مطالعات روان شناسی ورزشی
سال:1398 | دوره:8 | شماره:27 |تعداد مقالات:14

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر فعالیت های بدنی بر کارکرد شناختی و عملکرد حرکتی کودکان مبتلا به اختلال توجه/ بیش فعالی بود. نمونة پژوهش 45 پسر مبتلا به اختلال توجه/ بیش فعالی بودند که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و براساس نمره های پیش آزمون، در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) تقسیم شدند. از آزمون های مجموعة ارزیابی حرکتی برای کودکان، خرده مقیاس فراخنای عددی، مقیاس هوشی وکسلر کودکان-فرم تجدیدنظرشده و آزمون حافظة کاری دیداری-فضایی بلوک های تپندة کورسی استفاده شد. نتایج نشان داد که فعالیت بدنی موجب افزایش حافظة کاری کلامی و حافظة دیداری-فضایی کودکان مبتلا به اختلال توجه/ بیش فعالی شد. همچنین، فعالیت بدنی موجب بهبود عملکرد حرکتی و مهارت های دستی، تعادلی و توپی کودکان مبتلا به اختلال توجه/ بیش فعالی شد. می توان نتیجه گرفت که تمرین بدنی بر کارکرد شناختی و عملکرد حرکتی کودکان مبتلا به اختلال توجه/ بیش فعالی مؤثر است.

هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل رابطه ای خودتعیینی با اخلاق ورزشی ورزشکاران نخبه ی ایران بود. روش پژوهش، همبستگی و ازلحاظ هدف، کاربردی بود. جامعه ی آماری این پژوهش تمام فوتبالیست های لیگ آزادگان کشور در فصل1396-1395بودند. نمونه ی آماری 223 بازیکن بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های اخلاق ورزشی و انگیزه ی ورزشی استفاده شد که روایی آن ها توسط 10 تن از اساتید مدیریت ورزشی تعیین و پایایی آن ها ازطریق آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 88/0 و 79/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری برای بررسی روابط علّی بین متغیر های مشاهده شده استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین انگیزه ی خودتعیینی و اخلاق ورزشی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج آزمون تحلیل مسیر تأییدی حاکی از برازش ارتباط بین خودتعیینی و اخلاق ورزشی بود. تمامی بارهای عاملی بین مؤلفه ها و عوامل در سطح معقولی قرار داشتند و مدل از برازش مناسبی برخوردار بود که درنهایت، مدل مفهومی پژوهش تأیید شد؛ بنابراین، براساس یافته ها، تعیین اهداف اخلاقی و عملکردی خاص می تواند زمینه های بروز اخلاق ورزشی را برانگیزاند یا هدایت کند. همچنین، برای شکل گیری رفتار اخلاقی، زمینه های عینی و عملکرد واقعی نسبت به زمینه های شناختی و ذهنی می تواند اثرهای عمیق تری داشته باشند؛ بنابراین، پیشنهاد می-شود با اعمال رفتارهای عینی مانند گزینش مربیان دارای رفتارهای خوب و منطقی و استخدام روان شناس ورزشی و عینی-کردن نتایج رفتارهای خوب ورزشکاران، برای نهادینه کردن رفتارهای اخلاقی ورزشکاران اقدام شود.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرین های ذهن آگاهی بر عملکرد و اضطراب فوتبالیست های جوان بود. بدین منظور، تعداد 30 ورزشکار رشتة فوتبال به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 15 نفری (مداخلة تمرین های ذهن آگاهی) و کنترل 15 نفری قرار گرفتند. ورزشکاران گروه آزمایش، 12 جلسة (شش هفته و هفته ای دو جلسه) 30 دقیقه ای تمرین های ذهن آگاهی را دریافت کردند. در گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نگرفت. قبل و بعد از مداخله از پرسش نامة «مقیاس اضطراب ورزشی» و آزمون «عملکرد شوت فوتبال» استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چندعاملی نشان دهندة بهبود معنا-داری در کاهش اضطراب و افزایش عملکرد ورزشی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. با توجه به نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمرین های ذهن آگاهی روش مناسب و مؤثری برای کاهش اضطراب ورزشی و افزایش عملکرد ورزشی بازیکنان فوتبال هستند.

بهطور فزایندهای، تمرینهای نوروفیدبک برای بهینهسازی عملکردهای مختلف مغزی استفاده میشوند. هدف مطالعة حاضر، بررسی تأثیر تمرینهای نوروفیدبک بر دقت بازیکنان تنیس روی میز بود؛ برایناساس، 16 بازیکن مبتدی پسر 10 تا 15 ساله بهصورت داوطلبانه و دردسترس در پژوهش شرکت کردند و در دو گروه نوروفیدبک بهعلاوة تمرین جسمانی و گروه تمرین جسمانی قرار گرفتند. گروه نوروفیدبک بهعلاوة تمرین جسمانی بهمدت 12 جلسه، تمرین سیدقیقهای نورفیدبک شامل پروتکل ریتم حسی-حرکتی را انجام دادند. نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد که تفاوت بین دو گروه در دقت فورهند و بکهند معنادار بود و نتایج عملکرد در گروه نوروفیدبک بهعلاوة تمرین جسمانی بهبودیافته بود. نیازهای بالای پردازشهای شناختی بنیادی که در حفظ توجه، حافظة کاری و مهارتهای روانی-حرکتی وجود دارند، توسط تمرینهای ریتم حسی-حرکتی تسهیل میشوند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر لیوان چینی بر اعتمادبه نفس و هماهنگی دودستی دانش آموزان دختر انجام شد. تعداد 55 دانش آموز دختر 10 تا 12 ساله از مدارس شهرستان قائمشهر به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسش نامة ارزیابی اعتمادبه نفس آیزینگ و دستگاه هماهنگی دودستی مدل 32532 ساخت شرکت لافایت بود. شرکت کنندگان پس از انجام پیش آزمون به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 36 جلسه (سه جلسه در هفته) به انجام تمرین های لیوان چینی پرداختند. در پایان هفتة چهارم، هشتم و دوازدهم، اعتمادبه نفس و هماهنگی دودستی آن ها همانند پیش آزمون ارزیابی شد. نتایج نشان داد که اعتماد به نفس و هماهنگی دودستی گروه تحت مداخله در مقایسه با پیش آزمون و گروه کنترل بهبود معناداری داشت؛ بنابراین، باید گفت که لیوان چینی ورزشی تک بعدی نیست که تنها مهارت های مهم فیزیکی همانند هماهنگی بین چشم و دست را تقویت کند، بلکه اعتمادبه نفس را نیز تقویت خواهد کرد.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر بازی های توجهی، تمرین بدنی و تمرینات ترکیبی (بازی های توجهی+ تمرین بدنی) بر انواع توجه و کارکردهای شناختی کودکان بیش فعال از نوع نقص توجه بود. به این منظور 40 کودک 9 تا 12 سال انتخاب شدند که به صورت تصادفی در چهار گروه تمرین بدنی، بازی های توجهی، تمرینات ترکیبی و گروه کنترل توزیع شدند. شرکت-کنندگان بر اساس گروه بندی ذکر شده به مدت 16 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه به تمرین پرداختند. شرکت-کنندگان پس آزمون را 24 و 72 ساعت بعد اجرا کردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تقریبا در تمامی خرده آزمون ها گروه ترکیبی از سایر دو گروه تجربی دیگر بهتر عمل کرده است. این نتایج با توجه به استفاده از فواید دو حالت تمرینی دیگر در تمرین ترکیبی توجیه شدند.

هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر ابعاد تصویرسازی با سرعت آهسته و واقعی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت بود. 40 دانشجوی داوطلب دانشگاه خوارزمی (55/1 ± 7/22 سال) پرسش نامة وضوح تصویرسازی حرکت– 2 را تکمیل نموده و بر-اساس امتیازات تصویرسازی و پیش آزمون، به صورت همگن در چهار گروه تصویرسازی درونی با سرعت آهسته، تصویرسازی درونی با سرعت واقعی، تصویرسازی بیرونی با سرعت آهسته و تصویرسازی بیرونی با سرعت واقعی گمارده شدند. تصویرسازی با سرعت های واقعی و آهسته به ترتیب با علامت های شنوایی مترونوم با ضرب آهنگ 40 و 20 ضرب در دقیقه اجرا شدند. نتایج نشان داد تصویرسازی درونی و بیرونی با سرعت های آهسته و واقعی بر عملکرد و یادداری شرکت کنندگان تأثیر معناداری نداشت. همچنین در تمامی مراحل آزمایش، بین چهار گروه آزمایشی در مهارت پرتاب دارت تفاوت معناداری مشاهده نشد. بنابراین، سرعت های متفاوت تصویرسازی با تأکید بر ابعاد تصویرسازی، منجر به تفاوت های معنادار بین گروهی نشد.

در این پژوهش، رفتارهای تصمیم گیری بازیکنان مرد نخبة فوتبال در موقعیت های مختلف با سه شدت تمرینی (استراحت، 40 درصد بیشینه و 80 درصد بیشینه) و سه موقعیت انگیزشی (پایین، متوسط و بالا) ارزیابی شدند. تعداد 14 بازیکن مرد نخبة فوتبال با حداقل هشت سال سابقة بازی در این پژوهش شرکت کردند (با میانگین سنی 07/23 سال). با استفاده از آزمون تحلیل واریانس عاملی و اندازه های مکرر در سطح آلفای 05/0P< داده های پژوهش تحلیل شدند. در زمانی که انگیختگی متوسط و بالا بود، افزایش شدت تمرین به افت دقت تصمیم گیری منجر شد. اما زمانی که انگیختگی پایین بود، تفاوتی در دقت تصمیم گیری در سه شدت تمرینی وجود نداشت. براین اساس، رفتار تصمیم گیری در فوتبالیست های نخبه تحت تأثیر تعاملات بازیکن با محدودیت های محیطی درحین تلاش برای دستیابی به هدف عملکردی خاصی قرار می گیرد.

هدف این مطالعه، بررسی اثر یک دوره تمرین بدنی بر توجه پایدار و بازداری رفتار دختران مبتلابه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی بود. 30 دانش آموز دختر هفت تا 12 سال مدارس ابتدایی شهرستان بابلسر با استفاده از فُرم اسنپ چهار و مصاحبة بالینی انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه (تجربی و کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از تمرین ازطریق آزمون عملکرد پیوستة کانرز و آزمون برو نه برو ارزیابی شدند. گروه تجربی برنامة تمرین را به مدت 18 جلسة 60 دقیقه ای دریافت کردند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد کودکان در گروه تجربی در آزمون های عملکرد پیوسته و برو نه برو تفاوت معنا داری داشت. این یافته ها نشان داد که یک برنامة ورزشی سازمان یافته به بهبود توجه و بازداری رفتار دختران مبتلابه اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی کمک می کند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر توانایی های شناختی و تاب آوری ورزشکاران نابینا بود. پژوهش حاضر، آزمایشی با طرح دوگروهی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری همة ورزشکاران نابینای شهر گلستان بودند که 30 نفر از آن ها با روش دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. داده ها با استفاده از مقیاس توانایی های شناختی و مقیاس تاب آوری جمع آوری شدند. یافته ها نشان داد که بین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل، در نمرات مربوط به توانایی های شناختی و تاب آوری، در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (01/0 P <). با توجه به بالاتربودن میانگین نمرات گروه آزمایش در مرحلة پس آزمون، نتیجه گیری می شود که مداخله مؤثر است و موجب بهبود توانایی های شناختی و تاب آوری ورزشکاران نابینا می شود. براساس یافته ها می توان گفت که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی به عنوان یکی از درمان های موج سوم شناختی-رفتاری می تواند در ارتقای توانایی های شناختی و تاب آوری افراد نابینا در عرصة رقابت های ورزشی تأثیرگذار باشد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی نسخة فارسی سیاهه ی اضطراب از آسیب مجدد در ورزشکاران آسیب دیده بود. نسخة اصلی سیاهه دارای 28 سؤال و دو خرده مقیاس اضطراب از آسیب مجدد هنگام توان بخشی و اضطراب از آسیب مجدد هنگام بازگشت به رقابت است. بدین منظور، ورزشکاران 17 تا 39 ساله (6/68 درصد مرد و 4/32 درصد زن) که در رشته های مختلف ورزشی فعالیت داشتند، 300 پرسش نامه را تکمیل کردند. بعد از تکنیک ترجمه-بازترجمه، روایی صوری پرسش نامه به تأیید هفت متخصص رسید. برای برآورد روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر معادلات ساختاری استفاده شد. پایایی سیاهه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. همچنین، برای بررسی پایایی زمانی از روش آزمون-آزمون مجدد استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که نسخة فارسی سیاهه از ساختار اصلی حمایت کرد و روایی و پایایی نسخة فارسی سیاهة اضطراب از آسیب مجدد تأیید شد؛ درنتیجه، با توجه به نتایج به دست آمده، نسخة فارسی سیاهه ی اضطراب از آسیب مجدد برای سنجش اضطراب آسیب مجدد ورزشکاران توصیه می شود.

هدف پژوهش حاضر، انطباق پذیری، تعیین روایی و پایایی نسخه ی فارسی پرسش نامة خودارائه گری در تمرین در جامعة ورزشکاران بود. تعداد 381 ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری استفاده شده در پژوهش حاضر، پرسش نامة 14 سؤالی خودارائه گری در تمرین (کونری و همکاران، 2000) بود. نتایج تحلیل عاملی تأییدی، ضرایب آلفای کرونباخ و همبستگی درون طبقه ای نشان داد که پرسش نامة خودارائه گری در تمرین، از ساختار دوعاملی و 14 سؤالی پرسش نامه ی اصلی حمایت کرده است و روایی عاملی و پایایی آن را تأیید کرده است؛ بنابراین، نسخه ی فارسی پرسش نامة خودارائه گری در تمرین دارای روایی و پایایی قابل قبولی در ورزشکاران ایرانی با سطوح مختلف مهارتی است و مربیان، ورزشکاران و پژوهشگران می توانند از این پرسش نامه استفاده کنند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش راهبردهای شناختی در رابطة استرس تحصیلی و باورهای انگیزشی با تعلل ورزی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعة آماری کلیة دانش آموزان ورزشکار استان گلستان در سال تحصیلی 98-1397 بود که تعداد ٣ ٨ ٨ نفر با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های استرس تحصیلی، راهبردهای انگیزشی، تعلل ورزی تحصیلی و راهبردهای شناختی استفاده شد و داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل گردید. نتایج نشان داد راهبرد شناختی در رابطة استرس تحصیلی و باورهای انگیزشی نقش میانجی ایفا می کند. بر اساس نتایج بدست آمده می توان استنباط نمود آشنایی با راهبردهای شناختی که دارای نقش کلیدی در رابطه استرس و انگیزش با تعلل ورزی است، می تواند نقش با اهمیتی در کاهش تعلل ورزی دانش-آموزان ورزشکار داشته باشد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر صفات سه گانه ی تاریک بر شادکامی و سرسختی ذهنی ورزشکاران رشته های برخوردی، غیر برخوردی و غیر ورزشکاران بود. تعداد 200 ورزشکار رشته های تکواندو و ژیمناستیک که توسط فدراسیون و 100 غیر ورزشکار به صورت در دسترس انتخاب شدند، پرسش نامه های آنلاین را تکمیل کردند. برای پردازش داده ها از فن مدل سازی معادلات ساختاری بهره گرفته شده است. یافته ها نشان داد که خودشیفتگی هیچ اثری بر شادکامی ورزشکاران رشته های برخوردی، غیربرخوردی و غیرورزشکاران نداشت؛ اما صفت ماکیاولیستی در ورزشکاران رشته های غیربرخوردی اثر معنادار و معکوسی بر شادکامی داشت و اثر معناداری بر ورزشکاران رشته های برخوردی و غیرورزشکاران دیده نشد. ازطرف دیگر، اثر معنادار و مثبت شادکامی هر سه گروه بر سه مؤلفة اساسی سرسختی ذهنی؛ یعنی تعهد، کنترل و مبارزه جویی مشاهده شد. به روان شناسان و مربیان ورزشی پیشنهاد می شود که به این صفات ورزشکاران توجه کنند.