهی نر از نژاد Dutch و سن تقریبی 3 ماه با وزن 1200 گرم صورت پذیرفت. هر خرگوش در بیهوشی کامل با شرایط استریل، تحت عمل جراحی ضایعه استخوانی ناقص استخوان تیبیا در اندام عقبی سمت راست، قرار داده شد. سپس حیوانات به طور تصادفی به دو گروه شاهد و تجربی تقسیم گردیدند و پس از طی دوره های 5، 7، 9، 13، 15، 20 و 27 روزه مورد ارزیابی قرار گرفتند. روز جراحی روز صفر محسوب شد. از روز اول پس از عمل در گروه آزمایش، پانسمان اندام برداشته و موضع با الکل 70 درصد ضدعفونی گردید. در مرحله بعد موضع جراحی تحت اولتراسوند درمانی با بسامد 1.5 MHz نوع2:8  و دوز W/cm2 1 به مدت 7 دقیقه قرار داده شد. دوز درمانی در 7 روز، پنج مرتبه اعمال گردید. پس از اعمال اولتراسوند موضع دوباره با الکل 70 درصد ضدعفونی و پانسمان تجدید شد. تمامی مراحل مذکور به غیر از اعمال اولتراسوند درمانی در گروه شاهد نیز انجام گرفت. پس از طی دوره های زمانی مذکور حیوانات با استنشاق اتر در فضای بسته کشته و استخوان تیبیای حیوان جهت مطالعات میکروسکوپی و ماکروسکوپی از بدن جدا شد.یافته ها: یک الگوی ترمیم دو مرحله ای را در استخوانی که در معرض اولتراسوند درمانی قرار گرفته بود، نشان داد. در مرحله اول (پانزده روز اول) سرعت التیام در گروه تجربی بیش از گروه شاهد بود و در مرحله دوم (از روز پانزدهم تا روز بیست و هفتم) عکس این حالت صادق بود.نتیجه گیری: استفاده از اولتراسوند درمانی در مراحل اولیه ترمیم استخوان (مراحل التهابی و پرولیفراتیو) باعث تسریع التیام و در مراحل ثانویه (تشکیل کال و تجدید ساختار) سبب کاهش آن می شود.

سابقه و هدف: با توجه به میزان شیوع کیست هیداتیک در کشور و عدم کارآیی لازم برخی از آزمون های سرولو‍ژیک رایج در کشور تشخیص آلودگی به کیست، این مطالعه به منظور ارزیابی قدرت آزمون های الیزای نقطه ای (Dot-ELISA)، ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (IFA) و هماگلوتیناسیون غیر مستقیم (IHA) ریوی در تشخیص کیست های و کبدی طی سال 1376 در تهران انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی بر روی 244 نفر سرم از سه گروه به صورت 30 نمونه از بیماران هیداتیدی، 104 نمونه از بیماران غیر هیداتیدی و 110 نمونه از افراد سالم صورت پذیرفت. مبتلایان به کیست هیداتید را به طور عمده افراد مبتلا به کیست هیداتیک کبدی (14 نفر)، کیست هیداتیک ریوی (10 نفر) و کیست هیداتیک توام کبدی – ریوی (6 نفر) تشکیل می دادند که وجود کیست در اندام های آنها پس از انجام عمل جراحی مورد تایید قرار گرفته بود. سرم ها با سه روش میکروهماگلوتیناسیون غیرمستقیم، ایمونوفلورسانس غیرمستقیم و الیزای نقطه ای آزمایش شدند. حساسیت، ویژگی، پیش بینی مثبت و منفی هر کدام از آزمون ها در تشخیص کیست های کبدی، روی و توام کبدی – ریوی محاسبه و با یکدیگر مقایسه گردید.یافته ها: پس از انجام آزمایش های لازم، حساسیت آزمون IHA برای تشخیص کیست کبدی، ریوی و کبدی – ریوی به ترتیب 78.6، 60 و 100 درصد و ویژگی آزمون 93.93 درصد، در آزمون IFA حساسیت آزمایش برای تشخیص کیست کبدی 93 درصد، برای کیست ریوی 80 درصد و برای کیست ریوی 100 درصد و ویژگی آن در هر سه مورد 96.26 درصد می باشد. حساسیت آزمون Dot ELISA در تشخیص کیست در هر سه مورد کبدی، ریوی و کبدی – ریوی، 100 درصد و ویژگی آن 99.54 درصد بود.نتیجه گیری: در تشخیص آلودگی به کیست هیداتیک آزمون الیزای نقطه ای در مقایسه با روش های ارزش IFA و IHA دارای تشخیصی بهتری می باشد. این آزمون تقریبا به یک نسبت قادر است که کیست های کبدی و ریوی را تشخیص دهد.

سابقه و هدف: با توجه به بالا بودن هزینه روش های مکانیکی تصفیه فاضلاب و لزوم تحقیقات در زمینه روش های ارزان قیمت بویژه فرآیندهای تصفیه طبیعی و به منظور کارآیی برکه های تثبیت تلفیقی (ISP=Integrated Stabilization Pond)، این تحقیق طی سال 1378 در تصفیه خانه شهرک شوش انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش تجربی بر روی سیستم ISP در سه فصل و به دو روش تغذیه فاضلاب ورودی صورت پذیرفت. سیستم مذکور مجموعه ای از برکه بی هوازی ادغام شده در برکه اختیاری و دو برکه پربار و تکمیلی به صورت سری می باشد که کل زمان ماند فاضلاب در سیستم 20 روز در نظر گرفته شده است. در طول مدت تحقیق به طور هفتگی نمونه برداری از فاضلاب ورودی و خروجی از برکه ها انجام و کارآیی آنها با فراسنج های COD، BOD5، TSS ازت کل و فسفر مورد سنجش قرار گرفت و نتایج مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: میزان حذف مواد آلاینده فاضلاب در فصل بهار بیش از دو فصل تابستان و پاییز بوده که در این مرحله بیشترین میزان مربوط به BOD5 به مقدار 89 درصد و کمترین میزان مربوط به فسفر کل با 60 درصد تعیین گردید. میزان حذف فراسنج های فاضلاب طی سه مرحله تحقیق نشان می دهد که برکه بی هوازی ادغام شده در برکه اختیاری بیشترین تاثیر را در زدایش مواد آلاینده فاضلاب دارا می باشد.نتیجه گیری: برکه های تثبیت تلفیقی کارآیی لازم برای تصفیه فاضلاب را دارند. تغذیه از طریق جریان رو به بالا در چاله تخمیر در افزایش کارآیی سیستم موثر بوده که نقش چاله تخمیر در برکه اختیاری قابل ملاحظه می باشد. با توجه به عدم تجربه در کشور، انجام تحقیقات بیشتر را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری های انگلی و احتمالی ارتباط مصرف آب قنات با آن و به منظور تعیین ارتباط بین مصرف آب با ابتلا به بیماری های انگلی، این تحقیق بر روی مراجعه کنندگان به آزمایشگاه تشخیص طبی ابوزیدآباد کاشان طی سال های 77-1376 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی بروی کلیه مراجعه کنندگان به آزمایشگاه تشخیص طبی ابوزیدآباد صورت پذیرفت. اسامی، آدرس مراجعه کنندگان و نوع آلودگی انگلی آنها از دفاتر آزمایشگاه استخراج شده و سپس در پرسش نامه تحقیق خصوصیات افراد مانند سن، جنس، شغل، نوع آب مصرفی و... ثبت گردید و با مراجعه به افراد مذکور این پرسش نامه توسط دو نفر کارشناسان بهداشت محیط ثبت شد و نقش عامل مصرف آب قنات و Odd's ratio آن در بروز بیماری های انگلی برآورد گردید.یافته ها: در مجموع طی مدت مورد بررسی، 670 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که شامل 340 نفر (50.7 درصد) مرد و 330 نفر (49.3 درصد) زن با حداقل سن 4 سال و حداکثر سن 80 سال داشتند. 257 نفر (38 درصد) مبتلا به بیماری های انگلی بودند. افراد مبتلا 55.6 درصد و افراد غیرمبتلا 30 درصد آب قنات استفاده می کردند (P<0.0001) و مصرف آب قنات با شانس بروز بیماری های انگلی را 2.9 برابر افزایش داده است.نتیجه گیری: مصرف آب قنات با ابتلا به بیماریهای انگلی رابطه دارد که نشان دهنده آلودگی آب قنات بوده و ضرورت تحقیقات و اقدامات لازم را در جهت شناخت علل آلودگی را طلب می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع حاملگی نابجا و گزارش های متفاوت از عوامل موثر بر حاملگی نابجا، این تحقیق در سال 1374 بر روی خانم هایی که به علت حاملگی نابجا در پنج سال گذشته به مراکز آموزشی، درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مراجعه و تحت عمل جراحی رادیکال قرار گرفته بودند و سپس تمایل به حاملگی داشته اند صورت پذیرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی بر روی خانم هایی که دارای تشخیص پاتولوژیک حاملگی نابجا بوده و تحت عمل جراحی رادیکال قرار گرفته و تمایل به حاملگی پس از عمل داشتند، انجام گرفت. با استفاده از پرونده بیمار خصوصیات فردی، تاریخچه مامایی و عوامل موثر بر حاملگی نابجای قبلی بررسی و ثبت گردید. میزان باروری پس از حاملگی نابجا، زمان رسیدن به باروری و نقش عوامل موثر در باروری بعدی مطالعه شد و شیوع هر یک در نمونه ها مشخص و میزان واقعی آن در جامعه برآورد و میزان همبستگی عوامل موثر با سرانجام باروری با آماره چوپروف تعیین گردید.یافته ها: از 130 فرد مورد بررسی، میزان باروری پس از حاملگی نابجای قبلی 70 درصد و زمان رسیدن به آن 14.2±10.8 ماه و زایمان ترم در 50 درصد نمونه ها به وقوع پیوست. از بین عوامل موثر مورد بررسی بیشترین نقش را به ترتیب سوابق نازایی و چسبندگی و تجربه زایمانی داشته است.نتیجه گیری: حاملگی نابجا خطری برای باروری بعدی محسوب می شود و سابقه چسبندگی خطر را افزایش و مراقبت های ویژه مامایی برای این دسته بیماران پیشنهاد و انجام تحقیقات تحلیلی و تجربی برای بررسی دقیق تر باروری و شناخت نقش عوامل مختلف پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت مساله زایمان زودرس و عوارض ناشی از آن و تناقض هایی که در مورد ارتباط فاصله حاملگی کمتر از 15 ماه با زایمان زودرس وجود دارد، به منظور تعیین نقش حاملگی کمتر از 15 ماه با زایمان زودرس این تحقیق در زایشگاه دکتر شبیه خوانی کاشان طی سال های 77-1376 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش تحلیلی از نوع مورد – شاهد (case-control) صورت پذیرفت. در گروه شاهد وضع حمل پس از 37 هفته حاملگی و در گروه مورد وضع حمل قبل از 37 هفته بود. در هر دو گروه حاملگی با فاصله کمتر از 15 ماه پس از پایان حاملگی قبلی و شروع حاملگی فعلی مورد بررسی قرار گرفت. گروه های مورد و شاهد از نظر عوامل تاثیر گذار بر زایمان زودرس مشابه بودند و با آزمون آماری χ2 مورد قضاوت آماری قرار گرفت و Odd's Ratio حاملگی با فاصله کوتاه با بروز زایمان زودرس تعیین گردید.یافته ها: گروه های مورد و شاهد از نظر عوامل تاثیر گذار بر زایمان زودرس مشابه و یا اختلاف آنها به لحاظ آماری معنی دار نبود و در گروه شاهد (تعداد =100) به میزان 9 درصد و در گروه مورد (تعداد=70) به میزان 21.4 درصد حاملگی با فاصله کوتاه مشاهده گردید (P<0.02) و خانم هایی که حاملگی با فاصله کمتر از 15 ماه داشتند شانس زایمان زودرس 2.7 برابر بیشتر بود.نتیجه گیری: فاصله حاملگی کمتر از 15 ماه در بروز زایمان زودرس نقش دارد و تحقیقات برای شناخت علل حاملگی با فاصله کوتاه توصیه می گردد.

سابقه و هدف: هیرسوتیسم پس از گواتر شایعترین علت مراجعه زنان به درمانگاه های کشور می باشد. با توجه به درمان علامتی و بدون شناخت علل بیماری و گزارش هایی از نقش احتمالی اختلالات آدرنال در بروز هیرسوتیسم، این پژوهش در زنان مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی دانشگاه تربیت مدرس تهران در سالهای 72-71 انجام گرفت.مواد و روشها: تحقیق با روش مورد – شاهدی صورت پذیرفت. گروه مورد 38 زن مبتلا به هیرسوتیسم بودند که مطابق الگوی Ferriman-Galway امتیار بالاتر از 5 داشتند و بر اساس بررسیهای بالینی و پاراکلینیکی توسط متخصصان غدد و زنان وجود بیماری آدرنال در آنان اثبات شد و گروه شاهد (31 زن سالم) فاقد هیرسوتیسم بودند. روش گردآوری اطلاعات مصاحبه، تکمیل فرم اطلاعاتی، معاینه بالینی و انجام آزمایش های هورمون شناسی می باشد و اختلال های هورمونهای آدرنال در افراد دو گروه مورد سنجش قرار گرفت. با استفاده از آماره χ2 نقش اختلالات آدرنال در بروز هیرسوتیسم محاسبه شد.یافته ها: 38 نفر (21.5 درصد) از کل افراد مبتلا به هیرسوتیسم اختلال های آدرنال یا اختلال های توام آدرنال و تخمدان داشتند و ارتباط مثبت معنی دار بین اختلال های آدرنال و هیرسوتیسم مشاهده شد (P=0.005).نتیجه گیری: اختلال هورمونهای آدرنال در بروز هیرسوتیسم نقش دارد. جهت درمان مناسب هیرسوتیسم باید اختلال های آدرنال در تشخیص ها مد نظر قرار گیرد و انجام آزمایش های مربوط در اولین معاینه افراد مبتلا توصیه می شود.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای ناقلان بیماری بتاتالاسمی و اهمیت پیش گیری از تالاسمی ماژور و به منظور تعیین وضعیت یافته های آزمایشگاهی ناقلین به این بیماری، این تحقیق بر روی والدین کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) طی سال 1376 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی بر روی کلیه والدین کودکان صورت پذیرفت و از تمام والدین به میزان 3 سی سی خون وریدی EDTA جهت انجام آزمایش CBC و الکتروفورز هموگلوبین گرفته شد. در آزمایش های CBC مطاعه بر روی MCV و MCH و تعداد RBC به عمل آمد. MCV کمتر از 80 F1 و MCH کمتر از 27 Pg به عنوان اختلالات CBC در نظر گرفته شد. در آزمایش الکتروفورز هموگلوبین، میزان هموگلوبین A2 بیش از 3.5 درصد به عنوان اختلال در الکتروفورز منظور گردید.یافته ها: از 48 فرد مورد بررسی، تمامی (100 درصد) دچار اختلال MCV و MCH بودند. میزان MCV و MCH در آنها به ترتیب 60±4.5 F1 و 20±1.5 Pg بود. 62.5 درصد افراد دارای RBC بالاتر از طبیعی و 37.5 درصد RBC طبیعی داشتند ولی هیچ کدام RBC دارای پایین نبودند. در بررسی نتایج الکتروفورز، 89.5 درصد افراد، اختلال در الکتروفورز را نشان دادند و 10.5 درصد دارای هموگلوبین A2 طبیعی، کمتر از 3.5 درصد می باشند. میزان هموگلوبین A2 5.2±1.1 درصد و هموگلوبین 2.4±2.4F درصد بود.نتیجه گیری: تمام والدین کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور دارای اختلال در شاخص های CBC بودند. پس توصیه می شود که قدم اول برای بررسی تالاسمی مینور انجام یک آزمایش ساده CBC باشد که در صورت اختلال، سایر آزمایش های تکمیلی و الکتروفورز هموگلوبین انجام گردید. هم چنین تحقیقات بیشتر در جهت تعیین قدرت شاخص های CBC در تشخیص تالاسمی مینور توصیه می شود.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری آترواسکلروز عروق کرونر و عوارض مهم آن مانند انفارکتوس میوکارد و مرگ و میر بالای آن و ویژگی خاص درگیری قسمت تنه اصلی شریان کرونر چپ (LMCAD) که به همراه مرگ و میر بالاتر از یک طرف و سودمندی بیشتری در اقدام درمانی جراحی بای پاس در آنها نسبت به درمان دارویی و تعیین ارتباط ریسک فاکتورها با آن و حضور یا عدم حضور علایم بالینی و بررسی وضعیت و ویژگی های تنگی LMCA و ارتباط آن با سایر تنگی ها در قسمت های مختلف کرونر چپ و راست، این مطالعه بر روی بیمارانی که تحت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان دکتر شریعتی تهران طی سالهای 73-1369 قرار گرفته بودند، صورت پذیرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش مطالعه داده های موجود (Existing data) بیماران بستری شده در بیمارستان دکتر شریعتی تهران که آنژیوگرافی عروق کرونر شده اند طی 5 سال افرادی که هیچ گونه شاهد بالینی و یا پاراکلینیکی مبنی بر بیماری روماتیسمی و یا بیماری های قلبی مادرزادی نداشتند، بیماران دارای بیماری تنه اصلی کرونر چپ LMCAD انتخاب شدند. خصوصیات فردی، علایم بالینی، عوامل خطر قلبی – عروقی و نتایج آنژیوگرافی استخراج و در فرم اطلاعاتی ثبت گردید.یافته ها: از 1479 بیمار، 10 درصد دارای LMCAD بودند. 94 درصد بیماران دارای علامت بالینی مانند درد سینه یا تنگی نفس بودند. شایع ترین عامل خطر همراه با این بیماری هیپرلپیدمی (در 71 درصد موارد) می باشد. هیپرکلسترول با 60 درصد شایع ترین عامل خطر، همراه و افزایش فشارخون شریانی با کمترین میزان شیوع همراهی (25 درصد) را داشت. ناحیه دیستال با 75 درصد شایع ترین محل تنگی در LMCA و کمترین شیوع در ناحیه ostium (1 درصد) بود. توزیع LMCA به ترتیب در طول تنه، (11درصد) در قسمت میانی (6 درصد) و 5 درصد در قسمت پروکزیمال و در 2 درصد درگیری به صورت ecstatic بود. توزیع شدت تنگی در LMCA حاکی از بیشترین میزان شیوع مربوط به تنگی های 30 درصد و کمترین میزان مربوط به انسدادهای بالاتر از 90 درصد می باشد. به عبارتی دیگر، 55 درصد بیماران دارای تنگی 40 درصد یا بیشتر بودند.در بررسی ارتباط در LMCAD با تنگی در سایر قسمت های کرونری، شایع ترین تنگی همراه در شریان CX (سیرکومفلکس) با 79 درصد موارد و قسمت پروکزیمال شریان نزولی (LAD) در 75 درصد موارد بود. در قسمت دیستال LAD (شریان خلفی نزولی) با 13 درصد و شریان خلفی نزولی با 19 درصد کمترین شیوع همراهی را داشتند.نتیجه گیری: تنگی شریان کرونری به خصوص در قسمت تنه اصلی شریان کرونر بیماری شایع و با مرگ و میر بالایی همراه است و بررس صفات بالینی و شیوع عوامل خطر و صفات آنژیوگرافی و ارتباط این تنگی با تنگی های سایر قسمت های کرونری باعث شناخت بیشتر LMCAD می گردد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع افسردگی و شایع بودن MI و عوارض شناخته شده آن دو و عدم اطلاع از وضعیت افسردگی در محیط CCU و به منظور بررسی شیوع افسردگی در بیماران AMI بستری شده در بخش CCU بیمارستان شهید بهشتی کاشان، این تحقیق در زمستان سال 1376 انجام گرفت.مواد و روشها: مطالعه اخیر از نوع توصیفی (Descriptive) بوده و بر روی کلیه بیماران مبتلا به MI بستری شده در CCU صورت پذیرفت که به طور متوسط ماهانه حدود 30 نفر انتخاب شدند و با مراجعه به پرونده بیماران، وجود هرگونه سابقه ناراحی قلبی، مصرف دارو و اختلالات خلقی بررسی گردید. پس از انتخاب نمونه برای افسردگی، بیمارانی که اختلالات خلقی، مصرف داروهای موثر بر روان و یا سابقه بستری نداشتند، انتخاب شدند. سپس آزماش Beck برای کلیه بیماران تکمیل گردید. این شاخص به درجات صفر تا 3 طبقه بندی شدند و 15 عنوان محتوای روان شناختی و 16 عنوان محتوای جسمی دارد. فهرست افسردگی Beck، 14-0؛ افسردگی در سطح طبیعی جامعه، 30-15؛ افسردگی خفیف، 47-31، افسردگی با شدت متوسط 63-48 و افسردگی شدید می باشد. سپس داده ها با کمک برنامه EPI5 و با استفاده از شاخص های توصیفی ارایه گردید.یافته ها: طی مدت مطالعه، 100 بیمار که 23 نفر (23 درصد) زن و 77 نفر (77 درصد) مرد بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیشترین میزان افسردگی خفیف و متوسط در بین کارگران و بیشترین تعداد افسردگی خفیف در افراد دارای تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم مشاهده گردید. افسردگی متوسط در افراد با تحصیلات بالاتر، کمتر دیده شد. هم چنین افسردگی در خانواده های با جمعیت کمتر، بیشتر ملاحظه می گردد. شیوع افسردگی در زنان 3-2 برابر بیش از مردان است. ابتلا به MI و بستری در CCU بروز افسردگی را افزایش می دهد اما بین شدت افسردگی، سن، جنس، سواد و شغل تفاوتی مشاهده نشد. آیا ابتلا به MI و بستری شدن در CCU میزان بروز افسردگی را افزایش می دهد؟ که این مساله نیاز به انجام مطالعه ای در سطح وسیع و پی گیری بیماران به مدت طولانی مشخص می گردد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه توجه بیشتر به خانم های بستری در بخش CCU و هم چنین افرادی که تعداد خانوار آنها کمتر از 2-1 نفر است را نشان می دهد و هم چنین لزوم بررسی اثرات محیط بخش CCU بر میزان افسردگی با توجه به اهمیت عوارض افسردگی در این بیماران را نشان می دهد.

سابقه و هدف: با توجه به احتمال شیوع بالای عفونت ادراری در سالمندان و مددجویان و میزان مرگ ناشی از آن، جهت تعیین میزان شیوع این عفونت، نوع باکتری های به وجود آورنده عفونت ادراری و مقاومت دارویی آنها، این تحقیق در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک طی سال 1377 انجام گرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر با روش توصیفی (Descriptive) بر روی بیماران مبتلا به عفونت ادراری (به تشخیص پزشک) صورت پذیرفت. از 1500 نفر ساکن آسایشگاه، نمونه ادرار صبحگاهی 487 نفر افراد سالمند و مددجو جمع آوری شد و نوع باکتری با روش های استاندارد باکتری شناسی مورد شناسایی و مقاومت دارویی آنها نسبت به آنتی بیوتیک های متداول با آزمایش آنتی بیوگرام مشخص گردید.یافته ها: در زمان مورد بررسی، باکتریوری در 313 نفر (64.3 درصد) ملاحظه شد. میزان عفونت در سالمندان (67.5 درصد) بیش از افراد جوانتر (61.2 درصد) و عفونت در افراد مونث (62.3 درصد) بیش از افراد مذکر (37.7 درصد) می باشد. اشریشیاکلی، شایع ترین پاتوژن حاصل در هر دو گروه سنی بود و میزان شیوع آن در سالمندان (64.3 درصد) بیش ار افراد جوان (42.7 درصد) مشاهده گردید. تمام باکتری های حاصل در آزمایش بیوگرام به آمپی سیلین (100 درصد) مقاوم بود و بعد از آن، مقاومت به تتراسیکلین، سفالوتین و کوتریموکسازول ملاحظه شد. بیشترین حساسیت باکتری ها نسبت به سیپروفلوکساسین، آمیکاسین و نیتروفورانتویین بود.نتیجه گیری: شیوع عفونت ادراری مساله جدی در بیماران سالمند و مددجو بوده و مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک های متداول وجود داشته که مقاومت احتمالا به علت مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها می باشد و پیشنهاد می گردد که تجویز آنی بیوتیک با توجه به آزمایش آنتی بیوگرام انجام گیرد.