JOURNAL OF MAZANDARAN UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCES
Year:2012 | Volume:22 | Issue:96|Papers Count:5

سابقه و هدف: باکتری های کلستریدیوم بوتولینوم هفت نوع نوروتوکسین تولید می کنند که تیپ های A، B،E  و F منجر به بوتولیسم در انسان می شوند. یکی از روش های درمانی بوتولیسم می تواند از طریق مهار فعالیت آنزیمی ناحیه کاتالیتیک نوروتوکسین بوتولینوم توسط مهارکننده ها باشد. در این مطالعه، ناحیه کاتالیتیک نوروتوکسین بوتولینوم تیپ E در وکتور بیانی pET28a همسانه سازی و در باکتری میزبان E. coli سویه BL21(DE3) بیان شده است.مواد و روش ها: به منظور همانندسازی ناحیه مورد نظر،DNA  ژنومی باکتری استخراج گردید. با استفاده از واکنش PCR توالی مورد نظر تکثیر شد. سپس محصول PCR در وکتور pGEM-T Easy وارد و وکتور نوترکیب به سلول های میزبان E. coli سویه DH5a منتقل گردید. سپس با واکنش الحاق محصول همسانه سازی شده از وکتور pGEM-T Easy به وکتور بیانی pET28a منتقل شد. در نهایت پلاسمید نوترکیب pET28a به باکتری E. coli سویه BL21(DE3) انتقال داده شد. بیان ناحیه کاتالیتیک در شرایط استاندارد مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از برش آنزیمی و واکنش PCR بیانگر همانندسازی و زیر همانندسازی به ترتیب در وکتورهایpGEM-T Easy  و pET28a بود. نتایج تعیین توالی نیز صحت حضور توالی مورد نظر را تایید کرد. در نهایت بیان قطعه مورد مطالعه، با استفاده از ژل SDS-PAGE و آزمایش وسترن بلات تایید گردید.استنتاج: همسانه سازی توالی مورد مطالعه، به ترتیب در وکتورهای pGEM-T Easy و pET28a با صحت کامل انجام گرفت. همچنین نتایج بیان و تایید محصول بیانی در باکتری E. coli BL21(DE3) بیانگر صحت بیان محصول مورد نظر بود.

سابقه و هدف: دیازینون یک حشره کش ارگانوفسفره است که به میزان زیادی در باغبانی، کشاورزی و دامپروری کاربرد دارد. دیازینون می تواند از طریق دستگاه گوارش، سیستم تنفسی و پوست وارد بدن شود و باعث اخلال در فرایند احیاء، تغییر در فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و افزایش پراکسیداسیون لیپدی در بسیاری از ارگان ها شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تحت مزمن مواجهه با سم دیازینون بر پراکسیداسیون لیپیدی غشای سلول و اثر محافظتی مصرف ال - کارنیتین بر این روند می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از موش نر نژاد ویستار استفاده شده که به 8 گروه (هر گروه 5 سر) تقسیم شدند. گروه کنترل (نرمال سالین)، دیازینون (20 mg/kg)، ال - کارنیتین با دوزهای 150 mg/kg و 100 و 50 و 3 گروه دیگر ترکیبی از دیازینون و هر یک از دوزهای ال - کارنیتین را به صورت داخل صفاقی (IP) به مدت 4 هفته دریافت کردند. 24 ساعت پس از آخرین تزریق، حیوانات توسط تزریق کتامین بیهوش شدند و 2ml از خون قلب حیوانات خارج شد. سپس غلظت مالون دی آلدهید (MDA) بر حسب میکرومولار تیوباربیتوریک اسید با روش lappena محاسبه شد. اطلاعات با استفاده از رایانه وارد نرم افزار SPSS شد و با آزمون آماری کراسکال والیس و من ویتنی با سطح معنی داری 0.05 تفاوت بین گروه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: غلظت سرمی MDA در گروه دریافت کننده دیازینون نسبت به گروه کنترل (p=0.009) افزایش معنی داری داشته است و همچنین سطح سرمی MDA در گروه های دریافت کننده ترکیب دیازینون و دوزهای مختلف ال - کارنیتین نسبت به گروه دریافت کننده دیازینون، کاهش معنی داری را نشان می دهد (p=0.014).استنتاج: ال - کارنیتین باعث بهبود پراکسیداسیون لیپیدی تولید شده در بدن توسط سم دیازینون می شود و با کاهش سطح مالون دی آلدهید (MDA) در خنثی سازی رادیکال های آزاد ناشی از سم دیازینون موثر است.

سابقه و هدف: امروزه، مداخلات پزشکی غیرضروری ارائه شده برای زایمان، منجر به ایجاد پیامدهای نامطلوب در زمینه مادری شده است. این تحقیق به منظور مقایسه پیامدهای مادری در زنان نخست زا در دو گروه زایمان فیزیولوژیک و مرسوم صورت گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور، برای 370 مادر نخست زا به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده، در بیمارستان شهید نورانی تالش انجام گرفت. انتخاب نمونه ها به صورت تصادفی با استفاده از نرم افزار Rand list و از طریق بلوک بندی 4 و 6 تائی انجام شد. نوع مداخله شامل (رایحه درمانی، ماساژ، حرکات ویژه لگنی با استفاده از توپ زایمانی، ماساژ با روغن اسطوخودوس در ناحیه کمر و شکم در زمان انقباضات رحمی و حمایت مداوم در کنار زائو در فاز فعال) در پاکت ارائه شده به هر مراجعه کننده، تعیین شده بود. داده های مورد نیاز از طریق مشاهده سیر زایمان، مصاحبه با مادران و مطالعه مندرجات پرونده آنها گردآوری شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، چک لیست پنج قسمتی که مشخصات واحدهای مورد پژوهش، فرم پارتوگراف، ارزیابی مراحل اول، دوم، سوم، چهارم و ده روز بعد از زایمان، بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری (SPSS (ver13 و آزمون های تی و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از نظر نوع زایمان میزان زایمان طبیعی با اپی زیاتومی و سزارین در گروه دوم به ترتیب (44.9 درصد) و (35.1 درصد) بیشتر از گروه اول در زایمان طبیعی با اپی زیاتومی (18.9 درصد) و سزارین (11.4 درصد) بود. از نظر زایمان طبیعی بدون اپی زیاتومی در گروه اول (69.7 درصد) بیشتر از گروه دوم (20 درصد) بود و اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده شد (p<0.001). همچنین در گروه اول عفونت بعد از زایمان (94.1 درصد) کمتر از گروه دوم (89.9 درصد) بود و این تفاوت معنی دار بود (p=0.009).استنتاج: جهت جلوگیری عوارض ناشی از مداخلات نامناسب به مادران باردار در خصوص طبیعی بودن روند زایمان و دوری از هر گونه نگرانی، کلاس های آموزشی دوران بارداری ارائه گردد.

یکی از مهمترین و کارآمدترین شاخص ها و شیوه های سنجش بروندادهای علمی استفاده از مطالعات علم سنجی با بررسی مقالات پژوهشی منتشر شده در نشریات علمی است. تحقیقات بسیاری از جمله پورتیلو سالیدو؛ والس والنزوئل، پرز - کارسلس، اوسانا و لونا؛ بیگلو و چخماچی به بررسی علم سنجی موضوعات مختلف پرداخته اند.

سابقه و هدف: محققان نانوتکنولوژی ابعاد وسیعی از کاربرد نانوذرات را شناسایی کرده اند که ممکن است نقش مهمی در درمان بیماری ها داشته باشد. با توجه به عدم وجود مستندات دقیق درباره سمیت نانوذرات نقره این تحقیق با هدف بررسی تاثیر نانوذرات نقره بر آنزیم فسفوکراتین کیناز صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه کلوئید نانونقره با غلظت های 50، 100، 200 و 400 PPm به رت های نر ویستار در پنج روز متوالی تزریق و سپس خونگیری انجام شد و نمونه بافتی تهیه شده از عضله اسکلتی با هماتوکسیلین - ائوزین رنگ آمیزی شد. برای بررسی تاثیر نانونقره بر فعالیت آنزیم فسفوکراتین کیناز در روزهای مختلف از آزمون آماری استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت های مختلف نانوذرات نقره بر روی فعالیت آنزیم فسفوکراتین کیناز تاثیر معنی دار ندارد (p=0.841) اما اثر زمان بر فعالیت آنزیم فسفوکراتین کیناز موثر است (p=0.005) به طوری که در روز هشتم بعد از تیمار در همه غلظت های نانوذرات نقره میانگین فعالیت آنزیم فسفوکراتین کیناز افزایش یافته است. تغییرات بافتی در دوز PPm 400 از نانوذرات نقره نیز رخ داد.استنتاج: گسترش نانوتکنولوژی در دنیای امروز و استفاده از آن در ساخت لوازم پزشکی و لوازم خانگی بر کسی پوشیده نیست. بنابراین تعمیم نتایج این مطالعه می تواند در زمینه آسیب های عضلانی در انسان در زمینه پزشکی مورد استفاده قرار گیرد لذا باید در استفاده از لوازم حاوی نانونقره احتیاط فراوانی به عمل آید.