مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران
سال:1386 | دوره:19 | شماره:2 (پیاپی 48) |تعداد مقالات:12

مقدمه: رینیت آلرژیک شایعترین بیماری آلرژیک است و شیوعی روبه افزایش دارد. عوامل موثر در تصمیم گیری جهت تجویز دارو شامل سودمندی، توجه به عوارض در برابر منافع، پذیرش بیماران و توانایی مالی تهیه و در دسترس بودن داروها می باشد. در این مطالعه با توجه به هزینه های مستقیم رینیت آلرژیک، دو پروتکل درمانی با یکدیگر مقایسه شد.روش کار: بیماران مبتلا با تشخیص بالینی رینیت آلرژیک سالیانه در محدوده سنی 65-15 سال با گذشت حداقل یک سال از شروع علایم، به ترتیب مراجعه به درمانگاه گوش و گلو و بینی بیمارستان امام رضا (ع) با دو پروتکل یک و دو درمان شدند. رژیم اول تقریبا ارزان و شامل: آنتی هیستامین نسل اول (کلرفنیرامین) و ضد احتقان سیستمیک (سودوافدرین) و رژیم درمانی دوم گران قیمت و مشتمل بر آنتی هیستامین نسل دوم (لوراتادین) به همراه کورتیکواسترویید استنشاقی (بکلومتازون) بود. بعد از پر کردن بخش اول پرسش نامه راجع به علایمشان، درمان شروع گردید و پس از 45 روز درمان، قسمت دوم پرسش نامه تکمیل شد. بیمارانی که در این مدت تغییر شغل داده بودند از مطالعه خارج شدند. در بررسی آماری از نرم افزارهای آماری استفاده گردید.نتایج: دو رژیم درمانی سودمندی یکسانی در از بین بردن علایمی نظیر آبریزش بینی، احساس خشکی و خارش در بینی و گلو، احساس پری در بینی، ترشح خلف بینی و عطسه به طور کوتاه مدت داشتند.نتیجه گیری: با توجه به گرانی پروتکل درمانی دو نسبت به یک و سودمندی یکسان آن ها در از بین بردن علایم، در پاره ای موارد مانند ناتوانی مالی، در دسترس نبودن داروها و حتی ترجیح بیماران، به شرط نبود کنتراندیکاسیون مطلق، پروتکل اول می تواند جایگزین مناسبی برای پروتکل دوم باشد.

مقدمه: در این مطالعه ما به بررسی اثر ایجاد تونل ساب پریوستئال قبل از انجام استئوتومی لترال در عمل جراحی رینوپلاستی می پردازیم.روش کار: 50 بیمار که همگی با یک روش جراحی باز تحت عمل جراحی رینوپلاستی قرار گرفتند در مطالعه آورده شدند. در هر بیمار به طور تصادفی در یک سمت قبل از انجام استئوتومی لترال، تونل ساب پریوست ایجاد شده در سمت مقابل ایجاد نگردید. بیماران در روز سوم بعد از عمل توسط یک جراح دیگر که اطلاعی از سمتی که تونل ایجاد شده بود نداشت تحت معاینه قرار گرفتند و میزان ادم پری اربیتال اکیموز پری اربیتال و اکیموز ساب کونژونکتیوال در هر بیمار در دو سمت با هم مقایسه شد.نتایج: طبق نتایج به دست آمده ایجاد تونل ساب پریوست قبل از انجام استئوتومی لترال باعث افزایش معنی دار ادم پری اربیتال، اکیموز پری اربیتال و اکیموز ساب کونژونکتیوال می شود.

مقدمه: اتخاذ تصمیم راجع به این که دو جراحی اندوسکپی سینوس های پارانازال و سپتورینوپلاستی را تواما انجام دهیم و نتایج عوارض این دو جراحی را با هم یا جداگانه بررسی نماییم.روش کار: 51 بیمار از بیمارانی که همراه با سپتورینوپلاستی به علت نیاز تحت عمل جراحی اندوسکپی سینوس های پارانازال به صورت همزمان قرار گرفته بودند به صورت گذشته نگر تحت بررسی قرار گرفتند و عوارض این جراحی ها وقتی با هم و یا به تنهایی انجام می شود مورد مقایسه قرار گرفتند.نتایج: سن بیماران بین 47-19 سال با متوسط سن 26 سال بودند. در 51 بیمار مورد بررسی عارضه بزرگ جراحی وجود نداشت فقط 3 مورد (5.8%) عوارض کوچک جراحی شامل: یک مورد (1.96%) اکیموز پری اربیتال بعد از عمل و دو مورد (3.92%) اپیستاکسی بعد از عمل وجود داشت، که به سهولت کنترل شدند.نتیجه گیری: سپتورینوپلاستی و جراحی اندوسکپی سینوس های پارانازال وقتی تواما انجام می شود موفقیت آمیز است و ریسک عوارض جراحی را بالا نمی برد.

مقدمه: از مهمترین ریسک فاکتورهای کانسر حنجره و هیپوفارنکس سیگار، الکل و آنمی است. ولی ریفلاکس نیز از علل مطروحه است. از علل افزاینده ریفلاکس بارداری، ضدالتهاب های غیراستروییدی و داروهای کاهنده فشار اسفنکتر تحتانی مری است. نقش هلیکوباکترپیلوری در پیدایش ریفلاکس بر اساس ناحیه درگیر معده متفاوت بوده و می تواند حتی نقشی کاهنده داشته و سبب کاهش ابتلا به بسیاری از بیماری های مروی و یا بخش فوقانی دستگاه گوارش هوایی گردد.روش کار: این بررسی مطالعه مقطعی و مورد شاهدی در سال های 85-1384 در بیمارستان قایم (عج) مشهد از جهت تشخیص سطح سرمی آنتی بادی های IgG و IgA ضد هلیکوباکترپیلوری در نمونه های خونی 2 گروه بیماران و شاهد بوده است. متغیرها شامل: سن، جنس و نتایج آزمون های سرمی بود. نتایج با آمار توصیفی و تحلیلی بررسی شدند. نتایج: 45 بیمار (39 مرد و 6 زن) و 42 نمونه شاهد (33 مرد و 9 زن) بررسی شدند. 2 گروه از جهت سنی و جنسی سازگار بودند. نتایج مثبت IgG و IgA در گروه بیماران به ترتیب 3 نفر (6.6%) و 3 نفر (6.6%) و در گروه شاهد 26 نفر (61.9%) و 12 نفر (28.5%) بود. اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: در مطالعه ما گروه شاهد با اختلافی معنی دار ابتلا بیشتری را به عفونت هلیکوباکترپیلوری نشان دادند. این امر می تواند ناشی از اثر محافظت کننده هلیکوباکتر در برابر بدخیمی های حنجره و هیپوفارنکس باشد. بررسی های آینده نگر و با سنجش همزمان ریفلاکس، عفونت با هلیکوباکترپیلوری و ناحیه جایگزینی آن در معده پیشنهاد می شود.

مقدمه: به دلیل تراکم ساختمان های حیاتی عمقی در ناحیه گردن و ساختار آناتومیکی ویژه آن، هنوز در مورد انتخاب روش ارزیابی و درمان مناسب بیماران با صدمات نافذ گردن اختلاف نظر وجود دارد.روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی و گذشته نگر است که در بیمارستان امام خمینی اهواز در طی یک دوره 5 ساله بر روی 65 بیمار با صدمات نافذ گردن انجام شده است. اطلاعات جمعیتی بیماران با استفاده از روش spss و توصیفی بررسی شدند.نتایج: بر اساس این مطالعه، صدمات نافذ گردن با شیوع بیشتر در مردان جوان با سلاح های سرد و در ناحیه II گردن دیده شد. تمام موارد منفی جراحی در اثر آسیب های ناشی از سلاح سرد بودند. آسیب عروق اصلی گردن شایعترین آسیب گردن و تنها علت مرگ و میر در این مطالعه بوده است. تمام بیمارانی که در نتیجه اقدامات تشخیصی انجام شده آسیب عناصر عمقی گردن داشته اند، در ضمن جراحی همان شواهد یافته شده است و تمامی بیمارانی که در نتیجه اقدامات تشخیصی انجام شده هیچ گونه آسیب عناصر عمقی گردن نداشته اند و تحت عمل جراحی قرار نگرفته اند بدون عارضه ترخیص شدند.نتیجه گیری: در ارزیابی و درمان بیماران با صدمات نافذ گردن در صورت عدم وجود شرایط بحرانی و در دسترس بودن ابزار تشخیصی و با توجه به دقت تشخیصی این ابزار، استفاده از آنان به خصوص در مناطق آناتومیکی مشکل از نظر جراحی (نواحی I و III گردن) و استفاده از معاینات بالینی مستمر در نواحی در معرض گردن (ناحیه II) روشی مطمئن و کاربردی است.

مقدمه: از آن جایی که آگاهی از میزان کلونیزاسیون هموفیلوس آنفلوانزا در نازوفارنکس کودکان از اهمیت بسیاری برخوردار است در این مطالعه سعی گردید تا ضمن تعیین میزان حضور هموفیلوس آنفلوانزا در حلق کودکان سالم الگوی مقاومت این باکتری نیز در شهر مشهد تعیین گردد.روش کار: در این مطالعه 1161 کودک سالم زیر 6 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای این منظور از نازوفارنکس این کودکان سوابی تهیه و کشت گردید و پس از جداسازی و شناسایی هموفیلوس آنفلوانزا الگوی مقاومت باکتری های جدا شده توسط روش انتشار از دیسک تعیین گردید.یافته ها: بر اساس یافته ها میزان حضور هموفیلوس آنفلوانزا در حلق کودکان در این منطقه 10.76% بود (125 مورد از 1161 نمونه). در این مطالعه مقاومت بالایی در مقابل آنتی بیوتیک های رایج مانند: پنی سیلین (82.4%)، آمپی سیلین (70.4%)، آموکسی سیلین (79.2%) و ترمتوپریم سولفامتوکسازول (71.2%) مشاهده شد. همچنین مشخص گردید که 68.8% و 42.4% سویه های جدا شده هموفیلوس آنفلوانزاها نسبت به اریترومایسین و سیفکسیم حساس بوده اند.نتیجه گیری: با توجه به مقاومت بسیار بالای هموفیلوس آنفلوانزاهای جدا شده در مشهد نسبت به آمپی سیلین، ترمتوپریم سولفامتو کسازول و برخی آنتی بیوتیک های دیگر بایستی انتخاب آنتی بیوتیک در درمان عفونت های ایجاد شده توسط این باکتری بر اساس آنتی بیوگرام انجام شود. همچنین هموفیلوس آنفلوانزاهای کلونیزه در حلق به عنوان مخزنی برای عفونت در جامعه عمل می کند لازم است که مطالعات گسترده تری جهت تعیین الگوی مقاومت این باکتری ها انجام گردد و بر آن اساس پیشنهاد استفاده از این آنتی بیوتیک ها و یا آنتی بیوتیک مناسب دیگر برای درمان عفونت های ناشی از این باکتری در کشور مطرح گردد.

مقدمه: مننژیوم اینتراکرانیال با گسترش به داخل اربیت از طریق کانال اپتیک، شیار فوقانی اربیت و یا استخوان (مننژیوم ثانویه) و مننژیوم شیت عصب اپتیک (مننژیوم اولیه) می تواند منجر به پروپتوز و کاهش دید همان چشم می شود. در این بررسی ما بیماران مننژیوم با تظاهر پروپتوزیس را از سال 1374 تا 1384 در بیمارستان قائم (عج) با عنایت به عوامل اتیولوژیک، یافته های بالینی، رادیولوژیکی، آسیب شناسی و پیش آگهی مورد مطالعه قرار داده ایم.روش کار: در این مطالعه پرونده 50 بیمار که به دلیل پروپتوز و توده اربیت تحت عمل جراحی قرار گرفتند بررسی شد و بیمارانی که گزارش پاتولوژی مننژیوم بوده، انتخاب شدند و از روش آماری X2 برای تجزیه و تحلیل یافته های استفاده شد.نتایج: از 50 بیمار مورد بررسی، 6 مورد (12%) مننژیوم با درگیری اربیت علت پروپتوزیس بوده است. از 6 مورد مننژیوم در 5 مورد (83%) مننژیوم اینتراکرانیال بال اسفنویید با درگیری اربیت و 1 مورد (17%) مننژیوم شیت عصب اپتیک علت پروپتوزیس بوده است. از 6 بیمار مورد بررسی، 4 مورد (67%) زن و 2 مورد (33%) مرد بودند متوسط سن بیماران مبتلا در مننژیوم ثانویه 54.4 سال (70-43 سال) و در مننژیوم اولیه سن بیمار 21 سال بوده است. در تمام موارد علاوه بر پروپتوز در همه بیماران، کاهش دید در همان چشم نیز وجود داشته است.نتیجه گیری: شایع ترین مننژیوم های اربیت، مننژیوم ثانویه از اینتراکرانیال می باشند و مننژیوم اربیتال در اکثر موارد با کاهش دید همراه بود. شایع ترین علت پروپتوزیس در بیماران بخش جراحی مغز و اعصاب مننژیوم بال کوچک اسفنویید می باشد.

مقدمه: آسپیراسیون جسم خارجی به داخل راههای هوایی در اغلب موارد در کودکان رخ می دهد. در این بیماران آسپیراسیون جسم خارجی ممکن است به صورت انسداد حاد مجاری هوایی فوقانی بروز کند. در سایر بیماران با این وجود ممکن است به صورت مزمن و با پنومونی راجعه و برونشکتازی تظاهر کند. درمان جسن خارجی راههای هوایی در اغلب موارد با خارج کردن آن توسط برونکوسکوپی انجام می شود و کمتر نیاز به عمل جراحی باز ریه دارد.گزارش مورد: در این جا یک مورد نادر جسم خارجی ریه، گاز باقی مانده، که به دنبال عمل جراحی توراکوتومی ناشی از اصابت گلوله در شانزده سال قبل ایجاد شده، گزارش می شود.

مقدمه: فیبروتیک هیستیوسیتوم بدخیم (MFH) در سر و گردن نادر است و 1 تا 3 درصد از کل این تومورها را شامل می شود.گزارش مورد: ما یک بیمار خانم 64 ساله مبتلا به فیبروتیک هیستیوسیتوم بدخیم در ناحیه حفره بینی در این مقاله گزارش می کنیم. این بیمار با انسداد بینی مراجعه کرد و تحت عمل جراحی برداشت وسیع با حاشیه منفی قرار گرفت. با گذشت 36 ماه از جراحی بیمار خوب است و نشانه ای از بیماری در او نیست. جنبه های همه گیر شناسی، تشخیص بافت شناسی، درمان و نتیجه درمان این تومور بحث می شود.

مقدمه: بیماری کی کوچی یک لنفادنیت نکروزان می باشد، که در ژاپن شیوع داشته اخیرا با انسیدانس پیشرونده ای در سایر نقاط جهان گزارش می شود. اغلب در خانم ها در اواخر دهه دوم و اوایل دهه سوم به صورت آدنوپاتی مثلث خلفی گردن بروز می کند و از نظر بالینی و پاتولوژی بالنفوم قابل اشتباه است.گزارش مورد: این گزارشی از یک مورد بیماری کوچی در خانم 51 ساله ایرانی است تا متخصصین گوش، گلو و بینی و جراحی سر و گردن بیشتر با این بیماری خوش خیم و ناشایع آشنا شوند.