تولیدات گیاهی
سال:1399 | دوره:43 | شماره:1 |تعداد مقالات:12

علف های هرز یکی از فاکتورهای کاهش عملکرد محصولات هستند. علف هرز ماستونکدو شکل بذر کرک دار و بدون کرک تولید می کند که اطلاعات کمی در ارتباط با رفتار جوانه زنی آن ها وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر جایگاه بذر، عمق دفن، شوک حرارتی و چندشکلی بذر بر درصد جوانه زنی علف هرز ماستونکاست. آزمایش ها به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی طی سال های 1395-1396 اجرا شدند. در آزمایش اول فاکتورها شامل جایگاه بذر ( بالا، وسط و پایین بوته)، دما (20 و 25 درجه سانتی گراد) و شکل بذر (کرک دار و بدون کرک) بود. فاکتورها در آزمایش دوم شامل شوک حرارتی (100، 150 و 200 درجه سانتی گراد)، عمق دفن بذر (صفر، 2 و 4 سانتی متر) و شکل بذر (کرک دار و بدون کرک) بود. نتایج نشان داد که عمق دفن، دما، و شکل بذر اثر معنی داری بر درصد جوانه زنی بذر ماستونک دارد. در آزمایش اول با افزایش دما از 20 به 25 درجه سانتی گراد درصد جوانه زنی بذر کاهش نشان داد و در دمای 20 درجه سانتی گراد بیش ترین درصد جوانه زنی (33/73 درصد) مشاهده شد. در آزمایش دوم عمق دفن تأثیر مثبتی بر جوانه زنی بذر ماستونک داشت و با افزایش عمق دفن درصد جوانه زنی بذر افزایش نشان داد. اثر متقابل شوک حرارتی و عمق دفن نشان داد که با افزایش عمق دفن و دما درصد جوانه زنی افزایش می یابد. در هر دو شکل بذر با افزایش عمق دفن درصد جوانه زنی افزایش نشان داد و در بیش ترین عمق دفن (4 سانتی متر)، بذور بدون کرک بیش ترین درصد جوانه زنی (14/58 درصد) را داشت و شکل بذر نیز بر درصد جوانه زنی بذور تأثیر معنی داری داشت. با وجود بزرگ تر بودن اندازه بذرور کرک دار، بیش ترین درصد جوانه زنی در بذر بدون کرک مشاهده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که این علف هرز قادر به جوانه زنی در دامنه گسترده ای از شرایط محیطی است. با افزایش عمق دفن درصد جوانه زنی علف هرز ماستونک افزایش نشان داد. دمای بهینه برای جوانه زنی بذر ماستونک دمای 20 درجه سانتی گراد است. شکل بذر بر درصد جوانه زنی ماستونک تأثیرگذار بود.

اخیراً توجه روزافزونی به گیاهان دارویی و متابولیت های ثانویه می شود. بومادران (Achillea millefolium L. ) یک گیاه دارویی است که دارای ترکیبات مهمی از جمله پینن و لینالول می باشد. این دو ترکیب به سبب اهمیت بالایی که دارند، زمینه ساز توجه محققان به خود شدند. در این تحقیق میزان بیان رونوشت دو ژن کدکننده پینن سینتاز و لینالول سینتاز را که در انتهای مسیر مونوترپنی MEP قرار دارند و سبب تولید پینن و لینالول می شوند، با اعمال برون زاد تیمار جیبرلیک اسید (GA3( با سه سطح غلظتی (صفر، 25، 50 میلی گرم) در زمان های مختلف نمونه برداری (24، 48 و 72 ساعت پس از اعمال تیمار)، سال 1396-1395 در گلخانه دانشکده کشاورزی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج واکنش زنجیره پلیمرزدر زمان واقعی نشان دادکه بیشترین میزان رونوشت در اعمال تیمار جیبرلیک اسید با غلظت 25 میلی گرم و زمان نمونه برداری 48 ساعت پس از اعمال تیمار، مربوط به ژن پینن سینتاز بود. در بیشتر نمونه ها، با افزایش میزان رونوشت پینن سینتاز، میزان رونوشت لینالول سینتاز کاهش می یافت. شواهد حاکی از آن است که، کاربرد برون زاد جیبرلیک اسید، باعث ایجاد فرآیند مولکولی شده که منتج به پاسخ دهی گیاه با تغییر بیان ژن های کد کننده پینن سنتاز و لینالول سینتاز می شود.

ترب اسبی به دلیل داشتن نرعقیمی، بذر کمی تولید کرده که بذرهای تولیدی نیز دارای جوانه زنی پایینی هستند. از این رو ازدیاد آن با قلمه ریشه انجام می شود که آن نیز با محدودیت تعداد پایه مادری مناسب روبرو است. بنابراین ازدیاد انبوه این گیاه از طریق کشت بافت اهمیت ویژه ای دارد. این آزمایش با هدف دست یابی به بهترین روش برای القای کالوس و تولید رویان های رویشی در دو محیط کشت B5 و NL، در دو فاز جامد و مایع طی سال های 97-1395 در آزمایشگاه کشت بافت گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شده است. بر اساس نتایج به دست آمده در هر دو فاز محیط کشت جامد و مایع B5و NL، کالوس و رویان رویشی تولید شد. در بررسی کالوس زایی این پژوهش با توجه به سنجش از نظر کیفیت ظاهری و بررسی روند تشکیل کالوس، رشد و افزایش کالوس در کشت جامد نسبت به کشت مایع بیشتر بود. در محیط کشت جامد B5 حاوی دو میکرومولار kin (کنیتین) و یک میکرومولار 2, 4-D (توفوردی) بهترین نتیجه در کالوس زایی به دست آمد. نتایج حاصل از رویان زایی ترب اسبی نشان داد که تعداد رویان ها در مراحل کروی، قلبی، اژدری و در نهایت تعداد کل رویان ها در محیط کشت B5 حاوی یک میکرومولار 2, 4-D نسبت به محیط کشت NL حاوی یک میکرومولار IAA (ایندول استیک اسید) بیشتر بود. بهینه سازی رشد رویان های رویشی، در گیاهانی که از لحاظ جوانه زنی بذر با مشکل مواجه اند و یا دوره رشد طولانی دارند، در راستای ازدیاد بسیار مهم است. با توجه به موفقیت تولید رویان های رویشی ترب اسبی، نتایج این تحقیق می تواند نویدبخش امکان تولید و ازدیاد آسان این گیاه در مدت زمان کوتاه تر باشد.

یکی از عوامل مؤثر در کاهش عمر انباری میوه سیب وجود اتیلن در محیط نگهداری است که منجر به کاهش ویژگی های کمی و کیفی آن می گردد. در سال 1394 به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر انباری میوه سیب و حل معضلات پس از برداشت این میوه، تاًثیر غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک بر انبارمانی میوه های سیب ارقام زرد و قرمز لبنانی از منطقه سرچشمه واقع در رفسنجان در زمان های صفر، 45، 90، 135 و 180روز بعد از انبارمانی بررسی شد. تیمارها شامل بدون شست و شو (شاهد)، آب مقطر، اسید سالیسیلیک 1، 2 و 3 میلی مولار بود. میوه ها پس از تیمار در سردخانه با دمای 1± 2 درجه سلیسیوس و رطوبت نسبی 5± 90 درصد نگهداری شد. سفتی بافت میوه، ویتامین ث، TSS/TA، فنل، آردی شدن میوه، عطر و طعم (تست پانل)، سرمازدگی در پایان هر دوره انبارمانی و ظرفیت آنتی اکسیدانی در سه دوره (صفر، 90 و 180 روز بعد از انبار) ارزیابی شدند. کلیه تیمارهای اسید سالیسیلیک نسبت به شاهد روند سرمازدگی، آردی شدن و رسیدن میوه را کند کرده و باعث حفظ عطر و طعم شد. 90 روز بعد از انبارمانی ظرفیت آنتی اکسیدانی (90 درصد) و مقدار فنل (30 درصد) با تیمار اسید سالیسیلیک دو و سه میلی مولار افزایش یافت ولی این تیمار تأثیر معنی داری بر ویتامین ث و سفتی میوه نداشت. طی انبارمانی بیشترین میزان سرمازدگی و آردی شدن مربوط به میوه سیب زرد و بیشترین مقدار سفتی گوشت (6/2 کیلوگرم نیرو) و پوست (7/4 کیلوگرم نیرو)، ویتامین ث (62 میلی گرم بر100 میلی لیتر) و فعالیت آنتی اکسیدانی (15 درصد) متعلق به سیب رقم قرمز بود. از بین تیمارها کاربرد اسید سالیسیلیک دو میلی مولار به مدت 30 دقیقه در حفظ کیفیت انبارمانی میوه هر دو رقم سیب زرد و قرمز لبنانی مؤثرتر از تیمار شاهد و سایر تیمارهای اسید سالیسیلیک بود.

ژربرا یکی از مهم ترین گل های بریدنی جهان است که تولید آن رو به افزایش می باشد. یکی از مشکلات عمده در پرورش گل ژربرا، خمیدگی گردن و عمر پس از برداشت آن می باشد. با توسعه روزافزون صنعت گلکاری و لزوم افزایش کمیت و کیفیت گل، لازم است از عناصر سودمند در تولید گل ها استفاده شود. کلسیم، یکی از عناصر پرمصرف مهم می باشد. با استفاده از نانو ذرات می توان کاربرد کودهارا کنترل شده تر و آزادسازی عناصر را با تأخیر زمانی مطلوبی فراهمنمود. پژوهش حاضر به صورت کشت گلدانی از پاییز سال 1395 تا بهار سال 1396 در مجتمع گلخانه های دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز و به منظور بررسی اثرات غلظت های مختلف نانو کلات کلسیم بر خصوصیات رشدی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عمر پس از برداشت گل ژربرا صورت گرفت. این پژوهش با استفاده از محلول پاشی سه غلظت نانوکلات کلسیم (صفر، 2 و 3 گرم در لیتر) روی سه رقم گل ژربرا به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و به اجرا درآمد و در پایان صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و ماندگاری این ارقام بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانو کلات کلسیم صفات مورفولوژیکی مرتبط با گل به طور معنی داری بهبود یافت. کاربرد نانو کلات کلسیم باعث افزایش میزان کلروفیل و کلسیم بافت ساقه گل دهنده و همچنین باعث کاهش نشت یونی گردید. افزایش غلظت نانو کلات کلسیم در ماندگاری و جذب آب گل آذین ژربرا مؤثر بود. پاسخ ارقام به نانو کلات کلسیم بر اساس صفات اندازه گیری شده متفاوت بود. در بین تیمارهای به کاررفته، غلظت 3 گرم در لیتر با افزایش ماندگاری گل و بهبود صفات رشدی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل به عنوان بهترین تیمار شناخته شد.

گیاه شقایق P. somniferum از مهم ترین گیاهان داروئی به شمار رفته و تنها منبع بسیاری از آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوینولینی (BIAs) محسوب می گردد. آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوینولینی گروه بزرگ و پیچیده ای از متابولیت های ثانویه گیاهی بوده که از خواص داروئی و درمانی قابل توجهی بر خوردار هستند. در مطالعه حاضر (در آزمایشگاه بیوتکنولوژی دانشگاه لرستان در سال 1393-1395) به منظور جداسازی و همسانه سازی ژن DBOXژنوتیپ ایرانی گیاه شقایق، ابتدا توالی مورد نظر با استفاده از آغازگرهای طراحی شده، تکثیر و سپس قطعه تولید شده به پلاسمید pTZ57R/T منتقل گردید. نتایج توالی یابی قطعه 1614 جفت بازی را معین نمود که با 100 درصد همسانی با ژن DBOX گیاه شقایق شباهت داشت. توالی پروتئینی کد شده توسط این ژن مورد تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیکی قرار گرفت و سه دامنه عملکردی FAD binding، Berberine و FAD/FMN-containing dehydrogenase در توالی پروتئینی و وجود یک سیگنال پپتید در انتهای آمینی آن مشخص گردید. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین تجمع پروتئین کد شده توسط ژن DBOX در ناحیه غشای سلولی و پلاسمایی بوده و بیشترین عملکرد این پروتئین در ناحیه خارج سلولی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل بیان ژن DBOX و تعیین الگوی بیانی آن در بافت های مختلف گیاهی، تعداد 5 کتابخانه ترنسکریپتومی حاصل از داده های RNA-seq گیاه شقایق با شماره های دسترسی ERX651037، ERX651023، ERX651056، ERX651082 و ERX651062 از پایگاه SRA سایت NCBI دریافت شد. تعداد توالی های حاصل از همردیفی بین بافت های مختلف با استفاده از آزمون های آماری Fisher exact test و Chi-squared 2X2 مقایسه گردید. نتایج تجزیه و تحلیل بیان ژن با استفاده از تکنیک real time RT-PCR و آزمون های In silico نشان داد که بیشترین سطح بیان این ژن در ریشه و کمترین آن در ساقه می باشد.

خاکشیر گیاه دارویی ارزشمندی است که مصرف دانه های آن در صنایع داروسازی برای تولید موسیلاژ اهمیت زیادی دارد. متانول به عنوان یک محرک زیستی روی گیاهان سه کربنه مانند خاکشیر می تواند باعث افزایش تثبیت دی اکسیدکربن و کاهش تنفس نوری شود که در نتیجه ماده خشک بیشتری در این گیاهان تولید خواهد شد. این آزمایش به منظور بررسی تأثیر محلول پاشی متانول بر تغییرات عملکرد دانه و موسیلاژ گیاه خاکشیر در مزرعه ای طی سال های 1395-1396 در شهرستان خوی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار محلول پاشی و 3 تکرار اجرا شد. محلول پاشی در طول فصل رشد طی سه نوبت با فواصل زمانی 12 روز یک بار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمار شاهد (محلول پاشی با آب مقطر بدون کاربرد متانول) و محلول پاشی با چهار غلظت مختلف متانول شامل 10، 20، 30 و 40 درصد حجمی بود. نتایج نشان داد محلول پاشی غلظت های مختلف متانول تأثیر معنی داری بر تعداد ساقه فرعی بوته، تعداد برگ بوته، وزن خشک بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، عملکرد موسیلاژ دانه، خاکستر دانه، شاخص تورم دانه (05/0p ≤ )، ارتفاع بوته و وزن هزار دانه (05/0p ≤ ) گیاه داشت. محلول پاشی متانول بهعنوان یک محرک زیستی فعال در تولید گیاهان دارویی موجب بهبود عملکرد دانه و موسیلاژ دانه خاکشیر شد. بهطورکلی بیشترین مقادیر برای خصوصیات مورد ارزیابی در القای تیمار محلول پاشی با غلظت 40 درصد حجمی متانول حاصل شد.

توت فرنگی از ریزمیوه های مهم می باشد که اهمیت تجاری بالایی دارد. در این آزمایش که در سال 1395 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، به صورت فاکتوریل با دو فاکتور بستر کاشت و تغذیه سیلیسیومی اجرا شد، دو بستر کاشت شامل بستردوگانه (نسبت مساوی کوکوپیت + پرلیت) و بستر سه گانه (نسبت مساوی کوکوپیت + پرلیت + پوسته برنج) و همچنین تغذیه سیلیسیومی در پنج سطح شامل صفر میلی گرم بر لیتر (شاهد)، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر سیلیسیوم از منبع سیلیکات سدیم و 50 و 100 میلی گرم بر لیتر سیلیسیوم از منبع سیلیکات پتاسیم مورد ارزیابی قرار گرفت. محلول پاشی سیلیکات پتاسیم 100 توانست به طور معنی داری غلظت سیلیس برگ را افزایش دهد (حدود 14 میلی گرم بر گرم وزن خشک). تعداد برگ بوته و وزن خشک قسمت هوایی در بستر سه گانه برتری معنی داری را نسبت به بستر دوگانه نشان دادند. غلظت بالای سیلیکات پتاسیم در بستر سه گانه به طور معنی داری قطر طوقه کمتری نسبت به سیلیکات پتاسیم 50 در همین بستر داشته است؛ این درحالی است که در بستر دوگانه سیلیکات پتاسیم 100 قطر طوقه ای مناسب داشته است. تیمار سیلیکات پتاسیم 50 در بستر سه گانه، بیشترین مقدار وزن تر و خشک ریشه را نشان دادند. از نظر وزن تک میوه، سیلیکات سدیم 100 در بستر دوگانه بیشترین وزن تک میوه را داشت که اختلاف آن با سیلیکات پتاسیم 100 در بستر سه گانه معنی دار نبود. لذا اگر تولید با عملکرد بالا و وزن تک میوه زیاد مدنظر باشد استفاده از سیلیکات پتاسیم 100 در بستر دوگانه توصیه می شود. در صورتی که هدف رشد رویشی قوی باشد سیلیکات پتاسیم 50 در بستر سه گانه می تواند قطر طوقه بیشتر و ریشه های قوی را موجب گردد.

به منظور ارزیابی مهم ترین ویژگی های زراعی مؤثر بر عملکرد در سال 1396، آزمایشی در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. ژنوتیپ ها شامل 30 لاین امیدبخش برنج بود. در این بررسی 10 صفت از جمله ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد پنجه، تعداد کل دانه، تعداد دانه پر، طول دانه، قطر دانه، نسبت طول به عرض دانه، وزن هزاردانه و عملکرد مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه همبستگی نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین عملکرد با تعداد پنجه، دانه پر و وزن هزاردانه وجود دارد. نتایج به دست آمده از تجزیه علیت نشان داد که تعداد دانه پر بالاترین اثر مستقیم (67/0) و بعد از آن، صفات تعداد پنجه (59/0) و قطر دانه (47/0) بیشترین اثر را بر عملکرد دارد. بنابراین بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، صفات تعداد پنجه، تعداد دانه پر به عنوان شاخص انتخاب بر بهبود عملکرد برنج شناسایی شدند. نتایج تجزیه خوشه ای لاین های مورد مطالعه نیز در 4 گروه مختلف قرار گرفتند، که ارقام موجود در کلاستر دوم و سوم علاوه بر متوسط عملکرد بالاتر، از ارتفاع کمتر، تعداد پنجه و تعداد دانه پر بیشتری برخوردار بودند. در این تحقیق لاین های 8، 13، 14، 15 و 28 برترین لاین ها از نظر عملکرد و سایر ویژگی های زراعی بودند.

به منظور بررسی ویژگی های بیوشیمیایی و ترکیبات عصاره مرزه اورامانی، با دو روش حلال و امواج فراصوت آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش شامل نوع حلال (آب خالص، 75 درصد آب، 50 درصد آب، 75 درصد متانول و متاونول خالص) و روش استخراج (حلال و حلال-امواج فراصوت با توان 200 وات) بود. نتایج نشان داد که در استخراج ترکیبات گونه مرزه، روش حلال-امواج فراصوت به طور معنی داری بیشتر از حلال بود. مقدار درصد فعالیت آنتی اکسیدانی در روش حلال-امواج فراصوت و حلال به ترتیب برابر 62/16 و 92/11 درصد به دست آمد. ترکیبات فنولی و فلانوئید در روش حلال-امواج فراصوت برابر 36/45 و 33/15 میلی گرم در گرم و این مقدار برای روش حلال به ترتیب 29/40 و 29/13 میلی گرم در گرم بود بنابراین روش حلال-امواج فراصوت از لحاظ کارایی و هزینه نسبت به حلال، روش مناسب تری برای استخراج ترکیبات گونه مرزه اورامانی معرفی شد. بررسی ترکیبات گونه مرزه اورامانی در حلال های مختلف نشان داد که حلال آب و حلال 75 درصد آب نسبت به سایر حلال ها مقدار بیشتری از ترکیبات را استخراج کردند. نتایج کروماتوگرام مواد مؤثره نمونه های عصاره آبی و امواج فراصوت با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)نشان داد که از گونه مرزه اورامانی، ترکیبات کافئیک اسید، گالیک اسید، کلروژنیک اسید، کوئرستین، پاراکوماریک اسید، فرولیک اسید و روتین به دست آمد و بیشترین مقدار این ترکیبات با 12/9 میلی گرم در لیتر مربوط به فرولیک اسید بود.

داودی (Chrysanthemum morifolium R. ) یکی از پرطرفدارترین گل های تولیدی در دنیا است. این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره پوست سه رقم انار (شهوار دانه سفید، رباب دانه قرمز و ملس پوست سیاه یزد) هر کدام در چهار غلظت صفر، 15، 25 و 50 میلی گرم در لیتر و اسانس های رزماری و درمنه با چهار غلظت صفر، 25، 50 و 75 میلی گرم در لیتر روی عمر گلجایی گل شاخه بریده داودی رقم ‘ Ramat’ در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکراردر سال 98-1397 در دانشگاه اردکان، انجام شد. تمام تیمارها حاوی سه درصد ساکارز بودند. بر اساس نتایج گل هایی که با 15 میلی گرم در لیتر عصاره پوست انار رقم "شهوار دانه سفید" تیمار شدند، بیشترین عمر گلجایی (66/14 روز) را نشان دادند که 10/34 درصد نسبت به شاهد بیشتر بود. کمترین تعداد باکتری در انتهای ساقه گل های بریده تیمار شده با 25 میلی گرم در لیتر اسانس رزماری حاصل شد که 14/70 درصد نسبت به شاهد کمتر بود. با افزایش غلظت عصاره و اسانس، جمعیت باکتری در انتهای ساقه بریده شده به طور معنی داری افزایش یافت. بیشترین محتوای آب گلبرگ (66/75 درصد) در تیمار 75 میلی گرم در لیتر اسانس رزماری حاصل شد. به طورکلی همه تیمارهای مورد بررسی نسبت به شاهد قادر به افزایش عمر گلجایی و کاهش وزن تر و بار میکروبی انتهای گل شاخه بریده داودی بودند. همچنین در میان سه عصاره پوست انار، عصاره "شهوار دانه سفید" بیشترین اثر را در افزایش عمر گلجایی، کاهش وزن تر، نشت یونی و بار میکروبی انتهای ساقه نشان داد.

بارش و دما دو عامل اساسی کنترل کننده تاریخ کشت و نمو گندم می باشند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف برآورد هشت متغیر اکوفنولوژیکی شامل تاریخ کشت، تاریخ سبز شدن، تاریخ گل دهی، تاریخ رسیدگی و طول هر یک از مراحل رشد گندم دیم در استان گلستان در پنج سطح احتمال وقوع 25، 50، 75، 85 و 95 درصد انجام شد. برای این منظور ابتدا این متغیرها با استفاده از داده های روزانه بارش و دمای کمینه و بیشینه 33 ایستگاه هواشناسی برای یک دوره آماری 26 ساله (1395-1370) تعیین شد. سپس مقادیر متغیرهای اکوفنولوژیکی در سطوح احتمال مختلف با تحلیل فراوانی برآورد گردید. به منظور صحت سنجی برآورد متغیرهای اکوفنولوژیکی از یافته های پژوهش های مختلف که در مقیاس مزرعه در استان گلستان انجام شده بود، استفاده گردید که نتایج نشان از دقت قابل قبول برآوردها و نقشه های پهنه بندی داشت. نتایج نشان داد سطح احتمال وقوع بر همه متغیرهای مورد بررسی تأثیر معنی دار داشت به گونه ای که با افزایش سطح احتمال وقوع، تعویق معنی دار تاریخ های کشت، سبز شدن، گل دهی و رسیدگی، افزایش معنی دار طول دوره کشت تا سبز شدن و کاهش معنی دار طول مرحله های سبز شدن تا گل دهی، گل دهی تا رسیدگی و کشت تا رسیدگی مشاهده گردید. تاریخ کشت مناسب گندم دیم در 90 درصد وسعت استان گلستان برای سطوح احتمال وقوع 25، 50 و 75 درصد قبل از 20 آذر و در 78 و 90 درصد وسعت استان برای سطوح احتمال وقوع به ترتیب 85 و 95 درصد 30-11 آذر و 20-1 دی بود. تاریخ سبز شدن گندم دیم در بیش از 90 درصد وسعت استان گلستان برای سطوح احتمال وقوع 25 تا 95 درصد به ترتیب تا 30 آذر، تا 15 دی، 30-1 دی، 16 دی تا 15 بهمن و 30-1 بهمن به دست آمد. نتایج نشان داد که در بیش از 90 درصد وسعت استان تاریخ رسیدگی گندم دیم با احتمال 25 درصد در نیمه اول خرداد، با احتمال 50 درصد در ماه خرداد، با احتمال 75 درصد در نیمه دوم خرداد و با احتمال 85 و 95 درصد در نیمه دوم خرداد تا نیمه اول تیر اتفاق می افتد.