بیماری سل عمده ترین عامل مرگ و میر در بین عوامل عفونی در دنیاست. علاوه بر صدمات ریوی مشخص این بیماری، تاثیرات روانی نیز قابل تامل می باشد و به گفته سرویلیام اوسلر مواظبت از بیمار مسلول، بیشتر به آنچه در ذهن بیمار می باشد بستگی دارد تا آنچه در سینه دارد.مواد و روشها. در این مطالعه سعی شده که مقایسه ای بین پروفایل های MMPI بیماران مسلول و سایر بیماران ریوی انجام گیرد. پس از 15 روز بستری، از بیمارانی که برای اولین با سل ریوی در آنها ثابت شده است (New Case) مصاحبه حضوری و تست روانی (Minnesota Multiphasic Personality) MMPI بعمل آمد.از بیماران مبتلا به مشکلات ریوی بستری در بخش داخلی و جراحی ریه بعنوان گروه شاهد استفاده شده و مصاحبه و تست روانی MMPI بعمل آمد.نتایج توسط روش های آماری T2-hotelling و t-rest و با نرم افزار NCSS 2000 مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها. 120 نفر مورد ارزیابی قرار گرفتند که 60 نفر مبتلا به سل ریوی و 60 نفر بعنوان گروه شاهد بودند میانگین سنی بیماران 18/35 سال بوده است.از 8 مقیاس بالینی تست (Ma,Sc,Pt,Pa,Pd,Hy, D, Hs) MMPI فراوانی کمتر از 50،70-50 و بیشتر از 70 که بترتیب نمایانگر شخصیت سالم، گرایش به بیماری و بیمار می باشد تعیین گردید که در مورد مثلا شاخص Depression در گروه سل 7 نفر زیر 50 (11%)، 43 نفر بین 70-50(71%) و 10 نفر بالای 70 (16%) بوده اندو شاخص Psychopathic deviate در 6 نفر زیر 50 (10%) ، 51 نفر بین 70-50 (85%) و 3 نفر بالای 70 (5%) بود و شاخص D با p=0.006 و شاخص pd با p=0.001 اختلاف معنی داری در مقایسه با گروه شاهد نشان داد. مقایسه بین گروه Case و کنترل درخصوص کلیات متغیرهای MMPI نیز اختلاف معنی داری با p=0.0139 نشان داد.نتیجه گیری و پیشنهادات. تفاوت مشاهده شده پروفایل های شخصیتی و بالا بودن مقیاس D و pd در گروه مسلول می تواند نشان دهنده بروز بیماری سل در شخصیت های D و pd باشد و یا اینکه اثر افزاینده تاثیر خلق (Mood) بر مقدار شاخص MMPI -2 سبب این تفاوت معنی دار باشد.