مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی
سال:1388 | دوره:9 | شماره:4 (پیاپی 24) |تعداد مقالات:15

یکی از روش های افزایش یادگیری دانشجویان در هنگام سخنرانی استاد، نوشتن سخنان او و مرور آن بعد از کلاس است. به این روش «خلاصه نویسی» می گویند. دانشجویان در هنگام سخنرانی استاد، سخنان وی را به صورت کدهایی در می آورند که این مساله سبب می گردد دانشجو زمان کافی برای یادداشت سخنان استاد داشته باشد. فرایند کدگذاری، که در طول خلاصه نویسی رخ می دهد، می تواند موجب تغییر فرایند شناختی یادگیرنده شود و از آنجایی که این فرایند دانشجو را وادار به گوش دادن، سازماندهی نظرات و ارتباط دادن مواد آموزشی به دانش وی می نماید، دانشجو را قادر می سازد که اطلاعات فرا گرفته شده را بر اساس اطلاعات خود بازسازی نموده و آنها را در مرورهای بعدی مورد استفاده قرار دهد.

زن و مرد با وجود یکی بودن از نظر حقیقت و نوع انسانی، در یک سری از ویژگی های جسمی، روانی و جنسی با یکدیگر متفاوتند. ریشه بسیاری از موارد طلاق و اختلافات خانوادگی در عدم آگاهی و شناخت همسران از این تفاوت هاست. مطالعات متعدد نشان داده اند که آموزش های رسمی و جامع در این زمینه نشان داده اند که آموزش های رسمی و جامع در این زمینه می تواند تاثیر به سزایی بر سلامت خانواده داشته باشد. از جمله این مطالعات می توان به مطالعه محمودی اشاره کرد، این مطالعه نشان داده که آموزش تفاوت های جنسی می تواند برای پیشگیری از اختلالات جنسی و بهداشت روانی اقشار مختلف جامعه، خصوصا جوانان استفاده شود.

مقدمه: روش های آموزش مشارکتی، از جمله روش پازل، می توانند نقش مثبتی در ارتقای کیفیت فضای روانی - اجتماعی محیط های آموزشی داشته باشند. هدف این مطالعه تعیین ادراک دانشجویان پرستاری از فضای روانی - اجتماعی کلاس های درس و بررسی تاثیر دو روش فعال آموزشی، سخنرانی برنامه ریزی شده و پازل، در ارتقای ادراک دانشجویان پرستاری از این فضا می باشد. روش ها: در این مطالعه شبه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون، 50 نفر دانشجوی سال دوم پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز شرکت داده شدند. پس از تعیین ادراک اولیه دانشجویان نسبت به فضای روانی - اجتماعی کلاس های درس، دانشجویان در دو گروه به مدت شش جلسه در قالب درس مراقبت های پرستاری در بیماری های دستگاه گوارش، تحت آموزش قرار گرفتند. آموزش این دانشجویان با دو روش متفاوت آموزشی سخنرانی برنامه ریزی شده (24 دانشجو) و پازل (26 دانشجو) انجام گرفت. در انتهای برنامه آموزشی، ادراک دانشجویان پرستاری در مورد فضای روانی - اجتماعی کلاس درس دوباره بررسی شد. برای سنجش این ادراک از «سیاهه محیط آموزش کلاسی» استفاده گردید. داده های مطالعه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های ویلکاکسون و من - ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: ادراک دانشجویان پرستاری در مورد فضای روانی - اجتماعی کلاس های درسی در سطح متوسطی قرار داشت و هر دو روش سخنرانی برنامه ریزی شده و پازل توانسته بودند به صورت معنی داری این ادراک را ارتقا دهند. بین این دو روش فعال آموزشی از نظر تاثیر بر ادراک دانشجویان پرستاری از فضای روانی - اجتماعی کلاس های درسی تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مناسب دو روش آموزشی فعال، سخنرانی برنامه ریزی شده و پازل، توصیه می شود که مربیان پرستاری از این روش ها بیشتر در آموزش نظری دانشجویان خود استفاده نمایند تا علاقه دانشجویان به مطالب درسی و محیط های آموزشی ارتقا یابد.

مقدمه: اطمینان از کسب تجربه پژوهشی توسط دانشجویان، یکی از مهم ترین اهداف فرایند انجام پایان نامه است و ارزشیابی میزان رضایت مندی دانشجویان از نحوه سرپرستی پایان نامه از مهم ترین چالش های این فرایند بشمار می آید. بنابراین، هدف این تحقیق بررسی میزان رضایت مندی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز از سرپرستی پایان نامه بود. روش ها: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی، 100 نفر از دانشجویان پزشکی، دندان پزشکی و داروسازی که ضمن دفاع از پایان نامه در سال 1385 در مرحله دانش آموختگی قرار داشتند، به روش طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه PREQ (Postgradute Research Experience Questionnaire) جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میزان رضایت مندی دانشکده های پزشکی 3.08±1.01، داروسازی 3.37±0.85 و دندان پزشکی 3.6±0.85 بود و از نظر میزان رضایت از سرپرستی پایان نامه، بین سه دانشکده تفاوت معنی داری مشاهده شد. «دریافت راهنمایی مفید در خصوص ادبیات تحقیق» کم ترین میزان رضایت آزمودنی ها بود. بین رضایت مندی دانشجویان از نحوه سرپرستی پایان نامه و متغیرهای سن و نمره پایان نامه رابطه معنی داری مشاهده گردید. نتیجه گیری: لازم است به سرپرستی پایان نامه به عنوان یک موضوع علمی که نیازمند آموزش است، توجه شود و در خصوص نحوه راهنمایی در راستای ادبیات پژوهش و موضوع تحقیق، برنامه ریزی های ویژه اعمال گردد.

مقدمه: نقش داروسازان در مصرف صحیح داروهای گیاهی و ایجاد ایمنی دارویی انکارناپذیر است. این مطالعه، با هدف سنجش آگاهی، نگرش و عملکرد داروسازان شهر اصفهان در خصوص مصرف داروهای گیاهی صورت گرفت. روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، تعداد یک صد نفر از مجموع 350 نفر داروسازان شاغل به کار در داروخانه های شهر اصفهان در سال 1387 به روش تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های محقق ساخته دانش و نگرش آنان مورد سنجش قرار گرفت. عملکرد نمونه ها از طریق بیمارنما و با استفاده از سه سناریوی علمی بررسی شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و با بهره گیری از آزمون های آمار توصیفی و مجذور کای و آزمون همبستگی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: بیـن نمره آگـاهی داروسازان از خصوصیات داروهای گیاهی و تعداد سال های فراغت از تحصیـل آنها رابطـه‎ای معکوس و معنـی‎دار وجود داشت اما رابطه معنی‎داری بین شرکت در دوره های آموزش مداوم و نمره آگاهی داروسازان به دست نیامد. ضمناً آگاهی داروسازان مؤنث و مذکر اختلاف معنی‎داری را نشان نداد. محدوده امتیاز نگرش داروسازان 51 تا 107 و میانگین آن 88.85±13.44 بود. با توجه به میانگین 75 برای پرسشنامه مذکور، 91 درصد داروسازان نسبت به داروهای گیاهی نگرش مثبت داشتند. ارتباط بین نگرش و آگاهی داروسازان در زمینه داروهای گیاهی معنی دار نبود. عملکرد و آگاهی داروسازان همبستگی داشت ولی ارتباط معنی داری نداشت. بین نگرش داروسازان و عملکرد آنها ارتباط معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: توجه و بازنگری در اهداف و برنامه های آموزش کلاسیک داروسازی در خصوص ارایه خدمات دارویی گیاهی ضرورت دارد و تا آن زمان، لزوم توجه ویژه به این مساله در برنامه های آموزش مداوم داروسازان به نحو کاربردی و تغییر روش های سنتی آن ضروری است.

مقدمه: پراکندگی منابع نیازسنجی آموزشی از یک طرف، و وجود معایب و مزایای متفاوت برای هر یک از الگوها و فنون نیازسنجی از طرف دیگر، انتخاب یک روش مناسب، دقیق و معتبر نیازسنجی را مشکل نموده است. این مطالعه با هدف طراحی و تدوین یک راهنمای عملی در خصوص انتخاب الگو و فن نیازسنجی با توجه به منابع علمی، تجارب جهانی و امکانات کشوری صورت گرفت. روش ها: این مطالعه توصیفی در دو مرحله انجام شد: در مرحله اول، تهیه راهنمای کاربردی با جمع آوری مطالعات صورت گرفته در مورد مولفه های موثر با مرور مستندات چاپی و الکترونیک و بحث گروهی متمرکز، این مولفه ها تعیین و راهنمای کاربردی تدوین شد. در مرحله دوم، نظرات دبیران آموزش مداوم دانشگاه های علوم پزشکی در مورد راهنمای تهیه شده از طریق پرسشنامه کتبی انجام شد. اطلاعات در نرم افزار SPSS وارد و با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون t و مجذور کای، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در نهایت، راهنمای نهایی تهیه شده با استفاده از نظرات نمونه های پژوهش تکمیل گردید. نتایج: مولفه های موثر بر انتخاب الگوها و فنون نیازسنجی عبارت بودند از: سطح نیازسنجی، هدف نیازسنجی، گروه هدف (نوع، تعداد و پراکندگی)، نوع نیاز، تعریف نیاز، منابع (مالی و انسانی، زمان و...). راهنمای کاربردی نیازسنجی، با توجه به مولفه های پیش گفت، در هشت بخش و بطور گام به گام برای راهنمایی مجریان نیازسنجی طراحی گردید. در ارزشیابی راهنما از دید دبیران آموزش مداوم، 87.5 درصد پاسخ دهندگان محتوای کلی راهنما را شفاف و روشن و 87.2 درصد آن را کاربردی ارزیابی کردند. پنجاه درصد پاسخ دهندگان، مطالعه راهنما را برای بهره برداری، کافی، و بقیه آموزش راهنما را در یک جلسه حضوری، ضروری دانستند. نتیجه گیری: با توجه به نظرات ارایه شده، می توان از راهنمای تدوین شده در نیازسنجی آموزش مداوم بهره جست. این بهره گیری و استفاده، نیاز به آموزش استفاده کنندگان در زمینه محتویات راهنما دارد.

مقدمه: افزایش دانش آموختگان رشته های علوم پزشکی، یکی از مسایل مشکل آفرین در جامعه محسوب می گردد، بطوری که نگرانی در مورد رشته تحصیلی و آینده شغلی در میان این دانشجویان دیده می شود. این مطالعه با هدف تعیین نگرش دانشجویان بهداشت محیط نسبت به رشته تحصیلی و آینده شغلی خود در دانشگاه علوم پزشکی همدان اجرا گردید. روش ها: در این تحقیق توصیفی- مقطعی، کلیه دانشجویان دوره روزانه شاغل به تحصیل در رشته بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی همدان در نیم سال اول سال تحصیلی 88-1387 در سه مقطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد با روش سرشماری وارد مطالعه شدند (N=115). روش گردآوری داده ها، استفاده از پرسشنامه دانشگاه مینه سوتای آمریکا، حاوی 20 سوال با مقیاس طیف لیکرت بود و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری t-test مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: از 96 پرسشنامه، میانگین و انحراف معیار نمره نگرش دانشجویان مورد مطالعه نسبت به آینده شغلی خود به ترتیب 56.6 و 11.2 به دست آمد که با در نظر گرفتن نمره 60 به عنوان میانگین نمره آزمون، نمره به دست آمده کمتر از نمره قابل قبول است. نتیجه گیری: میانگین نمرات نگرش افراد مورد مطالعه نسبت به آینده شغلی خود پایین تر از حد قابل قبول است که نشانگر فقدان نگرش مطلوب نسبت به آینده شغلی در بین دانشجویان می باشد در حالی که اکثر دانشجویان نگرش قابل قبولی نسبت به رشته تحصیلی خود داشتند. تعدیل ظرفیت پذیرش دانشجویان، توزیع مناسب نیروی انسانی، آشنایی کامل تر دانش آموزان با رشته های تحصیلی دانشگاهی قبل از شرکت در آزمون سراسری و حمایت های مالی از دانشجویان می تواند در بهبود نگرش آنها مفید واقع شود.

مقدمه: با وجود خطرات ناشی از رادیوگرافی های مکرر، نظارت بر تکرار رادیوگرافی های دندانی می تواند بخشی از برنامه حفاظت در برابر اشعه باشد. هدف از این مطالعه، بررسی علل تکرار رادیوگرافی های پری اپیکال در بخش رادیولوژی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی یزد و تاثیر آموزش بر تکرار آنها بود. روش ها: این مطالعه به روش نیمه تجربی انجام شد. پس از مراجعه بیمار به بخش رادیولوژی دهان، رادیوگرافی انجام شده توسط دانشجویان که دارای خطا بود، در محلی جمع آوری و فیلم مجدد برای تکرار به دانشجو تحویل گردید. از بین نگاره های دارای خطا در میان ترم، تعداد 300 نگاره به صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت و 15 مورد انواع خطاهای تکنیکی و 13 مورد خطای ظهور و ثبوت فیلم ها بطور جداگانه در جدول ثبت شد. در میان ترم در مورد علل خطاهای ایجاد گردیده و روش برطرف کردن آن با حضور در اتاق رادیوگرافی و تاریکخانه آموزش کامل به دانشجویان داده شد. مجددا این روش در پایان ترم تکرار و تعداد 160 نگاره دارای خطا جمع آوری و در جدول های قبلی یادداشت شد. برای بررسی از آزمون های آماری t، Z، مجذور کای، دقیق فیشر استفاده گردید. نتایج: قبل از مداخله، کل خطای دیده شده در 300 نگاره منتخب، 577 مورد و میانگین خطا در هر فیلم 1.92 بود. بعد از مداخله، فقط 350 عدد فیلم تکرار شد که از 160 نمونه انتخابی، 169 خطا ثبت شد که میانگین خطا در هر فیلم (1.05) و تفاوت آنها معنی دار بود. مداخله آموزشی انجام شده، نسبت نگاره های معیوب را بیش از 60 درصد کاهش داد. تعداد تکرار هر خطا قبل و پس از مداخله نیز با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: آموزش عملی و به موقع، سبب کاهش خطا در تکرار رادیوگرافی شد هر چند دانشجویان قبلا در کلاس های تئوری آموزش گرفته بودند. علل تکرار فیلم های رادیوگرافی باید دقیقا بررسی و آموزش های مداوم به دانشجویان داده شود تا از انجام رادیوگرافی های غیر ضروری، میزان تابش اشعه، صرف وقت و هزینه و نارضایتی بیماران کاسته گردد.

مقدمه: استفاده از آزمون خوب پیشرفت تحصیلی، مستلزم در نظر گرفتن تمامی هدف های آموزشی و همه محتوای برنامه درسی است. در این تحقیق، با توجه به اهمیت دروس تخصصی نظری مامایی، محققین به ارزیابی نحوه ارزشیابی و بررسی سوالات آزمون های ارزشیابی از نظر سطح سوالات و تطابق آن با اهداف آموزشی پرداخته اند. روش ها: این تحقیق توصیفی به شکل مقطعی بر روی ارزشیابی های هجده درس تخصصی نظری مامایی طی دو نیم سال تحصیلی 86-1385 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بود. متغیرهای مورد بررسی شامل ابزارهای ارزشیابی، توزیع نوع سوالات، سطح سوالات امتحان و سطح عنوان شده در طرح درس (بر اساس طبقه بندی بلوم) و ضریب دشواری و شاخص تمیز سوالات، تعداد سوالات مناسب و تعداد سوالات امتحان برای هر محتوای درسی بود. نتایج: در پنج درس (27.78 درصد) امتحان میان ترم برگزار شده بود. هفتاد و یک درصد سوالات در سطح یک طبقه بندی بلوم قرار داشت. بین سطح سوالات امتحانات میان ترم و پایان ترم با سطح اهداف آموزشی ارتباط معنی داری وجود داشت. فراوانی نسبی سوالات آسان در امتحانات پایان ترم 52.35 درصد بود و 44.27 درصد سوالات دارای ضریب تمیز مناسب بودند. بین تعداد سوالات به ازای هر محتوای آموزشی در امتحان با برآورد تعداد سوالات مناسب برای هر محتوای آموزشی، همبستگی معنی دار بود. نتیجه گیری: اکثر ارزشیابی های انجام شده دروس تخصصی نظری مامایی از نوع تراکمی و سوالات عمدتا آسان و نسبت سوالات با تمیز کم و نامناسب نیز بیش از حد مورد انتظار است. سوالات چند گزینه ای، معمول ترین ابزار اندازه گیری در ارزشیابی دروس نظری تخصصی مامایی است که با کاهش سطح سوالات از سطوح مورد انتظار همراه شده است.

مقدمه: مستندسازی پرونده پزشکی یک نیاز مهم قانونی و حرفه ای برای کلیه متخصصین در امور بهداشت و درمان، و تضمین کلیه مراقبت های حیاتی ارایه شده به بیمار است. هدف این مطالعه، تعیین عوامل موثر بر کیفیت مستندسازی از دیدگاه مدیران و پزشکان دانشگاه علوم پزشکی کاشان و ارایه راهکار از دیدگاه آنها است. روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی در سال 1387 به روش سرشماری بر روی کلیه مدیران و پزشکان شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کاشان (300 نفر) انجام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای محقق ساخته، شامل سوالاتی درباره تاثیر عوامل آگاهی و نگرش، رویه ها و استانداردها و پیگیری و نظارت بر کیفیت مستندسازی بود که پس از سنجش پایایی و روایی توسط جامعه پژوهش تکمیل گردید. سپس داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و تحلیلی با کمک نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج: در زمینه عوامل موثر بر کیفیت مستندسازی، به ترتیب عوامل آگاهی و نگرش بیشترین میانگین امتیازات (94.3) و بعد از آن عوامل پیگیری و نظارت (90.1) و نهایتا عوامل رویه ها و استانداردها امتیاز 88.5 را گرفت. در زمینه راهکارهای ارایه شده، راهکارهای پیشنهادی در زمینه پیگیری و نظارت، بیشترین تاثیر (90.6) و راهکارهای مربوط به رویه ها و استانداردها، کمترین تاثیر را داشت. تفاوت بین دیدگاه گروه های مختلف مورد پژوهش معنادار بود. نتیجه گیری: از بین عوامل موثر بر کیفیت مستندسازی، عامل آگاهی و نگرش بیشترین تاثیر را بر افزایش کیفیت مستندات دارد، بنابراین، باید اقداماتی در راستای برگزاری دوره های آموزشی برای کادر درمانی برای آموزش مستندسازی و تاکید بر عوامل تشویقی و تنبیهی و ارزیابی مستندسازان بر اساس مستنداتشان و مکانیزه نمودن ثبت اطلاعات بهداشتی صورت گیرد.

مقدمه: پرستاران باید از مخاطرات ساکشن لوله درون تراشه، آگاه بوده و در این زمینه آموزش مداوم داشته باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آموزش اصول ساکشن لوله درون تراشه بر دانش و عملکرد کارکنان پرستاری بخش های مراقبت ویژه نوزادان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1385 انجام گردید. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 50 نفر از پرستاران بخش های مراقبت ویژه نوزادان شرکت داشتند. ابتدا دانش و عملکرد آنها در ساکشن لوله درون تراشه نوزادان به وسیله ابزار آزمون و فهرست بازبینی بررسی شد. سپس گروه های تجربی و شاهد با تخصیص تصادفی سیستماتیک مشخص، و آموزش اصول ساکشن به گروه تجربی و آموزش پیشگیری از عفونت به گروه شاهد ارایه گردید. دو روز و دو ماه پس از آموزش، مجددا دانش و عملکرد گروه ها بررسی شد. نتایج توسط آزمون های مجذور کای، من - ویتنی و ویلکاکسون در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: میانگین دانش و عملکرد گروه تجربی به ترتیب دو روز و دو ماه بعد از آموزش از 16.56 به 28.48 و 27.4 و از 20.6 به 39.14 و 38.34 رسید. در گروه شاهد نیز، این میانگین ها از 16.6 به 16.88 و 18.6 و از 20.44 به 22.94 و 25.48 رسید. نتیجه گیری: آموزش اصول ساکشن لوله درون تراشه، سطح دانش و عملکرد پرستاران را ارتقا می دهد. آموزش مستمر در این زمینه، به دلیل کاهش تاثیر آن با گذشت زمان، ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: با روش های آموزش سنتی، اهداف یادگیری مربوط به قوانین و مقررات حرفه ای تامین نمی شود. هدف این مطالعه ارایه شیوه جدید آموزشی پرستاران، برای قوانین و مقررات حرفه ای و مقایسه تاثیر این روش بر آگاهی پرستاران بود. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 150 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر ساری و قائم شهر بطور تصادفی انتخاب و با همسانی تحصیلات و سمت، در سه گروه 50 نفری قرار گرفتند. برای گروه اول (تجربی)، تلفیق دو شیوه کتابچه آموزشی و سخنرانی، گروه دوم (تجربی) فقط شیوه کتابچه آموزشی بکار گرفته شد و در گروه سوم (شاهد) هیچ مداخله ای صورت نگرفت. برای هر سه گروه قبل از ورود به پژوهش، پیش آزمون و بعد از سه هفته پس آزمون انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده گردید و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: در گروه اول (تجربی) تفاوت میانگین نمرات قبل و بعد از آموزش معنی دار بود. فرضیه متفاوت بودن میانگین آگاهی در دو گروه تجربی و یک گروه شاهد (بعد از مداخله) تایید شد. تفاوت میانگین نمرات بین گروه های (1 و 2) و (1 و 3) تایید گردید. بین سن و سابقه کار و نمرات کسب شده در گروه ها بعد از مداخله رابطه معنی دار آماری دیده شد. نتیجه گیری: با توجه به افزایش بیشتر میانگین نمرات بعد از آموزش در گروه اول (تجربی)، بهتر است در دوره های بازآموزی برای آموزش پرستاران در زمینه قوانین و مقررات حرفه ای، از شیوه توام (سخنرانی، کتابچه آموزشی) استفاده شود.

مقدمه: دانشجویان پزشکی نگرش های حرفه ای خود را در طول دوره تحصیل، بویژه در بخش های بالینی، به مرور کسب می کنند که رفتارهای آینده آنان را عمیقا تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه به منظور پاسخ به سوال محوری «دانشجویان پزشکی و اساتید چه تجاربی از فراگیری حرفه ای گری در آموزش بالینی دارند؟» انجام شده است. روش ها: در یک مطالعه کیفی با نمونه گیری هدفمند، 10 نفر استاد و 10 نفر کارورز بخش های داخلی و جراحی انتخاب و مورد مصاحبه نیمه ساختاردار قرار گرفتند. تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوای موضوعی بر اساس رویکرد کریپندورف، شامل گردآوری داده ها، تقلیل داده ها، استنباط و تحلیل انجام گرفت. برای تایید دقت و صحت داده ها از شیوه های پرسش از همکار و چک اعضا استفاده گردید. نتایج: مشارکت کنندگان در این مطالعه، پنج تم «تبادل اطلاعات» شامل برقراری ارتباط با بیمار و همکار، و اطلاع رسانی به بیمار، «پاسخ گویی به کرامت انسانی» شامل رعایت حقوق بیمار، و احترام به دیگران، «مهربانی» شامل محبت و دلسوزی، و ایثار، «جلب اعتماد» شامل صداقت و رازداری، و اطمینان به پزشک، و «پاسخ گویی حرفه ای» شامل مسوولیت پذیری، و پذیرش خطا را به عنوان آموخته های حرفه ای گری در آموزش بالینی مطرح نمودند. نتیجه گیری: تجارب مثبت و منفی در آموخته های حرفه ای گری نشان دهنده نقش برنامه درسی پنهان در آموزش بالینی است. تجارب منفی می تواند موجب بروز رفتارهای غیر حرفه ای و غیر اخلاقی گشته و تاثیر آموزشی منفی بر شکل گیری رفتارهای حرفه ای داشته باشد. آشنایی بیشتر اساتید با حرفه ای گری، توجه به نقش برنامه درسی پنهان و الگوگیری فراگیران از هنجارها و طرز رفتارها، تلفیق ملاک های حرفه ای گری در فرم های ارزشیابی و نظارت سیستمیک بر عملکرد دانشجویان و اساتید در مورد حرفه ای گری به منظور اصلاح وضعیت پیشنهاد می شود.