از دید «قرآن»، انسان جانشین خدا بر روی زمین است. او تنها موجودی است که ویژگی های خدا، همچون «آفرینندگی» و «خلاقیت» را داراست. تمام تلاش های به عمل آمده در مطالعات روانشناسان رفتاری نگر نتوانسته جایگاه ویژه «انسان» را مخدوش نماید. او «ضعیف»، «حیله گر»، «زیاده خواه»، «شتابگر»، «نامعتدل»، «ضررگریز»، «طغیانگر» و ... است. در این مقاله بر اساس گزیده ای از آیات قرآنی سعی شده است به زبان ساده «روح»، «امر» و «خلق» از دید قرآن بیان گردد. و «جریان طبیعی جسمانی انسان» نیز که مرتبط با عوامل طبیعی است پرداخته شود. نگاه قرآن به «حیات دنیوی» و «حیات اخروی» انسان بخش کوتاه دیگر مقاله است. در بخش «چهره واقعی انسان در قرآن»، به ذکر صفات او از این منظر پرداخته می شود؛ سپس «خود طبیعی انسانی» (نفس) مورد بحث قرار می گیرد، و با اشاره ای به «نیازهای اساسی انسان در قرآن»، نگاه گذرایی به دیدگاه روانشناسان حوزه نیاز نیز صورت می گیرد. «قرآن و انسان اجتماعی»، بخش نهایی این مقاله است که به علل تحولات اجتماعی از دیدگاه قرآن می پردازد.