مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1399 | دوره:19 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: تمرینات ورزشی روش غیردارویی موثر بر کاهش عوارض یایسگی می باشد؛ سیترولین نیز یک مکمل موثر بر عملکرد ورزشی می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی و مکمل سیترولین مالات بر سطوح استراحتی BDNF، NO و استروژن زنان یایسه بود. مواد و روش ها: در تحقیقی نیمه تجربی حاضر 42 زن یایسه در شش گروه: تمرین+مکمل، تمرین+دارونما، تمرین، کنترل، مکمل و دارونما قرار داده شدند. تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته با شدت 55-45 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. مکمل دهی شامل 200 میلی لیتر آب، 8 گرم سیترولین مالات، 20 میلی لیتر آب لیمو و 10 گرم شکر یک ساعت قبل از جلسه تمرین بود. برای بررسی داده ها از آزمون ANOVA دو سویه وآزمون t وابسته در سطح معناداری (05/0 ≥ P) استفاده شد. یافته ها: افزایش معنی داری در استروژن، NO و BDNF در گروه تمرین + مکمل نسبت به گروه های تمرین و مکمل بیشتر بود (001/0 > P). همچنین افزایش استروژن در گروه تمرین نسبت به گروه مکمل به صورت معنی داری بیشتر بود (001/0 > P)، اما تفاوتی بین سطوح NO و BDNF در گروه های تمرین و مکمل مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، تمرین مقاومتی و مکمل سیترولین مالات روش های موثری در افزایش سطوح سرمی استروژن، NO و BDNF در زنان یایسه می باشند و ترکیب هر دو روش نسبت به هر روش به تنهایی اثر بیشتری بر بهبود این متغیرها دارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: ملفالان (MEL) یک عامل شیمی درمانی در درمان ملانوم متاستاتیک و سرطان پستان است. با این حال، عوارض جانبی MEL برنامه های بالینی آن را محدود می کند. پارتنولید، سزکویی ترپن لاکتون در گیاه دارویی گل بابونه گاوی میباشد که دارای خاصیت ضد لوسمی است. با وجود مزیت های زیاد، این ترکیبات دو نقص آشکار دارند: غیر اختصاصی بودن برای سلول های سرطانی و حلالیت اندک در آب. هدف از انجام این تحقیق سنتز هیبریدی از ملفالان و پارتنولید بوده تا کارایی بهتری نسبت به داروهای ضد سرطان داشته باشد و همچنین اثر سمیت سلولی هیبرید به دست آمده بر روی رده سلولی پستان (MDA-MB-231) بررسی شد. روش بررسی: جهت سنتز هیبرید مورد نظر، داروی ضد سرطان آمین دار ملفالان را از طریق واکنش افزایش مایکل به سزکوئی ترپن لاکتون سایتوتوکسیک پارتنولید مزدوج و پس از جداسازی هیبرید با روش کروماتوگرافی مایع با فشار بالا، توسط تست آلاماربلو سمیت سلولی آن مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در ادامه مزدوج سازی داروی ضد سرطان ملفالان با سزکوئی ترپن لاکتون سایتوتوکسیک پارتنولید، محصول پارتالان سنتز و با استفاده از طیف های به دست آمده از LC-MS تأیید شد. نتایج حاصل از سمیت سلولی نشان داد که توان حیاتی سلول های سرطانی به صورت وابسته به دوز به کاهش و IC50 پارتالان، پارتنولید و هیبرید به ترتیب 13/5، 24 و 23 میکروگرم در میلی لیتر گزارش شد. نتیجه گیری: براساس پژوهش انجام شده هیبرید شدن پارتنولید به همراه ملفالان باعث افزایش اثر ماده پارتنولید شده است.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی میزان بیان پروتئین HER2 در بیماران مبتلا به کارسینوم کولورکتال با هدف درک بهتر از پاتوفیزیولوژی و رفتار فاکتورهای ژنومی در این بیماری انجام شد مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی مقطعی بلوک های پارافینی نمونه بافتی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی امام خمینی (ره) با تشخیص پاتولوژی سرطان کلورکتال ارزیابی شدند. اطلاعات بالینی و دموگرافیک بیماران از پرونده ی بیمارستانی استخراج شد. جهت رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی از آنتی بادی منوکلونال Anti Her-2 استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه تعداد 31 بیمار مبتلا به سرطان کلورکتال (با میانگین سنی 65. 1 (در رنج 33 تا 89) ))مورد ارزیابی قرار گرفتند. اغلب تومور ها دارای درجه ی G2 (54. 8%) بودند. همچنین مرحله ی تومور در بیش از نیمی از موارد Pt3 بود. عدم درگیری لنف نود در 71 درصد موارد دیده شد. وسعت رنگ پذیری Her2 در بیماران برابر با 30. 65%( در رنج 2 تا 85 درصد) بود. بیش از یک چهارم بیماران منفیبوده و تنها 6. 5% بیماران واکنش مثبت قوی داشته داشتند. بیان ایمنوهیستوشیمیایی مارکر Her2 با دیگر خصوصیات مورد بررسی تومور کلورکتال شامل درجه ی بیماری، مرحله ی بیماری و وضعیت متاستاز به لنف نود ها ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری: به طور کلی یافته های این مطالعه نشان می دهد که بیش از 70% بیماران مبتلا به کلورکتال بیان Her2 را نشان می دهند. با این حال یافته های ما هیچ ارتباطی بین مارکر Her2 و دیگر متغیر های پاتولوژیک تومور نشان ندادند.

زمینه و هدف: واریس مری عمدتا به علت فشارخون پورت ایجاد میشود و یکی از عوارض بیماری های مزمن کبد است. در این مطالعه، ما ارتباط تشخیصی بین سفتی کبد و طحال اندازه گیری شده با الاستوگرافی و همراهی آنها با واریس مری در بیماران سیروزی را بررسی کردیم. روش بررسی: 521 بیمار سیروز کبد از شهریور 69 تا مرداد 69 مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران به دو گروه با و بدون واریس مری تقسیم و تمام آنان برای ارزیابی از نظر شدت واریس مری، آندوسکوپی فوقانی دستگاه گوارش شدند. برای همه بیماران سفتی کبد توسط الاستوگرافی کبد مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: ارتباط آسپارتات آمینوترانسفراز) AST (، آلانین آمینوترانسفراز) ALT (، پلاکت ( PLT ( و نسبت آسپارتات آمینوترانسفراز به پلاکت ) APRI ( بین دو گروه با و بدون 5/ واریس مری معنا دار نبود) 51 p>، ) همچنین برای سفتی کبد بین دو گروه، ارتباط معناداری 5/ دیده نشد) 929 P=. ) نتیجه گیری: سفتی کبد اندازه گیری شده با الاستوگرافی همراهی معناداری با میزان واریس مری نداشت و بین دو گروه مورد مطاله )با و بدون واریس مری( از نظر سفتی کبد، تفاوت معناداری دیده نشد.

زمینه و هدف: خونریزی دستگاه گوارش یک علت شایع بستری اورژانسی در بیمارستان می باشد. هدف این مطالعه بررسی انواع زخم های گوارشی و میزان فراوانی آن در جمعیت بستری در بیمارستان امام اهواز در سال های 97 تا 98 می باشد. روش بررسی: شرکت کنندگان مطالعه به صورت تصادفی در مطالعه قرار گرفتند. بعد از انجام آندوسکوپی اولیه اطلاعات آزمایشگاهی و اندوسکوپیک بیماران ثبت شد. اطلاعات در SPSS نسخه 20 آنالیز شد. یافته ها: از 375 بیمار شرکت کننده در مطالعه، 76. 5% مرد و 23. 5% زن بودند. در بین بیماران 51 نفر سابقه مصرف دارویی نداشتند. در بین 324 بیمار دیگر، 170 بیمار سابقه مصرف آسپرین و 82 بیمار سابقه مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروییدی را داشتند که بیشترین داروی مصرفی در بین بیماران بوده است. flat pigmented بیشترین زخم در یافته آندوسکوپی بیماران مورد مطالعه بود (46. 4%). سایر زخم ها شامل: 24% visible vessle، 17% oozing ulcer، 8% adherent clot، 8% واریس مری. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بیشتر زخم flat pigmented در بین بیماران، توجه به نوع درمان و نیاز به بستری یا عدم بستری بیماران جهت کاهش تعدد بستری بیماران در بیمارستان مد نظر می باشد. همچنین توصیه به بیماران جهت عدم مصرف داروهای خودسرانه با توجه به ارتباط بین مصرف داروها با خونریزی گوارشی مورد هدف بوده است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: بیماری پارکینسون با از دست رفتن انتخابی گروهی از سلولهای دوپامینرژیک در بخش متراکم جسم سیاه ایجاد میشود. یکی از روشهای درمانی این بیماری، جایگزینی سلولهای از دست رفته توسط سلولهای بنیادی است. مطالعات نشان میدهد که سلولهای کارسینومای جنینی P19 قدرت تکثیر بالایی در محیط کشت دارند. این سلولها میتواند تحت تأثیر القاکنندههای مختلف به انواع سلولهای مشتق از سه لایه زایای جنینی تمایز پیدا کنند. روش بررسی: در این مطالعه سلولهای بنیادی P19 در شرایط معمولی کشت و سپس تکثیر شدند. این سلولها در ظروف کشت با چسبندگی پایین جهت تولید اجسام شبه جنینی در محیط تمایزی حاوی سه درصد سرم به همراه عصاره مغز نوزاد رت، دپرنیل و ترکیب دپرنیل و عصاره مغز نوزاد رت به مدت 41 روز کشت داده شدند. برای ردیابی پروتئینهای ویژه سلولهای عصبی مانند سیناپتوفیزین، بتاتوبولین 3 و نستین در سلول-های تمایزیافته از روش ایمنوفلورسنس استفاده شد. سپس بیان ژنهای وابسته به تکوین و عملکرد عصبی در این سلولها به وسیله Real-time PCR تأیید شد. یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که سلولهای بنیادی کارسینومای جنینی P19 تحت شرایط آزمایشگاهی با عوامل القاگر از قبیل عصاره مغز نوزاد رت و داروی دپرنیل و یا ترکیبی از آنها به سلولهای عصبی و به ویژه دوپامینرژیک تمایز مییابند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سلولهای بنیادی کارسینومای جنینی P19 تحت شرایط آزمایشگاهی و تحت تأثیر عوامل القاگر قابلیت تمایز به سلولهای عصبی به ویژه فنوتیپ دوپامینرژیک را دارند.

زمینه وهدف: در این تحقیق سنتز مشتقات جدیدی از ترکیبات 1، 4-دی هیدروپیریدین های استخلاف دار بااستفاده از واکنش سه جزیی بین 4-آمینوکومارین، باربیتوریک اسید و آلدهیدهای آروماتیک در حضور کاتالیزور تیوفیلین-فسفریک اسید (TPA)، ارایه می گردد. جهت بررسی اثر ضدمیکروبی وضدقارچی محصولات با انجام آزمون Minimum inhibitory concentration) MIC به روش استاندارد ماکرودایلوشن (Macrodilution) در محیط کشت تریپتیک سوی براث (TSB) در رقت وآزمون MBC (Minimum Bactericidal concentration) در محیط مولرهینتون آگار، بر گونه های استاندارد باکتری های گرم مثبت Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis، دو گونه استاندارد باکتری گرم منفی Acinetobacter baumannii, Escherichia coli و روش MFC برای قارچ Candida albicans در محیط آزمایشگاهی مورد ارزیابی ومطالعه قرار گرفتند. روش بررسی: ترکیبات 1، 4-دی هیدروپیریدین های استخلاف دار با استفاده از واکنش سه جزیی بین 4-آمینوکومارین، باربیتوریک اسید و آلدهیدهای آروماتیک در حضور کاتالیزور اسیدی (TPA)، تهیه شد. پیشرفت روند واکنش با انجام کروماتوگرافی لایه نازک TLC (حلال اتانول، n-هگزان)، مورد بررسی قرار گرفت ومحصولات با استفاده از طیف مادون قرمز (IR)، رزونانس مغناطیسی هسته (1HNMR, 13CNMR) آنالیز عنصری (CHN) و طیف جرمی شناسایی و تعیین ساختار شدند. برای بررسی اثر ضد میکروبی، غلظتهای مختلف از مشتقات در دی-متیل سولفوکسید DMSO در دوازده رقت تهیه گردید. سوسپانسیون باکتری با دانسیته (cfu/ml 106× 1) به تمام لوله ها اضافه شد و فعالیت ضد باکتریایی ترکیبات پس از 18-20ساعت انکوبه شدن به دقت قرایت شد. یافتهها: دادههای غربالگری نشان داد که ترکیبات، ( b 4) و ( c 4) توانایی مهار رشد باکتری Acinetobacter baumannii در غلظت برابر μ g/ml 1/999 را دارند. نتیجه گیری: کلیه ترکیبات در آزمون حساسیت سنجی فعالیت ضد باکتریایی و ضد قارچی بسیارخوبی نسبت به داروهای کنترل نشان دادند همچنین پایداری و بازده بالای محصولات و بازیافت مجدد کاتالیزور از جمله مزایای مهم روش حاضر است.