مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سال:1381 | دوره:4 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

تولید نیتریک اکساید در بهبود زخم لیشمانیایی در حیوان و انسان مهم است. در این تحقیق اثر، درمانی عصاره سیر به تنهایی یا همراه با ویتامین A با اثر دارویی استاندارد گلوکانتیم در بهبود زخم لیشمانیایی و تولید نیتریک اکساید در مدل حیوانی مقایسه گردید. تعداد 105×1 عدد فرم پروماستیگوت انگل لیشمانیا ماژور به قاعده دم موش تزریق گردید. پس از به وجود آمدن زخم قطر آن اندازه گیری شد. موش ها روزی دو بار با داروهای فوق و حداکثر به مدت 45 روز به صورت مقطعی تحت درمان قرار گرفتند. قطر زخم در طی روزهای 1، 10، 20، 30 و 45 روز اندازه گیری شد. در تجربه جداگانه ای ماکروفاژهای صفاتی همین موش ها در محیط کشت از لحاظ میزان تولید نیتریک اکساید در پاسخ به لیپوپلی ساکارید مورد آزمایش قرار گرفته و مقدار ترشح نیتریک اکساید به روش گریس اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که درمان 30 روزه با عصاره آبی سیر باعث کاهش قطر زخم می گردد. با این وجود حداکثر کاهش زخم در پاسخ به 45 روز درمان و استفاده موضعی 10 روز پماد ویتامین  Aقبل از استعمال عصاره آبی سیر به دست آمد. در موش هایی که سطح بهبودی زخم در آنها بیشتر بود مقدار نیتریک اکساید تولیدی نیز زیادتر بود.

اختلال اگزوستوز متعدد نوع (Multiple exostoses Type I) I یک بیماری با استخوان سازی نابجا در نزدیک انتهای دیافیز استخوان ها می باشد که معمولا دنده ها، پاها، ساعد و دست ها درگیر می شود. ممکن است که بیماران در سنین بالاتر دچار سارکوما نیز گردند. توارث این بیماری اتوزومی غالب می باشد. مورد مشاهده در این مطالعه مردی 23 ساله می باشد که در خانواده او تنها پدرش مبتلا به همین بیماری می باشد. پروباند فاقد عقب ماندگی ذهنی می باشد. در رادیوگرافی های انجام شده، جمجمه و سل تورسیک در حدود طبیعی است ولی تغییرات وسیع به خصوص در مفصل مچ دست چپ، هر دو استخوان بازو و هر دو استخوان فمور و همچنین استخوان ساق هر دو پا به فرم افزایش کالیبر متافیزها قابل مشاهده می باشد. با توجه به اینکه این بیماری تنها دارای توارث اتوزومی غالب و با نفوذ 100درصد می باشد، می توان گفت که پدر این فرد حاصل یک جهش جدید می باشد.

بیماری های قلب و عروق از علل مرگ و میر در جهان می باشند و انفارکتوس حاد میوکارد و عوارض ناشی از آن شایع ترین علت مرگ در بیماری های قلب و عروق است. درمان های ترومبولیتیک نقش به سزایی در کاهش مرگ ومیر ناشی از انفارکتوس حاد میوکارد دارد به خصوص اگر در ساعات اولیه بعد از شروع علایم تجویز شود. این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی و آینده نگر جهت تعیین فراوانی و علل عدم تجویز درمان های ترومبولیتیک در 106 بیمار است که از تاریخ خرداد لغایت آذرماه سال 1379 در بخش CCU بیمارستان هاجر شهرکرد با تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد بستری شدند. شیوع جمع آوری اطلاعات توسط تکمیل چک لیست، بررسی پرونده و مصاحبه با بیمار و همراهان بیمار بود.در این پژوهش در 59 درصد بیماران (62 بیمار) درمان با مواد ترومبولیتیک انجام شد. شایع ترین علت عدم تجویز مواد ترومبولیتیک تاخیر زمانی در مراجعه بیمار به بیمارستان بوده که باعث شده بیمار کاندیدای درمان با این مواد نباشد. 15 نفر از بیماران (%19.5) در عین این که کاندیدای درمان با مواد ترومبولیتیک بوده بدون دلیل خاصی تحت درمان با این مواد قرار نگرفتند. لذا به نظر می رسد آزموش دست اندرکاران و تسریع در انتقال بیماران می تواند در حد زیادی از مرگ و میر ناشی از انفارکتوس قلبی بکاهد.

فشارخون بر اساس سن، قد و وزن متغیر است و لذا برای تفسیر آن نیاز به استاندارد قابل قبول در جامعه می باشد که این استانداردها نیز بر اساس نژاد و نوع رژیم غذایی متفاوت است. این مطالعه به منظور تعیین جدول فشارخون 95-90 درصد پرسنتایل بر اساس منحنی صدک قدکودکان 12-7 سال کودکان روستایی شهرستان شهرکرد انجام شد.قد، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک 2000 کودک 12-7 ساله روستایی اندازه گیری شد. کودکان به دو گروه جنسی مذکر و مونث تقسیم شدند و هرکدام در 6 گروه سنی (7، 8، 9، 10، 11، 12) قرار گرفتند، سپس میانگین قد و فشارخون کودکان مورد مطالعه استخراج و با استفاده آزمون X2 رابطه فشارخون سیستولیک و دیاستولیک با متغیرهای مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفت.نتایج تحقیق نشان داد که: 1) فشارخون سیستولیک و دیاستولیک با افزایش قد افزایش می یابد، 2) فشار سیستولی و دیاستولی در سنین 7، 8 و 9 در دختران کمتر از پسرها بود،3 ) خون سیستولی و دیاستولی در سنین 10، 11 و12 در دختران بیشتر از پسرها بود، 4) فشارخون سیستولی و دیاستولی در کودکان مورد مطالعه ما کمتر از گروه استاندارد(Task Force)  بود. نتایج تحقیق نشان داد می دهد که فشارخون سیستولی و دیاستولی در کودکان جامعه ما کمتر از کودکان غربی است لذا توصیه می شود که استانداردهای فشارخون در کودکان ایرانی نیز مشخص گردد.

به دلیل مشکلات روزافزون ناشی از جمعیت، امروزه برای بهبود شاخص های بهداشتی، توسعه اقتصادی و اجتماعی توجه به برنامه های تنظیم خانواده از اولویت خاصی برخوردار شده است.  هدف کلی این پژوهش تعیین تاثیر آزموزش های مشاوره ای بر روند تنظیم خانواده در زنان 49-15 ساله تحت پوشش مراکز بهداشتی، درمانی است. به همین منظور مجموعا 300 نفر از افرادی که به بخش زنان بیمارستان هاجر به علل مختلف مراجعه کرده بودند (زایمان، سقط، حاملگی خارجی رحمی) به صورت غیراحتمالی از نوع آسان انتخاب شدند. از این تعداد، 150 نفر به عنوان گروه تجربی تحت پوشش مرکز مشاوره قرار گرفتند و 150 نفر نیز به عنوان گروه شاهد بدون آن که آموزش مشاوره ای دریافت کنند همچنان تحت پوشش مراکز بهداشتی، درمانی باقی ماندند. هر دو گروه به مدت یک سال پس از زایمان مورد پیگیری قرار گرفتند. در گروه تجربی آموزشهای تنظیم خانواده (طرز استفاده از روش ها، مکانیسم اثر، عوارض احتمال) به صورت چهره به چهره و مشاوره ای با استفاده از پمفلت های آموزشی و به روش سمعی و بصری به مددجویان ارائه می گردید و آنان در سه نوبت توسط مرکز مشاوره پیگیری می شدند. نتایج دو گروه تجربی و شاهد شامل روش های پیشنهادی در دو گروه، ادامه روش پیشنهادی، دلایل عدم ادامه روش و عوارض احتمالی بروز بارداری ناخواسته (شکست) بعد از یکسال مورد مقایسه قرار گرفت. متغیرهای اندازه گیری شده شامل تعداد فرزند، سن، شغل، میزان تحصیلات، روش های پیشگیری از بارداری، تعداد حاملگی های ناخواسته، آموزش و مشاوره بود. نتایج پژوهشی نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه تجربی و شاهد از نظر تعداد حاملگی های ناخواسته و همچنین انتخاب یک روش مطمئن پیشگیری از بارداری وجود دارد (P<0.05)، تفاوت معنی داری بین آموزش به طریق مشاوره و سنتی بر روی خانم های دارای 4 فرزند و بیشتر برای انتخاب یک روش قطعیTL) ، وازکتومی) دیده نشد. همچنین عمده دلایل عنوان شده در گروه تجربی عدم استفاده از روش پیشنهادی مرکز مشاوره در پیگیری اول را ترس از عوارض جانبی و نبودن همسر (مسافرت، طلاق) و محدودیت های مصرف قرص در پیشگیری دوم عنوان نمودند. کاهش تعداد بارداری ناخواسته، استفاده بیشتر از روش های مطمئن جلوگیری از بارداری در خانم های گروه تجربی که آموزش مشاوره ای دریافت نموده بودند، ضرورت ایجاد مراکز مشاوره و استفاده از آموزش های مشاوره ای در مراکز بهداشتی درمانی را مورد تایید قرار داد.

سالک یکی از بیماری های بومی و شایع در برخی از نقاط کشور ماست.  این عارضه پوستی یک بیماری انگلی است که توسط تک یاخته ای به نام لیشمانیا(Leishmania)  ایجاد و از طریق گزش پشه خاکی منتقل می شود. پس از گزش پشه و طی دوره کمون، زخمی ایجاد می شود که پس از گذشت مدتی، که معمولا بهبود یافته و گاهی از خود جوش باقی می گذارد. درمان بیماری سالک به عواملی مانند تعداد زخم ها، مدت زمان پیدایش و محل زخم ها و همچنین شرایط سنی و جنسی و اجتماعی بستگی دارد. امروزه برای درمان از روش های شیمیایی، فیزیکی و یا به طور توام استفاده می شود. در این مطالعه داروهای سایمتیدین(Cimetidine)  و گلوکانتیم (Glucantime) با مقادیر مختلف برای درمان بیماری لیشمانیوز جلدی (سالک) در موش مورد بررسی قرار گرفته است. موش های خالص نژاد بالب سی(Balb/c)  به صورت زیرجلدی با انگل لیشمانیا در قاعده دم عفونی شده و پس از ظهور زخم، به 11 گروه ده تایی تقسیم شدند و سپس با مقادیر مختلف سایمتیدین و گلوکانتیم به طور مجزا یا مخلوط، تحت درمان قرار گرفتند. از میان رژیم های متعدد درمانی به کار رفته در این تحقیق، استفاده از رژیم ترکیبی شامل سایمتیدین به میزان 80 میلی گرم و گلوکانتیم به مقدار 20 میلی گرم در روز به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن از سایر رژیم های درمانی موثرتر بود.

پژوهش انجام شده مطالعه ای توصیفی - تحلیلی است که در آن میزان بروز صدمات چشمی در یک مقطع معین از زمان به مدت 4 ماه در کلیه مصدومین مراجعه کننده به بخش اتفاقات بیمارستان خلیلی شیراز مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به این که یکی از مهم ترین نکات در پیشگیری ابتدا شناسایی راه های در معرض خطر و سپس طرح و برنامه ریزی برای جلوگیری از مشکلات بعدی است پژوهش حاضر انجام گرفت. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه به دو صورت مصاحبه و معاینه انجام گرفت. در مدت مذکور 4732 مصدوم چشمی به این بخش که تنها بخش اتفاقات چشم در شهر شیراز است مراجعه نموده و جمعیت مورد پژوهش را تشکیل داده اند. نتایج بیانگر آن است 97. 5 درصد از این مصدومین به طور سرپایی درمان شده و 2. 5 درصد در بخش بستری گردیدند. 79.7 درصد از صدمات چشمی در مردان اتفاق افتاده است. متوسط سن مراجعین سرپایی 14.9±24.5 و مصدومین بستری 15.5±14.9 بود. در مصدومین بستری بیشترِین درصد را دانش آموزان و کودکان (%70.7) تشکیل می دادند که غالب آنان در منزل (%46.4) و در حین بازی (%56.1) صدمه دیده بودند. بیشترین عامل آسیب رساننده به چشم در مراجعین سرپایی محرک های شیمیایی، بیولوژیک و اشعه (%41.4) بود. در حالی که در مصدومین بستری بیشترین عامل اشیا پرتاب شده (%63.7) ذکر گردید. مصدومین چشمی با آسیب های شدید به طور متوسط 8.4 روز در بخش بستری گردیده و بیشترین اعمال جراحی انجام شده بر قرنیه ملتحمه و صلیبه (%51.2) بود که به طور متوسط 2.1 عمل جراحی بر هر چشم آسیب دیده انجام گرفت. بروز صدمات چشمی سالانه در شهر شیراز در مراجعین سرپایی 1315 درصد هزار نفر و در مصدومین بستری در شهرستان شیراز 24.4 در صدهزار نفر برآورد گردید. به طور کلی داده ها نشان داده اند که کودکان به دلیل ناآگاهی از خطرات محیطی و بالغین حین انجام فعالیت های اجتماعی و کاری خصوصا مشاغل فنی بسیار مستعدتر از سال های دیگر عمر برای صدمات چشمی هستند در حالی که بسیاری از این صدمات قابل پیشگیری می باشند لذا با تاکید بر پیشگیری و صرف هزینه های اندک می توان به نحوه موثر از بروز حوادثی که سبب از کارافتادگی و زیان های اقتصادی و اجتماعی بسیاری می گردد، کاست.

سرطان پستان شایعترین سرطان عضوی زنان است و بهترین راه حل مبارزه با آن شناخت به موقع و سریع می باشد که منجر به درمان 90 درصد آنان و کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان پستان به میزان 30 درصد می گردد.  مناسب ترین و موثرترین روش غربالگری سرطان پستان، خودآزمایی پستان می باشد.  هدف این مطالعه، تعیین وضعیت آگاهی، نگرش و عملکرد زنان شاغل در آموزش و پرورش شهرکرد در زمینه خودآزمایی پستان بود. در یک بررسی توصیفی تحلیلی 340 نفر از زنان در آموزش و پرورش شهرکرد به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیده و مورد مصاحبه قرار گرفتند. پرسشنامه بکار رفته شامل سوالاتی در زمینه ویژگی های دموگرافیک و نیز آگاهی، نگرش و عملکرد آنان در زمینه خود آزمایی پستان بود. اعتبار این پرسشنامه قبل از انجام مطالعه تعیین گردید (بیش از 85 درصد). برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه استفاده گردید. از نظر سابقه فامیلی سرطان 14% و از نظر سابقه شخصی سرطان 89% سابقه مثبت داشتند. از نظر آگاهی 8.24 درصد ضعیف و 17 درصد آگاهی خوب داشتند که با وضع تاهل، تحصیلات، سابقه فامیلی و سابقه شخصی سرطان اختلاف معنی داری مشاهده گردید. در مورد نگرش، 10.95 درصد ضعیف و 13.53 درصد خوب بود که به جز وضع تاهل با تحصیلات، سابقه فامیلی سرطان اختلاف معنی دار آماری داشت. از نظر عملکرد،61.17 درصد ضعیف و فقط 4.41 درصد خوب که به جز با وضع تاهل با تحصیلات، سابقه فامیلی سرطان تفاوت معنی داری داشت. آزمون آنالیز واریانس چندطرفه نشان داد که مهم ترین عوامل موثر بر آگاهی و نگرش اکثر زنان تحت مطالعه در سطح متوسط و خوب بود ولی از نظر عملکرد در سطح پایینی قرار داشتند که عوامل اجتماعی متعددی چون، عدم اعتقاد به اهمیت موضوع، خجالت کشیدن، آشنا نبودن به روش انجام معاینه و غیره را می توان مدنظر قرار داد.

استئوآرتریت شایع ترین بیماری مفصلی است و یکی از علل شایع ناتوانی فیزیکی می باشد که سبب درد، دوری از کار و کاهش کارآیی فرد در زندگی روزمره می گردد. این ضایعه همه گیر بوده و در گروه های سنی، جنسی و نژادهای مختلف دیده می شود. این مطالعه با هدف تعیین توزیع فراوانی مراجعه کنندگان با تشخیص استئوآرتریت بر حسب خصوصیات دموگرافیک، علایم رادیولوژیک و نوع مفصل گرفتار، در مراکز پزشکی الزهرا (س) و کاشانی اصفهان در سال 1377، به منظور استفاده از این اطلاعات در جهت بکارگیری روش های تشخیصی و درمانی سریع تر و پیشگیری، صورت گرفت. در یک مطالعه توصیفی مقطعی و با نمونه گیری ساده که در مراکز پزشکی فوق انجام شد، با یک حجم نمونه 3340 موردی، بیماران مراجعه کننده به بخش ها و کلینیک های ارتوپدی و روماتولوژی، مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های سنی و جنسی مراجعه کنندگان، نوع شغل، نوع استئوآرتریت، نوع فعالیت فیزیکی، نوع مفصل گرفتار، سن شروع بیماری، بیماری های زمینه ای، وزن، تغییرات رادیولوژیک و نوع درمان انجام گرفته، بررسی گردید. از میان این بیماران نزدیک به 70 درصد بیماران مونث و بیش از 50 درصد آنها بالاتر از 55 سال و بیش از 50 درصد استئوآرتریت از نوع اولیه داشته، اغلب دارای فعالیت فیزیکی معمول بوده و شایع ترین مفصل گرفتار، زانو و شایع ترین یافته رادیولوژیک، کاهش فاصله مفصلی بود. اکثریت قاطع بیماران غیرجراحی قرار گرفتند. به نظر می رسد سن بالا، جنس مونث، از فاکتورهای مستعد کننده استئوآرتریت بوده، زانو بیشترین مفصل گرفتار بوده و در اغلب موارد بیماری زمینه ای یافت نمی شود و در اغلب موارد درمان های غیرجراحی کافی می باشد.

اسهال های عفونی در اثر تهاجم و تخریب دیواره مخاطی روده ایجاد می شود و عوامل بیماری زا با تهاجم به مخاط روده و تکثیر و انتشار آن در نواحی مجاور باعث ایجاد اسهال التهابی و مهاجم می شوند.  با توجه به افزایش ناگهانی بیماران در طی ماههای گرم سال و به دنبال آن افزایش مراجعین مبتلا به اسهال مهاجم به اورژانس بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد بررسی بر روی 154 بیمار بستری مبتلا به اسهال مهاجم که 63 درصد آنان مونث و 37 درصد مذکر بودند انجام گرفت. بیشترین تعداد مبتلایان در گروه سنی بالای 60 سال قرار داشتند و 86 درصد مبتلایان تب بالای 37.5 درجه سانتیگراد و با مدفوع کاملاً خونی مراجعه نموده بودند. درد شکم در 63 درصد موارد و تنسموس در 43 درصد وجود داشت و 9 درصد مبتلایان به درمان سرپایی مقاوم بودند. از 154 مورد کشت مدفوع انجام شده 31 مورد (%20.1) مثبت گزارش گردید که 17 مورد اشرشیاکلی (E. coli) غالبا از سویه های آنتروپاتوژنیک و 12 مورد غالبا شیگلا دیسانتریه و 2 مورد سالمونلا که هر دو تایپ D بودند مشاهده گردید. آزمون حساسیت باکتری های مجزا شده نسبت به آنتی بیوتیک ها نشان داد که همگی به آمپی سیلین و داکسی سیکلین مقاوم بودند. به علاوه الگوی حساسیت سویه های E. coli ، شیگلا دیسانتریه و سالمونلا به ترتیب نسبت به کوتویموکسازول13%) ، 25% و صفر درصد) نالیدیکسیک اسید (%67، %91و %50) و جنتامایسین (81%، 80% و صفر درصد) به دست آمد لذا نالیدیکسیک اسید به عنوان داروی انتخابی جهت پیشنهاد گردید و داروی جنتامایسین به عنوان دارویی که نیاز به بررسی بیشتر جهت استفاده در مبتلایان دارد توصیه شد.