سابقه و هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه رشد شیرخوارانی که تا پایان 6 ماهگی تغذیه انحصاری با شیر مادر داشته اند و گروهی که پس از سن 4 ماهگی علاوه بر شیر مادر تغذیه تکمیلی دریافت کرده اند، انجام گرفته است.مواد و روشها: این مطالعه آینده نگر بین دی ماه 1375 تا دی ماه 1376 بر روی 200 شیرخوار ترم سالم که دارای پرونده بهداشتی در مراکز بهداشتی - درمانی شهر مشهد بودند، انجام پذیرفت. یک گروه از این شیرخواران تا 6 ماهگی منحصرا با شیر مادر تغذیه شدند و گروه دوم پس از سن 4 ماهگی تغذیه تکمیلی دریافت نمودند. به مادرانی که تمایل داشتند به شیرخوار خود غذای تکمیلی بدهند، شروع غذای کمکی بر اساس جدول پیشنهادی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی آموزش داده می شد. بین وضعیت دموگرافیک، سوابق مامایی و شیردهی مادران، نسبت دختر و پسر و نیز میانگین وزن شیرخواران در دو گروه هنگام ورود به مطالعه اختلاف معنی داری وجود نداشت. الگوی تغذیه شیرخواران، وزن و سایر شاخصهای رشد در بدو ورود به مطالعه و در پایان 5 و 6 ماهگی بررسی و ثبت شد. یافته ها: میانگین وزن شیرخوارانی که تا پایان 6 ماهگی تغذیه انحصاری با شیر مادر داشتند در پایان ماه ششم 763 ±7719 گرم و میانگین وزن گروهی که پس از سن چهارماهگی تغذیه تکمیلی دریافت کردند 765± 7726 گرم بود. بین میانگین وزن و میزان وزن گیری شیرخواران در دو گروه در پایان ماه ششم، اختلاف معنی داری وجود نداشت. میزان ابتلا به عفونتهای تنفسی و اسهال در طی 4 الی 6 ماهگی در شیرخوارانی که تا پایان شش ماهگی تغذیه انحصاری با شیر مادر داشته اند 23% و 11% و در گروهی که پس از سن 4 ماهگی تغذیه تکمیلی دریافت کردند به ترتیب 35% و 27% گزارش شد. نتیجه گیری و توصیه ها: شیر مادر رشد شیرخوار را تامین و وی را در مقابل بیماریهای عفونی محافظت می کند. بین سن 4 تا 6 ماهگی هنوز هم تغذیه انحصاری با شیر مادر بر سایر انواع تغذیه برتری دارد.