مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1395 | دوره:34 | شماره:397 |تعداد مقالات:5

مقدمه: اصطلاح آتوپی و آتوپیک، مترادف با آلرژی هستند و به افرادی اطلاق می شوند که سابقه ی آلرژی در خود یا افراد خانواده ی آنان وجود دارد. به علاوه، افزایش Immunoglobulin E (IgE) و ائوزینوفیلی دارند و نیز آزمایش های جلدی ایشان در برابر مواد آلرژن اغلب مثبت است که به شکل آلرژی بینی، اگزما، آسم و کهیر بارز می شود. عوامل ژنتیک گسترده ای با شروع بیماری ارتباط دارند که یکی از آن ها پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 7 گیرنده ی آلفا (IL-7Ra) می باشد. در مطالعه ی حاضر، بررسی فراوانی این پلی مورفیسم در دو گروه مورد و شاهد بررسی شد.روش ها: 101 بیمار مبتلا به یکی از بیماری های آلرژی در استان اصفهان به عنوان گروه مورد و 201 فرد سالم به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پس از استخراج DNA، پلی مورفیسم C/T با استفاده از تکنیک High resolution melt (HRM) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم ژن IL-7Ra و بروز بیماری وجود داشت (P=0.001). همچنین، افراد دارای ژنوتایپ TT به میزان حدود 4 برابر بیشتر از افراد دیگر مستعد ابتلا به بیماری آلرژی بودند (OR=3.128).نتیجه گیری: فراوانی این ژنوتایپ در بیماری های آلرژی در کشورها و جمعیت های مختلف مانند آلمان و هندوستان مطالعه و بررسی شده و رابطه ی معنی داری بین این پلی مورفیسم و بیماری آلرژی گزارش شده است. مطالعات نشان می دهند که Interleukin-7 (IL-7) مهمی در تنظیم عملکرد و بقای ائوزینوفیل ها در بیماری آسم و نیز هومئوستازی سیستم ایمنی ایفا می کند.

مقدمه: تراهرتز، تابشی غیر مخرب است و از این رو، در دو دهه ی اخیر، برای کاربردهای مختلفی نظیر تصویربرداری پزشکی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در اختیار داشتن مدلی دقیق از بافت، می تواند راه را برای پژوهش های این حوزه هموارتر سازد. در محدوده ی تراهرتز، آب جذب بالایی دارد و به دلیل بالا بودن مقدار آب در بافت های بدن، ساز و کار اصلی ایجاد کنتراست در تصویربرداری پزشکی تراهرتز، مبتنی بر تفاوت مقدار آب در بافت های مجاور است. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی سازگاری مدل های دی الکتریک برای شبیه سازی بافت های زیستی بدن در محدوده ی فرکانسی هرتز تا تراهرتز انجام شد.روش ها: در این مقاله با شبیه سازی مدل های Cole-Cole، Double-Debye و Fitzgerald، برازش گذردهی مختلط بافت های مختلف بدن با داده های آزمایشگاهی ارزیابی گردید. برای ارزیابی کمی، مقدار همبستگی بین مقادیر شبیه سازی شده و داده های آزمایشگاهی محاسبه شد.یافته ها: بافت پوست با مدل Double-Debye، بافت پستان با مدل Fitzgerald و سایر بافت های مورد بررسی، با مدل Cole-Cole سازگاری بیشتری داشتند.نتیجه گیری: مدل Cole-Cole یک مدل عمومی تر است و می تواند برای طیف وسیعی از بافت ها به همبستگی حدود 0.9 دست یابد. مدل های Double-Debye و Fitzgerald اختصاصی می باشند و به ترتیب، برای بافت های پوست و پستان دقت بالاتری دارند؛ به نحوی که به مقدار همبستگی حدود 0.95 دست می یابند.

مقدمه: زهر عقرب ها، از پپتیدهای فعال زیستی تشکیل شده است که ارزش پزشکی در کشف دارو دارند. امروزه، بسیاری از مطالعات به آینده ی درمان با ترکیبات زهر عقرب ها بر اساس فعالیت طبیعی که در زهر دارند، اشاره می کنند. یکی از انواع پپتیدهای زهری، سموم موثر بر کانال های کلسیمی است که گیرنده های کلسیمی حساس به ریانودین (Ryanodine sensitive Ca+2-receptors یا RyRs) را مهار می کنند. فعالیت کنترل نشده ی ایزوفرم 2- این کانال ها (RyR2) در مشکلاتی مانند آریتمی قلبی مشاهده شده است. سموم کلسیمی مهار کننده ی این گیرنده ی یونی، می تواند به عنوان دارویی طبیعی در جهت درمان این عارضه باشد.روش ها: کتابخانه ی complementary DNA (cDNA) از غده ی زهری 6 عقرب Odontobuthus doriae ساخته شد. cDNAی مربوط به ODCaTx1 از این کتابخانه جدا و تعیین ترادف نوکلئوتیدی شد. توالی حاصل مورد ارزیابی های مولکولی به کمک برخی نرم افزارها نظیر ORF finder، BlastP، DISULFIND، signalP4.1، ProtParam و Phyre2 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: پپتید احتمالی ODCaTx1 دارای وزن مولکولی بسیار کم (44440.1 دالتون) و 43 اسید آمینه بود که جزء مولکول های پایدار طبقه بندی شد. این پپتید، در بررسی های متعدد بیوانفورماتیک، شباهت بسیار زیادی به نوعی سم مهار کننده ی RyR2 از عقرب Hottentotta judaicus داشت. نیمه عمر تخمینی آن (در رتیکولوسیت های پستانداران، In vitro) 30 اعت محاسبه شد.نتیجه گیری: در این مطالعه، cDNAی یکی از سموم کلسیمی موثر بر ایزوفرم 2- گیرنده های ریانودین و پپتید احتمالی آن (ODCaTx1) از غده ی زهری عقرب زرد ایرانی، مورد ارزیابی مولکولی قرار گرفت. همچنین، بستری مناسب جهت بیان مقادیر کافی از پپتید به وجود آمد. این سم به دلیل اندازه ی کوچک و پایداری زیاد، می تواند کاندیدای مناسبی در مطالعات دارویی مرتبط با درمان آریتمی قلبی و تشنج باشد.

مقدمه: دزیمتری داخلی در پزشکی هسته ای در برآورد سود حاصل از روش مورد استفاده در مقابل خطرات ناشی از آن ضروری است. میزان دز جذبی از یک رادیوداروی تزریق شده، با استفاده از روش های متعددی محاسبه می گردد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین دز جذبی پستان با استفاده از روش تلفیق نماها بود.روش ها: 22 فرد مونث، در فواصل زمانی 15، 60 و 90 دقیقه بعد از تزریق رادیوداروی 99mTc-sestamibi زیر دوربین گاما قرار گرفتند و اسکن انجام شد. توزیع کمی رادیودارو بر حسب اکتیویته با استفاده از روش تلفیق نما بررسی گردید و سپس، دز جذبی با استفاده از رابطه Medical internal radiation dose (MIRD) محاسبه شد. داده های کمی حاصل از دزیمتری اندام مورد نظر، با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: اکتیویته ی به دست آمده ی پستان در زمان های 15، 60 و 90 دقیقه بعد از تزریق به ترتیب 0.234±0.076، 0.170±0.053 و 0.134±0.053 میلی کوری محاسبه شد. با رسم نمودار تغییرات اکتیویته بر حسب زمان، سیر نزولی اکتیویته بر روی نمودار مشاهده گردید. مقدار متوسط برداشت رادیودارو توسط قلب نیز به میزان 3.065±0.327 درصد محاسبه گردید.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه، مطابقت خوبی با نتایج سایر مطالعات معتبر نداشت؛ از این رو، روش تلفیق نماها از دقت مناسبی در کمی سازی اکتیویته ی اندام ها در اسکن پرفیوژن قلب برخوردار نیست.

مقدمه: مطالعه ی حاضر با هدف بررسی یافته های رادیولوژیک منجر به عوارض بعد از کرانیوتومی در بیماران دچار تومور مغزی انجام شد.روش ها: بیمارانی که تحت کرانیوتومی جهت رزکسیون تومور مغزی قرار گرفتند، از نظر عوارض بعد از عمل نظیر اکستوباسیون تاخیری، تشنج، تهوع، استفراغ، سردرد و لرز بررسی شدند و وجود ارتباط بین یافته های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (Magnetic resonance imaging یا MRI) قبل از عمل، با عوارض بعد از عمل بررسی شد.یافته ها: 137 بیمار مورد عمل قرار گرفته، تا زمان ترخیص از بیمارستان تحت نظر قرار گرفتند. فراوانی نسبی عوارض بعد از عمل و یافته های رادیولوژیک مرتبط در بیماران به ترتیب عبارت از اکستوباسیون تاخیری پس از عمل با شیفت میدلاین، ادم مغزی و اثر توده 43.8 درصد، سردرد پس از عمل با هیدروسفالی 40.9 درصد، لرز با هیدروسفالی و جزء کیستیک در تومور 41.6 درصد، تهوع پس از عمل با شیفت میدلاین، ادم مغزی، اثر توده 38.0 درصد و جزء کیستیک و تغییرات نورولوژیک جدید پس از عمل با مولتی فوکال بودن تومور 8.8 درصد بودن بین سن بیماران با استفراغ پس از عمل و جنس مونث با مشکلات نورولوژیک جدید ارتباط وجود داشت.نتیجه گیری: عوارض بعد از عمل مرتبط با یافته های رادیولوژیک شامل اکستوباسیون تاخیری با شیفت میدلاین، ادم مغزی و اثر توده، سردرد با هیدروسفالی، لرز با در هیدروسفالی و جزء کیستیک تومور، شیفت میدلاین، ادم مغزی، اثر توده و جزء کیستیک با تهوع و تغییرات نورولوژیک جدید با مولتی فوکال بودن تومور ارتباط داشته اند.