مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1384 | دوره:27 | شماره:3 |تعداد مقالات:25

زمینه و اهداف: امروزه روشهای تحلیل دنباله ای به دلیل مزایای اقتصادی و رعایت جنبه های اخلاقی مورد توجه جدی مجریان کارآزماییهای بالینی قرار گرفته اند. روش های دنباله ای این امکان را فراهم مینمایند تا در طی انجام کارآزمایی تحلیل هایی به منظور مقایسه دو درمان انجام گیرد و در صورت مشاهده تفاوت معنی دار بین دو روش درمانی، کارآزمایی زودتر از موعد مقرر متوقف گردد. هدف از مطالعه حاضر که برای اولین بار در کشور انجام شده است، بررسی مزایای روش تحلیل دنباله ای در یک کارآزمایی بالینی میباشد.روش بررسی: در این بررسی، نقش آزمون مثلثی به عنوان یکی از کاراترین روشهای تحلیل دنباله ای، در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور و به منظور بررسی تاثیر دوز کم دگزامتازون (0.15 mg/kg) بر لرز بعد از عمل، در جراحی های انتخابی اورولوژی، ژنیکولوژی، ارتوپدی و جراحی عمومی، مورد بررسی قرار گرفته است.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در هفتمین تحلیل فیمابینی و بعد از ورود 140 بیمار در مطالعه 70) نفر در گروه دگزامتازون و 70 نفر در گروه دارونما( کارآزمایی به نفع دگزامتازون متوقف گردید. این در حالیست که بر مبنای روشهای معمول 200 بیمار برای انجام کارآزمایی لازم بود. از جنبه بالینی نیز مشاهده گردید که استفاده از دوز کم دگزامتازون بروز لرز بعد از عمل را به طور معنی داری (P=0.02) نسبت به دارونما کاهش میدهد 11.4) درصد در مقابل 28.6 درصد(.نتیجه گیری: از نقطه نظر روش شناسی این کارآزمایی نشان داد که استفاده از آزمون مثلثی حجم نمونه را به میزان 30 درصد نسبت به طرح یک مرحله ای (طرح با حجم نمونه ثابت) کاهش میدهد که از نظر اقتصاد بهداشت اثر بخش تر است.

زمینه و اهداف: تحقیقات گذشته نشان داده اند که شروع زود هنگام مصرف سیگار مهمترین تعیین کننده مدت زمان مصرف، مقدار مصرف روزانه و احتمال وابستگی به نیکوتین می باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین پیشگو کننده های فردی و محیطی انتقال از مرحله غیر سیگاری به سیگار آزموده و انتقال از سیگار آزموده به مرحله سیگاری معمول می باشد.روش بررسی: در این مطالعه هزار و صد و سی و دو دانش آموز دوم دبیرستانی )دامنه سنی: 14-19 سال(، دو بار با فاصله زمانی 8 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. در اسفند ماه 1381 دانش آموزان یک پرسشنامه خود - ایفای 38 سوالی پاسخ گزین را تکمیل کردند. بعد از 8 ماه، پرسشنامه 5 سوالی دیگری به همان دانش آموزان که در سال سوم دبیرستان به تحصیل اشتغال داشتند، ارایه گردید. از رگرسیون لوجستیک برای تعیین پیشگو کننده های انتقال در مراحل استفاده گردید.یافته ها: در طول 8 ماه، %11.4 از غیر سیگاری ها به مرحله سیگار آزموده و %14.47 از سیگار آزموده به مرحله سیگاری معمول منتقل شده بودند. برای انتقال از مرحله غیر سیگاری به مرحله سیگار آزموده، داشتن دوستان نزدیک سیگاری و شرکت در جمع گروههای سیگاری پیشگو کننده بودند. وجود فرد سیگاری در خانواده پیشگوکننده انتقال از مرحله سیگار آزموده به مرحله سیگاری معمول بود.نتیجه گیری: پیشگیری از مصرف سیگار باید در دوره دبیرستان و قبل از آن شروع شود.

زمینه و اهداف: زردی نوزادی در طی هفته اول زندگی از شایع ترین پدیده های بالینی دوران نوزادی بوده و فتوتراپی متداول ترین روش برای درمان آن می باشد. بستری نوزاد در بیمارستان همراه با عفونت بیمارستانی، جدایی مادر از نوزاد، دادن حس بیماری به نوزاد و اشغال تخت بیمارستانی و هزینه های اضافی می باشد. در حالیکه فتوتراپی یک روش درمانی ساده بوده و به راحتی در منزل نیز امکان پذیر است. در این مطالعه فتوتراپی در منزل و بیمارستان از نظر کاهش سطح بیلی روبین، هزینه و عوارض مورد مقایسه قرار گرفته است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای بوده و 117 نوزاد گروه مطالعه (فتوتراپی در منزل) و 117 نوزاد بعنوان گروه شاهد (فتوتراپی در بیمارستان) مورد مطالعه قرار گرفتند. به والدین نوزاد اطلاعات شفاهی و کتبی در مورد نحوه مراقبت در منزل و ثبت اطلاعات آموزش داده شد. اطلاعات با استفاده از چک لیست مشاهده روزانه، توسط پرستار مسوول در طی ویزیت در منزل و بیمارستان جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS 10 و از طریق محاسبه فراوانی مطلق و درصدی، میانگین و انحراف معیار و آزمون های مجذور کای و تی تست و آزمون تکرار اندازه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از نظر کاهش سطح بیلی روبین اختلاف معنی دار بین دو گروه وجود نداشت (p=0.456). کونژنکتیویت و امفالیت بطور معنی دار در گروه بیمارستان بیشتر از گروه منزل بود )به ترتیب p=0.002 و (p=0.014. هزینه درمان در منزل کمتر از بیمارستان بود (p=0.002). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که فتوتراپی در منزل برای نوزادان ترم و سالم جایگرین مناسب، ایمن و موثر برای فتوتراپی در بیمارستان می باشد.

زمینه و اهداف: عفونتهای دستگاه ادراری از شایعترین عفونتهای باکتریایی و فراوان ترین عفونت های بیمارستانی بوده و علت مهم سپتی سمی به شمار می روند که به مرگ و میر فراوان منجر می گردند. اشریشیاکلی شایعترین عامل عفونت ادراری در بیماران سرپایی و بستری محسوب می شود، بنابراین تعیین الگوی حساسیت آن برای درمان مطلوب، لازم است.روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بود که بر روی سویه های اشریشیاکلی ایزوله شده از 103 بیمار سرپایی و 102 بیمار بستری مبتلا به عفونت ادراری از مرکز آموزشی و درمانی امام خمینی (ره) تبریز انجام شد. در مطالعه حاضر، الگوی حساسیت سویه های اشریشیاکلی به تفکیک در دو گروه سرپایی و بستری نسبت به آنتی بیوتیکهای رایج به کمک روش دیسک آگار دیفیوژن و حداقل غلظت مهارکنندگی آنها با روش آگار دایلوشن تعیین و نتایج در دو گروه سرپایی و بستری مقایسه گردید. در بخش دوم مطالعه، شیوع عفونت بیمارستانی و ریسک فاکتورهای موثر بر آن شامل استفاده از کاتتر، بیماری زمینه ای، وجود نقص ایمنی، سابقه مصرف آنتی بیوتیک و ... بر اساس پرسشنامه آماده شده ارزیابی گردید.یافته ها: در تحقیق حاضر، با تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) آنتی بیوتیک های جنتامایسین، سفالوتین، نالیدیکسیک اسید و نیتروفورانتوئین برای سویه های اشریشیاکلی جدا شده از افراد سرپایی و بستری، معلوم شد که سویه های ایزوله شده از افراد بستری در مقایسه با سرپایی بیشتر بود اما فقط در مورد نیتروفورانتوئین و نالیدیکسیک اسید ارتباط معنی دار بود (p<0.05) و در مورد جنتامایسین و سفالوتین تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). سویه های اشریشیاکلی ایزوله شده از افراد سرپایی و بستری به ترتیب بیشترین مقاومت را نسبت به آمپی سیلین %85.4) و (%92.2 و کمترین مقاومت را نسبت به نیتروفورانتوئین %1.9) و (%3.9 داشتند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که %23.5 افراد بستری دچار عفونت ادراری بیمارستانی ناشی از اشریشیاکلی بودند. پنجاه و شش نفر از افراد بستری از کاتتر استفاده کرده بودند که از این تعداد 20 نفر دچار عفونت شدند که نشان دهنده وجود ارتباط معنی دار (p<0.05) بین استفاده از کاتتر و عفونت ادراری بیمارستانی است. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن شیوع عفونت بیمارستانی و نیز مقاومت باکتریایی توجه به عوامل مستعد کننده عفونت بیمارستانی نظیر استفاده نادرست از وسایل و تجهیزات، مصرف بی رویه آنتی بیوتیکها و عدم رعایت نکات بهداشتی از طرف پرسنل ضروری است. علاوه بر این با توجه به یافته های این تحقیق نیتروفورانتوئین و جنتامایسین بعنوان داروی موثر در عفونتهای ادراری پیشنهاد می گردد.

زمینه و اهداف: کلاپس یا باز شدن ناقص ریه عارضه غیر اختصاصی تعدادی از بیماریهای ریوی بوده و در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه اطفال شایع است. این بیماری معمولا به دلیل افزایش کار تنفس، هیپوکسمی و افزایش CO2 به تخریب وضعیت عمومی بیمار و نهایتا نارسایی تنفسی منجر می شود. هدف از این مطالعه استفاده از روش طبی یا غیر تهاجمی در درمان کلاپس ریه بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان کودکان تبریز بوده است. روش بررسی: این مطالعه بصورت آینده نگر، در طی 6 ماه )فروردین لغایت مهر (83 بر روی 24 کودک مبتلا به کلاپس ریه و با استفاده از روش غیر تهاجمی شامل اجزا اصلی چهارگانه درناژ وضعیتی، فیزیوتراپی سینه، آئروسل (مایع به صورت ذرات معلق در هوا) و بازکننده برونش انجام شد.یافته ها: تمام 24 بیمار فوق که دارای متوسط سن 24 ماه بودند با متوسط طول درمان 3.7 روز به درمان فوق پاسخ داده و کلاپس رفع گردید.نتیجه گیری: روش فوق به دلیل سادگی و سهل الوصول بودن از یک طرف و علمی و موثر بودن از طرف دیگر، می تواند به عنوان یک روش جایگزین برای برونکوسکوپی مطرح شده و قابل تعمیم به بیمارستانهای کوچک نیز باشد.  

زمینه و اهداف: فقر آهن و کمبود دریافت ویتامین A شایعترین مشکلات تغذیه ای در دنیا و کشور ما محسوب می شوند. تداخل ویتامین A با آهن به اثبات رسیده است، ولی مکانیسم دقیق این تداخل مشخص نیست. یکی از محل های احتمالی تداخل ویتامین A با آهن می تواند در مرحله جذب آن باشد. با عنایت به این موضوع و با توجه به اینکه در کشور ما تاکنون مطالعه ای جهت بررسی زیست - فراهمی عناصر از جمله آهن انجام نگرفته است، لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان زیست - فراهمی آهن نان لواش و اثر ویتامین A بر آن انجام گرفت.روش بررسی: مطالعه در شرایط آزمایشگاهی، تجربی با استفاده از سلولهای Caco-2 و با هضم نمونه نان تحت شرایط مشابه دستگاه گوارش - هضم معدی و هضم روده ای - انجام گرفت. سلولها تحت شرایط استاندارد در روی غشاهای کلاژن دار ما بین دو اتاقک حفره های پلیت های 6 حفره ای کشت شدند. بعد از یکپارچگی کامل سلولی، درصد جذب آهن نمونه نان هضم شده با ویتامین 1000-A میکروگرم درصد گرم و نمونه نان بدون ویتامین A، با استفاده از کلرید آهن (III) نشان دار اندازه گیری شد. زیست- فراهمی آهن بصورت درصدی از آهن نشان دار اولیه که توسط سلولها برداشت شده و به محیط تحتانی انتقال یافته اند، تعریف شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار درصد جذب آهن در نمونه نان فاقد ویتامین (n=23)A و نمونه نان حاوی ویتامین (n=22)A به ترتیب: 2.73± 1.71 و 6.62± 3.2 درصد بود (p<0.001). با 95 درصد اطمینان حدود درصد جذب آهن نان بدون ویتامین A، 1.99-3.47 و با ویتامین A، 5.2-8.04 درصد بود. ویتامین A بصورت معنی دار باعث افزایش جذب آهن غیر Hem در نان تا حد 2.4 برابر می شد.نتیجه گیری: زیست - فراهمی آهن موجود در نان لواش در سلولهای Caco-2 پایین است ولی با افزایش ویتامین A زیاد می شود. تشابه نتایج مدل Caco-2 با یافته های مطالعات انجام گرفته در شرایط بدن حاکی از آن است که این سلولها مدلی مناسب جهت مطالعات مختلف تغذیه ای می تواند باشد.

زمینه و اهداف: هر چند امروزه در بسیاری از کشورها درمان استاندارد برای سم زدایی بیماران وابسته به تریاک و مواد افیونی، متادون می باشد، ولی کلونیدین نیز در سم زدایی بیماران وابسته به مقادیر کم تریاک بطور سرپایی یا در بیماران وابسته به مقادیر زیاد تریاک بطور بستری بکار گرفته می شود، این مطالعه در نظر دارد تا تاثیرات استفاده از کلونیدین را در کنترل علایم ترک و سم زدایی بیماران سرپایی وابسته به مقادیر زیاد تریاک مورد بررسی قرار داده و با مقایسه نتایج آن با روش متادون، ضمن کنترل علایم ترک و ممانعت از اعتیاد مجدد به متادون، روش درمانی مقبولی را با حداقل هزینه و در زمانی کوتاه فراهم آورد.روش بررسی: این بررسی به صورت یک مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی جمعیت بیماران وابسته به مواد مخدر از نوع تریاک با مقادیر بالا (بالای یک مثقال در روز) در درمانگاه ترک اعتیاد بیمارستان رازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مرکزی ترک اعتیاد شفا به انجام رسید. تعداد 361 بیمار با روش نمونه گیری غیر تصادفی در مطالعه وارد شدند و در دو گروه سم زدایی با کلونیدین 1) الی 6 عدد قرص 0.2 میلی گرم( و متادون 25) الی 40 میلی گرم( قرار گرفتند. داده های مربوط به مشخصات عمومی بیماران و سوابق پزشکی و اعتیاد آنها به همراه داده های مربوط به علایم ترک و از طریق پرسشنامه ای در مراحل اولیه، بعد از سم زدایی و یک ماه بعد از سم زدایی جمع آوری و با استفاده از آزمون آماری تی تست و مجذور کای در نرم افزار SPSS 11 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بررسی نتایج نشان داد که میزان خروج بیماران از برنامه درمانی در روش سم زدایی با متادون 59 درصد و در روش سم زدایی کلونیدین 16 درصد بود (P<0.001). در کنترل علایم ترک، متادون و کلونیدین از برخی جهات، دارای تاثیرات مشابهی بوده و میزان رضایت در بیماران گروه کلونیدین بیشتر بود (P<0.02). طول مدت در روش سم زدایی با کلونیدین 3.6 روز در مقایسه با 18.6 روز برای متادون (P<0.001) نقطه قوتی برای استفاده از کلونیدین برای سم زدایی سرپایی بیماران با حداقل هزینه و در زمانی کوتاه است.نتیجه گیری: با عنایت به بالا بودن میزان خروج بیماران از سم زدایی متادون، میتوان از کلونیدین که قبلا در سم زدایی بیماران وابسته به مقادیر بالای تریاک بطور بستری و یا به صورت سرپایی در بیماران وابسته به مقادیر کم تریاک بیشتر مورد استفاده قرار می گرفت، بعنوان یک روش درمانی سرپایی با مقبولیت بیشتر و عوارض کمتر در کنترل علایم ترک بیماران وابسته به مقادیر زیاد تریاک، نیز استفاده کرد.

زمینه و اهداف: بطور کلی بیماریهای قلب و عروق در تمامی کشورهای جهان و از جمله ایران، از شایع ترین علل مرگ و میر بشمار می آیند. در میان بیماریهای قلب و عروق، گرفتاری آترواسکلروتیک عروق کرونری از شایع ترین نوع می باشند. در حال حاضر نزدیک به نیم قرن است که علم پزشکی با ابداع عمل جراحی پیوند عروق کرونر به مقابله با این بیماری پرداخته است. به نظر می رسد عمر مفید یک عمل جراحی پیوند عروق کرونری بیش از یک دهه نباشد. لذا درصد قابل توجهی از بیماران برای بار دوم نیازمند عمل پیوند کرونر می شوند. هدف از این تحقیق بررسی وضعیت بالینی جراحیهای مجدد پیوند عروق کرونر در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران می باشد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی که بر روی 72 بیمار انجام گرفته با مراجعه به پرونده بیمارانیکه از سال 1377 تا 1380 در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران مورد عمل جراحی پیوند عروق کرونر مجدد قرار گرفته بودند انجام شده است. اطلاعات از طریق پرسشنامه ای شامل بر اطلاعات دموگرافیک، ریسک فاکتورها، اندیکاسیونهای عمل مجدد، وضعیت قدرت انقباض و میزان مرگ و میر و عوارض بعد از عمل جمع آوری شده اند. از اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.یافته ها: شیوع %1.72 عمل مجدد بای پاس کرونری، کاهش قدرت انقباضی قلب در حد فاصل دو عمل، آنژین پایدار بعنوان شایع ترین علامت بالینی، افزایش درصد ریسک فاکتورهایی نظیر دیابت، هیپرتانسیون، افزایش چربی ها، فاصله کوتاه بین دو عمل در اعمال انجام شده در کشور ما در مقایسه با مراکز معتبر خارج از کشور، افزایش موربیدیته حین عمل و بعد از عمل در عمل مجدد و پیشرفت قابل توجه بیماری آترواسکلروزیس در عروق طبیعی و گرافت شده یافته های این بررسی بوده است.نتیجه گیری: به نظر می رسد آماده سازی مراکزی ویژه و تربیت نیروی انسانی کارآمد جهت اداره اعمال جراحی مجدد پیوند عروق کرونر با توجه به بالا بودن موربیدیته و بالا بودن سن بیماران و افزایش ریسک فاکتورها، پیشنهاد معقولی در سالهای اخیر باشد. قطعا در سالهای آینده تعداد این اعمال جراحی زیادتر خواهد بود که نیازمند مطالعه وسیع تر و آمادگی بیشتر بیمارستانها جهت اداره این بیماران می باشد.

زمینه و اهداف: سنگ شکنی برون اندامی و یورتروسکوپی اساس درمان سنگهای حالبی را تشکیل می دهند. از آنجایی که هر دو روش دارای مزایای زیاد می باشند و نیز چون اثرات درمانی هر یک از روشها در قسمت مختلف حالب فرق می کند، انتخاب بهترین روش که به سود بیمار باشد نیازمند دانستن اطلاعاتی از اثرات درمانی روشهای ذکر شده در قسمتهای مختلف حالب می باشد. هدف کلی این پژوهش، تعیین میزان عاری از سنگ شدن در سنگهای حالبی بعد از سنگ شکنی بوسیله دستگاه سنگ شکن برون اندامی بوده و اهداف ویژه این پژوهش تعیین میزان عاری از سنگ شدن در حالب فوقانی سیانی و تحتانی می باشد. روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای از نوع توصیفی - مقطعی می باشد و جامعه پژوهش عبارت از مراجعین به بخش سنگ شکن مرکز آموزشی درمانی بیمارستان امام خمینی (ره) تبریز می باشند که از اول شهریور ماه 1378 الی آخر فروردین ماه 1380 به مدت 20 ماه با تشخیص سنگ حالبی جهت درمان مراجعه نموده اند.یافته ها: در این روش میزان عاری از سنگ شدن که پس از سنگ شکنی برون اندامی بوجود می آید برای سنگهای حالب فوقانی، میانی و تحتانی به ترتیب 72.7، 77.8 و 83.3 درصد به دست آمد که درصدهای ذکر شده بالا بودن اثرات درمانی این روش را نشان می دهد.نتیجه گیری: میزانهای بدست آمده در مورد سنگهای حالب میانی و تحتانی با سایر گزارشات هماهنگی داشته اما درصد مربوط به سنگهای حالب فوقانی کمتر از میزان مورد نظر ذکر شده در سایر مطالعات بوده است.

زمینه و اهداف: آترواسکلروز یکی از مشکلات اساسی بیماران تحت همودیالیز می باشد. مطالعات زیادی به همراهی غلظت بالای لیپوپروتیین [Lp(a)] (a) و آترواسکلروز اشاره نموده اند، اما تاثیر رژیم های غذایی و دارو بر سطح Lp(a) سرمی کمتر مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. در مطالعه حاضر اثر تجویز داروی ناندرولون دکانوات (ND) بر سطح سرمی لیپیدی و Lp(a) بر حسب ایزوفرم های مختلف آن مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: داروی ND به مدت 4 ماه و هر هفته به میزان 100mg به صورت عضلانی به 64 بیمار کلیوی تحت همودیالیز تزریق گردیده و سطح سرمی لیپید، لیپوپروتیین و Lp(a) با روش های استاندارد و ایزوفرم های آن بروش ایمنوبلاتینگ مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از افزایش معنی دار کلسترول (p=0.007)، (p<0.04) TG، کاهش قابل توجه غلظت سرمی (p=0.007)HDL-C و (p<0.025) Lp(a) پس از 2 و 4 ماه درمان با ND می باشد. همچنین نتایج به پایداری نسبی این اثرات، 2 ماه پس از قطع تجویز دارو اشاره داشته، همچنین درصد کاهشLp(a) سرمی در بیماران با سطح پایه بالای Lp(a) )بیش از (30mg/dl بیشتر از بیماران با Lp(a) پایین )کمتر از (30mg/dl بدون توجه به نوع ایزوفرم آپولیپوپروتیین (a) مشاهده گردید.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که داروی ND علیرغم اثرات جانبی مغایر بر سطح سرمی لیپیدی، توانایی کاهشLp(a) را بویژه در بیمارانی با سطح سرمی بالای Lp(a) بدون توجه به وزن ملکولی apo(a) دارا می باشد. تجویز همزمان داروهای مناسب کاهنده لیپیدی خون در کنار استفاده از ND شاید در این دسته از بیماران مفید واقع گردد.

زمینه و اهداف: با توجه به اینکه میتومایسین می تواند از رشد بافت فیبروز و تشکیل اسکار جلوگیری نماید. لذا تصمیم گرفتیم اثر میتومایسین را در جراحی داکریوسیستورینوستومی بررسی نماییم. به علاوه به علت احتمال وجود سرطانهای نادر ولی تهدید کننده زندگی در انسدادهای سیستم اشکی تصمیم گرفته شد ارزش نمونه برداری روتین در بیماران مبتلا به انسداد اولیه مجرای اشکی بررسی شود.روش بررسی: چهل و شش بیمار 47) سیستم مجرای اشکی( به طور تصادفی در دو گروه مجزا )جراحی داکریوسیستورینوستومی توام با میتومایسین با دوز 0.3 mg/ml به مدت 3 دقیقه در محل فلپ خلفی مخاط بینی و کیسه اشکی 23) چشم( و بدون میتومایسین 24) چشم( قرار گرفتند و به مدت 12 ماه پیگیری شدند. معیار موفقیت عمل رضایت بیمار و عدم وجود اشک ریزش در نظر گرفته شد. به علاوه در این بیماران طی عمل جراحی از مخاط بینی و کیسه اشکی نمونه برداری انجام شد و جهت بررسی پاتولوژیک ارسال شد.یافته ها: در بیماران مورد مطالعه موفقیت عمل در گروهی که میتومایسین حین عمل تجویز شد 87 درصد و در گروه بدون کاربرد میتومایسین 83 درصد بدست آمد که آزمون آماری مجذور اختلاف معنی داری بین این دو گروه نشان نداد. در گزارشات پاتولوژی بیماران هیچ موردی از نئوپلاسم، بیماریهای گرانولوماتوز و عفونت مشاهده نشد و در تمام بیماران انفیلتراسیون لوکالیزه غیر اختصاصی سلولهای التهابی همراه با فیبروز گزارش شد.نتیجه گیری: استفاده از میتومایسین با دوز 0.3mg/ml برای 3 دقیقه اثر افزاینده ای در موفقیت عمل داکریوسیستورینوستومی به همراه ندارد و هیچ عارضه ای نیز ایجاد نمی کند و نمونه برداری روتین در این بیماران توصیه نمی شود و تنها در مواردی که بیمار تاریخچه مثبت بیماریهای سیستمیک و یا شواهد بالینی درگیری کیسه اشکی داشته باشد توصیه به انجام نمونه برداری شود.

زمینه و اهداف: میزان مرگ و میر نوزادان یکی از شاخص های مهم بهداشتی و سلامت جامعه به شمار می رود که به دلیل پیشرفت های فراوان در امر مراقبت های ویژه نوزادان و مادران باردار، در اکثر کشورها در سال های اخیر کاهش چشمگیری داشته است. سپتی سمی هم از علل مهم مرگ و میر بوده و عوامل مولد آن از یک منطقه به منطقه دیگر و از یک زمان به زمان دیگر تغییر می کند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع و علل مرگ و میر و سپسیس نوزادان در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان امام خمینی ارومیه طراحی و اجرا گردید.روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده و ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست بود و اطلاعات حاصل پس از پردازش با نرم افزار آماری SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. جهت مقایسه نسبت ها از آزمون مجذور کای استفاده گردید.یافته ها: از 210 نوزاد بستری شده 129 نفر پسر، 81 نفر دختر و 123 نفر نارس بودند و میزان کل مرگ و میر (%48.1) 101 مورد %64.3) مذکر و %35.7 مونث( بود. شایعترین علل مرگ و میر به ترتیب شامل پروه مچوریتی (%68)، بیماری غشا هیالن (%52)، ناهنجاری های مادرزادی (%18)، آسفکسی (%13) و سپسیس (%13) بود. شایعترین میکروارگانیسم های مولد سپسیس در این بخش استافیلوکک کوآگولاز منفی (%30)، استافیلوکک اورئوس (%21) و کلبسیلا (%18) بودند. در حالی که سپسیس کلبسیلایی در بین نوزادان فوت شده شایعتر بود.نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص گردید که آمار مرگ و میر در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان امام خمینی ارومیه بالاتر از سایر مراکز بوده و نیز برخلاف سایر مراکز، سپتی سمی استافیلوککی در این مرکز شایع تر است.

زمینه و اهداف: درگیری گره های لنفاوی مهمترین عامل پروگنوستیک در سرطان پستان می باشد و در انتخاب نوع درمان سیستمیک مهم است. آگاهی از درگیری یا عدم درگیری گره های لنفاوی مهمترین مستلزم تشریح گره های لنفاوی زیر بغل است. c-erb B-2 یک انکوپروتئین غشایی است که HER2/neu نامیده میشود و اساسا در سرطان پستان بروز می کند ولی الزاما درهمه موارد سرطان پستان دیده نمیشود.می خواهیم ببینیم بین درگیری گره های لنفاوی زیر بغل و مثبت شدن c-erb B-2 ارتباطی وجود دارد؟ اگر ارتباطی وجود دارد؛ می توان از آن بعنوان یک مارکر بیولوژیک برای پی بردن به وضعیت گره های لنفاوی و تعیین پروگنوز استفاده کرد، قبل از آنکه احتیاج به تشریح گره های لنفاوی زیر بغل باشد.روش بررسی: در این تحقیق روی 90 مورد سرطان پستان بلوکهای پارافینی تهیه و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای انکوپروتئین c-erb B-2 با روش Biotin-Avidin Peroxidase Complex صورت گرفت و نتایج با و استفاده از آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از 90 مورد، 85 مورد (%94.4) سرطان داکتال مهاجم، 2 مورد (%2.2) سرطان لوبولر مهاجم، 2 مورد (%2.2) سرطان موسینی و 1 مورد (%1.1) سرطان نوع مدولری بودند. از میان 90 مورد، در 54 مورد ماستکتومی همراه با تشریح گره لنفاوی زیر بغل وجود داشت که 39 مورد درگیری گره لنفاوی داشتند و 15 مورد نداشتند. کلا %40 موارد برای c-erb B-2 مثبت بودند. بین بالا بودن درجه بدخیمی و مثبت شدن c-erb B-2 ارتباط مستقیم وجود داشت (P=0.041). بین درگیری غدد لنفاوی و یا تعداد گره های لنفاوی درگیر و c-erb B-2 ارتباط معنی داری وجود نداشت (P=0.98).نتیجه گیری: ارتباطی بین درگیری گره های لنفاوی و مثبت شدن c-erb B-2 وجود ندارد و نمی توان از آن به عنوان یک مارکر بیولوژیک برای تعیین درگیری گره های لنفاوی استفاده کرد. لذا در تعیین پروگنوز و تصمیم گیری برای شروع یا عدم شروع درمان سیستمیک جایگزین تشریح گره های لنفاوی زیر بغل نمی باشد. مثبت بودن پروتوانکوزن c-erb B-2 صرفا یک عامل پروگنوستیکی و انتخاب پروتکل درمانی خاصی را شامل میشود. 

زمینه و اهداف: اسکن استخوان در ارزیابی عملی تومورهایی که متاستاز استخوانی و یا منشا استخوانی دارند نقش اساسی دارد و لذا استفاده از این روش میتواند نقش مهمی در شناخت مناطق مبتلا و درمان اساسی داشته باشد.روش بررسی: در این بررسی 100 بیمار مبتلا به سرطان های مشخص ارجاعی بعد از تزریق تکنسیوم MDP 99m و انجام اسکن از تمام بدن در نماهای قدامی و خلفی توسط دوربین گاما مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: مطالعه اسکن ها ارتباط معنی داری را بین وجود علایم بالینی و وجود یا فقدان متاستاز استخوانی نشان نداد (p>0.05) اغلب ضایعات متاستاتیک متعدد بودند و در بیش از 66 درصد موارد اسکلت محوری (ستون فقرات) درگیر بود. همچنین شیوع متاستازهای استخوانی در بیشتر سرطان های شایع بررسی شده از قبیل ریه، پستان و پروستات با سایر آمارهای بین المللی مطابقت نسبی داشت.نتیجه گیری: انجام اسکن از تمام بدن علاوه بر تکلیف درمانی بیمار از اقدامات اضافی دیگر که منجر به وخیم تر شدن بیماری می شود جلوگیری می کند. در حال حاضر اسکن با روش تکنسیوم MDP 99m با صرفه ترین، بهترین و حساس ترین روش در شناخت مناطق مبتلا به متاستاز استخوانی است.

زمینه و اهداف: افسردگی، مراقبت از بیماران بستری در بخش های داخلی و جراحی را با مشکلات زیادی همراه می سازد. این مطالعه به منظور تعیین شیوع افسردگی در بیماران بستری در بخش جراحی عمومی و نیز اثرات آن در طول مدت بستری آنها انجام شد.روش بررسی: یک صد نفر از بیمارانی که جهت اعمال جراحی انتخابی در بخش های جراحی عمومی بیمارستان امام و سینای تبریز بستری بودند به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و توسط پرسشنامه افسردگی بک، مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیماران بر اساس یافته های تست در دو گروه افسرده و غیر افسرده طبقه بندی شدند. طول روزهای بستری در دو گروه نیز تعیین و توسط آزمون تی تست مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: 91 بیمار از 100 بیمار 50) مرد و 41 زن( مطالعه را تکمیل کردند. بر اساس یافته های تست بک 28 نفر (%30.76) گروه غیرافسرده را تشکیل دادند و 63 نفر (%69.24) مبتلا به درجاتی از افسردگی بودند. اما اگر افسردگی را از نمره بالاتر از 18 تست بک در نظر بگیریم، در این صورت 60 نفر (%65.93) در گروه غیرافسرده و 31 نفر (%34.07) در گروه افسرده قرار می گیرند. در هر دو حالت شیوع افسردگی در بیماران جراحی بالاتر از جمعیت عمومی یعنی %12-25 بدست آمد. متوسط روزهای بستری در گروه غیر افسرده 6.92 روز در گروه بیماران مبتلا به افسردگی متوسط و شدید 9.02 روز بود (P=0.001).نتیجه گیری: شیوع افسردگی در بیماران بستری در بخش جراحی عمومی بالاتر از جمعیت عمومی بود و افسردگی سبب طولانی شدن روزهای بستری بیماران گردید که از این نظر لازم است مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و اهداف: آلفافیتوپروتئین بطور طبیعی در سرم جنینی یافت می شود، در حالیکه تولید و ظاهر شدن آن بعد از تولد حاکی از وجود تومورهای سرطانی است. بنابراین با تعیین مقدار این پروتئین، در دوره های جنینی و بعد از تولد می توان عارضه های مختلف جنینی، توموری و غیر توموری را تشخیص داد. از اینرو تولید و خالص سازی این پروتئین به روش فن آوری DNA نوترکیب به منظور تولید کیت تشخیصی حایز اهمیت بسیار می باشد.روش بررسی: پیکیا پاستوریس مخمر متیلوتروفی است که برای تولید آلفافیتوپروتئین انسانی مورد استفاده قرار گرفت. برای تکثیر قطعه ژن مورد نظر از حامل کلونینگ pUC18 و برای بیان پروتئین از حامل دومیزبانه pHIL-S1 استفاده گردید. بعد از ایجاد پلاسمید نوترکیب pS1-AFP از روشهای الکتروپوریشن و روش شیمیایی لیتیوم کلراید برای انتقال به سلولهای مستعد سویه GS115-HIS- استفاده گردید. برای غربالگری نیز از محیط اگزوتروفیک فاقد هیستیدین استفاده گردید. به منظور بررسی نحوه اتصال ژن مورد نظر به ژنوم مخمری و فنوتیپ های حاصله، از روش PCR استفاده شد. در راستای بیان ژنی از محیط های کشت YPG و YPM استفاده گردید و میزان کمی و کیفی تولید پروتئین مورد نظر با استفاده از ژل SDS-PAGE و روش ELISA مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: برش آنزیمی پلاسمید نوترکیب pS1-AFP ترانسفورم شده حاکی از دریافت قطعه 1.78 Kbp ژن AFP بود که در ژل آگاروز (%1) بدست آمد. PCR به عمل آمده نیز وجود این قطعه را تایید کرد. انتخاب سویه های ترانسفورم شده mutS در مقایسه با mut+  و کشت آنها در محیط گلیسرول (YPG) تا حصول کدورت OD600=6 و سپس انتقال به محیط کشت متانول (YPM) با افزودن متانول تا %1 غلظت نهایی سبب حفظ القا تولید پروتئین در محیط اگزوتروفیک فاقد هیستیدین گردید. میزان تولید این پروتیین حدود 10 ug/ml بدست آمد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که قرار دادن ژن سیگنال ترشحی اسید فسفاتاز و راه انداز AOX1 در ابتدای ژن AFP برای بیان و ترشح این پروتئین مناسب می باشد. بنابراین می توان در راستای تولید آنتی بادی تک دودمانی (منوکلونال) از آن استفاده کرده و با خالص سازی آن کیت های تشخیصی آزمایشگاهی را طراحی کرد

زمینه و اهداف: دیستروفی رفلکسی سمپاتیک که به دنبال آسیب های مختلف عضوی به وجود می آید، دردی فوق العاده شدید و پیشرونده است که اگر درمان زود رس شروع نشود هم پاسخ به درمان مشکل خواهد شد و هم با گذشت زمان )حدودا 3 تا 6 ماه( درد تقریبا مادام العمر باقی می ماند و بر شدت آن افزوده می شود. گاهی بیماران از فرط درد دست به خودکشی می زنند. حدود پنج درصد بیمارانی که درد مزمن دارند به این عارضه مبتلا می شوند. هدف از این مطالعه بررسی کاهش درد و رهایی از رنج شدید این بیماران بوده است.روش بررسی: این بررسی بر روی 12 بیمار که به علل مختلف دچار ترومای اندام فوقانی و دیستروفی رفلکسی سمپاتیک شده بودند، انجام شد. پس از معاینه و تشخیص دیستروفی رفلکسی سمپاتیک، رضایت بلوک گرفته و عقده ستاره ای بلوک شد. بیماران در حالت خوابیده به پشت با 12 تا 15 میلی لیتر بوپیواکایین 0.25 درصد تحت تزریق قرار گرفتند که در تزریق نوبت اول و دوم داروی استرویید (متیل پردنیزولون) به مقدار 40 میلی گرم به محلول بی حسی اضافه شده بود ولی در بلوک های بعدی فقط بوپیواکایین 0.25 درصد تزریق شد. حداقل تعداد بلوک 3 نوبت و حداکثر 13 نوبت بود.یافته ها: بیماران پس از بلوک احساس خوبی داشتند و عضو مربوطه چند دقیقه پس از انجام بلوک گرم می شد و درد بیمار به وضوح کاهش می یافت. در 100 درصد موارد علایم سندرم هورنر دیده شد. هیچ یک از بیماران دچار عارضه مهمی نشدند و پس از بلوک همه بیماران فیزیوتراپی شده با حال خوب از بیمارستان مرخص شدند.نتیجه گیری: بعضی از بیماران به دیستروفی رفلکسی سمپاتیک مبتلا می شوند که خوشبختانه با تشخیص زودرس و درمان بموقع برطرف می شود. بنابراین توصیه می شود این بیماران به درمانگاههای درد ارجاع شوند تا هر چه زودتر برای درمان آنها اقدام شود. همچنین برای بلوک بوپیواکایین .25 درصد را پیشنهاد می کنیم.

زمینه و اهداف: بررسی تاثیر، ایمنی، ثبات و قابلیت پیش بینی لیزیک (LASIK) در چشم های مبتلا به نزدیک بینی و نزدیک بینی همراه با آستیگماتیسم با ارزیابی تغییرات رفرکتیو، توپوگرافیک، پکی متری و حدت بینایی است.روش بررسی: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی نیمه تجربی در 80 چشم 41) نفر( که در سالهای 80 تا 82 جهت اصلاح نزدیک بینی و نزدیک بینی همراه با آستیگماتیسم تحت عمل LASIK با دستگاه اگزایمرلیزر Nidek EC-5000 قرار گرفتند انجام شد. در این مطالعه رفرکشن، حدت بینایی، پکی متری و توپوگرافی کامپیوتری قبل و بعد از عمل LASIK مقایسه و کنترل شدند.یافته ها: - میانگین سنی افراد LASIK شده 30± 10 سال و میانگین مدت پیگیری 12 ماه بود.- میانگین بهترین دید اصلاح شده با عینک قبل از عمل 0.1 LogMar، 20.25 بود. میانگین دید بدون اصلاح بعد از LASIK در ویزیت نهایی به 0.2 LogMar، 20.30 و میانگین بهترین دید اصلاح شده با عینک در ویزیت نهایی بعد از LASIK به 0.35 LogMar، 20.22 رسید و ضریب ایمنی این روش 1.01 و ضریب تاثیر آن 0.93 بدست آمد.- میانگین اسفریکال اکی والانت عیب انکساری در سطح عینک قبل از عمل -5.75D± 3 بود و در ویزیت نهایی بعد از عمل به -0.35D± 0.62 رسید. میانگین عیب انکساری اصلاح شده در 80 چشم 5.69D بود.- میانگین ضخامت قرنیه قبل از LASIK 539D± 46 میکرون بود و بعد از LASIK به 473 ±49 میکرون کاهش یافت.- میانگین ضخامت برداشته شده از قرنیه در زمان 81.40 LASIK میکرون و میانگین میزان ضخامت برداشته شده به ازای هر دیوپتر 14.31 میکرون بدست آمد.- میانگین قدرت انکساری موثر قرنیه قبل از انجام LASIK، 43.83D± 1.63 بود، 5 روز بعد از LASIK به 39.47D± 1.84 و در ویزیت نهایی به 38.98D± 2.05 رسید. لذا برگشت در چشم های LASIK شده اتفاق نیافتاد و روش از ثبات خوبی برخوردار بود.نتیجه گیری: LASIK در اصلاح نزدیک بینی و نزدیک بینی همراه با آستیگماتیسم یک روش موثر است و از ایمنی، ثبات و قابلیت پیش بینی مطلوب بعد از عمل برخوردار است.

زمینه و اهداف: سازمان بهداشت جهانی در 1993 اعلام کرد که سل یک فوریت جهانی است. بروز سل خارج ریوی در سالهای اخیر افزایش یافته و بر روی سل ادراری تناسلی تاکید بیشتری شده است. برای ارزیابی وضعیت موجود سل ادراری تناسلی در استان آذربایجان شرقی، مطالعه حاضر به صورت توصیفی انجام شد تا ضمن بررسی روند شیوع، تابلوی بالینی و علایم اختصاصی و وضعیت موجود این بیماری مورد مطالعه قرار گیرد.روش بررسی: با بررسی پرونده های بیماران در مدت 15 سال (1367-1381) در مراکز مبارزه با بیماریها، تعداد 162 بیمار مبتلا به سل ادراری تناسلی در 16 شهرستان استان آذربایجان شرقی تشخیص داده شد. کلیه این بیماران از نظر شیوع علایم، وضعیت کلیه ها و تابلوی بالینی و توزیع جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: بیشترین شیوع نسبت به جمعیت به ترتیب به شهرستان های اسکو، تبریز و آذرشهر تعلق داشت و کمترین آن در شهرستان میانه بود. علیرغم کاهش سل ریوی در استان، میزان بروز سل ادراری تناسلی در 15 سال اخیر ثابت باقی مانده است. از 162 بیمار، 111 نفر مرد و 51 نفر زن بودند. متوسط سنی مردان 38.5 سال و متوسط سنی زنان 36.2 سال بود. شایع ترین علامت در دستگاه ادراری، سوزش ادرار (%31.4) و در دستگاه تناسلی، تورم بیضه (%68.4) بود. سل ریوی همزمان در %20 بیماران وجود داشت. در دستگاه ادراری، کلیه و مثانه و در دستگاه تناسلی، اپیدیدیم و بیضه بیشتر از بقیه قسمتها گرفتار بودند. آزمون توبرکولین در %70 موارد مثبت بود. اروگرافی وریدی در %91.5 موارد یافته مثبتی داشت. نارسایی کلیه تنها در %2 بیماران وجود داشت. اکثر بیماران در مراحل پیشرفته بیماری مراجعه کرده بودند و تقریبا در یک سوم موارد اعمال جراحی به صورت برداشتن عضو مبتلا به طور کامل یا ناقص و یا اعمال جراحی ترمیمی انجام شده بود که در میان این اعمال ارکیکتومی (%46.4) بیشتر از بقیه موارد را شامل می شد.نتیجه گیری: در مردان جوان بالاتر از بیست سال که با اپیدیدیمیت مراجعه می کنند باید سل را مد نظر قرار داد و در صورت مقاوم بودن به درمانهای رایج آزمون توبرکولین و آزمایش ادرار از نظر سل و سایر بررسی های تکمیلی انجام داد و با توجه به تفاوت عمده در شیوع سل ادراری تناسلی در شهرستانهای مختلف علل زمینه ای باید بررسی شود.

زمینه و اهداف: بلوک سوپراکلاویکولار موثرترین بلوک شبکه بازویی بوده و بی حسی کافی جهت انجام اعمال جراحی در تمامی قسمتهای اندام فوقانی بجز شانه را فراهم کرده و همراه با عوارض چندی نیز می باشد، هدف، بررسی عوارض آن با تکنیک به کار رفته در این مطالعه است.روش بررسی: این بررسی در بخش بیهوشی بیمارستان شهدای تبریز به روش کارآزمایی بالینی از مهرماه سال 1381 تا خرداد ماه 1382 انجام شد و بلوک در 80 بیمار با محدوده سنی 17-70 سال و با میانگین سنی 38 سال که کاندید عمل جراحی در اندام فوقانی و اندیکاسیون انجام بلوک داشتند، انجام گرفت. عوارض احتمالی با پرکردن پرسشنامه ای برای هر بیمار مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه %43 بیماران دچار عارضه شدند که به ترتیب فراوانی، سندرم هورنر %34، هماتوم %8.8 و آسیب عروقی %2.5 بوده و هیچ یک از بیماران دچار عوارضی چون پنوموتوراکس، بلوک عصب فرینک علامتدار، آسیب عصبی یا مسمومیت دارویی نشدند. نسبت شیوع هماتوم در وارد کردن های متعدد سوزن به وارد کردن منفرد 14 برابر بود (P=0.04). از 80 بیمار 57 نفر مذکر و 23 نفر مونث بودند و رابطه معنی داری بین جنس و عوارض وجود نداشت.نتیجه گیری: انجام بلوک با تلفیقی از دو تکنیک کلاسیک و پری واسکولر سوپراکلاویکولر موثر بوده و با میزان شکست و عوارض کمتری همراه بود. پیشنهاد می شود با دقت در محل ورود سوزن و اجتناب از وارد کردن بیش از حد آن و تزریق آهسته دارو، ضمن بالا بردن شانس موفقیت در انجام بلوک از عوارض آن نیز کاست.

زمینه و اهداف: افزایش هموسیستئین تام پلاسما به عنوان ریسک فاکتور مستقلی در بیماریهای قلبی و عروقی شناخته شده است و ارتباط معکوسی با سطوح پلاسمایی اسید فولیک و ویتامین B12 دارد. اکثر مطالعات تاثیر دوزهای مختلف اسید فولیک را به همراه ویتامینهای دیگر مورد بررسی قرار داده اند. لذا مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر مکمل اسید فولیک تنها به میزان 1 میلی گرم بر سطح پلاسمایی هموسیستئین بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی (مورد - شاهد) می باشد که بر روی 70 بیمار مرد مبتلا به بیماری عروق کرونری در فاصله سنی 45-65 سال طراحی گردید. بیماران بطور تصادفی به یکی از دو گروه دریافت کننده اسیدفولیک و دارونما تقسیم شدند که به ترتیب روزانه 1 میلی گرم اسید فولیک و دارونما را به مدت 8 هفته دریافت نمودند. نمونه های خون ناشتا قبل و بعد از مکمل یاری جهت اندازه گیری هموسیستئین تام پلاسما و اسید فولیک سرم از بیماران گرفته شد.یافته ها: میانگین غلظت اسید فولیک سرم بعد از 8 هفته مکمل یاری با اسید فولیک به میزان دو برابر افزایش یافت 10.88) در مقابل (5.39 که از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001). میزان افزایش اسیدفولیک سرم در افراد با سطح پایه اسید فولیک سرمی کمتر از 5 ng/ml بیشتر از سایر گروهها بود 2.5) برابر( (p<0.001). میانگین غلظت هموسیستئین تام پلاسما بعد از 8 هفته مکمل یاری با اسید فولیک به میزان 28.2 درصد کاهش یافت 13.94) در مقابل (19.44 که از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001). میزان کاهش هموسیستئین تام پلاسما در افراد با سطح پایه هموسیستئین بیشتر از 30 μmol/L با 49.4 درصد کاهش 29.50) در مقابل (39.75 و اسید فولیک سرم کمتر از 5ng/ml با 32 درصد کاهش 15.56) در مقابل (23.21 بیشتر از سایر گروهها بود (p<0.002). در صورتیکه در گروه دریافت کننده دارونما تغییر آماری معنی داری مشاهده نشد. مکمل یاری با اسیدفولیک غلظت هموسیستئین تام پلاسما را در 50 درصد افراد هیپرهموسیستیینمیک مورد مطالعه به مقادیر نرمال یعنی کمتر از 15μmol/L کاهش داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مکمل یاری با اسید فولیک به میزان 1 میلی گرم در روز غلظت هموسیتئین تام پلاسما را در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری بطور موثری کاهش می دهد. بنابراین تجویز مکمل اسید فولیک در بیماران قلبی و عروقی با سطوح بالای هموسیستئین تام پلاسما توصیه می شود. 

زمینه و اهداف: هدف از این ارزیابی علایم و نشانه های درگیری سیستم اوتونوم در مرحله حاد بیماری گیلن باره و رفلکس سمپاتتیک پوستی و نیز ارزش پروگنوستیک آن بود.روش بررسی: چهل و سه بیمار مبتلا به گیلن باره که در مرحله حاد بیماری جهت مطالعه الکترودیاگنوستیک ارجاع شده بودند مورد بررسی و اختلالات اوتونوم با معاینه دقیق بالینی مشخص گردید. رفلکس سمپاتتیک پوستی به روش استاندارد برای کلیه بیماران انجام و ارزش پروگنوستیک تست با آزمونهای مناسب آماری ارزیابی شد.یافته ها: درگیری سیستم اوتونوم شامل هیپوتانسیون اورتوستاتیک، اختلال تعریق، آریتمی قلبی، اختلالات حاد گوارشی و اختلالات ادراری در 26 بیمار (%60.5) وجود داشت. در 7 بیمار (%16) موج SSR ثبت نشد. مقایسه میانگین زمان تاخیر ظهور موج بیماران با مقادیر نرمال تفاوت معنی داری نشان داد (p<0.001). ارتباط معنی داری بین تست رفلکس سمپاتتیک پوستی مختل و نوع آکسونال بیماری، شدت ضعف و نارسایی تنفسی مشاهده نگردید.نتیجه گیری: شکایات مربوط به درگیری سیستم اوتونوم در روزهای اولیه ابتلا به سندرم گیلن باره در بیماران ما قابل توجه بوده و بالغ بر 60 درصد بیماران میشد. SSR میتواند این اختلال را نشان دهد ولی فاقد ارزش پروگنوستیک در سیر بیماری بوده و ما استفاده روتین آنرا پیشنهاد نمیکنیم.

زمینه و اهداف: تومورهای ژرم سل تخمدان، دو سوم تومورهای تخمدان در دو دهه اول زندگی را تشکیل می دهند. علایم بالینی تومور، ایجاد بزرگی شکم، وجود توده لگنی یا شکمی، درد و اختلالات قاعدگی است. درمان بیماری، جراحی و حذف تومور و در موارد لزوم، شیمی درمانی است. خوشبختانه با درمان های جدید علاوه بر اینکه بدخیمی بطور قابل توجهی علاج می یابد، باروری بیماران هم حفظ می شود. هدف از این مطالعه بررسی ده ساله تومورهای بدخیم ژرم سل تخمدان کودکان و نوجوانان در بیمارستانهای قایم (عج) و امید مشهد است.روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی در 28 کودک و نوجوان با تومور بدخیم ژرم سل تخمدان در بیمارستانهای قایم (عج) و امید مشهد طی سالهای 1370-80 صورت گرفت.یافته ها: بیست و هشت کودک و نوجوان با تومور بدخیم ژرم سل تخمدان مورد مطالعه قرار گرفتند. شایعترین علایم بیماران عبارت بودند از: توده شکمی و درد. سن متوسط بیماران 12.75 سال بود. درصد تومورهای بدخیم ژرم سل عبارت بودند از: دیس ژرمینوم %39.3، تراتوم نارس %21.4، کارسینوم امبریونال %17.89، تومور کیسه زرده %14.7، کوریوکارسینوم %3.5 و تومورهای مخلوط %3.3. اندازه گیری تومور مارکرهای آلفافتوپروتئین در %64.3 بیماران و هورمون گونادوتروپین جفتی در %57.1 موارد انجام شده بود که در همه موارد تومورهای کوریوکارسینوم هورمون گونادوتروپین مثبت و در تومورهای کیسه زرده آلفافتوپروتیین مثبت بود. محل تومور در %64.4 در طرف راست بود. درمان بیماران بصورت جراحی و برداشتن یک تخمدان در %67.9 بیماران و یا حذف کیست تخمدان (سیستکتومی) در %7.1 موارد بود. شیمی درمانی کمکی با رژیم (بلئومایسین - اتوپوساید+ سیس پلاتین) در %35.78 و (سیس پلاتین – وینکریستین - بلئومایسین) در %35 و (وینکریستین – اکتینومایسین - سیکلوفسفاماید) در %10.7 موارد و بطور متوسط 4.14 دوره انجام شده بود. میزان بقا بیماران بطور متوسط 23.6 ماه بود. حداکثر زمان پیگیری 88 ماه بود. در مواردی که بیماران بعد از پایان پی گیری پنج ساله حامله شده بودند، ناهنجاری مادرزادی در هیچکدام از نوزادان آنان دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به بدخیم بودن تومورهای ژرم سل پیش آگهی این بیماران خوب است.

آتروفی اساسی عنبیه یکی از حالت های مشخص سندرم ایریدوکورنئو آندوتلیال یا سندرم آی سی ای میباشد که با آتروفی شدید عنبیه و در نهایت ایجاد سوراخ هایی در آن مشخص میشود این حالت آتروفی اساسی عنبیه یا آتروفی پیشرونده عنبیه نامیده شد اما مطالعات بعدی نشان داد که آتروفی عنبیه در این بیماری اساسی یا اولیه نمی باشد.بیماری با مشخصات سازگار با این سندرم، با ادم مزمن قرنیه همراه با اسکار و کدورت پایدار قرنیه ای و فشار داخل چشمی نسبتا بالا در هر دو چشم مراجعه و تحت بررسی قرار گرفت. برای جایگزینی بافت کدر قرنیه اقدام به انجام پیوند تمام ضخامت قرنیه گردید. پس از برداشتن اسکار سوراخهای متعدد در عنبیه آشکار گردید و معلوم شد بیمار مزبور مبتلا به اختلال نوع آتروفی اساسی عنبیه است. در این نوشتار به شرح بیماری و شرح حال بیمار مزبور می پردازیم.

وجود لخته در دهلیز چپ، منشا امبولیزاسیون به مناطق مختلف بدن است. در این مقاله، یک مورد خانم 62 ساله مبتلا به آمبولی همزمان عروق کرونری و عروق مغزی گزارش شده است. این بیمار چند بار بعلت کاهش هوشیاری گذرا در بخش اعصاب بستری شده اما بیماری دریچه ای قلب (تنگی دریچه میترال) و وجود لخته در دهلیز چپ تشخیص داده نشده است. بیمار به بخش قلب معرفی شده و در آنژیوگرافی، بطور تصادفی، آمبولی عروق کرونری تشخیص داده شده است. همچنین در عمل جراحی پیوند عروق کرونری همراه با تعویض دریچه میترال و تخلیه لخته از دهلیز چپ، لخته داخل آئورت نیز پیدا شده است.پیشنهاد می شود که در مواجه با حوادث عروق مغزی راجعه، توجه ویژه به وجود بیماری قلبی (بویژه توسط اکوکاردیوگرافی) انجام شود. آنژیوگرافی بدون توجه به سن انجام شود و آئورتوتومی تجسسی در این مورد در نظر گرفته شود.