مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل
سال:1386 | دوره:7 | شماره:2 (پیاپی 24) |تعداد مقالات:19

بیماری کیکوچی یک بیماری التهابی خوش خیم و خود محدود شونده است که اولین بار در ژاپن گزارش گردید. ابتلا به بیماری بطور شایع تر در زنان و در دهه سوم زندگی و معمولا بصورت آدنوپاتی منفرد و پایدار گردنی بروز می کند. عود در 3% موارد رخ می دهد. اهمیت آن به لحاظ احتمال اشتباه تشخیصی با لنفوم های بدخیم با نکروز وسیع می باشد. مورد معرفی شده یک خانم 22 ساله است که با راش های جلدی، آدنوپاتی های متعدد از یک ماه قبل مراجعه و در آزمایشات انجام گرفته لوکوسیتوز متوسط با حضور لنفوسیت های آتی پیک در اسمیر خون محیطی مشاهده گردید. سرعت رسوب گلبولی بطور متوسط افزایش یافته بود. در نهایت پس از بیوپسی غدد لنفاوی گردن، تشخیص بیماری کیکوچی مسجل گردید.

زمینه و هدف: میزان بالایی از وزن کم هنگام تولد (Low Brith Weight) در کشورهای در حال توسعه روی می دهد و اسهال و عفونت های تنفسی دو عامل مهم مرگ و میر و ابتلا در نوزادان است. این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر روی بر ابتلا و رشد کودکان LBW در اولین شش ماه زندگی طراحی و اجرا گردید.روش کار: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی شده به روش دوسوکور بود. نوزادان LBW 5 میلی گرم روزانه بمدت شش ماه روی یا دارونما در کلیه دریافت نمودند. فرم های مخصوص توسط متخصص اطفال یا پزشک عمومی همکار طرح در طول دوره مطالعه تکمیل شد. شاخص های تن سنجی در هفته ، 4، 20، 16، 12، 8 و 24 از طریق ویزیت خانگی توسط پرسشگران آموزش دیده اندازه گیری شد.یافته ها: مشخصات تن سنجی دو گروه دریافت کننده روی یا دارونما مشابه بودند. میانگین افزایش وزن در گروه روی بطور معنی داری بالاتر از گروه دارونما بود (p=0.036). همچنین میانگین افزایش قد و دور سر نیز بالاتر بود (p=0.001, p=0.04). میانگین اپیزودهای عفونت های تنفسی فوقانی در گروه روی کمتر از گروه دارونما بود. (میانگین وقوع در گروه روی 1.7 و در گروه دارونما 3 بود) و از تفاوت معنی داری از نظر آماری داشت (p=0.005). وقوع عفونت های حاد تنفسی تحتانی در 8 مورد گروه دارونما و 5 مورد گروه روی دیده شد اما معنی دار نبود. وقوع اسهال هم فقط در گروه دارونما مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه دریافت روی در شش ماه اول زندگی در کودکان با وزن کم هنگام تولد منجر به رشد بهتر و ابتلا کمتری به عفونت های حاد تنفسی و اسهال می گردد.

زمینه و هدف: سندرم (Mitral Valve Prolapse) MVP از ناهنجاری های شایع دریچه های قلبی است که از تغییرات پاتولوژیک قسمت های مختلف دریچه میترال منشا می گیرد. MVP ممکن است موجب تغییرات (Electro Cardio Gram) ECG در بعضی افراد گردد این تغییرات به صورت تغییرات موج T در لیدهای تحتانی، انواع آریتمی های بطنی و دهلیزی و غیره ظهور می کند که در تشخیص افتراقی با ایسکمی میوکارد مطرح می شود.روش کار: این مطالعه بصورت Analytical Study (Case- Control) می باشد که در 50 فرد مبتلا به MVP و زیر 30 سال که به مطب های خصوصی و درمانگاه تخصصی قلب و عروق بیمارستان بوعلی اردبیل مراجعه کرده بودند انجام شد و اطلاعات حاصل با 50 نفر فرد سالم از نظر قلبی (گروه شاهد) که با گروه اصلی از نظر سن و جنس همسان سازی شده بودند، مقایسه گردید. تشخیص MVP بر اساس علایم بالینی و اکوکاردیوگرافی بود. بعد از تشخیص MVP از بیماران و نیز گروه شاهد ECG گرفته شد و در نهایت اطلاعات با برنامه آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: گروه مورد شامل 60% (30 نفر) زن، 40% (20 نفر) مرد بودند و بیشترین توزیع سنی در محدوده 25-21 سال قرار داشت. در افراد مبتلا به MVP ارتباطی بین جنسیت با تغییرات ECG وجود نداشت. آزمون کای اسکوئر، تغییرات ECG در گروه مورد به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش داشت (P=0.013).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد تغییرات نوار قلب در پرولاپس میترال بطور چشمگیر بالاتر است و افزایش تغییرات نواری عمدتا در مردان دارای پرولاپس میترال بود. از آنجا که تغییرات ECG در پرولاپس میترال در تشخیص افتراقی با (Ischemic Heart Disease) IHD قرار می گیرد. لذا پیشنهاد می شود که مبتلایان به MVP بخصوص مردها نمونه ای از نوار قلب خود را برای استفاده های بعدی حفظ نماید.

مقدمه: ایجاد گونه های مقاوم پروپیونه باکتریوم آکنه از مشکلات فزاینده درمان آکنه است. آزالئیک اسید به دلیل عدم ایجاد مقاومت باکتریایی، درمان جایگزین مناسبی در درمان موضعی آکنه می باشد. هدف این مطالعه بررسی پاسخ به درمان و عوارض جانبی آزالئیک اسید و مقایسه آن با کلیندامایسین موضعی در درمان آکنه می باشد.روش کار: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 100 بیمار مبتلا به آکنه خفیف ایجاد شد. بیماران به 2 گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت درمان موضعی با کرم آزالئیک اسید 20% و گروه دوم تحت درمان باژل کلیندامایسین 1%، روزی 2 بار به مدت 4 هفته قرار گرفتند.یافته ها: هر دو دارو کاهش معنی داری در ضایعات التهابی و همچنین ضایعات غیر التهابی (در گروه دوم (P=0.033 ایجاد کردند. در مقایسه میانگین کاهش ضایعات التهابی و غیر التهابی در دو گروه، تفاوت ملاحظه ای وجود نداشت. (در بررسی میانگین کاهش، پاپول و پوستول P=0.864 و در بررسی میانگین کاهش کومدون (P=0.239 بوده است. بنابراین دو دارو اثری معادل هم داشتند. در مقایسه عوارض ایجاد شده، میزان بروز اریتم به دنبال مصرف آزالئیک اسید به طور معنی داری بالاتر بوده (P=0.031) و خشکی پوست در پی مصرف کلیندامایسین به طور معنی داری بیشتر دیده شد.نتیجه گیری: کرم آزالئیک اسید 20% به اندازه ژل کلیندامایسین 1% در درمان آکنه خفیف موثر می باشد.

زمینه و هدف: پر فشاری خون بیماری شایع و با عوارض بالاست که متاسفانه وضعیت درمانی آن در کلیه جوامع از جمله جامعه ما از شرایط مطلوبی برخوردار نیست. هدف از این مطالعه بررسی رژیم درمانی داده شده و سطوح کنترل فشار خون در بیماران مراجعه کننده به علت پر فشاری خون به اورژانس و درمانگاه سرپایی بیمارستان بوعلی می باشد.روش کار: این مطالعه بر روی 200 بیمار مراجعه کننده به اورژانس و درمانگاه سرپایی بیمارستان بوعلی بین سال های 83-1382 به علت فشار خون بالا انجام شد. در این مطالعه فشار خون، سن، جنس، وضعیت درمانی شامل مصرف یا عدم مصرف دارو، نوع و تعداد داروهای مصرفی بیماران بررسی و نتایج توسط آمار توصیفی تحلیل شد.یافته ها: از 200 بیمار مراجعه کننده 1% دارو مصرف نمی کردند. 59.5% یک دارو و 39.5% دو دارو یا بیشتر مصرف می کردند. 33.5% بیماران آتنولول و 11% بیماران تنها انالاپریل مصرف می کردند. بیشترین میزان مصرف ترکیب دارویی بتا بلوکر + (Angiotensin Converting Enzyme Inhibitor) ACEI و کمترین آن مربوط به ترکیبی از مدر و بلوک کننده کانال های کلسیمی بوده است. همه بیماران مصرف کننده مدر در حین مراجعه در مرحله پره هیپرتانسیون قرار داشتند در حالیکه اغلب بیماران تحت درمان با (Calcium Chanel Blocker) CCB با مرحله دو فشار خون مراجعه کردند در بیماران تحت درمان با ترکیب دارویی مدر و CCB شدت کمتری از مقادیر فشارخون (100% در مرحله پره هیپرتانسیون) در مقایسه با مصرف کنندگان ACEI و CCB یا ACEI و مدر وجود داشت (57% در مرحله دو).نتیجه گیری: در این مطالعه درمان ترکیبی مدر و CCB بهترین نتیجه درمانی در کنترل فشار خون را داشت.

زمینه و مقدمه: استفاده از اماکن عمومی مثل استخرها و سوناها از جمله راههای سرایت عفونت های قارچی سطحی و جلدی در انسان به شمار میروند. لذا بررسی و مطالعه عوامل قارچی فرصت طلب و پاتوژن مستقر در این اماکن می تواند کمک بسیار موثری در جهت رفع آلودگی با کاهش میزان آن و در نتیجه پیشگیری از بروز عفونت های احتمالی باشد.روش کار: این مطالعه از نوع بررسی مقطعی بود که در تابستان سال 1384 بمدت 3 ماه 11 استخر آب گرم شهر توریستی سرعین از نظر فلور قارچی درماتوفیتی و ساپروفیتی مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه برداری از استخرها و سوناها به طور تصادفی در ساعت های مختلف از شبانه روز انجام گردید. در این بررسی جمعا 284 نمونه جمع آوری شد که از این تعداد 214 نمونه مربوط به محیط استخرها، جکوزی ها، وان ها، دوش ها و سوناها بودند که توسط موکت های استریل شده نمونه گیری شدند و 70 نمونه مربوط به آب استخرها، جکوزی ها، وان ها و دوش ها بودند که در لوله های آزمایش در پیچ دار استریل جمع آ وری گردیدند، نمونه ها به طور جداگانه بر روی محیطهای سابورودکستروز آگار، سابرورودکستروز آگار حاوی اولئیک اسید و سابورودکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید تلقیح و به روش استاندارد کشت و تشخیص داده شدند.یافته ها: در بررسی های انجام شده از مجموع 284 نمونه، 193 مورد از نظر رشد قارچی مثبت بودند که در این میان قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس با 44 پلیت (%22.79)، قارچ آسپرژیلویس فلدووس با 30 پلیت (%15.54)، قارچ آسپرژیلویس نایجر با 30 پلیت (%15.54) و قارچ پنی سیلیوم با 28 مثبت (%14.50) به ترتیب بالاترین میزان فراوانی را در میان قارچ های جدا شده داشتند از طرف دیگر قارچ های اولوکلاددیوم، سپدونیوم، آکرمونیوم، پسیلوماسیس، استمفیلیوم و استرپتوماسیس هر کدام با یک پلیت مثبت به میزان 0.51% کمترین میزان فراوانی را داشتند. در این بررسی هیچگونه قارچ درماتوفیتی از نمونه های موکت و آب جدا نگردید. همچنین هیچگونه قارچ پاتوژن دیمورفیک حقیقی جدا نشد.نتیجه گیری: عدم وجود قارچ های بیماریزای درماتوفیتی و قارچ های مسبب بیماری های قارچی سطحی و جلدی بیانگر این موضوع است که آموزش کارگران، شستشو و ضد عفونی مداوم استخرها و رعایت موازین بهداشتی کمک موثری در کاهش آلودگی داشته و از طرف دیگر خود آب گرم معدنی هم می تواند به عنوان یک عامل ممانعت کننده از رشد قارچهای بیماریزا مطرح باشد.

زمینه و مقدمه: سپتی سمی یکی از عفونت های خطیر دوره نوزادی است که عوامل میکروبی ایجاد کننده آن از نظر جغرافیایی متفاوت می باشند. شیوع سپتی سمی در کشورهای در حال توسعه چندین برابر کشورهای پیشرفته گزارش می شود و یکی از عوامل مهم مرگ و میر دوره نوزادی است. این مطالعه جهت تعیین عوامل میکروبی ایجاد کننده سپتی سمی نوزادان، میزان مرگ و میر و الگوی مقاومت دارویی انجام گردید.روش کار: این مطالعه به صورت گذشته نگر و مقطعی در مدت سه سال بر روی کشت خون 210 نوزاد بستری در مرکز پزشکی کودکان تبریز انجام گرفت. اطلاعات دموگرافیک، علایم بالینی، انواع باکتری های جدا شده در کشت خون و الگوی مقاومت دارویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی نوزادان 8±2 روز که 60% آن ها پسر و بقیه دختر بودند. در میان 12 نوع باکتری جدا شده استافیلوکوک کواکولاز منفی شایع ترین بود. 68.6% باکتری های جدا شده گرم مثبت بودند. 31.4% موارد باکتری ها گرم منفی، که در این گروه کلبسیلا پنومونیه با بیشترین شیوع قرار داشت. 22.9% نوزادان فوت شدند که 9% آن ها وزن کم تر از 1500 گرم داشتند. در میان هشت نوع آنتی بیوتیکی که به روش دیسک دیفیوژن برای انجام آنتی بیوگرام استفاده شد آمپی سیلین بیشترین (97.4%) و انکومایسین کمترین (6.7%) مقاومت را نشان دادند.نتیجه گیری: این بررسی بیشترین مقاومت دارویی را به آمپی سیلین و در درجه دوم جنتامایسین و کم ترین آن را به وانکومایسین نشان داد.

زمینه و مقدمه: تنگی آترواسکلروتیک قلمرو شریان کاروتید و شاخه های آن شایع ترین علت سکته مغزی می باشد. فراوانی نسبی بسیاری از تنگی شریان های داخل جمجمه ای در نژادهای آفریقایی و خاور دور در مطالعات قبلی گزارش شده است.روش کار: این مطالعه بصورت دو مرکزی و آینده نگر در 304 بیمار سالمند بستری در بیمارستان مکنزی کانادا مبتلا به سکته مغزی در قلمرو کاروتید و سپس همان تعداد بیمار سالمند با نسبت جنسی مشابه بستری در بیمارستان ولیعصر بیرجند در سال های 84-1383 انجام شد. تشخیص سکته مغزی در قلمرو کاروتید در دو مرکز توسط نورولوژیست، عروقی بود. در تمامی بیماران داپلر کاروتید و ترانس کرانیال به روش استاندارد توسط یک نفر نورولوژیست انجام گرفت. توپوگرافی تنگی آترواسکلروتیک قلمرو کاروتید دو طرف در بیماران بررسی شد. تست دقیق فیشر برای تحلیل آماری بکار رفته و (p<0.05) معنی دار تلقی شد.یافته ها: در گروه بیماران ایرانی 71 نفر (23.3%) و در گروه بیماران آمریکای شمالی 83 نفر (27.3%) تنگی شریان کاروتید داخلی در ناحیه گردن را داشتند که تفاوت فراوانی نسبی آن معنی دار نمی باشد p=0.3, df=1, OR=0.81, %95 CI (0.56-1.17). تنگی شدید بیشتر یا مساوی 70% در 14 بیمار ایرانی (4.6%) و 23 بیمار آمریکای شمالی (7.5%) یافت شد که تفاوت توزیع فراوانی آن معنی دار نیست p=0.17, df=1, OR=0.59, %95 CI (0.3-1.77). در گروه بیماران ایرانی 14 نفر (4.6%) و در گروه بیماران آمریکای شمالی نیز 5 نفر (1.6%) تنگی شاخه های داخل جمجمه ای قلمرو عروقی کاروتید را داشتند که تفاوت آن معنی دار است p=0.038, df=1, OR=2.9, %95 CI (1-8.1). تنگی توام شاخه های داخل و خارج جمجمه ای قلمرو کاروتید نیز در دو بیمار ایرانی و 1 بیمار آمریکای شمالی مشاهده شد.نتیجه گیری: تنگی آترواسکلروتیک قلمرو داخل جمجمه ای شریان کاروتید در افراد ایرانی فراوانی بیشتری از ساکنان آمریکای شمالی دارد.

زمینه و مقدمه: اولیگوهیدرآمنیوس اختلالی است که با پیامدهای ناگواری برای جنین همراه است که معمولا منجر به ختم حاملگی قبل از ترم و تولد نوزاد پره ترم می گردد. مهمترین اقدام برای این بیماران افزایش طول دوره بارداری و جلوگیری از تولد نوزاد پره ترم می باشد که در این مطالعه تاثیر مایع درمانی خوراکی و وریدی در افزایش طول مدت بارداری در بیماران اولیگوهیدروآمنیوس بررسی شده است.روش کار: در این پژوهش جمعیت مورد مطالعه دو گروه مورد و شاهد 30 نفره از زنانی بودند که طی مراجعه به بیمارستان بر اساس سونوگرافی انجام یافته، تشخیص اولیگوهیدرآمنیوس برای آنان مطرح شد. سپس بیماران بصورت کاملا تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. به گروه مورد روزانه 4-3 لیتر سرم نرمال سالین به مدت یک هفته و سپس مایع خوراکی تا زمان ختم حاملگی داده شده، در هر دو گروه در صورتیکه ادامه حاملگی مقدور نبود ختم حاملگی داده می شد. جمع آوری اطلاعات از طریق شرح حال، معاینه فیزیکی و تکمیل پرسشنامه مربوطه و یافته های سونوگرافی صورت گرفته و جهت بررسی ارتباط بین یافته ها از آزمون کای اسکوئر و تی تست نرم افزار آماری SPSS استفاده گردیده است.یافته ها: میانگین سنی گروه مورد و شاهد به ترتیب 25 و 24 سال بود. میانگین سن حاملگی زمان تشخیص بیماری در گروه مورد 30.2 هفته و در گروه شاهد 31.8 هفته بود. میانگین سن ختم حاملگی در گروه مورد 34.6 و در گروه شاهد 34.2 هفته بود. میانگین افزایش طول مدت حاملگی در گروه مورد 3.86 هفته و در گروه شاهد 2.4 هفته بود که این اختلاف با توجه به p=0.013 معنی دار می باشد. بیشترین تاثیر در سن حاملگی 32-29 هفته مشاهده شد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه و با توجه به معنی دار بودن اختلاف افزایش طول مدت بارداری در گروه مورد و شاهد، هیدراتاسیون وریدی و خوراکی باعث افزایش طول مدت بارداری در بیماران مبتلا به اولگوهیدرآمنیوس می شود.

زمینه و هدف: شیوع گواتر در کودکان سنین مدرسه یک شاخص مهم برای اختلالات ناشی از کمبود ید در جامعه است و شیوع بیش از 5% آن نشانگر یک مشکل بهداشتی عمومی می باشد. در مناطق با IDD خفیف تا متوسط اندازه گیری حجم غده تیروئید بوسیله اولتراسونوگرافی به روش مشاهده و لمس ترجیح داده شده است. مطالعه حاضر، با توجه به اهمیت موضوع، کوهستانی بودن منطقه و عدم استفاده از این روش برای تعیین شیوع گواتر در استان آذربایجان شرقی طراحی شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، حجم غده تیروئید 230 دانش آموز پسر 15-12 ساله شهرستان تبریز توسط دستگاه اولتراسونوگرافی پرتابل اندازه گیری شد و همچنین غلظت ید ادرار نیز بوسیله روش (Sandell-kolthoff reaction) A تعیین شد.یافته ها: میانگین حجم غده تیروئید در افراد مورد بررسی 8.12±2.21 ml بود و شیوع گواتر با توجه به آخرین استانداردهای ارایه شده ایران و WHO/NHD بر حسب سن 51.7% و بر حسب سطح بدن 81.1% تعیین شد. نتایج نشان داد که میانه ید ادرار نمونه های مورد بررسی 15.2 mg/dl و شیوع کمبود ید 29.1% بود. رابطه معنی داری بین ید ادرار و حجم غده تیروئید مشاهده نشد.نتیجه گیری: حجم بالای غده تیروئید دانش آموزان شهرستان تبریز به احتمال زیاد به علت کمبود ید دریافتی در سال های اول زندگی این افراد است. نقش کمبود دریافت مواد غذایی غنی از ید، مصرف گواتروژن ها و اثر شرایط اقلیمی منطقه را بر حجم غده تیروئید در دانش آموزان تبریزی نباید نادیده گرفت. انجام مطالعات بیشتر جهت تعیین یک مرجع منطقه ای برای حجم غده تیروئید و اطمینان از مصرف نمک های یددار ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: کریپتوسپوریدیوم یک انگل تک یاخته ای کوکسیدیایی است. این انگل یکی از عوامل مهم مولد اسهال شدید، طولانی مدت و تهدید کننده زندگی در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی و همچنین یکی از عوامل عمده اسهال کودکان است. همه گیری هایی که بوسیله کریپتوسپوریدیوم بروز می کند معمولا از طریق آب آشامیدنی آلوده به اووسیت گونه های مختلف کریپتوسپوریدیوم صورت می پذیرد و آلودگی منابع آبی می تواند از طریق مدفوع حیوانات اهلی و وحشی مختلف که مخزن این انگل هستند (مخازن حیوانی)، و یا از طریق آلوده شدن با فاضلاب های انسانی (موارد انسانی) باشد.روش کار: در این تحقیق از 10 محل تعداد 200 نمونه آبی تهیه شد. نمونه ها با استفاده از کاغذهای 1.2 میکرونی فیلتر شدند و سپس با روش PCR نمونه های مثبت از نظر کریپتوسپوریدیوم مشخص شدند و سرانجام نمونه های مثبت با روش (Restriction Fragment Length Polymorphism) RFLP تعیین گونه شدند.یافته ها: از هشت نمونه آب که جواب Nested-PCR آنها مثبت شده بود پنج نمونه مربوط به کریپتوسپوریدیوم اندرسونی و دو نمونه مربوط به کریپتوسپوریدیوم پارووم ژنوتیپ گاوی و همچنین یکی از نمونه ها با کریپتوسپوریدیوم ژنوتیپ خوک (Cryptosproidium Pig genotype) همخوانی داشت.بحث: با توجه به اینکه کریپتوسپوریدیوم آندرسونی و کریپتوسپوریدیوم پارووم ژنوتیپ گاوی، از گونه های شایع در دام می باشند و کریپتوسپوریدیوم سوییس در حیوانات وحشی (گراز و خوک) دیده می شود، می توان نتیجه گرفت مخازن حیوانی در آلودگی آبهای سطحی منطقه نقش عمده دارند.

زمینه و هدف: لرز در عمل جراحی یک عارضه شایعی است که باعث اختلال در مانیتورینگ بیماران شده و با افزایش میزان مصرف اکسیژن می تواند تهدید کننده حیات مخصوصا در بیماران با ظرفیت قلبی- ریوی پایین باشد. این پژوهش جهت مقایسه اثر بخشی ترامادول و مپریدین در کنترل لرز در طول عمل جراحی انجام گردید.روش کار: تعداد 70 بیمار که تحت جراحی سزارین با بیحسی نخاعی در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در دو گروه 35 نفره، با دو داروی ترامادول و مپریدین تحت درمان قرار گرفته و فاصله زمان قطع لرزش بعد از تزریق دارو و عوارض دارو در دو گروه با هم مقایسه گردید.یافته ها: میانگین سنی زنان مورد مطالعه 27 سال بود که جوان ترین آنها 18 و مسن ترین آنها 39 ساله بود. متوسط فاصله زمانی قطع لرز، بعد از تزریق ترامادول 2:57 (دو دقیقه و 57 ثانیه)، کمتر از مپریدین 6:24 (شش دقیقه و 24 ثانیه) بود. فراوانی تهوع و استفراغ در گروه مپریدین بیشتر از ترامادول بود. میزان خارش و خواب آلودگی به دنبال مصرف دارو در بین دو گروه اختلاف قابل ملاحظه ای با هم نداشتند. تغییر تعداد تنفس، تعداد نبض و کاهش درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در مرحله بعد از تزریق مپریدین نسبت به مرحله قبل از تزریق دارو، تغییرات معنی داری را نشان نداد. تغییرات فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در دو گروه معنی دار نبود.نتیجه گیری: دردرمان لرز در عمل جراحی، ترامادول بخاطر قطع لرز سریع تر و عوارض کمتر مناسب تر از مپریدین می باشد.

زمینه و هدف: عقب ماندگی ذهنی نقایص شدید در کارکردهای شناختی، مهارتهای اجتماعی و رفتارهای سازشی است. حدود 1 تا 2 درصد از افراد جامعه به دلایل گوناگونی دچار عقب ماندگی ذهنی می شوند. هدف این تحقیق بررسی میزان شیوع عقب ماندگی ذهنی در شهر اردبیل و تعیین نقش عوامل محیطی و وراثتی در عقب ماندگی ذهنی بوده ست یعنی کدام یک از عوامل قبل از تولد، حین تولد، بعد از تولد و عوامل محیطی با عقب ماندگی ذهنی کودکان در گروه سنی 7 تا 11 سال مرتبط است.روش کار: به منظور دستیابی بر میزان شیوع عقب ماندگی ذهنی، نمونه تصادفی به حجم 500 خانوار انتخاب و با روش علی- مقایسه ای مورد بررسی قرار گرفته است همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها و برای بررسی میزان شیوع از درصد و فراوانی و از مقایسه نسبت در دو گروه مستقل استفاده شده است.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان شیوع عقب ماندگی ذهنی 3.6 درصد است که از میزان شیوع جهانی عقب ماندگی بالاتر است. همچنین نتایج بدست آمده از مقایسه دو گروه عادی و عقب مانده ذهنی نشان می دهد که ازدواج فامیلی، بیماری های تب، تشنج در زمان بعد از تولد، حوادث حین زایمان در گروه عقب مانده ذهنی بالاتر است. به علاوه نتایج نشان داد که سطح تحصیلات مادران کودکان عقب مانده ذهنی به طور معنی داری پایین تر از گروه عادی است و نیز عوامل محیطی در بین عوامل دیگر مهمترین عامل عقب ماندگی ذهنی کودکان در شهر اردبیل بوده است.نتیجه گیری: شیوع بالای عقب ماندگی ذهنی و نقش عوامل محیطی در عقب ماندگی ذهنی کودکان شهر اردبیل، مداخلات محیطی چون آموزش خانواده ها و افزایش سطح بهداشت جامعه را می طلبد.

زمینه و هدف: دانشگاه کانون عالی ترین پیشرفت های علمی در همه زمینه است که موجب اعتلای علم و دانش در جامعه می گردد. بررسی عوامل موثر بر کیفیت آموزش و پژوهش دانشکده های پزشکی از نظر دانشجویان و اساتید و دانشکده های پزشکی موجود می تواند راه گشایی برای برنامه ریزی های موثر و مفید برای افزایش کیفیت و کمیت وضعیت آموزش و پژوهش باشد.روش کار: این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی از اردیبهشت سال 1384 لغایت اردیبهشت سال 1385 در دو دانشکده پزشکی دولتی و آزاد واحد اردبیل انجام شد. جامعه آماری شامل کل دانشجویان رشته پزشکی، اعضای هیات علمی و کارکنان دانشکده های پزشکی آزاد و دولتی اردبیل بود. اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. در مجموع 308 نفر دانشجو، 44 نفر عضو هیات علمی پرسشنامه را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار کامپیوتری SPSS نسخه 11 آنالیز گردید. وضعیت آموزشی و پژوهشی، وضعیت تحصیلی و امکانات و تجهیزات آموزشی و فضای آموزشی دانشکده های مذکور با هم و همچنین با وضعیت مطلوب 80% مقایسه شدند.یافته ها: از دیدگاه هیات علمی وضعیت پژوهش و آموزش دو دانشکده با هم اختلاف آماری معنی دار نشان می دهد. اما از نظر دانشجویان این دو دانشکده این اختلاف معنی دار نبود. در مقایسه وضعیت پژوهشی این دو دانشکده با استاندارد مطلوب 80% دانشکده پزشکی دولتی اختلاف آماری معنی داری نشان داد. اما در دانشکده پزشکی آزاد این اختلاف معنی دار نبود. در مقایسه فضای آموزشی دو دانشکده با استاندارد حد مطلوب 80% در دانشکده پزشکی آزاد اختلاف معنی دار بود ولی در دانشکده پزشکی دولتی اختلاف معنی دار نبود.نتیجه گیری: از نظر آموزشی دانشکده پزشکی دولتی و از نظر پژوهشی دانشکده پزشکی آزاد در وضعیت مطلوب تری قرار داشت.