پژوهش پرستاری ایران
سال:1399 | دوره:15 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

مقدمه: باتوجه به اینکه بعد روحی و سلامت معنوی ارتباط نزدیکی با ابعاد سلامت روانی، جسمی واجتماعی هرفرد دارد، توجه به آن درارتقای سلامت اهمیت بسزایی دارد. خانواده یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر روی سلامت معنوی نوجوانان است. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است و جامعه پژوهش شامل 125 نفر از دانش آموزان دبیرستانی دو ناحیه از شهر اصفهان، بودند که به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. این مطالعه درسال تحصیلی 96-97 انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل یک پرسشنامه دوقسمتی بود که قسمت اول شامل اطلاعات مربوط به ویژگی های دموگرافیک و خانوادگی بودکه با استفاده ازمرور متون تهیه شد و قسمت دوم پرسشنامه سلامت معنوی پولتزین والیسون بوده که به وسیله نمونه ها تکمیل شده و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد میانگین نمره کل سلامت معنوی در دانش آموزان مورد بررسی (5/ 95) و درحیطه های سلامت مذهبی (90/ 49) وسلامت وجودی (96/ 44) بود. به طور کلی سلامت معنوی دانش آموزان در سطح متوسط بود. نمره کل سلامت معنوی و نمره حیطه سلامت وجودی دانش آموزان با معدل آنها رابطه مستقیم داشت (05/0 < P) اما با سن آنها و تعداد فرزند خانواده رابطه معنادار نداشت (05/0 >p). نمره سلامت مذهبی دانش آموزان با سن آنها رابطه معکوس داشت (05/0 < p) اما با معدل آنها و تعداد فرزند در خانواده رابطه معنادار نداشت (05/0 >p). نمره کل سلامت معنوی و حیطه های سلامت مذهبی و وجودی با پایه تحصیلی و رتبه تولد دانش آموزان و دامنه سنی و سطح تحصیلات وشغل مادران و پدران رابطه معنادار نداشتند (05/0 >p). نتیجه گیری: با توجه به این که سلامت معنوی یک بعد مهم سلامت دانش آموزان دختر نوجوان است ونقش خانواده در سلامت نوجوانان نقشی حیاتی است، با در نظر گرفتن دوره نوجوانی به عنوان زیرساختی برای سلامت جامعه، انجام مطالعات بیشتر وارایه خدمات مناسب درزمینه سلامت معنوی نوجوانان و خانواده های آن ها باید در راستای خدمات بهداشتی مدارس و درحیطه کار پرستار مدرسه موردتوجه قرار گیرد.

زمینه: تغییر و تحول در سیستم های بهداشتی و درمانی به ویژه در رشته پرستاری از طریق انجام پژوهش های علمی حاصل می شود و اجرای بهتر مراقبت ها و بهبود کیفیت در بالین نیازمند تحقیق است. لذا این مطالعه با هدف کشف ادراک اساتید پرستاری در مورد پژوهش پرستاری انجام گرفت. روش کار: مطالعه حاضر با روش تحقیق کیفی و با رویکرد تحلیل محتوا در سال 1397 در دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه انجام یافته است. نمونه های مورد مطالعه از بین اعضای هییت علمی این دانشکده و با نمونه گیری مبتنی بر هدف انجام شد. داده های این مطالعه از طریق مصاحبه های باز و نیمه ساختار یافته با 10 نفر از اعضای هیات علمی گروه پرستاری که حداقل دارای 4 سال سابقه کار پیوسته بودند جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش 6 مرحله ای تحلیل محتوای مرسوم گرانهیم و لاندمن استفاده گردید. یافته ها: پس از تحلیل داده ها، طبقه اصلی " پژوهش در پرستاری" به همراه زیرطبقات: الف) ضرورت پژوهش در پرستاری، ب) وضعیت پژوهش پرستاری در ایران، ج) وضعیت پژوهش پرستاری در جهان به دست آمد. نتیجه گیری: با وجود موانع زیاد در استفاده از نتایج تحقیقات، مطالعه ما نشان می دهد که شرکت کنندگان در مطالعه با ضرورت پژوهش در پرستاری موافق بوده و مایل به استفاده از آن در عمل و توسعه آن هستند. حمایت همه جانبه دانشگاه ها و بیمارستان ها از پرستاری مبتنی بر شواهد و رفع موانع این رویکرد موجب ارتقاء دانش علمی پرستاری و ارتقاء کیفیت خدمات سلامت خواهد شد.

مقدمه: مراقبت از افراد مبتلا به سرطان و تحت شیمی درمانی از لحاظ عاطفی بسیار چالش آور است. دانشجویان پرستاری به عنوان افرادی که در اینده در شرف قبول نقش های پرستاری هستند هم از این قاعده مستثنی نیستند. لذا شناخت تجارب آن ها در اولین رویارویی با بیمار تحت شیمی درمانی در جهت تربیت نیروی انسانی کارآمد و ارایه مراقبت موثر در آینده بسیار با اهمیت است. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه فنومنولوژی توصیفی می باشد. در این مطالعه نمونه گیری به صورت هدفمند با رعایت شرایط حداکثر تنوع از بین دانشجویان پرستاری که تجربه مراقبت از بیمار تحت شیمی درمانی به مدت حداقل 10 روز را داشته و مایل به بیان تجارب خود بودند، صورت گرفت و تا رسیدن به عمق و غنای داده ها ادامه یافت. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. تجزیه و تحلیل داده ها به روش کلایزی صورت گرفت و جهت حصول اطمینان از کیفیت مطالعه، از معیارهای لینکلن و گوبا استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش 11 دانشجو در بازه سنی 24-21 سال و مشغول به تحصیل در ترم 8-5 پرستاری مورد مصاحبه قرار گرفتند. پس از تجزیه و تحلیل داده ها، 6 زیر مضمون و 3 مضمون اصلی استخراج شد که شامل نوع دوستی، پیش داوری و کمبود صلاحیت بود. نتیجه گیری: احساس کمبود صلاحیت و عدم آمادگی که منجر به نگاه قضاوت مدارانه به بیمار و پیش داوری نابه جا در دانشجویان می شود نشان دهنده نیاز آنان به ایجاد آمادگی بیشتر جهت تسهیل رویارویی با این دسته از بیماران و ارایه مراقبت موثر تر می باشد. از طرفی حفظ سلامت روانی دانشجویان در کنار استفاده از احساس نوع دوستی و همدلی به عنوان یک نیروی برانگیزاننده قوی باید مورد توجه قرار گیرد. لذا با توجه به موارد فوق برنامه ریزی های آموزشی دقیق تر مقتضی است.

مقدمه: پیامدهای سوء رفتار در جوامع به خوبی تببین نشده و تحت تاثیر بستر فرهنگی اجتماعی و حمایتی هر کشوری متفاوت است شناسایی پیامدهای سوء رفتار از نقطه نظر سالمندانی که مورد سوء رفتار قرار می گیرند می تواند درکمک و توجه ویژه به این جامعه آسیب پذیر کمک کند لذا این مطالعه به عنوان بخشی از یک مطالعه کیفی وسیع است که با هدف تببین پیامدهای سوء رفتار در سالمندان انجام شده است. روش کار: این مطالعه یک مطالعه کیفی است که در آن از رویکرد تحلیل محتوای قراردادی به منظور جمع آوری و تحلیل داده ها در جهت تبیین پیامدهای سوء رفتار با سالمندن انجام شده است. در این مطالعه 20 سالمند ساکن جامعه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه های عمیق نیمه ساختاری به صورت فردی وچهره به چهره انجام شده است. در این مطالعه از نرم افزار MAXQDA نسخه شماره 10 جهت کمک به مدیریت داده ها استفاده شده است. یافته ها: نتایج حاصل از آنالیز داده ها منجر به شناسایی دو طبقه تباه شدگی و جسم تهدید شده گردید که طبقه تباه شدگی دارای زیر طبقات غرور لگد مال شده، واماندگی و پریشان حالی بود. نتیجه گیری: سوء رفتار با سالمندان پیامدهای متفاوت جسمی و روانشناختی را به دنبال دارد که شاید پیامدهای روانشناختی از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد زیرا خود باعث پیامدهای جسمی نیز می شود. شناسایی و آگاهی از پیامدها می تواند به تاثیر مخرب سوء رفتار در سالمندان اشاره کرده و تلاش درجهت حفظ کرامت و عزت نفس سالمندان را گوشزد کند.

مقدمه: بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه به دلیل عواملی مانند وجود لوله تراشه، انجام تهویه مکانیکی و کاهش سطح هوشیاری در معرض خطر آسپیراسیون و متعاقبا عوارض خطرناک بعد از آن می باشند. آسپیراسیون محتویات معده به داخل ریه ها از عوارض قابل پیشگیری در بیمارانی است که تحت تغذیه لوله ای و تهویه مکانیکی هستند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه مراقبتی طراحی شده بر بروز آسپیراسیون در بیماران تحت تهویه مکانیکی در ICU انجام شده است. روش کار: در این کارآزمایی بالینی، 70 بیمار اینتوبه و تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستانهای آموزشی زاهدان انتخاب شدند و به شیوه بلوک های جایگشتی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. برنامه مراقبتی طراحی شده شامل بالا آوردن سر تخت، ماساژ شکمی، اندازه گیری حجم باقیمانده معده برای سه روز متوالی در صبح و عصر برای گروه مداخله اجرا گردید و گروه کنترل مراقبت های روتین بخش را دریافت کردند. اندازه گیری PH ترشحات دهان برای تشخیص آسپیراسیون محتویات معده انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و کای دو در 15 SPSS انجام گردید. یافته ها: قبل از مداخله، آسپیراسیون در همه بیماران در دو گروه ایجاد شد. در روز دوم مداخله 1/7 درصد بیماران گروه مداخله و 9/92 درصد گروه کنترل دچار آسپیراسیون شدند. در روز سوم مداخله، در 100 درصد بیماران گروه کنترل آسپیراسیون بروز کرد در حالیکه این عارضه در بیماران گروه مداخله ایجاد نشد. P<0. 001 نتیجه گیری: بکارگیری برنامه طراحی شده شامل بالا آوردن سر تخت، ماساژ شکمی و اندازه گیری حجم باقیمانده معده منجر به کاهش بروز آسپیراسیون در بیماران اینتوبه تحت تغذیه لوله ای در ICU شده بود، بنابراین برنامه ریزی جهت اجرای منظم این برنامه های پیشگیرانه باید در مراقبت از بیماران تحت تهویه مکانیکی مد نظر باشد.

مقدمه: ایمنی بیمار در عصر حاضر یکی از مولفه های اصلی کیفیت خدمات سلامت و حاکمیت بالینی است. از مهمترین اهداف بخش سلامت، تامین ایمنی بیماران می باشد. آموزش عوامل مربوط به ایمنی و موارد انسانی، مهمترین قدم به سمت اطمینان از سلامتی و ایمنی بیمار خواهد بود و توجه به پدیده ارتباطات حرفه ای در کاهش بروز خطاهای پزشکی اهمیت بسیار دارد. هدف: با توجه به اهمیت مسیله ایمنی بیماران و اهمیت ارتباطات بین حرفه ای و فرهنگ ایمنی بیمار پژوهشگر بر آن شد تا تحقیقی در خصوص بررسی "تاثیر آموزش مدل ارتباطی SBAR بر میزان رعایت فرهنگ ایمنی بیماران توسط پرستاران بخش اورژانس بیمارستان شهید بهشتی قم در سال 1396" انجام دهد. روش کار: ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه فرهنگ ایمنی بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 64پرستار از بخش اورژانس مرکز آموزشی درمانی شهید بهشتی شهر قم در سال 1396 انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه 32 نفره مداخله و کنترل تخصیص داده شدند و پس از تکمیل پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار توسط پرستاران دو گروه مداخله و کنترل به عنوان پیش آزمون، برنامه آموزشی مهارت ارتباطی SBAR برای گروه مداخله شامل تدریس یک جزوه آموزش ارتباطات و فرهنگ ایمنی و مدل ارتباطی SBAR به مدت دو جلسه دو ساعت آغاز شد. از تمامی شرکت کنندگان خواسته شد که پرسشنامه های فرهنگ ایمنی بیمار را دوهفته بعد از جلسات آموزشی مجددا تکمیل کنند. یافته ها: مقایسه زیر مقیاس های فرهنگ ایمنی و نمره کل فرهنگ ایمنی در دو گروه مداخله و کنترل، پیش از شروع مداخله آموزشی به پرستاران گروه مداخله، هیچ اختلاف معناداری را نشان نداد(120/0=P). ولی پس از اجرای مداخله، میانگین زیر مقیاس های فرهنگ ایمنی و نمره کل فرهنگ ایمنی در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود که این اختلاف از نظر آماری نیز معنادار بود(001/0

مقدمه: شایع ترین علت بستری سالمندان، بیماریهای قلبی و عروقی می باشد و همچنین، اضطراب می تواند در بیش از 80 درصد از سالمندان بستری در بخش های ویژه، علایم غیراختصاصی که تهدید کننده ی زندگی آنها هستند را به وجود آورد. از سویی روش های دارویی جهت کنترل آن ایجاد عوارض جسمی یا وابستگی به داروها را همراه دارد بنابراین، مدیریت آن که یکی از اقدامات مهم پرستاری می باشد، را می توان با استفاده از روش های غیردارویی از جمله رایحه درمانی اداره نمود. روش کار: پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی که بر روی 60 سالمند بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی که اختلال شناختی نداشتند، انجام گرفت. تخصیص تصادفی) جهت انتخاب دو گروه آزمون و کنترل(با استفاده از پرتاب سکه انجام گرفت و نمونه گیری در هر گروه نیز براساس مراجعه مستمر و بستری در بخش بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، آزمون کوتاه شناختی و مقیاس درجه بندی اضطراب هامیلتون بود که قبل از مداخله، روز اول، روز دوم و روز سوم مداخله جهت هر دو گروه با رعایت ملاحظات اخلاقی تکمیل شد. مداخله در گروه آزمون به مدت سه شب متوالی رایحه درمانی با گلاب بود. جهت آنالیز داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی مستقل و آزمون اندازه گیری مکرر) و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. یافته ها: قبل از مداخله بین دو گروه از نظر میزان اضطراب تفاوت معنی داری وجود داشت (0001/0

مقدمه: انگیزش عاملی درونی است که فرد را از درون به فعالیت واداشته و منبعی از نیازهای فرد است و داشتن انگیزه برای یادگیری بسیار با اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش " راهبردهای فراشناخت" بر افزایش انگیزش یادگیری دانشجویان انجام شد. روش کار: این پژوهش به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیر ی با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش همه دانشجویان کارشناسی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد ابهر در سال تحصیلی 98-97 بودند. از میان آن ها 30 تن با روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. داده ها با پرسشنامه " راهبردهای انگیزشی برای یادگیری ") Motivated Strategies Learning Questionnaire) جمع آوری شد. روایی پرسشنامه بوسیله اعضای هیات علمی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد زنجان تایید و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. گروه مداخله در ده جلسه 90 دقیقه ای با روش " راهبردهای فراشناخت " آموزش دیدند. پرسشنامه" راهبردهای انگیزشی برای یادگیری " را بعنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. داده ها با اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شدند. یافته ها: در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بین گروه های مداخله و گواه در مولفه خودکارآمدی (32/10=F، 01/0>P)، ارزشگذاری درونی (83/8=F، 006/0>P)، اضطراب امتحان (80/5=F، 023/0>P)، راهبردهای شناختی (20/6=F، 019/0>P)، خود تنظیمی (24/48=F، 001/0>P)، نمره کل انگیزش یادگیری (05/5=F، 033/0>P) تفاوت معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: " راهبردهای فراشناخت " باعث افزایش انگیزش یادگیری دانشجویان شد و این افزایش در طی زمان پایدار بود. بنابراین، پیشنهاد می شود روانشناسان و اساتید می توانند از روش مذکور برای افزایش انگیزش یادگیری دانشجویان استفاده کنند.

مقدمه: قلدری در مدرسه به طور گسترده به عنوان یک مشکل شخصی، اجتماعی و آموزشی جدی در نظر گرفته شده است که بخش قابل توجهی از دانش آموزان مدرسه را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی قلدری بر اساس هیجان خواهی و جو مدرسه با میانجی گری خودپنداره در دانش آموزان در دانش آموزان بود. روش کار: مطالعه حاضر توصیفی و از نوع طرح های همبستگی و روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری دانش آموزان مقطع متوسطه مشغول به تحصیل در مقطع دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1397-98 بود. تعداد افراد نمونه جمعا 290 دانش آموز بود که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس هیجان خواهی زاکرمن (1992)، پرسشنامه جو مدرسه اجاقی (1377)، پرسشنامه خودپنداره راجرز (1977) و مقیاس قلدری ایلی نویز (2001) بودند. برای تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون آماری نشان داد شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار داشت. همچنین متغیر هیجان خواهی بر قلدری هم اثر مستقیم و هم اثر غیرمستقیم (به واسطه ی خودپنداره) داشت (p<0. 05). همچنین خودپنداره در رابطه ی بین جو مدرسه و قلدری نقش میانجی داشت. (p<0. 05) نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر لزوم توجه به هیجان خواهی و جو مدرسه به عنوان دو متغیر فردی و اجتماعی در پیش بینی رفتارهای قلدری در دانش آموزان را در سطح مدارس کشور مورد تایید قرار داد.