پایش
سال:1400 | دوره:20 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

مقدمه: امروزه خدمات سرپایی سهم قابل توجهی از خدمات سلامت را به خود اختصاص داده است. سیستم های نوبت دهی سرپایی با نظم دهی به ورود بیماران و منابع در تسریع و یکنواخت کردن جریان کار موثر است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت نوبت دهی و مدیریت زمان انتظار بیماران سرپایی در مطب های پزشکی شهر تهران بود. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی مطب های پزشکی شهر تهران در سال 98 اجرا گردید. حجم نمونه حداقل 196 نفر برآورد شده بود که با در نظر گرفتن ریزش های احتمالی در نهایت 208 پرسشنامه تکمیل گردید. نمونه گیری به روش آسان بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که اعتبار و پایایی آن پیش از جمع آوری داده ها مورد بررسی و تایید قرار گرفت. تکمیل پرسشنامه به صورت خود ایفا بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد انجام گرفت. یافته ها: بیش از نیمی از مطب های مورد بررسی (3/56 درصد) مطب پزشکان متخصص بود. بررسی وضعیت نوبت دهی مطب ها نشان داد که در6/85 درصد از مطب های مورد بررسی، امکان پذیرش بیماران بر اساس نوبت قبلی وجود دارد. 8/69 درصد مطبها از از هر دو شیوه پذیرش شامل دادن نوبت قبلی و پذیرش بیماران بدون نوبت استفاده می کردند. در 3/59 درصد مطبها، اولویت ویزیت بیماران با بیمارانی بود که نوبت قبلی داشتند و بیماران بدون نوبت در انتهای زمان کاری ویزیت می شدند. مسئول پذیرش در اکثر مطبها آموزشی مرتبط با روشهای نوبت دهی بیماران سرپایی ندیده بودند. افزایش سن پزشک و سابقه طبابت احتمال عدم استفاده از روشها و سیستم های نوبت دهی را افزایش می داد (001/0 = P) (039/0 = P). با این حال در آنالیز تاثیر همزمان متغیر ها فقط سابقه طبابت بر استفاده از روشهای نوبت دهی موثر بود. نتیجه گیری: به طور کلی شواهد مطالعه نشان داد که سن و سابقه کاری پزشک نقش مهمی در استفاده از سیستم های نوبت دهی در مطب ها دارد. این متغیر اگرچه قابل تغییر نیست ولی نشان می دهد که پزشکان مسن و با سابقه تمایل کمتری به استفاده از روشهای نوین نوبت دهی دارند. در این خصوص به نظر می رسد که ساده کردن و قابل اجرا کردن روشهای نوبت دهی در حد نیاز مطبها می تواند در بهبود مدیریت زمان انتظار بیماران سرپایی در مطب ها موثر باشد. این مهم بر عهده مدیران و کارشناسان نظام سلامت است تا ابزار ها و روشهایی ساده و بدون نیاز به فناوری پیچیده برای این گروه از ارائه دهندگان خدمات سرپایی تولید نمایند. بدیهی است که این تلاش نقش مهمی در استفاده موثر از روشهای نوبت دهی و ارتقای مدیریت مطب ها خواهد داشت.

مقدمه: با توجه به اینکه اغلب سازمان های بیمه گر در بازپرداخت بهای صورتحساب ها با اعمال کسورات و تأخیر زیاد همراه هستند، موجب نارضایتی بیمارستان های طرف قرارداد می شوند. بنابراین مطالعه ی حاضر با هدف تعیین میزان و علل کسورات دارویی در کرمانشاه در سال 1397 انجام گردید. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی تمامی 560 پرونده ی مربوط به سال 1397 که تحت پوشش بیمه ی بیمارستان کرمانشاه بودند، تحت بررسی قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ی 23، وارد و در سطح معنی دار 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میانگین و انحراف معیار کسورات دارویی در این بیمارستان طی سال 1397، به ترتیب 90/16596782 و 43/335966366 ریال بوده است. بیشترین مبلغ کسورات دارویی در دی ماه و کمترین آن در اسفندماه ثبت گردید. بیشترین علت کسورات دارویی از نظر شرکت کنندگان با فراوانی 4/44درصد مربوط به عدم ثبت درست و دقیق، دارو و تجهیزات در برگه ی دستورات پزشک و گزارش پرستاری بوده است. نتیجه گیری: بازبینی برگه های درخواست دارویی حداقل توسط دو نفر، تذکر و آموزش به پزشکان، بازرسی از پرسنل بیمه و درآمد به طور منظم، تشویق پرسنل در صورت کاهش کسورات، استفاده از پزشک مقیم به تعداد کافی، کاهش فاصله ی زمانی شیفت پزشکان و پرستاران، همکاری بیشتر بین پرسنل بیمه و درآمد با بخش داروخانه و استفاده از متخصصین برجسته جهت به روز رسانی قیمت داروها قبل از ورود به داروخانه می تواند جهت کاهش کسورات راه گشا باشد.

مقدمه: در ایران داده های رسمی از روند رو به رشد تعداد زنان سرپرست خانوار در دهه های اخیر حکایت دارند. از سوی دیگر زنان سرپرست خانوار از جمله گروه های آسیب پذیر جامعه شناخته می شوند که از جهات گوناگون اجتماعی، اقتصادی و سلامت نیازمند توجه هستند. مواد و روش کار: در این پژوهش از تحلیل، جمع آوری شده فایل تلفیق شده ویژگی های خانوار و ویژگی های فردی دو درصد داده های سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395، جمع آوری شده توسط مرکز آمار ایران استفاده شد. متغیرهای استخراج شده در سطح فردی شامل سن، تعداد فرزند، وضعیت زناشویی، محل سکونت، وضعیت مهاجرت، تحصیلات، وضعیت سواد، وضع فعالیت و متغیرهای سطح خانوار شامل تعداد اعضای خانوار، متراژ واحد مسکونی، مالکیت منزل مسکونی و نوع منزل مسکونی تحلیل شد. یافته ها: بر اساس تحلیل داده های دو درصد سرشماری، زنان سرپرست خانوار 5/12 درصد از سرپرستان خانوار ایرانی را تشکیل می د هند. درصد سرپرستی ارتباط معنادار با سن داشته و حدود 50 درصد از زنان سرپرست خانوار 60 سال و بالاتر بودند. وفق نتایج وضعیت زناشویی نیز بیانگر این موضوع که 68 درصد از علت سرپرستی زنان، فوت همسر و 12 درصد به دلیل طلاق است. همچنین 14 درصد از زنان دارای همسر، نیز سرپرست خانوار هستند. 44 درصد از خانوارهای زن سرپرست، تک نفره می باشد و زنان سرپرست به لحاظ مهاجرتی توانمندی تحرک و جابه جایی کمتری نسبت به مردان سرپرست خانوار دارند. وضعیت سواد ارتباط معنادار با جنسیت دارد و 54 درصد از زنان سرپرست خانوار بی سواد هستند. تنها 14 درصد از زنان سرپرست خانوار شاغل هستند. 8/24 درصد از زنان سرپرست خانوار در منازل رهن و اجاره ای ساکن بوده و حدود 7 درصد از آنها در منازل با متراژ 40 متر و کمتر ساکن هستند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت چالش های پیشرو زنان سرپرست خانوار از سه بُعد فرهنگی مانند مسائل مرتبط با بیوگی و موانع ازدواج مجدد، بُعد اقتصادی مانند مسکن و اشتغال و مسائل جمعیتی مانند زندگی در خانوارهای تک نفره پیروی می کنند که سیاستگذاری در هر سه بُعد لازم و ضروری است.

مقدمه: اصلاحات نظام سلامت یکی از راهبردی ترین مباحث در سراسر دنیا و مورد توجه همه دولت ها بوده است که در بردارنده اعمال تغییرات پایدار و هدفمند برای افزایش کارایی، برابری و اثربخشی در بخش سلامت است. در ایران طرح تحول نظام سلامت از 15 اردیبهشت ماه سال 1393 با 8 بسته خدمتی که یکی از آنها برنامه ترویج زایمان طبیعی بود، اجرا شد. این مقاله مروری نقدی بر اجرای این بخش از بسته خدمتی بود. مواد و روش کار: ابتدا با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Google، Google Scholar، ISD، PubMed مقالات مربوطه به دست آمد. کلید واژه ها عبارت بودند از: طرح تحول سلامت، زایمان، Health care-Labour. از 83 مقاله پژوهشی در مورد طرح تحول سلامت، 9 مقاله مرتبط و 3 گزارش عملکرد مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بر مبنای نتایج مطالعات مشخص شد که این طرح موجب شده تا از میزان شیوع سزارین در مراکز آموزشی درمانی تابعه دانشگاه های علوم پزشکی کاسته شود، اما این کاهش هنوز با استانداردهای جهانی فاصله دارد. همچنین نتایج نشانگر افزایش میزان رضایت مندى مادران باردار بستری بود. اگر چه پزشکان به دلیل افزایش درآمد بیش از سایرین از اجرای طرح رضایت داشتند، اما در مورد سایر، ناعدالتی در میزان درآمد، مهمترین دلیل عدم رضایت آنها در این طرح بود. نتیجه گیری: در مطالعات بررسی شده، یکی از مهمترین عوامل سوق دهنده بیماران به سمت زایمان طبیعی و بیمارستانهای دولتی علاوه بر بهره مندی از مزایای مالی طرح، ماماهای شاغل در این مراکز بودند که به عنوان ذینفعان این طرح در نظر گرفته نشده اند. هرچند حتی ماماهای شاغل در بیمارستانها نیز به دلیل بی عدالتی نظام پرداخت از اجرای طرح ناراضی هستند. با توجه موارد گفته شده و همچنین مشکلات بیمه سلامت به دلیل کمبود بودجه، لازم است طرح تحول سلامت مورد تجدید نظر قرار گیرد.

مقدمه: تولد نوزاد نارس می تواند به تمام احساسات خوب والد شدن والدین پایان دهد و استرس را جایگزین کند. شناسایی عوامل تشدید کننده و تسکین دهنده استرس مادران و اتخاذ راهکارهایی جهت کاهش آن ضروری به نظر می رسد. بدین منظور مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه مراقبت حمایتی مبتنی بر خودکارآمدی بندورا بر عوامل تشدیدکننده و تسکین دهنده استرس مادران نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انجام شد مواد و روش کار: مطالعه نیمه تجربی حاضر در سال 1399-1398 بر روی 90 مادر نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان یک بیمارستان در شهرکرد به شیوه ی نمونه گیری آسان انجام شد. گروه آزمون مداخله ی آموزشی مبتنی بر نظریه خودکارآمدی را در قالب چهار جلسه ی دو ساعته با ارائه کتابچه ی آموزشی دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استرس حیدری و همکاران قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه گردآوری شد و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 و آزمون آماری تی زوجی، مستقل و کای اسکوئر مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج بیانگر آن است که میانگین نمره ی عوامل تنش زا مادران نوزادان نارس در گروه کنترل از 26/6± 73/42 به 09/7 ± 62/42 کاهش یافت که از نظر آماری معنی دار نبود(906/0P=)؛ اما در گروه آزمون از 36/4± 78/48 به 84/4± 33/25 کاهش یافت، که از نظر آماری تفاوت معنی دار مشاهده شد(001/0>P). همچنین در گروه کنترل میانگین نمره عوامل تسکین دهنده مادران نوزادان نارس از 61/2± 98/2 به 29/2± 07/3 افزایش یافت که از نظر آماری معنی دار نبود (415/0=P) اما در گروه آزمون از 72/1± 51/4 به 16/1± 29/7 افزایش یافت، که از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت (001/0>P). نتیجه گیری: بر مبنای یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود پس از تولد، به والدین نوزادان نارس، بخصوص مادران، آمادگی های لازم برای مواجهه با نوزاد در بخش مراقبت های ویژه و برقراری ارتباط مناسب با نوزاد ارائه شود.

مقدمه: جهت ارزیابی رضایتمندی خانواده بیماران بخش مراقبت ویژه طراحی و بکارگیری ابزاری معتبر و پایا ضروری بود. این مطالعه با هدف ترجمه و اعتباریابی اولیه نسخه فارسی پرسشنامه 24 گویه ای سنجش رضایتمندی خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه 24-FS-ICU انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش روش شناختی است که روی150 نفر از اعضای خانواده بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های شهر شیراز انجام شد. ترجمه پرسشنامه اصلی با استفاده از روش backward forward انجام گردید. روایی محتوایی پرسشنامه با نظرخواهی از 15 نفر از متخصصان در این زمینه و روایی صوری به روش کیفی از طریق مصاحبه با 10 همراه بیمار انجام شد. سپس روایی سازه با استفاده از مقایسه گروه های شناخته شده، روایی همگرا از طریق سنجش همبستگی بین نسخه فارسی پرسشنامه 24-FS-ICU و پرسشنامه فارسی سنجش نیازهای خانواده بیماران (CCFNI) و پایایی ابزار با تحلیل همسانی درونی بررسی شد. یافته ها: نتایج تحلیل مقایسه گروه های شناخته شده نشان داد که میانگین نمره کل مقیاس نسخه فارسی پرسشنامه 24-FS-ICU در همراهان مرد به طور معنی دار بیشتر از همراهان زن است (001/0P=). روایی همگرا بیانگر همبستگی معنی دار بین نسخه فارسی پرسشنامه24-FS-ICU و CCFNI بود. ضریب آلفای کرونباخ برای ابعاد و کل پرسشنامه بین 789/0-758/0 بود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش، نشان دهنده روایی و پایایی مناسب نسخه فارسی پرسشنامه سنجش رضایتمندی خانواده بیماران 24-FS-ICU است. به طوری که قابلیت به کارگیری در موقعیت های مختلف از جمله محیط های بالینی و تحقیقاتی را دارد. پیشنهاد می گردد در مطالعات آینده روایی سازه پرسشنامه 24-FS-ICU با استفاده از تحلیل عاملی در نمونه بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: در سالهای اخیرکاهش باروری در ایران به یکی از مشکلات جمعیتی تبدیل شده که مورد توجه سیاست گذاران قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی عوامل اجتماعی مرتبط با نگرش به فرزند آوری بود. مواد و روش کار: روش پژوهش پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامة محقق ساخته بود. بدین منظور از بخشی از داده های طرح تحولات باروری در ایران و از اطلاعات 374 مرد و زن همسردار 49-15در شهرکرمانشاه استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از نرم افزار 22 SPSS استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از رگرسیون خطی، همبستگی پیرسون، آزمون t وتحلیل واریانس تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین متغیرهای محل سکونت، نوع مسکن، اندازه مسکن، وضع فعالیت، تحصیلات و پایگاه اقتصادی – اجتماعی با نگرش به فرزندآوری رابطه معنادار آماری وجود ندارد(05/0p). در مجموع متغیرهای تحقیق توانسته اند 23 درصد از تغییرات نگرش به فرزند آوری را تبیین کنند. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که تعداد مطلوب فرزندان زوجین جوان متاثر از شرایط زندگی آنهاست، لذا موفقیت سیاست های تشویق موالید منوط به ایجاد تغییرات در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی به نحوی است که فرزندآوری زوجین جوان را تسهیل کند.

مقدمه: زخم های فشاری یک مشکل بهداشتی مهم در سراسر جهان است. پرستاران به عنوان یکی از اعضای اصلی تیم سلامت نقش مهمی در پیشگیری، ارزیابی عوامل خطر و درمان زخم فشاری دارند. یکی از متغیرهای تأثیرگذار بر پیشگیری از زخم فشاری نگرش پرستاران است. نگرش مثبت نسبت به پیشگیری از زخم فشاری تاثیر مثبتی بر مراقبت های پیشگیرانه دارد. پژوهش حاضر با هدف روان سنجی و تعیین ساختار عاملی ابزار نگرش نسبت به پیشگیری از زخم فشاری (APuP) در پرستاران ایرانی انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه روش شناختی بود. جامعه پژوهش شامل 190 پرستار شاغل در بخش های مراقبت های ویژه، داخلی، جراحی، ارتوپدی، قلب و عروق، داخلی مغز و اعصاب و جراحی مغز و اعصاب در 4 بیمارستان آموزشی-درمانی شهر اردبیل بود که به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. برای تعیین خصوصیات روان سنجی ابزار از روایی سازه (تحلیل عامل تأییدی)، پایایی همسانی درونی و پایایی ثبات استفاده گردید. جهت بررسی سازه عاملی ابزار، از تحلیل عامل تأییدی با استفاده از نرم افزار لیزرل نسخه 8/8 و برای سایر موارد از نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه، 190 پرستار شرکت کردند که از این تعداد 76 نفر در بخش های مراقبت های ویژه و 114 نفر در بخش های عمومی مشغول به کار بودند. نتایج مطالعه نشان داد 4/93 درصد از پرستاران مراقبت های ویژه و 4/97 درصد از پرستاران عمومی دارای مدرک کارشناسی بودند. میانگین سنی پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه 36/59± 5/31 و پرستاران شاغل در بخش های عمومی 98/4± 73/30 بود. با توجه به مناسب بودن شاخص های نیکویی برازش از جمله GFI، AGFI، CFI، RMSEA در تحلیل عاملی تأییدی ابزار 5 عاملی با تمام 13 گویه مورد تأیید قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ برای کل ابزار 70/0 و همبستگی بین دوبار آزمون با فاصله 20 روز در 30 نمونه 85/0 به دست آمد (0001/0>, p85/0=r). نتیجه گیری: با توجه به تایید روایی سازه و پایایی ثبات این ابزار، می توان نتیجه گرفت که نسخه فارسی ابزار نگرش نسبت به پیشگیری از زخم فشار می تواند به عنوان ابزاری استاندارد برای ارزیابی نگرش پرستاران در مورد پیشگیری از زخم فشاری و انجام سایر تحقیقات مرتبط با این موضوع مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: کاتاراکت، یکی از علل شایع ناتوانی در سالمندان است. سالمندان منتخب عمل جراحی کاتاراکت، مانند هر نوع عمل جراحی دیگر، اضطراب فراوانی را تجربه می کنند که این اضطراب، بر ابعاد روانی و فیزیولوژیکی آنان تأثیر نامطلوبی دارد. مداخله ی آموزشی، ازجمله ی مداخلات پرستاری رایج و مناسب جهت کاهش اضطراب است که ضمن نداشتن هزینه، عوارضی نیز در بر ندارد؛ بنابراین، مطالعه ی حاضر، با هدف بررسی تأثیر آموزش به روش نمایش فیلم بر میزان اضطراب قبل از عمل سالمندان کاندید جراحی کاتاراکت انجام گرفت. مواد و روش کار: این پژوهش، یک مطالعه ی مداخله ای تصادفی بود که طی آن 50 بیمار سالمند منتخب عمل جراحی کاتاراکت که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی به روش بلوک های جای گشتی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. گروه مداخله، آموزش آمادگی را از طریق فیلم طراحی شده دریافت نمود و گروه شاهد، آموزشی دریافت نکرد. این فیلم، حاوی اطلاعاتی درباره ی آمادگی قبل از عمل، آشنایی با فضا و تجهیزات اتاق عمل، قسمتی از انجام جراحی، فضای ریکاوری و همچنین اطلاعاتی درباره ی مراقبت های بعد از عمل و زمان مراجعات بعدی به پزشک بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 16، در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد و از آزمون های آماری تی زوجی، مجذورکای و آنالیز کواریانس استفاده گردید. یافته ها: میانگین نمره ی متغیر اضطراب در گروه مداخله و شاهد، تفاوت معنادار داشت (05/0 > p). همچنین تحلیل های آنالیز کواریانس تک متغیری، نشان داد که تفاوت معنی دار بین دو گروه در کاهش اضطراب در مرحله ی پس آزمون وجود ندارد. نتیجه گیری: نتیجه ی مطالعه ی حاضر، نشان داد که آموزش به روش نمایش فیلم، بر روی اضطراب قبل از عمل سالمندان کاندید جراحی کاتاراکت تأثیری نداشته است. با توجه به اهمیت مدیریت اضطراب در سالمندان کاندید جراحی، پیشنهاد می شود که پرستاران به همراه استفاده از روش نمایش فیلم، از روش های آموزشی دیگری مانند استفاده از پمفلت و یا آموزش چهره به چهره نیز بهره ببرند.

قلدریMobbing و زورگوییBullying در محیط کار یکی از چالش های بزرگ مدیریت منابع انسانی است که اثرات فردی و سازمانی منفی به دنبال دارد. قلدری و زورگویی یک آسیب سازمانی است که فرد یا گروهی با تحقیر، طرد، اتهامات بی اساس و آزار و اذیت، همکار دیگر خود را وادار به ترک سازمان می کنند[1]. قربانی با فشار روانی زیادی مواجه شده و این امر باعث کاهش انگیزه و رضایت شغلی، ناتوانی در کار، بیماری های جسمی و روحی و حتی مرگ (خودکشی) او می شود. قلدری و زورگویی آکادمیک نوعی رفتار هدفمند پیچیده، پنهان و بدون خشونت علنی در محیط دانشگاه توسط یک یا چند نفر از اعضای هیأت علمی بر علیه یک همکار است که با هدف تهدید، تحقیر، طرد و آزار و اذیت او برای تبعیت از آنها یا ترک سازمان انجام می شود. این نوع قلدری با توجه به استعداد، شخصیت، اهداف و رفتارهای فرد زورگو نسبت به زورگویی های معمول سازمانی، آثار مخرب بیشتری به دنبال دارد. با توجه به اینکه فرد زورگو استاد دانشگاه و با هوش است، فرآیند پیچیده ای را برای به دام انداختن قربانی طراحی و اجرا می کند و تلاش می کند تا ردی از خود باقی نگذارد.