بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران
سال:1399 | دوره:25 | شماره:88 |تعداد مقالات:5

سابقه و هدف: در سالهای اخیر جداسازی سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین از بسیاری ازحیوانات از جمله ماکیان گزارش شده است. ممکن است در طی فرآیند ذبح حیوانات آلوده به استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین، آلوده شدن لاشه ها باجدایه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین رخ دهد و متعاقبا گوشت این حیوانات نیز آلوده بهاین باکتری خواهد شد. این مطالعه با هدف تعیین خصوصیات سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از نمونه های گوشت مرغ در شهر اصفهان به انجام رسیده است. روش کار: در طی سال 1397، در مجوع 4مرتبه نمونه گیری از یک فروشگاه عرضه کننده گوشت مرغ در شهر اصفهان انجام گرفت. نمونه ها پس ازآماده سازی بر روی محیط اختصاصی Hicrome aureus agarواجد اگزاسیلین کشت داده شدند و کلنی های حاصل با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژنهای nucAو mecAبه عنوان سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین شناسایی شدند. مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها نسبت به 15آنتی بیوتیک بر اساس استانداردهای CLSIتعیین گردید و به منظور دسته بندی سویه ها از آزمونهای پروفاژتایپینگ، SCCmec تایپینگ و ccr تایپینگ استفاده شد. یافته ها: در مجموع 37سویه استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین از نمونه های گوشت مرغ جداسازی شدند و با استفاده از آزمون PCRمورد تایید قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از آزمون تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی نیز مشخص گردید که بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیکهای پنی سیلین، اریترومایسین، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، توبرامایسین، کانامایسین، کلیندامایسین و آمیکاسین مشاهده گردید و تمامی سویه ها نسبت به ونکومایسین، لینزولاید و کینوپریستین-دالفوپریستین حساسیت نشان دادند. همچنین، در این مطالعه 5 پروفاژ تایپ و4 الگوی پروفاژی در میان سویه ها شناسایی گردید وفراوانی سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین اکتسابی از جامعه نیز محدود به SCCmec تایپهای IVa و Vو ccr تایپهای 2 و 5بود. نتیجه گیری: حضور سویه های بسیار مقاوم استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین در نمونه های گوشت مرغ در این مطالعه که مشابه خصوصیات سویه های بالینی است یک هشدار جدی برای سلامت جامعه محسوب می شود و نیازمند آگاهی یافتن از منشاء این آلودگی می باشد.

سابقه و هدف: اشریشیاکلی شایع ترین عامل عفونت مجاری ادراری شناخته شده است. متاسفانه استفاده بیش از حد آنتیبیوتیکهامنجر به انتشار پاتوژنهای مقاوم وافزایش ژنهای مقاومت در آنها گردیده است هدف از این مطالعه ارزیابی مولکولی مقاومت بهتتراسایکلین در سویه های اشریشیاکلی یوروپاتوژنیک جداشده ازبیماران بستری در بخش های مختلف بیمارستان های شهرگنبد وحومه بود. روش کار: در این مطالعه 310نمونه ادرار از بیماران بستریجمع آوری شد. پس از انجام تست های تشخیصی، آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن (روش کربی بایر) و میکرودایلوشن براث صورت گرفت. سپس با روش PCR و پرایمرهای اختصاصی ژن های مقاومت tetA و tetB شناسایی گردیدند. یافته ها: از 193ایزوله ای. کولای شناسایی شده 33. 2 درصد جدایه ها به تتراسایکلین مقاومت نشان دادند و بیشترین میزان حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک سفپیم (81%) مشاهده شد. تعیین حداقل غلظت مهاری تتراسایکلین بیانگر این بود که 48%سویه ها MICبرابر یا کمتر از 4میکروگرم برمیلی لیتر را نشان دادند و بیشترین تغییرات رشد در MIC برابر 2میکروگرم برمیلی لیتردیده شد. از بین 64 جدایه ای. کولای مقاوم به تتراسایکلین، 28 جدایه (8/43%) دارایژن tetAو 31 جدایه (4/48%) دارایژن tetBبودنددر حالیکه صرفا 1جدایه (6/1%)هر دو ژن را به طور مشترک داشت. نتیجه گیری: نتایج نشان دادمقاومت به تتراسایکلین در جدایه های ای. کولای با منشا بیمارستانی نسبی است لیکن فراوانیژن های مقاومتtetA و tetB با نسبت تقریبا یکسان رو به افزایش است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: فاکتور کلیدی در بیماریزایی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس کولونیزه شدن و تشکیل بیوفیلم چندلایه است. بیوفیلم سدی در برابر عوامل ضد میکروبی ایجاد کرده و مانع عملکرد آنتیبیوتیک میشود. علاوه بر این، افزایش مقاومت به آنتیبیوتیکها یکی از مشکلات اصلی استفاده از آنها میباشد. امروزه استفاده از نانوذرات به علت خاصیت ضد میکروبی و سمیت پایین آن به مقدار زیادی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق ارزیابی فعالیت ضد میکروبی نانوذرات نقره علیه بیوفیلم ناشی از استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بود. روش کار: در این مطالعه 90 سویه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، شامل 50 جدایه کلینیکی و 40 سویه جدا شده از ناقلین مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشات تشکیل بیوفیلم با استفاده از روش میکروتیتر پلیت و رنگ آمیزی با کریستالویولهانجام شد. حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) با روش انتشار در چاهک و میکروپلیت صورت گرفت. میزان مقاومت به اگزاسیلین با روش انتشار دیسک بررسی شد. یافته ها: نانو ذره نقره در غلظت ppm9/3اثر ضد بیوفیلمی داشته و در غلظت بالاترppm8/7 اثر ضد بیوفیلمی آن افزایش یافت. در غلظت ppm62/15 بیوفیلم تشکیل شده را از بین برد. در مجموع 24 جدایه مقاوم به اگزاسیلین بودند. نتیجه گیری: نتایجاین تحقیق نشان میدهد نانوذرات کلوییدی در برابر باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس دارای اثر باکتریکشی یا ممانعتکننده از رشد است و در غلظت های پایینتر از MIC میتواند از تشکیل بیوفیلم ناشی از این باکتری ممانعت کند.

سابقه و هدف: عفونت دستگاه ادراری یکی از شایعترین عفونتها و از مهمترین دالیل مرگ و میر در انسان به شمار می رود که باعث ابتالی افراد در همه سنین و صرف هزینه های سنگین مراقبتهای بهداشتی می شود. سویه های اشرشیا کالی اوروپاتوژنیک عامل اصلی عفونتهای دستگاه ادراری به شمار می روند که به علت مقاومت در برابر اغلب آنتی بیوتیکها، درمان این عفونتها اغلب با شکست مواجه می شود. اشرشیا کالی اوروپاتوژنیک واجد طیف وسیعی از عوامل حدت مختلف از جمله توانایی تشکیل بیوفیلم است. تشکیل بیوفیلم توسط اشرشیا کالی اوروپاتوژنیک در سطح و یا داخل سلولهای اپیتلیال مثانه و همچنین بر روی سوند های ادراری از دالیل اصلی ایجاد عفونتهای پایدار است که منجر به عود عفونت می شود. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی سویه های اشرشیا کالی مولد بیوفیلم در بیماران مبتال به عفونت ادراری در اصفهان انجام گرفته است. روش کار: جهت انجام این مطالعه در طی سال 1396، در مجموع 213 جدایه اشرشیا کالی از افراد مبتال به عفونت ادراری در یک بیمارستان مرجع در اصفهان جمع آوری و مورد مطالعه قرار گرفت. شناسایی جدایه ها با استفاده از آزمونهای تشخیصی بیوشیمیایی و تأییدی PCR صورت گرفت. به منظور ارزیابی تولید سلولز و کورالی در میان سویه ها از آزمون کیفی ژلوز قرمز کنگو استفاده شد و با استفاده از روش میکروتیتریلیت، توانایی تولید بیوفیلم به صورت کمّی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: در مجوع با استفاده از آزمون PCR، 166 سویه به عنوان اشرشیا کالی مورد شناسایی و تأیید قرار گرفتند. براساس نتایج آزمون ژلوز قرمز کنگو، 127 سویه )77 درصد( واجد مورفوتایپ saw و فاقد توانایی تولید کورالی و سلولز بودند و 39 سویه )23 درصد( قادر به تولید کورالی و سلولز بودند و به عنوان بیوفیلم مثبت شناسایی شدند؛ که در میان آنها، 38 درصد واجد مورفوتایپ rdar، 59 درصد واجد مورفوتایپ bdar و 3 درصد نیز واجد مورفوتایپ pdar بودند. نتایج آزمون میکروتیترپلیت نشان داد که تمامی 39 سویه تولید کننده کورالی و سلولز، بیوفیلم مثبت بودند که 18، 26 و 56 درصد سویه ها به ترتیب واجد توانایی تولید بیوفیلم قوی، متوسط و ضعیف بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از شیوع باالی عفونت ادراری وابسته به اشرشیا کالی در جنسها و گروههای سنی مختلف در شهر اصفهان است. تولید بیوفیلم ارتباط تنگاتنگی با مقاومت ضدمیکروبی دارد و در حال حاضر، سویه های اشرشیا کالی اوروپاتوژنیک مولد بیوفیلم یک نگرانی مهم در بهداشت عمومی جهان محسوب می شوند. تمامی سویه های مولد بیوفیلم قوی، توانایی تولید همزمان کورالی و سلولز را داشتند که نشان دهنده نقش مهم این دو ترکیب در شدت تشکیل بیوفیلم است. بنابراین، ارائه راهکارهای درمانی جدید و ترکیبات قدرتمند در جهت تخریب یا مهار کورالی و سلولز، نقش بسزایی در حل مشکالت بالینی ناشی از بیوفیلم اشرشیا کالی خواهد داشت.