مدیریت ارتقای سلامت
سال:1399 | دوره:9 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه: ارزشیابی بیمارستان ها با الگوی اعتباربخشی و اخذ نظرات و پیشنهادات مدیران ارشد و میانی مراکز جهت ارتقا روزافزون الگوهای موجود ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف تبیین چالش های موجود در پیاده سازی سنجه های نسل سوم اعتبار بخشی از دیدگاه مدیران بیمارستان های منتخب کرمانشاه اجرا گردیده است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوا است. که با مشارکت 30 نفر از مدیران ارشد و میانی بیمارستان های منتخب استان کرمانشاه انجام گردید. مصاحبه به صورت نیمه ساختار یافته و جلسات انفرادی برگزار شد. داده ها با روش تحلیل محتوا و با استفاده از نرم افزار مکس کیود مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: با توجه به نتایج 6 مضمون اصلی از چالش های موجود در پیاده سازی سنجه های نسل سوم اعتباربخشی از دیدگاه مدیران ارشد و میانی شامل چالش های مرتبط با ارزیابان، مرتبط با بیمارستان ها، مرتبط با زمان ارزیابی، مرتبط با ماهیت سنجه ها، مرتبط با کارشناسان ستادی دانشگاه و نهایتا مرتبط با اعلام نتایج ارایه شد. نتیجه گیری: هر یک از چالش های اعتباربخشی مرتبط با ارزیابان، بیمارستان ها، زمان ارزیابی، ماهیت سنجه ها، کارشناسان ستادی دانشگاه و نهایتا اعلام نتایج به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است. لذا پیشنهاد می گردد موارد فوق در بازنگری های استانداردهای اعتباربخشی توسط مسیولین لحاظ گردد.

مقدمه: از آنجا که طلاق روند رو به رشدی را در جامعه ما طی می کند و زنان در این فرآیند آسیب های اجتماعی و روانشناختی بیشتری را متحمل می شوند، بنابراین، بهبود زندگی و سازگاری آنها پس از طلاق ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی برافزایش سازگاری زنان مطلقه بود. روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری موردمطالعه کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به مرکز مداخله بحران مرکز بهزیستی شهرستان تربت حیدریه در سال 1395 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین متقاضیان واجد شرایط برای شرکت در دوره مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در 6 جلسه ی 90 دقیقه ای مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی شرکت کردند و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه "سازگاری پس از طلاق فیشر"(the Fisher's divorce adjustment scale) بود. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی در افزایش احساس رهایی از رابطه قبلی، کاهش احساس خشم، عبور از مرحله سوگ، افزایش اعتماد اجتماعی، خود ارزشمندی اجتماعی، افزایش ارزش خود و به طورکلی سازگاری پس از طلاق، تاثیر معناداری دارد (05/0>p). نتیجه گیری: مشاوره گروهی مبتنی بر بخشش سازگاری زنان پس از طلاق را افزایش می دهد. بنابراین، پیشنهاد می شود از جلسات مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی به منظور افزایش سازگاری و کاهش مشکلات پس از طلاق استفاده شود.

مقدمه: طلاق و جدایی والدین زمینه ساز مشکلات عدیده ای است که از جمله آن ها اختلال در کارکردهای خانواده می باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت عمومی و اختلال خوردن در فرزندان دختر خانواده های طلاق رسمی، طلاق عاطفی و همتایان عادی است. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی-مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول و دوم شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آن ها 209 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و در سه گروه فرزندان خانواده های طلاق عاطفی (50 نفر)، خانواده های طلاق رسمی (53 نفر) و خانواده های عادی (106 نفر) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از "پرسشنامه سلامت عمومی" (General Health Questionnaire)، "سیاهه اختلال خوردن" (The Eating Disorder Inventory-EDI) جمع آوری شد. روایی محتوا و پایایی به روش آلفای کرونباخ ابزار ها اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره کل "پرسشنامه سلامت عمومی" در سه گروه به ترتیب برابر 4/33، 4/30 و 6/27 است که نشان می دهد فرزندان دختر با والدین دچار طلاق عاطفی از سلامت عمومی کمتری برخوردارند. میانگین نمره کل اختلال خوردن در سه گروه به ترتیب برابر 1/71، 5/66 و 56 است که فرزندان دختر با والدین دچار طلاق عاطفی بیشتر است. نتیجه گیری: فرزندان دختر با والدین دچار طلاق عاطفی از سلامت عمومی کمتری برخوردارند. اختلال خوردن در فرزندان دختر با والدین طلاق عاطفی بیشتر است. لذا پیشنهاد می شود متخصصان سلامت با اقدام به موقع پس از طلاق از مشکلات سلامتی و رفتاری فرزندان طلاق پیشگیری نمایند.

مقدمه: تغییر رفتار افراد برای انجام ورزش در گروه های ورزشی، با عوامل مختلفی مرتبط است. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با انجام ورزش در برنامه های ورزشی ایستگاه های تندرستی منطقه 4 شهرداری تهران در سال 1398 انجام گرفت. روش کار: این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری را کلیه افراد شرکت کننده در برنامه های ورزشی ایستگاه های تندرستی منطقه 4 شهرداری تهران تشکیل دادند. به منظور انتخاب نمونه از 70 ایستگاه تندرستی، 10 ایستگاه به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و براساس فرمول کوکران 247 نفر به روش دسترس انتخاب شدند. در این مطالعه از "مقیاس فعالیت بدنی برای افراد بزرگسال "(Physical Activity Scale of Adults) استفاده شد. روایی صوری، شاخص روایی محتوا، روایی سازه و همگرا و پایایی (محاسبه ضریب آلفای کرونباخ) بررسی شد. داده ها با پرسشنامه جمع آوری شد. تحلیل داده ها از نرم افزار SmartPls 3. 0 استفاده شد. یافته ها: بین خودسودمندی (15/0=β ، 004/0=P)، آگاهی (23/0=β ، 01/0=P) و قصد فعالیت بدنی (19/0=β ، 002/0=P) با فعالیت بدنی همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. اما بین انتظارات نهایی (01/0=β ، 72/0=P) با فعالیت بدنی همبستگی معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: خودسودمندی، آگاهی و قصد با شرکت در فعالیت بدنی همبستگی مثبت معناداری دارد. لذا پیشنهاد می شود متولیان ورزش همگانی و به طور ویژه سازمان ورزش شهرداری تهران با همکاری رسانه های اجتماعی با اطلاع رسانی و آگاه سازی جهت تشویق افراد، به حضور برنامه های ورزش همگانی مبادرت ورزند.

مقدمه: مشارکت مداوم در فعالیت بدنی برای حفظ سلامتی و بهزیستی در طول عمر ضروری است. لذا، پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی حمایت و فعالیت بدنی والدین، ادراک کودکان از حمایت والدین، حس اجتماعی و محیط همسایگی با فعالیت بدنی کودکان انجام گرفت. روش کار: این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر و پسر 9 تا 11ساله شهر تهران و والدین آنها تشکیل دادند که تعداد آنها 299610 تن بود که براساس جدول مورگان تعداد 384 تن انتخاب و تعداد 400 پرسشنامه به روش نمونه گیری خوشه ای توزیع شد. در این مطالعه از "حمایت گزارش شده از والدین برای فعالیت بدنی" (Parent-Reported Support for Physical Activity)، "پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی" (International Physical Activity Questionnaire)، "ادراک کودکان از حمایت والدین" (Children's Perceptions of Parental Support)، "مقیاس حس اجتماعی" (Sense of Community Scale)، "مقیاس فعالیت بدنی در محیط همسایگی" (The Physical Activity Neighborhood Environment Scale)، "پرسشنامه فعالیت بدنی برای کودکان" (Physical Activity Questionnaire for Children)، استفاده شد. روایی صوری، محتوایی و سازه (به روش تحلیل عاملی تاییدی) و پایایی (به روش ضریب آلفای کرونباخ) بررسی شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SmartPLS 2. 0 M3 استفاده شد. یافته ها: بین فعالیت بدنی والدین (22/0=β ، 31/2=t) با فعالیت بدنی کودکان همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. اما، بین حمایت والدین از فعالیت بدنی (10/0=β ، 72/0=t)، حس اجتماعی (09/0=β ، 83/0=t)، ادراک کودکان از حمایت والدین (26/0=β ، 93/1=t) و محیط همسایگی (006/0-=β ، 05/0=t) با فعالیت بدنی کودکان همبستگی معنی دار نبود. نتیجه گیری: فعالیت بدنی والدین و نوع رفتار ورزشی آنها منجر به بهبود فعالیت بدنی کودکان می شود. لذا پیشنهاد می شود برنامه های فعالیت بدنی به صورت خانوادگی در اولویت برنامه های خانواده ها قرار گیرد.

مقدمه: با افزایش سن، سیستم ایمنی کاهش می یابد. بهبود عملکرد ایمنی در سالمندان از طریق فعالیت ورزشی نقش مهمی در سلامت سالمندان دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر دوازده هفته تمرینات پیلاتس بر روی نشانگرهای سیستم ایمنی در مردان سالمند بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 22 تن از مردان سالمند با میانگین سنی (81/2 ± 76/65) سال، به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین پیلاتس به مدت 12 هفته، سه روز در هفته به مدت 60 دقیقه انجام شد. شدت تمرین توسط "رتبه بندی فشار درک شده" (RPE: Rating of Perceived Exertion)، کنترل شد. قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، مونوسیت ها، نوتروفیل ها و لنفوسیت ها اندازه گیری شدند روایی محتوا و پایایی از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه 23 استفاده شد. یافته ها: 12 هفته تمرین پیلاتس، موجب افزایش معنی دار سطح مونوسیت ها (001/0= P، 87/315=F) (21/18 درصد) و کاهش معنی دار نوتروفیل ها (001/0= P، 57/56=F) (65/5 درصد) و لنفوست ها (001/0= P، 26/31=F) (33/5 درصد) در گروه تجربی نسبت به کنترل شد (05/0˂ P). نتیجه گیری: تمرینات پیلاتس به مدت نسبتا طولانی می تواند برای تحریک و تغییر شاخص های سیستم ایمنی در سالمندان موثر باشد. پیشنهاد می شود سالمندان برای تقویت سیستم ایمنی و ارتقاء سطح سلامتی خود از این نوع تمرینات استفاده نمایند.

مقدمه: مشاغل دارای ویژگی های متفاوتی هستند که می توانند پیامدها و تاثیرات متفاوتی بر افراد شاغل داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی بین ویژگی های کار با مولفه های مثبت(خوش بینی، سرزندگی و عاطفه مثبت) و منفی (تنش و تکانش) بهزیستی روانشناختی انجام شد. روش کار: این پژوهش توصیفی-همبستگی است. نمونه پژوهش شامل 283 نفر از کارکنان شرکت انتقال گاز استان اصفهان بودند که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل "پرسشنامه ارزیابی کار سازمانی"(Work Organization Assessment Questionnaire) (WOAQ)، "آزمون جهت گیری زندگی"(Life Orientation Test) (LOT)، "مقیاس سرزندگی ذهنی"(Subjective Vitality Scale) (SVS)، "مقیاس عاطفه مثبت و منفی"(Positive Affect and Negative Affect Scale) (PANAS)، "مقیاس تنش و تکانش شغلی"(Job Impulsivity and Tension Scale) بود. روایی همزمان ابزارها بررسی ومورد تایید قرار گرفت. ضرایب پایایی آلفای کرونباخ، گوتمن، تنصیف و بازآزمایی ابزارها اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 شد. یافته ها: بین ویژگی های کار با مولفه های مثبت (خوش بینی، سرزندگی و عاطفه مثبت) و منفی (تنش و تکانش) بهزیستی روانشناختی همبستگی معنی دار وجود دارد. همچنین، پنج بعد کیفیت رابطه با مدیر، جبران خدمات، بارکاری، کیفیت رابطه با همکاران، و کیفیت محیط فیزیکی پرسشنامه ارزیابی کار سازمانی (WOAQ)، متغیرهای ملاک یعنی عاطفه مثبت (21/0=R2)، سرزندگی (16/0=R2)، خوش بینی (14/0=R2)، تنش (17/0=R2) و تکانش (21/0=R2) را پیش بینی می کردند. نتیجه گیری: با افزایش ویژگی های کار به جز بارکاری، مولفه های مثبت بهزیستی روانشناختی افزایش و مولفه های منفی کاهش می یابد. توصیه می شود مدیران به روابط مطلوب با کارکنان، ارزیابی های دقیق خدمات آن ها و محیط فیزیکی کار توجه نمایند.

مقدمه: کارکنان بهداشتی و درمانی بعلت تماس مکرر با بیماران در صف مقدم ابتلا به عفونت های تنفسی از جمله همه گیری آنفلوآنزا هستند. هدف از این مقاله مقایسه ماسک های جراحی با ماسکهای N95 در پیشگیری از بیماری آنفلوآنزا درکارکنان بهداشتی و درمانی در بیمارستان بود. روش کار: در این مطالعه مروری نظام مند، علاوه بر کلیه مقالات چاپ شده در طول سال های (2005-2019) به دو زبان فارسی و انگلیسی در زمینه ماسک های جراحی و ماسک های N95 انجام شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعات از طریق بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران (Iran Medex)، بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran)، پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران (Iran Doc)، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID) Elsevier, Pubmed, Medline, Cochrane جستجو شد. کلیدواژه ها شامل ماسک های جراحی، ماسک های فیلتر کننده N95، کارکنان بخش درمانی، آنفلوآنزا Surgical masks, Respirators N95, Health care workers and influenza بود. نتیجه این جستجو دستیابی به 104 مقاله بود که پس ازحذف مقالات تکراری و غیرقابل دستیابی (47) و مقالات مروری (10) و عدم دارا بودن شرایط مطالعه (34)، تعداد 23 مقاله مرتبط با موضوع بدست آمد. 13 مقاله به علت دارا نبودن معیارهای ورود از مطالعه حذف و در نهایت10 مقاله وارد پژوهش شدند. یافته ها: از میان 10 مطالعه مورد بررسی، 7 مطالعه مبتنی بر بیمارستان، 2 مطالعه در مراکز درمانی سرپایی و 1 مطالعه در محیط آزمایشگاهی انجام گرفته بود. از این مقالات تعداد 5 مقاله در رابطه با مقایسه اثربخشی ماسک های جراحی با ماسک های N95 و 1 مقاله با مقایسه خط مشی های انتخاب ماسک جراحی و ماسک N95 و 4 مقاله دیگر به مقایسه ماسک های جراحی و ماسک های N95 در پیشگیری از آنفلوآنزا بودند. در هیچ یک از مقالات رابطه ای بین استفاده ماسک جراحی و ماسک N95 و حفاظت در برابر عفونت آنفلوآنزا یافت نشد. نتیجه گیری: بین استفاده ماسک جراحی و ماسک N95 وحفاظت در برابر عفونت آنفلوآنزا رابطه ای یافت نشد. لذا استفاده از ماسک های جراحی و N95 همراه با رعایت نکات بهداشتی پیشنهاد می شود.