مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
سال:1386 | دوره:17 | شماره:58 |تعداد مقالات:24

سابقه و هدف: سرگیجه وضعیتی خوش خیم حمله ای (BPPV) شایع ترین علت سرگیجه است. پاتوفیزیولوژی این بیماری امروزه بر اساس نظریه سنگ مجرا (canalolithiasis) توصیف می شود. این مطالعه به منظور مقایسه اثر دوروش مانور فیزیکی و تجویز دارو در درمان BPPV انجام گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی روی 45 بیمار مبتلا به BPPV انجام شده است. بیماران طی اولین معاینه به صورت تصادفی انتخاب و بر اساس سن و جنس و علت بیماری همسان سازی و سپس به دو گروه تقسیم شدند. 22 نفر تحت درمان دارویی با بتاهیستین و 23 بیمار تحت درمان با مانور ایپلی (Epley) قرار گرفتند. میزان بهبودی هر گروه با آزمون هال پایک (Hall Pike) و شرح حال یک هفته و یک ماه بعد ارزیابی شد.یافته ها: یک هفته بعد از درمان 58.3 درصد در گروه دارو و 94.1 درصد در گروه مانور، آزمون هال پایک منفی داشتند، میزان بهبودی شکایات نیز از همه بیماران سوال شد که یک هفته بعد از درمان 39.77 درصد بیماران گروه دارو و 81.52 درصد بیماران گروه مانور بهبود یافتند که این اختلاف به لحاظ آماری معنی دارا می باشد (p<0.001).338/4-=Z) یک ماه بعد از درمان 56.83 درصد گروه دارو و 86/96 درصد گروه مانور بهبود یافتند (P<0.01 و z=-3.36) اختلاف بین میزان بهبودی یک هفته و یک ماه بعد از درمان در گروه دارو معنی دار بود (P<0.01 و z=2.85) ولی در گروه مانور اختلاف معنی داری به دست نیامد.استنتاج: مانور ایپلی در کنترل کوتاه مدت علائم BPPV بسیار موثرتر از دارو عمل می کند و روش مناسبی برای درمان این بیماری می باشد.

سابقه و هدف: مطالعات متعددی جهت دستیابی به کاهش درد پس از هموروئیدکتومی (Hemorrhoidectomy) انجام شده است که از آن ها می توان به نقش سم بوتولیسم، مهار نواحی خلفی اطراف مقعد با روپیواکائین 0.75 درصد، و پماد 0.2 درصد نیتروگلیسرین اشاره نمود. ولی نمی توان از آن ها به طور معمول برای کاهش درد هموروئیدکتومی استفاده نمود. از طرفی مشخص شده است که مترونیدازل خوراکی نیز درد پس از هموروئید کتومی را کاهش می دهد. لذا مطالعه حاضر اثربخشی مترونیدازل موضعی (10 درصد) را در کاهش دردهای پس از جراحی و درد پس از دفع در هموروئیدکتومی (برای کاهش عوارض عمومی دارو) مورد بررسی قرار می دهد.مواد و روش ها: ابتدا فرمولاسیون مناسب از پماد مترونیدازل 10 درصد تهیه شد و در ادامه با یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو بی خبر، آینده نگر و تصادفی، درد پس از هموروئیدکتومی با استفـاده از مترونیـدازل موضعـی (10 درصـد) و فـرآورده دارونمـا که در ناحیـه جراحـی استعمـال می شدنـد، مقـایسه شـد. درد، با استفاده از معیـار دیداری - قیاسـی ) Visual analog scale)VAS در ساعات ششم، دوازدهم و بیست و چهارم و همچنین روزهای دوم، هفتم و چهاردهم پس از جراحی ارزیابی شد. مصرف مخدر، مسکن و مشکلات بعد از جراحی ثبت شد.یافته ها: 47 بیمار به صورت تصادفی انتخاب شدند، 25 نفر در گروه مترونیدازل و 22 نفر در گروه دارونما قرار گرفتند. بیماران گروه مترونیدازل موضعی در مقایسه با گروه دارونما در ساعات ششم و دوازدهم و روزهای اول، دوم، هفتم و چهاردهم به طور مشخص (P<0.04) درد کمتری داشتند.از نظر میزان مصرف مخدر، تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد البته به استثنای ساعت دوازدهم پس از جراحی که دو گروه تفاوت معنی داری در این مورد داشتند (P<0.05). بیمارانی که در گروه مترونیدازل بودند، مسکن کمتری در مقایسه با گروه دارونما دریافت کردند و تفاوت دو گروه در روزهای دوم و هفتم از این نظر معنی دار بود (P=0.049 و P=0.024). درد پس از دفع نیز در روز دوم پس از جراحی در گروه مترونیدازل به طور معنی داری کاهش یافت (P=0.016).استنتاج: مترونیدازل موضعی (10 درصد) مشکلات پس از جراحی را در ساعات ششم و دوازدهم و همچنین روزهای اول، دوم، هفتم و چهاردهم پس از هموروئیدکتومی کاهش داد. درد پس از دفع نیز در مقایسه با گروه شاهد کمتر شد. علی رغم این نتایج برای استفاده وسیع از این فراورده، در بالین نیاز به مطالعه بیشتری می باشد.

سابقه و هدف: ارزیابی انسدادهای مشکوک مجاری صفراوی به کمک روش های رایج قدیمی مانند سونوگرافی، پرتو نگاری رایانه ای (CT) و یا روش هـای تهاجمی دیگر انجام می گیـرد. تصویـربـرداری مجـاری صفراوی و لـوزالمعده (Cholangiopancreatography) به روش رزونانس مغناطیسی روشی کم خطر و غیر تهاجمی است که از قدرت تشخیصی مناسبی در سیستم کبدی و صفراوی برخوردار است. هدف از این مطالعه، مقایسه قدرت تشخیصی تصویربرداری مجاری صفراوی به روش رزونانس مغناطیسی، سونوگرافی کبد و مجاری صفراوی و آزمون های عملکردی کبد در ارزیابی های قبل از عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا همراه با انسدادهای مشکوک مجاری صفراوی است.مواد و روش ها: بیماران شرکت کننده در این مطالعه، نامزد تاخیری عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا به روش باز و دارای عوامل خطرساز سنگ مجاری صفراوی و به تبع آن، مشکوک به انسدادهای مجاری صفراوی بوده اند و روش های تشخیصی تصویربرداری مجاری صفراوی به روش رزونانس مغناطیسی، کبدی و مجاری صفراوی و آزمون های عملکردی کبد را قبل از عمل جراحی مزبور انجام داده اند. سپس تمام بیماران تحت عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا به روش باز همـراه با تصـویربـرداری مجـاری صفـراوی حیـن عمل در مرکـز آموزشی - درمانی امام خمینی ساری در بین سال های 1382-84 قرار گرفتند. بیماران تا 3 ماه هر ماهه از نظر عوارض احتمالی بعد از عمل پی گیری شدند.یافته ها: 30 بیمار (11مرد و 19 زن) با میانگین سنی 53.93±13.32 سال و محدوده سنی 75- 38 سال همه ارزیابی های قبل و حین عمل جراحی مزبور را انجام دادند. در روش تصویربرداری به روش رزونانس مغناطیسی، حساسیت 81.81، ویژگی 87.50 و کارایی 83.33 درصد، در روش سونوگرافی، حساسیت 18.18، ویژگی 87.50 و کارایی 36.66 درصد و در روش آزمون های عملکردی کبد، حساسیت 54.54، ویژگی 37.50 و کارایی 50 درصد به دست آمد.استنتاج: تصویربرداری مجاری صفراوی به روش رزونانس مغناطیسی روشی بسیار سالم و کم تهاجم بوده و برای تعیین وجود سنگ های احتمالی در بیماران مشکوک به انسداد مجاری صفراوی در مقایسه با سایر روش های تشخیصی، کارایی بسیار بالایی دارد. نویسندگان این مقاله، در صورت عدم دسترسی پزشکان به انجام تصویربرداری مجاری صفراوی به روش رزونانس مغناطیسی، آن را فقط برای اصلاح موارد منفی کاذب سونوگرافی و یا وجود یافته های آزمایشگاهی سرمی مشکوک و فاقد نتایج سونوگرافی مشخص توصیه می کنند و استفاده از چهارچوب تشخیصی ارائه شده برای ارزیابی این گروه از بیماران را پیشنهاد می کنند.

سابقه و هدف: سرطان پستان شایع تـرین بدخیمـی در زنان محسوب می گردد. در طی 50 سال گذشته میزان بروز سرطان پستان به طور قابل توجهی در ایالات متحده افزایش یافته؛ به طوری که تقریبا از هر 8 زن یک نفر مبتلا می شود. ظهور bcl2 در بیش از نیمی از سرطان های پستان دیده شده است. ظهور بیش از حد Bcl-2 با سرطانی شدن و کاهش مرگ برنامه ریزی شده (Apoptosis) در پاسخ به مسمومیت های سلولی مرتبط می باشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ظهور ژن bcl2 در سرطان پستان و ارتباط آن با درجه بدخیمی، مرحله تومور، و درگیری گره های لنفاوی می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی بر روی 75 بیمار مبتلا به سرطان پستان بیمارستان شهید مصطفی خمینی (83-1379) انجام گرفت. پس از آماده سازی، از نمونه، برش بافتی گرفته شد. یکی از برش های بافتی تومور و گره های لنفاوی با روش  هماتوکسیلین و ائوزین، رنگ آمیزی گردید. لام دیگری به روش ایمنی - بافتی - شیمیایی با آنتی بادی پلی کلونال از نظر bcl2 بررسی شد.تمامی لام ها توسط آسیب شناس واحد، مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون مربع کای، من ویتنی و توسط نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 54.01 و با انحراف معیار 12.52 سال بود. 69.3 درصد بیماران درگیری غدد لنفاوی داشتند،41.3 درصد نمونه ها bcl2 مثبت بودند. در این بررسی بین ظهور bcl2 و مرحله بندی تومور (stage) و نیز درگیری غدد لنفاوی ارتباط معنی داری یافت نشد. تنها بین ظهور bcl2 و درجه بدخیمی (grade) ارتباط معنی داری مشاهده گردید (p<0.006).استنتاج: به نظر می رسد، bcl2 عامل موثری در پیش‎آگهی سرطان پستان می باشد. جهت به دست آوردن نتایج قطعی و تعیین نقش bcl2 در پیش آگهی سرطان پستان بررسی همزمان سایر نشانگرهای تومور، ارزشمند می باشد.

سابقه و هدف: شل کننده های عضلانی امروزه به عنوان یکی از داروهای اساسی جهت فراهم آوردن شرایط مناسب لوله گزاری تراشه و جراحی می باشند. با توجه به این که در اکثر شرایط، نیاز به لوله گذاری تراشه در زمان کوتاه می باشد و اکثرا شل کننده های غیر قطبی موجود دارای شروع اثر نسبتا طولانی هستند، در این مطالعه تکنیک مقادیر اولیه (Priming) در مورد داروی آتراکوریوم و پانکرونیوم جهت ایجاد شلی سریع و مطلوب در هنگام لوله گذاری تراشه مقایسه شد.مواد و روش ها: 65 بیمار با کلاس یک ASA در این مطالعه آینده نگر وارد شدند و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه "الف" پانکرونیوم و در گـروه "ب" آترکوریوم تجویـز شـد. در ابتـدا مقادیـر اولیـه (Priming) بـه صورت 20 درصد مقدار کلی شل کننده تزریق شد. با دستگاه محرک عصبی محیطی، قدرت کشش عضلانی (Twitch) ثبت شد و با از بین رفتن بیش از 80 درصد قدرت کشش عضلانی لوله گذاری انجام شد. زمان از بین رفتن کامل کشش عضلانی نیز ثبت شد.یافته ها: متوسط زمان تزریق مقادیر اولیه شل کننده تا زمان لوله گذاری در گروه پانکرونیوم 94.47 ثانیه و در گروه آتراکوریم 142.9 ثانیه بود که با همدیگر اختلاف معنی داری داشتند (P<0.01). اگر جهت لوله گذاری تراشه تا زمان از بین رفتن پاسخ کشش عضلانی صبر شود، باز هم زمان مربوط به پانکرونیوم به طور قابل توجهی کوتاه تر از آتراکوریوم خواهد بود (P<0.01).استنتاج: در تکنیک Priming، با پانکرونیوم زمان لوله گذاری تراشه به طور قابل توجهی کوتاه تر از آتراکوریوم می باشد. بنابـراین در صورت نیـاز به شلی سریـع تر و با توجـه به شرایط بیمار، پانکرونیوم شل کننده بهتـری از آتراکوریـوم می باشد.

سابقه و هدف: در تحقیق قبل نشان داده شد که عصاره گل بابونه (Matricaria Chamomilla) در پدیده درد و اضطراب در موش نر و ماده به طور وابسته به جنس عمل می کند. در این تحقیق اثر عصاره هیدروالکلی این گیاه بر رفتار فعالیت حرکتی در حضور و غیاب غدد جنسی در موش سوری نر و ماده بالغ از نژاد NMRI در آزمون میدان باز مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: حیوانات در گروه های 7 تایی سالم، شم، فاقد غدد جنسی و دریافت کننده عصاره هیدروالکلی بابونه (30mg/kg  و 50mg/kg) تقسیم شدند. دستگاه پایش فعالیت حرکتی (Motor Activity Monitor) جهت ارزیابی شاخص های فعالیت حرکتی (تعداد حرکت خطی، تعداد حرکات کلیشه ای و تعداد حرکات بلند شدن بر روی پاها (Rearing) در آزمون میدان باز برای کلیه گروه ها مورد استفاده قرار گرفت. جهت ارزیابی آماری داده ها از روش آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون t و متعاقبا از آزمون توکی استفاده شد.یافته ها: 1) عصاره هیدروالکلی بابونه به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم، شاخص های فعالیت حرکتی را در موش های نر، هم در حضور و هم در غیاب غدد جنسی کاهش داد. 2) عصاره هیدروالکلی بابونه به میزان 50 میلی گرم بر کیلوگرم شاخص های فعالیت حرکتی را در موش های ماده، هم در حضور و هم غیاب غدد جنسی افزایش داد. 3) حذف غدد جنسی در موش های نر اثری بر میزان شاخص های فعالیت حرکتی نداشت. 4) حذف غدد جنسی در موش های ماده شاخص های فعالیت حرکتی را کاهش داد.استنتاج: با توجه به شواهد موجود به نظر می رسد عصاره هیدروالکلی گل بابونه با تحت تاثیر قرار دادن برخی عوامل وابسته به جنس مانند سیستم های نوروشیمیایی فعالیت حرکتی را در موش سوری نر و ماده تحت تاثیر قرار می دهد و احتمالا بخشی از این اثر در موش های ماده، وابسته به گیرنده های هورمون های جنسی است.

سابقه و هدف: با توجه به میزان تولد سالانه تالاسمی ماژور در کشور، پیشگیری از این بیماری از طریق تشخیص پیش از تولد از اولویت های بهداشتی است. در ایران در 20-10 درصد افراد ناقل تالاسمی، جهش ژنی ناشناخته باقی می ماند. در چنین مواردی بررسی پیوستگی ژنی با استفاده از جایگاه های چند شکلی داخل یا نزدیک ژن برای ردیابی کروموزوم حامل جهش یا طبیعی، جهت تشخیص پیش از تولد، قابل انجام است. جایگاه SspI که برای اولین بار در ایران مورد بررسی قرار می گیرد، داخل اینترون II ژن بتاگلوبین قرار دارد. هدف این مطالعه تعیین فراوانی چند شکلی این جایگاه در جمعیت استان مازندران می باشد.مواد و روش ها: خون محیطی 211 فرد ناقل تالاسمی ساکن استان مازندران تهیه شد. پس از استخراج DNA و تکثیر ناحیه ژنی بتاگلوبین حاوی جایگاه چند شکلی SspI با استفاده از روش واکنش زنجیره پلی مراز (PCR)، اثر آنزیم SspI با استفاده از ژل آگاروز ارزیابی شد.یافته ها: از 422 کروموزوم بررسی شده، 20.6 درصد برای جایگاه SspI منفی بود. جایگاه های منفی تقریبا به میزان برابر با آلل های سالم و جهش یافته همراه بودند (11.9 درصد و 14.3 درصد).استنتاج: از بررسی جایگاه SspI برای ردیابی کروموزوم های حاوی آلل سالم و جهش یافته ژن بتاگلوبین می توان استفاده کرد.

سابقه و هدف: طبق نظر انجمن متخصصان زنان و زایمان در آمریکا، زایمان زودرس، به صورت تولد نوزاد قبل از 37 هفته کامل بارداری تعریف می شود. میزان بروز آن 8 تا 11 درصد می باشد. زایمان زودرس یکی از علل مهم مرگ و میر و بیمارگنی نوزادان به شمار می آید و از نظر سبب شناسی، عفونت تحت بالینی دستگاه تناسلی فوقانی، در بروز این مشکل، مطرح می باشد. هدف این مطالعه اندازه گیری فریتین دهانه رحم، به عنوان یک نشانگر التهابی و عفونی، در هفته22 تا 26 بارداری و بررسی رابطه مقدار آن با بروز زایمان زودرس خود به خودی در آینده می باشد.مواد و روش ها: طی یک مطالعه مورد - شاهدی آشیان گرفته (nested case-control)، 300 خانم بارداربا حاملگی تک قلو در هفته های 22 تا 26 بارداری، وارد مطالعه شدند. میزان فریتین در ترشحات دهانه رحم با روش سنجش پرتو - ایمنی (Radio Immuno Assay) اندازه گیری شد، با پی گیری نمونه ها، 28 بیمار که زایمان زودرس داشتند در گروه مورد و 28 بیمار که زایمان ترم داشتند، در گروه شاهد قرار گرفتند. بیماران دو گروه همانند سازی شدند.سپس فریتین اندازه گیری شده بین 2 گروه با هم مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از برنامه نرم افزاری SPSS، آزمون T برای متغیرهای کمی و آزمون مربع کای برای متغیرهای کیفی استفاده شد.یافته ها: میانگین فریتین در گروه مورد 5/54±5ng/ml در برابر 36.39±1.59 در گروه شاهد (pv<0.001) می باشد. همچنین هرچه مقدار فریتین موضعی بیش تر باشد، زایمان زودرس در سن بارداری پایین تری رخ می دهد.استنتاج: بر اساس نتایج این مطالعه، افزایش فریتین دهانه رحم در هفته 22 تا 26 بارداری به طور معنی داری با بروز زایمان زودرس خود به خودی، رابطه مثبت دارد.

سابقه و هدف: هلیکوباکترپیلوری (HP) در ایجاد التهاب و زخم معده، زخم اثنی عشر و سرطان معده نقش اساسی دارد. ریشه کنی HP سبب پیشگیری از عود زخم و عوارض آن می شود. در کشورهای توسعه یافته، عود عفونت HP بعد از ریشه کنی موفق، نادر و غیر معمول است ولی در کشورهای در حال توسعه وقوع عود عفونت امکان پذیر بوده و میزان آن در مناطق مختلف جهان، متفاوت گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی میزان عود عفونت HP حداقل دو سال پس از خاتمه درمان موفقیت آمیز می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی بیمارانی که زخم اثنی عشر در آن ها بر اساس آندوسکوپی مشخص گردید و وجود HP بر اساس آزمون اوره آز سریع به اثبات رسید، صورت گرفت. این بیماران با رژیم های مختلف بر علیه HP درمـان شدنـد و ریشـه کنی عفـونت حداقـل 3 ماه پس از خاتمـه درمـان با آزمـون تنفسی اوره حاوی کربن نشاندار (14 C UBT) به اثبات رسید .حداقل 2 سال پس از اولین UBT منفی با میانگین 26 ماه (30- 24 ماه) مجددا این بیماران بر اساس علائم بالینی و 14C UBT مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: 80 بیمار شامل 51 مرد و 29 زن با متوسط سن 40.53±10.99 سال با محدوده سنی (79-20 سال) وارد مطالعه شدند که بر اساس UBT دوم در 11 نفر (13.75 درصد) عود عفونت HP به اثبات رسید.استنتاج: علی رغم درمان موفقیت آمیز اولیه و ریشه کنی HP، میزان عود عفونت HP بالا است که این موضوع می تواند استراتژی درمان و پی گیری بیماران را تحت تاثیر قرار دهد.

سابقه و هدف: مطالعات مختلف مطرح کننده تفاوت شیوع پرفشاری خون (HTN) در جوامع شهری و روستایی می باشند. هدف از این مطالعه، مقایسه شیوع HTN و وضعیت پی گیری، درمان و کنترل آن بین جامعه شهری و روستایی بالای 20 سال ایران بوده است.مواد و روش ها: به عنوان بخشی از طرح کشوری بررسی عوامل خطر بیماری های غیر واگیر در سال 1383، این مطالعه مقطعی بر روی 75132 نفر از افراد بالای 20 سال انجام گردید. در تمامی افراد فشار خون 2 بار به روش استاندارد اندازه گیری و پس از جمع آوری اطلاعات مربوط به میزان آگاهی، پی گیری و مصرف دارو، داده های حاصله بین جمعیت شهری و روستایی مقایسه شد.یافته ها: شیوع خام HTN در جـامعه شهری و روستایی به ترتیب 30.5 درصد (ci 95%: 30.496-30.50) و29.2  درصد (ci 95%: 29.19-29.21) و شیـوع تطبیـق داده شـده سنـی 26.09 درصد و (ci 95%: 26.086-26.094) 26.03 (ci 95%: 26.015-26.025) بود. درصد آگاهی از فشار خون، درمان و کنترل آن در جامعه روستایی کم تر از جامعه شهری بود.استنتاج: با توجه به یکسان بودن شیوع تطبیق داده شده سنی HTN در جامعه شهری و روستایی این دو جامعه بار یکسانی بر سیستم بهداشتی ما دارند. با در نظر گرفتن پایین بودن میزان آگاهی و کنترل HTN در جامعه روستایی، و نقش محوری سیستم بهداشتی روستایی در کمرنگ کردن این تفاوت، تقویت بیش تر این سیستم توصیه می شود.

سابقه و هدف: آموزش طب سرپایی از مهم ترین بخش های آموزش پزشکی بوده و به خاطر ارتباط عمیق آن با آینده کاری پزشک، امروزه مورد توجه ویژه قرار گرفته و مطالعات مختلفی برای بررسی کیفیت و طراحی راهکارهای ارتقا آن صورت می گیرد، کشور ما در زمینه مطالعات جامع در این زمینه با نقص روبروست. هدف از انجام این مطالعه بررسی کیفیت آموزش درمانگاهی از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده است.مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی و مقطعی انجام گردید: جامعه مورد مطالعه دانشجویان و دستیاران رده های بالینی و اعضای هیات علمی بالینی بودند که به شیوه نمونه گیری آسان مبتنی بر دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های حاوی 22 سوال در مورد متغیرهای زمینه ای و آموزشی و دیدگاه پاسخ دهندگان در مورد شرایط محیطی، فعالیت مستقل و نظارت اساتید و آموزش خاص درمانگاهی بود. روائی پرسشنامه به شیوه تایید روایی محتوا (content validity) توسط مشاوره با صاحب نظران و پایایی آن با آزمون مجدد (r=0.85) کنترل گردید پس از جمع آوری اطلاعات، آنالیز در نرم افزار Spss13 با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های مجذور کا و t انجام پذیرفت.یافته ها: ضریب بازگشت 70 درصد بود. میانگین سنی 36 استاد شرکت کننده در مطالعه 43.6±8.7  سال و میانگین سنی 144 دانشجوی شرکت کننده در مطالعه 25±3.6 سال بود. دیدگاه اکثر دانشجویان (88.3 درصد) نسبت به کیفیت موجود آموزش درمانگاهی منفی بود در صورتی که دیدگاه بیش تر اساتید (66.7 درصد) به کیفیت موجود مثبت بود. دیدگاه فراگیران رده های پایین تر، منفی تر بود. تفاوت معنی داری بین بخش های مختلف در دیدگاه کلی نسبت به آموزش درمانگاهی وجود نداشت. دیدگاه اساتید و دانشجویان در مورد مناسب نبودن وضعیت فیزیکی درمانگاه همخوانی داشت، اما در مورد امکان انجام فعالیت های مستقل فراگیران (p=0.00) ، آموزش نسخه نویسی (p=0.00) مدیریت درمانگاه (p=0.004) و نظارت و اصلاح اساتید (p=0.00) تفاوت نظر معنی دار وجود داشت چنانکه فراگیران تمامی موارد فوق را در حد کم و خیلی کم بیان نمودند که متفاوت با نظر اساتید بود.استنتاج: دیدگاه کلی در مورد وضعیت موجود آموزش درمانگاهی (به ویژه دیدگاه فراگیران) منفی بوده و عوامل مهم تر منفی شدن این دیدگاه، امکان کم فعالیت مستقل، عدم نظارت فعال اساتید، عدم آموزش نسخه نویسی و آموزش تشخیص های افتراقی و فضای فیزیکی نامطلوب می باشد.

سابقه و هدف: تزریق واکسن سرخک - سرخجه (MR) به خانم باردار ممنوع است و توصیه شده بعد از تزریق MR تا 3 ماه، حاملگی صورت نگیرد. از طرفی ابتلا مادر باردار یا در معرض قرار گرفتن او نیز در برابر این بیماری ها، پیامدهایی را در بر داشته است. لذا با توجه به اجرای طرح کشوری تزریق MR به افراد زیر 25 سال، بررسی فراوانی پیامدها و ناهنجاری های مادرزادی در نوزادان متولد شده از مادران واکسینه شده در طول اجرای این طرح در استان مازندران انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه هم گروهی تاریخی (historical cohort) به طور سرشماری بر روی 1031 نمونه در سطح استان مازندران انجام شد که در میان آنان 406 زن باردار بدون اطلاع از وضعیت بارداری، واکسن MR را دریافت کرده بودند. اطلاعات این مادران به همراه اطلاعات 493 مادر باردار که در طی سال های 81 و 82 واکسینه نشده بودند، مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. اطلاعات توسط پرسشنامه از روی پرونده بهداشتی و تماس تلفنی برای حصول اطمینان از واکسینه شدن و یا نشدن مادر، جمع آوری شد. سپس پردازش اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید.یافته ها: پیامد نامطلوب حاملگی در مجموع شامل 58 مورد ( 6.5درصد) در بین کل نمونه ها بود که در 24 نفر (41.38 درصد) از گروه شاهد و 34 نفر (58.62 درصد) از گروه مورد مشاهده شد و به ترتیب فراوانی عبارت بوده از: زایمان زودرس 27 نفر (46.57 درصد) ] 8 نفر (29.62 درصد) در گروه شاهد و 19 نفر (70.38 درصد) در گروه مورد[، وزن زیر 2500 گرم هنگام تولد 19 نفر (32.75 درصد) ] 12نفر (63.16 درصد) در گروه شاهد و 7 نفر (36.84 درصد) در گروه مورد[، مرده زایی 6 نفر (10.34 درصد) [1 نفر (16.67 درصد) در گروه شاهد و 5 نفر (83.33 درصد) در گروه مورد[ و سقط 6 نفر (10.34 درصد) ] 2 نفر (33.33 درصد) در گروه شاهد و 4 نفر (66.67 درصد) درگروه مورد] و فقط 1 مورد محدودیت رشد داخل رحمی در گروه شاهد وجود داشت. به طورکلی بین دو گروه واکسینه شده و نشده از نظر پیامد نامطلوب حاملگی تفاوت معنی داری وجود نداشت (P>0.05).استنتاج: نتایج این تحقیق و سایر تحقیقات مشابه به این مفهوم نمی باشد که واکسیناسیون بر علیه سرخجه در حاملگی بی خطر و مجاز است، بلکه تاکید بر آن دارد که اگر زنان باردار به طور اتفاقی واکسینه شوند باید از نظر خطر احتمالی پی گیری و مورد مشاوره قرار گیرند.

سابقه و هدف: هر ساله بیش از پنج میلیون نوزاد در سراسر دنیا می میرند که 19 درصد این مرگ ها به علت خفگی (Asphyxia) هنگام تولد است در استان های کشور ما، برای کاهش این مرگ و میر و اجرای احیا علمی و صحیح، آموزش هایی در زمینه احیا نوزادان به اجرا در آمد. لذا این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی، نگرش و عملکرد،آموزش گیرندگان احیا نوزاد در بیمارستان های دولتی تحت پوشش در سال 84 انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - مقطعی بوده و جامعه مورد مطالعه ما کلیه آموزش گیرندگان احیا نوزاد بوده است که مستقیما با آسفیکسی زمان تولد نوزاد ارتباط داشتند لذا به تعداد 137 نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند؛ که ارتباط مستقیم شغلی با نوزادان و آسفیکسی زمان تولد داشتند و حداقل یکسال قبل از انجام بررسی، دوره آموزشی احیا نوزادان را به شکل کارگاه سه روزه گذرانده بودند. ابزار بررسی، پرسشنامه بود که در سه حیطه آگاهی، نگرش و عملکرد تدوین شد و برای سنجش عملکرد از مولاژ استفاده گردید.یافته ها: این بررسی مشخص نمود که بیش ترین نمونه ها ماما (62.8 درصد) و زن (89.8 درصد) بوده اند. نتایج نشان داد 5/44 درصد افراد آگاهی خوب و 11.7 درصد آگاهی بسیار خوبی از احیا نوزاد داشتند. بیش ترین آگاهی، مربوط به زمان فشردن قفسه (93.4 درصد) و روش تحریک تنفسی (89.1 درصد) بوده است و جمعا 96.34 درصد افراد نگرش بسیار خوب و خوبی نسبت به احیا نوزاد داشتند. همچنین یافته ها نشان داد که تنها 38.4 درصد افراد مورد بررسی از عملکـرد خوبـی برخوردار بودند و نگرش آن ها از نظر جنس، تفـاوت معنــی داری داشت (p>0.001) و عملکردشان نیز با شغل، تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.017). همچنین در بررسی ارتباط عملکرد با سن و سابقه کاری، رابطه معکوسی مشاهده شد که به ترتیب r=-0.25 و r=-0.26 بوده است.استنتاج: اطلاعات به دست آمده نشان داد که میزان آگاهی و عملکرد افراد مورد مطالعه، متوسط، اما نگرش آن ها نسبت به احیاء نوزاد، خوب بوده است. لذا با توجه به نگرش مثبت افراد باید در جهت افزایش آگاهی و عملکرد آموزش گیرندگان مداخله نمود.

سابقه و هدف: امروزه شیوه و دامنه ارائه خدمات درمانی به بیماران آنقدر تغییر و وسعت یافته است که فراهم کردن تمامی این خدمات در قالب بیمه خدمات درمانی از نظر اقتصاد بهداشت و درمان مقدور و میسر نمی باشد. مع الوصف بسیاری از مشتریان نیاز ویژه ای به بیمه های درمانی تکمیلی احساس نموده اند. این احساس نیاز هنگامی بارزتر شد که این افراد احساس کردند بیمه درمانی تکمیلی، بیمه اولیه و فعلی آنها را کامل تر می کند. در سال های اخیر استفاده از نظرات مدجویان و میزان رضایت مشتری در بخش خدمات بهداشتی و درمانی به یک واقعیت غیر قابل انکار تبدیل شده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت مندی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران از خدمات بیمه درمانی تکمیلی در شهر ساری انجام شده است.مواد و روش ها: روش مطالعه در این پژوهش توصیفی بود و 120 نفر ازبیماران سرپایی و بستری بیمه شده که حداقل یک بار از خدمات بیمه درمانی تکمیلی بهره مند شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که بعد از اطمینان از روایی و پایایی آن با مطالعه مقدماتی (pilot study) مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و ابزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که بیش ترین تعداد واحدهای مورد پژوهش یعنی 63 نفر (52.5 درصد) از جنس مذکر، 79 نفر (65.8 درصد) در سنین بین 49-30 سالگی، 63 نفر (52.5 درصد) با تحصیلات عالی و90 نفر (75 درصد) متاهل بوده اند. 54 نفر(45 درصد) به علت بیماری های قلبی- عروقی و گوارشی، سابقه بستری در بیمارستان و72 نفر (60 درصد) آنها نیز کم تر از 3 روزسابقه بستری داشته اند. جهت تشخیص بیماری در بیش تر آن ها (43 درصد) از سونوگرافی استفاده شده است. در رابطه با اهداف پژوهش، بیش تر آنها یعنی62 نفر (51.7 درصد) از واحدهای مورد پژوهش از نحوه برخورد کارکنان شرکت، 64 نفر (53.3) از میزان همکاری و 59 نفر(49.2) از پای بندی سازمان به تعهدات خود راضی بودند.استنتاج: آزمون آماری کای دو نشان داد که بین عامل سن، سطح تحصیلات، تعداد دفعات بستری، علت بستری و اقدامات تشخیصی انجام شده و میزان رضایت مندی در این پژوهش رابطه معنی دار وجود دارد (p<0.001). این نتایج حکایت از شناخت و آگاهی، ارتباط با مراکز ارائه خدمات، نوع و کیفیت خدمات ارائه شده دارد. با استفاده از نتایج به دست آمده پیشنهاد می گردد یک برنامه ریزی منطقی و معقول از جانب دست اندرکاران مراکز ارائه خدمات انجام شود تا دامنه رضایت به حداکثر میزان خود برسد.

سابقه و هدف: سوسری ها از جمله ناقلین مکانیکی هستند که در انتقال عوامل بیماریزای مختلف نقش بسزایی دارند. مطالعه حاضر به منظور تعیین سطح حساسیت سوسری ها نسبت به حشره کش های پیر تروئید در بیمارستان های امام خمینی (ره) وبوعلی در سال 1383 انجام گرفت.مواد و روش ها: کلیه آزمایشات به روش تماسی (Contact) انجام گرفت. در این مطالعه پس ازجمع آوری سوسری های آلمانی از بیمارستان ها، نمونه ها به دو گـروه مورد و شاهد تقسیم شدنـد. نمونه های جمـع آوری شـده با سه نـوع حشـره کش پرمترین 92 درصد - دلتا مترین 98 درصد و سایپرمترین 92 درصد مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه های آزمایش در گروه های 10 تایی با استفاده از حشره کش حل شده در استون و نمونه های شاهد با بوکال های آغشته به استون بدون سم در زمان های مورد نظر تماس داده شدند و پس از 24 ساعت نتایج مورد قرائت قرار گرفت. نتایج حاصله مورد تجزیه و تحلیل آماری به روش پروبیت قرار گرفت و خط رگرسیون و زمان تماس ترسیم گردید و نقاط LT50 - LT90 محاسبه گردید.یافته ها: پس از تماس سوسری ها با حشره کش های فوق در زمان های مورد نظر و آنالیز پروبیت، نتایج زیر به دست آمد: LT50 برای حشره کش های پرمترین در بیمارستان امام خمینی 20.24، بیمارستان بوعلی 19.87 و برای سوش حساس 8.89 دقیقه و برای حشره کش های دلتامترین در بیمارستان امام خمینی 19.30، بیمارستان بوعلی 17.60 و برای سوش حساس 8.8 دقیقه و هم چنین سایپرمترین در بیمارستان امام خمینی 19.64، بیمارستان بوعلی 18.66 و برای سوش حساس 8.64 دقیقه. LT90 برای سوش های بیمارستان امام خمینی 42.91، 41.21، 37.38 دقیقه و در بیمارستان بوعلی42.59 ، 40.88، 34.05 دقیقه و برای سوش حساس 17.58، 18.43، 17.28 دقیقه به دست آمد. نسبت مقاومت حشره کش های پیرتروئید بر روی سوش بوعلی برای پرمترین 2.23 برای دلتا مترین 2 و برای سایپرمترین 2.15 و در بیمارستان امام خمینی برای پرمترین2.2  برای دلتامترین 2.19 و برای سایپرمترین 2.27 بوده است.استنتاج: با توجه به LT90-LT50 و هم چنین نسبت های مقاومتRR  در نژادهای سوسری های آلمانی با حشره کش های پرمترین - دلتا مترین و سایپرمترین مورد آزمایش مشخص گردید که سوسری ها نسبت به این حشره کش ها دارای تحمل (Tolerance) هستند و با توجه به گسترش روند مقاومت به پیر تروئیدها در دنیا، این تحقیق استفاده از حشره کش های دیگر و روش های کنترل مناسب تر را مانند بهسازی محیط و مدیریت محیط سمپاشی متناوب و چرخشی و استفاده از روش های تلفیقی را جهت کنترل آفت مورد تاکید قرار می دهد.

پاراپلژی اسپاستیک فامیلی گروهی از بیماری های ناهمگن نرون حرکتی می باشد که از نظر کلینیکی به وسیله ضعف بآرامی پیش رونده و اسپاستیسیتی اندام های تحتانی مشخص می شود. این بیماری در هر سنی می تواند اتفاق افتد ولی عمدتا در دوره بچگی یا در اوایل دوره بزرگسالی اتفاق می افتد. الگوی وراثت این بیماری عمدتا اتوزومال غالب می‎باشد ولی می تواند اتوزومال مغلوب و ندرتا x مغلوب باشد. شیوع این بیماری از 2 تا 4.3 مورد در 100000 جمعیت می باشد.در این مطالعه 5 و 3 بیمار از دو خانواده، با ضعف و گرفتگی اندام‎های تحتانی از دهه اول زندگی مراجعه کرده بودند.در معاینه این بیماران حس طبیعی، اسپاستیسیتی مچ پاها، پاسخ های مثبت کفی پایی، رفلکس های وتری 4.2، راه رفتن روی نوک پاها و دچار کوتاهی زانوها و مچ بودند. الگوی وراثت بیماری در این بیماران اتوزومال غالب بود.

سابقه و هدف: بحران حرکت چشم حول محور قدامی - خلفی (Oculogyric crisis) یک واکنش دیستونیک حاد می باشد که به طور شایع با داروهای ضد روان پریشی خاص (Typical) اتفاق می افتد. تظاهرات دیستونیک با داروهای ضد روان پریشی غیر خاص (Atypical) نظیر کلوزاپین نادر می باشد. هدف از این مقاله، گزارش یک مورد نادر Oculogyric crisis ناشی از کلوزاپین می باشد که به طور موفقیت آمیزی با بی پریدین درمان شده است.مواد و روش ها: بیمار خانم 42 ساله با تاریخچه 19 ساله اسکیزوفرنی بوده که تحت درمان با داروهای ضد روان پریشی خاص تیپیکال با قدرت بالا (High-potency)، ریسپریدون و لیتیوم در مقادیر و مدت زمان مناسب قرار داشته است. به علت پاسخ ناکافی به داروهای قبلی، کلوزاپین به میزان روزانه 25 میلی گرم شروع و به تدریج به روزانه 150 میلی گرم رسانده شد. در حین دریافت کلوزاپین، دو حمله Oculogyric crisis اتفاق افتاد که با بی پریدین درمان شد.یافته ها: گرچه تمایل کم تر کلوزاپین به مهار گیرنده های دوپامینرژیکی D2 و اثرات ضد پاراسمپاتیکی آن ممکن است توجیه کننده بروز بسیار پایین واکنش های دیستونیک آن باشد، این واکنش ها ممکن است در برخی از بیماران اتفاق افتد و با بی پریدین قابل درمان است.استنتاج: واکنش دیستونیک باید به عنوان یک عارضه جانبی کلوزاپین مد نظر پزشکان قرار بگیرد و بر اساس مورد گزارش شده، به نظر می رسد که بی پریدین درمان مناسبی برای این عارضه باشد.

گرانولوم مخزن ماهی (Fish tank Granuloma) یا گرانولوم استخر شنا بیماری است که توسط مایکو باکتریوم مارینوم (مایکو باکتریوم آتیپیک از گروه فتوکروموژن ها) ایجاد می شود. بیمار آقایی 16 ساله ای است که در حدود یک سال قبل از مراجعه به پزشک، تماس مکرر با آب آکواریوم داشته است و دچار ندول های متعدد در پشت دست راست شده است. ضایعات، انتشار گره ای متوالی (اسپروتریکوئیدی) داشته و تا ناحیه زیر بغل ادامه یافته اند. ندول ها کم کم بزرگ شده و تبدیل به تاول (Bulla) شده و به دنبال ترکیدن، زخمی شده اند. در نمونه گرفته شده از ضایعه، ارتشاح گرانولوم شامل گرانولوم های کوچک به همراه سلول های غول پیکر (Giant) لانگهانس دیده شد که با توجه به شرح حال بیمار و نتایج آسیب شناسی و کشت، تشخیص گرانولوم مخزن ماهی گذاشته و برای بیمار درمان با mg300 ریفامپین 2 بار در روز و اتامبوتول mg 800 در روز شروع شد. پس از شش ماه درمان، ضایعات فروکش کردند و جوشگاه های (Scars) کوچک فرو رفته سطحی بر جای گذاشتند.مطالعات انجام گرفته نشان می دهد که گرانولوم مخزن ماهی یک علت نادر عفونت پوستی است (شیوع سالانه آن 0.27 در هر 100000 نفر بوده است.) که تشخیص و درمان آن می تواند برای پزشکان مشکل ساز باشد. ولی گرفتن شرح حال مناسب و توجه به علائم بیمار می تواند در تشخیص و درمان این بیماری مفید واقع شود.

ماموپلاستی کاهشی از جمله اعمال جراحی پلاستیک است که در سال های اخیر رو به افزایش می باشد. با توجه به شیوع نسبتا بالای سرطان پستان لازم است در ارزیابی قبل از عمل، این بیماری را در نظر داشته و پس از عمل نمونه های نسجی را از نظر پاتولـوژی به دقت بررسی نمود. این گزارش شامل یک مورد کشف اتفاقی سرطان پستان در بیماری با پستان های خیلی بزرگ است، که در ارزیابی و ماموگرافـی قبل از عمـل شـواهـدی از بدخیمـی، نـداشته و نسـج بـرداشتـه شـده از پستان در نمای gross تومورال نبـوده است. ولی بررسی میکروسکوپیک توسـط پاتـولوژیست وجـود کانون هایـی سرطانی (invasive ductal carcinoma) را در نمونه های ارسالی از پستان چپ گزارش نمود که بیمار متعاقبا تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار گرفت. این گزارش اهمیت ارزیابی قبل از عمل و لزوم دقت در بررسی پاتولوژی نسوج برداشته شده از هر پستان را نشان می دهد.