مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1395 | دوره:38 | شماره:3 |تعداد مقالات:14

زمینه و اهداف: واریکوسل یکی از مهمترین و شایعترین فاکتورهای ناباروری قابل درمان در مردان است. واریکوسلکتومی اینگوینال میکروسکوپیک یک تکنیک نوآورانه بوده که اجازه لیگاتور تمامی ورید ها را می دهد. به نظر می رسد قطر و تعداد ورید های لیگاتور شده در نتایج درمانی نقش داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی نقش تعداد و قطر وریدهای لیگاتور شده در تغییرات پارامترهای آنالیز سمن است.مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی 50 بیمار مبتلا به واریکوسل مطالعه شدند. قبل از عمل دو نوبت آنالیز سمن انجام شد. همه بیماران تحت واریکوسلکتومی اینگوینال میکروسکوپیک قرار گرفتند. نتایج با آنالیز سمن 6 ماه بعد مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه 50 بیمار با میانگین سنی 30±0.7 سال مشارکت داشتند. در 28% شکایت درد و 72% شکایت ناباروری وجود داشت. در 12% گرید 1، 42% گرید 2 و 46% گرید 3 وجود داشت. شمارش اسپرم، مورفولوژی و موتالیتی بین قبل و بعد از عمل تفاوت آماری معنی داری وجود داشت. در بیمارانی که بیش از 10 ورید لیگاتور شده بود بهبودی معنی داری در شمارش اسپرم، مورفولوژی و موتالیتی رخ داده بود. در سایر بیمارانی که کمتر از 10 ورید لیگاتور شده بود بهبودی فقط در شمارش اسپرمی مشاهده شد. قطر ورید های لیگاتور شده نقشی در تغییرات آنالیز سمن نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان دهنده تاثیر درمان جراحی واریکوسلکتومی در بهبود برخی از پارامترهای آنالیز سمن بود. با افزایش تعداد وریدهای لیگاتور شده بهبودی در شمارش اسپرمی و موتالیتی رخ می دهد ولی قطر وریدی تاثیری در پارامترهای آنالیز سمن ندارد.

زمینه ها و اهداف: درمان ایده آل برای شکستگی پایلون هنوز مورد بحث است. این مطالعه برای ارزیابی پیامدهای بالینی درمان شکستگی پایلون تیپ C2 و C3 (بر اساس طبقه بندی AO/OTA) با استفاده از جااندازی باز محدود و تثبیت با پلاک های کوچک و سیم های کرشنر داخل مفصلی کمکی انجام شده است.مواد و روش ها: 31 شکستگی پایلون تیپ C2 و C3 شامل 5 شکستگی باز در این مطالعه وارد شدند. برای 10 بیمار شامل 5 مورد شکستگی باز تثبیت به وسیله فیکساتور خارجی دربرگیرنده مچ پا بلافاصله انجام گرفت. سایر 21 بیمار به طور موقت با اسپیلینت بی حرکت شدند. در مرحله نهایی شکستگی تیبیا و فیبولا با جااندازی باز محدود و سیم های کرشنر و پلاک کوچک تثبیت شد. ارزیابی رادیولوژیک و کلینیکی در بیماران انجام شد. ارزیابی عملکرد بر اساس سیستم امتیازدهی انجمن پا و مچ پای ارتوپدی آمریکا (AOFAS) اندازه گیری شد.یافته ها: جااندازی آناتومیک سطح مفصلی در 29 بیمار (94%) مشاهده شد. هیچ موردی از عدم جوش خوردگی و نکروز پوستی مشاهده نشد. عفونت خفیف در 2 بیمار و عفونت عمقی در 1 مورد رخ داد. بدجوش خوردگی در 3 بیمار (9%) مشاهده شد.نتایج کارکردی نهایی بر اساس سیستم امتیازدهی AOFAS در 77.41% بیماران عالی، در 19.35% متوسط و در 3.22% ضعیف بوده است.نتیجه گیری: جااندازی محدود و تثبیت با پلاک کوچک و سیم کرشنر یک درمان قابل اعتماد برای شکستگی های باز و بسته تایپ C2 و C3 پایلون دیستال تیبیا است.

زمینه و اهداف: امنتین-1 آدیپوکینی است که از بافت چربی احشایی ترشح می شود و حساسیت به انسولین را افزایش می دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطوح پلاسمایی امنتین-1 در موش های صحرایی نر بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±220 گرم که تحت شرایط استاندارد (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری شده بودند، به طور تصادفی به 3 گروه کنترل، تمرین مقاومتی و تمرین استقامتی تقسیم شدند. گروه تمرینی استقامتی، هشت هفته تمرین استقامتی را به طور فزاینده اجرا کرد (پنج جلسه در هفته دویدن بر روی تریدمیل، 60 دقیقه با سرعت 20 متر در دقیقه). گروه تمرین مقاومتی، 3 روز در هر هفته تمرین شامل بالا رفتن از یک نردبان با وزنه آویزان شده به دم موش ها را اجرا کردند. نمونه گیری قبل و پس از تمرینات برای اندازه گیری غلظت پلاسمایی امنتین-1، انسولین و گلوکز به عمل آمد. آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای آنالیز داده ها در سطح معنی داری P<0.05 مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات استقامتی سطوح پلاسمایی امنتین-1 را به طور معنی دار افزایش داده و غلظت انسولین و گلوکز پلاسما را کاهش داد، درحالیکه در گروه تمرین مقاومتی تغییرات امنتین-1 و انسولین معنی دار نبود.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، تمرین استقامتی نسبت به تمرینی مقاومتی بر تغییرات امنتین1 موثرتر بود. هر دو نوع برنامه تمرینی از افزایش وزن که در گروه کنترل مشاهده شد جلوگیری کرد. بر اساس نتایج می توان نتیجه گیری کرد که امنتین-1 ممکن است در تاثیرات متابولیکی ورزش نقش داشته باشد اما برای اظهارنظر قطعی در این زمینه نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد.

زمینه و اهداف: هلیکوباکترها به شکل ویبروئید یا مارپیچی، گرم منفی، کم هوازی و تاژکدار می باشند و در داخل غدد معدی، سلول های جداری و مخاطی معده زندگی می کنند. یافته های اخیر بیانگر این نکته هستند که علاوه بر هلیکوباکتر پیلوری، دیگر گونه های هلیکوباکتر نیز با عوارضی مثل گاستریت، زخم های پپتیک، سرطان معده و لمفوم بافت لنفوئید مخاط در انسان ها ارتباط دارند. در سگ ها و گربه ها ارگانیسم های بزرگ هلیکوباکتریایی با اندازه بزرگ و خمیده وجود دارند. هدف از اجرای این تحقیق ارائه یک نمای کلی از گونه های هلیکوباکتر غیرپیلوری است که به صورت طبیعی در معده انسان، حیوانات خانگی و پستانداران دیگر کلونیزه شده و در مواردی منجر به بیماری های مزمن، تحت حاد و حاد در انسان می شوند. از طرفی به علت عدم وجود کارهای تحقیقی کافی بر روی این موضوع در ایران هدف اصلی این مقاله نگاهی دقیق تر به اهمیت این میکروارگانیسم ها در سلامت انسان و بررسی میزان آلودگی سگ های ولگرد به عنوان مخزنی برای این میکروارگانیسم ها در ایران است.مواد و روش ها: به منظور انجام این بررسی از 55 قلاده سگ سالم ولگرد (به طور تصادفی) استفاده گردید. به منظور بررسی سلامت کلی سگ های مورد مطالعه، از هر کدام به منظور انجام آزمایش CBC، نیم میلی لیتر خون از ورید سفالیک اخذ و بعد از انجام گسترش و رنگ آمیزی مورد بررسی قرار گرفت. سپس سگ های مورد مطالعه بیهوش و با روش گاستروسکوپی نمونه ها از معده اخذ و با روش های شیمیایی و میکروسکوپیک (رنگ آمیزی گیمسا) مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه 87.5 درصد از نمونه های اخذ شده از معده، اوره آز مثبت بوده و در لام های مستقیم (اسمیر فشاری) اخذ شده از بافت معده، از مجموع 55 لام رنگ آمیزی شده به روش گیمسا در 11 لام هلیکوباکتر مشاهده نشد ولی 44 لام باقی مانده از لحاظ مشاهده و حضور هلیکوباکترها مثبت بوده اند (80٪). از بین لام های بررسی شده تعداد 25 لام دارای آلودگی همزمان با چند گونه بودند که اکثرا در این ها باکتری های مارپیچی فشرده با تعداد هلیکس زیاد و زاویه دار (اشکال شبیه به هلیکوباکتر فلیس) همراه با باکتری های مارپیچی فشرده ولی لبه هلیکس ها به صورت غیر زاویه دار یا گنبدی (اشکال شبیه به هلیکوباکتر بیزازرونی) مشاهده گردید (لازم به ذکر است که شناسایی گونه ها با استفاده از میکروسکوپ نوری ممکن نیست و در اینجا فقط تشبیه اشکال به گونه های مشابه جهت تجسم اشکال فضایی صورت می گیرد).

زمینه و اهداف: دیابت نوع 2 یک اختلال متابولیکی است که میلیونها نفر از آن و اثرات درازمدت آن رنج می برند. در ارتباط با متابولیسم گلوکز، سلولهای ماهیچه ای نقش بسزایی دارند و در سلولهای میوبلاست انتقال ناقل گلوکز (GLUT4) از بخش سیتوزولی به بخش غشایی (ترانس لوکاسیون) از اهمییت ویژه ای در جذب گلوکز پلاسما برخوردار است.در این مطالعه اثر عصاره اتیل استات زنجبیل دارای خواص هایپوگلایسمیک و ضد دیابتی، بر ترانس لوکاسیون GLUT4 (ناقل مهم گلوکز) در سلولهای عضلانی C2C12 را مورد بررسی قرار دادیم.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از جمله مطالعات تجربی است. در این مطالعه 50 میکروگرم در میلی لیتر عصاره اتیل استات زنجبیل را بر سلولهای C2C12 اثر داده (به مدت 3 ساعت) و پس از تهیه فراکشن های مجزای سیتوزولی و غشایی، میزان پروتئین GLUT4 را با روش الکتروفورز SDS-PAGE، وسترن بلاتینگ و در نهایت با کمک نرم افزار ژل داکیومنت سنجش کردیم.یافته ها: میزان بیان GLUT4 در نمونه های سلولی تیمارشده با عصاره زنجبیل بسیار بیشتر (112.2±2.41) از نمونه های کنترل (98.62±3.96) بود. همچنین انتقال GLUT4 در بخش غشایی در اثر تیمار با عصاره (0±100) افزایش قابل توجهی یافت که در مقایسه با سلولهای تیمار نشده (78.46±5.84) به نحو بارزی بالاتر بود. از طرفی میزان GLUT4 در نمونه سیتوزولی حاوی عصاره (12.22±2.41)، کمتر از نمونه کنترل (20.15±2.56) بود. این نتایج نشان از افزایش ترانسلوکاسیون GLUT4 از بخش سیتوزولی به بخش غشایی در حضور عصاره زنجبیل دارد.نتیجه گیری: عصاره گیاه زنجبیل با افزایش بیان و نیزترانس لوکاسیون پروتئین GLUT4 در سلولهای میوبلاستی می تواند باعث کاهش میزان قند خون و عوارض ناشی از دیابت گردد.

زمینه و اهداف: تحقیقات نشان می دهند که نوزادان نارس و ترم هر دو می توانند بوهای مربوط به محیط داخل رحمی و مادر خود را به خاطر آورده و بشناسند و این بوها را به سایر بوهای محیط ترجیح دهند. مطالعات نشان داده است استفاده از محرک های بویایی در حین انجام مداخلات دردناک سبب کاهش واکنش نوزادان به درد می گردد. لذا این مطالعه به منظور تعیین تاثیر بوی شیر مادر بر درد ناشی از خونگیری وریدی در نوزادان انجام یافته است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی می باشد. 90 نوزاد نارس که حائز شرایط ورود به مطالعه بودند به طور تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند و نوزادان گروه مداخله، 5 دقیقه قبل از خونگیری تا 30 ثانیه پس از اتمام آن در معرض بوی شیر مادر خود قرار گرفتند. درد نوزادان در هر دو گروه با استفاده از ابزار PIPP، 30 ثانیه قبل، حین و 30 ثانیه پس از اتمام خونگیری اندازه گیری و ثبت شد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بین نمره درد دو گروه در حین خونگیری (p=0.01). و پس از اتمام خونگیری (p=0.05). تفاوت معنی دار آماری وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از شیر مادر برای کنترل درد رویه های دردناکی همانند خونگیری وریدی توصیه می گردد.

فارسی زمینه و اهداف: پروتئین اینترفرون بتا (IFNb) به عنوان یک داروی نوترکیب تولید شده و در درمان برخی بیماری ها مثل مالتیپل اسکلروزیس استفاده می شود. در سلول های یوکاریوتی mRNA IFNb به سرعت تجزیه می شود و نیمه عمر آن بسیار کوتاه است. یکی از عواملی که باعث این امر می شود وجود توالی غنی از (AU (ARE در UTR´3 این mRNA می باشد. این ناحیه اثر مهاری بر ترجمه نیز دارد. هدف این تحقیق حذف ARE از ژن اینترفرون بتا جهت افزایش پایداری mRNA و سطح ترجمه می باشد.مواد و روش ها: به منظور حذف یک توالی 18 نوکلئوتید از ARE از روش Megaprimer PCR استفاده شد. محصول PCR با آنزیم های EcoRI و BglII برش داده شد. وکتور نیز توسط همین آنزیم ها اما به صورت نسبی برش داده شد. محصول برش یافته PCR خالص سازی شد و داخل وکتور کلون شد. در ادامه وکتور نوترکیب حاصل به رده سلولی CHO ترانسفکت شدند.یافته ها: محصول مرحله اول واکنش PCR حاوی جهش حذفی بود و به عنوان مگاپرایمر در واکنش دوم استفاده شد. هضم نسبی وکتور، قطعاتی با وزن های مختلف ایجاد کرد. قطعه مورد نظر ما از ژل استخراج و به عنوان وکتور کلونینگ استفاده شد. محصول نهایی PCR داخل وکتور کلون شد. صحت واکنش کلونینگ تایید شد و وکتور نوترکیب حاصل، به رده سلولی CHO ترانسفکت شد.نتیجه گیری: منطقه ای 18 نوکلئوتیدی از mRNA IFNb حذف شد. اثر این میکروحذف بر پایداری mRNA و بازدهی ترجمه درآینده بررسی خواهد شد.

زمینه و اهداف: تماس با بیوآئروسل ها با گستره وسیعی از اثرات بهداشتی شامل بیماری های عفونی و واگیر، اثرات سمی حاد، آلرژی و حتی سرطان در ارتباط است و محیطهای بیمارستانی از این منظر می تواند مشکلات ثانویه ای را برای بیماران و مراجعان ایجاد نمایند. این مطالعه با هدف بررسی نوع و تراکم بیوآئروسل ها در بخش های مختلف بیمارستانی در فصل زمستان انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی بوده و جمع آوری و آنالیز نمونه ها بر اساس استاندارد NIOSH-0800 در زمستان سال 1391 صورت گرفت. نمونه برداری از هوا به کمک ایمپکتور تک مرحله ای و به صورت مداوم فعال با استفاده از پمپ نمونه بردار دبی بالا با گذر حجمی 28.3 لیتر بر دقیقه در مدت زمان 10 دقیقه انجام شد. در مجموع 276 نمونه از هردو بیمارستان جمع آوری گردید. از محیط های کشت سابرودکستروز آگار، Blood AgarوEMB به عنوان بستر جمع آوری بیوآئروسل ها در داخل ایمپکتور استفاده شد.یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که بطور متوسط بخش های نوزادان در بیمارستان فاطمه زهرا (س) و درمانگاه عمومی در بیمارستان عباسی دارای بیشترین بار آلودگی باکتریایی و بخش های اتاق عمل در بیمارستان فاطمه زهرا (س) و رادیولوژی در بیمارستان عباسی دارای کمترین بار آلودگی باکتریایی میباشد. آزمون آماری T-testمستقل نشان داد که تراکم بیوآئروسل ها در بیمارستان عباسی به طور معنی داری بیشتر از بیمارستان فاطمه زهرا می باشد (P<0.05). همچنین بیشترین نوع قارچ های مشاهده شده از جنس های آسپرژیلوس، پنسیلیوم و کلادوسپوریوم می باشند.نتیجه گیری: در این مطالعه تراکم بیوآئروسل ها در اکثر بخش های بیمارستان های مورد مطالعه، بیشتر از حد پیشنهادی (30 CFU/m3) تشخیص داده شد و بنابراین جهت کاهش میزان مواجهه مراجعان و بیماران بستری با بیوآئروسل ها لازم است اقدامات کنترلی نظیر سیستم تهویه استاندارد طراحی و اجرا گردد.

زمینه و اهداف: در حال حاضر، فلج حاد اطفال بیماری ناشایعی است ولی عوارض طولانی مدت آن هنوز هم، یک چالش می باشد. سندرم متعاقب فلج اطفال شامل علایم نوروماسکولر جدیدی است که اغلب افراد مبتلا به فلج اطفال سال ها پس از حمله حاد با آن مواجه می شوند. هدف از این مطالعه، بررسی کیفیت زندگی، عملکرد فیزیکی و روانی در افراد مبتلا به سندرم متعاقب فلج اطفال می باشد.روش بررسی: 204 نفر با سابقه ابتلا به فلج اطفال در این مطالعه مقطعی شرکت کردند. از بین این افراد 52 نفر مبتلا به سندرم متعاقب فلج اطفال بودند که کیفیت زندگی، عملکرد فیزیکی و روانی این بیماران با 50 نفر فرد سالم (به عنوان گروه کنترل) مقایسه شد. ابزارهای ارزیابی شامل پرسش نامه SF-36 و دو زیر مجموعه عملکرد فیزیکی و سلامت روانی آن، Visual Analog Scale، مقیاس شدت خستگی و Manual Muscle Testing، بودند. آنالیز داده ها با استفاده میانگین و انحراف معیار، independent t test، Kruskal-Wallis test و multivariate regression انجام شد. مقدار P کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: در این مطالعه، میانگین سنی بیماران 41.65±8.74 بود. ما دریافتیم که بیماران در مقایسه با گروه کنترل کیفیت زندگی، عملکرد فیزیکی و روانی پایین تری داشتند. آنالیز رگرسیون multivariate نشان داد که عملکرد فیزیکی با ضعف عضلات و عملکرد روانی با درد و خستگی تحت تاثیر قرار می گیرند.نتیجه گیری: کیفیت زندگی، عملکرد فیزیکی و روانی در افراد مبتلا به سندرم متعاقب فلج اطفال کاهش می یابند. این بیماران، برای مقابله با مشکلات عصبی-عضلانی جدید نیازمند حمایت تیمی چند رشته ای هستند.

زمینه و اهداف: کاندیدا آلبیکنس به عنوان یک مخمر فرصت طلب در افراد مستعد نظیر مبتلایان به ایدز و افرادی که پیوند عضو یا دچار سوختگی شده اند، ایجاد عفونت می کند. موکورمایکوزیس، عفونتی حاد با سیر سریع و کشنده است این بیماری در افرادی که مکانیسم دفاعی بدنشان مختل شده است، توسط گونه ها مختلف موکورال ها (رایزوپوس اوریزه آ) بروز پیدا می کند. سمیت داروهای ضد میکروبی، مقاومت در قارچ ها و تداخل دارویی، ضرورت استفاده از داروهایی با تاثیر بیشتر و سمیت کمتر را موجب می شود، بنابراین، غربالگری گیاهان دارویی به عنوان عوامل ضد قارچی ضروری است. در این مطالعه، حداقل غلظت مهاری و کشندگی عصاره گیاه رومکس آلوئولاتوس (Rumex alveolatus) علیه قارچ های بیماریزای کاندیدا آلبیکنس (NCPF 3153) و رایزوپوس اوریزه آ (ATCC 52311) بررسی شد.مواد و روش ها: اثر عصاره های اتانولی و متانولی ساقه و برگ گیاه Rumex alveolatus که با روش سوکسله تهیه و روی قارچ های کاندیدا آلبیکنس (NCPF 3153) و رایزوپوس اوریزه آ (ATCC 52311) به شیوه انتشار در دیسک، MIC (حداقل غلظت مهارکنندگی) و MFC (حداقل غلظت کشندگی) بررسی و نتایج با فلوکونازول مقایسه شد.یافته ها: نتایج تحقیق اثر عصاره اتانولی و متانولی ساقه و برگ در غلظت های 200، 100، 50 و 25 میلی گرم بر میلی لیتر با قطر ناحیه مهارکنندگی بین 21.66 تا 10.33 میلی متر را علیه کاندیدا آلبیکنس نشان داد اما اثر ضد قارچی علیه رایزوپوس اوریزه آ را نشان نداد. هم چنین بیشترین غلظت مهارکنندگی 31.25 میلی گرم برمیلی لیتر بود.نتیجه گیری: با توجه به مقاومت گونه های کاندیدا آلبیکنس در برابر داروهای صنعتی نظیر فلوکونازول، این عصاره گیاهی می تواند جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی جهت درمان عفونت های کاندیدیازیس باشد. همچنین استفاده از گیاه alveolatus Rumex به عنوان یک منبع ضد قارچی امید بخش است.

زمینه و اهداف: پوکی استخوان بیماری است با کاهش تراکم استخوان که باعث از بین رفتن ساختار بافت استخوان می شود و در نتیجه خطر شکستگی را افزایش می دهد. اخیرا یکی از فاکتورهای مطرح شده در این مورد، ژنتیک فرد می باشد که نیاز به بررسی در جمعیت های مختلف را به وجود آورده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم های FokI و ApaI ژن گیرنده ویتامین D با سطح سرمی کلسیم، سطح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D و پوکی استخوان در زنان ایرانی یائسه می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه، 194 زن یائسه بالای 50 سال مبتلا به استئوپنی و پوکی استخوان و 50 زن یائسه سالم بالای 50 سال به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی پلی مورفیسم ها، DNA بیماران از نمونه خون حاوی EDTA استخراج گردید و DNA های استخراج شده توسط روش PCR-RFLP از نظر دو پلی مورفیسم FokI و ApaI ژن گیرنده ویتامین D مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: متغیرهای وزن، قد، سن، سطح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D و سطح سرمی کلسیم در سه گروه شاهد، استئوپنی و پوکی استخوان بررسی گردیدند و مشخص شد که سطح سرمی کلسیم در این سه گروه اختلاف معنا داری ندارد اما قد، وزن، سن و سطح سرمی 25-هیدروکسی ویتامین D در این سه گروه اختلاف معنادار نشان داد. همچنین توزیع ژنوتیپ های پلی مورفیسم FokI و ApaI ژن گیرنده ویتامین D در سه گروه شاهد، استئوپنی و پوکی استخوان اختلاف معناداری نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد که بین پلی مورفیسم های FokI و ApaI ژن گیرنده ویتامین D و بیماری پوکی استخوان ارتباطی وجود ندارد.

زمینه و اهداف: مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی- عروقی در بیماران کلیوی مزمن به طور گسترده ای در حال افزایش است. هدف این مطالعه ارزیابی اثر بخشی تمرینات منظم ترکیبی حین دیالیز بر فاکتورهای خطر مداخله گر در کلسیفیکاسیون عروقی در بیماران همودیالیزی بود.مواد و روش ها: تعداد 45 نفر بیمار همودیالیزی با میانگین سن وزن، به طور تصادفی در دو گروه تمرین (24 نفر) و گروه کنترل (21 نفر) انتخاب شدند. گروه تمرین در یک دوره برنامه تمرین ترکیبی 16 هفته ای شرکت کردند. تمرینات شامل رکاب زدن بوسیله ارگومتر و تمرینات مقاومتی پا با استفاده از وزنه در طول سه جلسه هفتگی دیالیز بود. قبل از شروع تمرینات و پس از پایان دوره تمرینی، پارامترهای مرتبط با کلسیفیکاسیون و عملکرد کلیه (فاکتور رشد فیبروبلاستی 23، پاراتورمون، فسفر و کلسیم) و کیفیت زندگی اندازه گیری شدند.یافته ها: بر اساس نتایج، 4 ماه تمرین ترکیبی، موجب کاهش معنی دار مقدار هورمون پاراتیروئید و فسفر گردید. اما تغییر معنی داری در مقدار فاکتور رشد فیبروبلاستی 23 و کلسیم در اثر تمرین مشاهده نگردید. همچنین فعالیت ورزشی به طور معنی داری، باعث بهبود کیفیت زندگی و عملکرد بدنی بیماران همودیالیزی گردید.نتیجه گیری: تغییر در برخی فاکتورهای مرتبط با کلسیفیکاسیون عروقی و همچنین بهبود کیفیت زندگی نشان دهنده اثر مثبت تمرینات ترکیبی بر این بیماران است.

زمینه و اهداف: عفونت های عمقی گردن به صورت بالقوه شرایطی تهدیدکننده برای حیات محسوب می شوند که می توانند با وجود استفاده وسیع از انواع آنتی-بیوتیک ها همچنان روی دهند. اقدامات تشخیصی و درمانی زودرس برای رویکرد به این عفونت ها بسیار ضروری است. به علت شیوع این عفونت ها و نیز دشواری های موجود در تشخیص و درمان بر آن شدیم تا به بررسی نتایج کشت و آنتی بیوگرام در این بیماران بپردازیم تا علاوه بر بررسی این موارد میزان حساسیت و مقاومت ارگانیسم-های موجود به آنتی بیوتیک های به کار رفته را تعیین کرده و آنتی بیوتیک مناسب را نیز انتخاب کنیم.مواد و روش ها: در 100 بیمار بستری شده با تشخیص عفونت فضاهای عمقی گردنی در بازه مرداد 1387 تا آذر 1391، ترشحات چرکی آسپیره شد و جهت رنگ-آمیزی گرم و کشت و آنتی بیوگرام به آزمایشگاه میکروب شناسی ارسال گردید. نوع باکتری های ایزوله شده و مقاومت و حساسیت باکتریایی تعیین شدند.یافته ها: در مطالعه ما تعداد 100 بیمار با تشخیص عفونت فضاهای عمقی گردنی مورد بررسی قرار گرفتند. در 71 % بیماران کشت منفی گزارش شد. در 29% کشت مثبت بود. 68.9% موارد کوکسی گرم مثبت و 31.1% باسیل گرم منفی بودند. در 22 % موارد اتیولوژی فارنژیت، در 18% علل ادونتوژنیک، در 5% عفونت مجاری تنفسی فوقانی، در 2% عفونت پوستی و در 1% جسم خارجی اتیولوژی بیماری بودند. اتیولوژی بیماری در 51% ناشناخته بود. بیشترین حساسیت به ونکومایسین (100%)، ایمی پنم (100%)، اریترومایسین (80%) و لووفلوکساسین (80%) و کمترین حساسیت به جنتامایسین (50%) و پنی سیلینG (28.6%) دیده شد.نتیجه گیری: عفونت عمقی گردن یک بیماری تهدید کننده حیات می باشد و لازم است آنتی بیوتیک مناسب بعد از اخذ نمونه جهت کشت و آنتی بیوگرام شروع شود و بر اساس نتایج آنتی بیوگرام ادامه یابد. شروع آنتی بیوتیک قبل از گرفتن نمونه برای کشت سبب مخدوش شدن نتایج آنتی بیوگرام خواهد شد.