زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات محافظتی کروسین در برابر کبد چرب ناشی از رژیم غذایی پرچرب در مدل موش صحرایی می باشد.روش کار: بدین منظور، موش های صحرایی نر در گروه های آزمایشی متفاوت، توسط رژیم غذایی استاندارد به عنوان شاهد، رژیم غذایی پرچرب جهت ایجاد استئاتوز کبد و رژیم غذایی پرچرب به علاوه گاواژ کروسین در دوزهای مختلف (mg kg/day، 50 ,25، 100) جهت محافظت از کبد در برابر استئاتوز تیمار گردیدند و از لحاظ تغییرات پروفایل لیپیدی سرم، بیومارکرهای سرمی آسیب بافت کبد، فعالیت آنتی اکسیداتیوی کبد و تغییرات هیستوپاتولوژیک آن مورد مقایسه قرار گرفتند. سطوح سرمی پروفایل لیپیدی جهت ارزیابی اختلالات متابولیک، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز برای ارزیابی آسیب کبدی، آلکالین فسفاتاز و بیلی روبین برای ارزیابی عمکرد صفراوی کبد، و آلبومین برای سنجش عملکرد سوخت و ساز کبد، مالون دی آلدئید و گلوتاتیون احیا به منظور ارزیابی فعالیت رادیکال های آزاد کبد، فعالیت آنزیمهای گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دسموتاز و کاتالاز جهت تعیین وضعیت آنتی اکسیدانی کبد اندازه گیری گردیدند. مطالعه هیستوپاتولوژی کبد به منظور تائید یافته های بیوشیمیایی انجام پذیرفت.یافته ها: پس از 4 هفته تیمار، جیره پر چرب باعث بروز اثرات زیان آور متابولیکی شامل هیپرتری گلیسریدمی، هیپرکلسترولمی و اختلال عملکرد کبد شد. موش هایی که با جیره پرچرب تغذیه شده بودند، افزایش فعالیت آنزیم های هپاتوسیتی را در پلاسما و کاهش معنی دار فعالیت آنتی اکسیدان ها و افزایش میزان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی را در بافت کبد نشان دادند. تیمار با کروسین به طور معنی داری میزان افزایش یافته مارکرهای آسیب بافت کبد در سرم و مالون دی آلدئید بافت کبد را کاهش داد همچنین آنتی اکسیدان های کبد و لیپیدهای بیش از حد افزایش یافته سرم را به حالت طبیعی برگرداند. آسیب شناسی بافتی کبد تغییرات ایجاد شده توسط جیره پرچرب و اثرات محافظت از کبدی کروسین را مورد تائید قرار داد.نتیجه گیری: کروسین اثرات محافظتی خود را در استئاتوز کبد موش های صحرایی تغذیه شده با جیره پرچرب، احتمالا از طریق عملکرد آنتی اکسیدانی خود اعمال می دارد.