هدف از این مقاله، ارئه مدل ریاضی عمومی و مناسبی جهت مدیریت بهینه دارایی ها و بدهی های شرکت های بیمه ایران با تاکید بر تصمیمات سرمایه گذاری است. مدل برنامه ریزی پویای احتمالی در این مقاله ارایه شده با توجه به انواع محدودیت های موجود، نظیر محدودیت های قانونی، عملیاتی و همچنین با توجه به ویژگی های مختلف عملیات سرمایه گذاری در شرکت های بیمه، در پی حداکثر کردن ثروت بلند مدت شرکت (ارزش فعلی خالص جریان های نقدی آتی منهای هزینه های نهایی عدم رعایت محدودیت های آرمانی مدل) است. مدل پیشنهادی برنامه ریزی پویای حتمالی در شرکت بیمه آسیا مورد آزمون عملی قرار گرفته و نتایج ارایه شده توسط مدل برنامه ریزی پویای حتمالی با نتایج مدل قطعی و با تصمیمات سرمایه گذاری شرکت بیمه آسیا در وضعیت کنونی آن مقایسه شده است. نتایج آزمون مدل ها بیانگر آن است که تصمیمات سرمایه گذاری پیشنهادی ارایه شده توسط مدل برنامه ریزی پویای احتمالی نه تنها بانتایج مدل برنامه ریزی پویای قطعی بسیار متفاوت وبرتر ازآن است، بلکه با تصمیمات کنونی سرمایه گذاری در شرکت بیمه آسیا نیز تفاوتی بسیارداشته، ازبرتری چشمگیری نسبت به آن برخوردار است.