زمینه و هدف: عوامل متعددی سلامت روان دانشجویان را به عنوان آینده سازان و نیروهای برگزیده کشور به خطر می اندازد. ازاین رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی– رفتاری با درمان فراتشخیصی بر نشانگان بالینی و تحمل آشفتگی دانشجویان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های شهر مشهد بودند. نمونه پژوهش شامل 45 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون، گروه های آزمایش درمان شناختی-رفتاری(فری 2007) و درمان فراتشخیصی(بارلو 2011) قرار گرفتند و سپس پس آزمون و پیگیری انجام شد. ابزار پژوهش شامل مقیاس افسردگی اضطراب استرس لاویبوند و لاویبوند و مقیاس تحمل آشفتگی سیمونز و گاهر بود. داده ها با نرم افزار SPSS و تحلیل واریانس با ارزیابی مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین میانگین نمره نشانگان بالینی گروه های فراتشخیصی و شناختی-رفتاری با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p). همچنین بین میانگین نمره نشانگان بالینی گروه فراتشخیصی و شناختی-رفتاری تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p). بررسی متغیر تحمل آشفتگی نشان داد که بین گروه های فراتشخیصی و شناختی با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p)، اما بین میانگین نمره تحمل آشفتگی گروه فراتشخیصی و شناختی رفتاری تفاوت معنادار وجود ندارد (05/0