مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1392 | دوره:31 | شماره:223 |تعداد مقالات:7

مقدمه: تحرک در هلیکوباکتر پیلوری یکی از مهم ترین فاکتورهای کلونیزاسیون است که توسط فلاژل انجام می شود. فلاژل از 3 قسمت پایه، قلاب و رشته تشکیل شده است. رشته دارای دو پروتئین FlaA،FlaB  می باشد که برای حرکت ضروری می باشند. ژن های کدکننده این دو پروتئین در سویه های استاندارد هلیکوباکتر پیلوری حفظ شده اند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی ژن flaA در سویه های کلینیکی هلیکوباکتر پیلوری جداشده از بیماران مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی و تعیین میزان حساسیت و ویژگی آن برای شناسایی هلیکوباکتر پیلوری بود.روش ها: در این مطالعه 100 بیوپسی معده که از مراکز درمانی تهیه شده بودند، کشت داده شدند. بعد از تایید وجود باکتری، DNA آن استخراج شد و برای تعیین ژن flaA واکنش زنجیره ای پلیمراز (Polymerase chain reaction یا PCR) با پرایمر طراحی شده انجام شد.یافته ها: نتیجه PCR برای تمام نمونه های کلینیکی مثبت بود و تمام سویه های کلینیکی مورد آزمایش دارای ژن flaA بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه همه نمونه های کلینیکی دارای ژن flaA بودند. از آن جایی که این ژن حفظ شده است و دارای شباهت زیاد با سویه های استاندارد هلیکوباکتر پیلوری می باشد، بنابراین از این ژن می توان برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری استفاده کرد.

مقدمه: قوز قرنیه (کراتوکونوس) بیماری پیشرونده ای است که به طور معمول در سنین نوجوانی یا اوایل دهه 20 زندگی بروز می کند. در این بیماری قرنیه نازک می شود و شکل آن تغییر می کند. کراتوکونوس ممکن است در یک یا هر دو چشم رخ دهد ولی در 90 درصد موارد در هر دو چشم دیده می شود. امروزه روش جدیدی در درمان جراحی کراتوکونوس عرضه شده که Cross-linking نام دارد. این روش سریع و به نسبت بدون درد است و تاکنون نتایج خوبی داشته است. این مطالعه با هدف بررسی نتایج عمل Cross-linking جهت اصلاح عیوب انکساری در بیماران مبتلا به کراتوکونوس انجام شد.روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود که از سال 1389 تا 1391 در مرکز آموزشی درمانی فیض اصفهان به انجام رسید. جامعه آماری مورد مطالعه بیماران مبتلا به کراتوکونوس بودند که تحت عمل Cross-linking قرار گرفته بودند. بیماران مورد مطالعه ابتدا تحت معاینه روتین چشم پزشکی قرار گرفتند و حدت بینایی و میزان عیوب انکساری آن ها تعیین شد. سپس بیمارانی که چشم آن ها درجه اسفر و سیلندر بیش از 2 دیوپتر داشت و مایل به شرکت در مطالعه بودند تحت عمل Cross-linking قرار گرفتند. بیماران پس از انجام عمل، به طور مجدد تحت معاینه قرار گرفتند و حدت بینایی و میزان عیوب انکساری در آنان تعیین شد. داده های جمع آوری شده قبل و بعد از مطالعه وارد رایانه شد و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه 100 یمار مبتلا به کراتوکونوس بررسی شدند. میانگین حدت بینایی بیماران در قبل و بعد از عمل به ترتیب -2.66±2.2 و -2.85±4.7 بود (P=0.65). حدت بینایی در 29 نفر بدون تغییر، در 43 نفر کاهش و در 28 نفر افزایش پیدا کرده بود. انجام آزمون 2 c بر روی داده های مذکور نشان داد که تغییرات حدت بینایی در مردان و زنان، اختلاف معنی دار نداشت (P=0.59).نتیجه گیری: عمل Cross-linking تاثیر قابل قبولی در اصلاح عیوب انکساری چشم در بیماران مبتلا به کراتوکونوس نداشت و با توجه به این که این عمل، یک تکنیک جدید در اصلاح عارضه کراتوکونوس می باشد، لازم است تحقیقات بیشتری در مورد آن انجام شود تا بتوان در مورد تاثیر آن در اصلاح عیوب انکساری قضاوت نمود.

مقدمه: در جراحی های قلبی که با پمپ قلبی ریوی انجام می گیرد، نیاز به استفاده از محلول پرایم می باشد. از محلول های جدید جهت پرایمینگ می توان به هیدروکسی اتیل استارچ 6 درصد اشاره کرد. هدف این مطالعه مقایسه اثرات ژلاتین و هیدروکسی اتیل استارچ بر شاخص های خونی و کلیوی بود.روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی و دو سوکور انجام شد. از بیماران کاندید عمل جراحی عروق کرونر ارجاع شده به بیمارستان شهید چمران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان طی 1 سال تعداد 100 بیمار دارای شرایط ورود به مطالعه، انتخاب شدند. بیماران به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند و جهت استفاده از پمپ قلبی- ریوی، بیماران گروه اولHES (Hydroxyethyl starch)  6 درصد و بیماران گروه دوم ژلاتین 0.4 دریافت کردند. شاخص های خونی و کلیوی دو گروه قبل و بعد از عمل جراحی با پمپ مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه 100 بیمار 67 مرد و 33 زن مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای دموگرافیک در دو گروه اختلاف معنی داری نداشتند. از شاخص های کلیوی تنهاBUN (Blood urea nitrogen)  24 ساعت بعد از عمل به طور معنی داری در گروه هیدروکسی اتیل استارچ (19.9±9.8 میلی گرم در دسی لیتر) بالاتر از گروه ژلاتین، (16.4±7.6 میلی گرم در دسی لیتر) بود (P<0.05). تغییرات سدیم و پتاسیم و کراتینین در خون دو گروه در مراحل مختلف یکسان بود. از بین شاخص های انعقادی تنها زمان نسبی پروترومبین (Partial thromboplastin time یا PTT) در انتهای عمل جراحی در دو گروه هیدروکسی اتیل استارچ و ژلاتین تفاوت معنی داری داشت (به ترتیب: 44±27 و 56±35 ثانیه با P<0.05).نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده با توجه به عوارض هر کدام از کولوییدها نمی توان برتری هیدروکسی اتیل استارچ را نسبت به ژلاتین مطرح نمود و نیاز به مطالعات وسیع تری در مورد آن است.

مقدمه: بینایی طبیعی جهت تعامل بهینه با لوازم فراگیر دیجیتال ضروری می باشد. ابیراهی های اپتیکی چشمی مرتبه بالا (HOA یا Higher order aberrations)، یکی از عوامل مهم تخریب تصویر در بیمار ان مبتلا به قوز قرنیه، ناخنک و یا آستیگمات نامنظم می باشد. این ابیراهی ها اغلب با راه های مرسوم درمان خطا های اپتیکی مانند عینک، لنز تماسی و جراحی های فتورفرکتیو مثل لیزیک، یا قابل اصلاح نمی باشند و در دسترس نیستند و یا پرهزینه می باشند. یک روش جدید مطرح شده جهت اصلاح ابیراهی های مرتبه بالا، استفاده از پیش خنثی سازی (Pre-compensation) تصویر بر روی نمایشگر رایانه می باشد، تا هنگامی که فرد به تصویر می نگرد آن را بدون ابیراهی مرتبه بالا درک کند. در این پژوهش، هدف استفاده از الگوریتم دیکانولوشن تغییرات کلی (Total variation deconvolution) جهت پیش خنثی سازی و مقایسه آن با روش مبتنی بر دیکانولوشن وینر (Wiener deconvolution) جهت افزایش کارکرد بینایی فرد بود.روش ها: برای شبیه سازی از نرم افزار MATLAB استفاده شد و ابیراهی های اپتیکی مرتبه بالا با کمک ضرایب زرنیک (سیستم تک-ایندکس) از مرتبه 6 تا 20 شبیه سازی شدند و قطر مردمک 4 میلی متر فرض شد. این میزان، حداقل خطای جذر میانگین مربع ها (Root mean square یا RMS) در ابیراهی های آزموده شده بالاتر از 0.35 میکرومتر می باشد.یافته ها: نسبت استرل (Strehl ratio) در روش پیش خنثی سازی تغییرات کلی نزدیک به روش وینر بود. در ضمن زمان اجرای الگوریتم دیکانولوشن تغییرات کلی نیز حدود 20 درصد سریع تر ازالگوریتم دیکانولوشن وینر بود.نتیجه گیری: شبیه سازی ها نشان داد که پیش خنثی سازی بر اساس دیکانولوشن تغییرات کلی، یک روش سریع و کارا جهت پیش خنثی سازی تصویر می باشد و باعث بهبود کیفیت تصویر تشکیل شده بر روی شبکیه فرد خواهد شد. یک مزیت دیگر استفاده از الگوریتم تغییرات کلی امکان بهینه سازی آن با تغییر تنها یک پارامتر است.

مقدمه: میگرن یکی از متداول ترین انواع سر درد در سراسر جهان از جمله در ایران می باشد. این بیماری یک اختلال عصبی- عروقی مغزی است که ناتوان کننده، پیشرونده و مزمن می باشد و اثرات مهمی روی زندگی افراد دارد. در سال های اخیر کمبود ویتامین D به عنوان یک مشکل سلامت عمومی جهانی شناخته شده است. با توجه به این که برخی مطالعات اثر ویتامین D را در درمان میگرن نشان داده اند، هدف مطالعه حاضر، مروری بر پژوهش های انجام گرفته در این زمینه بود.روش ها: به این منظور، با استفاده از واژگان کلیدی میگرن، سر درد، ویتامین D، شیوع و ارتباط، مقالات در طی سال های 1994 تا 2012 استخراج شدند.یافته ها: مطالعات گزارش موردی نقش موثر ویتامین D را در تعداد و مدت حملات سر درد از جمله میگرن بیان کرده اند. تعدادی از مطالعات دیگر ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D سرم را با بروز بالاتر درد مزمن و سر درد از جمله میگرن نشان داده اند. نقش دقیق ویتامین D در سر درد و حتی درد عضله و استخوان در بیمارانی که سطوح ویتامین D ناکافی دارند، ناشناخته است. مکانیسم های احتمالی، کمبود سطوح سرمی منیزیم خون، حضور گیرنده های ویتامین D، آنزیم آلفا یک هیدروکسیلاز و پروتئین باند شده به ویتامین D در مغز به ویژه در هیپوتالاموس می باشد.نتیجه گیری: ویتامین D در درمان درد مزمن و سر درد از جمله میگرن می تواند موثر باشد ولی به علت انجام مطالعات اندک، نیاز به انجام مطالعات بیشتر در این زمینه می باشد.