راهبردهای آموزش (راهبردهای آموزش در علوم پزشکی)
سال:1397 | دوره:11 | شماره:4 |تعداد مقالات:18

مقدمه: با توجه به نقش آفرینی دانشجویان در راه توسعه کشور، همچنین نقش ویژگی های شناختی – اجتماعی در فرایند یاددهی و یادگیری، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش اجتماعی با ادراک دانشجویان تحصیلات تکمیلی از ساختار کلاس با نقش میانجی باورهای خودکارآمدی می باشد. روش کار: روش پژوهش حاضر، توصیفی – همبستگی به ویژه بر پایه مدل سازی معادلات ساختاری می باشد. جامعه پژوهش نیز شامل کلیه دانشجویان خوابگاهی دانشگاه تهران در مقطع تحصیلات تکمیلی می باشد. پرسشنامه های هوش اجتماعی، باورهای خودکارآمدی و ادراک از ساختار کلاس نیز ابزار پژوهش را تشکیل دادند. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از ارتباط مثبت و معنی داری هوش اجتماعی با باورهای خودکارآمدی (43/0 = r) و ادراک از ساختار کلاس درس (58/0 = r)، همچنین باورهای خودکارآمدی و ادراک از ساختار کلاس درس (37/0 = r) بود (01/0 < P). نتایج ضرایب مسیر مستقیم استاندارد شده نشان داد که هوش اجتماعی 52/0 از تغییرات باورهای خودکارآمدی و 84/0 از تغییرات ادراک از ساختار کلاس درس را تبیین می کند و باورهای خودکارآمدی 29/0 از تغییرات ادراک دانشجویان از ساختار کلاس درس را تبیین می کند. نتیجه گیری: از آنجایی که نتایج بر ارتباط معنادار و نقش تبیین کنندگی تغییرات ادراک از ساختار کلاس به وسیله هوش اجتماعی و باورهای خودکارآمدی، برگزاری کارگاه ها و کلاس های آموزشی هوش اجتماعی و باورهای خودکارآمدی در دانشجویان برای تقویت ادراک آنان از ساختار کلاس درس و پیشرفت نظام آموزشی، فرایند یاددهی – یادگیری پیشنهاد می گردد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پرداختن به رابطه استفاده مفرط از تلفن همراه با فرسودگی تحصیلی و تحمل پریشانی دانشجویان انجام پذیرفت. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان رشته علوم تربیتی دانشگاه پیام نور اهواز بود که در سال 95-96 مشغول به تحصیل و 518 نفر بودند. براساس جدول مورگان 210 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات در بخش آمار توصیفی از جدول فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از آزمونهای همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته ها: با توجه به نتایج ضریب همبستگی پیرسون بین متغیر استفاده مفرط از تلفن همراه با فرسودگی تحصیلی، 92/0 = r در سطح 99 درصد اطمینان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (01/0 > P). و همچنین بین متغیر استفاده مفرط از تلفن همراه با تحمل پریشانی، 51/0-= r در سطح 99 درصد اطمینان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاکی از وجود رابطه بین تحمل پریشانی و استفاده مفرط از تلفن همراه در بین دانشجویان بود. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد که رابطه معنی داری بین استفاده مفرط از تلفن همراه و فرسودگی تحصیلی وجود دارد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش خوددلسوزی شناختی بر بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرکرد بود. روش کار: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم دوره دوم متوسطه شهرکرد در سال تحصیلی 97-1396 بود. حجم نمونه به تعداد 40 نفر با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت آموزش خوددلسوزی شناختی به صورت گروهی قرار گرفت. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه بهزیستی تحصیلی تومینن-سوینی و همکاران (2012) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش خوددلسوزی شناختی بر کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش درگیری در تکالیف مدرسه، ارزش مدرسه و رضایت تحصیلی تاثیر معناداری دارد (01/0 > P). نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج پژوهش، توجه به خوددلسوزی شناختی در مدارس از اهمیت بالایی برخوردار است و عامل مهمی در کاهش فرسودگی و افزایش درگیری در تکالیف مدرسه، ارزش مدرسه و رضایت تحصیلی دانش آموزان می باشد.

مقدمه: امروزه رسانه ها امکان ارتباط دانش آموزان و معلمان، محتوا و معلمان و دانش آموزان با همتایانشان را فراهم می کنند لذا هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موثر بر استفاده از رسانه های دیداری – شنیداری و نرم افزارهای آموزشی توسط معلمان ابتدایی شهرستان تبریز است. روش کار: روش پژوهش، توصیفی پیمایشی بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی تبریز در سال تحصیلی 97-1396 می باشد، حجم نمونه از بین 4025 نفر معلم ابتدایی شهرستان تبریز، بر اساس جدول مورگان 351 نفر تعیین شد. نمونه مورد نظر به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای به صورت خوشه ایانتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن توسط متخصصان تایید شده و پایایی با آلفای کرونباخ 738/0 می باشد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شده و از روش های آماری توصیفی و استنباطی شامل تحلیل عاملی اکتشافی برای شناسایی عوامل و روش فریدمن برای اولویتبندی عوامل استفاده گردید. یافته ها: میزان استفاده از رسانه های دیداری-شنیداری آموزشی توسط معلمان ابتدایی تقریبا در حد متوسط یعنی 3 تا 5 ساعت در هفته بوده و میزان استفاده از نرم افزارهای آموزشی توسط معلمان ابتدایی کمتر از متوسط است. 8 عامل موثر بر استفاده از رسانه های دیداری – شنیداری و نرم افزارهای آموزشی توسط معلمان ابتدایی شناسایی شدند که به ترتیب 1-حمایت مدیریت مدرسه 2-محتوای رسانه های دیداری-شنیداری و نرم افزارهای آموزشی 3-ویژگی های فردی معلمان 4-امکانات و تجهیزات مدرسه 5-سن زیاد معلمان 6-مهارت معلمان در استفاده 7-حمایت فنی 8-عوامل سازمانی و اداری می باشند. نتیجه گیری: برنامه ریزان آموزش و پرورش باید جهت استفاده هرچه بیشتر معلمان از رسانه ها و نرم افزارهای آموزشی، بر اساس عوامل شناسایی شده و اولویتبندی انجام شده تصمیمات راهبردی در این زمینه را اتخاذ نمایند.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی ها و ارائه الگوی کارکرد آموزشی دانشگاه های نسل سوم در ایران، انجام شده است. روش کار: این پژوهش با توجه به ماهیت آن به لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و به لحاظ روش گردآوری داده ها در قالب پژوهش-های کیفی است که از مجرای مصاحبه های نیمه ساختاریافته و هدفمند با 18 نفر از خبرگان صورت پذیرفته است. جامعه آماری شامل، خبرگان صنعتی به عنوان نماینده بخش صنعت، مدیران و کارشناسان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (عتف) به عنوان نماینده بخش دولتی و سیاست گذاری و اعضای هیئت علمی به عنوان نماینده بخش دانشگاهی، بوده اند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل محتوا و فرایند سه مرحله ای کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. یافته ها: اجرای فرایند کدگذاری باز منجر به شناسایی چهل و هشت مفهوم اصلی گردید. پس از تجزیه تحلیل و طبقه بندی داده ها، در خصوص مدل کارکرد آموزشی دانشگاه های نسل سوم، مدل پیشنهادی در قالب شش سازه انتخابی، یازده مقوله محوری و چهل و هشت مفهوم باز بیان شد. نتیجه گیری: یافته ها بیانگر این بود که دانشگاه های نسل سوم از لحاظ آموزشی، نیازمند ویژگی های مشابه و متمایزی با سایر دانشگاه ها هم چون تاکید بر ارائه آموزش های کاربردی، مهارت محور، ارائه آموزش های کوتاه مدت برای صنعت، اجرای هدفمند دوره های کارآموزی، گسترش رویکرد کارآفرینی و تجاری سازی، تاکید بر نیازسنجی آموزشی از صنایع است. از این رو، دانشگاه ها می توانند با عطف توجه به این موارد و با در نظر گرفتن نیازهای اقتصادی-اجتماعی منطقه ای خود به برنامه ریزی و سیاست گذاری آموزشی در راستای حرکت به سمت دانشگاه های نسل سوم اقدام کنند.

مقدمه: فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب ظهور شیوه های نوین آموزش و یادگیری شده است. یادگیری الکترونیکی نیز یکی از شیوه های نوین یادگیری در عصر حاضر است؛ بنابراین برای کارآمدی سیستم یادگیری الکترونیکی باید آسیب هایی که بر سر راه آن وجود دارد را شناسایی و مرتفع نمود. هدف پژوهش حاضر نیز تبیین آسیب های نظام یادگیری الکترونیکی در آموزش پزشکی است. روش کار: در این پژوهش از روش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد استقرایی از نوع مقوله بندی استفاده شد، جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دوره یادگیری الکترونیکی دانشکده آموزش پزشکی دانشگاه شهید بهشتی تهران تشکیل می داد که از روش نمونه گیری هدفمند برای انتخاب آنها استفاده شد و تعداد 60 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته بود و طول مدت هر مصاحبه از 20 دقیقه تا یک ساعت متغیر بود، انجام مصاحبه با کل دانشجویان یک هفته یه طول انجامید. همچنین تعداد 20 مقاله و 2 کتاب در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت و تحلیل ها تا حد اشباع ادامه یافت. واحد ثبت در این پژوهش مضمون در نظر گرفته شد. در انتهای با استفاده از روش تحلیل محتوای استقرایی و با مقایسه مستمر کدهای به دست آمده، 7 مقوله و 32 زیر مقوله به دست آمد و مشخص شد که آسیب های سیستم یادگیری الکترونیکی دانشکده آموزش پزشکی تحت عنوان 7 مقولات اصلی که عبارتند از محتوا، دانشجو، استاد، برنامه ریزی، پشتیبانی، فناورانه، فنی طبقه بندی شدند. یافته ها: با توجه به یافته های پژوهش، سیستم یادگیری الکترونیکی دانشگاه های آموزش پزشکی به عنوان یک نظام نوین در عرصه آموزش و یادگیری، دارای آسیب های متعددی است و دانشگاه های آموزش پزشکی باید سعی کنند تا با شناسایی آسیب های هر بخش سیستم یادگیری الکترونیکی، نسبت به رفع آسیب ها اقدام و زمینه پیشرفت یادگیری الکترونیکی را فراهم نمایند. نتیجه گیری: این پژوهش می تواند راهنمای عمل مدرسان و طراحان آموزش الکترونیکی جهت افزایش اثربخشی دورهای یادگیری الکترونیکی در آموزش پزشکی و در نهایت یادگیری موثرتر قرار گیرد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مطالعه روابط اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم دبیرستان با توجه به میزان وابستگی آنها به شبکه های اجتماعی مجازی انجام شده است. روش کار: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد؛ جامعه آماری پژوهش، شامل دانش آموزان دختر پایه دهم دبیرستان های ناحیه 1 شهر اهواز است که جمعا 140 نفر نفر بودند. براساس جدول مورگان تعداد 100 نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های محقق ساخته میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی، روابط اجتماعی و پیشرفت تحصیلی استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های حاصله از پژوهش، در سطح آمار توصیفی از فراوانی، میانگین و در سطح آمار استنباطی نیز از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شده است. داده ها نیز با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته ها: بین زمان اختصاص داده شده به شبکه های اجتماعی مجازی و روابط اجتماعی دانش آموزان رابطه منفی و معناداری وجود داشت (01/0 > P). همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین زمان اختصاص داده شده به شبکه های اجتماعی مجازی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی و غیر معناداری وجود دارد (19/0 < P). نتیجه گیری: با توجه به امکاناتی که شبکه های اجتماعی مجازی در اختیار دآنش اموزان قرار داده اند، علاوه بر برنامه ریزی برای پیشگیری از آسیب های احتمالی این شبکه ها در زمینه روابط اجتماعی دانش آموزان می توان از امکانات و قابلیت های شبکه های اجتماعی مجازی برای تعمیق یادگیری، افزایش انگیزش پیشرفت تحصیلی، مشارکت کلاسی و فعالیت های گروهی دانش آموزان استفاده کرد.

مقدمه: شناسایی مقوله های اصلی وضعیت آموزش، چالش ها و راهبردهای افزایش کیفیت آموزش در سازمان فنی و حرفه ای. روش کار: از نوع کیفی با رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد و ابزار پژوهش؛ اسناد بالادستی، شرح مشاغل مربیان و مصاحبه «نیمه ساخت یافته» با 20 نفر از مربیان با تجربه مراکز فنی و حرفه ای شهر تهران و 7 نفر از کارآموزان (نمونه گیری با روش گلوله برفی) و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات؛ تحلیل محتوا است. کدها و مولفه های کیفیت آموزش (39 مفهوم کلیدی، 9 مقوله، 3 مقوله اصلی) از مصاحبه ها احصاء گردید. مقوله محوری «ضعف مهارت تدریس و سنتی بودن الگوهای آموزشی» که با توجه به شرایط علی (11 کد)، شرایط زمینه ای (4 کد)، شرایط میانجی (3 کد)، راهبردها (16 کد) الگوی نهایی ارائه شد. اعتباربخشی نتایج نیز از راهبردهای بازآزمون (بازبینی توسط سه نفر از مصاحبه شوندگان؛ پایایی به دست آمده 75 درصد) و توافق درون موضوعی دو کدگذار (یکی از اساتید مدیریت؛ پایایی به دست آمده 77 درصد) استفاده شد. یافته ها: مقوله هایی با عنوان مهارت تدریس مربیان، برنامه ریزی درون سازمانی و تجهیزات و امکانات به عنوان مقوله های اصلی محسوب می شوند که مدیران باید به کیفیت بخشی آموزشها به آنها توجه ویژه ای داشته باشند. نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشانگر اهمیت توجه و بازبینی زیرساخت های آموزشی و برنامه ریزی از سوی مدیران و مربیان سازمان فنی و حرفه ای به عنوان رسالت مهارت آموزی آن ها می باشد.

مقدمه: بیحوصلگی از علل مهم کاهش انگیزه در دانشجویان پزشکی بوده که شناسایی عوامل موثر بر آن امری ضروری است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی وضعیت بی حوصلگی و عوامل مرتبط با آن در بین دانشجویان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی قم بود. روش کار: این پژوهش یک مطالعه کاربردی-توصیفی بود که بر روی نمونه ای متشکل از 173 دانشجو انجام گرفت پس از اخذ رضایت از دانشجویان و ثبت اطلاعات دموگرافیک، عامل بی حوصلگی از طریق پرسشنامه فارمر و ساندربرگ، که 65 سوالی بوده، در سه حیطه خانه، دانشگاه و اجتماع، سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمونهای T student وتحلیل واریانس یک طرفه ANOVA مورد تجزیه وتحلیل و مقایسه داده ها قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه ما نشان داد که بین وضعیت بی حوصلگی و عامل دانشگاه، عامل خانه و عامل محل زندگی ارتباط معنا داری وجود داشت (05/0 > P). هم چنین در مطالعه ما مشخص شد که بین وضعیت بی حوصلگی و عامل اجتماع، عامل جنسیت، عامل بومی بودن، عامل وضعیت تاهل، عامل شاغل بودن و عامل فعالیت فیزیکی ارتباط معنا داری وجود نداشته است (05/0 < P). نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بی حوصلگی با عامل دانشگاه، عامل خانه و عامل محل زندگی، لازم است برنامه هایی صورت گیرد تا با آموزش و برگزاری کلاسهایی در جهت افزایش الگوهای مثبت در سه متغیر عامل دانشگاه، عامل خانه و عامل محل زندگی، سبب کاهش نمره بی حوصلگی در دانشجویان شد.

مقدمه: برنامه درسی پنهان از موضوعات اساسی برنامه ریزی درسی است که تاثیرات آن بر دانش، نگرش و رفتار دانشجویان در اغلب موارد از برنامه درسی رسمی بیشتر است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مولفه های برنامه درسی پنهان در سازگاری حرفه ای دانشجویان دانشگاه تبریز انجام یافته است. روش کار: پژوهش حاضر به شیوه توصیفی-همبستگی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 97-96 می باشد که حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 380 نفر برآورد و انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل: 1. پرسشنامه محقق ساخته 11 مولفه ای برنامه درسی پنهان با ضریب پایایی 97/0 و 2. پرسشنامه 2 مولفه ای و 34 گویه ای سازگاری حرفه ای پورکبیریان با ضریب پایایی 93/0 است که روایی پرسشنامه ها توسط اساتید گروه علوم تربیتی تایید شدند. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون t تک نمونه ای و ضریب همبستگی کانونی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین های بدست آمده در مولفه های برنامه درسی پنهان و سازگاری حرفه ای در اغلب موارد بالاتر از میانگین نظری بود. ریشه کانونی هر دو متغیر، از لحاظ آماری معنادار بود که برای ریشه اول ضریب همبستگی 37/0 و برای ریشه دوم 21/0 می باشد. بنابراین در ریشه کانونی اول، ابعاد برنامه درسی پنهان 16 درصد، و در ریشه کانونی دوم 5 درصد از تغییرات سازگاری شغلی را تبیین می کند. نتیجه گیری: با توجه به شاخص های واریانس استخراج شده و همپوشی می توان نتیجه گرفت که در ریشه دوم، متغیرهای پیش بین و ملاک ارتباط بسیار ضعیفی با همدیگر دارند و قابل تبیین و تفسیر نیست.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل ساختاری-بهداشتی اثرگذار بر تدوین الگوی خودارزیابی مدارس و اولویت بندی آنها انجام شد. روش کار: روش پژوهش آمیخته بود. در بخش کیفی، تعداد 19 نفر از خبرگان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته و عمیق بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی استفاده شد. در بخش کمی، روش پژوهش توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش مدیران و معلمان مدارس و اعضای هیئت علمی دانشگاه ها و همچنین مدیران ستادی آموزش و پرورش بودند که از بین آنها 514 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود برای تایید روایی ابزار پژوهش به نتایج تحلیل عاملی تاییدی استناد شد و برای تایید پایایی پرسشنامه نیز ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون t تک نمونه ای استفاده شد. نرم افزار مورد استفاده SPSS بود. یافته ها: یافته های بخش کیفی، نشان داد که عوامل ساختاری-بهداشتی شامل چهار مفهوم محوری: نظافت و آراستگی مدرسه، بهداشت مدرسه، ایمنی مدرسه و فضای سبز و زیبا سازی مدرسه می باشند. نتایج بخش کمی نیز نشان داد که وضعیت موجود هر چهار متغیر بالاتر از میانگین معیار می باشد (01/0 > P). نتیجه گیری: با توجه به اهمیت عوامل ساختاری-بهداشتی لازم و ضروری است مسئولین مربوطه برای بهبود کیفیت مدارس به این عوامل توجه نمایند.

مقدمه: یکی از راه های بهبود فرایند یاددهی و یادگیری، بهره برداری از معنویت گرائی است که مهمترین وجه آن، وجود مدرسان و اساتید معنویت گراست. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی دقیق تر این موضوع و دست یافتن به مفهوم معنویت در تدریس و شناخت ابعاد آن از دیدگاه اساتید حوزه و دانشگاه و دانشجویان، انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوا است. جامعه پژوهش شامل 22 نفرمدرسین دانشگاه، 25 نفر اساتید حوزه و 19 نفر دانشجو علاقه مند به شرکت در مطالعه بود که با نمونه گیری به شیوه در دسترس وارد مطالعه شدند. جمع آوری داده ها به وسیله مصاحبه به صورت نیمه ساختار یافته انجام شد. داده ها با کمک نرم افزار MAXQDA و به روش تحلیل محتوای قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها در 3 درونمایه، 8 طبقه و 35 کد دسته بندی گردید. درونمایه، ارائه محتوا و مضامین معنوی، مشتمل بر طبقات تاکید بر آموزه های دینی، پرداختن به مسائل انسانی و اخلاقی و آموزش استدلال دینی؛ درونمایه به کارگیری روش های تدریس جهت انتقال معنویت شامل طبقات ارائه محتوای معنوی به صورت رسمی و غیر رسمی و استفاده از رویکردهای موثر تدریس؛ و درونمایه تسهیل تکامل معنوی شامل طبقات تحت عنوان پرورش ابعاد دینی، پرورش ابعاد انسانی– اخلاقی و دستیابی به غایت اهداف آموزشی بود. نتیجه گیری: یک گام موثر در ارتقای آموزش عالی، تلاش در زمینه افزایش دانش و آگاهی مدرسین حوزه و دانشگاه در زمینه مسائل معنوی جهت انتقال مفاهیم معنوی و اخلاقی به دانشجویان، برای دستیابی به غایت اهداف آموزشی می باشد.

مقدمه: پژوهش حاضر، با هدف شناسایی و نقش عوامل سازمانی و اقتصادی موثر بر بالندگی دبیران مدارس متوسطه دوره دوم ناحیه یک و دو آموزش و پرورش اردبیل، در سال1397 انجام شد. روش کار: این پژوهش با رویکرد کیفی و با استفاده از روش گروه های کانونی انجام یافت. جامعه پژوهشی شامل اساتید، متخصصان و مدیران توسعه منابع انسانی بودند که علاوه بر مصاحبه فردی با 5 نفر از اساتید، از 51 نفر نیز در قالب گروه های شش گانه، بعنوان اطلاع رسانان کلیدی، از راه نمونه گیری نظری هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری، مصاحبه نیمه ساختاریافته بعمل آمد. روش تحلیل داده ها، تحلیل محتوایی استقرایی با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی بود. یافته ها: نتایج حاصل از بحث های گروه های کانونی، نشان می دهد که بالندگی دبیران، از مولفه های دوره های آموزشی، فرهنگ سازمانی، نقش مدیران، نظام ارزیابی عملکرد، نظام های پاداش و ارتقاء، وضع معیشتی و مادی، تسهیلات و امکانات تشکیل شده که بر مبنای نتایج، نقش هریک از عوامل در بالندگی دبیران تشریح گردیده است. نتیجه گیری: توسعه حرفه ای دبیران، به صورت رایج ترین نسخه برای ارتقای اثربخشی و سلامتی نظامهای آموزشی در نظر گرفته می شود. مدیران نظام آموزشی می توانند با استفاده از نتایج این مطالعه، برنامه ریزی های لازم را در جهت بالندگی دبیران خود انجام داده و باعث تحول بنیادین در کیفیت نیروی انسانی و بالطبع در یادگیری دانش آموزان شوند.

مقدمه: دریافت آموزش یکی از حقوق بیماران و ابزاری جهت رسیدن به ارتقاء سلامتی، افزایش استقلال بیمار، بهبود مراقبت از خود، کاهش پذیرش مجدد و کاهش اضطراب است. با توجه به اینکه آموزش به بیمار از وظایف مهم پرستاران محسوب می شود و زمان زیادی بر بالین بیمار حضور دارند، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عملکرد آموزش به بیمار پرستاران از دیدگاه بیماران در بیمارستان ولی عصر (عج) بیرجند در سال 1395انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 262 نفر از بیماران بستری در بخش های مختلف که در حال ترخیص بودند به روش نمونه گیری سهمیه ای غیرتصادفی انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه آموزش به بیمار پژوهشگر ساخته جمع آوری شد. سپس داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 19و با استفاده از روش های آماری توصیفی و تحلیلی (آزمون های تی مستقل و آنووا) تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: اکثریت بیماران مونث (5/64 درصد)، رده سنی 30سال و کمتر (5/27درصد) بودند. بیشتر بیماران (2/83 درصد) اظهار داشتند که در بدو ورود به بخش آموزش کامل به آنان داده شده است. 6/49 درصد بیماران در حین بستری هیچگونه آموزشی دریافت نکرده بودند. به 42 درصد بیماران در حین ترخیص آموزش نسبی داده شده بود. نتیجه گیری: پایین بودن میزان آموزش درحین بستری و زمان ترخیص از دیدگاه بیماران، نشان دهنده عملکرد ضعیف پرستاران در این وظیفه مهم بوده، بنابراین لازم است مدیران به منظور افزایش آگاهی پرستاران در زمینه اهمیت آموزش به بیمار و چگونگی انجام بهینه فرایند آموزش به بیمار اقدامات لازم را انجام دهند.

مقدمه: انسان موجودی اجتماعی است که به داشتن رابطه با همنوعان خود نیازمند است. فقدان روابط مطلوب و رضایت بخش اجتماعی یا همان احساس تنهایی اثرات مخربی بر سلامت و کیفیت زندگی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خود دلگرم سازی شوناکر بر احساس تنهایی دانشجو-معلمان دانشگاه فرهنگیان شهر زاهدان بود. روش کار: پژوهش حاضر، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجو-معلمان مقطع کارشناسی دانشگاه فرهنگیان، پردیس دخترانه رسالت شهرستان زاهدان در سال تحصیلی97-1396 بود که از میان آن ها تعداد 30 نفر که در پرسشنامه احساس تنهایی دانشجویان بر اساس مقیاس آشر (SLFS) نمره بالایی گرفته بودند، به روش تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) گنجانده شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش خود دلگرم سازی به شیوه شوناکر قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات، هر دو گروه آزمایش و کنترل در معرض پس آزمون و یک ماه بعد، آزمون پیگیری قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS_23 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات احساس تنهایی عاطفی و احساس تنهایی اجتماعی در دانشجو-معلمان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری بطور معناداری کاهش پیدا کرده است (05/0 > P). نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش خوددلگرم سازی مبتنی بر روش شوناکر می تواند از طریق تقویت مهارتهای ارتباطی و افزایش علاقه اجتماعی، باعث کاهش احساس تنهایی در دانشجویان گردد.

مقدمه: فرسودگی تحصیلی در دانشجویان با افت عملکرد تحصیلی آنان توام است. عملکرد تحصیلی مطلوب از جمله شاخص های یک دانشگاه و دانشجوی موفق است، لذا بررسی متغیرهای پیش بینی کننده فرسودگی تحصیلی سزاوار توجه می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش وسواس فکری-عملی و اهمال کاری در پیش بینی فرسودگی تحصیلی بود. روش کار: پژوهش حاضر همبستگی از نوع پیش بین بود. جامعه آماری، تمامی دانشجویان کارشناسی فنی-مهندسی دانشگاه الزهرا بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 132 دانشجو بود. در این پژوهش، از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش (شوفلی و همکاران، 2002)، پرسشنامه تجدید نظر شده وسواس فکری-عملی (فوآ و همکاران، 2002) و مقیاس اهمال کاری تاکمن (تاکمن، 1991) استفاده شد. داده های به دست آمده به کمک نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اهمال کاری و تمامی مولفه های فرسودگی تحصیلی (خستگی هیجانی، بی علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی) رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد وسواس فکری-عملی، مولفه های شست و شو، وسواس فکری و خنثی سازی ذهنی با تمامی مولفه های فرسودگی تحصیلی رابطه مثبت معنی داری دارند. درحالی که بین مولفه های وارسی کردن، احتکار و تمامی مولفه های فرسودگی تحصیلی رابطه معنی داری به دست نیامد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که وسواس فکری-عملی و اهمال کاری می توانند به طور معنی داری تمامی مولفه های فرسودگی تحصیلی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر برای نخستین بار نقش نشانه های وسواس فکری-عملی را در تبیین پدیده فرسودگی تحصیلی نشان داد.

اهداف: این مطالعه با هدف طراحی، توسعه و بررسی اعتبار محتوایی الگوی محیط یادگیری مبتنی بر سنجش تکوینی الکترونیکی بلادرنگ در آموزش پزشکی انجام پذیرفت. روش بررسی: در پژوهش حاضر طرح تحقیق آمیخته مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا تحلیل محتوای کیفی با طرح استقرایی انجام و بر اساس نتایج حاصل، الگوی اولیه ترسیم گردید. در بخش کمی اعتبار محتوایی الگو از نظر متخصصان به روش پیمایشی پرسشنامه ای بررسی شد. جهت انتخاب هدفمند منابع در رابطه با شناسایی عناصر الگوی محیط یادگیری مبتنی بر سنجش تکوینی الکترونیکی بلادرنگ، اسناد معتبر علمی نمایه شده و مرتبط در پایگاه های اطلاعاتی مانند Scopus، ProQuest، Eric، Web of Science، Wiley Online Library، PubMed و Science Direct در بازه زمانی سال های 2000 تا 2018 میلادی با استفاده از پروتکل PRISMA بررسی و 67 سند انتخاب گردید. برای اعتباریابی الگوی پیشنهادی تعداد 37 نفر از متخصصان حوزه های تکنولوژی آموزشی، سنجش و اندازه گیری، آموزش پزشکی و انفورماتیک پزشکی به روش هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها: طبق تحلیل محتوای انجام شده 8 طبقه شامل پیامد یادگیری، فرآیندها/فعالیت های یادگیری/راهبردها، درگیری تحصیلی، تعامل، انگیزش، سنجش و ارزیابی پیشرفت یادگیرنده، بازخورد فوری و مداخلات و پشتیبانی به دست آمد که منجر به طراحی الگوی مورد نظر گردید. یافته ها در بخش کمی نیز حاکی از آن بود که الگوی ارائه شده از اعتبار و اثربخشی لازم در حوزه آموزش بهره مند می باشد. نتیجه گیری: محیط یادگیری مبتنی بر سنجش تکوینی الکترونیکی بلادرنگ از اعتبار و اثربخشی لازم جهت استفاده در آموزش پزشکی برخوردار است.