زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1392 | دوره:16 | شماره:56 |تعداد مقالات:3

مقدمه: تهوع و استفراغ، دومین شکایت شایع بیماران بعد از عمل جراحی می باشد که باعث عوارض نادر اما جدی می شود. هدف از این مطالعه، ارائه پیشگیری بهتری از تهوع و استفراغ بعد از جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک می باشد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 90- 1389 در بیمارستان امام رضا (ع) و قائم (عج) مشهد انجام شد. 150 بیمار که داوطلب جراحی لاپاراسکوپی ژنیکولوژیک بودند، به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. تمام بیماران بلافاصله بعد از اینداکشن بیهوشی دگزامتازون دریافت کردند. 15 دقیقه قبل از خارج کردن لوله تراشه برای گروه یک، گرانیسترون و برای گروه دو، اندانسترون تجویز شد، گروه سوم (کنترل)، نرمال سالین دریافت کردند. در بیمارانی که دچار تهوع و استفراغ بعد از جراحی شدند، درمان به صورت یک چهارم دوز پروفیلاکسی آن دارو، وریدی و یک جا تجویز شد. نحوه تاثیر داروی ضد تهوع مورد بررسی قرار گرفت. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11) و آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف و آزمون پارامتریک ANOVA یک طرفه و آزمون آماری غیر پارامتریک کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: متغیر تهوع در فواصل زمانی 1 ساعت و 1 تا 6 ساعت بعد از خارج کردن لوله تراشه در گروه گرانیسترون- دگزامتازون بیشتر از گروه اندانسترون- دگزامتازون و در هر دو گروه مداخله، بیشتر از گروه کنترل بود. این تفاوت در هر دو مرحله زمانی، معنی دار بود (به ترتیب p=0.019، p=0.045).نتیجه گیری: ترکیب گرانیسترون- دگزامتازون در مقابل اندانسترون- دگزامتازون و در مقایسه با گروه کنترل، جهت پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی ژنیکولوژی لاپاراسکوپیک در فواصل زمانی 1 ساعت و 1 تا 6 ساعت بعد از خارج کردن لوله تراشه، اثربخشی بیشتری دارد و پیشنهاد می شود در مهارت های بالینی روزانه برای پیشگیری و درمان بهتر این عارضه تجویز شود.

مقدمه: سندرم قبل از قاعدگی، یک اختلال شایع است که باعث اختلال در عملکرد عاطفی، رفتاری و جسمی زنان به ویژه در حوزه ارتباطات خانوادگی، فعالیت های اجتماعی و تحصیلی می شود. از آنجایی که شناسایی عوامل مرتبط با این سندرم مورد توجه محققین قرار دارد، مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه سندرم قبل از قاعدگی و تیپ شخصیتی دانشجویان دختر دانشگاه های بوشهر انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1390 بر روی 478 دانشجوی دختر دانشگاه علوم پزشکی و خلیج فارس بوشهر انجام شد. افراد از طریق سرشماری وارد مطالعه شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه روا و پایای تیپ شخصیتی A و B راتوس و ابزار ارزیابی علائم سندرم قبل از قاعدگی انجام شد که به صورت خود ایفا تکمیل شدند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) و روش های آمار توصیفی و آزمون های آماری کای دو و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: انواع متوسط تا شدید سندرم قبل از قاعدگی در 158 نفر (33%) از دانشجویان گزارش شد. 78 نفر (%38.7) از دانشجویان با تیپ شخصیتی B و 74 نفر (%26.8) از دانشجویان با تیپ شخصیتی A به PMS متوسط و شدید مبتلا بودند که نشان می دهد این دو نوع شخصیت، از نظر شدت علائم اختلاف معنی داری داشتند (p<0.02).نتیجه گیری: شدت سندرم قبل از قاعدگی در دو تیپ شخصیتی A و B متفاوت است. بر اساس نتایج این مطالعه و با توجه به شیوع بالا و عوارض این سندرم، شناخت ویژگی های شخصیتی زنان می تواند جهت برنامه ریزی های درمانی و چگونگی تعامل با این افراد در طول دوره سندرم مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: گل راعی، یکی از پر مصرف ترین داروهای گیاهی است که به طور سنتی در موارد زیادی از جمله درمان واژینوز باکتریال استفاده می شود. با وجود اینکه مطالعات آزمایشگاهی، نشان دهنده اثرات ضد باکتریایی قوی آن می باشد و مطالعه ای در زمینه تاثیر ضد میکروبی آن در انسان یافت نشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ژل واژینال گل راعی بر درمان واژینوز باکتریال انجام شد.روش کار: این مطالعه پیش آزمون و پس آزمون به صورت مداخله ای و تک گروهی از اسفند ماه سال 1390 تا آبان ماه سال 1391 بر روی 82 زن متاهل مبتلا به واژینوز باکتریال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان های جلفا و هادی شهر استان آذربایجان شرقی که به سایر عفونت های واژینال مبتلا نبودند، انجام شد. به این افراد روزانه 5 گرم ژل واژینال 3% گل راعی به مدت 5 روز داده شد. شکایات بیماران، مشاهدات بالینی و معیارهای آمسل قبل از درمان و 12-10 روز پس از شروع درمان بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون مک نیمار انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: روز 12 -10 پس از شروع درمان، 67 نفر (82%) بهبود یافته بودند. شایعترین شکایات بیماران در زمان ورود به مطالعه شامل ترشحات بدبو (94%)، سوزش در هنگام نزدیکی (45%)، خارش (40%) و درد قسمت تحتانی شکم (35%) بود که فراوانی این شکایات در روز 12-10 به ترتیب به 4%، 8%، 5% و 11% رسید (p<0.001). 11 نفر (13%) از افراد، از سوزش مختصر واژن در زمان مصرف دارو شاکی بودند که این امر، مانع مصرف دارو نشده بود.نتیجه گیری: ژل واژینال گل راعی در درمان بیماران مبتلا به واژینوز باکتریال و نیز کاهش شکایات آنها و بهبود معیارهای آمسل موثر است و می تواند به عنوان یک گزینه درمانی موثر در موارد مقاومت دارویی و نیز در افراد مایل به درمان با داروهای گیاهی استفاده شود.