مجله دانشکده پزشکی
سال:1390 | دوره:69 | شماره:4 |تعداد مقالات:9

زمینه و هدف: سلول درمانی یکی از روش های درمانی امیدوارکننده برای دیابت نوع 1 می باشد، مونوسیت خون محیطی دارای قابلیت تمایززدایی و دسترسی آسان در مقایسه با سلول های بنیادی می باشد، هدف از مطالعه حاضر بررسی امکان تمایز مونوسیت های خون محیطی رت به سلول های سازنده انسولین تحت تاثیر عصاره پانکراسی (دو روز بعد از 60% پانکراتومی) می باشد.روش بررسی: مونوسیت ها از خون محیطی رت جدا شده و کشت می شوند. مونوسیت ها به مدت شش روز در محیط کشت تمایززدایی در حضور M-CSF وIL-3  و بتا مرکاپتواتانول کشت داده شدند. سلول ها تمایززدایی شده و به سلول های قابل برنامه ریزی (PCMOs) تبدیل شدند. سلول های تمایززدایی شده زیر میکروسکوپ معکوس بررسی شدند. کشت سلول های حاصل از تمایززدایی (PCMOs) به مدت 15 روز در محیط کشت  RPMI حاوی عصاره پانکراسی، گلوکز و FBS %10 ادامه پیدا می نمود و هر سه روز محیط کشت تعویض می شد. غلظت انسولین و پپتید c- ترشح شده مورد سنجش رادیوایمونواسی قرار گرفت. تولید انسولین این سلول ها با رنگ دیتیزون (DTZ) که به طور اختصاصی انسولین را رنگ می کند مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: سلول هایی که در محیط حاوی عصاره پانکراسی کشت شدند به طور معنی داری قادر به تولید و ترشح انسولین و پپتید c- بودند (P<0.05) رنگ آمیزی اختصاصی با دیتیزون (DTZ) نیز تولید انسولین توسط این سلول ها را تایید کرد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که مونوسیت های خون محیطی رت تحت درمان عصاره پانکراسی توانایی تمایز به سلول های سازنده انسولین را دارند که می تواند گامی در جهت سلول درمانی دیابت باشد.

زمینه و هدف: هپاتیت B در گروه های پرخطر مانند زندانیان شیوع بالایی داشته و لزوم واکسیناسیون سریع تر در این گروه ضروری به نظر می رسد. هدف اصلی این مطالعه بررسی این مطلب بود که آیا ایمنی بخشی شیوه «واکسیناسیون هپاتیت B در دو نوبت با دوز دو برابر» با شیوه معمولی سه دوزی برابری می کند؟روش بررسی: طی یک کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده، شیوه واکسیناسیون سریع (صفر و یک ماه) با دوز دو برابر (20 µg) با شیوه واکسیناسیون معمولی (صفر و یک و شش ماه) با دوز معمول (10 µg) در 100 زندانی زندان مرکزی زاهدان مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: یک ماه پس از واکسیناسیون نوبت دوم HBsAb>10 mIU/m1 در 79.2% شرکت کنندگان گروه واکسیناسیون معمولی و در 95.8% از شرکت کنندگان گروه واکسیناسیون سریع با دوز دو برابر مشاهده شد (P=0.188) .در ماه هفتم، تیتر آنتی بادی مذکور در گروه واکسیناسیون معمولی در 94.1% و در گروه واکسیناسیون سریع دوز دو برابر 93.3% مشاهده شد (P=1). میانگین تیتر آنتی بادی در ماه دوم در گروه اول 332.1 و در گروه دوم 212.8 میکرو واحد در میلی لیتر (P=0.383) و در ماه هفتم در گروه اول 514.1 و در گروه دوم 130.0 میکرو واحد در میلی لیتر بود (P=0.002).نتیجه گیری: نتایج واکسیناسیون سریع هپاتیت B در دو نوبت صفر و یک ماه با دوز دو برابر، یک روش مطمئن و قابل قبول بوده و نتایج آن با روش معمول و استاندارد سه دوزی قابل مقایسه است.

زمینه و هدف: تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) روشی ارزان و غیرتهاجمی در مقایسه با سایر روش های کمک باروری به شمار می رود که به طور گسترده در زوج های نابارور به کار گرفته می شود. پیامد تلقیح داخل رحمی اسپرم تحت تاثیر عوامل متعددی قرار می گیرد. در این مطالعه سعی شده است اثر حذف موکوس سرویکس قبل از تلقیح داخل رحمی اسپرم بر روی میزان بارداری مورد بررسی قرار گیرد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، زنان با ناباروری که کاندیدای انجام IUI بوده و پس از تحریک تخمک گذاری و شرایط مناسب برای IUI به درمانگاه ناباروری شهید اکبرآبادی، طی نیمه اول سال 1388 تا پایان سال  1389مراجعه کرده بودند به طور تصادفی به دو گروه حذف موکوس سرویکس و بدون حذف موکوس سرویکس قبل از IUI تقسیم شدند. پیامد اصلی مورد انتظار حاملگی بود.یافته ها: در مجموع 291 نفر در دو گروه IUI با حذف موکوس سرویکس (148 نفر) و IUI بدون حذف موکوس سرویکس (143 نفر) مطالعه را تکمیل کردند. میزان وقوع حاملگی در گروه حذف موکوس سرویکس 14.2% (21 نفر) و در گروه کنترل 7% (10 نفر) به دست آمد (شانس ابتلا:2.199  با حدود اطمینان 95% برابر با 4.85)-0.977) (P=0.04).نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که حذف موکوس سرویکس می تواند شانس باروری را تا دو برابر افزایش دهد. بنابراین از آن جایی که این روش غیرتهاجمی و هزینه اضافی بر بیمار تحمیل نمی کند لذا توصیه می شود که قبل از انجام تلقیح داخل رحمی اسپرم به منظور افزایش احتمال باروری، حذف موکوس سرویکس انجام گیرد.

زمینه و هدف: کارسینوم دهانه رحم دومین بدخیمی مسبب مرگ و میر زنان در جهان و شایع ترین بدخیمی در کشورهای در حال توسعه است. از آن جا که بسیاری از زنان مبتلا کارسینوم سرویکس قبلا توسط پاپ اسمیر غربالگری نشده بودند، پزشکان بر این عقیده اند که پاپ اسمیر از دقت بالایی برخوردار است، اما مسایلی مانند عدم تکرارپذیری کارایی آن را به چالش کشیده است و تاکنون مطالعات چندانی برای بررسی میزان تکرارپذیری صورت نگرفته است.روش بررسی: 162 اسلاید پاپ اسمیر با تشخیص های: ASC-US،ASC-H ،LSIL ،HSIL ، SCC، AGC و آدنوکارسینوما از فایل سیتولوژی بیمارستان زنان انتخاب گردیده و سپس توسط پاتولوژیست مرجع مورد بازخوانی قرار گرفت و در یکی از دسته های تشخیصی ذکر شده قرار داده شدند. این 162 اسلاید به طور مستقل توسط سه پاتولوژیست دیگر نیز مورد بازبینی قرار گرفتند. داده های مطالعه مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.یافته ها: بیشترین و کم ترین میزان تکرارپذیری بین فردی به ترتیب در دسته تهاجمی ها (SCC به علاوه آدنوکارسینوم) باK=0.53  و دسته HSIL بود (K=0.19) در کل میزان تکرارپذیری در بین مشاهده گران اندک بود (K=0.26) توافق نسبی تا کامل در 42% اسلایدها دیده شد اما در 10.5% اسلایدها هیچ گونه توافقی بین چهار مشاهده گر وجود نداشت.نتیجه گیری: اندک بودن میزان توافق بین فردی با برخی مطالعات دیگر از این دست هم خوانی داشت. توصیه می شود که مطالعاتی با حجم نمونه بالاتر در تمام گروه های تشخیصی پاپ اسمیر انجام شود تا نتایج قابل استنادتری برای مداخلاتی جهت کاهش اختلاف نظر در تفسیر پاپ اسمیر به دست آید.

زمینه و هدف: سقط راجعه به معنی سه یا بیشتر از سه سقط پی درپی گفته می شود. بررسی زوجین معمولا بعد از سه سقط ضروری است اگرچه بعضی ها معتقد هستند که بررسی باید بعد از دو سقط پی درپی شروع شود ولی شواهد کافی در این زمینه وجود ندارد.روش بررسی: در این بررسی مقطعی، 58 بیمار (37 بیمار با دو سقط و 21 بیمار با سه سقط و یا بیشتر) را از سال 88-84، مورد مطالعه قرار دادیم. عوامل آندوکرین، ژنتیک، آنومالی های رحم، عفونت ها، ترومبوفیلی، علل اتوایمیون، سندرم تخمدان پلی کیستیک، مشخصات آنالیز مایع سمن و سن بالای مادر به عنوان علل سقط در دو گروه بررسی و مقایسه شدند.یافته ها: در 18 بیمار (31.03%) ما هیچ علتی برای سقط مشاهده نکردیم. در بقیه بیماران شایع ترین علت سقط علت آندوکرین (41.4%) بود، بقیه علت ها به ترتیب آنومالی رحمی (12.1%)، عفونت ها (12.1%)، سن بالای 35 سال مادر (12.1%)، ترومبوفیلی (8.16%)، اختلال در تجزیه مایع سمن (8.16%)، علت ژنتیک (6.9%) و علت اتوایمیون (1.7%) بودند. هیچ اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر علل سقط وجود نداشت به جز در مورد آنومالی های رحمی که در گروه با سابقه سه سقط و بیشتر این یافته نسبت به گروه اول شایع تر بود. (23.8% در مقایسه با 5.4%).نتیجه گیری: در مقایسه افراد با سابقه دو سقط و افراد با سابقه سه سقط و بیشتر اختلاف معنی داری از نظر علل سقط به جز آنومالی رحمی وجود نداشت. بنابراین عاقلانه است که بررسی زوجین با سابقه دو سقط پی در پی همانند زوجین با سابقه سه سقط و بیشتر شروع شود.

زمینه و هدف: چاقی یک مشکل عمده سلامت در جهان است، از طرفی تعداد کمی از افراد، به خصوص زنان، در سطح توصیه شده برای سلامت در سال 2010، فعالیت فیزیکی دارند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر دو روش ورزش هوازی مداوم و متناوب، همراه با محدودیت دریافت کالری بر سطح چربی و قندخون ناشتا در زنان دارای اضافه وزن و چاقی بود.روش بررسی: 45 خانم با شاخص توده بدنی بالاتر از kg/m2 25 به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفره تقسیم شدند: الف) گروه ورزش متناوب با 40 دقیقه پیاده روی با شدت متوسط (64% تا 76% حداکثر ضربان قلب)، منقسم در سه جلسه روزانه، پنج روز در هفته، ب) گروه ورزش مداوم 40 دقیقه پیاده روی با شدت متوسط یک جلسه در روز، پنج روز در هفته، ج)گروه کنترل. هر سه گروه محدودیت کالری دریافتی روزانه داشتند. اندازه گیری فشارخون، چربی و قندخون ناشتا در ابتدای مطالعه و بعد از 12 هفته مداخله انجام شد.یافته ها: پس از 12 هفته مداخله سه گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری در تغییرات چربی خون ناشتا [کلسترول، (P=0.94)، تری گلیسیرید (P=0.62)[، قند خون ناشتا (P=0.05)، فشارخون سیستولیک (P=0.84) و فشارخون دیاستولیک (P=0.30) نداشتند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد از نظر آماری تفاوت معنی داری بین یک دوره کوتاه مدت برنامه ورزشی هوازی مداوم و متناوب در کاهش چربی خون، قندخون ناشتا و فشارخون در حال استراحت در زنان دارای اضافه وزن و چاق وجود ندارد.

زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری مزمن و التهابی پوست به شمار می رود. پاتوفیزیولوژی زمینه ای تکثیر سلول های اپیدرم، تمایز و رگ سازی و نیز سیستم ایمنی سلولار را دربر می گیرد. گیرنده های کولینرژیک نیکوتینی روی کراتینوسیت ها باعث تحریک ورود کلسیم به سلول و تمایز سلولی می شوند. کشیدن سیگار و نیکوتین آن می تواند فرایند التهابی در پوست بیماران مبتلا به پسوریازیس را تغییر دهد. هدف این مطالعه تعیین فراوانی استعمال سیگار در بیماران پسوریازیس ارجاع شده به بیمارستان رازی شهرستان رشت می باشد.روش بررسی: 96 بیمار مبتلا به پسوریازیس همسان شده با گروه کنترل از لحاظ سن و جنس و به همین تعداد افراد سالم وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع آوری شده شامل وضعیت و طول مدت سیگار کشیدن، شدت سیگار کشیدن (Pack/year) و سیگاری غیرفعال بودن در پرسشنامه های مشخص طبقه بندی و آنالیز شد.یافته ها: در کل تعداد 192 بیمار مشتمل بر 96 بیمار مبتلا به پسوریازیس و 96 فرد سالم وارد مطالعه شدند. میزان استفاده از سیگار در افراد مبتلا 33.3% و در افراد سالم 19.4% بوده است (P>0.05). میزان کلی استفاده از سیگار بر حسب پاکت در سال در بیماران مبتلا به پسوریازیس بیش از افراد گروه کنترل بود: (3.68-1.17=CI 95%، OR=2.07، (P<0.05قرار گرفتن غیرفعال در معرض دود سیگار ارتباط معنی داری با بیماری نداشت P>0.05.نتیجه گیری: ابتلا به پسوریازیس احتمالا هم با طول مدت استفاده از سیگار و هم با میزان استفاده از سیگار ارتباط معنی داری دارد و این بر اهمیت تاکید بر ترک سیگار در میان بیماران مبتلا به پسوریازیس می افزاید.

زمینه و هدف: دیابت بی مزه، بیماری نادری است که می توان آن را به عنوان یک علامت از طیف گسترده تظاهرات بالینی پره اکلامپسی درنظر گرفت.معرفی بیمار: خانم 39 ساله حامله نولی پار بدون سابقه پزشکی قبلی، در هفته 33 حاملگی به علت افزایش فشارخون، جهت بررسی بیشتر بستری می شود. یافته های مثبت شامل فشارخون 140.90 به همراه پروتیینوری خفیف و اختلال آنزیم های کبدی بودند. با گذشت چند روز فشارخون بیمار به 150.100 افزایش یافت و وضعیت بالینی و آزمایشگاهی بیمار نیز رو به وخامت رفت. نکته جالب در این میان همراهی وضعیت مذکور با احساس تشنگی شدید، پر نوشی و دفع مقادیر زیاد ادرار رقیق بود. با توجه به شرایط بیمار، تصمیم به ختم حاملگی گرفته شد و خوشبختانه کلیه تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی شامل دیابت بی مزه احتمالی در عرض دو روز کاملا بهبود یافتند.نتیجه گیری: در تمام موارد پره اکلامپسی، باید به علایم و نشانه های دیابت بی مزه توجه کرد.

تاثیر داروهای ضدرتروویروسی در جلوگیری از پیشرفت بیماری HIV-I با پیدایش مقاومت دارویی به خطر می افتد. مقاومت دارویی ناشی از جهش در پروتیین های ویروس  HIVمی باشد. آزمایشات مقاومت دارویی به دو روش انجام می شود: آزمایشات فنوتیپی و آزمایشات ژنوتیپی. در روش اول، تکثیر ویروس در حضور غلظت های مختلف دارو اندازه گیری می شود. در روش دوم، توالی ژنوم ساختمان ویروس و جهش ایجادشده شناسایی می شود. علی رغم گذشت 23 سال از اولین مورد ابتلا به ویروس HIV در ایران، در زمینه مطالعات مربوط به مقاومت دارویی اقدامی انجام نشده است. هدف اصلی مطالعه، تعیین فراوانی مقاومت دارویی در بیماران AIDS /HIV تحت درمان نسبت به داروهای NRTI، NNRTI و  PIبود. بر روی 25 نمونه پلاسمای بیماران مبتلا به ایدز دچار شکست ایمونولوژیک پس از استخراج RNA ویروس، توالی یابی ژنومی انجام شد.