یکی از مشکلات سوخت های مایع نگهداری طولانی مدت آن ها است، زیرا این سوخت ها نیز همانند سایر مواد شیمیایی به علت تمایل به انجام واکنش های مخرب، پس از گذشت مدت زمانی ویژگی های خود را از دست می دهند. این تغییر خصوصیات سوخت، بر خواص شیمی فیزیکی و در نتیجه عملکرد احتراقی آن تاثیرگذار است. این موضوع در انبارداری طولانی مدت سوخت، حائز اهمیت است. به همین دلیل لازم است تا عوامل موثر بر ماندگاری و انبارداری هر سوخت تعیین شود و با کنترل و یا کاهش این عوامل، زمان ماندگاری سوخت افزایش یابد. از سوخت های مهم مورد استفاده در موشک ها، سوخت دی متیل هیدرازین نامتقارن می باشد. مطالعات نشان می دهد که اکسیژن، دما و جنس مخزن نگهداری سوخت، از جمله عوامل موثر بر ماندگاری آن می باشند. با توجه به شرایط انبارداری، اکسیژن مهم ترین عامل موثر بر ماندگاری این سوخت می باشد. به همین دلیل تاثیر اکسیژن بر ماندگاری این سوخت به صورت تجربی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که ماندگاری این سوخت به شدت تابع اکسیژن است. محصولات عمده واکنش اکسیداسیون، شامل فرمالدئید دی متیل هیدرازون، دی متیل آمین، آمونیاک و آب می باشد. با فرض واکنش های مرتبه صفر و مرتبه اول برای اکسیداسیون این سوخت، ثوابت سرعت واکنش های مذکور در دمای انبارداری (25 درجه سانتی گراد) به ترتیب 0.011 mol.lit-1.min-1 و 0.00023 min-1 به دست آمد.