این پژوهش به بررسی رابطه بین خودکارآمدی عمومی و نشانه های مرضی دانش آموزان دبیرستانی می پردازد. نمونه، شامل دویست و چهل نفر دانش آموز (120 دختر و 120 پسر) پایه سوم دبیرستان شهر بابل بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. آزمودنی ها مقیاس خودکارآمدی عمومی (شرر و همکاران، (1982 و فهرست تجدید نظر شده 90 نشانگانی (دراگاتیس و همکاران، (1976 را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان دادند که بین خودکارآمدی عمومی و نشانه های مرضی (شکایت های جسمانی، وسواس - بی اختیاری، حساسیت بین شخصی، افسردگی، اضطراب، خصومت، هراس، اندیشه پردازی پارانوئیدی و روان گسسته واری) همبستگی منفی وجود دارد و سطح پایین خودکارآمدی عمومی با سطح بالا نشانه های مرضی همراه است. همچنین در ادامه با استفاده از آزمون t گروه های مستقل مشخص شد که دو جنس در میزان خودکارآمدی عمومی با همدیگر تفاوت معنی داری ندارند. تلویحات کاربردی پژوهش حاضر مورد بحث قرار گرفت.