زمینه: استفاده از سامانه های ذره ای زیست تخریب پذیر موضوع بسیار جالبی در زمینه استفاده از پلیمرها در دارورسانی است. این سامانه ها برای انتقال بسیاری از داروها مناسب هستند.هدف: مطالعه به منظور تولید نانوساختار پروتئینی به عنوان حامل دارو و بهینه سازی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1390 در دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل انجام شد. ابتدا از روش توده ای شدن ساده و سپس برای خالص سازی به ترتیب از سانتریفیوژ با دور بسیار بالا (g 48800)، دیالیز، میکرو و الترافیلتراسیون استفاده شد. اندازه ذرات به وسیله دستگاه پراکنش نور لیزر و ساختار آن توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ نیروی اتمی بررسی شد.یافته ها: مهم ترین عوامل موثر در اندازه نانو ذره تولیدی عبارت بودند از: سرعت هم زدن، دما، غلظت پروتئین و نسبت حجمی اتانول به سرم آلبومین گاوی. اندازه ذرات تولید شده در محدوده 101.4 تا 503 نانومتر و شکل آن شبه کروی بود. دما موثرترین عامل بود. با افزایش دما، حرکت براونی مولکول افزایش می یافت که خود در اندازه مولکول تشکیل شده موثر بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، نانوذراتی در حدود 100 نانومتر و با خلوص بالا از سرم آلبومین گاوی قابل تولید است؛ بنابراین می توان از آن برای انتقال دارو استفاده کرد.