پژوهش در پزشکی
سال:1392 | دوره:37 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

سابقه و هدف: استئوآرتریت شایع ترین بیماری مفاصل است که در عده زیادی از افراد مسن باعث درد و ناتوانی می شود. تزریقات درون مفصلی از روش های توصیه شده برای کاهش این دردها به شمار می آید. در این بین بر سر اثر ضد درد تزریق درون مفصلی مارکائین (marcaine) که از نام های تجاری بوپیواکائین (Bupivacaine) است، جهت کاهش دردهای متعاقب اعمال جراحی زانو اختلاف وجود دارد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور، 22 نفر از بیماران مبتلا به استئوآرتریت مراجعه کننده به درمانگاه ارتوپدی و درد بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان در سال های 1390-1389 بررسی شدند. یکی از زانوهای بیمار به طور تصادفی به عنوان نمونه و زانوی دیگر به عنوان شاهد قلمداد شد. پیش از هر گونه مداخله درد هر زانو با معیار بیان درد شماره ای (NRS) از 1 تا 10 سنجیده شد. سپس در زانوی نمونه ml4 مارکائین 0.5% و در زانوی شاهد 4ml نرمال سالین تزریق شد. بدون خارج کردن نیدل از مفصل پس از 5 دقیقه، مایع مفصلی آسپیره و درد هنگام آسپیریشن با همان معیار NRS ثبت شد. سپس در هر دو زانو آمپول متیل پردنیزولون 40mg تزریق شد و درد هر زانو به طور جداگانه پس از 1، 6 و 24 ساعت و در نهایت پس از گذشت یک هفته از آسپیریشن ثبت گردید. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS ورژن 18 و تست های Paired test و ANOVA تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه، 22 نفر، شامل 12 زن (54.5%) و 10 مرد (45.5%)، با میانگین سنی 55.09 سال و محدوده سنی بین 38 تا 72 سال بررسی شدند. مقایسه درد در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری را نشان داد (p<0.001)نتیجه گیری: تزریق درون مفصلی مارکائین می تواند باعث کاهش محسوس میزان درد متعاقب آسپیریشن زانو در افراد مبتلا به استئوآرتریت آن مفصل شود و از این نظر مطلوب واقع شود.

سابقه و هدف: انگور به دلیل داشتن انواع مختلفی از ترکیبات فنولی همچون فلاونوئیدها دارای خصوصیات آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی است. هدف این پژوهش، بررسی نقش عصاره متانولی بخش های مختلف پنج رقم انگور جمع آوری شده از استان های قزوین و کاشان بر تکثیر لنفوسیت بود.روش بررسی: بررسی به روش تجربی بر روی پنج رقم انگور، شامل ارقام یاقوتی، حلوایی، بیدانه سفید، شاهرودی و قرمز یاقوتی درشت از استان های قزوین و کاشان انجام شد. عصاره متانولی برگ پیر، برگ جوان، پوست، هسته و آب هر کدام از ارقام تهیه گردید. اثر غلظت های مختلف عصاره (10، 100، 1000،2000 و 3000 میکروگرم بر میلی لیتر) با دو بار تکرار بر روی سلول لنفوسیت به روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: عصاره پوست، هسته و برگ انگور باعث تکثیر و رشد سلول های لنفوسیت شد، اما آب انگور اثر معنی داری بر تکثیر سلول های لنفوسیت نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد قسمت های مختلف گیاه انگور (برگ، میوه) به دلیل دارا بودن خاصیت تحریک کنندگی سلول های لنفوسیت می توانند نقش قابل توجهی در تقویت سیستم ایمنی بدن ایفا نموده و به عنوان یک ماده غذایی موثر در رژیم درمانی برای درمان بیماری های نقص ایمنی گنجانده شود، از این رو بررسی تجربی آن را توصیه می نماییم.

سابقه و هدف: با توجه به مقاومت روز افزون باکتری های بیماری زا نسبت به آنتی بیوتیک ها، پژوهشگران در پی یافتن داروهای جدید گیاهی به عنوان جایگزین داروهای شیمیایی وآنتی بیوتیک هستند. هدف این تحقیق، بررسی خواص ضد باکتریایی عصاره آبی چهار گونه از جنس دارویی مریم گلی برسویه های استاندارد باکتریایی اشریشیا کلی، شیگلا فلکسنری، کلبسیلا پنومونیو قارچی کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا بود.روش بررسی: تحقیق به روش تجربی و در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد تهران شمال انجام شد. پس از جمع آوری چهارگونه این جنس از رویشگاه های طبیعی، از روش تقطیر با آب به منظور اسانس گیری استفاده شد. سپس اسانس های حاصل، توسط دستگاه کروماتوگراف گازی (GC) و کروماتوگراف گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. به منظور مطالعه خواص ضد باکتریایی گونه ها، پس ازتهیه محیط کشت و سوسپانسیون باکتریایی از پنج گونه باکتری، تزریق با روش ایجاد چاهک انجام و قطر هاله مهار رشد سنجیده شد.یافته ها:بر اساس نتایج، سس کویی ترپن ها و منوترپن هایی مانند Occidental و Germacerne D عمده ترین ترکیبات اسانس بودند و بالاترین بازده اسانس از گونه S. aethiopis و پایین ترین آن از گونه S. atropatana به دست آمد. همچنین مشخص گردید که اسانس نمونه های گیاهی مورد تحقیق بر روی همه باکتری های مورد آزمایش در این پژوهش اثر ممانعت کننده داشت که به ترتیب بیشترین اثر مربوط به اسانس 5% بود. به طوری که اسانس 5% گونهS.aetiopis بر روی EscheIchia coli و گونه S. oligophylla بر روی Candida albicans و گونه S. macrosiphon برروی Klebsiella pneumonia بیشترین اثر مهارکنندگی را داشتند.نتیجه گیری:علی رغم تاثیر قابل توجه غلظت 5% اسانس گونه های این گیاه بر روی سویه های میکروبی مورد آزمایش، به نظر می-رسد باید مطالعات تکمیلی و گسترده تری به منظور معرفی این گیاهان به عنوان جایگزین داروهای ضد میکروبی انجام گیرد.

سابقه و هدف: یکی از کاربردهای پزشکی آنزیم فنیل آلانین دهیدروژناز، تعیین مقدار دقیق سطح L- فنیل آلانین در سرم خون افراد جهت شناسایی بیماران مبتلا به بیماری فنیل کتونوریا می باشد. در این مطالعه، میزان بیان پروتئین مورد نظر بعد از بهینه سازی کدون ژنی (pdh) در دو ناقل بیانی pET-23a و pPR37 در میزبان بیانی E.coli بررسی شد.روش بررسی: در این تحقیق تجربی، از ژن فنیل آلانین دهیدروژناز (pdh) بهینه سازی شده مربوط به باکتری B. Sphaericus استفاده شد که در دو ناقل بیانی pET-23a و pPR37 کلون گردید. بیان ژن pdh در ناقلین بیانی pET-23a و pPR37 به ترتیب با افزودن القاگر شیمیایی  IPTG (1mM) و تغییر دمایی 30 به 42 درجه سانتی گراد صورت گرفت. بهینه سازی کدون با نرم افزار Jcat انجام گرفت . آنزیم فنیل آلانین دهیدروژناز (PheDH) با استفاده از ستون کروماتوگرافیNi-NTA تخلیص گردید. در ادامه با SDS-PSGE 10% وزن مولکولی نسبی زیر واحد PheDH را در حدود KDa 41  نشان داده شد. همچنین خلوص و میزان پروتئین توسطSDS-PAGE  تعیین گردید.یافته ها: بیشترین میزان بیان 8 ساعت بعد از القا در سازه pETpdh/ BL21 (DE3) plysS  مشاهده شد، در حالی که میزان بیان در همان مدت زمان در سازه دیگر بسیار پایین بود. فعالیت ویژه آنزیم بعد از به کار گیری روش تخلیصی 705 U/mg از پروتئین محاسبه شد. بیان پروتئین مورد نظر بعد از بهینه سازی کدون و در سازه ژنی pETpdh بیشتر بود.نتیجه گیری: با توجه به مقایسه دو سازه ژنی در بیان پروتئین مورد نظر، سازهpETpdh احتمالا جهت تولید آنزیم PeDH در مقیاس بالا مناسب تر بوده و بر اساس این تحقیق برای این کار توصیه می گردد.

سابقه و هدف: تجاری سازی فناوری، نقل مکان دادن طرح و ایده به بازار به صورت سریع و بهینه در یک محیط تجاری است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی وضعیت تجاری سازی و دستیابی به محصول طرح های تحقیقاتی دانشکده داروسازی در یک دوره زمانی (از سال 1380 تا 1390) بود.روش بررسی: تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت و کلیه طرح های مصوب خاتمه یافته دانشکده داروسازی مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات 193 گزارش نهایی طرح های تحقیقاتی در قالب 3 فرم جداگانه مرتبط با شاخص های تجاری سازی شامل چاپ مقاله فارسی درمجلات معتبر داخلی و خارجی، ثبت پتنت، تولید محصول، برنامه مشترک با صنعت، نمونه سازی اولیه، شرکت های زایشی و مراکز رشد دانش بنیان، تکمیل و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها: از 193 طرح های پژوهشی، 190 مورد (98.4 درصد) دارای پرونده بودند، 100 درصد طرح ها پروپوزال داشتند و 100 درصد گزارش نهایی به صورت نوشتاری بودند. در 80 درصد طرح ها نیز امکان به کارگیری نتایج، از نظر مجریان طرح ها وجود داشت. 4 محصول دارویی، یک مورد ثبت اختراع، 5 شرکت زایشی، یک مورد مرکز رشد، 23 مورد برنامه مشترک با صنعت و کسب 20 میلیارد ریال درآمد، از مهم ترین دستاوردهای دانشکده داروسازی بود. کلیه شاخص های فوق در سال 1390 بالاتر از سایر سال ها بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد که دانشکده داروسازی به لحاظ ماهیت کار خود بیشترین ارتباط را با صنعت و سپس در تشکیل شرکت های زایشی، نمونه سازی اولیه و مراکز رشد دانش بنیان داشته است. دستیابی به بیشتر شاخص های تجاری سازی در سال 1390 حاصل شده است. این رویکرد می تواند در دانشگاه دنبال شود.

سابقه و هدف: با توجه به نگرانی از پرتوگیری و عوارض ناشی از آن از جمله ریزش مو و اینکه احتمالا نظارت کافی روی حفاظت در برابر اشعه وجود ندارد، این مطالعه نقش پرتوگیری مزمن را در ریزش موی پرتوکاران بررسی کرد. مطالعه روی 3 گروه رادیوتراپی، پزشکی هسته ای و پرستار در سال 1392 در بیمارستان های تهران صورت گرفت. روش بررسی: تحقیق به روش هم گروهی تاریخی انجام شد. گروه مورد در 2 گروه رادیوتراپی و پزشکی هسته ای و گروه شاهد آنها پرستارانی بودند که در همان بیمارستان ها حضور داشتند و آنها را از لحاظ سن، موقعیت کاری، زمان کاری، سابقه خدمت و تاسی سر (از لحاظ سوابق خانوادگی) با هم تطبیق داده شدند. از دستگاه Tes-TB برای سنجش میزان تراکم مو استفاده شد و داده های به دست آمده از طریق آزمون آماری T-Test و ANOVA مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی 48 تکنسین رادیوتراپی، 23 تکنسین پزشکی هسته ای و 81 پرستار صورت گرفت. آنها از لحاظ سن، موقعیت کاری، زمان کاری، سابقه خدمت تاسی سر (از لحاظ سوابق خانوادگی) با هم مشابه بودند. میزان تراکم مو در رادیوتراپی 147.07±26.12، پزشکی هسته ای 141.39±27.45و پرستار 142.37±20.37 به دست آمد (p>0.05).نتیجه گیری: به نظر می آید که پرتوگیری مزمن اثری روی ریزش موی پرتوکاران ندارد و میزان پرتوگیری کمتر از حدی است که باعث آسیب موی پرتوکاران شود. با این وجود بهتر است که مطالعات بیشتری در این زمینه صورت گیرد و ساختار مو (ساقه مو، ریشه مو و تغذیه مو ) هم مورد بررسی قرار گیرد.

سابقه و هدف: با توجه به مصرف زیاد و بی رویه مواد ضد میکروبی و عوارض شناخته شده آن و کسب مقاومت های جدید به واسطه آنزیم های بتالاکتاماز و نیز محدود بودن اطلاعات در خصوص مکانیزم ژنی مقاومت به این مواد در کشور، این تحقیق به منظورتعیین میزان مقاومت و یا حساسیت ایزوله های اسینتوباکتر بومانی (MDR) نسبت به گلوتارآلدئید درسال 1392در بخش های ویژه بیمارستان های منتخب تهران انجام گرفت.روش بررسی: تحقیق به روش تجربی در یک دوره 10 ماهه انجام گرفت. تمامی نمونه ها از سطوح و تجهیزات پزشکی بخش های ویژه بیمارستان های فیاض بخش، طالقانی، امام خمینی، ولیعصر، لبافی نژاد جمع آوری و ایزوله های اسینتوباکتربومانی بر اساس های تست های متعدد بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. سویه های مقاوم نسبت به آنتی بیوتیک ها با رعایت دستورالعمل CLSI (2012) شناسایی شدند. مقاومت سویه های MDR، نسبت به گلوتارآلدئید 2% بررسی شد. برای تمامی سویه های MDR با استفاده از پرایمر های اختصاصی PCR گذاشته شد.یافته ها: از 588 نمونه جمع آوری شده، 131 (22.3) گونه اسینتوباکتربومانی MDR با ترتیب فراوانی ژن های blaCTX (19.4%) و blaTEM (3.2%) مشاهده گردید. MIC50% و %MIC90 آنتی بیوتیک های ایمی پنم و مروپنم برابر و به ترتیب 32mg/mL و 64mg/mL بود.(p<0.09) الگوی باندی متفاوت درPCR سویه های MDR مشخص شد هیچگونه مقاومتی نسبت به گلوتارآلدئید 2% مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که علاوه بر تنوع و شیوع ژن های blaTEM و blaCTX مکانیسم های متعددی شامل پورین ها و سیستم های تراوشی (efflux pumps) درایجاد مقاومت های اسینتوباکتربومانی نسبت به مواد ضد میکروبی نقش دارند. تحقیقات در مورد بررسی دقیق الگوی مقاومت در این سویه ها و سایر میکروارگانیسم ها توصیه می گردد.

سابقه و هدف: سندروم زجر تنفسی یکی از شایع ترین شکایات دوره نوزادی است که مهم ترین علل آن سپسیس، پنومونی و بیماری غشاء هیالن می باشد. پروکلسیتونین پروتئینی است که میزان آن در عفونت حاد باکتریال افزایش می یابد، اما در بیماری غشا هیالن مورد بحث می باشد. لذا هدف از این مطالعه، مقایسه سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به بیماری غشا هیالن، سپسیس و پنومونی مراجعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیا تهران بود.روش بررسی: این مطالعه مقطعی طی دو سال (1389-1387) بر روی 90 نوزاد نارس با سن حاملگی کمتر از 37 هفته در 3 گروه، شامل گروه اول 50 نوزاد با بیماری غشا هیالن، گروه دوم 19 نوزاد با سپسیس و گروه سوم 18مورد با پنومونی، انجام شد. سطح سرمی پروکلسیتونین سرم با روش ایمونولومینومتریک اندازه گیری و از نظر کیفی (کمتر از 0.5 و یا بیشتر) و کمی تحلیل شد.یافته ها: سطح سرمی پروکلسیتونین در نوزادان مبتلا به بیماری غشا هیالن0.19±0.1 ، در گروه سپسیس 1.77±0.6 و در گروه پنومونی 2.22±0.7 نانوگرم در میلی لیتر بود.(p<0.01) از مجموع 49 نوزاد مبتلا به بیماری غشا هیالن، 48 نوزاد (96%) سطح سرمی پروکلسیتونین کمتر از 0.5ng/ml داشتند و یک نوزاد سطح سرمی بالاتر از 2ng/ml را نشان داد.نتیجه گیری: به نظر می رسد که سطح سرمی پروکلسیتونین می تواند در افتراق بیماری غشاء هیالن از سپسیس و پنومونی کمک کننده باشد.

سابقه و هدف: هیپوتیروئیدی مادرزادی یکی از علل قابل پیشگیری عقب ماندگی ذهنی است و غربالگری و درمان به موقع می تواند از عوارض جبران ناپذیر مغزی- شنوایی و بار اجتماعی- اقتصادی بیماری بکاهد. هدف از انجام این مطالعه در نوزادان غربالگری شده، تعیین شیوع هیپوتیروئیدی مادرزادی دائمی و افزایش گذرای TSH در نوزادان استان مازندران بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، داده های 1139111 نوزاد زنده متولد شده از خردا 85 تا خرداد 89 در استان مازندران بررسی شد. نمونه خون پاشنه پا ملاک فراخوان اولیه TSH≥5 mu/L بود ( 8438 نوزاد). تشخیص هیپوتیروئیدی نوزادان براساس مقادیر مرجع TSH و T4 سرمی T4<6.5 mgr/dl و TSH≥10 mu/L در فراخوان دوم صورت گرفت (287 نوزاد). در صورت تداوم بیماری تا سه سال با درمان، به عنوان هیپوتیروئیدی مادرزادی دائمی محسوب گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS 16 تحلیل شدند. موارد شیوع هیپوتیروئیدی دائمی و افزایش گذرای TSH تعیین و نقش عوامل مرتبط از آزمون کای دو مشخص گردید.یافته ها: از 139111 نوزاد غربالگری شده، 51.2% پسر و 48.3% دختر بودند و 6.1% نوزادان فراخوان شدند. شیوع هیپوتیوئیدی دائمی 0.45 در هر 1000 نفر و شیوع نوع گذرا برابر 0.62 در هر 1000 نفر بود.نتیجه گیری: شیوع هیپوتیروئیدی مادرزادی در استان مازندران از بسیاری کشور ها بیشتر است که جای نگرانی دارد. به نظر می رسد تحقیق برای کشف علت شیوع بالاتر این بیماری در استان لازم است.

سابقه و هدف: ترومبوآمبولی مزانتریک با اتیولوژی های متفاوتی ایجاد می شود و مرگ و میر بالایی دارد، اما اینکه آمبولی سپتیک شریان مزانتریک فوقانی در یک شیرخوار 16 ماهه وجود داشته باشد، مورد نادری است که موضوع این مقاله می باشد.گزارش مورد: شیرخوار 16 ماهه ای که به دلیل درد شکم مراجعه کرده و پس از انجام بررسی بالینی و پاراکلینیکی و انجام لاپاراتومی، مشخص گردید که به جز 10 سانتیمتر اول روده باریک که زنده و دارای خونریزی بود، سایر قسمت های روده گانگرن بود که به علت آمبولی سپتیک شریان مزانتریک فوقانی بود.نتیجه گیری: این گزارش نشان داد که آمبولی سپتیک شریان مزانتریک فوقانی نیز می تواند یکی از علل آمبولی این شریان باشد.