مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)
سال:1397 | دوره:28 | شماره:161 |تعداد مقالات:21

سابقه و هدف: تخریب سلول های بتای تولید کننده انسولین به واسطه سلول های T باعث ایجاد دیابت نوع یک (T1D) می شود. از آن جایی که کاربنوکسولون دارای اثرات محافظت سلولی و ضد التهابی است و نشان داده شده که قادر به سرکوب سلول های TH17 موثر در پاتوژنز T1D می باشد، لذا در این مطالعه اثر کاربنوکسولون در بیماری T1D در موش های C57BL/6 بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش نر خالص C57BL/6 به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم کرده و در 3 گروه از موش ها با استرپتوزوتوسین دیابت القا شد. یک گروه کنترل مثبت و دو گروه دریافت کننده mg/kg/day 50 کاربنوکسولون، به طوری که در یک گروه 7 دز و در دیگری 5 دز دارو به صورت داخل صفاقی تزریق شد و سپس 7 و 14 روز پس از القای بیماری به بررسی میزان قند خون ناشتا (FBS)، سایتوکین های پیش التهابی IL-1β ، IL-6 و TNF-α و تغییرات پاتولوژیک پانکراس در طی سیر بیماری پرداخته شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که کاربنوکسولون باعث افزایش میزان IL-1β ، IL-6، TNF-α و FBS شده و نفوذ سلول های التهابی به جزایر پانکراس را افزایش می دهد که معنی دار بود (05/0< p). استنتاج: به نظر می رسد که کاربنوکسولون با افزایش میزان سایتوکاین های پیش التهابی باعث شکستن تعادل Th17/Treg شده، تعداد سلول های Th17 افزایش یافته در نتیجه باعث ایجاد اثرات سمی روی سلول های بتای پانکراس شده و بر شدت بیماری افزوده است.

سابقه و هدف: بروز فنوتیپ مقاومت چند دارویی از مهم ترین دلایل ناکارآمد بودن رژیم های شیمی درمانی است. گانکیرین از معدود پروتئین های انکوژنی است که به عنوان تنظیم کننده منفی مسیرهای مهم سرکوبگر تومور نقش مهمی را در پیشبرد روند سرطانی شدن سلول ها ایفا می نماید. در این مطالعه، در یک غربالگری اولیه به مقایسه میزان بیان پایه گانکیرین در سلول های مقاوم به داروی سرطان تخمدان و معده انسانی با سلول های والد حساس به دارو، پرداخته شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، میزان بیان انکوپروتئین گانکیرین در سطح mRNA و پروتئین در رده های سلولی مقاوم به دارو با بیان آن در رده های سلولی والد حساس به دارو به ترتیب با استفاده از تکنیک های Real Time RT-PCR و Western Blotting مقایسه شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان دهنده کاهش معنی دار بیان گانکیرین در سلول های سرطان تخمدان مقاوم به دارو (A2780/RCIS بیان کننده ترانسپورترهای مقاومت داروییMRP2 ) (00/0p=) در مقابل رده سلولی والد حساس به دارو در سطح mRNA بود (240/0p=). هم چنین بیان گانکیرین در رده های سلول سرطان معده مقاوم (EPG85-257/RDB بیان کننده ترانسپورترهای مقاومت دارویی MDR 1) در سطح mRNA و پروتئین کم تر از سلول والد حساس به داروی آن بود. استنتاج: در مجموع نتایج این تحقیق نشان دهنده ارتباط معکوس بین میزان بیان گانکیرین با بروز فنوتیپ مقاومت دارویی از طریق افزایش بیان پمپ های ترانسپورتر دارویی بود. لذا، این فرضیه پیشنهاد می شود که افزیش بیان ترانسپورترهای دارویی می تواند مهارکننده خواص مهاجم تومورزا در سلول های سرطانی باشد.

سابقه و هدف: رونوشت غیرکدکننده طویل Lnc-Ang362 نقش اساسی در بیان miR-221 و miR-222 ایفا می کند. ناک داون Lnc-Ang362 منجر به کاهش بیان این دو میکرو RNA و همچنین کاهش تکثیر سلول های ماهیچه صاف عروق، در پاسخ به آسیب عروقی می شود. در این مطالعه برای اولین بار ارتباط احتمالی بین پلی مورفیسم rs7887062A/G، Lnc-Ang362 با خطر بروز بیماری عروق کرونر آترواسکلروتیک در بیماران با ریسک پایین مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، 299 نفر شامل 150 بیمار مبتلا به اختلال عروق کرونر آترواسکلروتیک و 149 فرد سالم به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. تعیین ژنوتیپ مارکر پلی مورفیسم A/G rs7887062 با روش PCR-RFLP انجام گرفت و نتایج توسط نرم افزار آماری SPSS 19 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: ارتباط معنی داری در جهت کاهش خطر بروز بیماری عروق کرونر بین ژنوتیپ هتروزیگوت AG و ژنوتیپ های حامل آلل G (GG+AG) مشاهده گردید. آلل G ریسک بروز بیماری را کاهش می دهد (004/0 = p، 7/0-15/0: CI 95 درصد، 32/0: OR). در تقسیم بندی جمعیت براساس جنسیت، کاهش ریسک بروز بیماری درحضور ژنوتیپ هتروزیگوت و ژنوتیپ های حامل آلل G در جمعیت زنان و مردان مشاهده شد. استنتاج: واریانت رونوشت Lnc-Ang362 احتمالاً می تواند به عنوان مارکر مولکولی برای غربال گری افراد کم خطر مستعد بروز بیماری های عروق کرونر آترواسکلروتیک در نظر گرفته شود.

سابقه و هدف: رینوسینوزیت مزمن به عنوان یک بیماری شایع، دارای علائم بالینی متعددی می باشد. در دهه های اخیر به منظور تعیین کرایتریای تشخیصی آن، صرفاً چند علامت بالینی اصلی مد نظر قرار گرفته اند و عملاً بقیه علائم نادیده گرفته شده اند. از آن جایی که بر اساس مطالعات تطبیقی، CRS قابل تناظر با بیماری نزله و زکام در مکتب طب ایرانی می باشد، پژوهش حاضر با مروری بر برخی علائم و پیامدهای این بیماری در دو مکتب طب کلاسیک و ایرانی، قصد دارد تا چشم انداز تشخیصی فراگیرتری از آن پیشنهاد نماید. مواد و روش ها: در این مطالعه کتابخانه ای با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی پزشکی و مراجعه به کتب مرجع طب ایرانی، کلید واژه های انگلیسی، عربی و فارسی مربوط به سینوزیت مزمن و نزله و زکام بدون محدودیت زمانی مورد بررسی قرار گرفت. داده های به دست آمده با یکدیگر مقایسه شدند و مورد تفسیر و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بررسی متون و مقالات موجود درباره بیماری رینوسینوزیت مزمن، نشان داد که طیف وسیعی از علائم و پیامدها در این بیماری قابل مشاهده است. پیچیدگی چهره بالینی رینوسینوزیت مزمن در برابر درک خطی رایج از آن، موجب شده است که طراحی یک چارچوب نهایی برای تعریف و توصیف سمیولوژیک آن دشوار گردد. استنتاج تقلیل علائم و پیامدهای رینوسینوزیت مزمن به نشانه های عضوی (بینی سینوسی)، باعث نادیده گرفتن طیف وسیعی از بیمارانی می شود که با وجود علائم خارج عضوی، علائم عضوی آن ها بارز نیست و همین امر موجب لغزش تشخیصی و مغفول ماندن برخی بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن می گردد. بنابراین ما رویکرد جامع تری برای تشخیص رینوسینوزیت مزمن از طریق بررسی نشانه ها و علائم موضعی و عمومی به منظور درمان بهتر و کیفی تر پیشنهاد می کنیم.

سابقه و هدف: هدف از انجام این مطالعه ارزیابی وضعیت سلامت دهان در افراد با سابقه وابستگی به مواد مراجعه کننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد شهر ساری بود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با استفاده از نمونه گیری خوشه ای در 5 مرکز ترک اعتیاد در نواحی مختلف شهر ساری انجام پذیرفت. شاخص DMFT( تعداد دندان های « پوسیده»، «از دست رفته» و « پرشده») در 120 نمونه محاسبه گردید. از آنالیزهای آماری ANOVA، T-test و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده گردید. یافته ها: در مجموع 104 مرد و 16 زن که به مراکز منتخب مراجعه کرده بودند در این مطالعه شرکت کردند. میانگین DMFT افراد 30/8 ± 53/19 دندان گزارش شد. افرادی که سن شروع به مصرف مواد پایین تر، طول مدت اعتیاد 10 سال یا بیش تر، مسواک زدن کم تر از یک بار در روز و مصرف بیش تر از سه بار در روز مواد قندی در میان وعده های غذایی را داشتند، به طور معنی داری DMFT بالاتری داشتند. هم چنین آنالیزهای آماری مشخص کرد که سن، تحصیلات، مسواک زدن، مصرف مواد قندی، طول مدت اعتیاد و زمان آخرین ملاقات دندانپزشکی با تغییر فاکتورهای DT، MT و FT رابطه معنی داری دارد. استنتاج: افراد با سابقه وابستگی به مواد مراجعه کننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد شهرستان ساری وضعیت سلامت دهان نا مناسبی داشتند. با توجه به وضعیت نامناسب، انجام اقدامات مناسب آموزشی، پیشگیری و درمانی در راستای ارتقاء سلامت دهان و بالا رفتن کیفیت زندگی در افراد با سابقه اعتیاد لازم به نظر می رسد.

سابقه و هدف: رعایت شیوه زندگی سالم در دوران جوانی می تواند تاثیر به سزایی در پیشگیری از ابتلا به بیماری های مزمن داشته باشد. سلامت دانشجویان رشته های مرتبط با پزشکی به دلیل جایگاه حرفه ای آن ها در نظام سلامت بسیار مهم است. در مطالعه حاضر شیوه زندگی ارتقا دهنده سلامت و عوامل تاثیرگذار بر آن در دانشجویان پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی بررسی می شود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 650 دانشجوی رشته پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای در سال 1395 در کرمان انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه خود ایفای استاندارد health promoting life style (HPLP-II) بود. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آنالیز رگرسیون خطی تک متغیره و چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در شرکت کنندگان این مطالعه9/22 ± 93/104 بود. میانگین نمره ارتقادهنده سلامت با جنس دانشجویان، وضعیت تاهل، محل سکونت و مقطع تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی داری نداشت. ارتباط معنی داری بین میانگین نمره رفتارهای ارتقا دهنده سلامت، ابعاد تغذیه، رشد معنوی، روابط بین فردی و مدیریت استرس و رشته تحصیلی مشاهده شد (005/0< p). استنتاج: دانشجویان پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی دانشگاه علوم پزشکی کرمان از نظر رفتار ارتقادهنده سلامت وضعیت مناسبی ندارند و شیوه زندگی دانشجویان داروسازی و دندانپزشکی به مراتب از دانشجویان پزشکی نامناسب تر می باشد. سیاستگذاران باید توجه ویژه ای به آموزش و ترویج رفتارهای سلامت محور در اقشار دانشجو داشته باشند.

سابقه و هدف: سرطان ریه یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان و سومین عامل مرگ و میر در ایران است. هدف مطالعه حاضر تحلیل بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه و شناسایی متغیرهای تاثیرگذار بر بقای بیماران مزبور می باشد. مواد و روش ها: دراین مطالعه هم گروه تاریخی، داده ها از پرونده های پزشکی 259 نفر از مبتلایان به سرطان ریه که بین سال های 1384 تا 1394 به بیمارستان شریعتی تهران مراجعه نموده بودند، استخراج شد. رخداد موردنظر، فوت بیمار بر اثر سرطان ریه تعیین گردید. برای برآورد احتمال بقای بیماران از روش کاپلان مایر و اثر متغیرهای مختلف بر زمان بقای بیماران از مدل مخاطرات متناسب کاکس در نرم افزار R استفاده شد. یافته ها: در مطالعه حاضر میانگین سن تشخیص بیماران 46/12± 86/62 می باشد. هم چنین میانگین و میانه بقای بیماران به ترتیب 33/3± 93/2 و 4/2 سال به دست آمد. تعداد 140 نفر (54 درصد) از بیماران فوت نمودند. احتمال های بقای 1، 2 و 3 ساله به ترتیب 63 درصد، 53 درصد و 46 درصد برآورد گردید. براساس نتایج مدل مخاطرات متناسب کاکس (05/0p<) بین زمان بقای بیماران و متغیرهای PCO2 (021/1HR=)، سن تشخیص بیماری (805/0HR=)، نوع تومور NSCLC نسبت به SCLC (567/0HR=) و متاستاز مغز (792/1HR=) ارتباط معنی دار وجود دارد. استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه بسیار کوتاه است و با افزایش سن بیماران کاهش می یابد. هم چنین خطر مرگ در بیماران دارای سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) و بیمارانی که دچار متاستاز مغز شده اند، بیش تر از سایر بیماران می باشد.

هدف: بمنظور ارتقاء سلامت و جلوگیری از مراجعه مکرر و غیرضروری به مراکز تخصصی و اتلاف منابع، نظام سطح بندی خدمات اجرا شد، که ارتباط بین این سطوح از طریق نظام ارجاع صورت می گیرد. هدف این مطالعه، تحلیلی بر نظام ارجاع بیماران در برنامه پزشک خانواده شهری با رویکرد SWOT بود. مواد و روش ها: این پژوهش کیفی با روش مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته در سال 1395 انجام شد. حجم نمونه شامل 20نفر از کارشناسان خبره، پزشکان خانواده، مدیران اجرایی و کارشناسان شاغل دربخش بیمه و 10نفر از دریافت کنندگان خدمات بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. پس از انجام مصاحبه ها، اطلاعات به روش تحلیل ساختار و درون مایه تحلیل گردید. یافته ها: نقاط قوت شامل: کاهش هزینه ها، دسترسی عادلانه، ارتقاء سطح سلامتی و ارائه خدمات به صورت سطح بندی تکاملی بودند. نقاط ضعف شامل عدم آگاه سازی مردم ومسائل مربوط به پزشکان، کیفیت نظارت، مدیریت، مکانیسم پرداخت، پرونده الکترونیک سلامت، سازمان های بیمه گر و امکانات ناکافی مراکز بهداشتی درمانی بودند. فرصت ها شامل: اهمیت سلامت نزد رهبری ومجلس، اشتغال زایی، بخش خصوصی، همکاری سازمان های بیمه گر و سطح سواد بالای گروه هدف (مردم) وتهدیدها شامل: نبودن هماهنگی وهمسویی بین سیاستگذاران، درمان محور بودن نظام سلامت، کم توجهی مردم به مراقبت های بهداشتی و رسوخ بخش خصوصی بودند. استنتاج: نتایج نشان داد اگرچه اجرای صحیح نظام ارجاع سبب ارتقاء سلامت جامعه و کاهش هزینه های بهداشتی درمانی می شود، اما در شرایط فعلی این سیستم از قواعد خود پیروی نمی کند. که با عوامل متعددی در ارتباط است که اهتمام جدی، برنامه ریزی صحیح و اقدام به موقع مدیران نظام سلامت را بمنظور مرتفع نمودن آنها، طلب می کند.

سابقه و هدف: شناسایی ریسک و احتمالا وقوع آن در مدیریت پسماندهای بیمارستانی به منظور مرتفع سازی هزینه های مازاد و جلوگیری از شیوع بیماری ها دارای اهمیت است. هدف از مطالعه حاضر انالیز کمی و تعیین اجزای پسماندهای بیمارستان حضرت فاطمه الزهرا ساری، بررسی وضعیت مدیریت پسماند و اولویت بندی ریسکهای موجود می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی – مقطعی بوده و در سال 95 در بیمارستان حضرت فاطمه الزهرا انجام شد. روش چوپانگولوس به منظور انالیز کمی-فیزیکی پسماند استفاده گردید. چک لیست ارزیابی سریع منحصر به فرد به منظور تعیین وضعیت مدیریت پسماند و مدل های آنالیز مقدماتی خطر و حالت شکست – آنالیز اثرات برای تعیین و اولیت بندی ریسک های بکاررفت. یافته ها: مجموع پسماندهای تولیدی، عادی، عفونی و نوک تیز و برنده به ترتیب برابر 54/1011، 45/600، 94/384، 15/26 کیلوگرم در روز حاصل شد. پلاستیک، مواد آلی و منسوجات بیشترین درصد پسماند را تشکیل داده اند. در ابزار ارزیابی سریع منحصر بفرد نمره به دست آمده توسط بیمارستان 15/82 درصد بود که وضعیت مدیریت پسماند را عالی نشان می دهد. در مدل آنالیز مقدماتی خطر و حالت شکست – آنالیز اثرات 23 حالت خطا مشاهده شد که در این بین 9 خطا دارای عدد اولویت ریسک بالای 100 بود. استنتاج: مدل های مورد بررسی نشان دادند که مخلوط کردن پسماند های تیز وبرنده با سایر زباله ها، ریختن پسماندهای غیر عفونی و شبه خانگی در سطل های عفونی وبلعکس، از ریسک بالایی برخوادار بوده و نیاز به اقدامات اصلاحی دارند.

سابقه و هدف: سرطان دهانه رحم سومین علت مرگ ناشی از سرطان، در زنان می باشد. با توجه به اهمیت و فقدان مطالعات انجام شده در این زمینه و نیز مشخص نبودن روند این سرطان در کشور، این مطالعه با هدف بررسی بروز و روند تغییرات سرطان دهانه رحم در کشور ایران انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که با استفاده از تحلیل مجدد داده های موجود انجام گرفت، از داده های نظام ثبت سرطان در ایران طی سال های 1382 تا 1388 استفاده گردید. میزان های بروز مستقیم گزارش شده، براساس جمعیت سازمان بهداشت جهانی (WHO) استاندارد سازی شد و روند بروز این بیماری در کشور با استفاده از نرم افزار STATA ترسیم گردید. یافته ها: بررسی آمار ثبت سرطان در سال های 1382 تا 1388، میزان بروز سرطان دهانه رحم در کشور در سال های 1382 تا سال 1387 روند صعودی و در سال 1388-1387 روند نزولی به خود گرفت. در این مدت 4273 مورد سرطان دهانه رحم در کل کشور ثبت گردید، که این تعداد از 394 مورد در سال 1382 به 907 مورد در سال 1388 رسیده است، که نشان دهنده ی رشد سه برابری موارد کشف و گزارش شده، می باشد. استنتاج: بر اساس نتایج مطالعه، بروز سرطان دهانه رحم در ایران به خصوص در مناطق مرکزی کشور در حال افزایش می باشد. از این رو تشخیص زودرس به وسیله غربالگری و آموزش بهداشت به منظور پیشگیری اولیه به ویژه در افراد در معرض خطر توصیه می شود.

سابقه و هدف: میفه پریستون یک استروئید صناعی خوراکی با فعالیت های آنتی گلوکوکورتیکوییدی و آنتی پروژسترونی است. لذا استفاده از میفه پریستون درطی دوران بارداری می تواند برای خانم های باردارخطرناک باشد چرا که منجر به آسیب های سیتوژنتیکی و در نتیجه سقط جنین می شود. ترکیبات فلاو نوییدی مثل نارنجین دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند و سبب از بین بردن رادیکال های آزاد مختلف می شوند و از آن جایی که این ترکیب در ایران فراوان است، این مطالعه با هدف بررسی اثرات سلولی نارنجین در برابر آسیب های سیتوژنتیکی ناشی از میفه پریستون بر روی لنفوسیت های خونی با روش میکرونوکلئوس انجام شد. موادوروش ها: در این مطالعه تجربی با استفاده از سرنگ آغشته به هپارین ml5 از نمونه خون وریدی از 5 داوطلب مرد سالم و غیرسیگاری تهیه گردید. غلظت های مختلف نارنجین و بعد از آن µ g/ml43 از دوز آسیب زای میفه پریستون به سلول تزریق شدند. جهت ارزیابی تولید میکرونوکلئوس در لنفوسیت های دوهسته ای مهارشده در سیتوکینز، لام تهیه و با میکروسکوپ نوری بررسی شد. با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون Anova (posttest: Tukey)، مقادیر مختلف میانگین ها با هم مقایسه شدکه 05/0< p به عنوان معنی داری درکار آمده است. یافته ها: بالاترین میزان میکرونوکلئوس مربوط به گروه کنترل مثبت به مقدار 528/1± 67/17 وکم ترین میزان میکرونوکلئوس مربوط به گروه نارنجین با دوز µ g/ml232 به مقدار5774/0± 333/1می باشد (05/0< p). دوز µ g/ml232 نارنجین به همراه میفه پریستون باعث تغییرات قابل ملاحظه ای در تعداد هسته های میکرونوکلئوس در مقایسه با نمونه بدون نارنجین شده است. استتنتاج: نارنجین یک آنتی ژنوتوکسیک قوی در برابر آسیب های ناشی از میفه پریستون می باشد. بنابراین احتمالاً می توان از آن به عنوان یک عامل محافظتی در برابر اثرات سمی میفه پریستون استفاده کرد.

سابقه و هدف: تشخیص سریع عفونت های پنوموککی به منظور درمان موفق و پیشگیری از عواقب آن بسیار مهم است. لذا، هدف ز این مطالعه راه اندازی روش PCR براساس ژن های رمزکننده کپسول استرپتوکوکوس پنومونیه بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، براساس سکانس رفرانس ژن های cpsB، cpsD، aroE و psaA استرپتوکوکوس پنومونیه پرایمرهای اختصاصی طراحی گردید. هر باکتری به طور جداگانه مورد استخراج ژن قرار گرفت. پروتکل PCR طراحی و انجام شد. محصول PCR سکانس و نتایج به صورت توصیفی تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد، پرایمرهای طراحی شده علیه ژن های cpsB، cpsD، aroE و psaA قادر به تکثیر قطعات 159، 202، 254 و 286 جفت بازی هستند. مقایسه و همسان سازی قطعات تکثیر شده با ژن های رفرانس همولوژی 100 درصدی را نشان داد. استنتاج: نتایج حاکی از آن بود که می توان با استفاده از ژن های ویرولانس سویه های استرپتوکوکوس پنومونیه بیماری زا را از سویه های غیر بیماری زا و نیز سویه های ویریدانس تشخیص داد. بنابراین، با استفاده از روش ارایه شده در این تحقیق احتمالاً بتوان سویه های بیماری زای استرپتوکوکوس پنومونیه را تشخیص داد و گزارش نمود.

سابقه و هدف: سندرم پای بی قرار (Restless leg syndrome) (RLS) یک اختلال عصبی حسی-حرکتی می باشد. آگاهی نسبت به شیوع این سندرم در بین بیماران مولتیپل اسکلروزیس و شناخت عوامل مرتبط با آن می تواند در جهت ارتقای کیفیت زندگی این بیماران مفید باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 300 بیمار مبتلا به MS مراجعه کننده به کلینیک جامعه MS صورت گرفت. بیماران به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و پس از معاینه پرسشنامه های مربوطه (دموگرافیک، مشخصات بیماری و پرسشنامه تشخیص RLS) تکمیل گردید. یافته ها: فراوانی این سندرم در بین بیماران مولتیپل اسکلروزیس، 3/43 درصد بود. فاکتورهای همراه مشاهده شده شامل سن بالا، مدت زمان ابتلا، الگوی بیماری و میزان ناتوانی ناشی از بیماری MS بود. استنتاج: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، RLS در بیماران مبتلا به MS شیوع بالایی دارد. بررسی RLS در ارزیابی روتین بیماران به ویژه در موارد شکایت از اختلال خواب و تشخیص و درمان به موقع آن می تواند منجر به ارتقاء کیفیت زندگی این افراد شود.

سابقه و هدف: داروهای سیکلوفسفامید و ایفسفامید دو داروی پرکاربرد و خطرناک در مراکز کموتراپی می باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی سطوح مراکز کموتراپی با داروهای سیکلوفسفامید و ایفسفامید بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1395 در سه مرکز کموتراپی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. بدین منظور، 28 نمونه از سطوح آلوده جمع آوری و بعد از آماده سازی با روش استخراج فاز جامد، توسط دستگاه HPLC/UV تجزیه گردید. یافته ها: میانگین میزان آلودگی سیکلوفسفامید و ایفسفامید در سطوح به ترتیب 8/63 ± 28/57 و 5/5± 15/44 نانوگرم در سانتی مترمربع به دست آمد. بیش ترین میزان آلودگی در سطوح زیر هود و کم ترین آن در ایستگاه پرستاری و محل استراحت کارکنان مشاهده گردید. نتایج هم چنین حاکی از وجود آلودگی در لباس و دستکش پرستاران بود. استنتاج: نتایج نشان داد که میزان مصرف روزانه داروها، موقعیت قرار گیری اتاق آماده سازی و تزریق دارو، ایستگاه پرستاری و محل استراحت کارکنان و هم چنین برنامه نظافت روزانه، تعمیر و نگهداشت سیستم های تهویه موضعی، مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر آلودگی سطوح در مراکز کموتراپی می باشد.

بلوک راه هوایی فوقانی روش انتخابی برای انتوباسیون بیدار در بیماران با احتمال راه هوایی مشکل دار می باشد. بیمار مورد نظر آقایی 67 ساله بود که به علت گرفتگی صدا و سختی در تنفس به بیمارستان مراجعه نمود. در بررسی استروبوسکپی، وجود یک توده نسبتاً بزرگ به اندازه تقریبی 10×12×12 میلی متر در دهانه ورودی نای تشخیص داده شد که با روش بیدار، لوله گذاری شده و سپس تحت جراحی قرار گرفته و بیمار از بیمارستان مرخص شد. بنابراین توصیه می شود که در صورت مراجعه بیماری با گرفتگی صدا، بیمار سریعاً بیهوش نشود، چون ممکن است به علت بزرگی توده دچار انسداد راه هوایی، عدم لوله گذاری و ایست قلبی تنفسی گردد.

سابقه و هدف: سندرم تونل کارپ، شایع ترین مونونوروپانی فشارنده عصب محیطی می باشد که به علت افزایش فشار عصب مدین در ناحیه مچ دست ایجاد می شود. نتایج جستجوهای الکترونیکی در مطالعات متعدد نشان داده است که شیوع این سندرم در ایران در جمعیت های مختلف، متفاوت می باشد. بر همین اساس هدف مطالعه حاضر تعیین شیوع سندرم تونل کارپال در ایران با استفاده از متاآنالیز می باشد. مواد و روش ها: با استفاده از واژه های کلیدی مرتبط، پایگاه های اطلاعاتی ملی و بین المللی مورد جستجو قرار گرفت. بعد از غربالگری مقالات بر اساس معیارهای ورود و خروج و ارزیابی کیفیت، مقالات مرتبط دریافت شد. داده های مربوط به متغیرهای نام نویسنده، سال انتشار، حجم نمونه، توصیف نمونه ها، معیارهای بررسی، میزان شیوع سندرم تونل کارپال وارد فرم الکترونیکی فایل Excel شد. خطای معیار شیوع سندرم تونل کارپال در هر مطالعه بر اساس فرمول توزیع دو جمله ای محاسبه شد. با لحاظ نمودن شاخص های هتروژنیتی I-squared و Q از مدل اثر تصادفی یا ثابت برای برآورد کلی شیوع استفاده شد. هم چنین آنالیز حساسیت، متارگرسیون و بررسی تورش انتشار انجام گرفت. یافته ها: با انجام جستجوی ساختار یافته، تعداد 10 مقاله واجد معیارهای ورود بودند که 11 مورد شواهد را در خصوص شیوع سندرم تونل کارپ در ایران فراهم نموده است. تعداد 14525 نفر در مطالعات اولیه وارد شده به متاآنالیز مورد بررسی قرار گرفتند که شیوع سندرم تونل کارپال در بین مطالعات اولیه از 82/1 درصد الی 6/64 درصد متغیر بوده است. شیوع کلی سندرم تونل کارپال بر حسب معاینه فیزیکی در ایران با فاصله اطمینان 95 درصد و بر اساس مدل اثر تصادفی برابر (31/21-74/13) 53/17 درصد برآورد گردید. استنتاج: نتایج متاآنالیز نشان داد که شیوع کلی سندرم تونل کارپال در ایران نسبتاً بالا است. ضمن این که فراوانی آن بایستی بر حسب گروه های هدف مختلف مورد ملاحظه قرار گیرد.

بیماری لیشمانیوز مشکلی عمده در بهداشت عمومی است و تا به امروز هیچ واکسن موثری که به صورت تجاری در دسترس باشد برای این بیماری کشف نشده است. استراتژی کنترل بیماری تنها متکی به درمان است اما در حال حاضر داروهای موجود برای درمان بیماری محدود است و دغدغه کنونی افزایش مقاومت نسبت به داروهای رایج می باشد. اولین گام در شناسایی داروهای جدید شناسایی یک تارگت دارویی مناسب است. در همین راستا، آگاهی از مسیرهای متابولیکی که انگل لیشمانیا در چرخه زندگی خود و برای بقا از آن استفاده می کند، ضروری است و نیز انتخاب یک هدف در مسیر بیولوژیکی انگل و قارچ است که در بدن میزبان وجود نداشته باشد و یا متفاوت از ترتیب های ژنی میزبان باشد و این نکته مهم را باید در نظر داشت که کشف داروهای جدید مستلزم صرف هزینه های بسیار بالا و هم چنین صرف زمان زیادی(تا 15 سال) می باشد. در نتیجه انتخاب داروهای مورد تایید در بازار برای بیماری های مختلف از جمله بیماری لیشمانیوز با در نظر گرفتن مکانیزم عمل دارو و جنبه های دیگر بسیار مقرون به صرفه می باشد. از طرفی با توجه به این که داروی میلتفوسین (به عنوان یک داروی ضد سرطان) تنها داروی خوارکی موثر جهت درمان انواع لیشمانیوزها می باشد، در سال های اخیر محققین با تمرکز روی اثرات ضد لیشمانیایی ترکیبات دارویی و یا داروهای ضد سرطان به دنبال یافتن داروی جایگزین موثرتر و دارای عوارض کم تر می باشند. لذا در این مطالعه، تنها به مرور داروهای ضد سرطان که تا کنون اثرات ضد لیشمانیایی آن ها در شرایط درون تنی و برون تنی منتشر شده است می پردازیم.

با به پایان رسیدن پروژه ژنوم انسان مشخص شد که مکانیسم مولکولی رفتار سلول ها در شرایط مختلف را نمی توان از روی توالی ژن های آن ها پیشگویی کرد. در نتیجه، تمرکز اکثر پژوهش های زیستی فراتر از ژنوم رفته و بر روی موضوع بسیار چالش بر انگیز یعنی نقش محصولات ژن ها متمرکز شده است. امیکس ها به جای تجزیه و تحلیل تک تک اجزای یک ارگانیسم از طریق روش های معمول بیوشیمیایی، مانند عملکرد یک ژن، پروتئین و یا واکنش بیوشیمیایی آن به بررسی همه اجزا و اثرات متقابل آن ها روی یکدیگر در یک مکان می پردازند. در دو دهه گذشته، فن آوری های امیکس تقریباً در همه جنبه های تحقیقات بالینی و دارویی، از جمله کشف نشانگر زیستی، کشف هدف دارو، ارزیابی اثربخشی، ارزیابی ایمنی، مکانیسم عمل دارو و پزشکی شخصی به عنوان ابزارهای کارآمد و قدرتمند مورد استفاده قرار گرفته اند. این مطالعه ابتدا به معرفی و پیشرفت های موجود در فن آوری های امیکس هم چون ژنومیکس، ترنسکریپتومیکس، پروتئومیکس و متابولومیکس می پردازد و سپس به کاربرد و چشم انداز پیش روی کاربردهای علوم امیکس در تحقیقات بالینی، دارویی، به ویژه در زمینه های کشف اهداف دارویی، نشانگرهای زیستی بیماری ها و پزشکی شخصی اشاره خواهد کرد.