مجله دندانپزشکی (journal of islamic dental association of iran)
سال:1384 | دوره:17 | شماره:1 (مسلسل 53) |تعداد مقالات:17

زمینه و هدف: استنس یکی از قدیمیترین مواد قالب گیری است که در حال حاضر نیز استفاده می شود و سیلان استنس یکی از مهمترین خواص فیزیکی به منظور قالب گیری می باشد. این مطالعه جهت بررسی میانگین سیلان استنس ایرانی پیشرو و مطابقت آن با استاندارد و همچنین مقایسه آن با استنس های شناخته شده Kerr، Kemdent و Harvard صورت گرفته است. روش بررسی: جهت انجام این بررسی مطابق روش ارائه شده در استاندارد ADA از هر استنس دو نمونه به قطر ده میلی متر و ارتفاع شش میلی متر آماده گردیده است. نمونه ها در دو دمای مختلف 37 و 45 درجه سانتی گراد در یک حمام آب گرم دقیق تحت فشاری معادل دو کیلوگرم (19.16) قرار گرفتند و سپس تغییرات ایجاد شده به وسیله یک میکرومتر دقیق اندازه گیری شد. لذا بر حسب درصد تغییرات نسبت به طول اولیه، میزان سیلان آن استنس در دمای خاص بدست آمده و بعد با معیارهای استاندارد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از نمونه های مختلف با استفاده از آنالیز واریانس یک سویه و دو سویه مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. یافته ها: طبق نتایج بدست آمده، درصد سیلان استنس Kerr در دمای 37 درجه سانتی گراد خارج از استاندارد ADA ولی مطابق با استاندارد BS 3880 بود و سه نمونه دیگر نیز طبق ADA در حد مبنای استاندارد قرار داشت (P<0.05). در دمای 45 درجه سانتی گراد درصد سیلان استنس Kerr مطابق با استاندارد ADA است و سه گروه دیگر کمتر از حد استاندارد ADA هستند، با این توضیح که استنس پیشرو ضعیفتر از بقیه بوده و فاصله بیشتری تا استاندارد دارد (P<0.05). نتیجه گیری: در دمای 37 درجه سانتی گراد درصد، سیلان استنس Kerr با استاندارد ADA مطابقت ندارد ولی در دمای 45 درجه سانتی گراد سیلان استنس Kerr، Kemdent و Harvard به ترتیب به استاندارد نزدیک و استنس پیشرو از همه ضعیفتر و دور از استاندارد می باشد.

زمینه و هدف: علائم و نشانه های ناشی از تغییرات دژنراتیو گردنی در بین دندانپزشکان بسیار شایع است، به نحوی که بسیاری از آنان به این دلیل مراجعات مکرری به کلینیک های مربوطه دارند. وضعیت ستون فقرات حین کار و فشارهای وارده به آن، عدم انجام ورزشهای دوره ای و چپ دست بودن گروهی از دندانپزشکان به افزایش خطرات و عوارض ناشی از این عارضه کمک می کند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی نسبی و مقایسه علائم ناشی از تغییرات دژنراتیو گردنی در گروهی از دندانپزشکان داخلی، خارجی، پزشکان و افراد جامعه غیرپزشکی بوده است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی جمعاً بر روی 465 نفر شامل، 251 دندانپزشک از استانهای چهارمحال و بختیاری، اصفهان و تهران (عمومی- متخصص)، 17 نفر دندانپزشک شاغل و فارغ التحصیل خارج از کشور (دانشگاه ULB کشور بلژیک) و 101 پزشک (عمومی و متخصص) و 96 نفر از افراد جامعه غیرپزشکی به عنوان گروههای شاهد و با روش نمونه گیری آسان انجام گرفت. کلیه اطلاعات بعد از جمع آوری توسط پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده و معاینه با برنامه آماری SPSS و استفاده از آزمون χ2 بررسی و تحلیل شد. یافته ها: در مجموع دندانپزشکان داخلی 155 مرد و 96 نفر زن بودند، میزان درد گردنی که در آن بیمار مجبور به استفاده از گردنبند طبی، استراحت در منزل، استفاده از دارو و یا عمل جراحی شود 66.9% بود. در سایر گروهها این رقم به ترتیب 52.9% شامل دندانپزشکان خارجی، 23.8% پزشکان و 24% سایر مشاغل غیرپزشکی- دندانپزشکی بود. 1.6% دندانپزشکان کاندید جراحی ناشی از تغییرات دژنراتیو گردنی (فتق دیسک گردنی) بودند . 0.08% بدین دلیل تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند. علائم گردنی در دندانپزشکان چپ دست به بیش از 72% می رسید. در 1-4 سال اولیه زندگی شغلی علائم بیماری از 32% به بیش از 71% در ده سال بعد می رسید. نتیجه گیری: ورزشهای هفتگی، رعایت اصول کاری و در نظر گرفتن مسائل شغلی در دندانپزشکان در کاهش علائم و نشانه های گردنی موثر است.

زمینه و هدف: یکی از مبانی مهم در تصمیم گیری در مورد استفاده از دستگاه فانکشنال در بیماران Cl II Div 1 بررسی کلینیکی بیمار در موقع حرکت رو به قدام مندیبل می باشد، بنابراین اطلاع از میزان تغییرات چانه، جدا از تغییرات مندیبل متعاقب استفاده از این دستگاه، بر پیش بینی نمای چهره پس از کاربرد این وسیله، کمک زیادی می نماید. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات مورفولوژیک چانه در ادامه استفاده از دستگاه فانکشنال (Fa2) در بیماران دختر مبتلا به مال اکلوژن Cl II Div 1 انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی قبل و بعد بر اساس مطالعه مشابه 18 دختر 10-12 ساله مبتلا به مال اکلوژن Cl II Div 1، مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران شرایط لازم برای درمان با دستگاه فانکشنال را داشتند و به مدت یک سال از آن استفاده کرده بودند. برای بررسی سفالومتری های قبل و پس از درمان، از آنالیز Ricketts و تعدادی متغیرهای خطی و زاویه ای برای بررسی استقرار چانه در فضا و از آنالیز Aki و Nanda جهت بررسی تغییرات مورفولوژیک چانه استفاده و سپس با استفاده از آزمون Paired-t اختلاف میانگینها قبل و پس از درمان مقایسه شد. یافته ها: در این مطالعه متعاقب استفاده از دستگاه فانکشنال (Fa2) نتایج زیر حاصل گردید: -         عمق سمفیز افزایش یافت (0.01=P). -         ارتفاع قدامی تحتانی صورت افزایش قابل توجهی نشان داد (P<0.05). -         زاویه صورتی افزایش یافت (0.04=P). در کانتور قدامی سمفیز افزایش قابل توجهی مشاهده شد که می تواند به دلیل جا به جایی قدامی چانه باشد. (0.02=P). در بیشتر موارد جابه جایی تحتانی قدامی سمفیز مشاهده شد. نتیجه گیری: پس از استفاده از دستگاه فانکشنال (Fa2)، اصلاح پروفایل صورت علاوه بر جلو آمدن مندیبل به دلیل افزایش کانتور قدامی چانه نیز می باشد. به دلیل افزایش ارتفاع قدامی صورت در بیماران متعاقب استفاده از این دستگاه، این درمان در بیمارانی که دارای ارتفاع صورت نرمال و یا کوتاهتر از حد طبیعی می باشند، نتایج بهتری را به دنبال دارد ولی این افزایش ارتفاع به دلیل افزایش کانتور چانه نمی باشد.  

زمینه و هدف: یکی از مشکلات اساسی دندانهای آکریلیک، سایش آنها می باشد، که مشکلات زیادی برای بیماران و دندانپزشکان بوجود می آورد. هدف از این مطالعه ارزیابی سایش در دندانهای مصنوعی ایرانی و مقایسه آن با میزان سایش در دندانهای مصنوعی ایوکلار می باشد. روش بررسی: در این مطالعه میزان سایش دو نوع دندان مصنوعی ایرانی به نامهای سوپر برلیان و برلیان با میزان سایش دندان خارجی ایوکلار مقایسه شده است. بدین منظور از هر دندان آکریلیک پنج نمونه انتخاب شد. کلیه آزمایشات با استفاده از سطح ساینده پرسنلی انجام شد. کاهش وزن هر یک از نمونه ها پس از پنج هزار و ده هزار دور سایش توسط ترازوی دیجیتال با دقت 0.001 گرم اندازه گیری شد و پس از آن اختلاف میانگین کاهش وزن نمونه ها توسط آزمون ANOVA مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: پس از پنج هزار دور سایش بررسیهای آماری نشان داد که بین میانگینهای سایش دندان ایوکلار و دندان سوپر برلیان اختلاف معنی داری وجود ندارد (0.9=P). همچنین بین میانگین سایش دندان ایوکلار و دندان برلیان نیز اختلاف معنی داری وجود ندارد (0.7=p). بررسیهای آماری در ده هزار دور سایش، نشان داد که در این مرحله نیز میانگین سایش دندان ایوکلار و دندان سوپر برلیان اختلاف معنی داری وجود ندارد (0.6=p). از طرف دیگر بین میانگین سایش دندان برلیان و دندان ایوکلار اختلاف معنی داری دیده می شود (0.03=p). لازم به ذکر است بین میانگینهای سایش دو دندان ایرانی مورد بررسی هیچ اختلاف معنی داری دیده نشد (0.03=P) نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میزان سایش دندان سوپر برلیان تا حد قابل قبولی نزدیک به دندان ایوکلار است.(p=0.8)  

بخصوص متخصصان دندانپزشکی کودکان جهت ارائه یک طرح درمان مناسب بسیار مهم است. این مطالعه طولی به منظور تعیین زمان و ترتیب رویش دندانهای شیری در کودکان ساکن شهر تهران از بدو تولد در فاصله سالهای 1379-1381 انجام شده است. روش بررسی: به منظور بدست آوردن آمار و ارقام صحیح از زمان و ترتیب رویش دندانهای شیری کودکان ساکن شهر تهران، 542 کودک تازه متولد شده تهرانی (که والدین آنها سابقه حداقل سه سال سکونت در شهر تهران را داشتند)، از مراجعان به مراکز بهداشتی و درمانی از پنج منطقه فرضی تهران به صورت تصادفی انتخاب و پس از پیگیریهای منظم ماهیانه و در طول بیش از 2.5 سال پیگیری، تعداد 185 نفر از آنان تا پایان طرح به همکاری خود ادامه دادند. این مطالعه به صورت توصیفی هم نسلی و از نوع طولی بوده است. جهت بررسیهای آماری از آزمون t با سطح معنی داری P<0.05 استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد زمان رویش دندانها در دو طرف راست و چپ هر دو فک با هم تفاوتی نداشته و دندانهای سانترال و مولر دوم شیری فک پایین در هر دو جنس زودتر از دندانهای همنام در فک بالا رویش یافته اند. میانگین طول دوره رویش در دو جنس تفاوت معنی داری نداشته و ترتیب رویش و سن رویش (بر حسب ماه) دندانها به شرح زیر بوده است: -         سانترال پایین: متوسط سن بر حسب ماه 788 با میانگین انحراف معیار 2.40 -         سانترال بالا: متوسط سن بر حسب ماه 9.53 با میانگین انحراف معیار 2.26 -         لترال بالا: متوسط سن بر حسب ماه 11.52 با میانگین انحراف معیار 3.25 -         لترال پایین: متوسط سن بر حسب ماه 12.70 با میانگین انحراف معیار 3.42 -         مولر اول بالا: متوسط سن بر حسب ماه 15.72 با میانگین انحراف معیار 2.42 -         مولر اول پایین: متوسط سن بر حسب ماه 16.12 با میانگین انحراف معیار 2.85 -         کانین بالا: متوسط سن بر حسب ماه 18.25 با میانگین انحراف معیار 3.12 -         کانین پایین: متوسط سن بر حسب ماه 18.80 با میانگین انحراف معیار 3.42 -         مولر دوم پایین: متوسط سن بر حسب ماه 24.74 با میانگین انحراف معیار 3.59 -         مولر دوم بالا: متوسط سن بر حسب ماه 24.82 با میانگین انحراف معیار 3.47. متوسط سن بر حسب ماه 24.82 با میانگین انحراف معیار 3.47 متوسط سن رویش دندانهای سانترال چپ و راست بالا و سانترال راست پایین در پسران به طور معنی داری زودتر از دختران بوده است. (P<0.05) نتیجه گیری: رویش دندانها در دو طرف فک تفاوتی ندارد و دندانهای سانترال و مولر دوم فک پایین زودتر رویش می یابند. از نظر متوسط طول دوره رویش اختلافی بین دو جنس وجود ندارد.

زمینه و هدف: اینترفرنس سنتریک، تماس زودرسی است که در هنگام بستن فک پایین در شرایطی که کندیل ها در موقعیت مطلوب خود قرار دارند، رخ داده و باعث انحراف فک پایین به سمت عقب، جلو و یا کنار می شود و می تواند اثرات نامطلوب و مخربی را بر روی انساج پریودنتال، بافت پالپی، مفصل گیجگاهی فکی، اکلوژن، فکین، عضلات جونده و سیستم مضغی اعمال نماید. این مطالعه به منظور بررسی شیوع تداخلات اکلوزالی CR در کراون های خلفی صورت گرفته است. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی و توصیفی بر روی 42 بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران، 105 روکش خلفی از لحاظ وجود تداخلات اکلوزالی در رابطه مرکزی، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد از مجموع 105 کراون در 42 بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران، تعداد 68 مورد معادل 64.7% در CR دارای تماس بوده و تعداد 37 مورد دیگر برابر با 35.2% هیچ گونه تماسی در CR نداشته اند. در 68 مورد کراون خلفی که در CR دارای تماس بودند، 19 مورد اینترفرنس معادل 18.1% مشاهده گردید. از لحاظ وقوع تداخلات اکلوزالی در بین دندانهای کراون شده خلفی، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P<0.05). نتیجه گیری: با توجه به اینکه اینترفرنس های اکلوزالی ایجاد شده توسط کراون ها و ترمیمهای فلزی، تخریب و ترومای بیشتری را نسبت به اینترفرنس های موجود در دندانهای طبیعی ایجاد می کنند، لذا توصیه می شود که هنگام برقراری اکلوژن در کروان ها و ترمیمهای فلزی دقت و توجه بیشتری به عمل آید.

زمینه و هدف: تولد یک نوزاد با ناهنجاری شکاف کام و لب معمولاً احساس نگرانی شدیدی برای والدین به همراه دارد. این بیماران عموماً دارای آنومالی های اکلوژنی و دندانی هستند. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت آنومالی های دندانی در بیماران مبتلا به شکاف بوده است. روش بررسی: در این مطالعه Case Series چهل بیمار مبتلا به شکاف کام و لب در محدوده سنی 1.5-21 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. آمارگیری در طی مدت شش ماه در شهر مشهد صورت گرفت. با استفاده از نرم افزار SPSS داده ها پردازش شد و فاصله اطمینان 95% برای هر یک از انواع آنومالی محاسبه گردید. یافته ها: در بین آنومالی ها بیشترین موارد مربوط به فقدان مادرزادی دندان لترال معادل 24.7% و چرخش انسیزورهای قدامی بالا برابر 24.7% موارد و کمترین یافته وجود دندان لترال اضافه 1% در سمت شکاف بوده است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه شکافها در بین نقایص ساختمانی مادرزادی شیوع بالائی را نشان می دهند و درمانهای پیچیده ای را می طلبند، لذا آموزش والدین و بیماران، وعده های منظم ملاقات با دندانپزشک و پزشک می تواند در کاهش عوارض ضایعه بسیار موثر باشد.

زمینه و هدف: روکشهای کامل تاجی جهت ترمیم دندانهای تخریب شده کاربرد فراوانی دارند. یکی از عواملی که بر روی بقا و کارایی این ترمیمها تاثیر بسزایی دارد گیر آنها می باشد. گیر روکشهای کامل، خود تحت تاثیر عوامل متعددی مانند توازی دیواره های محوری دندان، نوع سمان مورد استفاده، فریم ریختگی و عوامل دیگر قرار دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر زاویه تقارب تراش دندان بر میزان گیر روکشهای کامل تاجی می باشد. روش بررسی: جهت انجام این بررسی که از نوع تجربی می باشد 69 مدل برنجی به تقلید از تاج دندان تراش خورده با سه زاویه تراش شش، 12 و بیست درجه با استفاده از دستگاه تراش نیمه خودکار تهیه شد به نحوی که طول تمامی نمونه ها هفت میلی متر و قطر آنها در ناحیه قاعده شش میلی متر بود. بر روی هر یک از این دای ها یک روکش کامل تاجی ساخته و سمان شد. سپس روکشها به وسیله دستگاه اینسترون از دای ها جدا گردیده و نیروی گیر برای هر یک ثبت شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات بدست آمده از آزمونهای ANOVA و Duncan استفاده گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد که میزان گیر در سه زاویه تراش به طور معنی داری با یکدیگر متفاوت بود (P<0.0005)، به نحوی که میزان گیر از شش درجه تقارب به بیست درجه تقریباً به یک چهارم تقلیل یافت. همچنین بین زاویه تقارب و میزان گیر همبستگی معکوس وجود داشت. نتیجه گیری: ایجاد تقارب مطلوب برای حداکثر گیر روکشهای کامل تاجی در دهان مشکل می باشد. از طرفی ایجاد تقارب برای سهولت کار الزامی است. بنابراین ایجاد تقارب به هنگام تراش باید با آگاهی از تاثیر آن بر میزان گیر روکشهای کامل تاجی و در نظر قرار گرفتن سایر عوامل دخیل در گیر انجام گیرد.

زمینه و هدف: اختلالات مفصل گیجگاهی فکی مفهوم وسیعی است که به اختلال عملکرد فکها اشاره می کند. محققان عوامل بسیاری به عنوان علل ایجاد کننده اختلالات ذکر کرده اند. یکی از آنها مال اکلوژن می باشد. تماسهای پیش رس سمت بالانسینگ هم به عنوان نوعی مال اکلوژن شناخته می شود. هدف اصلی از این مطالعه رابطه تماسهای پیش رس سمت بالانسینگ و اختلالات مفصل گیجگاهی فکی می باشد. اهداف فرعی مهمی هم مانند عادات پارافانکشنال و نوع اکلوژن نیز مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: تعداد شصت بیمار (55 نفر زن و پنج نفر مرد) مراجعه کننده به بخش اختلالات مفصل گیجگاهی فکی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران که علائم اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (درد مفصل. بدکاری مفصل. درد و بدکاری عضلات مضغی) در آنها اثبات شد انتخاب گردیدند. شصت بیمار مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان و دندان هم که مشکلی نداشتند به عنوان گروه کنترل انتخاب گردیدند، همه بیماران در دامنه سنی 20-40 سال انتخاب شدند. پس از معاینه و تکمیل پرسشنامه تجزیه و تحلیل داده ها به روش χ2  انجام شد. یافته ها: مشخص شد که بین اختلالات مفصل گیجگاهی فکی و تماسهای پیش رس سمت بالانسینگ ارتباط معنی داری وجود ندارد. همچنین عادات پارافانکشنال در بیماران دارای علائم اختلالات مفصل گیجگاهی فکی نسبت به گروه کنترل شیوع بیشتری داشت. نوع اکلوژن ارتباط معنی داری با اختلالات مذکور نداشت و بین اورجت افزایش یافته بیش از چهار میلی متر و همچنین کراس بابت ارتباط معنی دار بدست آمد. نتیجه گیری: بیشترین عامل اکلوژن دخیل در ایجاد اختلالات مفصل گیجگاهی فکی، افزایش اورجت و کراس بایت ها می باشد.

زمینه و هدف: تقریباً 3-4 ماه در ماندیبل و 4-6 ماه در ماگزیلا باید صبر کرد تا ایمپلنت تحت فشار قرار گیرد. اخیرا روش  Immediate loadingایمپلنت ها مطرح شده است، بدین ترتیب که بلافاصله پس از کاشتن ایمپلنت، ایمپلنت به واسطه یک پروتز بلافاصله تحت فشار مضغی قرار می گیرد. در این مطالعه از ایمپلنت های یک قطعه ای One Piece Immediate Load Screw (OPILS) سیستم نئودنت ساخت ایران استفاده شده است. روش بررسی: در این بررسی 48 ایمپلنت در 39 بیمار کاشته شد. حداقل سن بیمار 18 سال و حداکثر 54 سال که سن متوسط آنان چهل سال بود. از این تعداد 26 بیمار زن و 13 بیمار مرد بودند. در این مطالعه آینده نگر، بیماران غیر سیگاری که مبتلا به بیماری سیستمیک نباشند انتخاب گردیدند. مراجعه کنندگان مبتلا به بیماریهای روحی، عدم انگیزه درمان، توقعات بیش از اندازه، براکسیسم و عدم همکاری در درمان حذف گردیدند. تمام ایمپلنت ها به صورت تاخیری، یا تاخیری- فوری (پس از ده هفته از خارج کردن دندان) کاشته شدند و روکش آکریلی روی قسمت تاجی ایمپلنت قرار گرفت. پس از دو ماه و نیم جهت ایمپلنت های کاشته شده در ماندیبل و 5.5 ماه در ماگزیلا روکش موقت خارج، سپس قالب گیری شدند. معیارهای موفقیت پس از یک سال تحت فشار مضغی قرار گرفتن، این گونه تعریف گردید: عدم وجود چرک، درد و حرکت ایمپلنت و در بررسی رادیوگرافی، تحلیل عمودی استخوان کمتر از یک میلی متر. یافته ها: رعایت بهداشت بیماران زن بهتر از مردان بود، از 26 زن 15 نفر اندکس پلاک صفر، 11 نفر اندکس پلاک یک داشتند. در حالی که از 13 نفر مردان، چهار نفر اندکس پلاک صفر، شش نفر اندکس پلاک دو و سه نفر اندکس پلاک سه مشاهده گردید. میزان تحلیل عمودی استخوان از طرف مزیال و دیستال کمتر از یک میلی متر بود که حداقل آن صفر و حداکثر آن 0.4 میلی متر با متوسط 0.2 میلی متر بوده است. تمام ایمپلنت ها، معیارهای موفقیت تعریف شده را حائز گردیدند. نتیجه گیری: این مطالعه کوتاه مدت نشان داد که در موارد جایگزینی تک دندانی، ایمپلنت های OPILS سیستم نئودنت می توانند بلافاصله تحت فشار مضغی قرار گیرند.

زمینه و هدف: تاکنون فنون جراحی متعددی جهت پوشش سطوح عریان ریشه معرفی شده اند. به همین جهت هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای فلپ کرونالی با یا بدون کاربرد ژل اتیلن دی آمینوتترا استیک اسید در درمان تحلیلهای لثه ای می باشد. روش بررسی: این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی است به صورت Split-Mouth و تصادفی و در یک دوره سه ماهه طراحی شده است. به همین منظور تعداد 25 بیمار با دامنه سنی 17-60 سال که دارای یک جفت تحلیل لثه ای در سمت باکال به عمق حداقل دو میلی متر می باشند در این مطالعه شرکت داده شدند. روش جراحی به منظور پوشش سطوح عریان ریشه، تکنیک کرونالی فلپ بود که برای هر دو ناحیه تحلیل در یک جلسه انجام می شد. فقط در یکی از نواحی که به طور تصادفی انتخاب شده بود، از ژل EDTA (24% و 7=pH) نیز استفاده گردیده. (گروه آزمون 25=n). اندازه گیریهای کلینیکی شامل ارزیابی وضعیت بهداشت دهان، عمق تحلیل (RD)، پهنای تحلیل (RW) ارتفاع بافت کراتینیزه (HKT)، عمق پروب (PD) و حد چسبندگی (PAL) و همچنین تهیه فتوگراف ها قبل از عمل و 1-3 ماه بعد از عمل جراحی انجام پذیرفت. اطلاعات بدست آمده از بیماران مرتب شده و به صورت متوسط ± انحراف از معیار بیان شدند و با استفاده از آزمونهای t- student و t-2 Paired و آنالیز واریانس مشاهدات تکراری (ANOVA) بررسی شدند. یافته ها: سه ماه بعد از درمان، در هر دو گروه درمانی پوشش سطوح عریان ریشه و افزایش حد چسبندگی به طور متوسط چشمگیری مشاهده شد. متوسط متغیر RD در گروه آزمون از 2.73 میلی متر به 0.53 میلی متر و در گروه کنترل از 2.39 میلی متر به 0.79 میلی متر کاهش یافت که معادل میزان پوشش به ترتیب 79% و 68% بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نشد. (0.13=P). همچنین در مورد سایر متغیرهای این مطالعه، آنالیز آماری اختلاف معنی داری را بین دو گروه بجز در مورد PAL((P=0.004 نتیجه گیری: کاربرد ژل EDTA به همراه کرونالی فلپ جهت پوشش سطوح عریان ریشه دارای تاثیر واضح و مشخصی نسبت به تکنیک فلپ کرونالی به تنهایی نمی باشد.

زمینه و هدف: انسداد کامل فضای کانال ریشه، همراه با ایجاد یک مهروموم ایده آل در فورامن آپیکال در منطقه (CDJ)Cement Dentinal Junction با یک ماده خنثی، دارای ثبات حجمی و سازگار با شرایط بیولوژیک منطقه، هدف اصلی در درمانهای اندودنتیکس می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه واکنش بافتی نسبت به انواع مختلف گوتاپرکا که در ایران بیشترین مصرف را دارند، انجام شد. روش بررسی: گوتاپرکاهای مورد آزمون از کارخانه های آریادنت، دیادنت، روکو و نیز سایلاستیک به منظور گروه کنترل منفی، تهیه و آماده شدند. هر کن گوتاپرکا به دو قطعه آپیکالی و کرونالی تقسیم شده و توسط اشعه ماورای بنفش استریل شدند. از تکه آپیکالی جهت ایمپلنت و از تکه کرونالی جهت کنترل استریلیزاسیون استفاده شد. سایلاستیک نیز به قطعات پنج میلی متر تقسیم شده و آماده ایمپلنت گردید. این مواد در بافت همبندی زیر پوست در پشت چهل موش نر توسط تکنیک تزریق ایمپلنت شدند. حیوانات در دوره های زمانی از 4-60 روز ساکریفایس شده و حدود صد و شصت مقطع جهت بررسی هیستولوژیک بدست آمد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمونهای χ2، Fisher Exact و Kruskal Wallis تحلیل گردید یافته ها: پاسخ التهابی مزمن در درازمدت در اطراف مقاطع دیده نشد و گوتاپرکاهای مورد استفاده در این مطالعه سمی نبوده و خواص تحریکی نداشتند. نتیجه گیری: هیچ یک از گوتاپرکاهای مورد مصرف در این مطالعه خاصیت تحریک بافتی دائم نداشته و کاملاً توسط بافت تحمل می شوند و از این لحاظ بین نوع ایرانی و انواع خارجی تفاوت معنی داری وجود ندارد.

زمینه و هدف: ترمیم مناسب دندانهای درمان ریشه شده موضوعی است که بسیار مورد بحث می باشد. چنین دندانهایی اکثراً به خاطر پوسیدگیها و ترمیمهای وسیع، از دست رفتن مارجینال ریج ها و حفره دسترسی، گیر مناسب جهت قسمت تاج را از دست داده و نیاز به گسترش داخل کانال ریشه (Post) جهت گیر دارند، در چنین مواردی ارزیابی توزیع تنش برای این دندانها از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. روش بررسی: در این مطالعه برای تحلیل تنش از روش اجزای محدود (Finite element) سه بعدی استفاده شده است. دندان پرمولر فک پایین مدل سازی شده و توسط پست و کراون ریختگی و روکش طلا (Precious) بازسازی شد. نمونه تحت نیروی سیصد نیوتن با زاویه نود و 45 درجه قرار گرفت و نتایج به صورت گرافیکی و به شکل تنشهای Vonmises کششی و فشاری نشان داده شد. یافته ها: بیشترین میزان تنش در ناحیه یک سوم سرویکال بود. میزان تنش تحت نیروی مایل 110.5 مگاپاسکال و تحت نیروی عمودی 38 مگاپاسکال بود. نتیجه گیری: بیشترین میزان تنش در ناحیه سرویکال دندان ایجاد شد و تنشها تحت نیروی مایل بیش از نیروی عمودی بود و به نظر می رسد با اثر فرول در روکش می توان میزان تنشها را در ناحیه سرویکال کاهش داد.

زمینه و هدف: با توجه به درصد بالای شیوع عفونت هپاتیت B در میان دندانپزشکان و همچنین با علم به اینکه هپاتیت خطرناکترین عفونت برای دندانپزشکان است، مطالعه حاضر بر روی اعضای هیأت علمی، دستیاران و دانشجویان دندانپزشکی واکسینه شده دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت تا میزان تیتر HBSAb آنها اندازه گیری گردد. روش بررسی: نوع مطالعه: توصیفی- تحلیلی و تعداد کل نمونه ها 107 نفر که از این تعداد 57 نفر زن و پنجاه نفر مرد بودند که به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند و تیتر آنتی بادی در آنها اندازه گیری شد. هیچ کدام از افراد مورد مطالعه سابقه ابتلا به هپاتیت B و بیماری سیستمیک خاصی نداشتند. در بین دانشجویان عمومی دندانپزشکی 31 نفر معادل 57.4% زن و 23 نفر معادل 46.6% مرد بودند. از بین دانشجویان تخصصی 18 نفر برابر 69.2% زن و هشت نفر معادل 30.8% مرد بودند، همچنین از بین اعضای هیأت علمی 19 نفر معادل 70.4% مرد و هشت نفر برابر 29.6% زن بودند. یافته ها: با ارزیابی فراوانی تیتر آنتی بادی در این افراد مشخص شد که 86.9% دارای تیتر آنتی بادی بالای iu/l100 بودند. 7.5% افراد دارای تیتر آنتی بادی بین iu/l 10-100 و 5.6% افراد دارای تیتر آنتی بادی زیر iu/l 10 می باشند. کمترین مقدار تیتر آنتی بادی برابر پنج واحد و بیشترین مقدار آن هزار و بیست واحد گزارش شده است. مقدار میانگین و انحراف معیار برای مقادیر تیتر عبارت است از 398±597.5094، نتایج آزمون X2 نشان داد که بین تیتر آنتی بادی و متغیرهای زمینه ای رابطه معنی داری وجود ندارد و 5% P> می باشد. نتیجه گیری: 11.1% اعضای هیأت علمی، نیاز به تجدید یک دوره کامل واکسیناسیون دارند که همه این افراد از گروه مردان هستند. این رقم در دستیاران 7.7 و در دانشجویان 1.8 بدست آمده است که باز هم دستیاران و دانشجویان مرد درصد بیشتری در عدم ایمنی مناسب نسبت به گروه زنان داشته اند. در کل دانشکده در حدود 5.5% نیاز به تجدید واکسیناسیون دارند.

زمینه و هدف: موفقیت تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی یک مسئله بسیار مهم در آموزش دندانپزشکی است که در صورت عدم کنترل, موجب پایین آمدن سطح علمی دندانپزشکان خواهد شد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اشتغال دانشجویان بر موفقیت تحصیلی آنان در گروهی از دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی- تحلیلی به روش مقطعی بر روی کلیه دانشجویان ورودی مهر 77-1379 دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 82-1383 صورت گرفت که از دویست دانشجوی تحت بررسی، 83 نفر آنان در طی دوران تحصیل، اشتغال به کار داشتند. در این بررسی معدل کسب شده توسط دانشجویان ملاک موفقیت تحصیلی بوده است و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بوده که توسط دانشجویان تکمیل شده و برای آنالیز داده ها از آزمون آماری t و ANOVA و همچنین ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و P<0.05 معنی دار تلقی شد.   یافته ها: نتایج نشان داد که اشتغال به کار دانشجویان اعم از مشاغل مرتبط و غیر مرتبط با دندانپزشکی تاثیر منفی بر موفقیت تحصیلی آنان دارد. (0.001=p)، در این مطالعه دانشجویان دختر در مقایسه با پسر، افراد مجرد در مقایسه با افراد متاهل و دانشجویان جوان در مقایسه با دانشجویان مسن از میانگین معدل بهتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این بررسی، توجه به مسائل معیشتی و بهبود امکانات رفاهی برای دانشجویان امری ضروری بوده و می تواند یکی از عوامل بسیار مهم و موثر در موفقیت تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی باشد.