سابقه و هدف: پیپرین مهم ترین آلکالویید فلفل سیاه، دارای خواص آنتی اکسیدانی و حفاظتی برای نورون ها است. بنابراین کاندید مناسبی برای مطالعه در مدل های حیوانی بیماری مولتیپل اسکلروزیس می باشد. در این مطالعه اثر پیش درمانی پیپرین بر حافظه فضایی، شاخص های استرس اکسیداتیو و ترمیم میلین در مدل دمیلیناسیون موضعی بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی موش های صحرایی نر نژاد ویستار با وزن (220-200 گرم) در 4 گروه آزمایشی n=8 مورد مطالعه قرار گرفتند. دمیلیناسیون با تزریق لیزولسیتین در ناحیهCA1 هیپوکامپ القاء شد. پیپرین از دو هفته قبل از القای دمیلیناسیون با دوز mg/kg5 تا پایان دوره به صورت داخل صفاقی تزریق شد. اثر پیپرین بر حافظه فضایی با تست ماز آبی موریس و بر بیان ژن های iNOS, Hmox-1, Nrf2و MBP در بافت هیپوکامپ با تکنیک qPCR ارزیابی شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بافت هیپوکامپ با تست FRAP اندازه گیری شد. یافته ها: پیش درمانی با پیپرین سبب کاهش شاخص زمان و مسافت طی شده و افزایش زمان اقامت در ربع هدف در آزمون ماز آبی شد (0001/0