علوم و مهندسی آبیاری
سال:1399 | دوره:43 | شماره:3 |تعداد مقالات:15

مخاطرات ناشی از شکست احتمالی سدهای مخزنی ممکن است باعث به وجود آمدن سیلاب بسیار شدیدی شود که این امر می تواند خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را به مناطق مسکونی پایین دست وارد آورد. محاسبه سرعت حرکت سیلاب و اندازه گیری زمان رسیدن آن به مناطق مهم در پایین دست می تواند به حداقل رساندن خسارات ناشی از سیلاب کمک چشمگیری نماید. به علاوه با توجه به ساخت گاه سدهای مخزنی که در مناطق کوهستانی می باشد، اثر وجود قوس در مسیر جریان بر سرعت حرکت سیلاب از اهمیت چشمگیری برخوردار است. در این پژوهش به بررسی اثر عمق آب بالادست و پایین دست بر روی سرعت حرکت تک موج حاصل از شبیه سازی شکست سد در یک کانال قوسی 90 درجه ملایم پرداخته شده است. اندازه گیری سرعت سیلاب از طریق تکنیک عکس برداری سریع از حرکت موج صورت پذیرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در زاویه صفر درجه، در فاصله کمترین تا بیشترین مقدار نسبت سطح پایاب به سرآب، مقادیر سرعت 33 درصد کاهش، در زاویه 45 درجه، 58 درصد کاهش، در زاویه 90 درجه، 57 درصد کاهش و در مسیر مستقیم در انتهای کانال که 20 سانتیمتر با مقطع زاویه 90 درجه فاصله دارد، 62 درصد کاهش سرعت موج، اندازه گیری شده است. به علاوه افزایش سطح پایاب، اثر بیشتری نسبت به وجود قوس در مسیر جریان بر کاهش سرعت موج ناشی از شکست سد داشته است. لذا وجود یک سطح پایاب معنادار در مقابل عمق آب بالادست به کاهش سرعت حرکت سیلاب کمک بیشتری می کند.

یکی از فاکتورهای موثر بر عملکرد روش های میان یابی تبخیرتعرق مرجع (ET0)، ترتیب مراحل تخمین ET0 است. در این پژوهش ضمن بررسی تغییرات مکانی تبخیرتعرق ماهانه و سالانه، دو فرایند مختلف با عنوان میان یابی، سپس محاسبه (IC) و محاسبه، سپس میان یابی (CI) برای برآورد و پهنه بندی تبخیرتعرق مرجع ماهانه و سالانه در ایران، مقایسه شدند. در روش اول، ابتدا پارامترهای هواشناسی مورد نیاز رابطه استاندارد تبخیرتعرق، میان یابی شده، سپس مقادیر ET0 در نقاط شبکه با استفاده از رابطه فائو پنمن-مانتیث محاسبه شد. در روش دوم، ابتدا ET0 در ایستگاه های منتخب محاسبه و سپس در گستره ایران میان یابی شد. برای میان یابی از روش های کریجینگ معمولی (OK) با و بدون متغیر کمکی، توابع پایه شعاعی (RBF)، چندجمله ای محلی (LPI) و وزن دهی عکس فاصله (IDW) استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل نیم تغییرنما، ET0 دارای همبستگی مکانی متوسط تا قوی با ساختار مکانی کروی است. به طورکلی صرف نظر از نوع روش میان یابی، در بیشتر ماه ها و در مقیاس سالانه، فرآیند IC دارای عملکرد بهتری بود. بهترین روش میان یابی در فرایند IC بر اساس RMSE و MAE برای ماه های سپتامبر، اکتبر و سالانه، روش IDW، برای ماه های ژانویه و مارس، روش OK و برای ماه های فوریه، آوریل، نوامبر و دسامبر، روش COK بود. روش IDW و فرآیند CI با اختلاف کمی نسبت به فرایند IC، بهترین عملکرد را در تخمین ET0 ماه های مه، ژوئن، جولای و آگوست دارا بود. همچنین در هر دو فرایند IC و CI، روش های OK، COK و IDW که فاصله بین ایستگاه ها را در فرایند تخمین لحاظ می کنند، عملکرد بهتری داشتند.

آلودگی ناشی از عناصر سمی در رواناب های شهری حاصل از باران و ورود آن ها به منابع آب های سطحی، موجب خسارت های زیست محیطی شدیدی می شود. از این رو شناسایی آلاینده های مزبور و تحلیل آماری آن ها با هدف ارائه راه کارهای مدیریتی، امری ضروری است. در این مطالعه بررسی داده های آلودگی عناصر نیکل و روی موجود در رواناب شهری همدان، از طریق بررسی تعداد چهل و پنج تابع توزیع احتمال پیوسته و برازش آن ها انجام گرفت. برای این منظور ابتدا نمونه برداری در سه ایستگاه خروجی رواناب شهری مربوط به هفت رخداد بارش انجام شد. سپس با استفاده از چهار روش گشتاورها (MOM)، گشتاورهای خطی (MOL)، حداکثر درست نمایی (MLE) و حداقل مربعات (LSE) نسبت به برازش توابع مختلف توزیع بر مقادیر میانگین غلظت آلودگی نیکل و روی و همچنین سری غلظت های لحظه ای آلودگی نیکل و روی اقدام گردید. به منظور ارزیابی و مقایسه توابع مختلف توزیع، از آزمون های نکویی برازش کولموگروف-اسمیرنوف و اندرسون-دارلینگ استفاده شد. نتایج نشان داد که از میان توزیع های مختلف، توزیع ویک بای، بهترین تابع برای برازش مقادیر میانگین غلظت آلودگی هر دو عنصر نیکل و روی است. همچنین دو تابع جانسون اس بی و مقادیر حدی تعمیم یافته، به ترتیب به عنوان مناسب ترین توزیع برای برازش سری غلظت های لحظه ای آلودگی نیکل و روی به دست آمد.

کینوا گیاهی باارزش غذایی مطلوب و پتانسیل رشد و تولید در شرایط نامساعد محیطی می باشد که در برابر شوری تحمل بالایی دارد. استفاده مجدد از زه آب کشاورزی یک روش طبیعی و مهم در مدیریت زه آب می باشد که موجب افزایش درآمد کشاورزان، تولید پایدار و امنیت غذایی خواهد شد؛ بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثر آبیاری با زه آب بر عملکرد گیاه کینوا در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج سطح شوریS1، S2، S3، S4 و S5 (به ترتیب با شوری دو، ده، 20، 30 و 40 دسی زیمنس بر متر) و سه تکرار در لایسیمتر هایی به قطر و ارتفاع 6/0 و 8/0 متر در مزرعه تحقیقاتی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گردید. نتایج نشان داد که در سطح احتمال یک در صد اثر شوری بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، ارتفاع گیاه و وزن هزار دانه معنی دار بود. افزایش شوری از دو به 40 دسی زیمنس بر متر به ترتیب عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، ارتفاع گیاه و وزن هزار دانه را به میزان 8/62، 96/37، 95/37، 55/21 و 20 درصد کاهش داد. بیشترین عملکرد دانه 46/2 تن در هکتار در شوری S1 (شوری دو دسی زیمنس بر متر)، کمترین مقدار آن 914/0 تن در هکتار در شوری S5 (شوری 40 دسی زیمنس بر متر) و در شوری های S2، S3 و S4 به ترتیب مقادیر 08/2، 77/1 و 39/1 تن در هکتار به دست آمد.

مدل سازی آب زیرزمینی به عنوان راه کاری برای کنترل و مدیریت منابع آب زیرزمینی می باشد. در مدل های ریاضی، بارش یکی از پارامترهای اساسی در محاسبات بیلان آب زیرزمینی محسوب می گردد. یکی از نقاط ضعف مدل های ریاضی استفاده ی این مدل ها از مقادیر بارش دوره ی واسنجی برای پیش بینی آینده می باشد. . در این راستا استفاده ی تلفیقی از مدل های ریاضی و استوکستیک می تواند اقدامی مؤثر در جهت کاهش خطای پیش بینی مدل های ریاضی باشد. در این مطالعه مدل ریاضی آبخوان میداوود-دالون با استفاده از کد MODFLOW در محیط نرم افزار GMS کالیبره و صحت سنجی شد. هم چنین برای مدل سازی بارش منطقه از روش باکس_جنکینز روی داده های بارش 34 ساله ایستگاه باران سنجی میداوود استفاده گردید. براساس نتایج به دست آمده مدل SARIMA(1, 0, 0)(0, 1, 1)12 به عنوان بهترین مدل برای پیش بینی بارش انتخاب شد. به منظوربررسی نتایج، مدل ریاضی صحت سنجی شده منطقه برای 12 ماه با دو سناریوی بارش شامل روش کلاسیک و روش تلفیقی اجرا گردید. نتایج نشان داد تلفیق مدل های ریاضی و استوکستیک باعث بهبود نتایج مدل های ریاضی و کاهش خطای RMSE به میزان 83/0 گردید.

رودخانه دز یکی از رودخانه های بلند، پرآب و دارای کیفیت خوب است. کیفیت آب این رودخانه در سال های اخیر به علت خشک سالی، توسعه صنعتی و کشاورزی کاهش یافته است. این رودخانه همچنین نقش تعدیل کننده کیفی را برای رودخانه کارون پس از ملحق شدن به آن دارد. لذا حفظ کیفیت آن بسیار مهم است. در این مقاله ابتدا منابع آلاینده ورودی به رودخانه شناسایی و سپس با استفاده از استاندارد کرینکل و شاخص کیفیت منابع آب ایران (IRWQI) تغییرات کیفی و آلودگی رودخانه دز طی سال های 92-84 بررسی شده است. به این منظور پارامترهای هدایت الکتریکی (EC)، اکسیژن محلول (DO)، نیاز اکسیژن خواهی بیولوژیکی (BOD)، اسیدیته (p H)، نیترات (NO3)و آمونیوم (NH4)، مدنظر قرار گرفت. نتایج بررسی با استاندارد و شاخص کیفی نشان داد که کیفیت رودخانه در زمان خشک سالی و بر اثر توسعه از توصیف بسیار خوب به خوب و نسبتاً خوب تنزل یافته است. سپس با استفاده از مدل یک بعدی کیفیQUAL2K نیز وضعیت کیفی رودخانه برای دو فصل خشک و تر شبیه سازی، کالیبراسیون و صحت سنجی شد و ضرایب کالیبراسیون مدل کیفی رودخانه دز استخراج گردید. با توجه به محاسبه این ضرایب و افزایش خشک سالی و توسعه صنعت و کشاورزی، از این مدل می توان برای برنامه ریزی منابع آب و پیش بینی های کیفی رودخانه دز در آینده بهره جست.

مهم ترین عامل در طراحی سرریزهای تنداب، کنترل وقوع کاویتاسیون ناشی از سرعت بالا و فشار منفی جریان می باشد. در این تحقیق باتوجه بههزینه های بسیار بالای تعمیر و بازسازی سرریز، احتمال وقوع کاویتاسیون با استفاده از روش های قابلیت اطمینان FORMو شبیه سازی مونت کارلو، بر روی مدل سرریز تنداب سد داریان، ساخته شده با مقیاس1: 50 در مؤسسه تحقیقات آب ایران، بررسی شد. بر این اساس می توان به عنوان یک روش کنترلی، برمبنای قابلیت اطمینان که روشی نوین در طراحی است، احتمال وقوع کاویتاسیون در سرریز تنداب را بررسی نمود. با توجه به توابع توزیع احتمال متغیرهای سرعت و فشار که مهم ترین عامل در وقوع کاویتاسیون هستند و در تابع شرایط حدی استخراج شده، نمایان می باشند، اقدام به محاسبه احتمال وقوع کاویتاسیون با استفاده از روش های فوق گردید. احتمال خرابی قبل از نصب هواده با استفاده از روش FORM، 35 و از روش مونت کارلو 40 درصد تعیین گردید. در نتیجه با توجه به هندسه سرریز و حداکثر دبی محتمل، محاسبات نشان می دهد که نصب دو عدد هواده که مهم ترین عامل برای جلوگیری از خرابی ناشی از کاویتاسیون است، اجتناب ناپذیرمی باشد.

اقلیم ایران ضرورت ذخیره، حفاظت و بهره برداری از آب را به سمت سد سازی سوق داده است. ایمنی سد از مهم ترین چالش های پیش رو در هنگام طراحی، ساخت و بهره برداری به شمار می رود. طرح های سد سازی از پتانسیل ریسک قابل توجهی برخوردارند. سد تنگ سرخ با هدف بهره برداری حداکثر از منابع آب رودخانه بشار و سرشاخه های آن به منظور توسعه کشاورزی و آبیاری بوده است. این پژوهش به منظور شناسایی، طبقه بندی و ارزیابی ریسک سد تنگ سرخ یاسوج در فاز ساخت با روش TOPSIS به انجام رسید. در این پژوهش براساس بازدید میدانی، گزارش وضع موجود و مصاحبه با خبرگان عوامل ریسک شناسایی شد، به منظور تلفیق نظرات و شناسایی نهایی عوامل ریسک از پرسش نامه دلفی و نظرات 15 نفر خبره استفاده شد و نهایتا 26 ریسک در گروه های حوادث طبیعی، فنی و عملیاتی، ایمنی و بهداشت، فیزیکی و شیمیایی، بیولوژیکی و اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی مشخص شدند. براساس روش TOPSIS احداث تونل انحراف آب با ضریب نزدیکی 755197/0، فعالیت ماشین آلات با ضریب نزدیکی 731575/0 و ساخت و ساز جاده با ضریب نزدیکی 700439/0 بیشترین میزان ریسک را در بین سایر ریسک های به دست آمده به خود اختصاص دادند. پس از سطح بندی ریسک مشخص شد که بیش ترین مخاطرات موجود در منطقه در سطح متوسط بوده است. به منظور تقلیل اثرات ریسک، ضرورت ارایه راه کارهای مدیریت زیستی الزامی بوده و بدین منظور گزینه های کاهش ریسک پیشنهاد گردید.

جریان های گردابی اطراف لوله عبوری از بستر رودخانه منجر به بروز پدیده آبشستگی شده و موجب نشست غیرهمسان خط لوله و شکستگی آن می شوند که در نهایت پیامدهای محیط زیستی و مخربی را به دنبال خواهد داشت. در این مطالعه به بررسی تاثیر قطر لوله بر میزان آبشستگی پرداخته شد و آزمایش ها با پنج قطر 20، 30، 40، 50 و 60 میلی متر در سه عدد فرود 2/0، 235/0 و 26/0 صورت گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش قطر لوله در هر آزمایش ابعاد آبشستگی و پیش روی پشته ی رسوبی تشکیل شده در پایین دست لوله در یک عدد ثابت فرود جریان افزایش می یابد، به طوری که در لوله با قطر 60 میلی متر بیش ترین میزان آبشستگی در مقایسه با سایر قطرها مشاهده شد و میزان آن در عدد فرود 26/0، به مقدار ده درصد نسبت به قطر 50 میلی متر، 19 درصد نسبت به قطر 40 میلی متر، 20 درصد نسبت به قطر 30 میلی متر و 29 درصد نسبت به قطر 20 میلی متر افزایش یافت.

احداث سدهای انحرافی در مسیر رودخانه ها مانع از مهاجرت ماهی ها به بالادست می شوند. به همین دلیل احداث سازه های هیدرولیکی تحت عنوان راه ماهی به منظور استهلاک انرژی و بهبود عبور ماهی ها ضروری می باشد. در تحقیق حاضر سرریزهایw شکل نامتقارن با زوایای رأس 40 درجه، سرریز با زوایای رأس 30 و 60 درجه و سرریز با زاویه رأس 90 درجه طراحی شدند همچنین به منظور شناخت عملکرد هیدرولیکی این نوع از راه ماهی، سه مدل فیزیکی شامل مانع از نوع سرریز wشکل نامتقارن با فاصله نسبی 6/ 0 (30 عدد مانع)، مدل با 15 عدد مانع با فاصله نسبی 2/1 و مدل با 10 عدد مانع با فاصله نسبی 8/1 برای هر سرریز طراحی و اجرا شدند. نتایج نشان داد با افزایش شیب، دبی جریان و فاصله نسبی و با کاهش ارتفاع موانع، ضرایب زبری و استهلاک انرژی کاهش می یابند. بر اساس نتایج به دست آمده در شیب سه درصد ضریب زبری مانینگ از 065/0 در فاصله نسبی 6/0 به 048/0 در فاصله نسبی 8/1 می رسد. جذر ضریب دارسی ویسباخ در شیب مشخص سه درصد از 87/0 به 65/0 در فاصله نسبی 8/1 می رسد. هم چنین نتایج آزمایش ها نشان داد که سرریز دارای زوایای رأس 40 درجه و فاصله نسبی 2/1 بهترین شرایط برای عبور ماهی ها به بالادست جریان می باشد.

فوذپذیری خاک که اهمیت زیادی در طراحی و مدیریت آبیاری جویچه ای دارد نسبت به زمان تغییر می کند. این مسئله بر یکنواختی توزیع آب نفوذ یافته در مزرعه، مدت زمان آبیاری و در نتیجه بر راندمان آبیاری جویچه ای تاثیر زیادی خواهد گذاشت. هدف این تحقیق، بررسی تغییرات زمانی پارامترهای معادله نفوذ کوستیاکوف-لوییس در شرایط کم آبیاری جویچه ای در نوبت های مختلف آبیاری محصول ذرت بود. در این تحقیق، چهار تیمار براساس تامین نیاز آبی گیاه در انتهای جویچه (شامل آبیاری کامل (شاهد) و آبیاری در حد 75، 50 و 25 درصد عمق آب مورد نیاز در انتهای جویچه) مورد بررسی قرار گرفت. جویچه ها ذورنقه ای شکل و فاصله و طول آن ها به ترتیب 75/0 و 51 متر بود. پارامترهای نفوذ با استفاده از داده های زمان پیشروی و هیدروگراف دبی ورودی و خروجی در تیمارهای مختلف به وسیله مدل IPARM برآورد شد. نتایج نشان داد که مدل IPARMدر برآورد پارامترهای معادله نفوذ کوستیاکوف-لوییسدر نوبت های مختلف آبیاری دارای دقت خوبی بود، به طوری که میانگین خطای کل حجم آب نفوذیافته در طول جویچه حدود شش درصد به دست آمد. بیشترین و کمترین خطای نسبی در تخمین حجم آب نفوذ یافته به ترتیب برای تیمار کم آبیاری 50 درصد در آبیاری دوازدهم (19 درصد) و تیمار کم آبیاری 75 درصد در آبیاری یازدهم (3/0 درصد) به دست آمد. بیشترین و کمترین تغییرپذیری پارامترهای معادله نفوذ برای تیمارهای کم آبیاری در حد 25 و 50 درصد انتهای جویچه به دست آمد. هم چنین زمان پیشروی آب در طول جویچه در تیمارهای کم آبیاری بیشتر از تیمار آبیاری کامل به دست آمد.

بالا بودن نیاز گیاه به آب و فسفر از یک سو و محدود بودن منابع آبی کشور و نامساعد بودن شرایط جذب فسفر در خاک (از جمله pH بالا و میزان ماده آلی بسیار کم) از سوی دیگر، به مصرف بهینه آب و کود فسفر در این منطقه اهمیت ویژه ای می بخشد. این تحقیق با هدف بررسی اثر اسید هیومیک و کود فسفر بر سیستم ریشه ای، ماده خشک گیاهی و در نهایت کارایی مصرف آب اجرا گردید. این آزمایش گلخانه ای به صورت طرح فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با تیمارهای اصلی سطوح مختلف فسفر (صفر، 125 و 250 کیلوگرم در هکتار) و اسید هومیک (غوطه ورسازی قلمه در محلول های 0، 3/0 و 5/0 درصد) در دو زمان برداشت (45 و 90 روز پس از کشت) با سه تکرار، در جنوب استان خوزستان اجرا گردید. در این تحقیق طول و وزن خشک ریشه، ارتفاع و وزن خشک بوته اندازه گیری و در نهایت کارایی مصرف آب برای هر تیمار تعیین شد. نتایج نشان داد که مصرف اسید هومیک و کود فسفر، طول و وزن ریشه را بهبود داده و با تاثیر بر سیستم ریشه ای، ارتفاع بوته و ماده خشک گیاهی را به طور معنی داری (از 4/3 گرم و 5/26 گرم در تیمار شاهد به ترتیب به 1/10 گرم و 1/ 39 گرم در برداشت اول و دوم) افزایش داد. در نتیجه افزایش ماده خشک گیاهی کارایی مصرف آب نسبت به تیمار شاهد بین 2 تا 3 برابر در برداشت اول و حدود 50 درصد در برداشت دوم، افزایش یافت.

شکست موج پدیده­ ای است که در جریان­ های مخاطره­ آمیز سیلاب اتفاق می­ افتد. از این رو شبیه­ سازی چنین جریان­ هایی با روشی مناسب از اهمیت ویژه­ ای برخوردار است. در این تحقیق شکست امواج روی بستر ناهموار با استفاده از روش هیدرودینامیک ذرات هموار­ شده تراکم­ ناپذیر (ISPH) مدل­ سازی شده است. روش ISPH یک روش لاگرانژی و مبتنی بر ذره بوده که برای مدل­ سازی جریان دارای سطوح آزاد پیچیده قدرتمند می­ باشد. معادله­ های حاکم در این مدل، معادله­ های بقای جرم و اندازه حرکت (معادله­ های ناویر استوکس) می­ باشند که با روش دو گام جزیی حل شده اند. به­ منظور بررسی کارایی مدل حاضر، مسئله شکست سد درکانال با مانع با انتهای باز و بسته مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مدل­ سازی نشان می­ دهد که بسیاری از پدیده­ های پیچیده که در جریان­ های دارای امواج شکننده اتفاق می­ افتند، به خوبی با روش ISPH قابل مدل­ سازی است. حداکثر خطای به­ دست آمده با مقایسه نتایج مدل عددی و داده­ های آزمایشگاهی، 3/15 درصد محاسبه شده است که نشان­ دهنده دقت خوب مدل ISPH برای شبیه­ سازی مسائل پیچیده مانند جریان­ های ناشی از سیلاب در شکست سد می­ باشد.

امروزه استفاده بی رویه از منابع آب سطحی و زیرزمینی این منابع را در معرض خطر قرار داده و از این رو وجود یک برنامه جامع مدیریتی در جهت بهبود بازخوردها و حفظ تعادل و پایداری منابع آب ضروری است. در این مطالعه برای بررسی پایداری منابع آب در این منطقه از سه شاخص نسبت آب مصرفی به آب تجدیدپذیر(C/RW)، آب در دسترس (WAI) و تنش آبی(WSI) استفاده شده است. نتایج سه شاخص نشان دهنده عدم تعادل در عرضه و تقاضا بوده و در نهایت گویای تنش آبی شدید در محدوده مذکور می باشد. بر این اساس مقدار شاخص نسبت آب مصرفی به آب تجدیدپذیر(C/RW) 8/0، آب در دسترس (WAI) 3/.-و شاخص تنش آبی (WSI) محدوده نجف آباد 27/1 برآورد گردید. در گام بعدی با استفاده از تعیین تغییرات حجم ذخیره، صحت محاسبات بیلان دشت بررسی و با تهیه اطلاعات اولیه، مدل عددی مادفلو در نرم افزارGMS با هدف صحت سنجی نتایج شاخص های پایداری اجرا شد. مدل تهیه شده در حالت ماندگار و در دوره زمانی 93-1389 برای حالت غیر ماندگار واسنجی و صحت سنجی گردید. نتایج مدل سازی نیز نشان داد که بیلان دراز مدت دشت منفی و کسری مخزن به میزان 178-میلیون متر مکعب در طی سال های93-1389 است، که نشان دهنده هم سو بودن نتایج مدل سازی و شاخص های پایداری می باشد. هم چنین این نتایج نشان می دهد، توسعه فعلی در محدوده نجف آباد باعث بروز عدم تعادل منابع آب در این محدوده شده که به تبع آن ناپایداری آبخوان در شرایط آتی را به دنبال خواهد داشت.

هدف از این تحقیق بررسی کیفیت آب و تعیین مناطق مناسب برای تغذیه آب زیرزمینی در استان کهگیلویه و بویراحمد می باشد. به همین منظور از داده های بارندگی، زمین شناسی، فاصله از گسل، شیب، و ارتفاع برای تعیین مناطق مستعد تغذیه آب زیرزمینی و از پارامترهایی کیفی آب مانند سدیم، هدایت الکتریکی، کلسیم، منیزیم در 30نقطه نمونه برداری شده برای تعیین کیفیت آب استفاده شد. بعد از تهیه هر یک از داده ها، با استفاده از توابع عضویت نقشه فازی برای هر یک از پارامترهای موثر در کیفیت آب زیرزمینی تهیه شد. سپس با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHp ) وزن هر یک از لایه ها مشخص و در نهایت در محیط GIS نقشه کیفیت آب و نقشه مناطق مستعد تغذیه آب زیرزمینی تهیه گردید. نتایج حاصل از نقشه تغذیه آب زیرزمینی نشان داد که مناطق واقع در شمال و غرب مناسب برای تغذیه آب زیرزمینی هستند. همچنین نتایج نشان داد که از نظر کیفیت آب 44/2 درصد از منطقه در کلاس ضعیف، 09/15 درصد در کلاس متوسط، 95/62 درصد در کلاس خوب و 52/19 درصد از منطقه در کلاس خیلی خوب از نظر کیفیت آب قرار گرفته و بهترین مناطق از نظر کیفیت آب در واحد کوهستان و بهترین مکان برای تغذیه آب زیرزمینی در بخش هایی از پلایا و دشت سر می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که با توجه به عدم کیفیت آب در واحد پلایا بهتر است که برای تغذیه آب زیرزمینی در مکان های واقع در دشت سر اقدام شود.