مجله طب نظامی
سال:1386 | دوره:9 | شماره:3 (مسلسل 33) |تعداد مقالات:17

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی کشورهای حوزه مدیترانه شرقی و از جمله ایران از مهم ترین کانون های بیماری های منتقله به وسیله حشرات و سایر بندپایان در دنیا هستند و با توجه به تنوع ناقلین و بویژه گونه های پشه ها، در معرض خطر انتشار بسیاری از بیماری های آربوویروسی قرار دارند. نیروهای نظامی در تمام نقاط دنیا، با توجه به نوع فعالیت و ماموریت خود بیشتر از مردم عادی در معرض گزش حشرات و بیماریهای منتقله بوسیله آنها واقع می شوند. ارتش های پیشرفته جهان برای حفاظت از سربازان خود از حشرات، به علوم نوین و تکنیک های پیشرفته مجهز شده اند. ولی متاسفانه نیروهای نظامی ایران تاکنون از تکنیک های مذکور بهره چندانی نبرده اند. البته در زمان جنگ تحمیلی نیز علی رغم وجود مشکلات فراوان ناشی از گزش حشرات بویژه در جبهه های جنوب، حداکثر سیستم حفاظت دهی رزمندگان در قبال حشرات، سمپاشی سنگرها و کاربرد کرم دافع سنگر بوده است.

مقدمه: زخم های نافذ ناشی از اصابت گلوله و ترکش های حاصل از انفجار مهمات نظامی از اصلی ترین عوامل آسیب رزمندگان اسلام در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به حساب می آید. هدف از این مطالعه بررسی اطلاعات دموگرافیک مجروحین، شیوع انواع عوامل آسیب رسان و نواحی مختلف آناتومیک درگیر بود، تابتوان بر اساس آنها پیشنهاداتی در زمینه به حداقل رساندن مرگ و میر ناشی از تروماهای نافذ ارایه کرد. مواد و روش ها: در طی این مطالعه توصیفی- مقطعی، اطلاعات دموگرافیک ، سال و محل جغرافیایی مجروحیت، عامل آسیب رسان ومحل آناتومیک آسیب های وارده به 1000 مجروح جنگی از طریق پرونده های کمیسیون عالی پزشکی استخراج گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آماری توصیفی همچون فراوانی، میانگین و از طریق نرم افزار آماری SPSS 13 انجام شد. نتایج: میانگین سن مجروحین 9/21 سال بود، بیشتر موارد آسیب در سال 1361 (5/20%) بود و 3/52% مجروحیت ها در جبهه جنوب رخ داده بود. اصابت ترکش (3/58%) شایع ترین عامل آسیب رسان بوده است. از 1897 آسیب ایجاد شده در مصدومین، شایع ترین نواحی آناتومیک آسیب دیده به ترتیب شامل اندام تحتانی و لگن استخوانی (5/30%)، اندام فوقانی (24%)، سر و گردن (19%)، شکم و محتویات لگن (5/10%)، قفسه سینه و مغز هر کدام 4/6% و ستون فقرات و نخاع (2/3%) بود. بحث: با توجه به اینکه اصابت ترکش شایع ترین عامل آسیب رسان بوده و اکثر موارد مجروحیت، به دلیل شرایط جغرافیایی خاص در جبهه های جنوبی رخ داده است، لزوم آموزش صحیح نیرو های نظامی در مورد استفاده از لباس های محافظت کننده، کلاه آهنی و استفاده مناسب از موانع طبیعی و مصنوعی از اهمیت بالایی برخوردار است.

مقدمه: شیوع آسم مقاوم فعال در ایران حدود %3.8-%2.8 است. درمان های مختلفی جهت کنترل آسم وجود دارد، که هدف از آن، دستیابی به یک وضعیت فاقد علایم بیماری و بهبود و تقویت کارکرد ریوی با کمترین مقدار مصرف دارو می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان بهبودی کلینیکی، یافته های عملکرد ریوی بیماران مبتلا به آسم مقاوم قبل و بعد از درمان می باشد.مواد و روش ها: طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی به بررسی 30 بیمار مبتلا به آسم مقاوم که طی شش ماه سال 85 و 86 به کلینیک ریه بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) مراجعه نموده اند، با استفاده از شرح حال، معاینه فیزیکی، تکمیل پرسشنامه، اسپیرومتری و پرداخته شد. سپس بیماران تحت درمان با پروتکل آزیترومایسین و پردنیزولون قرار گرفتند.نتایج: میانگین سن بیماران 44.36±25.8 سال، میانگین BMI بیماران 25.8±4.2 Kg/m2 و 12 بیمار (40%) مرد و 18 بیمار (60%) زن بوده اند. میانگین FVC-Percent قبل و بعد از درمان با FullDose به ترتیب 68.03±18.03 و 70.69±14.44 می باشد (P<0.226) و بعد از درمان با آزیترومایسین و پردنیزولون 81.61±20.1 شد (p<0.004). میانگین FEV1-Percent قبل و بعد از درمان با 56.69±20.45 FullDose و 60.37±17.2 می باشد (P<0.085) و بعد از درمان با آزیترومایسین و پردنیزولون 79.58±16.9 شد (p<0.0001). میانگین FEV1/FVC قبل و بعد از درمان با 66.78±12.15 FullDose و 66.97±12.60 می باشد (P<0.0446)، و بعد از درمان با آزیترومایسین و پردینزولون 78.11±11.08 شد (p<0.0001).بحث: بعلت عدم پاسخ بیماران به درمان FullDose، بجای افزایش دوز پردنیزولون، آزیترومایسین به درماناضافه گردید که جواب به درمان قابل توجهی مشاهده شد. علی رغم اینکه گروه کنترل حهت مقایسه درمان با آزیترومایسین وجود ندارد، با این حال مطالعه حاضر نشان می دهد که بجای افزایش دوز پردنیزولون می توان از آزیترومایسین در کنترل و درمان آسم فعال استفاده نمود.

مقدمه: سرطان معده جزو سرطان های شایع در کشورهای در حال توسعه شامل ایران می باشد. در کشورهای ‏علیرغم کاهش بروز سرطان معده در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، سرطان معده دومین علت مرگ و میر ‏ناشی از سرطان در دنیاست به علت طبیعت آرام این بیماری، معمولا بیماران در مراحل پیشرفته تشخیص داده می ‏شوند که منجر به مرگ و میر بالای این بیماری می شود. در این مطالعه میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان ‏معده که در سالهای 1379 الی 1384 در بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) بستری شده بودند مورد مطالعه قرار ‏گرفت. مواد و روش ها: تعداد 209 بیمار مبتلا به به سرطان معده بستری شده در بیمارستان بقیه اله (عج) ‏تهران در فاصله سالهای 84-1379 به روش سرشماری در این مطالعه وارد شدند. داده های مربوط به یافته های ‏هیستوپاتولوژی آنها به همراه مشخصات فردی از پرونده بیمار استخراج شد. پیگیری بیماران از طریق تماس ‏تلفنی، اطلاعات مندرج در پرونده، مراجعه به سازمان ثبت احوال استان های محل اقامت و محل تولد افراد و یا ‏سازمان ثبت احوال کل کشور انجام شد. با استفاده از روش کاپلان- مایر (‏Kaplan-Meier‏) و جدول بقا (‏‎Life Table‏) احتمال بقای بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. تاثیر عوامل مختلف در میزان مرگ و میر بیماران ‏با استفاده از مدل آماری ‏Cox regression‎‏ بررسی گردید.نتایج: کمی بیش از 20 درصد بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم معده طی سه ماه اول فوت کرده و نیمی از بیماران ‏فقط نه ماه زنده بودند. بقای یک ساله این بیماران 44 درصد و بقای سه ساله و پنج ساله این بیماران نیز به ‏ترتیب 19 درصد و 11 درصد بود. بررسی میزان تاثیر متغیرهای مختلف در مرگ و میر ناشی از سرطان معده ‏نشان داد که مرحله پیشرفت سرطان بیشترین تاثیر را در میزان مرگ و میر ناشی از سرطان دارد. با این حال ‏وضعیت پیش آگهی بیماران مطالعه شده در مراحل ‏IB, II, IIIA, IIB‏ تمایز قابل توجهی نداشت. مطالعه 13 ‏بیمار مبتلا به لنفوم معده نشان داد که میزان بقای بیماران مبتلا به لنفوم به مراتب بهتر از آدنوکارسینوم معده می ‏باشد.نتیجه گیری: میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده در بیماران بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) بسیار ‏پایین بوده و مرحله تهاجم سرطان مهمترین عامل پیش آگهی کننده می باشد. مطالعات آینده نگر برای تعیین ‏دقیق مرحله بیماری و تاثیر آن روی پیش آگهی بیماران نیاز می باشد.

مقدمه: اسارت به عنوان یکی از پراسترس ترین رویدادهای زندگی است که تحول و دگرگونی های عمیق روانی- اجتماعی و جسمانی را برای فرد به دنبال دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی میزان افسردگی در آزادگان است. فرضیه اصلی در این تحقیق بررسی رابطه میزان افسردگی در بین آزادگان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و نیز رابطه آن با اضطراب، خصومت و جسمانی سازی است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی است. تعداد 129 نفر از آزادگان شهر اصفهان که در اسارت رژیم عراق در طی جنگ تحمیلی بوده اند، سه ماه پس از آزادی در این تحقیق شرکت کرده اند. آزادگان پرسشنامه های شامل اطلاعات دموگرافیک، آزمون افسردگی بک و زیر مقیاس افسردگی از آزمون SCL-90 را تکمیل کردند. نتایج: نتایج نشان می دهند که اسرا در طی دوران اسارت رنج و محرومیت های متعدد محیطی، روانی و جسمانی را تحمل کرده و شاهد شکنجه همرزمان خود بوده و یا خود شکنجه شده اند. نتایج نشان می دهند که در بدو ورود آزادگان به میهن اسلامی اکثریت آزادگان فاقد افسردگی بوده و تنها 26% آنان از افسردگی رنج می بردند. بحث: انتظار می رود با گذشت زمان مشکلات روان شناختی آزادگان به دلیل محرومیت های دوران اسارت افزایش یابد. به علاوه یافته ها نشان دادند که بین افسردگی، اضطراب، خصومت و مشکلات جسمانی سازی در آزادگان افسرده رابطه معنادار وجود دارد.

مقدمه: بیمارستان از نهادهای مهم ارایه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی است که با امکانات و تسهیلات ویژه خود در بازگشت سلامت جسمی و روانی افراد جامعه، تحقیقات پزشکی و آموزش نیروهای ماهر مورد نیاز بخش بهداشت و درمان نقش مهمی ایفا می کند. هدف: این مطالعه با هدف بررسی مدیریت نگهداری تجهیزات پزشکی در دو بیمارستان نظامی منتخب کشور انجام شده است. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی بوده به بررسی مدیریت نگهداری تجهیزات پزشکی در دو بیمارستان نظامی منتخب کشور پرداخته است جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استفاده شده است جامعه آماری این پژوهش را مسوولین دارو و تجهیزات و همچنین مسوولین بیمارستانهای مورد مطالعه که در زمینه مدیریت نگهداری تجهیزات پزشکی نقش داشته اند تشکیل می دهد. نتایج: بر اساس نتایج بدست آمده وضعیت کلی برنامه ریزی مدیریت تجهیزات پزشکی در بیمارستان های مورد مطالعه با فراوانی 53% در حد متوسط می باشد. فقط 24% از پاسخگویان وضعیت کلی سازماندهی مدیریت تجهیزات پزشکی در بیمارستان های مورد مطالعه را مطلوب و مناسب می دانستند. در کل 47% از پاسخگویان معتقد بودند وضعیت کلی هماهنگی و ارتباطات مناسب است و به طور کلی 60% از پاسخگویان معتقد بودند وضعیت کنترل و ارزیابی در بیمارستان های مورد مطالعه مناسب می باشد و فقط 18% از پاسخگویان معتقد بودند در بیمارستان های مورد مطالعه وضعیت کلی خرید تجهیزات پزشکی نامناسب می باشد. بحث: با مدیریت موثر تجهیزات پزشکی می توان به نتایج زیر دست یافت:1- طول عمر مفید دستگاه های پزشکی بالا رفته و هزینه جایگزینی به حداقل ممکن برسد.2- سرویس دهی بیماران به صورت مطلوب انجام می شود.3- هزینه درمان (با کم شدن نقل و انتقال بیمار یا انجام آزمایشات آنان به دیگر مراکز) کاهش می یابد. و موجب رضایت بیشتر بیماران می شود.

مقدمه: بستری مجدد جانبازان در بیمارستان ها، از علل اصلی تحمیل هزینه های اقتصادی سنگین بر سیستم خدمات سلامت کشورها محسوب می شود، و کشف عوامل خطر ساز قابل کنترل بستری مجدد می تواند در جهت کاهش هزینه های سیستم سلامت موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با بستری مجدد جانبازان شیمیایی مبتلا به بیماری مزمن ریه به دلیل تشدید علایم انجام شد. مواد و روش کار: در مطالعه آینده نگر حاضر، 96 جانباز شیمیایی از میان ساکنین سردشت در سال 1385 به روش تصادفی ساده برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و برای بروز بستری مجدد (2 بار یا بیشتر طی 6 ماه) به دلیل تشدید علایم ریوی مورد پیگیری قرار گرفتند. مشخصات دموگرافیک (سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح درآمد ماهیانه و سطح تحصیلات)، یافته های اسپیرومتری (VC Predicted، FEV1 Predicted و FVC Predicted)، کوموربیدیتی جسمی (Ifudu)، شدت علایم اضطراب و افسردگی (HADS) و همچنین شاخص توده بدنی (BMI) در کلیه شرکت کنندگان ثبت گردید. عوامل خطرساز بستری مجدد به دلیل تشدید علایم ریوی در جمعیت مورد مطالعه با استفاده از رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از کل افراد مورد مطالعه، در طی شش ماه، 23 نفر (24%) دچار بستری مجدد به دلیل تشدید علایم ریوی شدند. بستری مجدد جانبازان شیمیایی به دلیل تشدید علایم با سن (P=0.016)، جنس (P=0.05)، نمرات کوموربیدیتی (P=0.008) شدت علایم اضطرابی (P=0.05) و افسردگی (P=0.05) همبستگی معنی دار آماری را نشان داد. بستری مجدد با مقادیر (P=0.664) FVC predicted, (P=0.717) VC predicted و (P=0.353) FEV1 predicted ارتباط آماری معنی داری نشان نداد. عوامل پیش بینی کننده بستری مجدد در مبتلایان به بیماری انسدادی مزمن ریه نمرات کوموربیدیتی (P=0.007) و اضطراب (P=0.040) بودند که طبق فرمول زیر بستری مجدد را پیش بینی می کردند:Logit(readmission)=0.19*comorbidity (unit)+0.15*anxiety (unit)–3.93 بحث: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، میزان ابتلا به بیماری های همزمان جسمی و همچنین شدت علایم اضطرابی عامل خطرساز بستری مجدد جانبازان شیمیایی مبتلا به بیماری مزمن ریوی را به دلیل تشدید علایم محسوب می شوند. توجه به چنین متغیرهایی، مدیران بهداشتی جانبازان را در رویکرد به کاهش هزینه های گزاف تحمیلی ناشی از بستری های مکرر جانبازان شیمیایی کمک خواهد رساند.

مقدمه: سایتو کاینها نقش مهمی در فرایند التهاب مزمن و حاد از جمله التهاب ناشی از گاز خردل دارند. مواد و روش ها: در این مطالعه پاسخ ماکروفاژهای بدست آمده از رتهای دریافت کننده سولفور موستارد از لحاظ سایتو کاینهای: اینترلوکین -1 بتا (IL-1b)، اینترلوکین(IL-6) 6-، اینترلوکین(IL-12) 12-، فاکتور نکروز کننده تومور (TNF-a) و فاکتور تغییر دهنده رشد (TGF-b) بررسی شد. 12 سر رت ار طریق استنشاقی در معرض یک دوز سولفور موستارد قرار گرفت و با گروه کنترل مقایسه شدند. در فواصل 2 و 4 و 6 ماه پس از آلودگی با گاز خردل رتها از طریق بیهوشی کشته و ماکروفازهای صفاقی و ریوی آنها بدست آمد. ماکروفاژهای بدست آمده پس از سه بار شستن، شمارش و به تعداد یک میلیون سلول در چاهک در میکروپلیتهای 24 خانه بمدت 24 ساعت در 37 درجه سانتی گراد و CO2 %5 کشت داده شدند. پس از مدت مذکور مایع رویی را برداشته و بروش الایزا سایتوکاینها اندازه گیری شدند. نتایج: نتایج پس از 2 ماه بجز P<0.01) IL-6) در مقایسه با گروه کنترل معنی دار نبود. پس از 4 ماه اختلاف معنی داری در سایتو کاینهای TGF-b, IL-6, IL-12, IL-1b در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (P<0.001). بیشترین افزایش در مقدار IL-6 مشاهده شد (%54.6) برای ماکروفاژهای صفاقی و %64.29 برای ماکروفاژهای ریوی (P<0.001). نتایج حاصل پس از 6 ماه اختلاف معنی داری را در ترشح تمام سایتو کاین های صفاقی و ریوی (P<0.001) نشان داد (P<0.05 برای TNF-a). بیشترین افزایش در مورد IL-6 بدست آمد که برای نوع صفاقی این افزایش برابر با %84.3 و برای نوع ریوی %69.83 بود (P<0.001). بحث، در مجموع مقادیر سایتو کاینی در گروه دریافت کننده سولفور موستارد متفاوت از گروه کنترل می باشد. نتیجه گیری: بنابر این می توان نتیجه گرفت که بخشی از اثرات طولانی مدت گاز خردل می تواند ناشی از تغییر در مقدار ترشح سایتو کاین ها باشد.

مقدمه: تولوئن یکی از مواد شیمیایی پرمصرف در صنایع مختلف می باشد. استفاده گسترده از این ماده شیمیایی و اثرات زیان آور آن بر سلامتی انسان باعث گردیده است که تحقیقات مختلفی در جهت کنترل و کاهش بخارات آن از هوای محیط کار صورت گیرد. یکی از مصارف مهم تولوئن تولید تی ان تی (تری نیترو تولوئن) در صنایع نظامی و مهمات سازی می باشد. تولوئن به علل مختلف به ویژه در اثر تبخیر و در حین فرآیند تولید در هوای محیط کار منتشر می گردد. عوارض زیان آور بخارات تولوئن بر سلامتی انسان و به ویژه عوارض مزمن آن بر روی سیستم اعصاب مرکزی بیانگر اهمیت حذف بخارات تولوئن از هوای محیط کار و جلوگیری از تماس شغلی با آن می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم (DEGUSA-P25) به عنوان کاتالیست تحت تابش اشعه ماورا بنفش قرار گرفته و به عنوان یک عامل فتوکاتالیستی قوی برای تخریب و تجزیه بخارات تولوئن استفاده گردیده است. نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم با قرار گرفتن در معرض تابش امواج ماورابنفش بار الکتریکی مثبت و منفی ایجاد می نمایند که بر روی اکسیژن هوا و بخار آب تاثیر نموده و رادیکالهای اکسیژن و هیدروکسیل در محیط تولید می گردند. این رادیکالها باعث تجزیه شدن ترکیبات آلی شیمیایی و تبدیل آنها به مواد بی اثر و کم خطر از قبیل دی اکسید کربن می شوند. در این تحقیق جداره داخلی یک لوله شیشه ای با نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم به روش غوطه ور سازی پوشش داده شد و تحت تابش اشعه ماورا بنفش، بخارات تولوئن از آن عبور داده شد تا این بخارات تحت تاثیر خاصیت فتوکاتالیستی سیستم فوق قرار گیرند. نتایج: در این تحقیق غلظتهای 350, 250, 150 و 450ppm از بخارات تولوئن از مسیر فتوکاتالیست عبور داده شد و باعث حذف کامل آن در سیستم گردید. همچنین مشخص گردید UV-A با طول موج 356 نانومتر بیشترین کارایی را در ایجاد خاصیت فتوکاتالیستی در نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم دارد. نتایج این تحقیق نشان داد که نانوذرات دی اکسید تیتانیوم چنانچه در معرض تابش امواج ماورا بنفش قرار گیرند خاصیت اکسید کنندگی و احیا کنندگی قوی پیدا می نمایند و می توانند برای حذف بخارات تولوئن به عنوان یکی از ترکیبات آلی فرار از هوا بکار گرفته شوند. بحث و نتیجه گیری: تولید رادیکالهای فعال توسط فتوکاتالیست ها می تواند برای تجزیه ترکیبات آلی مختلفی بکار گرفته شود. افزایش دانسیته توان اشعه ماورا بنفش و همچنین استفاده از یک جاذب به عنوان بستر فتوکاتالیست می تواند در افزایش قدرت تجزیه کنندگی آن موثر باشد. نتایج این تحقیق برای حذف و کنترل سایر ترکیبات آلی فرار قابل تکرار می باشد. همچنین با توجه به مشابهت بخارات تولوئن از نظر خواص شیمیایی و عملکرد فیزیولوژیکی با برخی گازهای جنگی به ویژه گاز موستارد پیشنهاد می گردد حذف گازهای جنگی از جمله گاز خردل و چگونگی تخریب شدن آنها بوسیله فتوکاتالیست دی اکسید تیتانیوم مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: زخم های نافذ ناشی از اصابت گلوله و ترکش های حاصل از انفجار مهمات نظامی از اصلی ترین عوامل آسیب رزمندگان اسلام در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به حساب می آید. هدف از این مطالعه بررسی اطلاعات دموگرافیک مجروحین، شیوع انواع عوامل آسیب رسان و نواحی مختلف آناتومیک درگیر بود، تا بتوان بر اساس آنها پیشنهاداتی در زمینه به حداقل رساندن مرگ و میر ناشی از تروماهای نافذ ارایه کرد. مواد و روش کار: در طی این مطالعه توصیفی- مقطعی، اطلاعات دموگرافیک، سال و محل جغرافیایی مجروحیت، عامل آسیب رسان و محل آناتومیک آسیب های وارده به 1000 مجروح جنگی از طریق پرونده های کمیسیون عالی پزشکی استخراج گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آماری توصیفی همچون فراوانی، میانگین و از طریق نرم افزار آماری SPSS 13 انجام شد. نتایج: میانگین سن مجروحین 21.9 سال بود، بیشتر موارد آسیب در سال (%20.5) 1361 بود و %52.3 مجروحیت ها در جبهه جنوب رخ داده بود. اصابت ترکش (%58.3) شایع ترین عامل آسیب رسان بوده است. از 1897 آسیب ایجاد شده در مصدومین، شایع ترین نواحی آناتومیک آسیب دیده به ترتیب شامل اندام تحتانی و لگن استخوانی (%30.5)، اندام فوقانی (24%)، سر و گردن (19%)، شکم و محتویات لگن (%10.5)، قفسه سینه و مغز هر کدام %6.4 و ستون فقرات و نخاع 3.2)%) بود. بحث: با توجه به اینکه اصابت ترکش شایع ترین عامل آسیب رسان بوده و اکثر موارد مجروحیت، به دلیل شرایط جغرافیایی خاص در جبهه های جنوبی رخ داده است، لزوم آموزش صحیح نیرو های نظامی در مورد استفاده از لباس های محافظت کننده، کلاه آهنی و استفاده مناسب از موانع طبیعی و مصنوعی از اهمیت بالایی برخوردار است.

مقدمه: به مجموع واکنشهای سیستمیک در مقابل عفونت sepsis گفته می شود. عوامل خطرساز در sepsis نوزادان عبارتند از: نارس بودن جنین، PROM، تب مادر، کوریو آمنیونیت و … . بر اساس زمان بروز ، بیماری sepsis به دو نوع زودرس (7 روز اول تولد) و نوع دیررس (روز هشتم تا 28) تقسیم می شود. در این مطالعه شایعترین علایم بالینی و آزمایشگاهی sepsis در نوزادان مراجعه کننده به بیمارستان بقیه اله الاعظم(عج) و نجمیه در سالهای 1380تا 1384 بررسی شد. مواد و روش ها: نوع مطالعه (Cross Sectional) بود و 140 نوزاد مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن نوزادان مورد مطالعه 83/6 روز و گستره سنی از 28-1 روز متغیر بود. نتایج: طبق نتایج بدست آمده شیوع sepsis زودرس 6/85% موارد بود.شایعترین علایم بالینی خوب شیرنخوردن 5/51%، بیحالی 4/43% و هیپورفلکسی 6/40% بودند. شایعترین علایم آزمایشگاهی B/C مثبت 4/15%، کشت مثبت CSF (2/2%) ، U/C مثبت (3/13%)،ESR بالا (9/7 درصد)، CRP مثبت 8/6%، نوتروپنی(9/2%)، لوکوسیتوز 20000 تا40000 (1/2%)، لوکوپنی (7/0%) وترومبوسیتوپنی کمتراز100000 (21%) بوده که آمار فوق در بسیاری از موارد با آمار جهانی مطابقت دارد. بحث: با توجه به اینکه sepsis یکی از مهمترین علل مرگ و میر و ناتوانی در دوره نوزادی به شمار می آید با تشخیص و درمان به موقع و بهبود کیفیت مراقبت های حین بارداری و دوره نوزادی، می توان میزان بقای نوزادان را افزایش داد.