مقدمه: یکی از اساسی ترین مسائل در مدیریت آموزش عالی، «چگونگی پیوند بین آموزش و پژوهش» است. این مساله در دانشگاه های علوم پزشکی ایران به لحاظ پیچیده تر بودن ساختار و وظایف خاص این دانشگاه ها در مقایسه با دانشگاه های تحت پوشش وزارت علوم، با چالش بیش تری مواجه است. مطالعه حاضر از طریق بررسی و شناسایی مولفه های اصلی و تاثیرگذار بر نحوه تعامل و پیوند بین این دو کارکرد اساسی دانشگاه ها در جهان، اقدام به طراحی الگویی متناسب برای ارائه به دانشگاه های علوم پزشکی نموده است.روش ها: با استفاده از مرور مستندات موجود در تارنماهای دانشگاه های اصلی 10 کشور برتر دنیا بر اساس رتبه بندی شانگهای (از هر کشور 1 تا 5 دانشگاه)، موسسه آموزش عالی تایمز انگلستان (حوزه علوم پزشکی) و همچنین بررسی ادبیات پژوهش مولفه های تاثیرگذار بر پیوند بین آموزش و پژوهش جمع آوری و تحلیل گردید. همچنین با استفاده از مدل مفهومی سه شاخگی مولفه های به دست آمده بر اساس سه عامل ساختاری، محیطی و رفتاری طبقه بندی شد.نتایج: نتایج حاصل از بررسی 32 دانشگاه برتر جهان و مرور ادبیات پژوهشی مرتبط، منجر به شناسایی 17 مولفه اصلی و 42 زیر مولفه گردید که موارد مذکور بر اساس همگنی آنها با هم در چارچوب مدل مفهومی سه شاخگی طراحی و ارائه گردید. بر اساس مدل مذکور مولفه ها و زیر مولفه های استخراج شده در قالب سه عامل ساختاری، رفتاری و محیطی قابل جاگذاری بوده و ارتباط تعاملی بین آنها مشخص گردیده است.نتیجه گیری: مجموعه مولفه های ارائه شده در مدل مفهومی می توانند به عنوان اجزای اصلی تدوین «راهبرد های سازمانی» به منظور هم راستا کردن آموزش و پژوهش و بهره گیری از مزایای این هم افزایی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، مورد استفاده قرار گیرد.