واکسن BCG نقش مهمی در پیشگیری از اشکال شدید سل در کودکان دارد. عوارض ناشی از این واکسن در کودکان بدون اختلال ایمنی شایع نیست. یکی از مشکلات واکسن BCG ایجاد واکنش افزایش حساسیت نسبت به توبرکولین و اشکال در تفسیر آزمون مانتو می باشد. اطلاع از تغییرات نتیجه آزمون مانتو در اثر گذشت زمان از تزریق واکسن، در تفسیر این آزمون و در تشخیص بیماری سل دارای اهمیت ویژه ای است. از آنجا که بررسی جامعی در این مورد در کشور ما صورت نگرفته است، این پژوهش بر روی 247 کودک سه ماهه تا 8 ساله بستری در بیمارستان شماره یک دانشگاه علوم پزشکی کرمان که عوامل مخدوش کننده نتیجه آزمون مانتو در آنها حذف شده بود، انجام گردید. از بین کودکان بستری، کودکانی وارد این مطالعه شدند که در محدوده سنی سه ماه تا 8 سال قرار داشته و واکسن BCG را در دوره نوزادی دریافت کرده بودند. نتیجه آزمون مانتو در 78 نفر (31.6%) از بیماران منفی (اندوراسیون 0-4mm)، در 138 نفر (55.9%) مشکوک (mm 5-9) و در 31 نفر (12.6%) مثبت (mm 10 و بیشتر) بود. در جمعیت مورد بررسی، میزان اندوراسیون حاصل از آزمون مانتو ارتباط معنی داری با افزایش سن نداشت (0.262=r؛ 0.341=P)، اما با تفکیک کودکان به دو گروه سنی زیر یک سال و بالای یک سال ارتباط معنی داری مشاهده شد: در گروه سنی کمتر از 12 ماه، با افزایش سن میزان اندوراسیون به طور معنی داری کاهش می یافت (0.2852 =,r 0.002=P): در حالی که در گروه 12 ماه و بالاتر، با افزایش سن میزان اندوراسیون به طور معنی داری افزایش می یافت (0.1812=,r 0.014=P). این مطالعه نشان داد که در چند ماه اول زندگی و بعد از 24 ماهگی احتمال یافتن پاسخ های مثبت (10 mm و بالاتر) بیشتر است، و لذا این نتایج را به راحتی می توان به اثر واکسن در شش ماه اول زندگی یا عوامل محیطی که شامل تماس بیشتر با میکوباکتریوم توبرکولوزیس و میکوباکتریوم های آتیپیک برای گروه سنی بالاتر از 24 ماه هستند، مربوط دانست. هر چند که در این موارد نیز بررسی از نظر ابتلا به سل لازم است. با این حال، در سنین شش تا 36 ماهگی که بیشترین موارد منفی آزمون در این گروه سنی است، می بایست برخورد محتاطانه تری با موارد اندوراسیون mm 10 و بیشتر داشت.