مجله بین المللی علوم و فناوری کشاورزی
سال:1390 | دوره:13 | شماره:4 |تعداد مقالات:19

هدف این مطالعه واکاوی سطح دانش کشاورزان کشور ترکیه نسبت به مصرف کودهای شیمیایی بود. در این تحقیق کشاورزان منطقه (استان) توکات ترکیه نسبت عملیات حفاظت خاک مورد مصاحبه قرار گرفتند. مصاحبه با فرم (پرسشنامه) استاندارد و با ضریب آلفای 0.74 و ضبط مذاکرات با 61 کشاورز که با روش نمونه گیری ساده انتخاب شده بودند بانجام رسید. سوال اصلی یا متغیر وابسته تحقیق این بود که آیا کشاورزان نسبت به تجزیه خاک های مزرعه خود اقدام می کنند یا خیر؟ برای تجزیه و تحلیل از مدل دو جمله ای لوجیت (مدل اقتصادسنجی) که به متغرها ارزش های صفر و یک داده می شود استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که متغیرهای مستقل سطح سواد کشاورزان، تبادل اطلاعات بین کشاورزان نسبت به مصرف کودهای شیمیایی، کاشت محصول بر پایه تجزیه خاک مزرعه، و مصرف سموم شیمیایی با متغیر وابسته (تجزیه خاک) رابطه مثبت و معنی دار ولی تمایل و دل نگرانی کشاورزان نسبت به افزایش تولید با متغیر وابسته هیچگونه رابطه ای را تبیین نکرد.

بکارگیری مدیریت بر مبنای تقاضای آب در تعیین ارزش اقتصادی آب یکی از موضوعات مهم مدیریت منابع آب می باشد، که در این راستا مطالعه حاضر به تخصیص بهینه آب کشاورزی، تعیین ارزش اقتصادی آب و تعیین الگوی کشت بهینه اراضی پایاب سد بارزو شیروان در استان خراسان شمالی می پردازد. در این مطالعه با استفاده از روش برنامه ریزی خطی معمولی (LP) و برنامه ریزی خطی چندهدفه (MGLP) به حداکثرسازی سود کشاورزان منطقه پرداخته شده است. اهداف مختلف در روش برنامه ریزی خطی چندهدفه شامل اهداف توسعه ای، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی می باشند که بترتیب دارای بالاترین اولویت برای کشاورزان منطقه می باشند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که اجرای الگوی کشت بهینه و تخصیص بهینه آب کشاورزی اثرات قابل توجهی در سود کشاورزان منطقه داشته و میزان آب مصرفی را 19 درصد کاهش داده است. ارزش اقتصادی هر واحد منبع آب کشاورزی نیز بین 107 الی 1296 ریال برآورد گردیده است. بر اساس نتایج این مطالعه پیشنهاد می گردد که از مدلهای بهینه برای تخصیص آب بین مناطق مختلف استفاده نموده و در راستای افزایش انگیزه کشاورزان جهت کاهش مصرف آب نیز قیمت گذاری آب در سطح ارزش اقتصادی آن صورت گیرد.

هدف این تحقیق بررسی عوامل موثر بر تسهیم دانش میان کارکنان سازمان ترویج و آموزش کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی ایران بود. تحقیق حاضر به روش پیمایشی انجام شد، از میان 140 نفر از کارکنان سازمان ترویج و آموزش کشاورزی، 110 نفر از ایشان به طور تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه به عنوان ابزار تحقیق جمع آوری شده است. ضریب کرونباخ آلفای پرسشنامه 93 درصد، بدست آمد که نشان دهنده اعتبار ابزار تحقیق است. کارکنان اعتقاد داشتند که تسهیم دانش در حد زیادی در سازمان آنها اتفاق می افتد. بر همین اساس همبستگی معناداری بین سازه های اعتماد بین اعضا، سرمایه اجتماعی ارتباطی، و نگرش نسبت به تسهیم دانش، با متغیر وابسته تحقیق (تسهیم دانش) بدست آمد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل رگرسیون به روش گام به گام نشان داد که دو متغیر سرمایه اجتماعی ارتباطی و نگرش اعضا نسبت به تسهیم دانش، در مجموع 37 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می کند.

به منظور افزایش کیفیت محصولات خشک شده وکاهش ضایعات مرحله خشکاندن می باید پارامترهای اساسی سیستم به صورت مداوم در طول فرآیند خشک شدن کنترل گردند. کنترل دقیق چنین پارامترهایی با استفاده از سیستم های کنترل خودکار میسر است. از همین رو، به منظور بهینه سازی بازده انرژی در خشک کن های خورشیدی همرفت اجباری یک سیستم کنترل خودکار طراحی و ساخته شد. با استفاده از روابط ریاضی و پایش دمای هوای ورودی به جمع کننده، دمای هوای خروجی از جمع کننده و دمای هوای خروجی از محفظه خشک کن، بازده انرژی به دست آمد. با استفاده از برنامه نوشته شده، بازده های فعلی و بهینه خشک کن محاسبه شده و با هم مقایسه می شدند. در صورت برابر نبودن این دو بازده، دور فن به گونه ای تغییر می یافت تا بازده خشک کن در حد بهینه باقی بماند. به منظور ارزیابی سیستم کنترل خودکار، آزمایش هایی در 3 تکرار انجام شد و نتایج نشان داد که سیستم کنترل خودکار قادر است به خوبی دور فن را به دور کنترلی مورد نظر برای تامین بازده بهینه برساند. هم چنین با استفاده از این سیستم، بازده فعلی برابر با بازده بهینه خشک کن شده به طوری که در طول یک روز کاری خشک کن همواره با بازده بهینه،کار می کند. همچنین آزمون نمونه های جفتی برای دو بازده فعلی و بازده بهینه با توزیع t-student انجام شد و نتایج تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که در سطح 1 درصد بازده بهینه به طور معنی داری بیشتر از بازده فعلی خشک کن است.

میوه گوجه فرنگی محصول مهمی در کشاورزی به شمار می رود و بنابراین نیاز مبرمی برای تعیین خصوصیات کیفی این محصول به صورت غیرمخرب در حوزه های مرتبط با کاربردهای کنترل صنعتی وجود دارد. بسیاری از روشهای رایج زمانبر بوده و نیازمند نیروی کاری زیادی است. به همین دلیل در این تحقیق از طیف سنجی رامان به منظور اندازه گیری خصوصیات کیفی مهم مانند pH، SSC و رنگ استفاده شد. دستگاه رامان پاششی جهت طیف سنجی بکار گرفته شد و آزمایش های استاندارد جهت برآورد مدل های کالیبراسیون مابین شاخص های کیفی و ویژگیهای مورد بررسی انجام گرفت. ملاحظه طیف های بدست آمده نشان داد که تمامی سه باند مشخصه کارتنوئیدهای کاروتن و لیکوپن به طور بارزی در طیف ها استخراج شدند. همچنین باندهای قوی و متوسطی مربوط به کربوهیدرات ها نمابش داده شد. تجزیه مولفه های اصلی (PCA) و تجزیه PLS به عنوان مدل های کالیبراسیون چندمتغیره انتخاب شد. مدل های پیش بینی بسیار پایدار عمل کرده و نگاشت قابل قبولی بین طیف ها و ویژگیهای مورد نظر برقرار نمودند. خطای ریشه مربعات میانگین پیش بینی (RMSEP) در مدلهای PLS و PCR برای مدل کردن رنگ میوه به ترتیب 0.33 و 0.38 بدست آمد. این خطا برای نگاشت SSC به ترتیب برای مدلهای PLS و PCR، 0.30 و 0.38 حاصل شد. تفسیر نتایج حاصل از تجزیه مولفه های اصلی نشان داد که طیف های رامان توانستند بر مبنای مرحله رسیدگی مابین نمونه ها تمایز برقرار کنند. بر همین اساس، طیف سنجی رامان ظرفیت بسیار بالایی در کاربردهای کنترلی در خط میوه می تواند داشته باشد.

این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات سه عصاره گیاهی (آویشن باغی، سرخارگل و سیر) و آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین بر عملکرد رشد، سیستم ایمنی، فاکتورهای خونی و جمعیت باکتریایی انتخاب شده در جوجه های گوشتی انجام گردید. 480 قطعه جوجه گوشتی یکروزه نر به گروههای جیره پایه (کنترل) و جیره پایه با 15 ppm ویرجینیامایسین، 0.1 درصد عصاره آویشن، سرخارگل، سیر، و مخلوطی از عصاره ها با دوز مشابه تقسیم شدند. بیشترین و کمترین وزن بدن بترتیب مربوط به تیمارهای ویرجینیامایسین و سرخارگل بودند (P<0.05). همچنین کمترین و بیشترین ضریب تبدیل غذایی بترتیب مربوط به تیمارهای ویرجینیامایسین و سرخارگل بودند (P<0.05). وزن نسبی بورس فابریسیوس در گروه سیر افزایش معنی داری را در مقایسه با دیگر گروهها نشان داد، اما وزن نسبی طحال به وسیله تیمارها تحت تاثیر قرار نگرفت. پاسخ به افزایش حساسیت بازوفیل پوستی (تزریق فیتوهماگلوتینین) و عیار آنتی بادی بر علیه گلبول قرمز گوسفند در گروه سرخارگل بالاتر بود (P<0.05). عیار آنتی بادی بر علیه واکسن نیوکاسل (لاسوتا) به وسیله تیمارها تحت تاثیر قرار نگرفت اما سرخارگل سطوح آنتی بادی را بهبود داد (P>0.05). عصاره سیر به طور معنی داری سطوح کلسترول، LDL و تری گلیسرید سرم را کاهش و HDL را افزایش داد (P<0.05). عصاره آویشن درصد هماتوکریت و میزان هموگلوبین را افزایش داد اما این بهبود معنی دار نبود (P>0.05). شمارش باکتریهای ای.کولای در محتویات ایلئو-سکوم در گروه مخلوط عصاره ها کمترین تعداد را در مقایسه با گروه کنترل داشت، اگر چه اختلاف معنی داری در شمارش ای.کولای بین گروه مخلوط عصاره ها و دیگر گروهها بجز کنترل وجود نداشت. شمارش باکتریهای اسید لاکتیک در گروه آویشن در مقایسه با سایر گروهها بجز سرخارگل افزایش داشت (P<0.05).

در این آزمایش نیاز ترئونین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده جوجه های گوشتی در دو سطح پروتئین و تاثیر آن بر عملکرد و شکل شناسی روده مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش روی جوجه های سویه تجارتی راس (308) از سن 0 تا 21 روزگی انجام شد. سطوح ترئونین قابل هضم استاندارد شده ایلئومی خوراک های آزمایشی 0.4، 0.5، 0.6، 0.7، 0.8، 0.9،1.0 و 1.1 درصد و سطوح پروتئین خام مورد استفاده 17.5 و 20.5 درصد بود. آزمایش در تعداد 64 قفس باطری و با استفاده از 5 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. مصرف خوراک در جوجه هایی که سطح بالای پروتئین را دریافت نموده بودند در مقایسه با گروهی که سطح پائین پروتئین را دریافت نموده بودند، کمتر بود. در هر دو سطح پروتئین با افزایش سطح ترئونین بیش از 0.7 درصد، وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی بهبود یافت. نیاز ترئونین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده برای افزایش وزن بر اساس رابطه تابعیت خط شکسته به ترتیب در سطح 17.5 و 20.5 درصد پروتئین 0.62 و 0.66 درصد برآورد گردید. اثر متقابل سطح پروتئین و ترئونین بر وزن نسبی و طول دئودنوم و ژژنوم معنی دار بود (P<0.05). افزایش ترئونین اثر معنی داری روی ارتفاع پرز در دئودنوم و ژژنوم، ضخامت اپیتلیوم، تعداد سلول های گابلت و عمق کریپت در دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم داشت (P<0.01). نتایج حاکی از این است که در جیره های حاوی پروتئین کم و حاوی مقدار کافی لیزین و آمینواسیدهای گوگرددار افزایش ترئونین موجب بهبود وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک، همچنین افزایش طول روده می گردد. سایر فراسنجه های روده مانند ارتفاع پرز، عمق کریپت و ضخامت اپیتلیوم با افزایش ترئونین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده نیز بهبود یافت.

تغییرات ترکیب اسیدهای چرب و شاخص های بیوشیمیایی فیله در ماهیان شیر (با مقدار زیادی چربی) و کوسه چانه سفید (با مقدار اندک چربی) خلیج فارس حین نگهداری به حالت انجماد (-18oC) تا مدت شش ماه اندازه گیری گردید. در آنالیز تقریبی محتوای چربی در ماهی شیر و کوسه به ترتیب (%6.35و %1.38) اندازه گیری شد، هرچند در حین نگهداری به حالت انجماد مقدار آن کاهش معنی داری (%45.65و %38.74 به ترتیب در شیر و کوسه) نشان داد. در بررسی اسیدهای چرب، مقدار PUFA خصوصا انواع امگا-3 در ماهی شیر نسبت به کوسه بیشتر بود. با این وجود، محتوای اسیدهای چرب در هر دو ماهی حین نگهداری به حالت انجماد تغییر پیدا کرد. مقدار اسیدهای چرب اشباع در برابر اسیدهای چرب غیر اشباع افزایش نشان داد. کاهش ترکیبات PUFA (%40.1 و %23.94) به ترتیب در شیر و کوسه به صورت زیر می باشد: امگا-3 (%48 و %42.83)، نسبت امگا-3 به امگا-6 (%41.36و %50)، نسبت PUFA/ SFA (%56 و %42.23) و نسبت EPA+DHA/C16 (%55.55 و %46.66). در هر دو ماهی شاخص های تیوباربیتوریک اسید (TBA)، پراکسید (PV)، اسیدهای چرب آزاد (FFA) و کل بازهای ازته فرار (TVBN) به طور معنی داری (p<0.05) در طول زمان افزایش یافت. نتایج نشان داد که در میان این شاخص ها، تغییرات پراکسید و تیوباربیتوریک اسید در ماهی شیر به طور معنی داری (p<0.05) بیشتر از کوسه بود اما، تغییرات اسیدهای چرب آزاد و کل بازهای ازته فرار در ماهی کوسه به طور معنی داری (p<0.05) بیشتر از ماهی شیر بود. این موضوع نشان دهنده آن است که تغییرات اکسیداسیونی و تغییرات هیدرولیتیکی به ترتیب در ماهیان شیر و کوسه پیش برنده تغییرات بیوشیمیایی در حین انجماد هستند.

در این تحقیق استخراج پروتئاز از میوه های گیاه ویتانیا کوآگولانس و تاثیر آن روی پروتئولیز پنیر سفید فراپالایشی در مقایسه با کیموزین خالص و مایه پنیر قارچی مورد بررسی قرار گرفت. به استثنای pH، تفاوت معنی داری بین نمونه های پنیر از لحاظ ماده خشک، چربی، پروتئین و نمک وجود نداشت. ارزیابی با اندازگیری ازت محلول در pH برابر با 4.6 و روش اوره پلی آکریل آمید ژل الکتروفورز، پروتئولیز شدیدتری در نمونه های پنیر تهیه شده با آنزیم ویتانیا کوآگولانس را در مقایسه با مایه پنیر حیوانی و قارچی آشکار ساخت. پروتئینهای آلفا اس 1 و بتا کازئین در پنیرهای تهیه شده با آنزیم ویتانیا کوآگولانس به طور کلی ناپدید شدند. علاوه بر آن سطح ازت محلول در %12 تروکلرواستیک اسید افزایش بیشتری را در پنیرهای تهیه شده از مایه پنیر گیاهی نشان داد که احتمالا ناشی از پروتئولیز غیر اختصاصی آنزیمهای ویتانیا کوآگولانس بود.

آنزیم بتا گالاکتوسیداز ناخالص توسط باکتری Lactobacillus ssp. bulgaricus CHR Hansen Lb-12 تولید و به منظور هیدرولیز لاکتوز در شیر فرادما (UHT) به کار گرفته شد. شیر با لاکتوز هیدرولیز شده توسط آنزیم بتا-گالاکتوسیداز ناخالص و یک نوع آنزیم خالص و تجارتی به نام Maxilact نیز تولید شد. هیدرولیز لاکتوز با اندازه گیری مقدار گلوکز شیر اندازه گیری گردید. مقادیر بهینه آنزیم بتا-گالاکتوسیداز ناخالص و آنزیم Maxilact در طی 6 ساعت فرآوری به ترتیب برابر با 2 و 0.04 درصد بود. به کار گرفتن بیشتر از 2 درصد بتا-گالاکتوسیداز ناخالص منجر به افزایش غیرقابل قبول در اسیدیته شیر گردید. اسیدیته شیر با لاکتوز هیدرولیز شده توسط آنزیم ناخالص به طور قابل توجهی از 15 به 17 درجه دورنیک افزایش یافت. در حالیکه افزایش اسیدیته در شیر تولیدی توسط Maxilact قابل ملاحظه نبود. شمارش کلی شیر تولیدی با آنزیم ناخالص، پس از 6 ساعت فرآوری به طور قابل توجهی از 5 به 30 CFU افزایش یافت. هر 2 نوع شیر با لاکتوز هیدرولیز شده و شیر معمولی فرادما (به عنوان نمونه کنترل) از نظر مقبولیت شیرینی، طعم، پس طعم و رنگ هیچ تفاوت قابل ملاحظه ای نداشتند.

اثر استارتر اتوکتونوس (authochthonous) تولید شده از استرپتوکوس ترموفیلوس (Sterptococos thermophilos)، لاکتوباسیلوس دلبروکی (Lactobacillus delbruekli) و لاکتوباسیلوس هلوتیکوس (Lactobacillus helveticus) بر خصوصیات میکروبیولوژی و فیزیکوشیمیایی پنیر پکورینورومانو در مرحله رسیدن مورد بررسی قرار گرفت. مطلوبیت کشت استارتر آزمایشگاهی در سطح صنعتی این پنیر نیز ارزیابی شد. برای نمونه کنترل، از پنیر پکورینو رومانو تولید شده با اسکوتا فرمنتو (Scotta fermento) استفاده شد. فلور میکروبی لاکتیکی در پنیر آزمایشگاهی در مقایسه با نمونه کنترل افزایش معنی دار است و این افزایش با کاهش قابل توجه میکروارگانیزم های فسادزا همراه بود. میزان آمینو اسیدهای آزاد مخصوصا آرژنین، گاما آمینو بوتیریک اسید و لوسین در پنیر آزمایشگاهی بیشتر بود. این اختلاف ها می تواند در اثر اختلاف فعالیت آنزیمی کشت استارتر انتخاب شده نسبت به کشت استارتر اسکوتا فرمنتو که بعنوان نمونه کنترل استفاده شده باشد. بیشترین اسید های چرب آزاد ارزیابی شده در هر دو پنیر در پایان مرحله رسیدن، اسیدهای اولئیک (C18:1)، پالمیتیک (C16:0)، بوتریک (C4)، استئاریک (C18:0) و میریستیک (C14:0) بودند. بطور کلی اختلاف معنی داری در میزان اسیدهای چرب آزاد برای نمونه آزمایشگاهی و کنترل مشاهده نشد، اگر چه معدل میزان این اسیدها در نمونه آزمایشگاهی نسبت به نمونه کنترل بیشتر بود. باید اضافه کرد که پنیر پکورینو رومانو در مقایسه با دیگر پنیرهای پی دی او (PDO) ساردینی کمترین معدل اسیدهای چرب آزاد را داشت. غلظت بالای نمک طعام و فعالیت آبی کم پنیر پکورینو رومانو بر فعالیت آنزیمی لیپاز و حتی بر لیپاز موجود در رنت موثر بود. علیرغم این موضوع نتایج نشان داد که اگر رعایت ریزه کاری های لازم بشود کشت استارتر انتخاب شده برای بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی پنیر پکورینو رومانو مفید است.

ارزیابی نقش تنش آبی بر خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه ممکن است اساس ارزیابی مقاومت به خشکی را فراهم کند. تفاوت در میزان برگ تولید شده، محتوای نسبی آب برگ (RWC)، شاخص پایداری غشا سلولی (MSI)، نسبت وزن به سطح برگ [Leaf mass area (LMA))[، میزان فتوسنتز (Anet)، هدایت روزنه ای (gs)، تعرق (E)، CO2 زیرروزنه ای (Ci)، کارایی مصرف آب (Anet/ gs) و بازیابی فتوسنتز و هدایت روزنه ای در سه رقم انگور دوساله ( خوشناو، بیدانه سفید و عسکری) تحت تنش خشکی فزاینده (-0.2، -0.6، 1- و -1.5 مگاپاسکال) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج، کاهش RWC، MSI، میزان تولید برگ، LMA، Anet، gs و E را تحت تنش خشکی را نشان داد. این در حالی بود که میزان Ci ابتدا کاهش و تحت شرایط تنش شدید خشکی (-1.5 مگاپاسکال) افزایش یافت. رقم خوشناو میزان Anet بیشتری در مقایسه با رقم بیدانه سفید و عسکری داشت. LMA بیشتر رقم خوشناو ممکن است به این رقم در افزایش قابلیت فراوری کربن و داشتن Anet بیشتر در مقایسه با دو رقم دیگر کمک کرده باشد. بازیابی کامل فتوسنتز برای هر سه رقم یک روز بعد از آبیاری مجدد در تیمار -0.6 مگاپاسکال و چهار روز بعد از آبیاری مجدد در تیمار1- مگاپاسکال روی داد. بازیابی کامل gs یک و چهار روز بعد از آبیاری مجدد در هیچکدام از ارقام مورد مطالعه روی نداد. نتایج نشان داد که در رقم خوشناو بازیابی Anet در مقایسه با دو رقم دیگر سریعتر صورت گرفت. Anet/ gs تحت تیمار 1- مگاپاسکال در هر سه رقم بالاترین میزان بود. الگوی مشابه تغییرات Anet/ gs در هر سه رقم وجود داشت. تحت شرایط تنش شدید رقم خوشناو دارای کارایی مصرف آب بیشتری در مقایسه با دو رقم دیگر بود. بر اساس واکنشهای رقم خوشناو به مقادیر مختلف تنش خشکی (Anet بالاتر، میزان تولید برگ بیشتر، LMA بیشتر، بازیابی سریعتر Anet و کارایی مصرف آب بیشتر به نظر می رسد که این رقم برای کشت در شرایط دیم در غرب ایران در مقایسه با دو رقم دیگر مناسب تر باشد.

پکتین اگزالات محلول کل با سفتی بافت میوه ارتباط دارد و این همبستگی با توجه به کلات یون های کلسیم با گروه کربوکسیل مجاور زنجیره پلی یورونید بوجود می آید. این آزمایش به منظور بررسی اثر زمان برداشت، محلول پاشی کلرور کلسیم در طول فصل رشد بر پکتین اگزالات محلول (OSP) ، فعالیت آنزیم پلی گالاکتروناز (PGA)، سفتی میوه و تاثیر آن ها بر انبارداری، کیفیت و عارضه قهوه ای شدن داخلی میوه (IB) انجام شد. بدین منظور میوه از درختان گلابی آسیایی (.Pyrus serotina Rehd) ارقام ‘KS’9، ‘KS’13 که بر روی پایه گلابی اروپایی (.Pyrus communis L) پیوند شده بودند جمع آوری گردید. میوه ها در دو تاریخ 20 مرداد و 5 شهریور 1385 برداشت و در دمای 1oC و رطوبت نسبی 85-80 درصد نگهداری شدند. بر روی میوه های برداشت شده پنج مرحله استحراج شامل یک مرحله قبل از برداشت معمول میوه، یک مرحله در زمان برداشت و سه مرحله در طول دوره انبارداری انجام شد. نتایج نشان داد که OSP در طول زمان رسیدن و انبارداری به میزان کمی افزایش یافت. در هر دو رقم مورد مطالعه، میزان OSP در میوه هایی که پانزده روز دیرتر از زمان مناسب برداشت، جمع آوری شده بودند بیشتر از میوه هایی که در زمان مناسب برداشت شده بودند بود. همچنین میزان OSP در میوه هایی که بافت آن ها در بعد از برداشت نرم شده بود بطور معنی داری از زمان برداشت بیشتر بود. در هر دو رقم مورد مطاله همبستگی بالایی بین سفتی بافت میوه، IB، OSP و PGA مشاهده گردید. چنین می توان نتیجه گیری نمود که سفتی بافت میوه و عارضه قهوه ای شدن داخلی میوه به میزان OSP بستگی دارد. همچنین میوه هایی که با کلرور کلسیم محلول پاشی شده و زودتر برداشت شده بودند پس از مدت طولانی انبارداری از میزان کمتری OSP، PGA و IB برخوردار بودند.

استان خراسان یکی ازاستانهای مهم ایران در تولید محصولات کشاورزی است. پیش بینی عملکرد محصولات با استفاده از داده های موجود تاثیرات مهمی در مسایل اجتماعی- اقتصادی و تصمیم گیریهای سیاسی در مقیاس منطقه ای دارد. این مقاله توانایی تکنولوژی شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و سیستم استنتاج فازی (ANFIS) را برای پیش بینی عملکرد گندم دیم (Triticum aestivum) بر اساس اطلاعات روزانه هواشناسی و داده های سالانه کشاورزی نشان می دهد. استان خراسان در شمال شرق ایران واقع شده و دارای اقلبم های متفاوتی است. داده های هواشناسی مورد استفاده شامل دادهای 22 ساله 9 ایستگاه سینوپتیک استان و شامل تبخیر-تعرق، دما (حداکثر، حداقل و نقطه شبنم)، میانگین رطوبت نسبی، تشعشعات و بارندگی می باشد. پتانسیل مدل چند لایه پرسپترن (MLP) شبکه عصبی، برای پیش بینی محصول ارزیابی شد. مدل های ANFIS و MLP با استفاده از شاخص های آماری مقایسه شدند. بر اساس نتایج حاصله، در مدل ANFIS هنگامی که از داده های دمایی (حداکثر، حداقل و نقطه شبنم) به عنوان متغیرهای مستقل برای پیش بینی گندم دیم استفاده می شود (R2=0.67, RMSE=151.9 kg ha-1, MAE=130.7 kg ha-1)، بیشترین کارایی حاصل می گردد.