در این پژوهش، رابطة منبع کنترل دانش آموزان (شامل گرایش های سه گانه درونی، افراد قدرتمند و شانس) و خود تنظیمی دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی (نمره درس شیمی و ریاضی) مورد بررسی قرار گرفته است. 150 نفر دانش از دانش آموزان پر رشته ریاضی - فیزیک سال سوم دبیرستان شهر تهران به پرسشنامه منبع کنترل لونسون) (IPC) (1972) و پرسشنامه خود تنظیمی زیمرمان و مارتینز - پونز (SRLIS ,RSSRLفرم ) (1986)پاسخ دادند. یافته های پژوهش نشان می دهد که در درس شیمی، به ترتیب اهمیت، منبع کنترل درونی و خود تنظیمی دانش آموز رابطه مثبت و منبع کنترل در بعد شانس و افراد قدرتمند رابطه منفی با پیشرفت تحصیلی دانش آموز دارند. همچنین در درس ریاضی به ترتیب اهمیت، خود تنظیمی دانش آموز و منبع کنترل درونی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و منبع کنترل در بعد افراد قدرتمند و شانس رابطه منفی با پیشرفت تحصیلی دارند. بین خود تنظیمی دانش آموز با منبع کنترل درونی رابطه مثبت و با منبع کنترل بیرونی شانس رابطه منفی وجود دارد. بین خود تنظیمی دانش آموز و منبع کنترل در بعد افراد قدرتمند رابطة معنی داری یافت نشد. همچنین رابطه ای بین خود تنظیمی دانش آموز از نظر دبیر با سایر متغیرها بدست نیامد.