علوم کشاورزی ایران
سال:1384 | دوره:36 | شماره:3 |تعداد مقالات:25

به منظور تعیین جذابیت گونه های مختلف گیاهی برای زنبورعسل آزمایشی در مناطق مختلف جنوب غربی استان اصفهان تحت پوشش اقلیم نیمه استپی با استفاده از کلنیهای زنبورعسل معمولی (Apis mellifera L. ) انجام گرفت. جذابیت هر گونه گیاهی با آماربرداری از تعداد زنبور ملاقات کننده و مدت زمان استقرار روی هر گیاه در طول دوره گلدهی تعیین گردید. با انجام آنالیز آماری کلاستر کلیه گونه های گیاهی از نظر جذابیت در چهار گروه عالی، خوب، متوسط و ضعیف طبقه بندی گردیدند. نتایج نشان داد در گروه اول (گیاهان دارای جذابیت عالی) گونه هایی قرار گرفته اند که وجه مشترک آنها تعداد زنبور ملاقات کننده و میزان بالای زمان استقرار بوده و بترتیب با کاهش میانگین تعداد زنبور ملاقات کننده و زمان استقرار گروههای بعدی (گیاهان دارای جذابیت خوب، گیاهان دارای جذابیت متوسط و ضعیف) متمایز می گردند. از گیاهان دارای جذابیت عالی می توان به گونه های سنجد، گیلاس، اقاقیا، آلبالو، سیب، بادام، گلابی، خشخاش زرد، ورث بیابانی، اسپرس، انواع شقایق، یونجه زرد، آفتابگردان، انواع گون، سنبله ارغوانی، انواع گل راعی، آویشن، به، زول، شکرتیغال، خارشتر و … اشاره نمود. از گیاهان داری جذابیت خوب نیز می توان انواع یونجه، سریش، بعضی از گونه های گون، چای کوهی، موسیر، انواع گل گندم، جاز، قاصدک، انواع گاوزبان، انواع شبدر، جاشیر، کاسنی، انواع خاکشیر، انواع بارهنگ، پونه و … را نام برد. از گیاهان دارای جذابیت متوسط و ضعیف نیز می توان گونه های گوش بره زرد، انواع فرفیون ، زبان پس قفا، انواع مریم گلی، آلاله، انواع شنگ، گونه های گل گندم، کنگر خوراکی، هویج کوهی، بذرالبنچ، خیارک، زنبق، کلاه میرحسن، پیچک صحرایی، بومادران، کیسه کشیش، مرغ، سوزن چوپان، زردبید و … را نام برد.

محصول بادام علاوه بر دارا بودن ارزش غذایی بالا یکی از اقلام مهم صادراتی کشور می باشد. این امر زمینه ساز توجه ویژه به این محصول در سطح برنامه ریزی کشور بوده است، بنحوی که در برنامه دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، توسعه بادام کاری مرتبه نخست را در زیر بخش باغبانی به خود اختصاص داده و براساس برنامه ریزیهای بعمل آمده، در برنامه سوم نیز توسعه سطح زیرکشت بادام در رتبه اول قرار گرفته است. استان چهارمحال و بختیاری با دارا بودن شرایط طبیعی مناسب از جمله نه میلیارد مترمکعب آب خروجی درسال و 81000 هکتار زمین شیب دار مناسب برای بادام کاری، زمینه ای را فراهم نموده است که این منطقه یکی از قطبهای مهم توسعه کشت بادام باشد. در این مطالعه مزیت نسبی تولید بادام در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از شاخصهای منفعت خالص اجتماعی (NSP) ، نسبت هزینه منابع داخلی (DRC) و نسبت هزینه به منفعت اجتماعی (SCB) مورد بررسی قرارگرفته است. بر اساس نتایج بدست آمده، سود خالص اجتماعی یک هکتار بادامستان، هزینه منابع داخلی و نسبت هزینه به منفعت اجتماعی این فعالیت به ترتیب معادل 17960108 ریال، 26.4 و 29.4 درصد می باشد. نتیجه بدست آمده برای هرسه شاخص یادشده، گویای این مطلب است که تولید بادام در منطقه مورد مطالعه دارای مزیت نسبی می باشد.

به منظور بررسی اهمیت نسبی صفات زراعی، میزان تاثیر مستقیم و غیرمستقیم آنها بر عملکرد دانه و مطالعه اثر خشکی بروی این صفات، 26 ژنوتیپ تحت شرایط دیم و فاریاب، در سال زراعی 82-1381 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران کشت شدند. بیست ویک صفت مرفولوژیک و زراعی اندازه گیری شدند. بین ژنوتیپ های مورد مطالعه از نظر تمامی صفات مورد ارزیابی شده اختلاف معنی داری مشاهده شد. بر اثر خشکی تعداد روز تا رسیدگی، ارتفاع ساقه، طول پدانکل، تعداد برگ، عملکرد دانه در تک بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت کاهش یافت. ولی در مورد سایر صفات اثر خشکی معنی دار نبود (در نمودار پراکنش بارندگی و نیاز آبی گیاه مشخص است). همبستگی عملکرد دانه در تک بوته با ارتفاع ساقه، طول پدانکل، سنبلچه های کل، سنبلچه های بارور، تعداد برگ، بیوماس، وزن سنبله اصلی، وزن کل سنبله ها، متوسط تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد کاه و کلش و شاخص برداشت مثبت و معنی دار بود. رگرسیون چند متغیره خطی نشان داد که در شرایط فاریاب شش صفت: بیوماس، عملکرد کاه و کلش، شاخص برداشت، متوسط تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و تعداد روز تا گلدهی تقریبا 98.8 درصد از تغییرات موجود در عملکرد دانه در تک بوته را در این ارقام توجیه می نماید و در شرایط دیم پنج صفت: متوسط تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، بیوماس، عملکرد کاه و کلش و شاخص برداشت تقریبا 97.7 درصد از تغییرات موجود در عملکرد تک بوته را در این ارقام توجیه می نماید. نتایج تجزیه علیت در شرایط فاریاب نشان داد که اثر مستقیم بیوماس و شاخص برداشت برروی عملکرد دانه در تک بوته مثبت و بالا می باشد. اثر غیر مستقیم صفات بر روی یکدیگر خیلی کم بود و تنها اثر غیر مستقیم متوسط تعداد دانه در سنبله و عملکرد کاه و کلش مثبت و بالا بود. در شرایط دیم نیز بیوماس بیشترین اثر مستقیم را بر روی عملکرد دانه در تک بوته داشت و سایر صفات اثرشان بصورت مستقیم بروی عملکرد دانه در تک بوته ناچیز بود. اما بجز شاخص برداشت اثر غیرمستقیم دیگر صفات: متوسط تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد کاه و کلش بر عملکرد دانه در تک بوته از طریق بیوماس مثبت و بالا بود. نتایج حاصله از این تحقیق نشان داد که خصوصیاتی از قبیل عملکرد بیولوژیک (بیوماس)، متوسط تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد کاه و کلش و شاخص برداشت را می توان به عنوان شاخصهایی برای انتخاب ارقام با عملکرد بالا در شرایط دیم و فاریاب توصیه نمود. ولی ترتیب اثر این صفات در دو شرایط دیم و فاریاب شبیه هم نیست. نقش عملکرد بیولوژیک و عملکرد کاه و کلش در شرایط دیم کم رنگ تر می شود. (به این معنی است برای مثال ما نمی توانیم در شرایط دیم بوته های بزرگ با رشد رویشی زیاد داشته باشیم چون به دلیل تخلیه رطوبت در مرحله رشد زایشی با خشکی روبرو شده و عملکرد کاهش می یابد در صورتی که در شرایط آبی می توانیم با تولید بوته های بزرگ عملکرد را بالا ببریم).

تنوع صفات مورفولوژیکی، کمی، فنولوژیکی و همچنین مقایسه عملکرد و اجزای آن در دو طرح آگمنت جداگانه تحت دو شرایط آبیاری معمول و محدود، در 600 اکوتیپ ماش مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس صفات شاهد برای بررسی یکنواختی زمین آزمایش حاکی از اختلاف معنی دار بین بلوکها برای تعداد کمی از صفات تحت هر دو شرایط بود. در مقایسه ارقام شاهد در هر دو شرایط، ارقام پرتو و مهر هیچ گونه اختلاف معنی داری از لحاظ اکثر صفات با یکدیگر نداشتند، در حالیکه رقم گوهر اختلاف معنی داری را با شاهدهای دیگر نشان داد. مقایسه اکوتیپ های مورد بررسی با واریته های شاهد نشان داد که اکثر ارقام از لحاظ ارتفاع گیاه و تعداد گره در ساقه برتر از بهترین شاهد بودند، ولی از لحاظ دیگر صفات واریته های شاهد به طور کلی بهتر از کلیه اکوتیپ ها بودند. بررسی میزان تنوع فنوتیپی صفات نشان داد که عملکرد بوته و تعداد غلاف در بوته دارای بالاترین ضریب تنوع فنوتیپی (حدودا 43%)، صفت تعداد روز تا 90% رسیدگی و شاخص برداشت دارای پایینترین ضریب تنوع فنوتیپی (حدودا 5%) و کلیه صفات دیگر دارای ضریب تنوع فنوتیپی متوسطی (حدودا 15%) بودند. تجزیه خوشه ای ژنوتیپ ها در محیط بدون تنش 4 گروه و در محیط تنش 3 گروه عمده از شهرستانها را مشخص کرد. در محیط بدون تنش گروه چهارم و در محیط تنش گروه اول با کوتاه ترین دوره رشد و با شاخص برداشت و عملکرد اقتصادی بالا بهترین گروهها بودند.

اهمیت زعفران به عنوان یک محصول صادراتی با ارزش در اقتصاد کشور و همچنین اقتصاد جهانی، روز به روز آشکارتر می گردد. برای حفظ مقام ایران (به عنوان بزرگترین تولید کننده و صادرکننده زعفران) در بازارهای جهانی و توسعه بیشتر صادرات این محصول با ارزش، شناخت مسایل و مشکلات صادرات و عوامل موثر بر آن، می تواند گام مهمی در این راستا باشد. در تحقیق حاضر جهت نیل به این هدف، یک مدل اقتصادسنجی پویا از بازار صادراتی زعفران که رابطه همزمانی بین قیمت و مقدار صادراتی را نشان می دهد، معرفی شده است. مدل عرضه و تقاضای صادرات به روش سیستمی 3sLs و با استفاده از داده های سری زمانی طی دوره 79 – 1353 برآورد گردید. نتایج حاصل از برآورد تابع تقاضای صادرات، حاکی از با کشش بودن تابع، نسبت به قیمت صادراتی زعفران بود و ضریب کشش برابر -2.1 برآورد گردید. کشش درآمدی تقاضا نیز بزرگتر از واحد (1.2) برآورد گردید. همچنین نتایج نشان میدهند که تابع تقاضای صادرات نسبت به نرخ واقعی ارز بی کشش (-0.88) می باشد و در کل افزایش این متغیر تاثیر منفی بر حجم صادرات زعفران ایران می گذارد. تابع عرضه صادرات نیز نسبت به قیمت نسبی و تولید داخلی زعفران باکشش بوده و با افزایش قیمت صادراتی نسبت به قیمت داخلی و همچنین گسترش ظرفیت تولیدی زعفران، عرضه صادرات آن افزایش می یابد.

تغییرات وزن بدن، ویژگی های منی و باروری بیست (20) خروس 7 ماهه بارور از گله مرکز مطالعات مرغ بومی فارس، هر 15 روز یکبار، از پانزدهم اردیبهشت ماه 1380 تا پانزدهم آذر ماه 1380 بررسی شد. اسپرم گیری، با روش مالش شکمی انجام شد. در پایان آزمایش، خروس ها کشتار و وزن بیضه های آنها اندازه گیری شد. حجم منی، pH منی و میزان جنبایی اسپرم در پاییز بیشتر از تابستان و بهار بود (P<0.001). بیشترین میزان غلظت اسپرم در بهار و پاییز و کمترین آن در تابستان دیده شد (P< 0.001). تعداد کل اسپرم های زنده و بهنجار در پاییز افزایش یافت. میانگین وزن بدن، وزن بیضه ها، حجم منی، شمار اسپرم های زنده و بهنجار، و نیز میانگین درصد باروری و جوجه دهی تخم های مرغ هایی که با منی این خروس ها تلقیح شدند، در خروس های سنگین وزن (میانگین وزن اولیه برابر 2541 گرم) بیشتر از خروس های سبک وزن (میانگین وزن اولیه برابر 2085 گرم) وزن بود (P<0.05). نسبت وزن بیضه ها به وزن وزنده، تفاوت آماری معنی داری نشان نداد. وزن زنده، اثر معنی داری بر دیگر فراسنجه ها نداشت (P>0.05). بر پایه یافته های این آزمایش، بهترین زمان برای نسل گیری مرغ های بومی، فصل های خنک بوده و بهتر است خروس های سنگین تر برای تولید مثل بکار برده شوند.

بیاتی نان از جمله مسایلی است که از سالیان دراز توجه بسیاری از محققین را به خود معطوف داشته است و بدین منظور از روشهای مختلفی برای به تاخیر انداختن بیاتی استفاده شده است در این بررسی پروتئین آرد گندم یعنی گلوتن و نیز آرد مالت جو مورد استفاده قرار گرفت. گلوتن در نسبتهای 3, 1 و 5 درصد و آرد مالت جو در نسبتهای 1.5, 1 , 0.5 و 2 درصد به آرد نان بربری اضافه گردید، در مرحله بعد ابتدا خصوصیات شیمیایی و سپس خصوصیات فیزیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. در ارزیابی حسی از دو روش آزمون مقایسه چندگانه و آزمون اختصاص امتیاز استفاده شد. آزمون مقایسه چندگانه به منظور بررسی حسی خصوصیاتی از نان چون رنگ مغز، کیفیت، بافت مغز، شکل ظاهری، طعم مزه و رنگ پوسته بکار رفت و آزمون اختصاص امتیاز جهت بررسی میزان بیات شدن نان در فواصل زمانی 48, 24 و 72 ساعت بعد از پخت مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که با افزودن گلوتن در نسبتهای ذکر شده فوق، خصوصیات ظاهری نان تغییری حاصل نمی کنند ولی با انجام آزمون بیاتی پس از گذشت 48 ساعت نمونه های نان حاوی 5% گلوتن تازه تر از نان معمولی تشخیص داده شدند و با گذشت 72 ساعت از پخت نان تمام نمونه های محتوی گلوتن از نمونه شاهد تازه تر تشخیص داده شدند. در مورد مالت نتایج بیانگر آنست که با افزودن نسبتهای ذکر شده 1.5, 1, 0.5 و 2 درصد خصوصیات نان به غیر از رنگ مغز نان مشابه نان شاهد (نان معمولی) می باشد و نمونه های حاوی 1.5 و 2 درصد مالت از نظر رنگ مغز با نان شاهد فرق می کنند. آزمون بیاتی بیانگر آنست که پس از 24 ساعت تفاوتی میان نمونه های نان حاوی مالت و نان شاهد نیست ولی پس از 48 ساعت نمونه های حاوی 1 و 2 درصد مالت با یکدیگر متفاوتند و پس از 72 ساعت مجددا کلیه نمونه های مالت دار نظیر نمونه شاهد بودند.

این آزمایش، به ارزیابی رقیق کننده ها ی سکستون، وان ومبیک و لیک (در دمای 5-4 درجه سانتی گراد یخچال) و رقیق کننده های سکستون و چادهوری ( دردمای 24-19 درجه سانتی گراد اتاق) برای نگهداری اسپرم خروس های بومی پرداخت. ویژگی های منی رقیق شده (درصد اسپرم زنده، میزان جنبایی اسپرم و pH)، بی درنگ پس از رقیق شدن (زمان صفر) و نیز 6 و 24 ساعت پس از رقیق شدن، ارزیابی شد. نمونه  های منی رقیق شده (0.2 میلی لیتر، به نسبت 1 به 2) و نگهداری شده برای صفر، 6 و 24 ساعت، در بعد از ظهر به مرغ های بومی تلقیح (هر هفته یک بار و در مجموع برای 5 هفته) و تخم مرغ های آنها برای اندازه گیری درصد تخم های بارور (نطفه دار) و درصد جوجه دهی، جوجه کشی شدند. تفاوت در میزان جنبایی اسپرم، درصد باروری، درصد جوجه دهی، درصد اسپرم های زنده و pH در نمونه های منی نگهداری شده با رقیق کننده های مختلف، معنی دار بود (P<0.0001). با افزایش زمان نگهداری، ارزش فراسنجه های اندازه گیری شده، کاهش یافت. همه رقیق کننده ها، برای رقیق کردن منی و تلقیح مصنوعی فوری، مناسب بودند (باروری 91 تا 99 درصد) و کمترین میزان باروری (1.2 درصد) درنمونه های رقیق شده در رقیق کننده چادهوری و نگهداری شده در دمای اتاق برای 24 ساعت، به دست آمد. باروری نمونه های نگهداری شده در یخچال به طور معنی داری از نمونه های نگهداری شده در اتاق بیشتر بود (P<0.01). بیشترین درصد باروری اسپرم های نگهداری شده در دمای 4 تا 5 درجه سانتی گراد برای 6 ساعت (77%) و 24 ساعت (41%) با رقیق کننده سکستون، به دست آمد. درصد اسپرم های زنده و میزان جنبایی اسپرم ها، همبستگی بالایی (r=0.80 to 0.90) با جوجه دهی کل و باروری داشتند (P<0.0001). همبستگی pH نمونه های منی با میزان جنبایی اسپرم (r=0.65)، درصد اسپرم های زنده (r=0.71) و باروری (r=0.67)، نیز معنی دار بود (P<0.0001).

این پژوهش به منظور مطالعه اثرات بنتونیت فراوری شده و نشده و کلینوپتیلولیت روی توان تولیدی و فراسنجه های هضم و تخمیر مواد خوراکی صورت گرفت. با توجه به نتایج آزمایشگاهی مرحله اول و پس از تعیین ترکیبات شیمیایی، چهار جیره غذایی که از لحاظ غلظت انرژی و پروتئین یکسان، ولی از نظر ماده معدنی افزودنی متفاوت بود، متوازن و به صورت کاملا مخلوط تهیه گردید. 4 درصد ماده افزودنی به جیره ها به ترتیب: بنتونیت فراوری شده (جیره 1) بنتونیت طبیعی (جیره 2)، زئولیت (جیره 3) و ماده بی اثر (جیره4 یا شاهد) بود. در این پژوهش از 32 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزنی (237 ± 16) کیلوگرم و میانگین سنی (210 ± 20) روز استفاده شد که بطور تصادفی با استفاده از طرح کاملا تصادفی به 4 جیره اختصاص داده شد. در طول 190روز دوره آزمایش (25 روز دوره پیش آزمایش) گوساله ها انفرادی و به طور آزاد تغذیه شدند. در پایان آزمایش در زمانهای صفر، 3 و 6 ساعت پس از خوراک، از مایع شکمبه گوساله ها نمونه برداری و جمعیت باکتریایی، پروتوزوایی، pH و نیتروژن آمونیاکی نیز در همین زمانها اندازه گیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده افزایش وزن روزانه گوساله های مصرف کننده جیره های آزمایشی 1 و2 و3 و4 (به ترتیب 1294, 1200, 1311 و 1107 گرم در روز و این اختلاف معنی دار بود (P<0.01). استفاده از کلینوپتیلولیت، بنتونیت فرآوری شده و بنتونیت طبیعی به ترتیب (6.63, 6.41, 6.37) سبب بهبود معنی دار ضریب تبدیل شدند (P<0.01). در خصوص فراسنجه های تخمیر سطح زیر منحنی تغییرات غلظت نیتروژن آمونیاکی در شکمبه گوساله های مصرف کننده جیره های 3, 2, 1 و 4 به ترتیب 77.23, 73.83, 55.51, 52.75 سانتیمتر مربع بود که اختلاف بین جیره ها معنی دار نبود (P≥0.05). بیشترین میزان تغییر در pH شکمبه در 3 ساعت پس از مصرف خوراک مربوط به مصرف جیره 4 (0.37 واحد) و کمترین میزان مربوط به مصرف جیره 1 (0.15 واحد) بود و جیره های ازمایشی 2 و 3 به ترتیب با 0.3 و 0.21 در بین این دو قرار داشتند و این اختلاف معنی دار بود (P<0.01). همچنین مصرف بنتونیت فرآوری شده و طبیعی، و کلینوپتیلولیت سبب کاهش جمعیت پرتوزوایی شد. از نظر ترکیبات لاشه (گوشت لخم، چربی و استخوان) و بازده لاشه، تفاوت معنی داری بین جیره ها مشاهده نشد (P≥0.05).

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و نیتروژن بر میزان و چگونگی پروتئین های محلول در برگ ذرت، یک طرح تحقیقاتی در سال 1381 در دو مکان دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه به طور همزمان به اجرا درآمد. طرح مزبور به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوکهای کاملا تصادفی و در سه تکرار پیاده گردید. در این آزمایش تنش خشکی در چهار سطح شامل تنش در مرحله رویشی، مرحله زایشی و مراحل رویشی- زایشی به همراه تیمار شاهد (بدون تنش) در کرت های اصلی و تیمار کود نیتروژن در دو سطح کود نرمال (200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و نصف این میزان (100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) به همراه کاربرد دو رقم متوسط رس S.C 647 و T.C 647 ذرت به صورت فاکتوریل و در کرت های فرعی قرار داشتند. در طول این آزمایش، مقدار کمی پروتئین های محلول در مراحل قبل و بعد از اعمال تنش با استفاده از روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد و سپس داده های حاصل تجزیه آماری گردید. همچنین جهت تعیین کیفیت پروتئین های محلول در تیمارهای آزمایشی، عصاره های حاصل به روش SDS-PAGE الکتروفورز شده و تغییرات بوجود آمده در باندهای پروتئینی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که اعمال تنش خشکی در مرحله رویشی (8-10 برگی)، تاثیر بسیار معنی دار بر روی پروتئین های محلول در برگ داشته و موجب کاهش آن در تیمارهای تنشی نسبت به تیمار شاهد گردید. در تنش خشکی مرحله زایشی (بعد از گرده افشانی)، وضعیت پروتئین های محلول در تیمارها تغییر کرده و مقدار آن در تیمارهای تنشی I2 (تنش در مرحله زایشی) و I3 (تنش در هر دو مرحله رویشی و زایشی) بطور معنی داری بیشتر از تیمارهای I4 (شاهد) و I1 (تنش در مرحله رویشی) گردید، در حالیکه در شروع مرحله دوم تنش، مقدار پروتئین های محلول در کلیه تیمارها به حد نسبتا یکسان رسیده بود. تیمار نیتروژن نیز توانسته بود در بعضی مواقع تاثیر معنی دار بر روی این مولفه گذاشته و مقدار پروتئین در تیمار نیتروژن کامل بیشتر از تیمار کمبود نیتروژن شود. در شروع تنش ها، رقم V2 (T.C 647) برتری معنی دار نسبت به رقم V1 (S.C 647) داشت، اما در پایان تنش ها نتیجه عکس شده و رقم V1 پروتئین محلول بیشتری نسبت به رقم V2 در برگ های خود جمع نموده بود. در بررسی ژل های حاصل از الکتروفورز پروتئین ها در مرحله بعد از تنش رویشی، باندهای پروتئینی با وزن مولکولی 14.2, 52.8, 103.3 و 4.6 کیلو دالتن در تیمارهای تنشی نسبت به تیمار شاهد حذف شده و یا تحلیل رفته بود. همچنین در الکتروفورز بعد از تنش زایشی، باند پروتئینی با وزن 89.2 کیلو دالتن در تیمارهای تنشی I2 و I3 نسبت به تیمار شاهد ظاهر شده و باند های با وزن 21.6 کیلو دالتن در تیمار I1 و 35.2 کیلو دالتن در تیمار I4 تحلیل رفته بود. در این مورد اختلاف قابل توجهی بین باندهای پروتئینی ارقام مورد آزمایش و سطوح کاربرد نیتروژن مشاهده نشد. به طور کلی بیشترین تاثیر تنش ناشی از خشکی بر مقدار کمی و کیفی پروتئین ها در مرحله رویشی بوده و عکس العمل مشابه ارقام به دلیل مقاومت به خشکی و کودپذیری یکسان آنها می باشد.

لوبیا یکی از حبوبات عمده بوده که با داشتن درصدی بالا از پروتئین، به عنوان یکی از منابع مهم پروتئین گیاهی در تغذیه انسان به حساب می آید. علاوه بر آن در ایران لوبیا در یک سطح وسیع کشت می شود که شناخت عوامل به زراعی می تواند گام مهمی در جهت افزایش تولید بردارد. بدین جهت به منظور بررسی تاثیرات آرایش کاشت و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای آن، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال زراعی 1381 بر روی دو رقم لوبیا قرمز اجرا شد. آزمایش به صورت طرح کرت های دو بار خرد شده در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار پیاده شد. کرت های اصلی را سه فاصله بین ردیف (45, 30 و60 سانتی متر) و کرت های فرعی را دو رقم (درخشان و ناز) و سه فاصله دو بوته در ردیف (10, 5 و 15 سانتی متر) به صورت فاکتوریل تشکیل دادند. نتایج آزمایش نشان داد که تفاوت عملکرد دانه در بوته و در هکتار در فواصل بین ردیف، همچنین فواصل روی ردیف در سطح احتمال 1% معنی دار بود و بیشترین تولید در واحد سطح در کمترین فواصل بین و روی ردیف بدست آمد. علاوه بر آن در بررسی اثرات فواصل مختلف بر روی تعداد دانه در هر غلاف مشاهده شد که این تیمارها اثر معنی داری بر تعداد دانه در هر غلاف نداشتند. در بین صفات رویشی مورد مطالعه، تعداد ساقه های فرعی و وزن خشک بوته با افزایش فاصله بین ردیف و بین دو بوته در ردیف و یا کاهش تراکم افزایش یافت. اثر فاصله بین ردیف و بین دو بوته در ردیف بر ارتفاع اولین غلاف از سطح زمین نیز معنی دار بود و با افزایش فاصله بین ردیف و فاصله بین دو بوته در ردیف، اولین غلاف در ارتفاع کمتری تشکیل شد.

عملکرد دانه و روغن در آفتابگردان صفاتی پیچیده هستند که محصول اثر متقابل صفات زیادی از گیاه می باشند. به همین دلیل ارزیابی صفات مختلف و بررسی ارتباطات بین آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. با استفاده از 111 لاین اینبرد نوترکیب و دو والد آنها، چند صفت مهم زراعی و ارتباط بین آنها در آفتابگردان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی نشان داد که بین درصد روغن و وزن صد دانه همبستگی منفی و معنی داری وجود دارد. دانه های لاینهای چندشاخه درصد روغن بیشتری نسبت به رگه های تک شاخه داشتند که می تواند به علت کوچکتر بودن بذر آنها باشد. در این مطالعه، با استفاده از آزمون کای مربع نحوه تفکیک صفت شاخه دهی نیز بررسی شد. همچنین با استفاده از تجزیه به عامل ها، 6 عامل استخراج شدند که مجموعا %85.84 از تنوع موجود در داده ها را توجیه کردند. دانه های حاصل از گرده افشانی آزاد حاوی درصد روغن بیشتری نسبت به دانه های حاصل از خودگشنی بودند، لیکن گرده افشانی تاثیری روی وزن صد دانه نداشت. تجزیه رگرسیون نشان داد که تعداد روز تا گلدهی و قطر طبق مهم ترین عوامل تعیین کننده درصد روغن هستند.

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی محتوای مطلوب فصلنامه آموزشی- ترویجی رویش از دیدگاه روستاییان انجام شده است. این تحقیق از نوع پیمایشی است و جامعه آماری آن را روستاییان باسواد بخش مرکزی شهرستان خرم آباد تشکیل می دهند که نمونه ای به حجم 150 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای با انتساب متناسب از بین آنان انتخاب و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. داده های این تحقیق با استفاده از نرم افزار spss10 در دو بخش توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از بخش توصیفی نشان داد که بعضی از ویژگی های مجله همچون تمرکز بر هدف، بیان موضوع بصورت ساده، ارایه محتوا بصورت منطقی، ارایه کلام با اطمینان، سازگاری با دیدگاه خوانندگان، استفاده از کلمات ساده و روان، صحیح و قابل اعتماد بودن مطالب، تطابق محتوا با سطح معلومات خوانندگان، انعکاس مسایل و مشکلات و انعکاس واقعیات در اولویت بندی وضعیت موجود، از دیدگاه خوانندگان بیشترین امتیازات را بخود اختصاص داده بودند. ویژگی های کاربردی بودن مطالب، تنوع مطالب، سادگی ساختار جملات، پرورش افکار روشن، داشتن خطوط درشت و واضح، تناسب محتوا با هدف، توجه به نیازهای مخاطبین، داشتن تصویر در ارتباط با موضوع، ارایه اطلاعات بصورت کامل و رعایت اختصار در بیان کلام، در اولویت بندی وضعیت مطلوب مجله از نظر مخاطبان بیشترین امتیازات را گرفتند، یعنی در طراحی مطلوب مجله توجه به رعایت این ویژگی ها ضرورت دارد. در بخش تحلیلی، آزمون مقایسه میانگین های وضعیت موجود و مطلوب (آزمون ویل کاکسون) ضرورت توجه جدی به این ویژگیها را قویا تایید نمود. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که متغیرهای سن و سطح تحصیلات با ارزیابی مجله هیچ گونه رابطه معنی داری ندارند. بین نظرات مردان و زنان در ارتباط با ویژگی های تنوع مطالب و توجه به نیازهای مخاطبان و همچنین بین نظرات پاسخگویانی که شغل های متفاوت داشتند با ویژگی های کاربردی بودن مطالب و تناسب محتوا با هدف تفاوت معنی داری وجود دارد.

هدف اصلی این مطالعه، بررسی میزان حمایت سیاست خرید تضمینی محصولات پنبه، خرما، سیب زمینی، پیاز و کشمش در دوره زمانی 81-1357 در استان فارس بوده است. برای نیل به این منظور، نرخ حمایت اسمی و موثر مستقیم به عنوان معیارهایی جهت بررسی میزان مداخلات دولت محاسبه شد. نرخ حمایت اسمی مستقیم نشان داد که هیچکدام از محصولات مورد حمایت مستقیم دولت واقع نشدند و شدت این عدم حمایت در مورد محصول پنبه بسیار زیاد بود. همچنین نتایج محاسبه نرخ حمایت موثر مستقیم نشان داد که اتخاذ سیاستهای یارانه ای و اعمال یارانه به نهاده های تولیدی نتوانسته است هزینه های واسطه ای را به حدی کاهش دهد که حمایت اسمی منفی را جبران نماید. بنابراین بازنگری در اجرای سیاست خرید تضمینی در استان فارس ضروری به نظر می رسد و لذا در بلند مدت حذف تدریجی دخالتهای دولت می تواند ضمن صرفه جویی در هزینه های دولت موجب تقویت بخش کشاورزی شود. همچنین رابطه بین میزان حمایت دولت و سطح زیر کشت برای محصولات پنبه، خرما و سیب زمینی نشان داد که تاثیر سیاستهای دولت بر افزایش سطح زیر کشت مورد تردید می باشد و عامل تکنولوژی مهمترین عامل در افزایش سطح زیر کشت می باشد.

سینتیک آزاد شدن بور در شش نمونه خاک زراعی استانهای تهران، قزوین و مرکزی با استفاده از مانیتول 0.1 مولار بررسی گردید. در همه نمونه ها سرعت آزاد شدن بور در ابتدا زیاد و به تدریج کاهش یافته و در زمانهای بیش از 24 ساعت، مقدار آزاد شدن بسیار کم بود. پنج مدل ریاضی (الوویچ، تابع توانی، دیفیوژن پارابولیکی، مرتبه اول و مرتبه صفر) به منظور توصیف سینتیک آزاد شدن بور مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. مقایسه مدلها با استفاده از ضریب تشخیص (r2) و خطای معیار تخمین (SE) نشان داد که معادله الوویچ دارای بیشترین میانگین r2 و کمترین میانگین SE می باشد. معادله تابع توانی در مرتبه بعدی قرار داشته و این معادله نیز بطور مناسبی قادر به توصیف آزاد شدن بور از خاکها می باشد. علاوه بر این تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس فرض وجود سه منبع متفاوت (از لحاظ انرژی) و مستقل آزاد کننده بور در خاک نشان داد که یک معادله شبه مرتبه اول قادر به توصیف آزاد شدن بور از دو منبع اول و دوم بوده و در حدود 67 تا 94 درصد از بور موجود در دو منبع اول و دوم مربوط به منبع نخست، یعنی منبعی که بور را به سرعت آزاد می کند بوده و باقیمانده مربوط به منبع دوم می باشد. مقدار بور آزاد شده از منبع سوم که بور را خیلی کند آزاد می کند، در همه خاکها بسیار اندک می باشد.

هدف کلی این تحقیق بررسی عوامل تاثیرگذار بر نگرش کشاورزان نسبت به تولید و توسعه زعفران بین زعفرانکاران شهرستان گناباد می باشد. روش تحقیق، پیمایشی و از نوع توصیفی- همبستگی به منظورتعیین رابطه متغیرهای مستقل و وابسته می باشد. جامعه آماری مورد نظر شامل زعفرانکاران شهرستان گناباد (N=11000) که از این میان تعداد 400 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسشنامه ای جهت گردآوری داده ها و اطلاعات مورد نظر تنظیم و تدوین شد. روایی محتوایی پرسشنامه با کسب نظرات متخصصان و اساتید ترویج و آموزش کشاورزی مورد بررسی و اصلاحات لازم صورت گرفت. ضریب اعتبار پرسشنامه نیز با استفاده از نرم افزار SPSS برابر 0.84 به دست آمد. یافته ها نشان می دهد که نگرش اکثر کشاورزان نسبت به کشت و توسعه و همچنین میزان مشارکت آنان در فعالیتهای ترویجی و آموزشی به ترتیب در حد «متوسط» و «نسبتا خوب» می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد بین متغیرهای سابقه کشاورزی، میزان عملکرد و دانش فنی با نگرش کشاورزان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. در آزمون رگرسیون چند متغیره خطی، تنها متغیر میزان عملکرد توانایی تبیین 7.5 درصد از تغییرات در نگرش کشاورزان نسبت به تولید و توسعه کشت زعفران را دارا می باشد. زعفرانکاران، کم آبی، نبود قیمت تضمینی مناسب برای محصول زعفران، ضعف بنیه مالی را به ترتیب از مهمترین مشکلات تولید ذکر کرده اند.

هدف این تحقیق بررسی عوامل موثر بر نگرش گندمکاران نسبت به مزارع نمایشی می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و علی- مقایسه ای می باشد. گندمکاران شهرستان اصفهان جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای 394 گندمکار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که در نهایت 381 پرسشنامه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. روایی ابزار پژوهش از طریق اعضای هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی در دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه تهران و متخصصان و کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان تایید شد. آزمون مقدماتی و اعتبار پرسشنامه از طریق تکمیل 30 پرسشنامه به وسیله گندمکاران در یکی از روستاهای خارج از نمونه آماری به عمل آمد، و ضریب اطمینان آلفای کرونباخ a=0.87 محاسبه شد. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان می دهد که هیچ کدام از متغیرهای شخصی و اجتماعی با نگرش گندمکاران نسبت به مزارع نمایشی رابطه معنی داری ندارند. بین میانگین های سن، سواد، سابقه کشت گندم، فاصله مزرعه تا مرکز خدمات، سطح زیر کشت گندم، عملکرد گندم، سطح مکانیزاسیون، روش کشت گندم، نوع بذر مصرفی، نگرش گندمکاران پیرامون مزارع نمایشی، منزلت اجتماعی، استفاده از وسایل ارتباط جمعی، مشارکت اجتماعی، استفاده از کانال های ارتباطی، دانش فنی و پذیرش تکنولوژی گندمکاران بازدید کننده از مزارع نمایشی و گندمکارانی که بازدید نکرده اند اختلاف معنی داری وجود دارد.

تاثیر جدایه هایی از باکتری های آنتاگونیستPseudomonas fluorescens (pf-100,pf-19,CHAO), Bacillus subtillis (B-120,B-28,B-22,B-32) و قارچکش بنومیل بر بیماری پژمردگی فوزاریومی نخود ایرانی با عاملFusarium oxysporum f.sp. ciceris و فاکتورهای رشدی (وزن خشک وتر بخش های هوایی و ریشه، ارتفاع بوته و طول ریشه) در طرح کاملا تصادفی در 12 تیمار در گلخانه روی نخود ایرانی رقم البرز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که باکتریهای آنتاگونیست در خاک آلوده به قارچ باعث افزایش رشد بوته های نخود شده و محاسبات آماری روی اعداد، اختلاف معنی داری در سطح یک درصد نشان داد. جدایه های Pf-100, B-32, B-28, B-120 بهترین اثر را بر افزایش ارتفاع بوته نشان دادند. از نظر اثر بر افزایش طول ریشه و نیز وزن خشک ریشه اکثر جدایه ها تاثیر بسیار خوبی داشتند. در مورد وزن خشک بخشهای هوایی، جدایه های B-120 و B-28 بهتر از سایرین موجب افزایش وزن شدند. از نظر اثر جدایه های باکتریایی بر شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی مشاهده شد که اکثر جدایه های باکتریایی بیماری را کاهش دادند ولیکن تنها جدایه B-120 موجب کاهش معنی دار شدت بیماری گردید و اثر سایرین از نظر آماری معنی دار نبود.

نخود یکی از گیاهان زراعی است که در استان لرستان بصورت دیم کشت می شود. با توجه به اینکه عملکرد آن می تواند متاثر از تامین رطوبت و تراکم بوته باشد و تا به حال تحقیق چندانی در ارتباط با تاثیر توام این دو عامل بر نخود در لرستان انجام نشده است آزمایشی در سال زراعی 80 – 1379 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در دو محیط جداگانه (دیم و دیم با آبیاری تکمیلی) و در هر محیط بصورت فاکتوریل 4´3 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول تراکم بوته با چهار سطح 36, 28, 20 و 44 بوته در متر مربع و فاکتور دوم ژنوتیپ در سه سطح شامل توده محلی گریت، رقم کرج 31 – 60 – 12 و رقم هاشم بود. شرایط برای دو محیط به استثنا آبیاری تکمیلی که در مرحله پرشدن نیام ها در یکی از دو محیط صورت گرفت کاملا یکسان بود. وزن صد دانه و عملکرد دانه در محیط دیم با آبیاری تکمیلی بیشتر از محیط دیم بود، در حالیکه تفاوت تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در دو محیط معنی دار نبود. بیشترین و کمترین مقادیر متوسط برای صفات مذکور به ترتیب مربوط به تراکم 20 و 44 بوته در متر مربع بودند. توده محلی گریت دارای بیشترین تعداد نیام در بوته و عملکردهای دانه و بیولوژیک بود. ژنوتیپ کرج 31 -60 -12 دارای بالاترین تعداد دانه در نیام، وزن صددانه و شاخص برداشت بود. می توان چنین نتیجه گیری کرد که در شرایط محیطی نظیر آنچه در سال زراعی یاد شده در خرم آباد تجربه شد و با ژنوتیپ های مورد استفاده در این مطالعه، رعایت تراکم کاشت پایین (حدودا 20 بوته در مترمربع) همراه با انجام آبیاری تکمیلی در توده محلی گریت می تواند منجر به حصول عملکرد دانه نسبتا بیشتری برای نخود دیم شود.

به منظور مطالعه مقاومت به جوانه زنی قبل از برداشت در ارقام گندم نان ایرانی، تعداد 30 رقم گندم نان شامل 27 رقم تجاری به همراه 3 رقم گندم شاهد استرالیایی و کانادایی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در سال 1380 کشت گردید. صفات تاریخ خوشه دهی، تاریخ گلدهی و مرحله رشدی زادکس 92 در مزرعه یادداشت برداری شد. خوشه ها در مرحله زادکس 92 برداشت و رطوبت بذر بلافاصله پس از برداشت اندازه گیری شد. صفت جوانه زنی روی خوشه توسط دو روش غربال نمره جوانه زنی و شاخص جوانه زنی ارزیابی شد. سپس صفات مرتبط با آن از قبیل خواب بذر، طول دوره پس از رسیدگی و عدد فالینگ در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این آزمایش تنوع ژنتیکی معنی داری را بین ارقام در ارتباط با صفات مطالعه شده نشان داد. در هر دو روش غربال اکثر ارقام ایرانی نسبت به جوانه زنی روی خوشه مقاومت پایینی نشان دادند. نتایج تجزیه همبستگی نشان داد که همبستگی منفی و معنی داری بین صفت جوانه زنی روی خوشه با خواب بذر و عدد فالینگ وجود دارد. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین خواب بذر و عدد فالینگ مشاهده شد. تجزیه همبستگی صفات نشان داد که طول دوره پس از رسیدگی بیشترین همبستگی را با نمره جوانه زنی و شاخص جوانه زنی نشان می دهد. همچنین تجزیه کلاستر تنوع نسبتا مطلوبی را بین ارقام موجود در آزمایش نشان داد.

به منظور مطالعه روند تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام، پروتئین حقیقی و تعیین نوع پروتئین قابل تجزیه کنجاله سویا در شکمبه، آزمایشی با تلفیق روش in situ و تکنیک الکتروفورز ژل پلی آکریلامید (SDS-PAGE) انجام گردید. با استفاده از کیسه های نایلونی، مقدار 5 گرم نمونه کنجاله سویا به مدت صفر24, 12, 8, 6, 4, 2,  و 48 ساعت در شکمبه سه راس گاو نر بالغ سیستانی انکوباسیون شد. پس از سپری شدن زمان انکوباسیون و شستشوی کیسه ها، مواد باقیمانده منجمد و با فریز درایر (انجماد خشک) خشک گردید. ماده خشک، پروتئین خام، پروتئین حقیقی، الگوی زیرواحدهای پروتئین های عمده کنجاله سویا و دنسیتومتری پروتئین ها تعیین شد. تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام، پروتئین حقیقی و مجموع زیرواحدهای پروتئین کنجاله سویا در سرعت عبور 5, 2 و 8 درصد در ساعت به ترتیب 71.4, 83.3 و 63.5 درصد (برای ماده خشک)؛ 68.3, 82.7 و 59.2 درصد (برای پروتئین خام)؛ 69.2, 82.7 و 60.3 درصد (برای پروتئین حقیقی)؛ 70.1, 83.8 و 60.9 درصد (برای مجموع زیرواحدها) بود. تفاوت غیرمعنی دار (P>0.05) بین تجزیه پذیری پروتئین خام، پروتئین حقیقی و مجموع زیرواحدهای پروتئین های کنجاله سویا در سرعت های عبور مختلف مشاهده شد. دو نوع پروتئین عمده در کنجاله سویا شامل بتاکنگلیسینین با سه زیرواحد a , a¢ و b به وزن مولکولی 71.5, 90.5 و 55.2 کیلودالتون و گلیسینین با دو زیرواحد اسیدی و بازی به وزن مولکولی 37.6 و 19.8 کیلودالتون مشاهده شد که به ترتیب 31 و 38.8 درصد از کل پروتئین کنجاله سویا را به خود اختصاص دادند. زیرواحد a و a¢ بتاکنگلیسینین طی 2 ساعت و زیرواحد b پروتئین بتاکنگلیسینین طی 12 ساعت انکوباسیون به طور کامل تجزیه شد. تجزیه پذیری گلیسینین کمتر از بتاکنگلیسینین بود. زیرواحد اسیدی این پروتئین تا 24 ساعت و زیرواحد بازی آن تا 48 ساعت انکوباسیون تجزیه نشد. نتایج تعیین قابلیت هضم به روش آزمایشگاهی سه مرحله ای نشان داد که با افزایش ساعات انکوباسیون کنجاله سویا در شکمبه، قابلیت هضم پروتئین خام کنجاله سویا افزایش می یابد. قابلیت هضم باقیمانده نمونه کنجاله سویا در زمان صفر، 12, 8 و 48 انکوباسیون به ترتیب 94.2, 83.2, 69.7 و 96.8 درصد بود.

هدف از این آزمایش، تعیین تاثیر تزریق وریدی (محیطی) هورمون لپتین بر ترشح گونادوتروپینها در میشهایی بود که در اثر محدودیت انرژی مصرفی با توقف ترشحات پالسی LH مواجه بودند. شش راس میش شال غیر سیکلیک انتخاب و یک روز قبل از شروع تیمار (روز صفر)، به هر یک مقدار 250mg کلوپرستنول تزریق شد. سپس میشها در دو گروه سه راسی قرار گرفته و گروه اول و دوم ضمن تغذیه در حد %60 انرژی نگهداری به ترتیب 1mg/kg و 4mg/kg لپتین به صورت وریدی به مدت چهار روز دریافت نمودند. جهت تعیین چگونگی ترشح LH و FSH در روزهای صفر و پنج، نمونه های خون به مقدار سه میلی  لیتر و به مدت سه ساعت به ترتیب به فواصل بیست دقیقه ای و یک ساعته جمع آوری شد. علاوه بر آن در روزهای دوم و چهارم به ترتیب فوق و به مدت سه ساعت قبل و بعد از تزریق خونگیری انجام شد. همچنین بعد از دوره تیمار، تعداد تخمک گذاری به روش لاپاروسکوپی مشخص گردید. تزریق 1mg/kg یا 4mg/kg لپتین به طور معنی دار موجب افزایش میانگین غلظت (P<0.05) LH، بسامد (P<0.01) و دامنه (P<0.05) پالسهای آن و غلظت (P<0.01) FSH پلاسما گردید. میزان تخمک  گذاری تغییرات معنی دار نداشت. نتایج این آزمایش نشان داد، تزریق وریدی لپتین می تواند اثرات بازدارنده محدودیت انرژی بر ترشح گونادوتروپینها را در میش خنثی نماید.

بستنی کم چرب، بستنی ای است که کمتر از 5 درصد (وزنی) چربی داشته باشد. تاکنون مطالعات زیادی در جهت تولید بستنی کم چرب و بدون چربی صورت گرفته است. هیدورلیز نسبی کازئین های مخلوط بستنی به وسیله آنزیم اساسی پنیر سازی (کیموزین) موجب بهبود پیکره و بافت بستنی می شود. در این مطالعه، استفاده از هیدرولیز آنزیمی پروتئین های شیر برای بهبود کیفیت بستنی کم چرب مورد بررسی قرار گرفت. مخلوط بستنی کم چرب (2% چربی) تحت اثر پروتئولیز محدود توسط کیموزین قرار داده شد بدین ترتیب که چهار تیمار آزمایشی با دو سطح آنزیمی (0.75 IMCU/kg و 0.95) در دو سطح زمانی مختلف (30 و 15دقیقه) به همراه دو شاهد کم چرب (2% چربی) و پرچرب (7% چربی) در دمای 60 درجه سانتیگراد مورد آزمون واقع شدند. کیموزین مورد استفاده منشا قارچی داشته و به صورت تجاری در دسترس است. پس از عمل آنزیم بر روی میسل های کازئین، دمای مخلوط تا 63.3oC افزایش داده شد و به مدت 30 دقیقه در این دما نگهداری شد تا آنزیم کیموزین غیرفعال شود. مخلوط  مورد آزمایش در دمای 4oC به مدت 12 ساعت رسانیده شده و با استفاده از فنون مرسوم در بستنی سازی و با ضریب انبساط 100-95 درصد منجمد گردید. آزمایشات انجام یافته روی بستنی کم چرب شامل اندازه گیری ویسکوزیته، کشش سطحی، سختی و سرعت ذوب بستنی بود. تجزیه و تحلیل داده ها در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار آنزیمی منجر به افزایش ویسکوزیته و سختی و کاهش کشش سطحی و درصد ذوب شد. در نهایت تغییر عوامل فوق موجب ارتقای کیفیت محصول گردید.

در این آزمایش افزونش با قلمه های چوب نرم، چوب سخت و خواباندن مورد بررسی قرار گرفت. قلمه ها با هورمون IBA به غلظتهای 2000, 1000, 0 و 3000 میلی گرم در لیتر تیمار شدند. در روش خواباندن شاخه های یکساله که خمش پذیر بودند به صورت افقی روی بستر افکنده شدند. آزمایش در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. بررسی صفات در قلمه ها بر اساس درصد ریشه زایی، تعداد و طول ریشه های درجه یک ودو و طول قسمت ریشه دار شده و در روش خواباندن بر اساس درصد نهالهای ریشه دار شده؛ تعداد ریشه و طول نهال های ریشه دار شده صورت گرفت ریشه زایی قلمه های چوب نرم 60; 75; 65 و 55 درصد به ترتیب در غلظت های 2000; 1000; 0 و3000 میلی گرم در لیتر بود. افزایش غلظت هورمون باعث افزایش تعداد ریشه های درجه یک و دو؛ طول قسمت ریشه دار شده و تشکیل کالوس و کاهش طول آنها گردید. در روش خواباندن 73.3 درصد نهال های تولید شده ریشه دار شدند.

هدف از این تحقیق بررسی امکان ساخت نوع جدیدی از نوشابه های گازدار با به کارگیری شربت ذرت غنی از فروکتوز از نوع 55% فروکتوز و مقایسه خصوصیات کیفی و حسی آنها با نمونه های شاهد دارای سوکروز بود. این پژوهش بر روی فرمولاسیون سه نوع نوشابه کولا، لیمویی و پرتقالی انجام گرفت و سوکروز موجود در آنها با نسبت های 60% و 80% و 100% با شربت ذرت غنی از فروکتوز جایگزین شده و خصوصیات کیفی و حسی شامل پی اچ ، اسیدیته، بریکس، دانسیته ، عطر، طعم و رنگ در زمانهای یک ، دو و چهار ماه از زمان ساخت در نوشابه های نگهداری شده در دماهای 25oC, 4oC و 40oC مورد بررسی قرار گرفت و با نمونه های شاهد حاوی سوکروز که در شرایط مشابه ساخته و نگهد اری شدند ، مقایسه گردیدند. نتایج با طرح آماری بلوک های کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند و برای مقایسه میانگین ها از آزمون چند دامنه دانکن استفاده شد . نتایج نشان داد با به کارگیری شربت ذرت غنی از فروکتوز در نوشابه ها پی اچ، اسیدیته و دانسیته نمونه ها به طور معنی داری تغییر کرده است (P<0.05) ولی در هیچ موردی مقدار آن ها از محدوده تعیین شده توسط اداره استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران خارج نشد. با جایگزینی سوکروز، عوامل عطر و طعم دچار تغییر معنی داری شدند (P<0.05). نمونه ها در دوران نگهداری دچار تغییرات معنی داری در عوامل کیفی و حسی شدند و از این جهت تفاوت معنی داری بین نمونه های شاهد و نمونه های حاوی شربت ذرت غنی از فروکتوز وجود نداشت. رنگ نمونه های پرتقالی و کولا در طول دوران نگهداری دچار تغییر معنی داری نشدند ولی حضور آفتاب باعث ناپایداری رنگ کارمویزین موجود در نوشابه های پرتقالی شد و وجود شربت ذرت غنی از فروکتوز این اثر را تشدید کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که می توان سوکروز موجود در نوشابه ها را با شربت ذرت غنی از فروکتوز جایگزین شود، بدون این که بر خواص کیفی و حسی آنها اثر بگذارد و از این راه قدم مهمی در کاهش هزینه تولید نوشابه ها برداشت.