مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
سال:1396 | دوره:27 | شماره:158 |تعداد مقالات:25

سابقه و هدف: کادمیوم یکی از آلاینده های زیست محیطی و صنعتی بسیار سمی است که به عنوان یک ریسک فاکتور مهم برای ایجاد دیابت شناخته شده است. نشان داده شده است که استرس اکسیداتیو به میزان زیادی با ایجاد دیابت و عوارض ناشی از آن در ارتباط می باشد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر کادمیوم بر پاسخ استرس اکسیداتیو و عملکرد ترشحی جزایر لانگرهانس پانکراس در موش های صحرایی می باشد. مواد و روش ها: موش های نر نژاد Sprague-Dawley در محدوده وزنی 260-230 گرم، به دو گروه کنترل و دریافت کننده کلرید کادمیومی تقسیم شدند. پس از انجام تست تحمل گلوکز داخل صفاقی (IPGTT) در روز 30، در پایان آزمایش پس از بیهوش کردن عمیق حیوانات، پانکراس آن ها جهت ایزوله کردن جزایر لانگرهانس جدا گردید و پارامترهای استرس اکسیداتیو، محتوای انسولینی و عملکرد ترشحی جزایر مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: افزایش معنی داری در گلوکز خون و کاهش معنی داری در وزن بدن، انسولین خون، محتوا و ترشح انسولین جزایر پانکراس در پاسخ به غلظت های مختلف گلوکز در گروه دریافت کننده کادمیوم نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (05/0p<). یافته های مربوط به پارامترهای استرس اکسیداتیو نشان داد که کادمیوم منجر به افزایش معنی داری در سطح بافتی MDA و کاهش معنی داری در GSH و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در بافت پانکراس شد (05/0p<). استنتاج: این داده ها نشان داد که کادمیوم منجر به افزایش استرس اکسیداتیو در بافت پانکراس گردیده است که می تواند یکی از عوامل موثر در کاهش سنتز و ترشح انسولین در سلول های بتای پانکراس باشد.

سابقه و هدف: دیازینون (DZN)، به عنوان یک سم ارگانو فسفره، در کشاورزی استفاده می شود و اثرات مخربی بر روی قلب دارد. زنجبیل، به عنوان یک گیاه دارویی دارای خواص آنتی اکسیدانی است. این مطالعه به منظور بررسی اثر زنجبیل در برابر سمیت قلبی ناشی از دیازینون در مدل رت، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 32 رت ماده از نژاد ویستار به صورت تصادفی به چهار گروه، کنترل، زنجبیل (100 میلی گرم/کیلو گرم/روز-گاواژ )، دیازینون (10 میلی گرم/کیلو گرم/روز-داخل صفاقی )، زنجبیل + دیازینون تقسیم شدند. زنجبیل یک ساعت قبل از درمان با دیازینون تجویز گردید و همه داروها به مدت 30 روز دریافت شدند. یک روز بعد از دریافت آخرین دارو، پارامترهای استرس اکسیداتیو (MDA و GSH )، تست های بیوشیمیایی سرمی و هیستوپاتولوژیکی قلب، ارزیابی شدند. یافته ها: در این مطالعه، دیازینون به طور معنی داری استرس اکسیداتیو را افزایش داده است ( افزایش MDA و کاهش GSH ). تغییرات هیستوپاتولوژیکی القاء شده در بافت قلب با افزایش معنی دار مارکرهای آسیب قلبی (CPK و LDH ) در سرم همراه بود. زنجبیل به طور قابل ملاحظه ای استرس اکسیداتیو، CPK و LDH را کاهش داده، و تغییرات هیستوپاتولوژیکی را بهبود بخشید و داده ها با تست های one-way ANOVA و Tukey ارزیابی شدند. استنتاج: زنجبیل با فعالیت آنتی اکسیدانی، با کاهش استرس اکسیداتیو نقش موثری در آسیب های قلبی ناشی از DZN دارد.

سابقه و هدف: جنس گیاه Allium (Liliaceae) دارای بیش از 600 گونه است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر روش استخراج بر محتوای تام فنلی، فلاونوئیدی، فعالیت آنتی اکسیدانی و آنتی هیپوکسی A. ampeloprasum طراحی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی اندام هوایی با سه روش خیساندن، سوکسله و التراسونیک عصاره گیری شد. محتوای تام فنلی و فلاونوئیدی نیز اندازه گیری گردید. فعالیت آنتی اکسیدانی با چهار روش مختلف ارزیابی شد و سپس فعالیت آنتی هیپوکسی موثر ترین عصاره در سه مدل هیپوکسی خونی، جریان خونی و خفگی در موش سوری بررسی گردید. یافته ها: عصاره التراسونیک بالاترین مقدار پلی فنولی GAE 3/3 ± 1/89 و عصاره ی سوکسله بالاترین مقدار فلاونوئید QE 7/1 ± 9/36 را دارا بودند. در به دام اندازی رادیکال DPPH، بهترین اثر مربوط به خیساندن بوده است ( با IC50 برابر 7/12 ± 6/622). نتایج حاصل از تاثیر روش استخراج بر میزان قدرت احیا کنندگی نشان داد که اختلاف بین عصاره ها از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 > p). عصاره ها فعالیت خوبی در تست به دام اندازی رادیکال آزاد نیتریک اکساید و شلاته کنندگی آهن از خود نشان ندادند. در هیپوکسی خونی و خفگی عصاره با دوز 250 mg/kg نسبت به گروه کنترل فعالیت قابل توجه ای از خود نشان داده است و زمان مرگ را به تاخیر انداخت. در هایپوکسی وابسته به جریان خون زمان زنده ماندن بین گروه های دریافت کننده 500 mg/kg و گروه کنترل، اختلاف معنی دار بوده است (05/0استنتاج: مطابق با نتایج این مطالعه استفاده از روش استخراج تاثیر زیادی بر فعالیت آنتی اکسیدانی و محتوای تام فنلی و فلاونوئیدی دارد. در مورد این گیاه، روش خیساندن بهتر از بقیه موارد تعیین شد. این گیاه اثرات خوب آنتی اکسیدانی وآنتی هیپوکسی از خود نشان داد.

سابقه و هدف: رویکرد مهم در درمان های پریودنتال کنترل التهاب است اما جرم گیری و تسطیح سطح ریشه همیشه به اندازه کافی موثر نیست. Curcumin دارای خاصیت ضد التهابی است و می تواند واکنش های التهابی را تعدیل کند و اثربخشی و ایمنی قابل قبولی از آن دیده شده است. مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی پتانسیل درمانی Curcumin BCM-95® در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن به اجرا در آمده است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دو سویه کور بود. پارامترهای بالینی Loe and Silness (GI) Gingival Index، (GSBI) Gingival Sulcus Bleeding Index، Probing Pocket Depth(PPD) و Clinical attachment level (CAL)در شروع مطالعه و هفته 6 و 4 ماه بعد ثبت شد. در گروه مورد، بیمارانی که مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط بودند و از نظر سیستمیک سالم و دارای حداقل یک پاکت پریودنتال با عمق پروب 4-6 میلی متر در هر کوادرانت و خونریزی حین پروبینگ بودند انتخاب شدند و بعد از انجام جرم گیری و تسطیح سطح ریشه، به مدت 4 هفته روزانه دو عدد curcumin به صورت کپسول خوراکی مصرف کردند. به بیماران گروه کنترل، دارونما داده شد. پس از جمع آوری داده ها، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ورژن 24 تحلیل شد. یافته ها: در پارامترهای GI، PPD CAL، و GSBI بر طبق تست Repeated measures، اثر زمان معنی دار بود و بین میانگین های اندازه گیری PPDدر سه وضعیت قبل از مصرف دارو، جلسه پیگیری اول و پیگیری دوم اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (P<05/0) اما در شاخص، GI GSBI و CAL اثر گروه معنی دار نبود. به بیان دیگر ما شاهد کاهش این پارامترها در هر دو گروه بودیم اما این کاهش بین دو گروه معنی دار نبود. استنتاج: اثر Biocurcumax TM Curcumin (BCM-95) در درمان پریودنتیت مزمن متوسط در پارامتر PPD در بین دو گروه معنی دار بود به طوری که موجب کاهش بیش تر عمق پاکت در گروه مصرف کننده دارو شد.

سابقه و هدف: گلودرد و خشونت صدا بعد از جراحی از عوارض شایعی است که به دنبال لوله گذاری داخل تراشه و التهاب حلق، حنجره و تراشه رخ می دهد. لذا هدف از این مطالعه تعیین تاثیر بخور اکالیپتوس بر گلودرد و خشونت صدا بعد از خارج سازی لوله تراشه بیماران تحت عمل جراحی بای پس شریان کرونر بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 100 بیمار تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر با روش نمونه گیری در دسترس به دو گروه ( شاهد و آزمون )تخصیص تصادفی شدند. قبل از شروع مداخله و بعد از خارج سازی لوله تراشه با ابزارهای جمعیت شناختی و طبی و ابزار بررسی شدت گلو درد و خشونت صدا در گروه های شاهد و آزمون داده ها ثبت گردید. بیماران گروه آزمون در زمان های 1 و 12 ساعت بعد از خارج سازی لوله تراشه تحت بخور اکالیپتوس حدود ده دقیقه قرار گرفتند. در زمان های بلافاصله، 1، 6، 12 و 24 ساعت پس از خارج سازی لوله تراشه شدت گلودرد و خشونت صدا در دو گروه شاهد و آزمون ثبت شد. یافته ها: شدت خشونت صدا بعد از خارج سازی لوله تراشه در گروه مداخله در زمان های بلافاصله تا 24 ساعت بعد از خروج لوله تراشه اختلاف معناداری نداشت. ولی شدت گلودرد در زمان 6 و 12 ساعت بعد از خارج سازی لوله تراشه به صورت معنادار کاهش یافت (02/0= p و02/0= p )استنتاج: در این مطالعه بخور اکالیپتوس نتوانست به صورت معناداری شدت خشونت صدا بیماران را کاهش دهد ولی گلودرد کاهش یافت.

سابقه و هدف: شیوع افسردگی در بیماران مبتلا به سندرم حاد عروق کرونر (ACS) 40-10 درصد گزارش شده است. افسردگی متعاقب ACS با افزایش مرگ و میر و ناتوانی بیماران همراه است و این امر ضرورت پرداختن به این موضوع را مطرح می کند. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی که در سال 95-1394 در دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام گرفت، 47 نفر از بالغین بستری شده با تشخیص ACS به روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. 24 نفر در گروه مداخله روزانه 20 میلی گرم سیتالوپرام دریافت کردند و 23 نفر گروه کنترل به مدت 8 هفته بدون دریافت سیتالوپرام پیگیری شدند. در هفته های صفر و 3 و 8، آزمون HADS و در هفته صفر و 8 وضعیت کیفیت زندگی بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. هفت بیمار به علت عدم مراجعه از مطالعه خارج شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ( نسخه 18) و آزمون های آماری K2، T-test و Repeated measure ANOVA انجام گرفت. یافته ها: از 40 بیمار مورد بررسی، 14 نفر (35 درصد) مذکر و 26 نفر (65 درصد) مونث بودند. میانگین سنی در گروه مداخله 8/8 ± 1/63 و در گروه کنترل 9/7± 4/68 سال بود. در پیگیری پس از مداخله، در گروه مداخله میزان افسردگی و اضطراب به طور معناداری کاهش یافت؛ کیفیت زندگی بیماران نیز در هفته 8 بهبود یافت (001/0 >p). این تغییرات در حیطه های سلامت عمومی، کارکرد اجتماعی، بهزیستی هیجانی و انرژی / خستگی اختلاف معنی داری در دو گروه یافته است (05/0 >p). بین کاهش افسردگی و اضطراب و بهبود کیفیت زندگی ارتباط معنی داری دیده شد (001/0 >p). استنتاج: درمان با سیتالوپرام در بهبود افسردگی و کیفیت زندگی بیماران ACS کمک کننده است.

سابقه و هدف: سرطان پستان دومین علت رایج مرگ ناشی از سرطان است که شایع ترین کانسر متاستاز دهنده به کبد می باشد. رادیوفرکوئنسی (RFA) روشی جدید برای متاستازهای کبدی است. لذا هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر RFA بر تومورهای متاستاتیک پستان به کبد بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، تعداد 52 بیمار مبتلا به متاستاز کبد با منشاء پستان که تعداد متاستاز کم تر از 5 عدد و اندازه آن کم تر از 5 سانتی متر داشتند وارد مطالعه شدند و در دو گروه مورد (درمان با کموتراپی همراه با RFA) و گروه شاهد(فقط شیمی درمانی) قرار گرفتند. بیماران از لحاظ وضعیت تومور کبدی باقی مانده، تغییر اندازه و عوارض درمان مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار SPSS 20 آنالیز آماری شدند. یافته ها: بیش ترین فراوانی سایز توده مربوط به توده های 2تا4 سانتی متری با تعداد 33 توده و پس از آن 23 توده با سایز 4تا5 سانتی متر بود. 35 بیمار (3/67درصد) یک تومور قبلی داشتند. در 5/11درصدموارد بروز تومور جدید اتفاق افتاد و 4/65درصد افراد یک توده بعد از درمان داشتند. توده های کبدی در 9/76درصد بیماران تحت درمان با RFA کنترل شدند که به طور معناداری بیش تر از گروه شاهد بود ( 0001/0p< ). استنتاج: مطالعه حاضر نشان داده است که روش RFA یک روش کارآمد و بی خطر در درمان متاستازهای کبدی از کارسینومای پستان می باشد و اثر سینرژیکی به سزایی در بهبود بیماران دریافت کننده رژیم شیمی درمانی خوراکی داشته است.

سابقه و هدف: درمان شناختی-رفتاری گروهی در سال های اخیر حمایت های تجربی خوبی در زمینه اختلال های هیجانی کسب نموده و تلاش های خوبی نیز در حیطه بیماری های مزمن از جمله بیماری دیابت انجام شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر درمان شناختی-رفتاری گروهی بر HbA1C، خودکارآمدی، افسردگی، ادراک بیماری و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع II بوده است. مواد و روش ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر از 43 بیمار واجد شرایط، 30 نفر از طریق قرعه کشی انتخاب و به صورت تصادفی به 2 گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. از همگی افراد آزمایش HbA1C به عمل آمد و بیماران پرسش نامه های افسردگی بک BDI، خودکارآمدی افراد دیابتی( DMSES)، ادراک بیماری IPQ، کیفیت زندگی دیابتی 39 D-را تکمیل نمودند. گروه مداخله، 10 جلسه 5/1 ساعته، 2 بار در هفته به صورت آموزش شناختی-رفتاری با رویکرد بک دریافت نمود. بلافاصله پس از خاتمه مداخله و یک ماه بعد در مرحله پیگیری مجدداً پرسشنامه ها توسط بیماران تکمیل شد و آزمایش HbA1C به عمل آمد. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 21/7± 5/43 سال بود. در ابتدای مطالعه دو گروه از لحاظ میانگین متغیرهای وابسته تحت بررسی همگن بوده اند. آموزش گروهی شناختی-رفتاری در کاهش افسردگی(049/0 =P) و بالا بردن ادراک بیماری ( 005/0= P) موثر بود. تفاوت معناداری در مورد متغیرهای HbA1C، خودکارآمدی و کیفیت زندگی پیدا نشد. استنتاج: مداخله گروهی شناختی-رفتاری با پروتکل به کار گرفته شده در این مطالعه برای کاهش افسردگی و بالا بردن ادراک بیماری در جمعیت مبتلا به دیابت اثربخش بود و می توان از این روش در کنار درمان های دارویی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع II بهره برد.

سابقه و هدف: نگرانی های در خصوص همراهی آرتریت روماتویید و سندرم متابولیک وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سندرم متابولیک در بیماران مرد مبتلا به آرتریت روماتویید می باشد. مواد و روش ها: پنجاه مرد مبتلا به آرتریت روماتویید از نظر ویژگی های دموگرافیک و بالینی شامل نمره فعالیت بالینی 28 DAS، نمره سلامت عمومی HAQ، معیار چشمی درد VAS و آزمایشات مورد ارزیابی و از نظر سندرم متابولیک با 50 مرد با سن مشابه مورد مقایسه قرار گرفتند. سندرم متابولیک بر اساس معیارهای برنامه آموزش ملی کلسترول NCEP/ATP III و فدراسیون بین المللی دیابت IDF تشخیص داده شد. فراوانی سندرم متابولیک در آرتریت روماتویید و گروه کنترل مقایسه شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 19 انجام و نتایج با05/0 P

سابقه و هدف: امروزه با توجه به روند سالمند شدن جامعه، حفظ سلامت روان سالمندان یکی از امور مهم و اساسی می باشد. هدف مطالعه حاضر، تعیین وضعیت سلامت روان و بررسی عوامل مرتبط در سالمندان شهر تهران بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی طی سال های 94-93 بر روی 400 نفر از سالمندان شهر تهران به روش نمونه گیری چند مرحله ای و با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی و پرسشنامه سبک زندگی انجام گرفت. برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، T مستقل، ضریب همبستگی و مدل رگرسیونی خطی چندگانه استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده در مطالعه حاضر 63/7± 7/67 سال بود. میانگین نمره کل سلامت روان آن ها 37/11± 82/21 بود. بر اساس نتایج مدل رگرسیونی متغیرهای جنس، سن، تحصیلات، شغل، رضایت از زندگی، محدودیت جسمی-حرکتی و استفاده از وسایل کمکی بازتوانی به طور معناداری به عنوان متغیرهای پیش بینی کننده سلامت روان سالمندان مورد مطالعه در مدل باقی ماندند (05/0˂ P). استنتاج: کلید اصلی سلامت روان سالمندان، سلامت جسمی آنان است. ناتوانی جسمی-حرکتی یکی از پیش بینی کننده های مهم سلامت روان سالمندان است و توجه به وضعیت شغلی، فعالیت فیزیکی و سلامت جسمانی می تواند در بهبود مداخلات پیشگیرانه و برنامه ریزی جهت ارتقای سلامت روان سالمندان کمک کننده باشد.

سابقه و هدف: لیشمانیوز پوستی در مناطق مختلفی از جهان به خصوص ایران اندمیک است. از مناطق مختلف استان خراسان کانون های لیشمانیازیس زئونوتیک و انتروپونتیک با شیوع متفاوت گزارش شده است. . تا کنون هیچ مطالعه ای در شهرستان فریمان روی گونه های این انگل انجام نشده است، این مطالعه با هدف بررسی ژنوتایپنگ انگل در این منطقه انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی روی 50 فرد مشکوک به لیشمانیوز پوستی در شهرستان فریمان طی سال های 1394 تا 1395 صورت گرفت. بعد از رنگ آمیزی و مشاهده میکروسکوپی سطح تمامی لام ها جهت استخراج DNA تراشیده شد و به روش (PCR) Polymerase chain reaction تعیین گونه انجام گرفت. یافته ها: از 50 فرد مشکوک به بیماری لیشمانیوز، 40 نفر(80درصد) به صورت مشاهدات میکروسکوپی و 42 نفر (84درصد) به روش مولکولی آلوده به انگل لیشمانیا تشخیص داده شدند که 13 مورد (31درصد) به لیشمانیا تروپیکا و 29 مورد (69درصد) به لیشمانیا ماژور مبتلا بودند. دو لام منفی از نظر میکروسکوپی با روش PCR مثبت نشان داده شدند. بیش ترین سن افراد مبتلا بین 11تا20 سال با فراوانی 6/28 درصد بود و بیش ترین محل زخم های لیشمانیایی در دست (1/38درصد) و به شکل اولسراتیو (58 درصد) قرار داشت. از 13 بیمار لیشمانیا تروپیکا 75 درصد و 25 درصد به ترتیب در شهر و روستا زندگی می کردند. هم چنین از 29 بیمار مبتلا به لیشمانیا ماژور 2/17 و 8/82 درصد به ترتیب در شهر و روستا بودند (004/0 p= ). استنتاج: شهرستان فریمان به عنوان یک کانون لیشمانیازیس زئونوتیک با گونه غالب لیشمانیا ماژور می باشد. مطالعه بیش تر روی ناقلین و مخازن بیماری جهت کنترل و و یافتن راه هایی جهت کاهش تعداد مبتلایان ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: سرطان های ناحیه سر و گردن از سرطان های شایع در جهان هستند که تعداد مبتلایان به آن در حال افزایش است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی بابلسر بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 65 نفر از بیماران مبتلا به سرطان های سر و گردن مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی بابلسر با استفاده از پرسشنامه UW-QOL4 انجام شد و کیفیت زندگی بیماران در سه مرحله قبل، حین و بعد درمان بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 صورت گرفت. یافته ها: جمعیت حاضر در این مطالعه شامل 49 نفر مرد(4/75 درصد) با میانگین 44/12 ± 44/62 سال و 16نفر زن(6/24 درصد) با میانگین 27/12 ± 31/59 سال بودند. دامنه سنی افراد مورد مطالعه 30 تا 91 سال بوده و بیش ترین نواحی درگیر حنجره (70 درصد) و سپس زبان (5/21 درصد) بود. میانگین و انحراف معیار نمره کیفیت بیماران در قبل، حین و بعد از درمان به ترتیب برابر9/0 ± 7/17، 3/3 ± 1/9 و 6/2 ± 2/15 بوده است. نتایج آزمون آنالیز واریانس تکرار شونده، این تغییرات را از نظر آماری معنی دار نشان داد001/0 P <)استنتاج: کیفیت زندگی بیماران در حین درمان در مقایسه با قبل از درمان کاهش محسوس و بعد از درمان، روند افزایشی داشت. پیشنهاد می شود در کنار روند درمان بیماران سرطانی، کیفیت زندگی آن ها نیز ارزیابی شده و از نتایج آن برای بهبود شرایط و تدارک برنامه های بازتوانی استفاده نمود.

سابقه و هدف: هنگامی که زوجین متوجه ناباروری خود می شوند، ممکن است تصویر ذهنی آن ها از خود خراب شده و در فعالیت های جنسی دچار آسیب گردند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش جنسی بر خودانگاره تناسلی زنان نابارور انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. نمونه گیری به صورت آسان و تخصیص تصادفی بر اساس روزهای زوج و فرد، بر روی 108 زن نابارور در مرکز ناباروری میلاد مشهد در سال 1395 انجام شد. 54 زن با تخصیص تصادفی در گروه های 8-5 نفره در گروه مداخله و 54 زن در گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، 3 جلسه آموزشی 90 دقیقه ای به فاصله یک هفته برگزار گردید. پس از یک ماه، پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. داده ها با پرسشنامه ی مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی (DASS21) و پرسشنامه ی خودانگاره تناسلی جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، من ویتنی، ویلکاکسون، آنالیزکوواریانس، کای اسکوئر و فیشر استفاده شد وp کم تر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل از مداخله، بین نمره خودانگاره تناسلی در گروه مداخله و گروه کنترل در سطح 5 درصد تفاوت آماری معنی داری نبود (715/0=p). اما یک ماه بعد از آموزش جنسی، نمره خودانگاره تناسلی بین دو گروه مداخله و کنترل دارای تفاوت آماری معناداری بود (001/0=p). استنتاج: باتوجه به تاثیر مطلوب آموزش جنسی بر خودانگاره تناسلی زنان نابارور، به نظر می رسد کاربرد رویکردهایی در راستای آموزش جنسی به منظور ارتقاء خودانگاره تناسلی در مراکز ناباروری ضرورت داشته باشد.

سابقه و هدف: ناباروری یکی از بیماری های شایع زنان است که با مشکلاتی در حوزه جسمی، روانی و اجتماعی همراه می باشد. یکی از مشکلاتی که زنان نابارور را درگیر کرده است مسئله سلامت جنسی و باروری است. با وجود مطالعات گسترده در مورد رضایت و عملکرد جنسی زوجین نابارور، مطالعه ای وجود ندارد که به وضعیت سلامت جنسی و باروری بپردازد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت سلامت جنسی و باروری و عوامل مرتبط با آن در زنان نابارور انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی در طی سال های 1395 تا 1396، 400 زن مراجعه کننده به دو مرکز ناباروری شهر ساری به روش در دسترس وارد مطالعه شدند. معیارهای ورود شامل ناباروری (اولیه و ثانویه) با هر علت، سن بالای 18 سال بوده است. وضعیت سلامت جنسی و باروری توسط پرسشنامه نیاز سنجی سلامت جنسی و باروری سنجش شد. نمره استرس آن ها در فرآیند درمان ناباروری توسط مشارکت کنندگان ثبت شد (صفر تا 5). آمار توصیفی گزارش شد و جهت تعیین عوامل مرتبط با پیامد از آزمون لجستیک استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 250 نفر (5/62درصد) افراد از نظر سلامت جنسی و باروری وضعیت نامطلوبی داشتند. در آنالیز رگرسیون چندمتغیره، تصمیم گیری نامناسب در مراقبت بهداشتی از خود AOR = 75/1 95%CI (06/1-9/2)سطح بالای استرس AOR= 39/1 95% CI (14/1-7/1)، سن بالای ازدواج AOR = 94/0، 95% CI (9/0-99/0) و ناباروری ثانویه AOR= 5/4، 95% CI (6/2-9/7 ) با سلامت جنسی و باروری رابطه داشتند. استنتاج: در این مطالعه از بین متغیرهای مرتبط، عواملی مانند فرد تصمیم گیرنده در امور مراقبت بهداشتی، سطح استرس و سن ازدواج به عنوان متغیرهای قابل تغییر مطرح شده اند که می توان با کنترل مناسب و برنامه ریزی های پیشگیرانه آن ها، وضعیت سلامت جنسی و باروری زنان نابارور بهبود گردد.

سابقه و هدف: امروزه با توجه به کاهش منابع آب در دسترس، جداسازی آب خاکستری از فاضلاب خانگی و استفاده مجدد از آن در اکثر نقاط دنیا مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه کاربرد فیلتراسیون چند لایه در حذف نوترینت ها از آب خاکستری می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در مقیاس آزمایشگاهی است که در بار گذاری های آلی (gCOD/l. d) 2/19-2/3 در طول مدت 157 روز مورد بهره برداری قرارگرفت. در این مطالعه از آب خاکستری دست ساز، به عنوان ورودی به فیلتر شنی چند لایه استفاده گردید. فیلتر شنی چند لایه حاوی شن، سیلیس و گرانول کربن فعال بود. هم چنین به منظور بررسی تشکیل بیوفیلم در سطح مدیا از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی بهره گرفته شد. یافته ها: بهترین راندمان حذف BOD5، COD نیتروژن کل کجلدال و فسفر کل به ترتیب 5/99، 84/99، 87/98 و 98، درصد بوده است. و در بار گذاری آلی 2/19، 8/12، (gCOD/l. d 6/4-2/3 ) و بار گذاری سطحی 76/5، 88/2، (m/hr 77/5 – 88/2 ) به دست آمد. بررسی تاثیر میزان بار گذاری نشان داد که با افزایش OLR کارایی سیستم به منظور حذف BOD5 و COD افزایش یافته است. اما در زمینه TKN و TP با افزایش بار گذاری، راندمان کاهش یافت. هم چنین تصاویر SEM نشان می دهد که بیوفیلم به خوبی در سطح مدیا رشد نموده است که می تواند در حذف آلاینده ها از آب خاکستری، موثر باشد. استنتاج: می توان نتیجه گرفت که استفاده از فیلتراسیون چند لایه در حذف نوترینت ها از آب خاکستری در بار گذاری های مختلف می تواند گزینه مناسبی باشد.

سابقه و هدف: روش های زیادی برای بر طرف کردن آلودگی های نفتی از محیط های آلوده وجود دارد. زیست پالایی را می توان به عنوان یکی از بهترین و عملی ترین روش های رفع آلودگی های نفتی بیان کرد. این مطالعه با هدف تعیین کارایی زیست پالایی خاک های آلوده به گازوئیل به روش تحریک پذیری زیستی در بیوراکتورهای حاوی ورمی کمپوست و لجن فعال، انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی، نمونه خاک مورد آزمایش، از منطقه ای عاری از هر گونه آلودگی نفتی جمع آوری گردید، و 5 راکتور حاوی یک کیلو گرم خاک، با گازوئیل در غلظت 1 درصد وزنی آلوده شد. 2 راکتور با ورمی کمپوست، در دو غلظت 15 و 20 درصد وزنی و 2 راکتور با لجن فعال، در دو غلظت 5 و 10 درصد وزنی مخلوط گردید و یک راکتور شاهد جهت کنترل فرایند تهیه شد. pH راکتورهای راه اندازی شده در محدوده 5/7 تا 8 و میزانC: N: P برابر با 100: 5: 1 تنظیم گردید. میزان TPH طی 3 ماه با 2 مرتبه تکرار در هفت زمان ماند اندازه گیری شد و ارزیابی میزان حذف هیدروکربن های نفتی کل(TPHs )، توسط دستگاه GC-FID صورت گرفت. یافته ها: بیشترین راندمان حذف TPH، در بیوراکتور حاوی ورمی کمپوست با غلظت 20 درصد وزنی، با میانگین 63/40 درصد مشاهده شد. در این راکتور بالاترین درصد حذف به هیدروکربن های سبک تر با میزان 49/50 درصد اختصاص داشته است و در راکتورهای حاوی لجن فعال میانگین درصد حذف TPH، 32 درصد به راکتور حاوی لجن با غلظت 10 درصد وزنی اختصاص داشت. در این راکتور نیز بیش ترین درصد حذف به هیدروکربن های سبک تر با میزان 86/44 درصد مربوط بوده است. استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه جهت زیست پالایی خاک های آلوده به گازوئیل می توان از ورمی کمپوست و لجن فعال استفاده نمود. در این مطالعه عملکرد ورمی کمپوست از جایگاه مناسب تری برخوردار است و با افزایش میزان غلظت اصلاح کننده های زیستی میزان حذف افزایش خواهد داشت.

سابقه و هدف: دیابت موجب سوء فعالیت سیستم تولیدمثلی از جمله اختلال در اسپرماتوژنز، کاهش تعداد اسپرم، تستوسترون سرم، حجم مایع سمینال و از بین رفتن میل جنسی می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر عصاره الکلی افوربیا سیپاریسیاس بر تغییرات بافت پروستات و سمینال وزیکول موش صحرایی دیابتی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه، تعداد 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 3 گروه 10 تایی مطالعه شدند. گروه ها شامل کنترل، دیابتی شده و تیمار بودند. گروه تیمار پس از ایجاد دیابت با داروی، عصاره الکلی گیاه فرفیون را با دوز mg/kg 500 به مدت 28 روز از طریق گاواژ دریافت کردند. در پایان دوره تجویز عصاره، از گروه های مختلف نمونه بافت پروستات و سمینال وزیکول اخذ شد و برای مطالعه بافت شناسی زیر میکروسکوپ نوری آماده گردید. یافته ها: یافته های مورفولوژی بیانگر افزایش میزان ترشحات، افزایش قطر واحدهای ترشحی و نیز کاهش بافت همبند بینابینی در غدد پروستات و غدد وزیکولی در گروه تیمار در مقایسه با گروه دیابتی بود. نتایج هیستومورفومتری نیز نشانگر افزایش معنی دار ارتفاع اپیتلیوم و قطر توبول های پروستات و افزایش ضخامت لایه عضلانی و ارتفاع اپیتلیوم غدد وزیکولی در گروه تیمار نسبت به گروه دیابتی بود (05/0 P<). هم چنین مشخص گردید نسبت وزن غدد مورد مطالعه به وزن بدن در گروه تیمار در مقایسه با گروه دیابتی افزایش معنی داری داشت (05/0 P<). استنتاج: این مطالعه نشان داد که تجویز عصاره الکلی افوربیا سیپاریسیاس از تغییرات بافتی غده پروستات و غدد وزیکولی ناشی از دیابت در موش صحرایی جلوگیری می کند

گاباپنتین ابتدا به عنوان یک داروی ضد تشنج مورد تائید FDA قرار گرفت و پس از آن نیز آثار مفید آن در زمینه کاهش درد به ویژه دردهای نوروپاتیک و نورالژی پست هرپتیک و درمان اختلالات اضطرابی و بی خوابی مورد توجه قرار گرفت. شایع ترین عوارض جانبی گاباپنتین شامل خواب آلودگی، عدم تعادل و خستگی می باشد اما در هیچ مطالعه ای گزارشی مبنی بر اختلال هذیان سیستماتیک مرتبط با مصرف گاباپنتین گزارش نشده است. ما در این گزارش قصد معرفی بیماری را داریم که با مصرف گاباپنتین دچار اختلال هذیانی شده بوده است. بیمار خانم 42 ساله، متاهل با تحصیلات سیکل و خانه دار بودکه بدون هیچ سابقه بیماری روان پزشکی و برای اولین نوبت جهت بی خوابی طبق تجویز روان پزشک شروع به مصرف گاباپنتین 100 میلی گرم به میزان یک عدد در روز کرده بوده است که پس از مصرف دارو دچار علائم سایکوتیک به شکل هذیان گزند و آسیب شده بود و حدود 12 ساعت پس از شروع علائم، دارو توسط بیمار قطع شد و به مدت 24 ساعت دارو مصرف نگردید و تمامی علائم مذکور سریعاً فروکش کرد. ارزیابی بیمار با آزمون بررسی عوارض دارویی Naranjo نیز صورت گرفت که بیمار عدد 9 را در این آزمون کسب کرده و بدین ترتیب سایر علل احتمالی به وجود آمدن سایکوز در این بیمار رد شد. با توجه به گزارش فوق می توان به این نتیجه رسید که گاباپنتین می تواند باعث ایجاد علائم سایکوتیک در بیمارانی که سابقه مصرف دارو یا بیماری خاصی از قبل نداشته اند بشود.

سابقه و هدف: خشونت یکی از نمودهای اصلی نابرابری جنسی است. خشونت علیه زنان یکی از موانع مهم برای رسیدن به اهداف بهداشت باروری جهانی می باشد، که به طور مستقیم با دسترسی زنان به مراقبت های بهداشتی و نتایج بهداشتی، مرتبط است. هدف از انجام این مطالعه مروری، بررسی ارتباط بین خشونت شریک جنسی و بهداشت باروری زنان می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به منظور مروری سیستماتیک بر مطالعات انجام شده در جهان، به مرور مقالات چاپ شده به زبان انگلیسی در پایگاه های اطلاعاتی Scopus، ProQuest، PubMed و Google Scholar، در ارتباط با خشونت خانگی و ابعاد بهداشت باروری در زنان، بین سال های 2010-2017 پرداخته است. یافته ها: پس از تکمیل جستجو و ارزیابی مقالات با استفاده از چک لیست، 31 مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعات، کم ترین و بیش ترین شیوع خشونت به ترتیب، مربوط به خشونت جسمی (8/2 درصد) و خشونت روانی (9/75) بوده است. خشونت با شش حیطه بهداشت باروری، از جمله عدم استفاده از روش های پیشگیری از بارداری، سقط، بیماری های دستگاه تناسلی، پیامد های ضعیف بارداری و عدم استفاده از خدمات بهداشت باروری بیش ترین ارتباط را نشان داده است. استنتاج: مرور سیستماتیک این مطالعات ارتباط تنگاتنگ خشونت خانگی با جنبه های مهم بهداشت باروری را نشان می دهد که بیان کننده اهمیت پیشگیری از خشونت خانگی در جهت ارتقای سلامت کل جامعه می باشد.

نابرابری های بهداشت محیطی (EHIs) به تفاوت های کلی شرایط بهداشت محیط اشاره می کند. هدف از این پژوهش، معرفی شاخص های EHI و توصیه های کلی برای بهبود سلامت محیط زیست و کاهش نابرابری های است. این تحقیق شامل بررسی گزارشات WHO در مناطق مختلف است که شاخص EHI را در 14 گروه معرفی کرده است و به سه گروه اصلی شامل نابرابری های مرتبط با آسیب پذیری، زیست محیطی و مسکن تقسیم بندی می کند. نابرابریهای مرتبط با آسیب دیدگی شامل آسیب های مرتبط با کار، تلفات مرگبار جاده ای، مسمومیت های مرگبار و سقوط می باشد. هم چنین طبقه بندی زیست محیطی دارای چهار شاخص شامل قرار گرفتن در معرض سر و صدا، عدم دسترسی به مناطق سرسبز و تفریحی، قرار گرفتن در معرض دود دست دوم در درون منزل و محل کار می شود. در این میان نابرابری های مرتبط با مسکن خود شامل شش شاخص تامین آب نامناسب، فقدان توالت فلاشینگ دار، فقدان حمام یا دوش، ازدحام، منازل نمناک و مرطوب است. مطالعات نشان می دهد EHI ها در تمامی کشورها وجود داشته و اغلب قشر فقیر را تحت تاثیر قرار می دهد. میزان این نابرابری های متغیر بوده و از عواملی چون متغیرهای اقتصادی اجتماعی و جمعیت شناسی تاثیر پذیر است. در این میان نابرابری های زیست محیطی مستثنی نبوده و ارتباط مستقیم با میزان درآمد، تحصیلات، اشتغال، سن و جنس، نژاد، قومیت، مکان و زمان خاص دارد. علاوه بر این تفاوت در معرض خطر قرار گرفتن افراد در برابر نابرابری های محیط زیستی با توجه به تفاوت جمعیت شناختی و اجتماعی افراد متفاوت است. لذا لزوم طراحی مطالعه ای برای ارزیابی اولیه EHI در ایران دیده می شود.