Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مشخصات نشــریه/اطلاعات دوره

نتایج جستجو

2558

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

27

انتقال به صفحه

آرشیو

سال

دوره(شماره)

مشاهده شمارگان

مرکز اطلاعات علمی SID1
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    1-10
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    396
  • دانلود: 

    121
چکیده: 

چکیده سابقه و هدف: جوانه زنی کامل (C)، سریع (R) و یکنواخت (U) گیاه چه های قوی (V)، ویژگی هایی می باشند که همه باهم (CRUV) باعث کوتاه شدن زمان تا بسته شدن کانوپی و در نتیجه افزایش عملکرد گیاه می شوند. اگر احتمالاً بین کلیه یا برخی از اجزای CRUV همبستگی مثبتِ قوی (همبستگی بزرگتر از 95/0+) وجود نداشته باشد، یک سطح تیمار ممکن است بالاترین افزایش را در یک یا تعدادی از اجزای CRUV بدنبال داشته باشد ولی برای اجزای دیگر، با تأثیر کم یا حتی کاهنده به شمار آید. در این شرایط، انتخاب بهترین سطح تیمار دشوار است (مخمصه قضاوت؛ Judgment predicament ). درون یابی سطوح تیمار برای حصول حداکثر افزایش ممکن در کلیه اجزای CRUV به طور همزمان (بهینه سازی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک) می تواند به عنوان تجزیه تکمیلی، راهی برای فایق آمدن بر مخمصه قضاوت به شمار رود. هدف از این آزمایش، ابتدا یافتن پاسخ این سؤال بود که آیا در ماش و گیاهان دیگر این مخمصه قضاوت وجود دارد یا خیر؟ . ثانیاً، در صورت مثبت بودن پاسخ این سؤال، بهترین ترکیب مؤلفه های پرتودهی بذر ماش با امواج آلتراسونیک (به عنوان تیمارهای افزاینده CRUV) شامل مدت خیساندن بذر قبل از پرتودهی، دمای پرتودهی و مدت پرتودهی بدست آورده شد. مواد و روش ها: ابتدا بر روی میانگین داده های CRUV 10 مقاله منتشر شده، تجزیه همبستگی انجام شد. سپس یک آزمایش جوانه زنی بذر ماش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل مدت خیساندن بذر (2، 4، 6، 8، 10 و 12 ساعت)، مدت پرتودهی (0، 3، 6، 9 و 12 دقیقه) و دمای پرتودهی (17، 22، 27 و 32 درجه سانتی گراد) بود. به لحاظ عدم وجود همبستگی مثبتِ قوی بین کلیه اجزای CRUV در ماش، اقدام به بهینه سازی آنها با استفاده از الگوریتم ژنتیک شد. برای این امر، ابتدا تابع مطلوبیت محاسبه گردید و سپس مقادیر تابع مطلوبیت کل به دست آورده شد. برای پیش بینی متغیرهای پاسخ، توابع خطی و غیر خطی متفاوتی مورد آزمون قرار گرفت که از بین آنها، تابع غیر خطی چندگانه مناسب تشخیص داده شد. سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک و توسط نرم افزار متلب، مقادیری از فاکتورهای آزمایش که در آن، کمیت CRUV به طور همزمان حداکثر می گردد، بدست آورده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در ماش همانند گیاهان دیگر گزارش شده در 10 مقاله مورد بررسی، بین برخی یا کلیه اجزای CRUV همبستگی مثبتِ قوی وجود نداشت. در نتیجه، به طور مورد انتظار در ماش نیز وجود مخمصه قضاوت صادق بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که علاوه بر اثرات اصلی، برهمکنش سه گانه فاکتورها بر CRUV معنی دار بود. ترکیب بهینه شده فاکتورهای آزمایش برابر با دمای پرتودهی 89/24 درجه سانتی گراد، مدت پرتودهی 125/4 دقیقه و خیساندن بذور به مدت 013/6 ساعت قبل از پرتودهی شد. این مقادیر فاکتورها توانست بالاترین افزایش ممکن را در CRUV به طور همزمان به دنبال داشته باشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این بررسی، به نظر می رسد مخمصه قضاوت همه گیر بوده و برای کلیه گیاهان زراعی صدق نماید. در نتیجه همانطور که برای ماش روی داد، مقادیر ترکیبی هر یک از فاکتورهای آزمایش (یا سطحی از تیمار) که برای آن (ها) بالاترین مقدار هر یک از اجزای CRUV حاصل می گردد مشابه نخواهد بود. در این شرایط، بهینه سازی به عنوان تجزیه و تحلیل تکمیلی در کنار مقایسه میانگین-ها، می تواند بهترین سطح تیمار (آزمایشات تک عاملی) یا ترکیب تیماری (آزمایشات چند عاملی) را مشخص نموده و به لحاظ حصول افزایش ممکن در CRUV به طور همزمان، باعث تسریع در بسته شدن کانوپی گردد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 396

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 121 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    11-26
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    319
  • دانلود: 

    417
چکیده: 

سابقه و هدف: برآورد کارآمد عملکرد محصول در تصمیم گیری های مربوط به سیاست گذاری ها و برنامه ریزی کشاورزی از اهمیت چشمگیری برخوردار است. همچنین از دغدغه های اصلی کشورهای در حال توسعه، آگاهی از میزان عملکرد محصول با دید کلی از عوامل موثر بر عملکرد می باشد. هدف تحقیق پیش بینی عملکرد برخی از محصولات کشاورزی با رویکرد اقلیمی و استوکستیکی است. روش ترکیبی براساس مفاهیم دو رویکرد استوکستیکی و اقلیمی است. مواد و روش ها: کارایی سه رویکرد پیش بینی عملکرد محصولات گندم، جو، سیب زمینی، ذرت دانه ای در استان های آذربایجان شرقی و غربی (شهرستان های جلفا، تبریز، مراغه، اهر، میانه، ماکو، خوی، ارومیه، مهاباد، تکاب) در طی دوره آماری 1366-1395 مورد ارزیابی قرار گرفت. تخمین عملکرد محصول با رویکرد اقلیمی براساس داده های معنی دار اقلیمی با تحلیل رگرسیون انجام گرفت، به طوری که تعیین داده های موثر بر عملکرد محصولات بر اساس معنی داری ضریب همبستگی عملکرد محصولات و داده های هواشناسی انجام گرفت. در تحلیل سری زمانی از مدل خود همبسته تجمعی میانگین متحرک (ARIMA) استفاده شد. در رویکرد استوکستیکی، مدلسازی سری زمانی براساس تحلیل اولیه، شناسایی مدل، تخمین پارامتر و آزمون نکویی برازش مدل انجام گرفت. از روش تفاضل-گیری برای ایستایی سری های زمانی استفاده شد. در رویکرد نهایی داده های هواشناسی براساس رویکرد استوکستیکی برآورده شدند و سپس با تحلیل رگرسیون، عملکرد محصولات تخمین زده شدند. یافته ها: داده های هواشناسی موثر در هر دو استان شامل مجموع ساعات آفتابی، کمینه رطوبت نسبی، دمای بیشینه، دمای کمینه، میانگین سرعت باد، بیشینه رطوبت و متوسط دما بودند. بررسی وجود روند و نرمال بودن سری های زمانی از مراحل اولیه تحلیل بودند که نمودار احتمال سری زمانی حاکی از نرمال بودن سری ها بود. مدل هایی که آزمون نکویی برازش شامل نرمال و مستقل بودن باقی مانده-ها را گذراندند شامل استان آذربایجان شرقی: گندمARIMA(0, 1, 1)، جوARIMA(1, 1, 1)، سیب زمینیARIMA(0, 1, 2)، ذرت دانه ای ARIMA(3, 1, 2)، آذربایجان غربی: گندم ARIMA(0, 1, 3)، ذرت دانه ای ARIMA(1, 1, 1) بودند. مقایسه متوسط آماره های خطا برای تمام محصولات در هر دو استان حاکی از کاهش 08/47 درصد RMSE از روش تحلیل رگرسیون به روش استوکستیک و 16/26 درصد از روش توام به استوکستیک، 53/49 درصد MAE از روش تحلیل رگرسیون به روش استوکستیک و 32/30 درصد از روش توام به استوکستیک بود. نتایج حاصل از شبیه سازی در اکثر موارد دارای بیش برآورد هستند مگر روش های تحلیل رگرسیون و توام رگرسیون-استوکستیک محصولات ذرت دانه ای و سیب زمینی که دارای کم برآورد هستند. همچنین اگر از خطای (NRMSE-MARE) سه روش شبیه سازی برای کل محصولات میانگین گرفته شود، میزان خطای مربوط به گندم بیشترین و سیب زمینی کمترین خواهد بود، به طوری که میزان کاهش NRMSE از گندم به سیب زمینی 68/44 درصد و MARE 66/41 درصد بود. نتیجه گیری: تامین غذا برای جمعیت در حال رشد بدون توسعه کشاورزی پایدار امکان پذیر نیست. افزایش معنی دار روند داده های میانگین سرعت باد، دمای کمینه و بیشینه در نتایج می تواند ناشی تغییرات اقلیمی باشد که یکی از اثرات آن در بیلان آبی دریاچه ارومیه کاملا آشکار شده است. با توجه به تحقیقات بسیار اندک در زمینه برآورد عملکرد محصولات با رویکرد استوکستیک در ایران، مدلسازی وابستگی زمانی و روند پردازش سری زمانی منجر به بهبود نتایج شده است. روش ترکیبی زمانی که پارامترهای دخیل در آن با دقت بالایی برآورد شوند از کارایی بالایی برخوردار است. با توجه به نتایج در روش توام باید محدوده ای از دقت در برآورد عملکرد محصول مدنظر قرار گیرد که استفاده از این محدوده کارایی روش توام را افزایش می دهد. بهینه سازی تخمین ضرایب، کارایی روش را نیز افزایش می دهد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 319

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 417 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    27-40
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    392
  • دانلود: 

    477
چکیده: 

چکیده سابق و هدف: اعمال مدیریت صحیح آب در کشاورزی و کشت برنج تا حدود زیادی می تواند محدودیت ها و مشکلات ناشی از کمبود منابع آب را تعدیل بخشد. آبیاری نقش زیادی در عملکرد شلتوک و اجزای عملکرد برنج داشته و هر گونه تنش آبی، منجر به کاهش درصد پر شدن دانه و در نهایت کاهش عملکرد دانه خواهد شد. با توجه به خشکسالی های اخیر، کمبود منابع آب در سطح کشور، ناکافی بودن آب در مراحل مختلف رشد برنج و در نهایت کاهش عملکرد برنج، ضروری است تا با برنامه ریزی مناسب، اعمال مدیریت صحیح آبیاری از منابع موجود و محلول پاشی عناصر غذایی، حداکثر استفاده را نموده تا بتوان عملکرد مطلوب را حفظ نمود. این آزمایش به منظور ارزیابی روش های مختلف آبیاری و محلول پاشی عناصر غذایی در عملکرد شلتوک و اجزای عملکرد برنج (Oryza sativa L. ) در مؤسسه تحقیقات برنج (مازندران-آمل ) در سال 1396 اجرا شد. مواد و روش ها: این تحقیق به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار روی رقم کشوری برنج اجرا شد. تیمارها شامل روش های مختلف آبیاری در سه سطح (غرقابی، تر و خشک کردن و اشباع) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی با عناصر غذایی هر یک به نسبت پنج در هزار در شش سطح (آب معمولی، نیتروژن، نیتروژن + پتاسیم، نیتروژن + پتاسیم + روی، نیتروژن + پتاسیم + روی + بور و نیتروژن + پتاسیم + روی + بور + مولیبدن) به عنوان عامل فرعی بودند. یافته ها: نتایج تجزیه واریانس نشان داد که عامل آبیاری روی عملکرد شلتوک و عملکرد بیولوِژیک در سطح یک درصد معنی دار بود. عامل محلولپاشی روی هیچ یک از صفات معنی دار نگردید. همچنین اثر متقابل آبیاری و کود بر عملکرد شلتوک در سطح پنج درصد و بر عملکرد بیولوژیک در سطح یک درصد معنی دار شد. و در دیگر صفات معنی دار نگردید. اثر متقابل دو تیمار آبیاری و کود نشان داد که بیشترین عملکرد شلتوک با میانگین 7284 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن با میانگین 4690 کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به آبیاری غرقابی در شرایط محلول پاشی نیتروژن+ پتاسیم و تیمار آبیاری تر و خشک کردن در شرایط محلول پاشی با آب معمولی بود. نتیجه گیری: به طور کلی، یافته های این آزمایش نشان داد که عملکرد شلتوک در آبیاری اشباع 15/1 درصد افزایش و در آبیاری AWD، 85/11 درصد کاهش نسبت به آبیاری غرقابی یا سنتی داشته است. همچنین در مصرف آب در آبیاری AWD و اشباع نسبت به آبیاری غرقابی به ترتیب 4/26 و 9/9 درصد صرفه جویی شد. بیشترین عملکرد شلتوک هم در محلول پاشی کود ترکیبی N+K در آبیاری اشباع بدست آمد. با توجه به نتایج حاصله از این تحقیق، می توان یکی از روش های آبیاری تر و خشک کردن و اشباع را به ترتیب اولویت در روش آبیاری برنج در شرایط مشابه با این پژوهش به کار گرفت و از مزایای آن بهره جست.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 392

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 477 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    41-54
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    362
  • دانلود: 

    210
چکیده: 

هدف و سابقه: با توجه به این که علف های هرز در کاهش عملکرد گیاهان زراعی نقش مؤثری دارند و تأثیر استفاده از علف کش در افزایش محصولات کشاورزی ثابت شده است، انتخاب علف کشی که بتواند باعث کنترل مناسب علف های هرز شود، بسیار حائز اهمیت می باشد. چون علف کش های مورد استفاده در زراعت سیب زمینی محدود بوده و از لحاظ تنوع محل عمل نیز مشابه هستند، ایجاد علف های هرز مقاوم در این زراعت دور از ذهن نمی باشد. بنابراین استفاده از علف کشی که بتواند علف های هرز را کنترل کرده و در تناوب با سایر علف کش ها در مزارع سیب زمینی قرار گیرد، ضروری به نظر می رسد. همچنین در این تحقیق بهترین مرحله رشدی سیب زمینی جهت کاربرد این علف کش و همچنین مناسب ترین دز مصرفی تعیین می شود. مواد و روش ها: به منظور بررسی اثر دز و زمان مصرف علف کش EPTC (ای پی تی سی)، آزمایشی مزرعه ای در سال 1392 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آلاروق اردبیل انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، دو فاکتور و با استفاده از رقم سیب زمینی مرسوم منطقه (آگریا) انجام شد. فاکتور اول، دزهای مختلف علف کش EPTC در شش سطح شامل500، 1000، 2000، 4000، 5000 و 6000 گرم ماده مؤثره در هکتار و فاکتور دوم، زمان مصرف علف-کشEPTC در سه مرحله پیش کاشت، سبزشدن و استولون زایی سیب زمینی انجام شد. سه هفته بعد از سمپاشی در هر یک از مراحل رشدی سیب زمینی، تراکم و وزن خشک علف های هرز ارزیابی شد. برای تجزیه داده ها از نرم افزار SAS 9. 1 و برای رسم گراف ها از نرم افزار Sigma Plot11 استفاده شد. مقایسه میانگین ها نیز با استفاده از آزمون حداق لتفاوت معنی دار در سطح احتمال پنج درصد صورت گرفت. یافته ها: تجزیه های آماری نشان داد کاربرد EPTC به میزان 6000 گرم ماده مؤثره در هکتار در مرحله ی پیش کاشت سیب-زمینی، باعثکاهش84 درصدی تراکم کل علف های هرزشد. بر اساس نتایج این تحقیق، بیشترین درصد کاهش زیست توده علف های هرز نیز در تیمار 6000 گرم ماده مؤثره در هکتار EPTC و مرحله ی پیش کاشت سیب زمینی بدست آمد. در بین تیمارهای مختلف علف-کشی، کاربرد EPTC به میزان های 5000 و 4000 گرم ماده مؤثره در هکتار در مراحل پیش کاشت و سبز شدن سیب زمینی در رتبه های بعدی قرار داشت. بیشترین متوسط وزن غده و عملکرد کل غده سیب زمینی با کاربرد علف کش EPTC به میزان 6000 گرم ماده مؤثره در هکتار در مرحله پیش کاشت بدست آمد. استفاده از علف کش EPTC در مرحله پیش کاشت نسبت به سبز شدن عملکرد را تا 04/35 درصد افزایش داد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، مطلوب ترین تیمارها از نظر کاهش تراکم و زیست توده کل علف های هرز کاربرد علف کش EPTC به میزان 6000 گرم ماده مؤثره در هکتار در مرحله ی پیش کاشت سیب زمینی می باشد. با کاربرد این تیمارها، متوسط وزن غده و عملکرد کل غده سیب زمینی افزایش یافت.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 362

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 210 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    55-70
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    444
  • دانلود: 

    136
چکیده: 

سابقه و هدف: استفاده از کودهای نانو و زیستی به عنوان یک راهکار مناسب اکولوژیکی در جهت افزایش قابلیت دسترسی عناصر برای گیاهان می باشد. بنابراین در این روش گیاه قادر به جذب بیشترین مقدار مواد غذایی بوده که باعث افزایش در عملکرد گیاه می شود. همچنین استفاده از کودهای زیستی به دلیل جلوگیری از آلودگی آب و خاک، جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی بوده و نقش مثبتی در پایداری سیستم دارد. بر این اساس، این پژوهش با هدف بررسی عکس العمل گیاه نخود (رقم هاشم) به انواع مدیریت های تغذیه ای آلی، شیمیایی و نانوریز مغذی و تاریخ کاشت پاییزه و بهاره انجام گرفت. مواد و روش ها: آزمایش حاضر در مزرعه پژوهشی دانشگاه مراغه به مختصات 37 درجه و 23 دقیقه عرض شمالی، 46 درجه و 16 دقیقه طول شرقی و 1485 متر ارتفاع از سطح آب های آزاد در سال زراعی 96-95 به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل تاریخ کشت (S1: کشت بهاره، S2: کشت پاییزه) و فاکتور فرعی شامل تیمارهای کودی F0: شاهد (عدم مصرف کود)، F1: کود شیمیایی NPK 20-20-20، F2: 20 تن کود دامی در هکتار، F3: کود نانو ساختار سوپر میکرو کامل، F4: تلقیح باکتریایی پیش از کاشت بذور با کود بیولوژیک فسفره (حاوی باکتری Pantoea agglomerans strain P5 وPseudomonas putida strain P13 ) و کود بیولوژیک نیتروژنه (Azotobacter vinelandii strain O4)، F5: نانو کلاتهای روی+ آهن+ منگنز بود. و صفات ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیک، وزن تر شاخساره تک بوته، وزن خشک شاخساره تک بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد غلاف پوک در بوته، تعداد دانه در بوته، درصد پروتئین دانه، وزن صد دانه و عملکرد دانه مورد برسی قرار گرفت. نتایج و بحث: طبق نتایج به دست آمده از این پژوهش اثر تیمارهای کودی بر روی صفات وزن تر شاخساره، وزن خشک شاخساره، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن صد دانه، درصد پروتئین دانه، تعداد دانه در بوته معنی دار و بر روی صفت ارتفاع بوته و تعداد غلاف پوک در بوته غیرمعنیدار بود. و کود زیستی عملکرد دانه را 31/14 درصد افزایش داد. همچنین تعداد غلاف پوک در بوته تحت تأثیر تاریخ کاشت و اثر متقابل کود در تاریخ کاشت نیز قرار نگرفت. تأثیر تاریخ کاشت بر روی صفات ارتفاع بوته، وزن تر شاخساره، وزن-خشک شاخساره، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و تعداد غلاف در بوته معنیدار و در کشت بهاره بالاتر از کشت پاییزه بود و کشت بهاره باعث افزایش 5/27 درصدی عملکرد دانه گردید. ولی صفت تعداد غلاف در بوته در هر دو کشت از لحاظ آماری در یک گروه قرار گرفت. از بین صفات اندازه گیری شده فقط وزن صد دانه تحت تأثیر اثر متقابل کود در تاریخ کاشت قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تاریخ کاشت بهاره و همچنین تیمار کودی تلقیح باکتریایی با کود زیستی نیتروژنه و فسفره به دلیل فراهم کردن زمینه مناسب برای استفاده از منابع محیطی و عناصری مانند نیتروژن و فسفر، موجب افزایش رشد رویشی، عملکرد و اجزای عملکرد نخود شده و برترین ترکیب تیماری بود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 444

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 136 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    71-88
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    334
  • دانلود: 

    107
چکیده: 

سابقه و هدف: بر اساس مطالعه های انجام شده از جمله راهکارهای اساسی برای حل مشکل کم آبی مصرف کودهای سیلیس و پتاسیم است که می تواند برای افزایش تحمل گیاهان به تنش های زنده و غیرزنده بسیار سودمند باشد. در بسیاری از پژوهش ها گزارش شده است که مصرف سیلیس و پتاسیم به دلیل ایجاد مقاومت مکانیکی حالت عمودی را به برگ و ساقه می دهد که خود باعث افزایش نفوذ نور به درون تاج پوشش گیاهان می شود که گیاه می تواند میزان فتوسنتز بیشتری را انجام دهد. بنابراین، این پژوهش با هدف ارزیابی چرخه حیات ردپای اکولوژیک آب تولید گندم تحت اثر رژیم های آبیاری با کاربرد نانوکود سیلیس و نانوکلات پتاسیم انجام شد. مواد و روش ها: آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی واقع در بوشهر در سال زراعی 96-1395 اجرا شد. دور آبیاری در چهار سطح شامل: 1-فاصله آبیاری دو روز یکبار (بدون تنش)، 2-فاصله آبیاری چهار روز یکبار، 3-فاصله آبیاری شش روز یکبار، و 4-فاصله آبیاری هشت روز یکبار به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی کودهای نانوسیلیس و نانوکلات پتاسیم و عدم مصرف آن ها (شاهد) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. محلول پاشی نانوسیلیس با غلظت 20 قسمت در میلیون در مراحل اواسط پنجه زنی، اواخر پنجه زنی و بعد از خروج کامل سنبله صورت گرفت. محلول پاشی نانوکلات پتاسیم نیز در دو مرحله اواسط پنجه زنی و ظهور سنبله به مقدار دو در هزار انجام شد. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که با تأخیر فاصله آبیاری از دو روز به هشت روز یکبار درصد پتاسیم و پروتئین دانه به طور معنی داری کاهش یافت. بیشترین عملکرد دانه (3572 کیلوگرم در هکتار) برای فاصله آبیاری دو و چهار روز یکبار با مصرف نانوکلات پتاسیم به دست آمد که به دلیل افزایش طول سنبله، تعداد دانه در بوته و تعداد دانه در سنبله بود. عملکرد دانه با مصرف نانوسیلیس برای فواصل آبیاری دو و چهار روز یکبار نیز در رتبه های بعدی قرار گرفت. با تأخیر در آبیاری از دو روز به هشت روز یکبار میزان آب مصرف شده معادل 35/7 درصد کاهش یافت. بالاترین کارایی مصرف آب (12/2 کیلوگرم بر متر مکعب) برای فاصله آبیاری دو روز یکبار به دست آمد. در هر چهار رژیم آبیاری بیشترین بهره وری آب با مصرف نانوسیلیس و نانوکلات پتاسیم به دست آمد که اثرات مثبت نانوکلات پتاسیم بیشتر بود. انتشار دی اکسید کربن در فاصله آبیاری دو روز یکبار معادل 47/5 درصد در مقایسه با فاصله آبیاری هشت روز یکبار کاهش ولی شاخص اشغال زمین معادل 2/7 درصد افزایش یافت. با افزایش فواصل آبیاری از دو روز به هشت روز یکبار مقادیر شاخص های کیفیت بوم نظام، تخلیه منابع، کمبود منابع آب و شاخص کمبود آب کشاورزی به ترتیب برابر 21/8، 8، 89/10 و 29/9، 91/9 درصد کاهش نشان داد. با مصرف نانوسیلیس و نانوکلات پتاسیم شاخص های تخلیه منابع، کمبود منابع آب کشاورزی، شاخص تخلیه آب و شاخص کمبود آب کمتر از تیمار عدم مصرف نانوذرات بود. شاخص تخلیه آب معادل 28/7 و 24/8 درصد و شاخص کمبود آب معادل 70/9 و 57/8 درصد با مصرف نانوسیلیس و نانوکلات پتاسیم در مقایسه با تیمار عدم مصرف کاهش یافت. نتیجه گیری: طبق یافته ها، بهترین رژیم آبیاری از نظر بهبود عملکرد کمی و کیفی، افزایش کارایی و بهره وری آب و همچنین کاهش ردپای اکولوژیک آب فواصل آبیاری دو و چهار روز یکبار بود که در یک سطح آماری قرار گرفتند. در هر چهار رژیم آبیاری با مصرف نانوکلات پتاسیم و نانوسیلیس عملکرد کمی و کیفی گندم افزایش و نیاز آبی گیاه کاهش یافت. بنابراین، مصرف نانوکلات پتاسیم و نانوسیلیس منجر به افزایش بهره وری آب و عملکرد کمی و کیفی و تحمل گیاه گندم به تنش کم آبی شد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 334

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 107 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    89-102
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    358
  • دانلود: 

    222
چکیده: 

سابقه و هدف: کشت مخلوط عبارتست از کشت دو یا چند گیاه زراعی به طور همزمان و در یک قطعه زمین به نحوی که با یکدیگر برهم کنش داشته باشند. تنوع زیستی در بوم نظام های کشاورزی منجر به تنظیم جمعیت آفت و بیماری ها می شود و همچنین چرخه های عناصر غذایی و حفاظت خاک از طریق فعالیت ریز موجودات احیا می گردد که به نوبه خود سایر خدمات بوم نظام مانند پایداری خاک، کنترل فرسایش خاک و ترسیب کربن را افزایش می دهد. حضور گیاهان تثبیت کننده ی نیتروژن باعث کاهش رقابت برای نیتروژن در الگوی کشت مخلوط غیر بقولات شده و این امکان را فراهم می کند که گیاهان غیر بقولات دسترسی بیش تری به نیتروژن خاک داشته باشند. هدف از اجرای این آزمایش بررسی اثر الگوهای مختلف کشت مخلوط جو و ماشک گل خوشه ای و نوع کود فسفر بر عملکرد و برخی اجزای عملکرد جو و ماشک گل خوشه ای بود. مواد و روش ها: این آزمایش در سال زراعی 1395-1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول الگوهای مختلف کشت در 8 سطح شامل ( کشت خالص جو و کشت خالص ماشک گل خوشه ای، نسبت های جایگزینی 75% جو: 25% ماشک گل خوشه ای، 50% جو: 50% ماشک گل خوشه ای، 25% جو: 75% ماشک گل خوشه ای و نسبت های افزایشی 100% جو: 10% ماشک گل خوشه ای، 100% جو: 20% ماشک گل خوشه ای و 100% جو: 30% ماشک گل خوشه ای، و فاکتور دوم نوع کود فسفر در دو سطح، منبع فسفر شیمیایی و تلفیق فسفر شیمیایی + کود بیولوژیک فسفاته بارور2) بود. صفات مورد مطالعه در این آزمایش شامل درصد پروتئین، فیبر، کربوهیدرات محلول در آب (WSC)، درصد خاکستر (ASH)، قابلیت هضم ماده خشک (DMD)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF)، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (ADF)، عملکرد وزن خشک مخلوط، عملکرد نسبی جو، عملکرد نسبی ماشک گل خوشه ای و نسبت برابر زمین وزن خشک گیاه جو و ماشک گل خوشه ای بود. یافته ها: نتایج نشان داد بیش ترین وزن خشک مخلوط (1074 گرم در متر مربع) و نسبت برابری زمین (2/1=LER) از تیمار کشت مخلوط افزایشی 100% جو: 30% ماشک گل خوشه ای به دست آمد. بالاترین درصد پروتئین خام، قابلیت هضم ماده خشک و خاکستر علوفه از تیمار کشت خالص ماشک گل خوشه ای، بالاترین میزان کربوهیدرات های محلول و فیبرخام از کشت خالص جو و همچنین بالاترین میزان الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نا محلول در شوینده اسیدی از تیمار کشت افزایشی 100% جو: 10% ماشک گل خوشه ای به دست آمد. همچنین تیمار کود تلفیقی نسبت به تیمار کود شیمیایی باعث افزایش درصد پروتئین خام، قابلیت هضم ماده خشک، خاکستر علوفه و الیاف نامحلول در شوینده خنثی شد ولی در صفات کربوهیدارت های محلول، فیبرخام و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی تیمار کود شیمیایی نسبت به تیمار کود تلفیقی باعث افزایش این صفات گردید. نتیجه گیری کلی: نتایج این آزمایش نشان داد که هر چه میزان ماشک گل خوشه ای در الگوهای کشت بیش تر بود میزان پروتئن آن الگو نیز افزایش پیدا کرد و در کشت خالص جو، کم ترین میزان پروتئین را داشت. مقایسه الگوهای مختلف کشت نشان داد که هر چه میزان جو در الگوهای کشت بیشتر و میزان ماشک گل خوشه ای کمتر بود، WSC، NDF، ADF و فیبر آن الگوی کشت نیز بیشتر بود. همچنین هر چه میزان ماشک گل خوشه ای در الگوهای کشت بیشتر بود، DMD، ASH و پروتئین آن الگوی کشت بیشتر بود. با توجه به نتایج گفته شده به نظر می رسد که وجود ماشک گل خوشه ای در کشت مخلوط باعث افزایش کیفیت مخلوط می شود و همچنین خوش خوراکی علوفه آن افزایش می یابد و باعث افزایش تنوع و پایداری در سیستم کشت مخلوط نیز می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 358

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 222 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    103-118
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    430
  • دانلود: 

    160
چکیده: 

سابقه و هدف: تجزیه و تحلیل و تهیه نقشه تناسب اراضی یکی از کاربردهای بسیار مفید سامانه اطلاعات جغرافیایی جهت مدیریت و طراحی مکانی است. تناوب زراعی به عنوان یکی از تاثیرگذارترین مدیریت های زراعی، از مدیریت های مختص به مکان است که گاه کشاورزان طبق عرف اقدام به اجرای آن می کنند. اما توانمندی اراضی برای اختصاص به کشت دو محصول در دو زمان مختلف باید به شکل علمی تعیین شود، به نحوی که یک زمین ممکن است برای کشت یک محصول مناسب اما برای کشت محصول دیگر نامناسب باشد. کامکار و همکاران (2014) در مطالعه ای به ارزیابی تناسب اراضی و امکان اجرای یک تناوب کلزا-سویا در 4 حوضه استان گلستان ایران پرداختند. نتایج نشان داد که تنها 82/11 درصد از کل اراضی مورد بررسی برای اجرای تناوب گیاه سویا بعد کلزا بسیار مناسب بودند. بیدادی و همکاران (2015) نیز وضعیت تناسب اراضی کشاورزی حوزه قره سو استان گلستان برای کشت گندم را مورد بررسی قرار دادند. نتایج به دست آمده نشان داد که کشت گندم در محدوده ی مورد مطالعه در 4 پهنه ی خیلی مناسب، نسبتا مناسب، ضعیف و نامناسب قرار گرفت. این پژوهش به منظور پهنه بندی اراضی کشاورزی استان گلستان جهت کشت سویا و گندم و همچنین تعیین اراضی مطلوب برای اجرای تناوب گندم-سویا انجام شد. مواد و روش ها: به منظور انجام این پژوهش نیاز های بوم شناختی گندم و سویا با استفاده از منابع علمی موجود تعیین گردید. متغیّر های محیطی دمای کمینه، دمای بیشینه، دمای میانگین، بارش، هدایت الکتریکی، اسیدیته، بافت خاک، شیب، جهت شیب و ارتفاع از سطح دریا به عنوان عوامل بوم شناختی جهت تعیین تناسب کشت گندم و سویا استفاده شد. برای تهیه نقشه کاربری اراضی از تصاویر ماهواره ای IRS مربوط به سال 2008 میلادی و تصاویر ماهواره لندست 5 مربوط به سال 2011 استفاده شد. در گام آخر با ادغام نقشه های تناسب کشت گندم و سویا امکان اجرای تناوب گندم-سویا مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج پهنه بندی کشت گندم نشان داد اراضی استان گلستان در 4 طبقه ی کشت کاملاً مناسب، نسبتاً مناسب و ضعیف برای رشد گیاه گندم قرار گرفتند که طبقه ی کاملاً مناسب با 6/489538 هکتار (معادل 82/67 درصد از اراضی زراعی استان) بیشترین سهم را در بین تناسب های مختلف داشت. اراضی کشاورزی مورد بررسی برای کشت سویا نیز در 4 طبقه ی تناسب کاملاً مناسب، نسبتاً مناسب و ضعیف قرار گرفتند. طبقه ی تناسب کاملاً مناسب با 3/362192 هکتار (17/50درصد از کل اراضی کشاورزی استان) بیشترین را بین طبقه های مختلف برای کشت سویا داشت. نتایج بررسی امکان اجرای تناوب گندم-سویا نیز نشان داد اراضی کشاورزی استان گلستان در 12 طبقه ی متفاوت قرار گرفتند که تناوب کاملاً مناسب گندم-کاملا مناسب سویا در بین طبقات مختلف با 1/358514 هکتار (برابر با 74/49 درصد از کل اراضی کشاورزی) بیشترین سهم را داشت. در مقابل، طبقه های نامناسب-نسبتامناسب و نامناسب-کاملامناسب مربوط به تناوب گندم-سویا به ترتیب با 52/3 و 84/11 هکتار (در مجموع کمتر از 1 درصد از اراضی کل استان) کم ترین مساحت را برای اجرای تناوب گندم-سویا داشتند. نتیجه گیری کلی: در حال حاضر تناوب گندم-سویا با وجود محدودیت های فراوان به طور وسیعی در استان گلستان اجرا می گردد که اصلاح ارقام زودرس گندم و سویا می تواند یکی از کلیدی ترین و ضروری ترین اقدامات برای بهبود شرایط پیاده سازی این تناوب باشد. نتایج به دست آمده به وضوح نشان داد که به کارگیری سامانه اطلاعات جغرافیایی به عنوان یک ابزار مهم جهت تعیین پتانسیل های بوم شناختی کشت یک گیاه بر معیاری مناسب و دقیق برای تصمیم گیری مطلوب مدیران مزارع در سطوح کلان باشد و در عین حال موجب صرفه جویی در وقت و هزینه می گردد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 430

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 160 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    119-134
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    840
  • دانلود: 

    356
چکیده: 

گیاه دارویی رزماری در عطرسازی و صنایع آرایشی استفاده می شود و خواص دارویی مانند ضد باکتری، ضد قارچ، ضد سرطان، ضد نفخ دارد. محلول پاشی کودهای زیستی شامل اسیدهای آمینه، هورمون ها و ورمی واش، ضمن اثربخشی سریع موجب حفظ جنبه های اقتصادی و محیط زیست می شود. به طور کلی محرک های زیستی اسیدآمینه ای و هورمون های محرک رشد گیاه، موجب بهبود جذب مواد غذایی و افزایش فتوسنتز و عملکرد گیاه می شوند. ورمی واش نیز شامل، عناصر ریز مغذی، باکتری های تثبیت کننده نیتروژن و حل کننده فسفات، هورمون های رشد گیاهی و اسیدهای آمینه است. همچنین، زمان برداشت بر میزان ترکیب های موثره گیاهان دارویی تاثیر دارد، زیرا کمیت و کیفیت اسانس اندام گیاه در زمان های مختلف متفاوت می باشد. بنابراین، با توجه به لزوم مدیریت تغذیه گیاهی در راستای افزایش و پایداری تولید و حفظ محیط زیست، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر زمان های مختلف برداشت و محلول پاشی انواع ترکیبات غذایی بر برخی ویژگی های کیفی و فیزیولوژیک گیاه دارویی رزماری انجام شد. این آزمایش در سال 95-1394، به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا گردید. سه زمان برداشت، برداشت پاییزه (اواخر پائیز)، برداشت بهاره (اواخر بهار) و برداشت مجدد از بوته هایی که در پاییز گذشته یک بار برداشت شده بودند (اواخر بهار)، به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی ترکیبات غذایی شامل: آمینول فورته (یک لیتر در هکتار)، هیومی فورته (یک و نیم لیتر در هکتار)، اسید سالیسیلیک (200 میلی گرم در لیتر)، جیبرلین (300 میلی گرم در لیتر)، ورمی واش و شاهد به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. اولین مرحله اعمال تیمارهای محلول پاشی در اوایل پاییز و دومین مرحله در اواخر زمستان 1394 انجام شدند. هر مرحله محلول پاشی حدود سه ماه قبل از زمان برداشت اعمال شد. برهمکنش برداشت پاییزه و هیومی فورته بیشترین میزان پروتئین (25 میلی گرم در لیتر) را داشت. از برهمکنش برداشت بهاره و محلول پاشی با جیبرلین بیشترین میزان کلروفیل a (05/4 میلی گرم در گرم) و درصد و عملکرد روغن (98/1 و 66/69 کیلوگرم در هکتار) با ورمی واش بیشترین میزان فسفر (7845 پی پی ام) و عملکرد ماده خشک (3683 کیلوگرم در هکتار)، با هیومی فورته بیشترین میزان درصد و عملکرد اسانس (68/1 و 73/61 کیلوگرم در هکتار) و با اسید سالیسیلیک بیشترین میزان هیدرات کربن محلول (016/0 میلی گرم گلوکوز در گرم) در شاخساره اندازه گیری شدند. در برهمکنش برداشت مجدد از بوته های برداشتی در پاییز قبل و آمینول فورته، هیومی فورته و ورمی واش به-ترتیب، بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز (016/0 میلی گرم پروتئین در دقیقه در وزن تر)، نیتروژن (11400 پی پی ام) و پتاسیم (6716 پی پی-ام) حاصل شدند. اسیدهای آمینه به صورت محلول پاشی از طریق روزنه های برگ سریع تر جذب شده و در ساخت نیتروژن، پروتئین و کلروفیل شرکت می کنند. بنابراین اسیدهای آمینه هیومی فورته و آمینول فورته موجب افزایش نیتروژن، پروتئین، کاتالاز و عملکرد ماده خشک شدند و هیومی فورته با شرکت در فرآیند ساخت متابولیت های اولیه و ثانویه در ارتباط با رشد و توسعه گیاه و به عنوان یک عامل محرک تولید، سبب افزایش درصد و عملکرد اسانس رزماری شد. جیبرلین نقش ساختاری در ساختمان کلروپلاست دارد و این هورمون گیاهی، احتمالا به علت پتانسیل بالای رزماری میزان سنتز کلروفیل و به علت افزایش توانایی اسیمیلاسیون در تولید متابولیت های ثانویه عملکرد روغن رزماری را افزایش داد. اسید سالیسیلیک موجب حفظ سطح بالای هیدرات کربن در کلروپلاست رزماری شد. ورمی واش، محتوی فسفر به فرم معدنی و قابل جذب است و همچنین شامل مقدار بالایی پتاسیم به فرم های تبادلی و غیر تبادلی می باشد و به علت جذب سریع و مستقیم عناصر غذایی و هورمون های رشد می تواند میزان فسفر و پتاسیم و عملکرد ماده خشک رزماری را افزایش دهد. به طور کلی برداشت بهاره و محلول پاشی با ترکیب اسیدآمینه دار به علت تازگی برگ ها و شرایط بهینه محیط جهت رشد و نمو، بیشترین تاثیر را بر بهبود میزان نیتروژن، پروتئین، درصد و عملکرد اسانس داشت. محلول پاشی با ورمی واش بیشترین تاثیر را بر افزایش عملکرد ماده خشک و بهبود وضعیت فسفر و پتاسیم رزماری در برداشت بهاره داشت.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 840

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 356 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    135-146
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    817
  • دانلود: 

    527
چکیده: 

سابقه و هدف: دانه های روغنی، منابع مهم روغن های گیاهی هستند. دانه گلرنگ با محتوای روغن 25 تا 45 درصد، یکی از دانه های روغنی بسیار ارزشمند می باشد. امروزه، انسان ها از اثرات مضر کودهای شیمیایی بر محیط زیست آگاه هستند. بنابراین کاربرد کودهای آلی به عنوان یک استراتژی مناسب برای افزایش ماده ی آلی خاک و بهبود ساختار خاک با افزایش پایداری خاکدانه ها شناخته می شود. یکی از روش های کاربرد ضایعات آبزیان، استفاده از آنها به عنوان کود آلی است. کود ماهی، سرشار از مواد غذایی بخصوص نیتروژن و فسفر است که کمبود این عناصر را در مزارع و باغ ها رفع می کند. کیتین که در اسکلت میگو یافت می شود، دومین پلی ساکارید نیتروژن دار طبیعی فراوان بعد از سلولز بر روی زمین است. مقادیر عظیمی از ضایعات ماهی و پوست میگو، در شرکت های تولید غذاهای دریایی در سراسر جهان، دور ریخته می شوند. بنابراین کاربرد مواد زائد تجدیدپذیر به عنوان کود، از نظر اقتصادی مناسب است. از آنجا که نیتروژن و فسفر از عناصر ضروری در رشد گلرنگ می باشند، کاربرد ضایعات ماهی و پوست میگو که سرشار از این عناصر هستند، می تواند باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی گلرنگ شود. مواد و روش ها: به منظور بررسی اثر ضایعات میگو و ماهی بر خصوصیات کمی و کیفی گلرنگ، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 13 تیمار (شامل 3 گرم میگو در سطح خاک، 3 گرم میگو مخلوط با خاک، 5/1 گرم میگو در سطح و 5/1 گرم میگو مخلوط با خاک، 3 گرم میگو + 2/0 گرم اوره در سطح و 3 گرم میگو + 2/0 گرم اوره مخلوط با خاک، 5/1 گرم میگو + 2/0 گرم اوره در سطح و 5/1 گرم میگو + 2/0 گرم اوره مخلوط با خاک، 5 گرم ماهی در سطح و 5 گرم ماهی مخلوط با خاک، 10 گرم ماهی در سطح و 10 گرم ماهی مخلوط با خاک، شاهد) و 4 تکرار در گلخانه دانشگاه نهاوند انجام شد. تعداد دانه، قطر طبق، تعداد گل در بوته، تعداد شاخه فرعی، وزن هزاردانه، درصد روغن، میزان و نوع اسیدهای چرب اندازه گیری گردید. یافته ها: نتایج آزمایش بیانگر تأثیر مثبت کاربرد ضایعات میگو و ماهی بر کلیه صفات مورد بررسی است به طوری که بیشترین قطر طبق (1/2 سانتی متر) در تیمار 5/1 گرم میگو در سطح خاک، بیشترین تعداد دانه با کاربرد 5/1 گرم میگو مخلوط با خاک و بالاترین وزن هزار دانه (1/39 گرم) در تیمار 5 گرم ماهی مخلوط با خاک به دست آمد. بیشترین درصد روغن (31/25%) از تیمار 3 گرم میگو + 2/0 گرم اوره مخلوط با خاک به دست آمد. بیشترین لینولئیک اسید (56/73%) از تیمار 3 گرم میگو + 2/0 گرم اوره در سطح خاک، بیشترین میزان اولئیک (22/33%) و لینولنیک (38/0%) در تیمار 5/1 گرم میگو + 2/0 گرم اوره در سطح خاک تولید شد. بیشترین پالمیتیک (32/11%) در تیمار 3 گرم میگو مخلوط با خاک و بیشترین میزان استئاریک (97/1%) در تیمار 10 گرم ماهی در سطح خاک به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج آزمایش، تأثیر مثبت ضایعات میگو و ماهی به ویژه میگو را بر کلیه صفات مورد بررسی نشان داد، همچنین با کاربرد همزمان کود آلی و شیمیایی، بیشترین درصد روغن تولید گردید. باتوجه به نتایج این مطالعه و به منظور کاهش کاربرد کودهای شیمیایی و دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار، پیشنهاد می گردد در مطالعات مزرعه ای و وسیع، از ضایعات فراوان ماهی و میگو، به عنوان جایگزین یا مکملی برای کودهای شیمیایی استفاده گردد. به دلیل حجم زیاد ضایعات ماهی و میگو در جنوب ایران و تحمل بالای گلرنگ به تنش خشکی و شوری، کاربرد ضایعات آبزیان به عنوان کود در کشت گلرنگ می تواند موضوع تحقیقات آینده قرار گیرد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 817

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 527 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1397
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    142-147
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    410
  • دانلود: 

    101
چکیده: 

سابقه و هدف: در ایران، مناطق کشت عدس عمدتاً در نواحی کوهستانی و مرتفع با زمستان های سخت واقع شده است که با توجه به حساسیت ارقام مورد کشت به سرما و یخ بندان، کشت پاییزه آن مقدور نمی باشد لذا، غالباً کاشت آن در بهار و به صورت دیم انجام می شود. کشت بهاره عدس در این مناطق به دلیل کشت بذر در خاک نسبتاً سرد اواخر زمستان تا اوایل بهار با خطر کاهش سبز شدن مواجه است. همچنین قطع بارندگی قبل رسیدن گیاه به مرحله زایشی و نیز پراکنش نامناسب بارندگی سبب تخلیه رطوبتی خاک شده و گیاه در حساس ترین مراحل رشد با شرایط نامساعد محیطی مواجه می شود که این عوامل سبب کوتاهی طول دوره رشد گیاه، کاهش زیست توده و درنهایت کاهش عملکرد گیاه می شود. با جایگزینی کشت پاییزه عدس به جای کشت بهاره، به دلیل بهره گیری مؤثر از عوامل محیطی ازجمله نزولات جوی، می توان به نحو مطلوبی عملکرد دانه را افزایش داد. نتایج یک تحقیق در ایران نشان داد با کاشت پاییزه ژرم پلاسم های متحمل به سرما می توان به عملکردی دو تا شش برابری نسبت به کشت بهاره دست یافت (3). مهم ترین عامل محدودکننده کشت عدس در پاییزه تنش سرما و یخ زدگی است. شناسایی ارقام متحمل به سرما ازجمله راهکارهای مناسب جهت موفقیت در کشت پاییزه عدس بشمار می آید، به همین جهت این آزمایشدر به منظور به گزینی ژنوتیپ های عدس متحمل به سرما در شرایط مزرعه طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: در این مطالعه، تحمل به سرمای 253 ژنوتیپ عدس در سال زراعی 94-95 در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب آزمون ارزیابی مقدماتی (آگمنت) بررسی شد. کشت در نیمه اول آبان ماه انجام شد و گیاهان در طی دوران رشد رویشی، 40 روز دمای زیر صفر درجه سانتی گراد را تجربه کردند. حداقل درجه حرارت در طی این دوره 9/5-درجه سانتی گراد بود. برای بررسی تحمل به سرمای ژنوتیپ ها از روش مقیاس بندی بر اساس درصد بقاء استفاده شد. 253 ژنوتیپ مورد مطالعه در چهار گروه به ترتیب بسیار مقاوم به سرما (75-100 درصد)، مقاوم به سرما (50-74 درصد)، متحمل به سرما (25-49 درصد) و حساس به سرما (0-24 درصد) مقیاس بندی شدند. در طول فصل رشد مراحل فنولوژیک گیاهان (شامل روز از کاشت تا گلدهی و رسیدگی) و درصد بقاء تحت تأثیر سرمای زمستانه ثبت شد و در پایان فصل رشد صفات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد در پنج بوته که به صورت تصادفی برداشت شدند، اندازه گیری و ثبت شد. یافته ها: ژنوتیپ ها از نظر تحمل به سرما متنوع بودند و گستره درصد بقاء بین آن ها از صفر تا 100 درصد متغیر بود. 23 ژنوتیپ (نه درصد) دارای بقاء بالاتر از 75 درصد بودند و به عنوان ژنوتیپ های بسیار مقاوم به سرما طبقه بندی شدند. بالاترین درصد بقاء (100 درصد) در ژنوتیپ MLC8 دیده شد. بالاترین عملکرد دانه (88 گرم در مترمربع) و عملکرد زیست توده (535 گرم در مترمربع) در ژنوتیپ MLC415 مشاهده شد. بیشترین ارتفاع بوته در ژنوتیپ MLC291 (41 سانتی متر) مشاهده شد. بیشترین تعداد غلاف پر (83 غلاف در بوته) در ژنوتیپ MLC218 و بیشترین غلاف پوک (72 غلاف در بوته) در ژنوتیپ MLC72 مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج و با توجه به تنوع بین 253 ژنوتیپ عدس از نظر تحمل به سرمای زمستانه، 23 ژنوتیپ متحمل به سرما که دوران رشد رویشی و زایشی آن ها بیشترین تحمل به سرما را دارا بودند به گزینی شد. باوجوداین و به دلیل عدم وقوع سرماهای شدید در زمستان این سال، تداوم آزمایش جهت به گزینی نمونه های متحمل تر به سرما ضروری به نظر می رسد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 410

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 101 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0