مجله علوم پزشکی فیض
سال:1398 | دوره:23 | شماره:1 |تعداد مقالات:13

سابقه و هدف: کورکومین نوعی پلی فنول موجود در گیاه زردچوبه است که با اثر حفاظت عصبی و تعامل با ملکول های مختلف مثل نیتریک اکساید (NO)، در بهبود اختلالات شناختی نقش دارد. این مطالعه به بررسی اثر کورکومین بر اختلال حافظه اجتنابی ناشی از مورفین و بررسی سطح متابولیت های نیتریک اکساید (NOx) در موش بزرگ آزمایشگاهی می پردازد. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی 40 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر به 4 گروه 10 تایی تقسیم شده و یادگیری و حافظه آن ها طی دو روز در دستگاه حافظه اجتنابی بررسی شد: گروه کنترل 35 روز گاواژ سالین (ml/kg 10) و گروه کورکومین 35 روز گاواژ کورکومین (mg/kg 10) و سپس در روز آموزش سالین داخل صفاقی پس از آموزش دریافت کردند؛ گروه مورفین 35 روز گاواژ سالین و گروه کورکومینمورفین 35 روز گاواژ کورکومین (mg/kg 10) و سپس در روز آموزش مورفین داخل صفاقی (mg/kg 5/7) پس از آموزش دریافت کردند. حافظه حیوانات در روز پس از آموزش به صورت زمان تاخیر ورود به اتاقک تاریک (ثانیه) در دستگاه حافظه اجتنابی گزارش شد. سپس، فعالیت حرکتی در دستگاهopen field بررسی شده و پس از خروج مغز تحت بیهوشی عمیق، سطح NOx به روش گریس اندازه گیری شد. نتایج: حافظه اجتنابی در گروه مورفین نسبت به گروه کنترل کاهش (0/001P). نتیجه گیری: کورکومین احتمالا از طریق مسیر سیگنالی NOاختلال حافظه اجتنابی ناشی از مورفین را در موش بزرگ آزمایشگاهی بهبود می بخشد.

سابقه و هدف: دیابت در درازمدت موجب آسیب بافت قلب می گردد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین تداومی و تناوبی همراه با کروسین بر بیان ژن هایBDNF وNGF در بافت قلب موش های دیابتی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 49 سر موش دیابتی در گروه های تمرین تناوبی، تمرین تداومی، تمرین تناوبیکروسین، تمرین تداومیکروسین، کروسین، شم و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرین تناوبی و تداومی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته به ترتیب با شدت 85-80 و 55-50 درصد حداکثر سرعت دویدن روی نوارگردان دویدند و گروه های کروسین به مدت 8 هفته روزانه mg/kg 25 کروسین دریافت کردند. نتایج: تمرین تناوبی و تمرین تداومیکروسین اثر معنی داری بر افزایش BDNF داشت (0/001=P). تمرین تداومیکروسین در مقایسه با تمرین تداومی، کروسین، تمرین تناوبی و تمرین تناوبیکروسین اثر بیشتری بر افزایش BDNF داشت (0/001=P). همچنین، تمرین تداومیکروسین اثر معنی داری بر افزایش NGF داشت (0/001=P) و تمرین تداومیکروسین نسبت به تمرین تداومی، کروسین، تمرین تناوبی و تمرین تناوبیکروسین اثر بیشتری بر افزایش NGF داشت (0/001=P). نتیجه گیری: تمرین تداومی همراه با دریافت کروسین نسبت به تمرین تداومی، تمرین تناوبی، کروسین و تمرین تناوبی همراه با کروسین دارای اثرات بیشتری در افزایش بیان نوروتروفین ها در بافت قلب موش های دیابتی می باشد.

سابقه و هدف: امروزه به دلیل سبک نادرست زندگی ابتلا به کبد چرب افزایش پیدا کرده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره زنجبیل و ویتامین K بر سطوح سرمی آنزیم های شاخص کبدی در موش های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی است. مواد و روش ها: موش های سوری نر نژاد NMRI بهصورت تصادفی به شش گروه پنج تایی شاهد، شم (دریافت کننده رژیم پر چرب)، کنترل مثبت (دریافتکننده سیلیمارین)، دریافتکننده عصاره زنجبیل، دریافتکننده ویتامین K، و دریافتکننده عصاره زنجبیل و ویتامین K به مدت چهار هفته تقسیم شدند. عصاره زنجبیل و ویتامین K روزانه با دوز mg/kg0/2 به صورت درون صفاقی تزریق شد. سطوح سرمی آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP) برای ارزیابی آسیب و عمکرد صفراوی کبد، و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) جهت تعیین وضعیت آنتی اکسیدانی کبد در سرم اندازه گیری شدند. نتایج: سطوح سرمی ALT، AST و ALP در گروه های تجربی دریافت کننده عصاره زنجبیل، ویتامین K و عصاره زنجبیل به همراه ویتامین K نسبت به گروه شم (رژیم پرچرب) دارای کاهش معنادار بود (0/05< P)، اما سطوح سرمی CAT و SOD دچار افزایش معنادار شد (0/001< P). نتیجه گیری: به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی ترکیبات موثره گیاه زنجبیل و نیز به دلیل نقش ویتامین K در انعقاد خون و عملکرد مناسب کبد، ترکیب عصاره زنجبیل همراه با این ویتامین سبب بهبود عملکرد کبد چرب غیرالکلی در موش های سوری می شود.

سا بقه و هدف: هدف این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل کلرلا بر میزان آنتی اکسیدان های مغز موش های صحرایی نر دیابتی می باشد. مواد و روش ها: تعداد 50 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی در گروه های دیابتی: تمرین هوازی، مکمل کلرلا، تمرین مکمل کلرلا، کنترل و گروه کنترل غیردیابتی جایگزین شدند. تمرین به مدت 8 هفته (5 جلسه در هفته) روی نوارگردان انجام شد. گروه های کلرلا روزانه به اندازه 5 درصد وزن بدن، محلول پودر کلرلا تا پایان 8 هفته مصرف کردند. تمام گروه ها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین جراحی شدند و پس از استخراج بافت مغز، میزان آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز آن اندازه گیری شد. نتایج: فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز مغزی در همه گروه های دیابتی به طور معنی داری بیشتر از موش های سالم غیر دیابتی بود و هر سه نوع مداخله باعث کمترشدن مقدار افزایش فعالیت آنزیم های مذکور ناشی از دیابت شده بود. همچنین، اثر تجمعی مکمل و تمرین بهتر از هرکدام به تنهایی بود (0/05>P). نتیجه گیری: مصرف کلرلا و تمرین بدنی در مغز موش های دیابتی برخلاف انتظار با افزایش فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز همراه بود که به نظر می رسد به علت تلاش مغز برای رفع شرایط استرس اکسایشی در مغز بروز می کند.

سابقه و هدف: در میان پروبیوتیک ها، لاکتوباسیل ها با فعالیت باکتریوسینی به عنوان نگهدارنده زیستی سالم و بی خطر کاربری متعددی در زیست فن آوری میکروبی دارند. لذا، بررسی و تعیین فعالیت ضد میکروبی باکتریوسین لاکتوباسیل های بومی موجود در محصولات لبنی سنتی با قابلیت طیف وسیع درمانی حائز اهمیت می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهشی تجربی پس از نمونه گیری و جداسازی لاکتوباسیل های بومی از ماست محلی منطقه ندوشن، از آنها به عنوان پروبیوتیک و تولید کننده باکتریوسین استفاده شد. اثر باکتریوسین تولیدی بر علیه 7 سویه باکتریایی بیماری زا به روش های چاهک و دیسک بررسی شد. نتایج: نتایج حاصل از روش چاهک نشان داد که بیشترین اثر مهارکنندگی روی باکتری های پاتوژن استافیلوکوکوس اپیدرمیس، اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکانز به ترتیب مربوط به سویه های اسید لاکتیک بومی جداسازی شده شامل لاکتوباسیلوس دلبروکی، لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پلانتاروم است. بر پایه روش دیسک، بیشترین میزان مهارکنندگی علیه باکتری های بیماری زا به ترتیب مربوط به لاکتوباسیلوس دلبروکی، لاکتوباسیلوس پلانتاروم و لاکتوباسیلوس کازئی بود. اگرچه ترکیبات ضد میکروبی تولید شده، توسط آنزیم های پروتئولیتیک غیرفعال شدند، ولی در برابر طیف وسیعی از تغییرات pH و حرارت فعالیت خود را حفظ کردند. نتیجه گیری: می توان از باکتریوسین پروبیوتیک های جداسازی شده از محصولات لبنی محلی منطقه ندوشن یزد به عنوان نگهدارنده زیستی سالم و بی خطر استفاده نمود.

سابقه و هدف: آسیب های ناشی از استئوآتریت به وسیله انواع سیتوکین ها، فاکتور های رشد و واسطه های التهابی میانجی گری شده و اهمیت خانواده اینترلوکین 17 در این بیماری به طور فزاینده ای آشکار است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط واریته rs763780 ژن اینترلوکین 17F با ریسک ابتلا به استئوآرتریت زانو می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش مورد-شاهدی 200 شرکت کننده شامل 100 فرد سالم و 100 فرد مبتلا به استئوآرتریت زانو مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان وارد مطالعه شدند. بعد از جمع آوری نمونه های خون از افراد شرکت کننده در مطالعه، ژنوتایپ نمونه ها در محل پلی مورفیسم فوق به وسیله روش PCR-RFLP تعیین شد. نتایج: آنالیز داده ها نشان داد که ارتباط معناداری بین ژنوتایپ AG با افزایش ریسک ابتلا به استئوآرتریت زانو وجود داشته (0/01

سابقه و هدف: درمان نگهدارنده با متادون( Methadone maintenance treatment; MMT(، یک درمان دارویی رایج در اختلال وابستگی به مواد افیونی می باشد. این درمان، باوجود نتایج مثبت، مشکلات روان شناختی متعددی مانند مشکل در تنظیم هیجان و تحمل پریشانی دارد. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر استراتژی های تنظیم هیجانی و تحمل پریشانی در بیماران تحت درمان با متادون است. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با گروه مداخله و گروه کنترل می باشد. تعداد 50 مرد مراجعه کننده به کلینیک درمان با متادون به طور تصادفی در دو گروه گماشته شدند. در این مطالعه از پرسشنامه تنطیم هیجانی، پرسشنامه تحمل پریشانی، پرسشنامه اعتباردرمانی و پرسشنامه اتحاد درمانی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده شد. . نتایج: نمرات گروه مداخله در تحمل پریشانی بعد از 4 ماه مداخله (0/01< P) و 2 ماه دوره پیگیری (0/01< P) نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش پیدا کرد. همچنین، نمرات گروه مداخله در تنظیم هیجان بعد از 4 ماه مداخله (0/01

سابقه و هدف: سرطان معده یکی از عوامل اصلی مرگ ومیر ناشی از سرطان در شمال ایران است. یکی از عوامل موثر در این امر، مصرف زیاد سموم کشاورزی در این مناطق است. CYP1A1 یکی از اعضای مهم خانواده آنزیمی سیتوکروم P450 است که در مراحل سم زدایی نقش داشته و تغییر الگوی بیان آن تحت تاثیر مکانیسم های ژنتیکی و اپی ژنتیکی، با بروز سرطان ارتباط معنی دار دارد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی ابتدا DNA ژنومی نمونه های توموری و سالم معده با روش فنل کلروفورم استخراج و تبدیل بی سولفیتی با استفاده از کیتEpiTech DNA Bisulfite انجام شد. نواحی غنی از CpG پروموتر ژن CYP1A1 با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر و سپس با روش توالی یابی بی سولفیتی سنجر و به صورت دو جهت توالی یابی شد. میزان متیلاسیون جایگاه های CpG محاسبه و همبستگی آن با خصوصیات دموگرافیک افراد بیمار با آزمون اسپیرمن بررسی شد. نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که همبستگی معنادار مثبت بین متیلاسیون برخی از دی نوکلئوتیدهای CpG، به خصوص انواع موجود در توالی مورد توافق XRE (Xenobiotic response elements)، با مصرف سیگار و سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان معده وجود دارد. اما ارتباط معنی داری درخصوص تاثیر سن افراد بر میزان متیلاسیون مشاهده نشد. نتیجه گیری: مصرف دخانیات و سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان معده تاثیر مثبت معنی داری بر میزان متیلاسیون پروموتر ژن CYP1A1 دارد. بدین ترتیب می توان از غربال گری میزان متیلاسیون این ژن در افراد سیگاری و دارای سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری، به عنوان یک مارکر برای تشخیص سرطان معده استفاده نمود.

سابقه و هدف: کنترل مطلوب پاسچر نیاز به دریافت پیام های حسی پیکری مناسب از محیط داشته و ایجاد اختلال در هریک از سیستم های حسی سبب اختلال در ارسال به موقع و مناسب پیام شده و متعاقب آن اختلال و بی ثباتی در کنترل وضعیت بدنی می گردد. بنابراین، تحقیق حاضر به بررسی نقش تغییرات حسی در کنترل پاسچر دختران فعال با و بدون سندروم استرس داخلی تیبیا می پردازد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مورد-شاهدی بوده و نمونه ها به طور هدف مند و در دسترس بر اساس روش محاسبه تعداد نمونه، به تعداد 60 نفر انتخاب شدند. جامعه آماری شامل دختران ورزشکار با سابقه ورزش منظم بوده و نمونه ها 30 نفر ورزشکار دارای سندروم استرس داخلی تیبیا و 30 نفر ورزشکار سالم بودند. کنترل پاسچر در 6 وضعیت حسی مختلف با آزمون ایستادن تک پا در هر دو گروه انجام شد. نتایج: مقایسه نتایج بین دو گروه ورزشکاران با و بدون سندروم استرس داخلی تیبیا تفاوت معنی داری در کنترل پاسچر 5 وضعیت حسی مختلف (چشمان باز و هایپراکستنشن سر، سطح سخت با چشم های بسته، چشمان بسته به همراه هایپراکستنشن سر، چشمان باز و هایپر اکستنشن سر و سطح نرم با چشمان بسته) را نشان داد (0/001=P). نتیجه گیری: به نظر می رسد کنترل پاسچر ورزشکاران دارای سندروم استرس داخلی تیبیا در صورت عملکرد مطلوب هم زمان سه سیستم حسی با افراد سالم مشابه بوده و درصورت حذف هریک از آنها کنترل پاسچر این افراد دچار اختلال خواهد شد.

سابقه و هدف: ساختارهای مغزی، مولفه های شناختی و تنظیم هیجانی نقش مهمی در سبب شناسی اختلالات روانی دارند. بنابراین، بررسی تفاوت های سیستم های مدیریت مغزی و مولفه های شناختی تنظیم هیجان در مبتلایان به اختلالات روانشناختی مختلف می تواند در تشخیص دقیق و اتخاذ رویکرد روان درمانی متناسب نقش معناداری داشته باشد. در همین راستا، پژوهش حاضر به منظور مقایسه سیستم های مغزی رفتاری و تنظیم شناختی هیجان در افراد مبتلا به اختلال احتکار و سایر اختلالات وسواس فکری-عملی صورت گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی 50 بیمار مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی و 50 بیمار مبتلا به اختلال احتکار به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مقیاس تنظیم شناختی هیجان و مقیاس سیستم فعال ساز و بازداری رفتاری استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که میانگین نمرات بازداری رفتاری و راه بردهای شناختی تنظیم هیجان منفی در افراد مبتلا به وسواس فکری-عملی در مقایسه با اختلال احتکار بیشتر بود، درصورتی که راه بردهای شناختی تنظیم هیجان مثبت در افراد مبتلا به اختلال احتکار در مقایسه با اختلال وسواس فکری-عملی بیشتر بود. بین سیستم فعال سازی رفتاری در دو گروه تفاوتی مشاهده نشد (0/05

سابقه و هدف: یکی از مهم ترین قسمت های بدن که برای تعیین جنسیت در پزشکی قانونی استفاده می شود، جمجمه است. مطالعات پیشین بیشتر روی جمجمه های اجساد و نژادهای غیرآریایی بوده، درحالی که ما در این مطالعه تنها روی استخوان تمپورال افراد زنده و ایرانی تمرکز کرده و تفاوت های متریک این استخوان را بین دو جنس ارزیابی کرده ایم. مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه مقطعی از فایل های سی تی اسکن بیمارستان امیراعلم طی سال های 95-1393 استفاده شده که با روش سهمیه ای-آسان انتخاب شدند. شاخص های متریک استخوان تمپورال در دو گروه مردان و زنان محاسبه شده و با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج: زاویه خارجی مجرای گوش داخلی، طول زایده ماستویید و نسبت طول به عرض زایده ماستویید بین دو جنس اختلاف معنا دار داشتند. همچنین، عدد هانسفیلد و ضخامت استخوانی بخش اسکواموس استخوان تمپورال، زاویه بین زایده زایگوماتیک استخوان تمپورال و بخش اسکواموس این استخوان و نیز عرض زایده ماستویید بین دو گروه مردان و زنان تفاوت معنا داری نداشتند. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که ویژگی های استخوان تمپورال می تواند در کنار سایر شواهد و مدارک به تعیین جنسیت کمک کرده و مهم تر از آن بر وجود تفاوت های مورفولوژیک جنسیتی در ساختار های آناتومیک و به خصوص اسکلت تاکید ورزد.

سابقه و هدف: پژوهش های مختلف رابطه بین پریشانی روان شناختی و متغیرهای متفاوتی را مورد مطالعه قرار داده اند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی تغییرات پریشانی روان شناختی منطبق بر سبک دلبستگی با عنایت به نقش واسطه ای ذهن آگاهی است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر پیرو طرحی از مطالعات همبستگی می باشد. نمونه تحقیق، 250 نفر از دانشجویان کارشناسی و دکتری حرفه ای دانشگاه شاهد را در بر داشت که در نیم سال نخست سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. جهت سنجش متغیرهای پژوهش، از مقیاس اضطراب، افسردگی و استرس (DASS-21)، پرسشنامه تجارب مربوط به روابط نزدیک (ECR-R) و پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی (FFMQ) استفاده شد. نتایج: یافته ها بیان گر وجود رابطه مثبت و معنادار بین اضطراب دلبستگی و مولفه های پریشانی روان شناختی (اضطراب، افسردگی و استرس) و همچنین رابطه منفی و معنادار بین اضطراب دلبستگی و ذهن آگاهی بود. بین ذهن آگاهی و مولفه های پریشانی روان شناختی و نیز بین اجتناب دلبستگی و ذهن آگاهی رابطه منفی و معنادار به دست آمد. یافته های برآمده از معادلات ساختاری نقش واسطه ای متغیر ذهن آگاهی را در رابطه بین اضطراب دلبستگی و مولفه های پریشانی روان شناختی تایید نمود. تاثیر اجتناب دلبستگی بر مولفه های پریشانی روان شناختی تنها در حضور ذهن آگاهی به عنوان متغیر واسطه ای، و نه به صورت مستقیم، تایید گردید. نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت در تاثیر اضطراب دلبستگی و اجتناب دلبستگی بر مولفه های پریشانی روان شناختی، ذهن آگاهی نقش واسطه دارد. به نظر می رسد این یافته ها در حوزه های مختلفی چون روابط بین فردی، تربیتی، خانوادگی و درمانی کاربرد داشته باشد.

سابقه و هدف: آسیب های ستون فقرات ثانویه به تروما دلیل اصلی موربیدیتی بیماران و عامل هزینه های گزاف بهداشتی و درمانی می باشد. اولین قدم در پیشگیری، شناختن عوامل اپیدمیولوژیک آن است. ما در این مطالعه بر آن شدیم تا با مشخص نمودن عوامل دموگرافیک و زمینه ساز آن در استان اصفهان اطلاعات جامعی در اختیار سیستم بهداشتی استان قرار دهیم. مواد و روش ها: مطالعه اپیدمیولوژیکی حاضر روی 510 نفر از بیمارانی که متعاقب آسیب تروماتیک ستون فقرات طی سال های 1396-1390 به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مراجعه نمودند، انجام گرفت. اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، مکانیسم تروما، ناحیه درگیر ستون فقرات، نوع شکستگی و نیاز به جراحی استخراج و ثبت گردید. نتایج: میانگین سن بیماران 52/14± 31/42 سال بوده و 4/30 درصد ایشان زن بودند. 1/17 درصد آسیب ناحیه گردنی، 9/26 درصد آسیب ناحیه توراسیک و 1/56 درصد آسیب ناحیه لومبوساکرال داشته و 3/13 درصد دچار آسیب طناب نخاعی شده بودند. همچنین، 18 درصد به علت شکستگی ستون فقرات تحت جراحی قرار گرفتند. شایع ترین نوع شکستگی، compression (4/29 درصد) بوده و پس از آن شکستگی burst (28 درصد) قرار داشت. شایع ترین مکانیسم، تصادف با اتومبیل بود. نتیجه گیری: باتوجه به آمار بالای حوادث در کشور و بروز آسیب های ستون فقرات به دنبال آن، لازم است که مطالعات زیادی در زمینه عوامل موثر بر آسیب های ستون فقرات و روش های پیشگیری این آسیب ها انجام شده و با کاهش عوامل موثر بر بروز این آسیب ها، از بار مالی و اجتماعی آن کاسته شود.