مقدمه: چربی اضافی در بدن با افزایش ابتلا به بیماریهای ایسکمیک قلبی همراه است. واسطه های سلول های چربی مانند لپتین و آدیپونکتین، به عنوان عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی مطرح شده اند. سیکل تکامل سلول های چربی تحت تاثیر اندازه آن ها است و بر این اساس، سلول های چرب بزرگ تر، از نظر متابولیک فعال تر هستند. در این مطالعه ارتباط بین اندازه و تعداد سلولهای چربی ، سطح لپتین و آدیپونکتین سرم را با ابتلا به بیماریهای ایسکمیک قلب مورد بررسی قرار گرفت.روش ها: یک مطالعه مورد شاهدی بین بیماران 40 تا 60 ساله، که با علایم ایسکمی قلبی، آنژیوگرافی عروق کرونر می شدند، انجام شد. موارد، در آنژیوگرافی انسداد قابل توجه داشتند. شاهدها آنژیوگرافی طبیعی داشتند. سطح سرمی لپتین، آدیپونکتین و انسولین به روش آنزیماتیک اندازه گیری شد. نمونه چربی پس از ثابت شدن در فرمالین، رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین شد. از اسلاید رنگ آمیزی شده عکس برداری دیجیتال انجام شد. با نرم افزار Image tool V3، اندازه و تعداد سلول ها محاسبه شد. داده ها با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: اختلاف آماری معنی داری بین تعداد و اندازه سلولهای چربی و سطح سرمی لپتین، آدیپونکتین و انسولین دو گروه وجود نداشت. اما لپتین با چاقی شکمی (P=0.036وr=0.31) و شاخص توده بدنی (P=0.03وr=0.32) همبستگی معنی داری داشت.نتیجه گیری: گرچه لپتین و آدیپونکتین با چاقی و بروز بیماری های ایسکمیک قلبی ارتباط دارند و به عنوان عوامل خطر این بیماری ها معرفی شده اند، در مطالعه ما ابن ارتباط معنی دار نبود. بین اندازه و تعداد سلول های چربی با بروز بیماری های ایسکمیک قلبی ارتباطی وجود نداشت. برای بررسی این موضوع در جمعیت ایرانی به مطالعات بیشتری نیاز است.